No. 111
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.25.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER
WIERINGEN.
BUREAU
Hippolytushoef Wierlngen
Telefoon Intercomm. No. 10.
BEGINSELEN.
Wij zijn een volk van beginse
len, wij strijden voor beginselen,
wij slaan te allen tijde klaar oin
onze beginselen te verdedigen en
wij kunnen iemand niet zwaar
der beschuldigen, dan door hem
beginselloosheid te verwijten. Dat
alles pleit voor den ernst van on
ze levenshouding. Maar wie de
discussies van de laatste maan
den heeft gevolgd, dien moet toch
wel eens de vraag hebben bekro
pen, of wij niet aan een overmaat
van beginselen lijden. Of liever
of wij er niet wat al te gemakkelijk
mee jongleeren. Het lijkt er vaak
veel op, alsof wij vergeten waren,
dat beginselenbegin-sels zijn,
uitganspunten, laatste waarheden
Beginsel, dat is datgene, waartoe
men in laatste instantie - maar
ook niet eerder - zijn inzichten en
opvattingen herleidt. Verreweg de
meeste denkbeelden aangaande
zaken van practischen aard - po
litieke, sociale, economische
denkbeelden die men vaak „prin
cipieel" hoort verkondigen en ver
dedigen, vloeien geenszins recht
streeks uit een werkelijk beginsel
voort, maar berusten op een be
paalde uitwerking er van. Een
discussie over beginselen is vaak
weinig vruchtbaar, maar de vraag
of een zeker beginsel geen andere
uitwerking toelaat, en of men niet
van twee beginselen uit tot een
zelfde uitwerking voor de practijk
kan komen, leidt bij nadere be
schouwing niet zelden tot een be
vestigend antwoord. Onlangs
hebben wij, op speurtocht door de
pers, eerj artikel in het Handels
blad gevonden, waarin werd be
toogd Schenk eens wat minder
aandacht aan het etiket van men-
sclien en opvattingen en wat meer
aan den inhoud. Wij zouden wil
len bepleiten Praat niet te gauw
van beginselen, verhef niet elk
dierbaar denkbeeld tot principe,
maar ga liever na of niet van uw
beginsel óók een weg leidt naar 'n
terrein, van practische werkzaam
heid, waarop ge anderen kunt ont
moeten, wier beginselen de uwe
niet kunnen zijn. In onze dagen
is het zoeken van zulke wegen
noodzakelijker dan oc/it. Alleen
mannen (en vrouwen) van begin
sel kunnen ze vinden. Maar dan
blijkt ook steeds weer, dat het
mogelijk is tusschen mannen
van zeer uiteenloopende overtui
ging eenstcmm/iglH^d te1 verkrij
gen omtrent de beginselen van
beleid, die in bijzondere gevallen
te volgen zijn.
VLEESCHDISTRIBUTIE TRADT GISTER
IN WERKING.
Waarop iedere houder van een vleeschkaart
recht heeft gedurende het tijdvak van
23 tot en met 29 September.
Rantsoen loopt uiteen voor verschillende
soorten.
Met ingang van Maandag 23 September is
de nieuw uitgereikte vleeschkaart in gebruik
genomen. Elke der hierop met „0.1 vleesch'
gemerkte bonnen geeft gedurende het tijdvak
van 23 tot en met 29 September a.s. recht op
het koopen van 100 gram vleesch, been inbe
grepen, öf een rantsoen vleeschwaren. Di
met „0.1 worst, vleeschwaren" gemerkte bon
geeft uitsluitend recht op het koopen van een
rantsoen vleeschwaren. De bonnen, welke op
Zondag 29 September a.s. nog niet gebruikt
zijn, blijven nog geldig tot en met 6 October.
Dit geldt niet voor de voor het verkrijgen van
vleesch en vleeschwaren aangewezen bonnen
van het algemeen ristributiebonboekje, welke
slechts gedurende de week van 16 tot en met
22 September geldig waren.
Het rantsoen vleeschwaren, dat per bon
kan worden-gekocht, loopt uiteen voor de ver
schillende soorten. Het bedraagt 75 gram voor
gerookt of gekookt varkens-, rund, of kalfs-
vleesch en voor gerookte worstsoorten. Tot
deze groep behooren o.a. ham, schouder, car-
bonade, spek, rookvleesch, pekelvleesch, Gel-
dersche rookworst, plockworst en snij worst.
Voor gekookte worstsoorten, zooals boterham-
menworst en lunchworst en voor rolpens en
knakworst, zooals Frankforter en Weener,
bedraagt een rantsoen 100 gram.
Ten slotte geeft een bon recht op het koo
pen van 150 gram bloedworst. Bij vleeschwa
ren in blik dient bij de berekening van het
benoodigde aantal bonnen te worden uitge
gaan van den netto inhoud, met inachtne
ming van de verschillende rantsoenen voor de
uiteenloopende soorten. Bij soepen en ge
mengde spijzen in blik, waarin vleesch is ver
werkt, moet worden gelet op de verwerkte
hoeveelheid vleesch.
Een bijzondere regeling voor huisslachtin
gen van varkens zoowel wat betreft het
recht tot slachten als het gebruik van vleesch-
kaarten zal binnenkort worden gepubliceerd
Huisslachtingen van runderen zullen niet
worden toegestaan.
Hotels, restaurants, cantines e.d. dienen
voorloopig ter verkrijging van vleesch gebruik
te blijven maken van de aan deze instellingen
reeds verstrekte, met „een rantsoen vleesch"
„een rantsoen vleeschwaren" gemerkte
bonnen.
Ten behoeve van bakkers, welke sausijzen-
broodjes vervaardigen en exploitanten van
automaten, welke croquetten verkoopen, zul
len geen losse bonnen meer verstrekt wor
den.
ONZE HUISELIJKE
VOOROUDERS.
Hun gezelligheid vonden zij in het gezin.
Hoe brachten zij hun avonden door
Nu de winter al weer op komst is en de
donkere straten het verblijf buitenshuis niet
aantrekkelijk maken, vragen we ons onwille
keurig af hoe onze voorouders er in slaagden
om hun avonden gezellig te maken, daar zij
toch altijd met het duisternisprobleem te ma
ken hadden, dat voor ons slechts als uitzon
deringstoestand geldt.
Het antwoordt op deze vraag brengt ons in
kennis met een van de meest geprezen deug
den, die onze voorvaderen bezaten, hun hui
selijkheid.
Nooit was het penseel van onze
vaderlandsche schilders
schooner, dan wanneer het bewogen werd
door de liefde van het huiselijk tafereel, dat
hun oog geboeid hield. De opdrachten daar
van waren vele. Het mocht dan zijn, dat de
Hollander spaarzaam was en niet spoedig be
reid om voor liefhebberijen geld uit te geven,
zijn eigen binnenhuis moest hij echter zeker
geschilderd hebben en dat is ook de verkla
ring, waarom deze in zoo'n groot getal in
binnen- en buitenlandsche verzamelingen
worden aangetroffen.
Het huis van den Zeventienden Eeuwer was
zijn heiligdom, steeds was hij er op bedacht
om' het te verbeteren en te vervolmaken, ter
wijl de huisvrouw zich een internationale re
putatie verwierf, om de gedurige zorg, die zij
er aan besteedde.
Geen wonder, dat de familie geen behoefte
had om de gezelligheid buitenshuis te zoeken
en het best buiten allerlei geneugten kon stel
len die den modernen mensch thans haast
VERKOOP EN AFLEVERING BRANDSTOF
FEN VOLGENDE WEEK VERBODEN.
Verbruikers in groepen gespiltst.
Opgave van voorraden.
De Secretaris-Generaal, wnd. hoofd van het
Departement van Handel, Nijverheid en
Scheepvaart deelt mede, dat gedurende het
tijdvak van Maandag 30 September tot en met
Dinsdag 8 October 1940 de verkoop en de af-
als onontbeerlijk voorkomen.
Misschien zal men echter vragen, had die
Hollander van de Zeventiende Eeuw dan hee-
ldmaal geen verzetje, had hij dan heelemaal
geen behoefte om eens een keer anders dan
anders te doen en wellicht komt zelfs de ge
dachten op, dat het leven in die Gouden Eeuw
dan toch wel heel saai geweest moet zijn.
Zij, die zoo denken, vergissen zich. Onze
voorouders kenden wel degelijk de goede
vreugde van een flesehje, doch altijd uitgaan
de van een gezinsgebeurtenis en op dit gebied
waren de mogelijkheden vele.
Wanneer
een nieuwe burger
het levenslicht had gezien, dan zette de ge
lukkige vader een satijnen muts op en roer
de met den kandeelstok den gesuikerden wijn,
|die door familie en vrienden onder groote
vreugde met „soete koeckskens" genoten werd.
De kinderen van de buurt mochten het klein
tje in de wieg zien en gingen opgetogen met
hun „kindermaandstik" weer heen, waarvan
onze beschuit met muisjes nog een schaarsch
overgebleven gebruik is.
Het „kloppertje" kennen wij echter niet
meer. 't Was een ebbenhoutenplankje en naar
gelang van welstand met zijde en kant ver
sierd, dat aan die huizen werd bevestigd, waar
het gezin een vermeerdering had ondergaan.
Zoo leefde de heele buurt met het gezin mee
en de schuldeischers gingen zelfs voorbij om
zoo de familievreugde maar niet te storen
Een
levering van vaste brandstoffen aan verbrui
kers verboden is.
Onder vaste brandstoffen worden verstaan
steenkolen, steenkoolbriketten (ook eierbri-
ketten, turf en cokes.
Onder de verbruikers op wie dit afleverings
verbod betrekking heeft, vallen groep a
particuliere personen groep b openbare ge
bouwen (niet voor publieke vermakelij kheden),
ziekenhuizen, sanatoria, rijks-, gemeente-
provinciale kantoren, gestichten, kerken, ge
vangenissen, kazernes, scholen, centrale keu
kens, apotheken, wacht- en behandelingska
mer van artsen e.d.groep c warenhuizen,
winkels, hotels, pensions (ook kamerverhuur
ders), restaurants, café's particuliere kanto
ren, lesruimten in particuliere huizen groep
d gebouwen voor publieke vermakelijkheden,
vereenigings- of vergaderlokalen, niet behoo-
rende tot de groepen a, b en c groep e
kleinindustrie met een jaarverbruik van vas
te brandstoffen van minder dan 240 ton en
niet behoorende tot de groepen a, b, c en d.
Een uitzondering op het verbod geldt voor
de bij het Rijkskolenbureau als „grootindus
trie" ingeschreven verbruikers met een jaar
verbruik van 240 ton of meer. Deze categorie
van industrieele verbruikers zal dus ook ge
durende de periode van 30 September tot en
met 8 October de haar door het Rijkskolen
bureau toegewezen hoeveelheid vaste brand
stoffen kunnen betrekken.
Van het verbod kan door het Rijkskolenbu
reau te 's Gravenhage of een door dit bureau
aan te wijzen instantie dispensatie worden
verleend.
Verder wordt medegedeeld, dat de plaatse
lijke distributiediensten op nader bekend te
maken wijze en tijdstip de verbruikers behoo
rende tot de groepen a, b, c en d in het bezit
zullen stellen van formulieren „voorraadop-
gaven vaste brandstoffen", waarop door de
verbruikers de per 29 September 1940 aanwe
zige voorraad vaste brandstoffen (gespiltst
naar soorten, inclusief turf) en huisbrandolie
moeten worden ingevuld. Onder huisbrandolie
wordt in dit verband verstaan huisbrandolie,
dunne en dikke stookolie, voor zoover bestemd
voor verwarmingsdoeleinden.
Deze voorraadopgaven moeten door de be
treffende verbruikers op door de distributie
diensten plaatselijk bekend te maken data,
gedurende de periode van 30 September tot
en met 8 October 1940 bij deze diensten wor
den ingeleverd ter verkrijging van de voor de
brandstoffendistributie benoodigde beschei
den.
De aandacht wordt er nog op gevestigd, dat
zoogenaamde „vrije kolen" niet bestaan, zoo
dat alle vaste brandstoffen, onder welke be
schrijving deze ook zijn of worden aangebo
den, onder het afleveringsverbod en onder de
verplichte voorraadopgave vallen.
Voorts zij vermeld, dat op de door de ver
bruikers gedane voorraad-opgaven controle
zal worden uitgeoefend.
Aan bepaalde verbruikers, behoorende tot de
groepen b, c, d en e zullen door een door
het Rijkskolenbureau aan te wijzen instantie
tegen betaling van f 1.—, plus eventueele
portkosten, zoogenaamde identiteitskaarten
worden uitgereikt, welke door de houders bij
het in ontvangst nemen van de distributie
bescheiden bij de plaatselijke distributiedien
sten voor identificatie en ter waarmerking
moeten worden overlegd.
ADVERTENTIëN
Van 1 5 regels f 0.50
Iedere regel meer f q.IQ
AAN BURGERWACHTLEDEN MOGEN GEEN
MEDAILLES WORDEN UITGEREIKT.
Dit zou in strijd zijn met bevolen beëindiging
huwelijk in de familie
gaf niet minder reden voor vele huiselijke
feesten. De strooijonkers en joffers bestrooi-]
den bruidegom en bruid uit hun rijksversier-
dc manden, bij hun gang naar en terugkomst
van de aanteekening. Guirlanders werden ge
vlochten en zoowel in als buitenshuis opge
hangen. Schier dagelijks werden er ter eere
van het jonge paar maaltijden gegeven, afge
wisseld door spelevaarten en met vlaggen en
wimpels versierde booten.
Natuurlijk vormde de eigenlijke bruiloft-
disch het hoogtepunt. Aan dc welvoorziene
tafels vierde de vreugde hoogtij. De bekers
gingen rond en een vroolijk lied klonk uit
aller kelen. Wij weten niet meer, wat „Hansje
in den kelder" is, doch onze voorvaderen heb
ben er veel plezier mee gehad. Het was een
zilveren schaal, die in het midden een kleine
verhooging had. Wanneer nu de wijn in de
schaal werd gegoten, drong deze de verhoo
ging binnen en drukte een kereltje naar bo
ven, dat met opgeheven hand de gasten be
groette. Deze verschijning deed alle dischge-
nooten opspringen en onder de hartelijkste
bijvalsbetuigingen werden de beste wenschen
voor het jonge paar geuit.
De Nederlander van dezen tijd zal misschien
een beetje meewarig op deze bijna
kinderlijke vreugde
toezien, doch de vraag mag daarnaast direct
gesteld worden of wij, met onze huidige ver
maken. een gezelliger sfeer weten te scheppen.
De Hollander van de Zeventiende Eeuw was
in vele opzichten nog een echt natuurlijk
mensch, hij gaf zich. zooals hij was, ook in
zijn vroolijkheid.
Zoo werden alle familie gebeurtenissen aan
gegrepen om deze zoo feestelijk mogelijk te
vieren, doch er waren daarnaast nog tal van
gelegenheden om ze tot hoogtepunt van het
gezinsleven te maken.
In een oud-Hollandsch gezin werd b.v. Sin-
te Maarten niet vergeten. Dan kwamen de mis
pelen en de pannekoeken op tafel, doch
vooral de St. Maartensgans, waaraan de ou
deren zich te goed deden, terwijl de jeugd-
met lantaarns en rommelpot langs de straten
ging.
Wie kent ook de St. Nicolaasavonden van
onze oud-Hollandsche schilders niet, de kin
deren vonden dan 's morgens perperhuisjes
der werkzaamheden.
In een brief aan de burgemeesters schrijft
de Secretaris-Generaal, wnd. hoofd van het
Departement van Binnenlandsche Zaken, dat
van de zijde der Duitsche autoriteiten er zijn
aandacht op gevestigd is. dat door het be
stuur eener voormalige burgerwacht zou zijn
besloten, aan de vroegere leden medailles
(herinneringskruisen) uit te reiken. Onder
v/ijzing naar zijn brieven waarin aan de bur
gemeesters werd medegedeeld, dat de burger
wachten haar werkzaamheden onmiddellijk
moesten beëindigen en tot ontbinding over
gaan, merkt de Secretaris-Generaal op dat
deze mededeeling zoo moet worden verstaan,
dat ook het uitreiken van medailles als hier
boven vermeld achterwege dient te blijven.
Aan het bovenstaande behoort streng de
hand te worden gehouden.
VOORWAARDEN, WAAROP WEER MAG
WORDEN VERGADERD.
Verboden blijven optochten, openlucht
bijeenkomsten en openbare vergaderingen.
In een circulaire aan de burgemeesters deelt
de Secretaris-Generaal, wnd. hoofd van het
Departement van Binnenlandsche Zaken
mede, dat wederom toelaatbaar zijn vergade
ringen, in besloten gebouwen, waartoe slechts
daartoe schriftelijk uitgenoodigde leden dei-
betrokken vereeniging of partij toegang heb
ben.
Door den bevoegden procureur-generaal,
fungeerend directeur van politie mag dispen
satie van de bepalingen, dat de deelnemers
aan vergaderingen, uitgaande van staatkun
dige vereenigingen of van plaatselijke afdee-
lingen daarvan, of waar staatkundige onder
werpen besproken worden, schriftelijk moeten
worden uitgenoodigd en dat de uitnoodiging
op naam moet zijn gesteld, voorshands niet
worden verleend.
In het bijzonder behoort geen bezwaar ge
maakt te worden tegen vergaderingen van
leden van vereenigingen van zuiver economi-
schen of commercieelen aard voor zoover
deze niet ingevolge de verordening nr. 24 van
21 Juni 1940 van de Secretarissen-Generaal
van Justitie en van Binnenlandsche Zaken uit
anderen hoofde ongewenscht zijn te achten.
Verboden zijn en blijven voorshands op
tochten in het openbaar, bijeenkomsten in de
open lucht, en openbare, voor het publiek toe
gankelijke vergaderingen in besloten lokalen.
PROVINCIAAL NIEUWS.
loof maar. dat we daar in de komende maan
den v/el meer van zullen hooren.
Dinsdag j.1. is er zoo'n ballon over Den Burg
gegaan. Eigenlijk wat aan den buitenkant. En
dat was gelukkig ook, want de schade zou
anders nog ^eel grooter zijn geweest. Hij be
reikte ons dorp ter hoogte van de woning
van den heer C. Keijser Hz. aan de Kooger
straat en joeg toen in de richting van de wo
ning van de heer L. Bruin aan de Waalder-
straat. Maar eer hij zoo ver was, had al me
nige antenne het loodje moeten leggen, ter
wijl ook het net van de Radiocentrale Den
Burg op verscheidene plaatsen leelijk geha
vend werd. Een strop van over de honderd
gulden voor de exploitant. De boomen aan de
Wittekruislaan weerstonden de aanval, maar
bogen volgens ooggetuigen angstig diep on
der de druk van een looden last.
De ballon joeg door de wolken en was dus
niet zichtbaar.
Een reeks ballonnen.
Naar we later vernamen zijn Dinsdag nog
meer ballons over ons eiland gedreven. Oogge
tuigen vertelden ons, dat er een achter Den
Hoorn op groote hoogte kwam aanzetten. De
kabel, welke eveneens tot de grond reikte,
slierde op enkele meters afstand van 'n groep
bouwvakarbeiders en vernielde een ruit van
een militaire autobus. Ook in Eierland heeft
men ballons op bezoek gehad. Eenige arbei
ders trachten een kabel bij ae Wamberg te
grijpen. Dat iukte wel, maar hun poging, om
hetzelfde staaltje te leveren als de ballon
vangers van onze Badplaats, neenzoover
konden ze 't toch niet brengen. Dank zij de
stevige wind. had de ballon zooveel in de
melk te brokkelen, dat de mannen de kabel
weer los moesten laten.
De Eierlanders hebben die middag, kort na
elkander, wel vijf van die gevaarten gezien.
Als gezegd Die ballons kunnen groote schade
aanrichten, maar zoover ons bekend, is Texel
vrij goed afgekomen.
Maar de herfst is er nog maar net. Velen
mogen van geluk spreken er heelhuids afge
komen te zijn, want de kabel van een der
Juchtvaarders", die door de Westen ging,
joeg langs verscheidene personen, van wie
zich sommigen angstig bukten, meende, dat
een kogel gierend kwam aansuizen. Bij Bui-
tenheim, buiten Den Burg, werd een groot
antal telefoondraden finaal afgesneden, ter
wijl van een der palen het ijzerwerk, waaraan
de isolatoren bevestigd zijn, scheef getrokken
werd. Tex. Crt.
TEXEL.
KABELBALLON JOEG OVER DEN BURG?
We hebben de eerste herfststormen al weer
gehad en dan kunnen we ze weer verwachten,
de Engelsche kabalballons. Ontzaglijk groot
kunnen deze ballons zijn en wanneer dan
zoo'n halve orkaan de aarde striemt, kan de
sterkste kabel zoo'n luchtreus niet in bedwang
houden. Dan scheurt hij zich los, om, bij
westelijke wind, naar onze kust of naar die
van Denemarken of de Skandinavische landen
koers te zetten. Veelal sleept hij een kabel
mee, soms honderden meters lang. Ook zit er
wel een of ander voorwerp aan het eind, een
katrol of een anker. En dit maakt zoo'n sin
jeur nog gevaarlijker. Deze ballons kunnen
groote schade aanrichten. In de laatste da
gen werden volgens een D.N.B.-bericht niet
minder dan 130 Engelsche versperringsbal
lons neergeschoten door Duitsche jagers. Ge-
vol suikererwten met kabaljouwoogen en ka-
putelstokjes in hun schoen en daarnaast
fond aan altijd een mandje gevuld met vij
gen, noten, flensjes en appeltjes. De volwas
senen stuurden elkaar „St. Claesoeck".
.amandel-broot", „honictaert" en „masse-
peyn". De „Klaasjes" werden enkele avonden
tevoren met goud- en zilverpapier beplakt,
hetgeen al weer een feestelijkheid op zich zelf
was
Er zouden er zoo nog verschillende te noe
men zijn onze voorouders hadden werkelijk
geen gebrek aan feesten. Wat deden zij ech
ter op gewone avonden
Op de eerste plaats hadden ze hun
gezelschapsspelen
en, evenals nog vele van hun nazaten in de
twintigste eeuw, waren zij liefhebbers van
kaarten. Dit blijkt ook wel uit de vele spreek
wijzen, die toen reeds in zwang waren.
Verder ontbrak het Ganzebord niet, dat men
opgeplakt en gekleurd in de boekwinkels voor
acht oe tien stuivers kocht. De lange winter
avonden werden hiermee gezellig doorge
bracht en mocht het soms zijn. dat de ge
moederen wat verhit raakten, dan was daar
de bepaling in het reglement, dat degene, die
zich in al te krasse bewoordingen uitliet, het
verdere medespelen zou worden verboden. Ook
beoefende men het schaken en het dammen.
De avonden van onze voorouders werden
echter vooral gekarakteriseerd door het de-
clameeren van gedichten en het beoefenen
van de edele
zangkunst.
Het woord gedicht is eigenlijk wel een beet
je weidsch Wij vinden er iets van terug in
de poësiealbums. die sommige meisjes nog
bezitten, doch haar zusters uit de Gouden
Eeuw hadden allemaal hun z.g. jufferboekjes,
die zij in ebbenhouten of balijnen emmertjes
bij zich droegen. Vrienden schreven in deze
BINNENLANDSCH NIEUWS.
EEN ORDEDIENST VAN
DE NEDERLANDSCHE UNIE.
Wij lezen in „De Unie", het or
gaan van de Nederlandsche Unie
Naar aanleiding van vele vra
gen die ons bereiken, maakt De
Nederlandsche Unie bekend De
Nederlandsche Unie heeft eind Au
gustus aan den Rijkscommissa
ris verzocht om een ordedienst te
mogen oprichten. Wij hebben de
overtuiging, dat, indien de toe
stemming daartoe wordt verleend,
duizenden jonge mannen bereid
zullen zijn tot dezen dienst toe te
treden.
boekjes hun berijmde heilwenschen en voor
zagen ze van teekeningen, waaraan heel wat
uurtjes werden besteed. Bij onze voorouders
kwam het tenslotte niet zoo op een uurtje
aan, het jachtende tempo van onzen tijd was
hun nog onbekend en ze zouden dat niet hun
solieden geest ook niet begrepen hebben
Deze „gedichten" las men 's avonds vaak
aan elkaar voor en bracht roem aan den ma
ker. De liederenboekjes. waaruit gezongen
werd. waren niet minder populair. De meisjes
kregen ze meestal als geschenk van de jon
kers, die zich vanzelf sprekend beijverden om
een zoo fraai mogelijk exemplaar aan te bie
den. Meestal waren ze in leer of fluweel ge
bonden en met goud en zilver versierd.
Wanneer de inhoud van een dergelijk boekje
thans nog eens wordt nageslagen, dan zal
men de
liefdesliedjes
wellicht erg zoet vinden, doch maken film
schlagers, die thans gezongen worden, daar
mede zoo'n groot verschil En dan. het kwam
onze voorvaderen recht- uit het hart. Zij moch
ten dan den aardbol omzeilen en de grootste
moeilijkheden trotseeren, zij mochten stoer en
onverzettelijk zijn in zaken van den Lande,
hun hart stond open voor het goede, huiselijk
geluk en geen wonder, dat dus ook de jonge
ren graag van de liefde zongen.
Wat onze voorouders daarnaast nog in hun
liederen bezongen, dat was de genegenheid
voor het Vaderland en zijn groote mannen.
Het zal natuurlijk niet mogelijk zijn om de
aanstaande winteravond op de zelfde wijze
door te brengen als onze voorouders dat de
den, iedere tijd heeft nu eenmaal zijn eigen
sfeer, maar toch zit er in hun liefde voor
tien huiselijken haard ook voor ons een sterk
voorbeeld. In die sfeer vonden zij immers de
rustige kracht, die de Natie sterk en groot
maakte. Ook wij kunnen de banden tusschen
gezin en Vaderland weer nauwer aanhalen tot
heil van beiden