No. 111 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG. ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 1.25. UITGEVER CORN. J. BOSKER WIERINGEN. BUREAU Hippolytushoef Wierlngen Telefoon Intercomm. No. 10. BEGINSELEN. Wij zijn een volk van beginse len, wij strijden voor beginselen, wij slaan te allen tijde klaar oin onze beginselen te verdedigen en wij kunnen iemand niet zwaar der beschuldigen, dan door hem beginselloosheid te verwijten. Dat alles pleit voor den ernst van on ze levenshouding. Maar wie de discussies van de laatste maan den heeft gevolgd, dien moet toch wel eens de vraag hebben bekro pen, of wij niet aan een overmaat van beginselen lijden. Of liever of wij er niet wat al te gemakkelijk mee jongleeren. Het lijkt er vaak veel op, alsof wij vergeten waren, dat beginselenbegin-sels zijn, uitganspunten, laatste waarheden Beginsel, dat is datgene, waartoe men in laatste instantie - maar ook niet eerder - zijn inzichten en opvattingen herleidt. Verreweg de meeste denkbeelden aangaande zaken van practischen aard - po litieke, sociale, economische denkbeelden die men vaak „prin cipieel" hoort verkondigen en ver dedigen, vloeien geenszins recht streeks uit een werkelijk beginsel voort, maar berusten op een be paalde uitwerking er van. Een discussie over beginselen is vaak weinig vruchtbaar, maar de vraag of een zeker beginsel geen andere uitwerking toelaat, en of men niet van twee beginselen uit tot een zelfde uitwerking voor de practijk kan komen, leidt bij nadere be schouwing niet zelden tot een be vestigend antwoord. Onlangs hebben wij, op speurtocht door de pers, eerj artikel in het Handels blad gevonden, waarin werd be toogd Schenk eens wat minder aandacht aan het etiket van men- sclien en opvattingen en wat meer aan den inhoud. Wij zouden wil len bepleiten Praat niet te gauw van beginselen, verhef niet elk dierbaar denkbeeld tot principe, maar ga liever na of niet van uw beginsel óók een weg leidt naar 'n terrein, van practische werkzaam heid, waarop ge anderen kunt ont moeten, wier beginselen de uwe niet kunnen zijn. In onze dagen is het zoeken van zulke wegen noodzakelijker dan oc/it. Alleen mannen (en vrouwen) van begin sel kunnen ze vinden. Maar dan blijkt ook steeds weer, dat het mogelijk is tusschen mannen van zeer uiteenloopende overtui ging eenstcmm/iglH^d te1 verkrij gen omtrent de beginselen van beleid, die in bijzondere gevallen te volgen zijn. VLEESCHDISTRIBUTIE TRADT GISTER IN WERKING. Waarop iedere houder van een vleeschkaart recht heeft gedurende het tijdvak van 23 tot en met 29 September. Rantsoen loopt uiteen voor verschillende soorten. Met ingang van Maandag 23 September is de nieuw uitgereikte vleeschkaart in gebruik genomen. Elke der hierop met „0.1 vleesch' gemerkte bonnen geeft gedurende het tijdvak van 23 tot en met 29 September a.s. recht op het koopen van 100 gram vleesch, been inbe grepen, öf een rantsoen vleeschwaren. Di met „0.1 worst, vleeschwaren" gemerkte bon geeft uitsluitend recht op het koopen van een rantsoen vleeschwaren. De bonnen, welke op Zondag 29 September a.s. nog niet gebruikt zijn, blijven nog geldig tot en met 6 October. Dit geldt niet voor de voor het verkrijgen van vleesch en vleeschwaren aangewezen bonnen van het algemeen ristributiebonboekje, welke slechts gedurende de week van 16 tot en met 22 September geldig waren. Het rantsoen vleeschwaren, dat per bon kan worden-gekocht, loopt uiteen voor de ver schillende soorten. Het bedraagt 75 gram voor gerookt of gekookt varkens-, rund, of kalfs- vleesch en voor gerookte worstsoorten. Tot deze groep behooren o.a. ham, schouder, car- bonade, spek, rookvleesch, pekelvleesch, Gel- dersche rookworst, plockworst en snij worst. Voor gekookte worstsoorten, zooals boterham- menworst en lunchworst en voor rolpens en knakworst, zooals Frankforter en Weener, bedraagt een rantsoen 100 gram. Ten slotte geeft een bon recht op het koo pen van 150 gram bloedworst. Bij vleeschwa ren in blik dient bij de berekening van het benoodigde aantal bonnen te worden uitge gaan van den netto inhoud, met inachtne ming van de verschillende rantsoenen voor de uiteenloopende soorten. Bij soepen en ge mengde spijzen in blik, waarin vleesch is ver werkt, moet worden gelet op de verwerkte hoeveelheid vleesch. Een bijzondere regeling voor huisslachtin gen van varkens zoowel wat betreft het recht tot slachten als het gebruik van vleesch- kaarten zal binnenkort worden gepubliceerd Huisslachtingen van runderen zullen niet worden toegestaan. Hotels, restaurants, cantines e.d. dienen voorloopig ter verkrijging van vleesch gebruik te blijven maken van de aan deze instellingen reeds verstrekte, met „een rantsoen vleesch" „een rantsoen vleeschwaren" gemerkte bonnen. Ten behoeve van bakkers, welke sausijzen- broodjes vervaardigen en exploitanten van automaten, welke croquetten verkoopen, zul len geen losse bonnen meer verstrekt wor den. ONZE HUISELIJKE VOOROUDERS. Hun gezelligheid vonden zij in het gezin. Hoe brachten zij hun avonden door Nu de winter al weer op komst is en de donkere straten het verblijf buitenshuis niet aantrekkelijk maken, vragen we ons onwille keurig af hoe onze voorouders er in slaagden om hun avonden gezellig te maken, daar zij toch altijd met het duisternisprobleem te ma ken hadden, dat voor ons slechts als uitzon deringstoestand geldt. Het antwoordt op deze vraag brengt ons in kennis met een van de meest geprezen deug den, die onze voorvaderen bezaten, hun hui selijkheid. Nooit was het penseel van onze vaderlandsche schilders schooner, dan wanneer het bewogen werd door de liefde van het huiselijk tafereel, dat hun oog geboeid hield. De opdrachten daar van waren vele. Het mocht dan zijn, dat de Hollander spaarzaam was en niet spoedig be reid om voor liefhebberijen geld uit te geven, zijn eigen binnenhuis moest hij echter zeker geschilderd hebben en dat is ook de verkla ring, waarom deze in zoo'n groot getal in binnen- en buitenlandsche verzamelingen worden aangetroffen. Het huis van den Zeventienden Eeuwer was zijn heiligdom, steeds was hij er op bedacht om' het te verbeteren en te vervolmaken, ter wijl de huisvrouw zich een internationale re putatie verwierf, om de gedurige zorg, die zij er aan besteedde. Geen wonder, dat de familie geen behoefte had om de gezelligheid buitenshuis te zoeken en het best buiten allerlei geneugten kon stel len die den modernen mensch thans haast VERKOOP EN AFLEVERING BRANDSTOF FEN VOLGENDE WEEK VERBODEN. Verbruikers in groepen gespiltst. Opgave van voorraden. De Secretaris-Generaal, wnd. hoofd van het Departement van Handel, Nijverheid en Scheepvaart deelt mede, dat gedurende het tijdvak van Maandag 30 September tot en met Dinsdag 8 October 1940 de verkoop en de af- als onontbeerlijk voorkomen. Misschien zal men echter vragen, had die Hollander van de Zeventiende Eeuw dan hee- ldmaal geen verzetje, had hij dan heelemaal geen behoefte om eens een keer anders dan anders te doen en wellicht komt zelfs de ge dachten op, dat het leven in die Gouden Eeuw dan toch wel heel saai geweest moet zijn. Zij, die zoo denken, vergissen zich. Onze voorouders kenden wel degelijk de goede vreugde van een flesehje, doch altijd uitgaan de van een gezinsgebeurtenis en op dit gebied waren de mogelijkheden vele. Wanneer een nieuwe burger het levenslicht had gezien, dan zette de ge lukkige vader een satijnen muts op en roer de met den kandeelstok den gesuikerden wijn, |die door familie en vrienden onder groote vreugde met „soete koeckskens" genoten werd. De kinderen van de buurt mochten het klein tje in de wieg zien en gingen opgetogen met hun „kindermaandstik" weer heen, waarvan onze beschuit met muisjes nog een schaarsch overgebleven gebruik is. Het „kloppertje" kennen wij echter niet meer. 't Was een ebbenhoutenplankje en naar gelang van welstand met zijde en kant ver sierd, dat aan die huizen werd bevestigd, waar het gezin een vermeerdering had ondergaan. Zoo leefde de heele buurt met het gezin mee en de schuldeischers gingen zelfs voorbij om zoo de familievreugde maar niet te storen Een levering van vaste brandstoffen aan verbrui kers verboden is. Onder vaste brandstoffen worden verstaan steenkolen, steenkoolbriketten (ook eierbri- ketten, turf en cokes. Onder de verbruikers op wie dit afleverings verbod betrekking heeft, vallen groep a particuliere personen groep b openbare ge bouwen (niet voor publieke vermakelij kheden), ziekenhuizen, sanatoria, rijks-, gemeente- provinciale kantoren, gestichten, kerken, ge vangenissen, kazernes, scholen, centrale keu kens, apotheken, wacht- en behandelingska mer van artsen e.d.groep c warenhuizen, winkels, hotels, pensions (ook kamerverhuur ders), restaurants, café's particuliere kanto ren, lesruimten in particuliere huizen groep d gebouwen voor publieke vermakelijkheden, vereenigings- of vergaderlokalen, niet behoo- rende tot de groepen a, b en c groep e kleinindustrie met een jaarverbruik van vas te brandstoffen van minder dan 240 ton en niet behoorende tot de groepen a, b, c en d. Een uitzondering op het verbod geldt voor de bij het Rijkskolenbureau als „grootindus trie" ingeschreven verbruikers met een jaar verbruik van 240 ton of meer. Deze categorie van industrieele verbruikers zal dus ook ge durende de periode van 30 September tot en met 8 October de haar door het Rijkskolen bureau toegewezen hoeveelheid vaste brand stoffen kunnen betrekken. Van het verbod kan door het Rijkskolenbu reau te 's Gravenhage of een door dit bureau aan te wijzen instantie dispensatie worden verleend. Verder wordt medegedeeld, dat de plaatse lijke distributiediensten op nader bekend te maken wijze en tijdstip de verbruikers behoo rende tot de groepen a, b, c en d in het bezit zullen stellen van formulieren „voorraadop- gaven vaste brandstoffen", waarop door de verbruikers de per 29 September 1940 aanwe zige voorraad vaste brandstoffen (gespiltst naar soorten, inclusief turf) en huisbrandolie moeten worden ingevuld. Onder huisbrandolie wordt in dit verband verstaan huisbrandolie, dunne en dikke stookolie, voor zoover bestemd voor verwarmingsdoeleinden. Deze voorraadopgaven moeten door de be treffende verbruikers op door de distributie diensten plaatselijk bekend te maken data, gedurende de periode van 30 September tot en met 8 October 1940 bij deze diensten wor den ingeleverd ter verkrijging van de voor de brandstoffendistributie benoodigde beschei den. De aandacht wordt er nog op gevestigd, dat zoogenaamde „vrije kolen" niet bestaan, zoo dat alle vaste brandstoffen, onder welke be schrijving deze ook zijn of worden aangebo den, onder het afleveringsverbod en onder de verplichte voorraadopgave vallen. Voorts zij vermeld, dat op de door de ver bruikers gedane voorraad-opgaven controle zal worden uitgeoefend. Aan bepaalde verbruikers, behoorende tot de groepen b, c, d en e zullen door een door het Rijkskolenbureau aan te wijzen instantie tegen betaling van f 1.—, plus eventueele portkosten, zoogenaamde identiteitskaarten worden uitgereikt, welke door de houders bij het in ontvangst nemen van de distributie bescheiden bij de plaatselijke distributiedien sten voor identificatie en ter waarmerking moeten worden overlegd. ADVERTENTIëN Van 1 5 regels f 0.50 Iedere regel meer f q.IQ AAN BURGERWACHTLEDEN MOGEN GEEN MEDAILLES WORDEN UITGEREIKT. Dit zou in strijd zijn met bevolen beëindiging huwelijk in de familie gaf niet minder reden voor vele huiselijke feesten. De strooijonkers en joffers bestrooi-] den bruidegom en bruid uit hun rijksversier- dc manden, bij hun gang naar en terugkomst van de aanteekening. Guirlanders werden ge vlochten en zoowel in als buitenshuis opge hangen. Schier dagelijks werden er ter eere van het jonge paar maaltijden gegeven, afge wisseld door spelevaarten en met vlaggen en wimpels versierde booten. Natuurlijk vormde de eigenlijke bruiloft- disch het hoogtepunt. Aan dc welvoorziene tafels vierde de vreugde hoogtij. De bekers gingen rond en een vroolijk lied klonk uit aller kelen. Wij weten niet meer, wat „Hansje in den kelder" is, doch onze voorvaderen heb ben er veel plezier mee gehad. Het was een zilveren schaal, die in het midden een kleine verhooging had. Wanneer nu de wijn in de schaal werd gegoten, drong deze de verhoo ging binnen en drukte een kereltje naar bo ven, dat met opgeheven hand de gasten be groette. Deze verschijning deed alle dischge- nooten opspringen en onder de hartelijkste bijvalsbetuigingen werden de beste wenschen voor het jonge paar geuit. De Nederlander van dezen tijd zal misschien een beetje meewarig op deze bijna kinderlijke vreugde toezien, doch de vraag mag daarnaast direct gesteld worden of wij, met onze huidige ver maken. een gezelliger sfeer weten te scheppen. De Hollander van de Zeventiende Eeuw was in vele opzichten nog een echt natuurlijk mensch, hij gaf zich. zooals hij was, ook in zijn vroolijkheid. Zoo werden alle familie gebeurtenissen aan gegrepen om deze zoo feestelijk mogelijk te vieren, doch er waren daarnaast nog tal van gelegenheden om ze tot hoogtepunt van het gezinsleven te maken. In een oud-Hollandsch gezin werd b.v. Sin- te Maarten niet vergeten. Dan kwamen de mis pelen en de pannekoeken op tafel, doch vooral de St. Maartensgans, waaraan de ou deren zich te goed deden, terwijl de jeugd- met lantaarns en rommelpot langs de straten ging. Wie kent ook de St. Nicolaasavonden van onze oud-Hollandsche schilders niet, de kin deren vonden dan 's morgens perperhuisjes der werkzaamheden. In een brief aan de burgemeesters schrijft de Secretaris-Generaal, wnd. hoofd van het Departement van Binnenlandsche Zaken, dat van de zijde der Duitsche autoriteiten er zijn aandacht op gevestigd is. dat door het be stuur eener voormalige burgerwacht zou zijn besloten, aan de vroegere leden medailles (herinneringskruisen) uit te reiken. Onder v/ijzing naar zijn brieven waarin aan de bur gemeesters werd medegedeeld, dat de burger wachten haar werkzaamheden onmiddellijk moesten beëindigen en tot ontbinding over gaan, merkt de Secretaris-Generaal op dat deze mededeeling zoo moet worden verstaan, dat ook het uitreiken van medailles als hier boven vermeld achterwege dient te blijven. Aan het bovenstaande behoort streng de hand te worden gehouden. VOORWAARDEN, WAAROP WEER MAG WORDEN VERGADERD. Verboden blijven optochten, openlucht bijeenkomsten en openbare vergaderingen. In een circulaire aan de burgemeesters deelt de Secretaris-Generaal, wnd. hoofd van het Departement van Binnenlandsche Zaken mede, dat wederom toelaatbaar zijn vergade ringen, in besloten gebouwen, waartoe slechts daartoe schriftelijk uitgenoodigde leden dei- betrokken vereeniging of partij toegang heb ben. Door den bevoegden procureur-generaal, fungeerend directeur van politie mag dispen satie van de bepalingen, dat de deelnemers aan vergaderingen, uitgaande van staatkun dige vereenigingen of van plaatselijke afdee- lingen daarvan, of waar staatkundige onder werpen besproken worden, schriftelijk moeten worden uitgenoodigd en dat de uitnoodiging op naam moet zijn gesteld, voorshands niet worden verleend. In het bijzonder behoort geen bezwaar ge maakt te worden tegen vergaderingen van leden van vereenigingen van zuiver economi- schen of commercieelen aard voor zoover deze niet ingevolge de verordening nr. 24 van 21 Juni 1940 van de Secretarissen-Generaal van Justitie en van Binnenlandsche Zaken uit anderen hoofde ongewenscht zijn te achten. Verboden zijn en blijven voorshands op tochten in het openbaar, bijeenkomsten in de open lucht, en openbare, voor het publiek toe gankelijke vergaderingen in besloten lokalen. PROVINCIAAL NIEUWS. loof maar. dat we daar in de komende maan den v/el meer van zullen hooren. Dinsdag j.1. is er zoo'n ballon over Den Burg gegaan. Eigenlijk wat aan den buitenkant. En dat was gelukkig ook, want de schade zou anders nog ^eel grooter zijn geweest. Hij be reikte ons dorp ter hoogte van de woning van den heer C. Keijser Hz. aan de Kooger straat en joeg toen in de richting van de wo ning van de heer L. Bruin aan de Waalder- straat. Maar eer hij zoo ver was, had al me nige antenne het loodje moeten leggen, ter wijl ook het net van de Radiocentrale Den Burg op verscheidene plaatsen leelijk geha vend werd. Een strop van over de honderd gulden voor de exploitant. De boomen aan de Wittekruislaan weerstonden de aanval, maar bogen volgens ooggetuigen angstig diep on der de druk van een looden last. De ballon joeg door de wolken en was dus niet zichtbaar. Een reeks ballonnen. Naar we later vernamen zijn Dinsdag nog meer ballons over ons eiland gedreven. Oogge tuigen vertelden ons, dat er een achter Den Hoorn op groote hoogte kwam aanzetten. De kabel, welke eveneens tot de grond reikte, slierde op enkele meters afstand van 'n groep bouwvakarbeiders en vernielde een ruit van een militaire autobus. Ook in Eierland heeft men ballons op bezoek gehad. Eenige arbei ders trachten een kabel bij ae Wamberg te grijpen. Dat iukte wel, maar hun poging, om hetzelfde staaltje te leveren als de ballon vangers van onze Badplaats, neenzoover konden ze 't toch niet brengen. Dank zij de stevige wind. had de ballon zooveel in de melk te brokkelen, dat de mannen de kabel weer los moesten laten. De Eierlanders hebben die middag, kort na elkander, wel vijf van die gevaarten gezien. Als gezegd Die ballons kunnen groote schade aanrichten, maar zoover ons bekend, is Texel vrij goed afgekomen. Maar de herfst is er nog maar net. Velen mogen van geluk spreken er heelhuids afge komen te zijn, want de kabel van een der Juchtvaarders", die door de Westen ging, joeg langs verscheidene personen, van wie zich sommigen angstig bukten, meende, dat een kogel gierend kwam aansuizen. Bij Bui- tenheim, buiten Den Burg, werd een groot antal telefoondraden finaal afgesneden, ter wijl van een der palen het ijzerwerk, waaraan de isolatoren bevestigd zijn, scheef getrokken werd. Tex. Crt. TEXEL. KABELBALLON JOEG OVER DEN BURG? We hebben de eerste herfststormen al weer gehad en dan kunnen we ze weer verwachten, de Engelsche kabalballons. Ontzaglijk groot kunnen deze ballons zijn en wanneer dan zoo'n halve orkaan de aarde striemt, kan de sterkste kabel zoo'n luchtreus niet in bedwang houden. Dan scheurt hij zich los, om, bij westelijke wind, naar onze kust of naar die van Denemarken of de Skandinavische landen koers te zetten. Veelal sleept hij een kabel mee, soms honderden meters lang. Ook zit er wel een of ander voorwerp aan het eind, een katrol of een anker. En dit maakt zoo'n sin jeur nog gevaarlijker. Deze ballons kunnen groote schade aanrichten. In de laatste da gen werden volgens een D.N.B.-bericht niet minder dan 130 Engelsche versperringsbal lons neergeschoten door Duitsche jagers. Ge- vol suikererwten met kabaljouwoogen en ka- putelstokjes in hun schoen en daarnaast fond aan altijd een mandje gevuld met vij gen, noten, flensjes en appeltjes. De volwas senen stuurden elkaar „St. Claesoeck". .amandel-broot", „honictaert" en „masse- peyn". De „Klaasjes" werden enkele avonden tevoren met goud- en zilverpapier beplakt, hetgeen al weer een feestelijkheid op zich zelf was Er zouden er zoo nog verschillende te noe men zijn onze voorouders hadden werkelijk geen gebrek aan feesten. Wat deden zij ech ter op gewone avonden Op de eerste plaats hadden ze hun gezelschapsspelen en, evenals nog vele van hun nazaten in de twintigste eeuw, waren zij liefhebbers van kaarten. Dit blijkt ook wel uit de vele spreek wijzen, die toen reeds in zwang waren. Verder ontbrak het Ganzebord niet, dat men opgeplakt en gekleurd in de boekwinkels voor acht oe tien stuivers kocht. De lange winter avonden werden hiermee gezellig doorge bracht en mocht het soms zijn. dat de ge moederen wat verhit raakten, dan was daar de bepaling in het reglement, dat degene, die zich in al te krasse bewoordingen uitliet, het verdere medespelen zou worden verboden. Ook beoefende men het schaken en het dammen. De avonden van onze voorouders werden echter vooral gekarakteriseerd door het de- clameeren van gedichten en het beoefenen van de edele zangkunst. Het woord gedicht is eigenlijk wel een beet je weidsch Wij vinden er iets van terug in de poësiealbums. die sommige meisjes nog bezitten, doch haar zusters uit de Gouden Eeuw hadden allemaal hun z.g. jufferboekjes, die zij in ebbenhouten of balijnen emmertjes bij zich droegen. Vrienden schreven in deze BINNENLANDSCH NIEUWS. EEN ORDEDIENST VAN DE NEDERLANDSCHE UNIE. Wij lezen in „De Unie", het or gaan van de Nederlandsche Unie Naar aanleiding van vele vra gen die ons bereiken, maakt De Nederlandsche Unie bekend De Nederlandsche Unie heeft eind Au gustus aan den Rijkscommissa ris verzocht om een ordedienst te mogen oprichten. Wij hebben de overtuiging, dat, indien de toe stemming daartoe wordt verleend, duizenden jonge mannen bereid zullen zijn tot dezen dienst toe te treden. boekjes hun berijmde heilwenschen en voor zagen ze van teekeningen, waaraan heel wat uurtjes werden besteed. Bij onze voorouders kwam het tenslotte niet zoo op een uurtje aan, het jachtende tempo van onzen tijd was hun nog onbekend en ze zouden dat niet hun solieden geest ook niet begrepen hebben Deze „gedichten" las men 's avonds vaak aan elkaar voor en bracht roem aan den ma ker. De liederenboekjes. waaruit gezongen werd. waren niet minder populair. De meisjes kregen ze meestal als geschenk van de jon kers, die zich vanzelf sprekend beijverden om een zoo fraai mogelijk exemplaar aan te bie den. Meestal waren ze in leer of fluweel ge bonden en met goud en zilver versierd. Wanneer de inhoud van een dergelijk boekje thans nog eens wordt nageslagen, dan zal men de liefdesliedjes wellicht erg zoet vinden, doch maken film schlagers, die thans gezongen worden, daar mede zoo'n groot verschil En dan. het kwam onze voorvaderen recht- uit het hart. Zij moch ten dan den aardbol omzeilen en de grootste moeilijkheden trotseeren, zij mochten stoer en onverzettelijk zijn in zaken van den Lande, hun hart stond open voor het goede, huiselijk geluk en geen wonder, dat dus ook de jonge ren graag van de liefde zongen. Wat onze voorouders daarnaast nog in hun liederen bezongen, dat was de genegenheid voor het Vaderland en zijn groote mannen. Het zal natuurlijk niet mogelijk zijn om de aanstaande winteravond op de zelfde wijze door te brengen als onze voorouders dat de den, iedere tijd heeft nu eenmaal zijn eigen sfeer, maar toch zit er in hun liefde voor tien huiselijken haard ook voor ons een sterk voorbeeld. In die sfeer vonden zij immers de rustige kracht, die de Natie sterk en groot maakte. Ook wij kunnen de banden tusschen gezin en Vaderland weer nauwer aanhalen tot heil van beiden

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1940 | | pagina 1