31e JAARGANG
DONDERDAG 10 OCTOBER 1940
No. 118
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
DE WEDDENSCHAP.
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.25.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER WIERINGEN.
BUREAU
Hippolytushoef Wieringen
Telefoon Intercomm. No. J8.
ADVERTENTIëN
Van 1 5 regels t 0.50
Iedere regel meer f 0.10
EEN WOORD VOOR OUDERS.
Ouders beoogen het geluk van hun kind.
Dat is een eenvoudige waarheid. Maar de
bereiking van dat doel is minder eenvoudig.
De wereld ziet er op 't oogenblik niet erg
hoopvol uit voor het toekomstig geluk van het
kind. Het is zelfs zoo, dat wij ons vaak af
vragen wat het lot van onze kinderen zal zijn.
Menige vader en moeder gaan gebukt onder
zorgen, door de bijzondere tijdsomstandighe'
den verwekt, die hun oudervreugd verbitteren.
Maar ook al waren de omstandigheden gun
stiger dan nu, dan nog weten we dat wij de
kinderen niet de minste waarborg kunnen
geven voor hun geluk. Het Leven is daarvoor
veel te ingewikkeld en te wisselvallig. We
weten heel goed dat het geluk niet enkel
zit in de uiterlijke omstandigheden. Geluk
kig zijn is een levenshouding. De mensch
draagt de mogelijkheid tot geluk in zich. Ook
het kind Ouders kunnen hun kind geen
v/aarborg geven voor zijn toekomstig geluk.
Ze kunnen hun kind alleen geven het beste
wat ze te geven hebben ze kunnen hun kind
vormen tot een geestelijk krachtig mensch.
Maar ouders hebben dan ook de verantwoor
delijkheid hun kind te geven waarop het
recht heeft en alle middelen te benutten om
te zorgen dat hun kind niet alleen materieel,
maar ook geestelijk op eigen beenen kan
staan, dat het kind opgroeit tot een geeste
lijk volwassene, sterke en krachtige persoon
lijkheid. Dit is het doel, dat ouders zich moe
ten stellen bij de opvoeding van hun kinde
ren.
Het kind heeft mogelijkheden in zich om
op te groeien naar dit doel. Het vertrouwen
waaruit een kind leeft, de eerbied die het
kent voor allerlei, de aanvoeling van het won
der, het geheim dat het Leven voor hem in
houdt, dat alles mag niet worden beschadigd,
maar moet worden bewaard en verdiept, op
dat het eenmaal volwassen geworden
in het veelzijdige, wisselvallige leven staat met
vertrouwen, met eerbied voor 't Leven en
voor 't wondere geheim van 't Leven dat ach
ter alle dingen ligt.
Om echter tot zulk een geestelijke rijkdom
te komen heeft het kind leiding noodig, vas
te leiding ên voedsel voor zijn geestelijke
wasdom.
Naast het ouderlijk tehuis waar ook in
geestelijk opzicht, de grondslagen gelegd wor
den voor de toekomstige mensch komen
Zondagsschool en catechisatie de ouders te
gemoet in hun verantwoordelijke taak van de
geestelijke opvoeding van het kind, vooral
ook van het ouder wordende kind. Hier vindt
het kind voedsel en leiding voor zijn geeste
lijke groei, hier komt het immers in aanra
king met geestelijke waarden die onaantast
baar zijn voor tijd en omstandigheden en die,
de eeuwen door, menschen tot waarlijk groo-
te menschen hebben gemaakt.
In de evangelieën wordt ons een verhaal
verteld van moeders, die haar kinderen tot
Jezus willen brengen, maar die door de dis
cipelen worden afgeweerd. Deze moeders
wenschen haar kinderen te geven het beste
v/at zij zelf bezitten, ze willen hen in aan
raking brengen met het Licht der wereld. De
discipelen hebben dit blijkbaar niet begrepen.
Het antwoord van Jezus is beschamend voor
hen, het geldt voor alle tijden „Laat de kin
deren tot mij komen, en verhindert ze niet.
Verhindert ze nietDat beteekentStel u niet
bewust tusschen uw kind en Jezus, het Licht
der wereld. Maar het beteekent ookLaat
uw kind niet vrij in eigen geestelijke opvoe
ding. Het kind is niet in staat te beooideelen
wat goed of slecht is voor zijn geestelijk wel
zijn, voor zijn toekomstig geluk Ouders heb
ben de taak hun kind te leiden tot de leef-
Jessy Huntter was een jong, zeer mooi
meisje van zeventien jaar. Haar prachtige,
goudblonde krullende haren vormden een
zeldzaam contrast met haar diepe, donkere
oogen. Daarbij had zij de mooiste gestalte, die
men zich denken kan. Gracieus en slank als
zij was wekte ze den nijd van haar collega's
op. Maarzij was zoo arm als een kerk-
muis. Haar afstamming was bovenal merk
waardig haar vader was een Schot, haar
moeder een Indiaansche.
William Hunter, Jessie'sl vader, was eens
met zijn makker in het kamp der Indianen
terecht gekomen en daar had hij zijn latere
vrouw, een van de mooiste Indianen-meisjes,
leeren kennen. En het zestienjarige meisje
was een blanke man, ondanks het verbod van
haar vader, naar Colorado gevolgd.
Uit dat huwelijk waren vijf kinderen gebo
ren, drie jongens en twee meisjes, waarvan
Jessie de jongste was. Haar zuster Mildered
was met een flinken meubelmaker verloofd,
ofschoon ook zij zeer mooi was, kon zij toch
bij Jessie niet in de schaduw staan.
Jessie was pakster in een groote sigarenfa
briek. Maar in haar grillig hoofdje gingen
heel bijzondere gedachten en wenschen om.
en wanneer iemand die geweten had, zou hij
zeker verbaasd zijn geweest. In haar kleine
hersens woelde allerlei ongehoords en onmo
gelijks. Tot haar collega's zei ze altijd
„Jullie zult zien, dat ik hier niet altijd zal
blijven zitten en sigaren pakken. Dat is me
veel te vervelend. Eens ga ik de wereld in om
het geluk te zoeken, daar kun jullie van op
aan."
„Och jij met je idiote ideeën, antwoordde
de kleine dikke Rosie Black.
tijd waarop het zelf zal kunnen oordeelen en
te zorgen dat het dan zal kunnen oordeelen
vanuit eigen geestelijk bezit, vanuit eigen rijk
inzicht, ook over deze verwarde en onzekere
wereld.
Daarom verhindert ze niet, uw kinderen,
maar brengt ze zoo jong mogelijk in aanra
king met Jezus en zijn evangelie. Om der
wille van uw kind
BRANDST OFFENDISTRIBUTIE
GAAT HEDEN IN.
BONNEN VOOR OCTOBER.
Gedurende de periode van 30 September tot
en met 8 October werd de verkoop en afleve
ring aan verbruikers stopgezet, ten einde de
bevoorrading van den handel te verzorgen.
In deze periode zijn tevens de bescheiden
ten dienste van de brandstoffendistributie aan
belanghebbenden uitgereikt.
De plaatselijke distributiediensten hebben
opdracht gekregen bij de uitreiking van deze
bescheiden een aftrek toe te passen van de
op 29 September bij verbruikers aanwezige
voorraden.
Deze voorraden hebben de verbruikers moe
ten opgeven op de daarvoor vastgestelde for
mulieren model 89, welke hun voor dit doel
zijn overhandigd, en wel in kilogrammen,
nectoliters of mudden, waarna de distributie
diensten deze opgaven herleid hebben in een
heden.
Hierbij zijn de volgende herleidingsfactoren
in acht genomen
1 eenheid 1 hl max. 75 kg) anthraciet,
steenkolen, industrie- of eierbriketten
1 eenheid 2.5 hl. kolenslik
1 eenheid 2 hl (max. 100 kg) cokes
(ook gascokes)
1 eenheid 110 kg bruinkoolbriketten
1 eenheid 450 stuks (200 kg) baggerturf
1 eenheid 300 stuks (195 kg) persturf
1 eenheid 175 kg fabrieksturf
1 eenheid 200 kg overige soorten turf.
Bovendien moest worden opgegeven de hoe
veelheid huisbrandolie, welke men in voor
raad heeft, waarbij 1 1. huisbrandolie gelijk
staat met 0.018 eenheid.
Nadat deze herleiding is geschied, is bij de
uitreiking der kaarten een met den voorraad
overeenkomend aantal bonnen daarvan ver
wijderd, zulks in verband met het feit, dat
per bon voor een nader aan te geven periode
een eenheid vaste brandstoffen zal worden
beschikbaar gesteld. Voor elke eenheid van
den voorraad is dus een bon van de kaart ge
scheurd.
Aangezien steeds de laagstgenummerde
bonnen zijn verwijderd zullen zij, die over
geen of een geringe voorraad beschikken, in
öe eerste plaats in de gelegenheid zijn de be-
noodigde brandstoffen te betrekken, waardoor
een zoo rechtvaardig mogelijke verdeeling van
den voorraad vaste brandstoffen wordt ge
waarborgd.
Eerst daarna komen zij aan de beurt, die
bij het begin van de distributie reeds over een
voorraad beschikken. Met nadruk wordt allen
verbruikers aangeraden hun brandstoffen
zooveel mogelijk van hun gewone leveranciers
te betrekken.
De groep verbruikers, welke de woningen
van particuliere personen omvat (formulier
„a"), is verdeeld in verbruikers, die stoken
met haarden en kachels en verbruikers, die
stoken met centrale verwarming.
Aan verbruikers, behoorende tot de groep
„A", „haarden en kachels", zijn, al naar ge
lang zij 1- tot en met 4 of 5- en meer ver
trekken in gebruik hebben, kaarten verstrekt
met respectievelijk 16- en 21 bonnen, elk voor
een eenheid, met dien verstande, dat een aan
tal bonnen, gelijk aan het aantal eenheden
van den voorraad per 29 September zijn in
gehouden.
Aan verbruikers behoorende tot de groep
„A" „centrale verwarming", zijn, al naar ge
lang zij 1- tot en met 6- of 7 en meer ver
trekken in gebruik hebben, kaarten verstrekt
met respectievelijk 36- en 48 bonnen, elke
voor een eenheid. Zooals reeds is vermeld zijn
ook van deze kaarten een aantal bonnen,
overeenkomende met den op 29 September
aanwezigen voorraad, verwijderd.
De aandacht wordt er op gevestigd, dat
voorloopig voor kookdoeleinden geen extra
rantsoenen vaste brandstoffen beschikbaar
kunnen worden gesteld.
Het aantal bonnen, dat aan de verbruikers
van de groepen B, C en D is uitgereikt, is
door de brandstoffen-commissies vastgesteld.
Hierbij is o.a. rekening gehouden met de te
verwarmen ruimte en met het vroeger ver
bruik. Behalve zij, die op 25 of meer eenheden
per distributie aanspraak kunnen maken, ont
vangen al deze verbruikers bonnenkaarten
voor het geheele stookseizoen, terwijl aan
degenen met een toegewezen verbruik van 25
of meer eenheden toewijzingen per distributie
periode door de distributiediensten zullen
worden verstrekt.
Van deze kaarten zijn eveneens een aan de
hand van den voorraad per 29 September
vastgesteld aantal bonnen ingehouden.
Voor de groep „E", („kleinindustrie"), wordt
maandelijks door de brandstoffencommissie
de toegestane hoeveelheid vastgesteld. Ver
bruikers, die vaste brandstoffen verstoken
voor de voortbeweging van vaartuigen, welke
in de rivier- en binnenvaart en de sleepvaart
v/orden gebruikt, en voor de voortbeweging en
aandrijving van zandzuigers, drijvend bagger-
materieel en drijvend overslag-, hijsch- en
heimaterieel, dienen echter een vergunning
voor het koopen van de benoodigde brandstof
fen niet aan te vragen bij de brandstoffen-
commissie, maar bij het secretariaat of het
agentschap van een bevrachtingscommissie.
Hiervan zijn uitgezonderd de veerdiensten,
de veerponten en de zeescheepvaart, waarvoor
wel een vergunning moet worden aange
vraagd bij de brandstoffencommissie.
Op de te verstrekken bonnenkaarten, bon
nen of toewijzingen, staat al naar gelang met
haarden en kachels of met centrale verwar
ming wordt gestookt, vermeld het woord
„brandstoffen" dan wel het woord „cokes".
Met nadruk wordt er de aandacht op ge
vestigd, dat men tot nader aankondiging ook
op de met „cokes" gemerkte bescheiden alle
soorten brandstoffen zal mogen betrekken.
Op iederen met „cokes" gemerkten bon kan
dus inplaats van 2 hl. cokes ook b.v. 1 hl. an
thraciet of 450 stuks baggerturf worden ge
kocht.
Voor zoover de brandstoffenpositie zulks
noodzakelijk mocht maken, kan echter nader
worden bepaald, dat de met „cokes" gemerk
te bescheiden uitsluitend recht zullen geven
op het koopen van „cokes." Voor de installa
ties, welke niet met cokes kunnen worden ge
stookt, doch waarvoor toch cokeskaarten zijn
uitgereikt, zal te dien tijde een nadere rege
ling worden getroffen.
Ten aanzien van de bevoorrading van han
delaren kan nog worden medegedeeld, dat
hieromtrent zeer binnenkort een nadere pu
blicatie zal volgen.
Gedurende October geven de met 01,
02 en 03 gemerkte bonnen van de „bon
kaart distributie vaste brandstoffen
haarden, kachels," alsmede de met 01, 02.
,Nu, zullen we wedden riep de kleine
overmoedig, terwijl zij lachend haar witte ge-
:onde paarlentandjes liet zien.
„Ja, waarom willen we wedden," zei Elisa-
beth Larkin verachtelijk.
„Laten we om honderd dollars wedden,"
antwoordde Jessie nog steeds lachend.
„Jij en honderd dollars riep Elisabeth
Larkin boosaardig.
„Goed, we zullen het immers zien. Ik zeg
jullie, ik win het, en ik geef jullie op mijn
trouwdag, laten we zeggen, nu over een jaar,
elk honderd dollars," zei Jessie, ernstig wor
dend.
,Wij nemen de weddenschap aan riepen
de meisjes in koor.
Maar Elisabeth Larkin keerde zich om en
zei slechts „idioot, totaal idioot."
Deze woorden waren Jessie's fijne oortjes
niet voorbijgegaan. Met vlammende oogen
liep zij op Elisabeth Larkin toe en antwoord
de opeven verachtelijken toon
„Jij krijgt er in elk geval nooit een. die meer
dan twaalf dollars in de week verdient." Zij
had temperament, die Jessie.
,En jij krijgt er een, die dat nog heelemaal
niet heeft," zei Elisabeth Larkin gekrenkt.
.Stil, stil," vermaanden de anderen er tus
schen. „Wij willen toch niet om den baard
van den keizer kibbelen," zei Rosie Black.
„Het is toch allemaal onzin."
Maar allen waren het er over eens, dat
Jessie Hunter het spleen had.
Van dien dag af peinsde Jessie er eiken
dag over, hoe zij al haar vriendinnen kon
overtroeven en hoe zij haar weddenschap
kon winnen.
En eens op een dag kreeg zij werkelijk een
ingeving. Een zoo dwaze, overmoedige inge
ving als alleen een echte Yankeedochter heb
ben kan.
Op een Zondagmorgen in de vroegte trok
Jessie haar mooiste blouse aan, een witte,
die haar voortreffelijk kleedde, en den mooi-
en zwarten costuumrok, dien zij zich na lang
sparen voor veertien dollars gekocht had, en
ging naar den besten fotograaf van de stad.
Al haar bespaard geld ging er voor op,
maar de portretten, die zij acht dagen later
kreeg, waren zoo voortreffelijk, dat Jessie
bijna midden op de straat een luchtsprong
gemaakt had. De voorbijgangers keken het
mooie, blij glimlachende meisje verwonderd
na, en zij zelf bouwde in gedachten de stout
moedigste luchtkasteelen, waarover haar ka
meraadjes zeker zouden hebben gelachen.
Toen kwam er weder een week van moei-
zamen arbeid voor Jessie, maar zij deed haar
plicht vroolijk en met groote verwachtingen
Vrijdags had zij een partij van de grootste,
duurste sigaren te verpakken. En in een van
die uitgezochte kistjes, die alleen de allerrijk
ste Amerikanen zich konden veroorloven te
koopen, liet ze voor zij het sloot, handig haar
portret glijden en haar adres. Geen van de
jonge meisjes had op die beweging van Jessie
Hunter» gelet. Zoo had ze onbemerkt deze
merkwaardige daad kunnen uitvoeren, die
haar misschien haar ontslag zou hebben ge
kost, indien het bemerkt was.
Mag komen wat wil," fluisterde de aardige
meisjeslippen.
Er was nog geen jaar verloopen, toen er
op een dag een auto voor de fabriek, waarin
Jessie werkte, stilstond, waaruit een jonge,
voorname Amerikaan stapte. Hij liet zich da
delijk bij den directeur aandienen, in wiens
privaatkantoor een lang, zeer ernstig onder
houd plaats vond, bij het einde waarvan Jes
sie Hunter geroepen werd.
„Wat zou er zijn riep Rosie Black ang
stig.
03, 04, 05 en 06 gemerkte bonnen van de
„bonkaart distributie centrale verwar
ming", en voorts de met „brandstoffen,
één eenheid, Ie periode", alsmede de met
„cokes, één eenheid, eerste periode" ge
merkte bonnen, elk recht op het koopen
van één eenheid vaste brandstoffen, als
boven aangegeven.
Verder geven gedurende de maand October
de met 04, 05 en 06 gemerkte bonnen van de
„bonkaart distributie vaste brandstoffen
haarden, kachels" elk recht op het koopen van
een eenheid turf, als boven aangegeven.
Met nadruk wordt er echter de aandacht
op gevestigd, dat deze met 04, 05 en 06 ge
merkte bonnen in den loop van het stooksei
zoen alsnog zullen worden aangewezen voor
het kocpen van steenkolen of andere vaste
brandstoffen. Men heeft dus de keus om
hierop thans turf of later andere brandstof
fen te betrekken.
De aan de houders van identiteitskaarten
uitgereikte toewijzingen geven gedurende Oc
tober recht op het koopen van het daarop ver
melde aantal eenheden.
De met „autoanthraciet" gemerkte bonnen
geven uitsluitend recht op het koopen van
1 hl. (maximaal 75 kg) anthracietnootjes IV
of V.
In verband met de distributie van vaste
brandstoffen is met ingang van 9 October tot
wederopzegging een nieuwe regeling vastge
steld betreffende den verkoop, aflevering en
het vervoer van turf.
Deze regeling is neergelegd in een circulaire,
welke van 10 October af ten kantore van
plaatselijke distributiediensten kan worden
afgehaald.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
ZEEPBON BIJ WASCHGOED THANS
VERPLICHT.
De secretaris-generaal, waarnemend hoofd
van het Departement van Handel, Nijverheid
en Scheepvaart, maakt bekend, dat met in
gang van heden zoowel de wasscherijen als
het publiek en instellingen verplicht zijn voor
iedere 8 kg droog" v/aschgoed, welke gewas-
schen moet worden, de geldige zeepbon in
ontvangst te nemen c. q. af te geven.
Deze maatregel moest genomen worden om
aan de üngewenschte concurrentie van de
wasscherijen onderling, met betrekking tot
het al dan niet in ontvangst nemen van bon
nen van het publiek, een einde te maken.
Voorts wordt er op gewezen, dat het nood
zakelijk is, dat alle wasscherijen bij het Rijks
bureau voor chemische producten (sectie
zeep) Laan Copes van Cattenburch 16 te
's-Gravenhage, worden ingeschreven.
Wasscherijen, welke nog niet zijn ingeschre.
ven dienen zich onverwijld schriftelijk tot het
bovengennoemde rijksbureau te wenden.
PETROLEUM OP ZEGEL A.
De secretaris-generaal, waarnemend hoofd
van het Departement van Handel, Nijverheid
en Scheepvaart, maakt bekend, dat geduren
de het tijdvak van Woensdag 9 October tot
en met Zondag 10 November a.s. de met
„petroleum A" gemerkte zegel van de serie,
welke is uitgereikt ten behoeve van hen, die
voor verlichting in het huishouden uitsluitend
op het gebruik van petroleum zijn aangewe
zen, recht geeft op het koopen van twee liter
petroleum.
EIGEN TURF MEEBRENGEN.
We leven wel in buitengewone tijden. Ver
gaderingen houden is gemakkelijk genoeg en
dat zal ook dezen winter wel gebeuren, maar
God weet, wat ze uitgevoerd heeft," ant
woordde Elisabeth Larkin kwaadaardig, want
zij benijdde Jessie reeds lang om haar
schoonheid zij zelf met haar dikken neus en
haar zomersproeten was allesbehalve mooji,
en zij zou Jessie alles, zelfs haar ontslag ge
gund hebben.
Maar toen Jessie na geruimen tijd, rood
als een klaproos, met glanzende oogen weer
verscheen, keken de jonge meisjes haar heel
verbaasd aan.
Wat zou er gebeurd zijn, dachten ze allen.
Jessie keek eerst eenige oogenblikken naar
de bijna ontstelde gezichten van haar colle
ga's, toen echter stroomde het als een water
val van haar lippen.
„Zoo," zeide zij, „de eerste helft van mijn
weddenschap heb ik al gewonnen. Laat ik
jullie mededeelen. dat ik mij zooeven met
den millionnair Georg Jefferson uit Baltimo-
re verloofd heb. Dc heer is zelf uit Baltimore
hierheen gekomen om mij te vragen," zei
Jessie een weinig kwaadaardig, zich tot Eli
sabeth Larkin wendend.
„Je bent niet wijs, Jessie." zei deze slechts.
„Hou ons hier toch niet voor den gek met je
dwaze praatjes."
„Neen, dat doe ik ook niet, het is waar,
wat ik jullie daar zeg."
En om de waarheid te bevestigen, trad de
directeur binnen, ging op Jessie toe en deed
zoo beleefd en vriendelijk, als men nog nooit
van hem gezien had.
De jonge meisjes verbaasden zich nog meer
en eindelijk begonnen zij het onbegrijpelijke
te gelooven.
„Miss Hunter, zoodra u hier afscheid hebt
genomen en uw goed ingepakt, verwacht ik
u in mijn kantoor. U hebt wel een contract
voor de geheele maand, maar mister Jeffer
son heeft zulk een groote schadeloosstelling
dc kunst is cm te zorgen, dat men warm kan
zitten.
Met dit vraagstuk hielden ook de leerlin
gen van den landbouwwintercursus te Daar-
le (Ov.), die in een vergadering in de Gere
formeerde school aldaar bijeen waren, zich
bezig. De voorzitter stelde de vraag aan de
orde wanneer zullen we dezen winter onze
bijeenkomsten houden De voornaamste
kwestie betrof daarbij de brandstoffen. Men
vond daarvoor een even eenvoudige als reso
lute oplossing laat ieder zijn brandstof mee
brengen, zoo werd gezegd. Dit idee vond al
gemeen instemming, zoodat eenparig besloten
v/erd, dat elke leerling, die aan den cursus
deelneemt, des avonds twee turven meebrengt.
En zoo zal het dan in den jare 1940 geschie
den, dat de leerlingen van den landbouw-
cursus te Daarle gewapend met twee turven
ter vergadering tijgen
GEEN OMZETBELASTING OP BOEKEN
EN TIJDSCHRIFTEN.
Het hoofd van het Departement van Finan
ciën maakt bekend, dat de met ingang van
1 October 1940 in de Omzetbelastingwet 1933
(Staatsblad no. 546) aangebrachte wyzigingen
tot nader order geen toepassing zullen vinden
ten aanzien van boeken, weekbladen en alle
andere periodiek verschijnende geschriften.
Zulks beteekent derhalve, dat boeken, week
bladen en alle andere periodiek verschijnende
geschriften, evenals tot dusverre van omzet
belasting en bijzonder invoerrecht blijven
vrijgesteld en dat de met het oog op de na-
heffing voorgeschreven opgaaf van op 1 Oc
tober 1940 tot het handelsbedrijf van hande
laren behoorende boeken achterwege kan
blijven.
INTERPRETATIE VAN HET
UITGAANSVERBOD.
Men mag zich ook niet in zijn tuin
bevinden.
De Haagsche correspondent van het Han
delsblad schrijft
Er bestaat nog veel misverstand of onvoor
zichtigheid ten aanzien van verschillende
voorschriften en verbodsbepalingen, de bui
tengewone tijdsomstandigheden betreffende.
Dat men zich tusschen tien en vier uur des
nachts niet op de openbare straat mag be
vinden, weet nu wel ie'der. Anders ware de
straat tegen tien uur des avonds niet tot een
soort race-baan geworden.
Maar wat niet algemeen bekend is, dat zal
zijn het feit dat verboden is, zich in de sper-
uren op te houden „in de open lucht." Dus
is ook strafbaar, wie zich op een afgesloten
terrein bevindt. Ook is het verboden, zich in
zyn voor- of achtertuin bezig te houden, b.v.
met het waarnemen van den mooien sterren
hemel of met andere interessante natuurver
schijnselen, als bijv. het bewonderen van het
Noorderlicht enz. Men zij gewaarschuwd.
Ook wordt streng toezicht gehouden op
overtreding van de voorschriften in zake ben-
zine-vergunningen. De politie controleert o.m.
bij theaters, café's, bioscopen en dergelijke
inrichtingen. In een veertigtal gevallen is er
in de laatste weken deswege proces-verba ai
opgemaakt.
Ook wordt er terdege gelet op wie gebruik
inaken van benzine-beweegkracht bij het af
leveren van allerlei waren aan particulieren.
Hier geldt het dus in hoofdzaak winkeliers.
In 132 gevallen is er nu onder deze omstan
digheden in Den Haag proces-verbaal opge
maakt. Deze rapporten worden door de politie
doorgezonden naar de Rijksverkeers-Inspectie,
en in menig geval is er een proces-verbaal het
gevolg van geweest.
Het uitgaansverbod is in den afgeloopen
nacht overtreden door veertien mannen en
voor u betaald, dat ik u kan ontslaan. U
waart altijd een vlijtige, flinke arbeidster, die
ik ongraag laat gaan. maar ik wil uw geluk
niet in den weg staan," zei de directeur vrien
delijk, terwijl hij zich verwijderde. Het kleine
meisje, dat zulk een staatsgreep gewaagd had,
imponeerde hem.
Triomfantelijk als een koningin keek Jessie
om zich heen. Eindelijk kwamen haar colle
ga's op haar toe om haar te feliciteeren.
„Hoe heb je dat gedaan gekregen." vraag
de Rcsie Black nieuwsgierig. Maar Jessie ver-
eelde haar geheim niet.
„Je gaat dus nu werkelijk van hier weg
zei Rosie treurig, want zij was de oprechtste
van allen en niet afgunstig.
„Ja, ik ga weg, en op mijn trouwdag krijgt
elk van jullie honderd dollars, zooals ik heb
afgesproken."
Zij telde de meisjeshet waren er vijftien
in het geheel.
,Dus vijftienhonderd dollars," zei ze op in-
drukwekkenden toon, maar ze had niet het
minste vermoeden van die som.
Het jaar was nog niet om. toen Jessie Hun
ter mevrouw Georg Jefferson geworden was.
een van de mooiste en rijkste vrouwen van
Baltimore.
Zij beiden aanbaden elkaar. Ze reisden veel,
naar Europa en Japan en Georg Jefferson
tooide zijn kleine bekoorlijke vrouw met het
mooiste, wat de wereld maar oplevert. Hij
was doodelijk verliefd op Jessie.
Kwam het gesprek tusschen hen beide op
het sigarenkistje, dan lachten ze beiden als
dwazen.
En Georg zei„Jij rakker, zulke dingen
doe jij
Maar Jessie begon te pruilen en dan kuste
Georg zijn jonge vrouw tot zij weer lachte
en goed op hem was.