31e JAARGANG DINSDAG 27 FEBRUARI 1940 No. 24 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN NOOTJES DE VROUW UIT VLAANDEREN. WACO - AUTOBUSDIENST. WIERINGER COURA UITGEVER CORN. J. BOSKER WIERINGEN. BUREAU Hippolytushoef Wieringen Telefoon Intercomm. No. 19. AD VERTENTIëN Van 1 5 regels Iedere regel meer f 0.50 f 0.10 VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG. ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 1.25. Voor den graslandgebruiker. VI. Wc willen dus percelen van 80 tot 100 vierkante meter per melkkoe per dag. En weidetijden voor het melk vee van 5 of 6 dagen. Daarna komen een aantal dagen voor 't jongvee en het paard soms is 't wenselijk deze beide perioden voor een deel in-mekaar te laten lo pen, dus b.v. na drie dagen 't jong vee bij 't melkvee in. De practijk geeft de nodige speling wel aan. Na 10 of 12 dagen komt de rust voor de weide maar dan ook helemaal. De volgende weidetijd voor dit per ceel komt ongeveer 3 weken later. Het hangt af van de liergroei. En die is op zijn beurt o.a. afhankelijk van de voe dingstoestand en van het weer. De hooi- en kuilpercelen worden over 't hele bedrijf verdeeld, zodat elk grasperceel in de loop van een wei- dejaar minstens éénmaal gemaaid wordt. We krijgen dan als ideaal vroege kuil, vroeg hooir laat hooi, late kuil. Maar 't gras voor de kuil moet ook jong zijn nog niet in de bloei. Er zullen onder de lezers zijn, die zeggen 't kan niet Of bij mij kan het niet Onze ervaring is in 9 van de 10 ge vallen kan het wel, als.... de wil er is. En 't plan op tijd klaar Een derde zegt ik zal meer perso neel moeten hebben Dat kan. Of ik zal meer vee moeten hebben Zeer waarschijnlijk. Als deze beide bezwaren klemmend zijn en geen doekje voor 't bloeden, dan is er meer dan één oplossing. U hebt te veel grasland Verhuur er wat van, of neem vee in de kost, of ga scheuren. H. P. KAN EEN ENGELSCH-FRANSCHE INVAL WORDEN VERWACHT IN RUSLAND VIA DE KAUKASUS De heroidieke verdediging door het Finsche volk, van hun vrijheid en on afhankelijkheid, staat nog steeds in het centrum van de belangstelling. Tegen een 70-voudige overmacht hou den de mannen van Mannerheim kra nig stand en al hebben ze op de Kare- lische landengte de stad Summa en naaste omgeving moeten prijsgeven, ten Noorden van het Ladogameer heb ben ze zoodanige successen behaald, dat niets wijst op een spoedige ineen storting van de verdediging. Een „spoedige" ineenstorting. Maar op de lange duur ITet zal den grootsten optimist en den vurigsten bewonderaar van Fin land niet ontgaan, dat een zóó groote overmacht op de duur niet te weer FEUILLETON. 32.) „Gravin van Rochester," sprak Arthur, zon der Lucie aan te zien. „Gravin van Rochester herhaalde Lucie met klimmende ongerustheid „in Gods naam! wat beteekent die koelheid, wat beduidt het, dat ge mij terugstiet, toen ik u wilde omhel zen, vanwaar die zonderlinge uitdrukking in ieders blik Spreek, Menheer de graaf, ben ik er de oorzaak van, of wat is hier gebeurd Ge zijt mijn echtgenoot en ik hoop, dat ge evenmin geheimen voor mij hebt, als ik voor u „Lucie zeide Arthur zijn blik steeds on afgewend op den grond gevestigd houdende. „Ge antwoord mij nietriep Lucie, „welnu, als ik de eenige moet zijn, die hier spreekt, daar allen bij mijn verschijning ver stomd schijnen, verbeeld ik mij, hier te veel te zijn, en verlaat u, om naar mijn vertrek ken terug te keeren, waar ik u hoop te zien, graaf Arthur van Rochester. ten einde mij uw zonderling gedrag te verklaren, ten min ste," voegde zij er met waardigheid bij, „als ge den eerbied, dien elke man aan zijn vrouw behoort toe te dragen, niet uit het oog ver liesten mij niet op zulk een ruwe wijze bejegent, als eenige oogenblikken geleden en deze woorden zeggende, wilde zij de zaal verlaten. „Blijf beval de oude graaf op een ge biedenden toon. Lucie keek even graaf William aan, maar zonder zich aan hem te storen ging zij naar de deur toe. „Blijf, Mevrouw," herhaalde graaf William. staat zal zijn, uitsluitend door.het Fin selie volk. Dit moet geholpen worden van buitien af en al komt deze steun in de laatste weken in zeer versneld tempo, zoowel in de vorm van menschen, wapenen, als geld, toch zal deze „druppel" niet voldoende kunnen zijn. Het vraagstuk van de Finsche onaf hankelijkheid is er geen van zuiver plaatselijk belang. Reeds eerder werd gewezen op het verdere doel van Sta- lin en zijn mannen, namelijk havens aan de Atlantische Oceaan, welke 's winters niet dichtvriezen. In de eer ste plaats komen hiervoor in aannmer king de Noorsclie havens. Doch het zal daarbij natuurlijk niet blijven. Het: Finsche vraagstuk is dus niet zuiver van locaal, maar wel degelijk van internationaal belang. Duitschland zit. ten aanzien van dit vraagstuk met twee beenen in één kous, eenerzijds is er het verbond met Rusland, maar anderzijds vreest men het communisme meer dan iets anders. De sympathie der Duitschers gaat naar de Finnen uit, maar terwille van het verbond kan geen hulp worden verleend, terwijl de asgenoot, Italië, daadwerkelijke steun heeft verleend aanFinland, met geld vliegtuigen, piloten en vrijwilligers. Thans staan weer 10.000 Garibaldianen gereed om de Finnen te helpen. De geallieerden staan tegenover dit vraagstuk geheel anders. Ook hun sympathie is aan de zijde van Finland, maar zij kunnen Finland openlijk steunen. Van Rusland hebben zij niets te ver wachten, dat hun voordeel kan bren gen. Integendeel Het Duitsch-Russische verbond stelt Duischland in de „gelegenheid" (of het ook inderdaad zoo zal wor den, dient te worden afgewacht.) be langrijke grondstoffen voor zijn oor logsindustrie te betrekken, waarvan de voornaamste zijn mangaan en pe troleum. Vooral de aardolie.- Een van de belangrijkste centra voor olie is het aan de Zwarte Zee, ten Noorden van de Kaukasus, gele gen Bakoe. Op de hier aanwezige bronnen zijn Duitschland en Rusland thans voor namelijk aangewezen, vooral nu van de levering van Roemeensche olie aan Duitschland niet veel terecht is geko men. Wat zou nu logischer zijn dan een aanval op het centrum van Bakoe Hierdoor wedden zoowel de Finnen, als de geallieerden zelf geholpen. De Finnen in de eerste plaats want niet alleen, dat de olie (en ben zine-) voorziening ernstig gestagneerd zal worden, waardoor én vliegtuigen én tanks én auto's tot sterk verminder de activiteit zullen worden gedwon ,.Uw tegenwoordigheid wordt hier vereischt. „Ik dacht, den toon hoorende, waarop ge spreekt, graaf van Rochester," zeide Lucie, „dat ge een uwer bedienden iets bevaalt en dat het woord Blijf mij niet gold, daar ik niet gewoon ben, in mijn kasteel zulk een gebiedenden toon tegen mij te voeren ge zegtblijf Als ik vertrekken wil. wat geeft u het recht, mij te bevelen „Later zult ge dit te weten komen, Me vrouw," antwoordde de graaf „ik heb u reeds gezegd, dat uw tegenwoordigheid hier nood zakelijkheid is." „Ik wil de reden weten, Mylord, waarom mijn tegenwoordigheid hier wordt vereischt," hernam Lucie, „of zoudt ge wellicht meenen, dat, nu ik den naam van Lucie Erickdale met dien van gravin van Rochester verwisseld heb, gij het recht hebt om mij te bevelen, alsof ik een uwer bedienden was, die u moet gehoorzamen, of dat ik lijdzaam en gedwee mijn hoofd zou moeten buigen onder de heer schappij, die ge over mij schijnt te willen voerenMijnheer," zeide zij, zich tot Art hur wendende, „ik heb nooit gehoord, dat een man veroorlooft, dat men zijn vrouw in haar eigen woning bevelen geeft." „De graaf van Rochester is mijn vader," zeide Arthur. „Maar ik ben uwe echtgenoote," hernam Lucie met waardigheid, „en kunt noch wilt ge mij voor beleediging vrijwaren, welnu, dan zal ik het mij zelve weten te doen en zij wilde zich nogmaals verwijderen. „Lucie riep Bertha, haar tegenhoudende, „ik bid u, blijf om mijnentwilzie, ik beveel niet. ik smeek u, vrees geen beleediging, nie mand zal het wagen, u te beteedigen zoolang ik hier ben Lucie Erickdale, het is de vriendin uwer moeder, die u smeekt." „Om uwentwil zal ik blijven, vrouw Ber tha," zeide Lucie, den handdruk der koop vrouw van Nieuwpoort beantwoordende en zich daarop met de waardigheid eèner vorstin, want het besef, onschuldig te zijn, geldt een kroon, in een breeden armstoel neer zettende, zeide zij „Welnu, wat wil men van mij gen, maar bovendien zullen de Rus sen hun aandacht ook aan een nieuw front (het derde, want ook aan de Mandsjoekwosc en Mongoolsche grens wordt een groot contingenl militairen vastgehouden moeten wijden. Waarschijnlijk hebben de Sowjctbe- stuurders dit zelf ook reeds ingezien en worden reeds troepen nabij de Zwarte Zee geconcentreerd, getuige o.a. de afkondiging van de „staat van verdediging" in Turkije, dat, - zooals reeds is bericht, - zich bedreigd voelt door een buitenlandsche mogendheid. Dat de Engelsche-Fransche inval via de Kaukasus in Rusland lang niet denkbeeldig is, moge ondermeer blij ken uit de concentratie van talrijke troepen in Klein Azië, waaronder uit Syrië en Egypte, maai» ook van Au straliërs, N.-Zeelanders en Britsch- Indiërs. Een dergelijke inval kan bovendien met groote waarschijnlijkheid in een spoedig groot succes eindigen, want het aantal Russische deserteurs, dat naar liet Zuiden uit,wijkt,, stijgt met de dag en de mcdedeelingen dezer menschen over de geest in de Russi sche gelederen zijn van dien aard, dat niet op veel weerstand zal behoeven tje worden gerekend. Ja, het zou nog niet eens zoo vreemd behoeven te klinken, als hier heele re gimenten zouden overloopen, als het inderdaad op 'n treffen zou aankomen Dat ei' door de oorlogsraad van Frankrijk en Engeland iets uitgebroed wordt in deze richting, mag als vast staand worden aangenomen. liet wil ons zelfs voorkomen, dat Engelsche agenten reeds bezig zijn propaganda te maken in het gebied ten Noorden van do Kaukasus, om zoodoende de weg te effenen, als aanstonds de inval zal plaats hebben. Ongetwijfeld zal hierdoor het zwaar tepunt van de oorlog verlegd worden naar de Zwarte Zee en de omringende gebieden, waar bovendien geen Magi- not- en Siegfriedlinie zijn die onover komelijke bezwaren bieden. Maar tevens zou dit wel eens een spoediger einde van de oorlogsbrand kunnen beteekenen, want zonder de producten uit Balkan en omgeving zal het de Duitsch-Russisische combinatie zeer moeilijk vallen in de allereerste oorlogsbehoeften te voorzien. De eerstvolgende weken zal moeten blijken of inderdaad in deze richting de oplossing moet worden gezocht. I In ieder geval zal men goed doen [groote aandacht te besteden aan be richtjes, hoe schijnbaar onbelangrijk ook, uit deze gebieden. Ze kunnen even zoovele aanwijzingen zijn, dat het de hierboven geschetste richting uitgaat. (Enkh. Crt.) BINNENLANDSCH NIEUWS. DE VLUGSTE EN GOEDKOOPSTE VERBINDING NAAR WEST-FRIESLAND en AMSTERDAM IS NOG STEEDS DE DRIE VOORWAARDEN VAN SINCLAIR Geen wapenstilstand zonder herstel van onrecht, Havas meldt uit Londen Sir Archibald" Sinclair, de leider der Labourpartij-oppositie, heeft in een 'op Zaterdag gehouden rede de volgen- I de drie essentieele voorwaarden gc- 'steld om een wapenstilstand mogelijk te maken lc. Volledige vernietiging van de nazi-regeering. 2. liet ontzeggen aan Duitschland van alle militaire middelen, waarme de het zijn buren zou kunnen bedrei gen. 3. Teruggave van hun land aan de Tsjechen en de Polen en ontruiming van Oostenrijk door de Duitsche troe pen. Tenslotte zeide hij, dat Finland niet het lot mag doelen van Polen en Tsjecho-Slowakije. DE TOESTAND IN FINLAND Het Finsche communiqué luidt als volgt Te land. Zaterdag zijn plaatselijke aanvallen met groote verliezen voor den vijand afgeslagen. De Finsche artil lerie was zeer actief en heeft verschei den vijandelijke detachementen ver spreid. Minstens 17 tanks zijn vernield Ten Noordoosten van het Ladoga meer hebben de Finsche troepen met succes den vijand afgeslagen en hem zware verliezen toegebracht. Er werden 27 mitrailleurs. 21 auto matische geweren, 5 granaatwerpers en verscheiden andere infanteriewa- pens buitgemaakt. Twee tanks werden vernietigd. Te. Aittajoki heeft de Finsche artillo rie een Sowjet-aanval toi staan ge bracht. Te Suommussalmi is een Russisch detachement, dat over de grens getrok ken was, teruggedreven. In het district Petsamo heeft een Finsche patrouille van 10 man een vij andelijke skiafdeeling van 180 man eerst teruggedreven, waarna deze af- deeling omsingeld kon worden. In de lucht. De vijandelijke activi teit van den vijand was vooral gericht op Noord-Finland, waar eenige plaat sen gebombardeerd werden. Er werd geringe matefieele schade aangericht. De graaf riep een der bedienden en beval dezen „Ga de harp van Mevrouw de gravin halen en breng ze hier." Lucie beet zich van verontwaardiging op de lippen een smeekende blik van vrouw Bertha hield de woorden tegen, waarmede zij aan hare verontwaardiging lucht wilde geven. De harp werd binnengebracht. „Plaats ze aan het venster," zei de graaf, „en nu, ga." beval hij den bediende, toen deze aan het bevel van den graaf had voldaan. Op dit oogenblik sloeg de torenklok van Erickdale acht uur. „En nu, Mevrouw de gravin." sprak Willi am van Rochester, „zet u voor uw harp en speel het lied. God save the king." „Dat nimmer riep Lucie in verontwaardi ging losbarstende, „neen de dochter mijns vaders zal zich niet langer doen hoonen on der het dak. waar, evenmin als elders, een Erickdale hoon of vernedering verdroeg. O Mijne Heeren, ge gaat te ver maar weet ge niet, dat ge u zeiven vernedert door een zwakke vrouw te hoonen Is dat de moed, aan het geslacht der Rochesters eigen nooit hoorde ik, dat een Rochester den eer bied, dien ieder man, en vooral ieder edelman aan een vrouw verschuldigd is, vergatin dien men mij gezegd had, dat een Rochester hiertoe in staat was. ik zou hem of haar die mij zulks zou gezegd hebben, ten antwoord hebben gegeven ge liegten nu zou ik beschaamd de oogen moeten neerslaan, nu ik de bewijzen voor oogen heb. tot welk een laagheid een der eerste geslachten van Enge land in staat is." „Mevrouw", zei de graaf verbleekende, „de toon, dien ge aanslaat, voegt u niet... „O, dat ontbrak er nog aan Men dwingt mij tegen mijn wil en mijn begeerte, hier te blijven, men beveelt een bediende mijn harp te halen, en men zegt tegen mij „Plaast u voor uw harp, speel wat wij u bevelen," als ware de gravin een der bedienden en geeft zij lucht aan haar verontwaardiging wegens dien hoon en die beleediging. dan zegt men „Mevrouw, de toon, dien ge aanslaat, voegt u niet,".maar ge hebt u bedrogen My lord en Mijnheer de graaf, Lucie Erickdale is niet het bloode, vreesachtige meisje, ge lijk ge wellicht meendet dat zij was, dat voor uw blikken siddert, dat zwijgend en lijd zaam alles duldt en verdraagt, de hand kust, die haar een slag in het aangezicht geeft neen, bloode en bedeesd in elk ander geval, voelt zij zich moedig en onbevreesd, wan neer men het waagt, haar te beleedigen. dan gevoelt zij, dat het bloed van Erickdale haar door de aderen stroomt, een bloed, dat even edel is als dat van Rochester." „Lucie." zeide Bertha met fonkelende oogen bij zich zelve, „neen. dit is de taal niet eener misdadige vrouw, zoo kan een schuldige niet spreken „Mevrouw, ge veinst u beleedigd te gevoe lenge weigert voor uw harp plaats te ne men, omdat ik u zulks verzoek, u zulks beveel, indien ge het wilt," zeide graaf William van Rochester „maar dat is de reden niet ik voorkom slechts uw wenschen want, Me vrouw de gravin, wanneer wij hier niet tegen woordig waren, wanneer ge hier alleen waart en geen oor u hooren, geen oog u bespieden kon, zoudt ge zelf uw harp gehaald, u ginds voor het venster geplaatst hebben, indien het briefje u in handen gekomen was, waarin een ander dan wij u verzocht, datgene te doen, wat ge ons weigert Wellicht begrijpt ge beter mijn bedoeling, dan ik ze u zeggen kan." „Mylord „Misschien begrijpt ge. dat op de tonen uwer harp hier iemand verschijnen moet. wiens komst u aangenaam zou zijn, indien uw echtgenoot niet aanwezig ware." Als verwoed sprong Lucie Erickdale op en plaatste zich voor de harp. „Ik had gedacht, dat grijze haren niet op het hoofd van een lasteraar konden groeien, maar ik heb mij bedrogen, graaf van Rochester Spreek thans, gebied, want ik wil mij thans laten gebieden.Wat wil graaf William van Ro chester, dat de dochter van den baron Ed- ward van Erickdale spelen zal Want den naam van Rochester wil ik niet langer dra Viborg in puin. 111 een beschouwing over de strategi sche situatie, zegt de correspondent van Ilavas te Helsinki, dat het belang van Viborg thans niet meer zoo groot is als hij vorige oorlogen. De stad wordi steeds meer in puin geschoten, van de 80.000 inwoners is nagenoeg niemand meer over. Het is echter mogelijk, dat de tegen woordige loop der Finsche linies het noodig maakt, dat nog een aantal pun ten worden prijsgegeven. Zoo zullen de eilanden ten Oosten van de baai van Viborg niet lang houdbaar zijn. Hor is mogelijk, dat de kustbatterijen van Kovisto ook weggehaald moeten worden en wel, omdat het ijs zwakker wordt en de kanonnen elders gebruikt kunnen worden. Men moet daarbij ook rekening hou den met het intreden van de lente en uitbreiding der militaire actie te gen deze stellingen, welke wel sterk zijn, maar toch ge-isoleerd zouden ko men te liggen. ZES MAN VAN EEN VLOT OPGEPIKT. Zes zeelieden van een vergaan schip die op een vlot in de Noordzee rond dreven, zijn door 'n Britschen torpedo jager gered. De bestuurder van een Biitsch vliegtuig had het vlot, toen hij op patrouille was, Vrijdagmorgen opgemerkt. Hij vloog naar de dichtst- bijzijnden torpedobootjager en leidde het schip naar de plek, waar het vlot met de zeelieden ronddreef. Naar Reuter meldt, is nog niet he kend, wie deze zeelieden zijn. BUITENLANDSCH NIEUWS. VEDRONKEN VOOR DE OOGEN VAN ZIJN GEZIN Man gleed uit en geraakte in Kanaal te Weesp. In den vroegen Zondagochtend heeft zich in het Smal Weesp een ver- drinkingsgeval met doodelijken af loop voorgedaan. De kranige pogingen van 'n wachtmeester en een schipper, om het slachtoffer te redden, waren helaas vruchteloos. De ruim 50-jarige J. van den Berg, die een klein huisje bewoonde, dat aan dat vaarwater grenst, wilde des morgens tic aschlade ledigen en begaf zich daartoe naar den waterkant, maar door de nachtelijke vorst, waren de klinkers voor zijn woning zoo glad geworden, dat de man uitgleed en zijn evenwicht verloor. Wel poogde hij nog oen hekje in de onmiddellijke abijlieid te grijpen, doch zijn pogin gen faalden. Zijn vrouw en kinderen, die den on gelukkige te water hadden zien val len, riepen luidkeels om hulp, het geen gehoord werd door 'n buurman. gen, die naam is de naam van een lasteraar, de naam van een bloodaard, die zijn echtge noote laat beleedigen Komaan, Mijne Hee ren. ge hebt slechts te bevelen," en met van woede bevende vingers deed zij de snaren van hare harp trillen. „Speel. Mevrouw, het lied God save the king. Dat God behoede den koning, zal wel het lied zijn, waaraan uw hart het meeste hecht." „Geen wonder Ik ben de dochter van Edward Erickdale. die voor den koning op het schavot stierf." en bij deze woorden deed zij een^greep in de snaren, die van haar kunst vaardigheid getuigde en het door Ben John son vervaardigde lied klonk door de zaal, ter wijl de harptonen zich door het geopende venster een uitgang baanden. Een aoodelijke stilte heerschte er in de zaal. toen zich eensklaps eenig gerucht aan de kleine deur deed hooren. „Mylord," zeide graaf Arthur zacht tegen zijn vader, „ge hebt mij den naam nog niet genoemd van den minnaar mijner echtge noote „Dat is niet noodig. ge zult hem zien. hij komt ..Hij, de minaar van Lucie Erickdale riep Arthur. de hand aan het gevest van zijn degen slaande. Graaf William hield de hand van zijn zoon tegen en zeide ..Arthur, er bestaat een man in dit koninkrijk, tegen wien ge den degen niet trekken moogt Op dit oogenblik trad Karei II de zaal bin nen. „De koning riep Arthur, en een doode- lijke bleekheid bedekte zijn wangen. (Wordt vervolgd). IN VIER BLADEN ADVERTEEREN VOOR EENMAAL BETALEN Wieringer Courant. Wieringermeerbode. De Polderbode. Zij per Courant.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1940 | | pagina 1