31e JAARGANG DONDERDAG 10 OCTOBER 1940 No. 118 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN DE WEDDENSCHAP. WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG. ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 1.25. UITGEVER CORN. J. BOSKER WIERINGEN. BUREAU Hippolytushoef Wieringen Telefoon Intercomm. No. J8. ADVERTENTIëN Van 1 5 regels t 0.50 Iedere regel meer f 0.10 EEN WOORD VOOR OUDERS. Ouders beoogen het geluk van hun kind. Dat is een eenvoudige waarheid. Maar de bereiking van dat doel is minder eenvoudig. De wereld ziet er op 't oogenblik niet erg hoopvol uit voor het toekomstig geluk van het kind. Het is zelfs zoo, dat wij ons vaak af vragen wat het lot van onze kinderen zal zijn. Menige vader en moeder gaan gebukt onder zorgen, door de bijzondere tijdsomstandighe' den verwekt, die hun oudervreugd verbitteren. Maar ook al waren de omstandigheden gun stiger dan nu, dan nog weten we dat wij de kinderen niet de minste waarborg kunnen geven voor hun geluk. Het Leven is daarvoor veel te ingewikkeld en te wisselvallig. We weten heel goed dat het geluk niet enkel zit in de uiterlijke omstandigheden. Geluk kig zijn is een levenshouding. De mensch draagt de mogelijkheid tot geluk in zich. Ook het kind Ouders kunnen hun kind geen v/aarborg geven voor zijn toekomstig geluk. Ze kunnen hun kind alleen geven het beste wat ze te geven hebben ze kunnen hun kind vormen tot een geestelijk krachtig mensch. Maar ouders hebben dan ook de verantwoor delijkheid hun kind te geven waarop het recht heeft en alle middelen te benutten om te zorgen dat hun kind niet alleen materieel, maar ook geestelijk op eigen beenen kan staan, dat het kind opgroeit tot een geeste lijk volwassene, sterke en krachtige persoon lijkheid. Dit is het doel, dat ouders zich moe ten stellen bij de opvoeding van hun kinde ren. Het kind heeft mogelijkheden in zich om op te groeien naar dit doel. Het vertrouwen waaruit een kind leeft, de eerbied die het kent voor allerlei, de aanvoeling van het won der, het geheim dat het Leven voor hem in houdt, dat alles mag niet worden beschadigd, maar moet worden bewaard en verdiept, op dat het eenmaal volwassen geworden in het veelzijdige, wisselvallige leven staat met vertrouwen, met eerbied voor 't Leven en voor 't wondere geheim van 't Leven dat ach ter alle dingen ligt. Om echter tot zulk een geestelijke rijkdom te komen heeft het kind leiding noodig, vas te leiding ên voedsel voor zijn geestelijke wasdom. Naast het ouderlijk tehuis waar ook in geestelijk opzicht, de grondslagen gelegd wor den voor de toekomstige mensch komen Zondagsschool en catechisatie de ouders te gemoet in hun verantwoordelijke taak van de geestelijke opvoeding van het kind, vooral ook van het ouder wordende kind. Hier vindt het kind voedsel en leiding voor zijn geeste lijke groei, hier komt het immers in aanra king met geestelijke waarden die onaantast baar zijn voor tijd en omstandigheden en die, de eeuwen door, menschen tot waarlijk groo- te menschen hebben gemaakt. In de evangelieën wordt ons een verhaal verteld van moeders, die haar kinderen tot Jezus willen brengen, maar die door de dis cipelen worden afgeweerd. Deze moeders wenschen haar kinderen te geven het beste v/at zij zelf bezitten, ze willen hen in aan raking brengen met het Licht der wereld. De discipelen hebben dit blijkbaar niet begrepen. Het antwoord van Jezus is beschamend voor hen, het geldt voor alle tijden „Laat de kin deren tot mij komen, en verhindert ze niet. Verhindert ze nietDat beteekentStel u niet bewust tusschen uw kind en Jezus, het Licht der wereld. Maar het beteekent ookLaat uw kind niet vrij in eigen geestelijke opvoe ding. Het kind is niet in staat te beooideelen wat goed of slecht is voor zijn geestelijk wel zijn, voor zijn toekomstig geluk Ouders heb ben de taak hun kind te leiden tot de leef- Jessy Huntter was een jong, zeer mooi meisje van zeventien jaar. Haar prachtige, goudblonde krullende haren vormden een zeldzaam contrast met haar diepe, donkere oogen. Daarbij had zij de mooiste gestalte, die men zich denken kan. Gracieus en slank als zij was wekte ze den nijd van haar collega's op. Maarzij was zoo arm als een kerk- muis. Haar afstamming was bovenal merk waardig haar vader was een Schot, haar moeder een Indiaansche. William Hunter, Jessie'sl vader, was eens met zijn makker in het kamp der Indianen terecht gekomen en daar had hij zijn latere vrouw, een van de mooiste Indianen-meisjes, leeren kennen. En het zestienjarige meisje was een blanke man, ondanks het verbod van haar vader, naar Colorado gevolgd. Uit dat huwelijk waren vijf kinderen gebo ren, drie jongens en twee meisjes, waarvan Jessie de jongste was. Haar zuster Mildered was met een flinken meubelmaker verloofd, ofschoon ook zij zeer mooi was, kon zij toch bij Jessie niet in de schaduw staan. Jessie was pakster in een groote sigarenfa briek. Maar in haar grillig hoofdje gingen heel bijzondere gedachten en wenschen om. en wanneer iemand die geweten had, zou hij zeker verbaasd zijn geweest. In haar kleine hersens woelde allerlei ongehoords en onmo gelijks. Tot haar collega's zei ze altijd „Jullie zult zien, dat ik hier niet altijd zal blijven zitten en sigaren pakken. Dat is me veel te vervelend. Eens ga ik de wereld in om het geluk te zoeken, daar kun jullie van op aan." „Och jij met je idiote ideeën, antwoordde de kleine dikke Rosie Black. tijd waarop het zelf zal kunnen oordeelen en te zorgen dat het dan zal kunnen oordeelen vanuit eigen geestelijk bezit, vanuit eigen rijk inzicht, ook over deze verwarde en onzekere wereld. Daarom verhindert ze niet, uw kinderen, maar brengt ze zoo jong mogelijk in aanra king met Jezus en zijn evangelie. Om der wille van uw kind BRANDST OFFENDISTRIBUTIE GAAT HEDEN IN. BONNEN VOOR OCTOBER. Gedurende de periode van 30 September tot en met 8 October werd de verkoop en afleve ring aan verbruikers stopgezet, ten einde de bevoorrading van den handel te verzorgen. In deze periode zijn tevens de bescheiden ten dienste van de brandstoffendistributie aan belanghebbenden uitgereikt. De plaatselijke distributiediensten hebben opdracht gekregen bij de uitreiking van deze bescheiden een aftrek toe te passen van de op 29 September bij verbruikers aanwezige voorraden. Deze voorraden hebben de verbruikers moe ten opgeven op de daarvoor vastgestelde for mulieren model 89, welke hun voor dit doel zijn overhandigd, en wel in kilogrammen, nectoliters of mudden, waarna de distributie diensten deze opgaven herleid hebben in een heden. Hierbij zijn de volgende herleidingsfactoren in acht genomen 1 eenheid 1 hl max. 75 kg) anthraciet, steenkolen, industrie- of eierbriketten 1 eenheid 2.5 hl. kolenslik 1 eenheid 2 hl (max. 100 kg) cokes (ook gascokes) 1 eenheid 110 kg bruinkoolbriketten 1 eenheid 450 stuks (200 kg) baggerturf 1 eenheid 300 stuks (195 kg) persturf 1 eenheid 175 kg fabrieksturf 1 eenheid 200 kg overige soorten turf. Bovendien moest worden opgegeven de hoe veelheid huisbrandolie, welke men in voor raad heeft, waarbij 1 1. huisbrandolie gelijk staat met 0.018 eenheid. Nadat deze herleiding is geschied, is bij de uitreiking der kaarten een met den voorraad overeenkomend aantal bonnen daarvan ver wijderd, zulks in verband met het feit, dat per bon voor een nader aan te geven periode een eenheid vaste brandstoffen zal worden beschikbaar gesteld. Voor elke eenheid van den voorraad is dus een bon van de kaart ge scheurd. Aangezien steeds de laagstgenummerde bonnen zijn verwijderd zullen zij, die over geen of een geringe voorraad beschikken, in öe eerste plaats in de gelegenheid zijn de be- noodigde brandstoffen te betrekken, waardoor een zoo rechtvaardig mogelijke verdeeling van den voorraad vaste brandstoffen wordt ge waarborgd. Eerst daarna komen zij aan de beurt, die bij het begin van de distributie reeds over een voorraad beschikken. Met nadruk wordt allen verbruikers aangeraden hun brandstoffen zooveel mogelijk van hun gewone leveranciers te betrekken. De groep verbruikers, welke de woningen van particuliere personen omvat (formulier „a"), is verdeeld in verbruikers, die stoken met haarden en kachels en verbruikers, die stoken met centrale verwarming. Aan verbruikers, behoorende tot de groep „A", „haarden en kachels", zijn, al naar ge lang zij 1- tot en met 4 of 5- en meer ver trekken in gebruik hebben, kaarten verstrekt met respectievelijk 16- en 21 bonnen, elk voor een eenheid, met dien verstande, dat een aan tal bonnen, gelijk aan het aantal eenheden van den voorraad per 29 September zijn in gehouden. Aan verbruikers behoorende tot de groep „A" „centrale verwarming", zijn, al naar ge lang zij 1- tot en met 6- of 7 en meer ver trekken in gebruik hebben, kaarten verstrekt met respectievelijk 36- en 48 bonnen, elke voor een eenheid. Zooals reeds is vermeld zijn ook van deze kaarten een aantal bonnen, overeenkomende met den op 29 September aanwezigen voorraad, verwijderd. De aandacht wordt er op gevestigd, dat voorloopig voor kookdoeleinden geen extra rantsoenen vaste brandstoffen beschikbaar kunnen worden gesteld. Het aantal bonnen, dat aan de verbruikers van de groepen B, C en D is uitgereikt, is door de brandstoffen-commissies vastgesteld. Hierbij is o.a. rekening gehouden met de te verwarmen ruimte en met het vroeger ver bruik. Behalve zij, die op 25 of meer eenheden per distributie aanspraak kunnen maken, ont vangen al deze verbruikers bonnenkaarten voor het geheele stookseizoen, terwijl aan degenen met een toegewezen verbruik van 25 of meer eenheden toewijzingen per distributie periode door de distributiediensten zullen worden verstrekt. Van deze kaarten zijn eveneens een aan de hand van den voorraad per 29 September vastgesteld aantal bonnen ingehouden. Voor de groep „E", („kleinindustrie"), wordt maandelijks door de brandstoffencommissie de toegestane hoeveelheid vastgesteld. Ver bruikers, die vaste brandstoffen verstoken voor de voortbeweging van vaartuigen, welke in de rivier- en binnenvaart en de sleepvaart v/orden gebruikt, en voor de voortbeweging en aandrijving van zandzuigers, drijvend bagger- materieel en drijvend overslag-, hijsch- en heimaterieel, dienen echter een vergunning voor het koopen van de benoodigde brandstof fen niet aan te vragen bij de brandstoffen- commissie, maar bij het secretariaat of het agentschap van een bevrachtingscommissie. Hiervan zijn uitgezonderd de veerdiensten, de veerponten en de zeescheepvaart, waarvoor wel een vergunning moet worden aange vraagd bij de brandstoffencommissie. Op de te verstrekken bonnenkaarten, bon nen of toewijzingen, staat al naar gelang met haarden en kachels of met centrale verwar ming wordt gestookt, vermeld het woord „brandstoffen" dan wel het woord „cokes". Met nadruk wordt er de aandacht op ge vestigd, dat men tot nader aankondiging ook op de met „cokes" gemerkte bescheiden alle soorten brandstoffen zal mogen betrekken. Op iederen met „cokes" gemerkten bon kan dus inplaats van 2 hl. cokes ook b.v. 1 hl. an thraciet of 450 stuks baggerturf worden ge kocht. Voor zoover de brandstoffenpositie zulks noodzakelijk mocht maken, kan echter nader worden bepaald, dat de met „cokes" gemerk te bescheiden uitsluitend recht zullen geven op het koopen van „cokes." Voor de installa ties, welke niet met cokes kunnen worden ge stookt, doch waarvoor toch cokeskaarten zijn uitgereikt, zal te dien tijde een nadere rege ling worden getroffen. Ten aanzien van de bevoorrading van han delaren kan nog worden medegedeeld, dat hieromtrent zeer binnenkort een nadere pu blicatie zal volgen. Gedurende October geven de met 01, 02 en 03 gemerkte bonnen van de „bon kaart distributie vaste brandstoffen haarden, kachels," alsmede de met 01, 02. ,Nu, zullen we wedden riep de kleine overmoedig, terwijl zij lachend haar witte ge- :onde paarlentandjes liet zien. „Ja, waarom willen we wedden," zei Elisa- beth Larkin verachtelijk. „Laten we om honderd dollars wedden," antwoordde Jessie nog steeds lachend. „Jij en honderd dollars riep Elisabeth Larkin boosaardig. „Goed, we zullen het immers zien. Ik zeg jullie, ik win het, en ik geef jullie op mijn trouwdag, laten we zeggen, nu over een jaar, elk honderd dollars," zei Jessie, ernstig wor dend. ,Wij nemen de weddenschap aan riepen de meisjes in koor. Maar Elisabeth Larkin keerde zich om en zei slechts „idioot, totaal idioot." Deze woorden waren Jessie's fijne oortjes niet voorbijgegaan. Met vlammende oogen liep zij op Elisabeth Larkin toe en antwoord de opeven verachtelijken toon „Jij krijgt er in elk geval nooit een. die meer dan twaalf dollars in de week verdient." Zij had temperament, die Jessie. ,En jij krijgt er een, die dat nog heelemaal niet heeft," zei Elisabeth Larkin gekrenkt. .Stil, stil," vermaanden de anderen er tus schen. „Wij willen toch niet om den baard van den keizer kibbelen," zei Rosie Black. „Het is toch allemaal onzin." Maar allen waren het er over eens, dat Jessie Hunter het spleen had. Van dien dag af peinsde Jessie er eiken dag over, hoe zij al haar vriendinnen kon overtroeven en hoe zij haar weddenschap kon winnen. En eens op een dag kreeg zij werkelijk een ingeving. Een zoo dwaze, overmoedige inge ving als alleen een echte Yankeedochter heb ben kan. Op een Zondagmorgen in de vroegte trok Jessie haar mooiste blouse aan, een witte, die haar voortreffelijk kleedde, en den mooi- en zwarten costuumrok, dien zij zich na lang sparen voor veertien dollars gekocht had, en ging naar den besten fotograaf van de stad. Al haar bespaard geld ging er voor op, maar de portretten, die zij acht dagen later kreeg, waren zoo voortreffelijk, dat Jessie bijna midden op de straat een luchtsprong gemaakt had. De voorbijgangers keken het mooie, blij glimlachende meisje verwonderd na, en zij zelf bouwde in gedachten de stout moedigste luchtkasteelen, waarover haar ka meraadjes zeker zouden hebben gelachen. Toen kwam er weder een week van moei- zamen arbeid voor Jessie, maar zij deed haar plicht vroolijk en met groote verwachtingen Vrijdags had zij een partij van de grootste, duurste sigaren te verpakken. En in een van die uitgezochte kistjes, die alleen de allerrijk ste Amerikanen zich konden veroorloven te koopen, liet ze voor zij het sloot, handig haar portret glijden en haar adres. Geen van de jonge meisjes had op die beweging van Jessie Hunter» gelet. Zoo had ze onbemerkt deze merkwaardige daad kunnen uitvoeren, die haar misschien haar ontslag zou hebben ge kost, indien het bemerkt was. Mag komen wat wil," fluisterde de aardige meisjeslippen. Er was nog geen jaar verloopen, toen er op een dag een auto voor de fabriek, waarin Jessie werkte, stilstond, waaruit een jonge, voorname Amerikaan stapte. Hij liet zich da delijk bij den directeur aandienen, in wiens privaatkantoor een lang, zeer ernstig onder houd plaats vond, bij het einde waarvan Jes sie Hunter geroepen werd. „Wat zou er zijn riep Rosie Black ang stig. 03, 04, 05 en 06 gemerkte bonnen van de „bonkaart distributie centrale verwar ming", en voorts de met „brandstoffen, één eenheid, Ie periode", alsmede de met „cokes, één eenheid, eerste periode" ge merkte bonnen, elk recht op het koopen van één eenheid vaste brandstoffen, als boven aangegeven. Verder geven gedurende de maand October de met 04, 05 en 06 gemerkte bonnen van de „bonkaart distributie vaste brandstoffen haarden, kachels" elk recht op het koopen van een eenheid turf, als boven aangegeven. Met nadruk wordt er echter de aandacht op gevestigd, dat deze met 04, 05 en 06 ge merkte bonnen in den loop van het stooksei zoen alsnog zullen worden aangewezen voor het kocpen van steenkolen of andere vaste brandstoffen. Men heeft dus de keus om hierop thans turf of later andere brandstof fen te betrekken. De aan de houders van identiteitskaarten uitgereikte toewijzingen geven gedurende Oc tober recht op het koopen van het daarop ver melde aantal eenheden. De met „autoanthraciet" gemerkte bonnen geven uitsluitend recht op het koopen van 1 hl. (maximaal 75 kg) anthracietnootjes IV of V. In verband met de distributie van vaste brandstoffen is met ingang van 9 October tot wederopzegging een nieuwe regeling vastge steld betreffende den verkoop, aflevering en het vervoer van turf. Deze regeling is neergelegd in een circulaire, welke van 10 October af ten kantore van plaatselijke distributiediensten kan worden afgehaald. BINNENLANDSCH NIEUWS. ZEEPBON BIJ WASCHGOED THANS VERPLICHT. De secretaris-generaal, waarnemend hoofd van het Departement van Handel, Nijverheid en Scheepvaart, maakt bekend, dat met in gang van heden zoowel de wasscherijen als het publiek en instellingen verplicht zijn voor iedere 8 kg droog" v/aschgoed, welke gewas- schen moet worden, de geldige zeepbon in ontvangst te nemen c. q. af te geven. Deze maatregel moest genomen worden om aan de üngewenschte concurrentie van de wasscherijen onderling, met betrekking tot het al dan niet in ontvangst nemen van bon nen van het publiek, een einde te maken. Voorts wordt er op gewezen, dat het nood zakelijk is, dat alle wasscherijen bij het Rijks bureau voor chemische producten (sectie zeep) Laan Copes van Cattenburch 16 te 's-Gravenhage, worden ingeschreven. Wasscherijen, welke nog niet zijn ingeschre. ven dienen zich onverwijld schriftelijk tot het bovengennoemde rijksbureau te wenden. PETROLEUM OP ZEGEL A. De secretaris-generaal, waarnemend hoofd van het Departement van Handel, Nijverheid en Scheepvaart, maakt bekend, dat geduren de het tijdvak van Woensdag 9 October tot en met Zondag 10 November a.s. de met „petroleum A" gemerkte zegel van de serie, welke is uitgereikt ten behoeve van hen, die voor verlichting in het huishouden uitsluitend op het gebruik van petroleum zijn aangewe zen, recht geeft op het koopen van twee liter petroleum. EIGEN TURF MEEBRENGEN. We leven wel in buitengewone tijden. Ver gaderingen houden is gemakkelijk genoeg en dat zal ook dezen winter wel gebeuren, maar God weet, wat ze uitgevoerd heeft," ant woordde Elisabeth Larkin kwaadaardig, want zij benijdde Jessie reeds lang om haar schoonheid zij zelf met haar dikken neus en haar zomersproeten was allesbehalve mooji, en zij zou Jessie alles, zelfs haar ontslag ge gund hebben. Maar toen Jessie na geruimen tijd, rood als een klaproos, met glanzende oogen weer verscheen, keken de jonge meisjes haar heel verbaasd aan. Wat zou er gebeurd zijn, dachten ze allen. Jessie keek eerst eenige oogenblikken naar de bijna ontstelde gezichten van haar colle ga's, toen echter stroomde het als een water val van haar lippen. „Zoo," zeide zij, „de eerste helft van mijn weddenschap heb ik al gewonnen. Laat ik jullie mededeelen. dat ik mij zooeven met den millionnair Georg Jefferson uit Baltimo- re verloofd heb. Dc heer is zelf uit Baltimore hierheen gekomen om mij te vragen," zei Jessie een weinig kwaadaardig, zich tot Eli sabeth Larkin wendend. „Je bent niet wijs, Jessie." zei deze slechts. „Hou ons hier toch niet voor den gek met je dwaze praatjes." „Neen, dat doe ik ook niet, het is waar, wat ik jullie daar zeg." En om de waarheid te bevestigen, trad de directeur binnen, ging op Jessie toe en deed zoo beleefd en vriendelijk, als men nog nooit van hem gezien had. De jonge meisjes verbaasden zich nog meer en eindelijk begonnen zij het onbegrijpelijke te gelooven. „Miss Hunter, zoodra u hier afscheid hebt genomen en uw goed ingepakt, verwacht ik u in mijn kantoor. U hebt wel een contract voor de geheele maand, maar mister Jeffer son heeft zulk een groote schadeloosstelling dc kunst is cm te zorgen, dat men warm kan zitten. Met dit vraagstuk hielden ook de leerlin gen van den landbouwwintercursus te Daar- le (Ov.), die in een vergadering in de Gere formeerde school aldaar bijeen waren, zich bezig. De voorzitter stelde de vraag aan de orde wanneer zullen we dezen winter onze bijeenkomsten houden De voornaamste kwestie betrof daarbij de brandstoffen. Men vond daarvoor een even eenvoudige als reso lute oplossing laat ieder zijn brandstof mee brengen, zoo werd gezegd. Dit idee vond al gemeen instemming, zoodat eenparig besloten v/erd, dat elke leerling, die aan den cursus deelneemt, des avonds twee turven meebrengt. En zoo zal het dan in den jare 1940 geschie den, dat de leerlingen van den landbouw- cursus te Daarle gewapend met twee turven ter vergadering tijgen GEEN OMZETBELASTING OP BOEKEN EN TIJDSCHRIFTEN. Het hoofd van het Departement van Finan ciën maakt bekend, dat de met ingang van 1 October 1940 in de Omzetbelastingwet 1933 (Staatsblad no. 546) aangebrachte wyzigingen tot nader order geen toepassing zullen vinden ten aanzien van boeken, weekbladen en alle andere periodiek verschijnende geschriften. Zulks beteekent derhalve, dat boeken, week bladen en alle andere periodiek verschijnende geschriften, evenals tot dusverre van omzet belasting en bijzonder invoerrecht blijven vrijgesteld en dat de met het oog op de na- heffing voorgeschreven opgaaf van op 1 Oc tober 1940 tot het handelsbedrijf van hande laren behoorende boeken achterwege kan blijven. INTERPRETATIE VAN HET UITGAANSVERBOD. Men mag zich ook niet in zijn tuin bevinden. De Haagsche correspondent van het Han delsblad schrijft Er bestaat nog veel misverstand of onvoor zichtigheid ten aanzien van verschillende voorschriften en verbodsbepalingen, de bui tengewone tijdsomstandigheden betreffende. Dat men zich tusschen tien en vier uur des nachts niet op de openbare straat mag be vinden, weet nu wel ie'der. Anders ware de straat tegen tien uur des avonds niet tot een soort race-baan geworden. Maar wat niet algemeen bekend is, dat zal zijn het feit dat verboden is, zich in de sper- uren op te houden „in de open lucht." Dus is ook strafbaar, wie zich op een afgesloten terrein bevindt. Ook is het verboden, zich in zyn voor- of achtertuin bezig te houden, b.v. met het waarnemen van den mooien sterren hemel of met andere interessante natuurver schijnselen, als bijv. het bewonderen van het Noorderlicht enz. Men zij gewaarschuwd. Ook wordt streng toezicht gehouden op overtreding van de voorschriften in zake ben- zine-vergunningen. De politie controleert o.m. bij theaters, café's, bioscopen en dergelijke inrichtingen. In een veertigtal gevallen is er in de laatste weken deswege proces-verba ai opgemaakt. Ook wordt er terdege gelet op wie gebruik inaken van benzine-beweegkracht bij het af leveren van allerlei waren aan particulieren. Hier geldt het dus in hoofdzaak winkeliers. In 132 gevallen is er nu onder deze omstan digheden in Den Haag proces-verbaal opge maakt. Deze rapporten worden door de politie doorgezonden naar de Rijksverkeers-Inspectie, en in menig geval is er een proces-verbaal het gevolg van geweest. Het uitgaansverbod is in den afgeloopen nacht overtreden door veertien mannen en voor u betaald, dat ik u kan ontslaan. U waart altijd een vlijtige, flinke arbeidster, die ik ongraag laat gaan. maar ik wil uw geluk niet in den weg staan," zei de directeur vrien delijk, terwijl hij zich verwijderde. Het kleine meisje, dat zulk een staatsgreep gewaagd had, imponeerde hem. Triomfantelijk als een koningin keek Jessie om zich heen. Eindelijk kwamen haar colle ga's op haar toe om haar te feliciteeren. „Hoe heb je dat gedaan gekregen." vraag de Rcsie Black nieuwsgierig. Maar Jessie ver- eelde haar geheim niet. „Je gaat dus nu werkelijk van hier weg zei Rosie treurig, want zij was de oprechtste van allen en niet afgunstig. „Ja, ik ga weg, en op mijn trouwdag krijgt elk van jullie honderd dollars, zooals ik heb afgesproken." Zij telde de meisjeshet waren er vijftien in het geheel. ,Dus vijftienhonderd dollars," zei ze op in- drukwekkenden toon, maar ze had niet het minste vermoeden van die som. Het jaar was nog niet om. toen Jessie Hun ter mevrouw Georg Jefferson geworden was. een van de mooiste en rijkste vrouwen van Baltimore. Zij beiden aanbaden elkaar. Ze reisden veel, naar Europa en Japan en Georg Jefferson tooide zijn kleine bekoorlijke vrouw met het mooiste, wat de wereld maar oplevert. Hij was doodelijk verliefd op Jessie. Kwam het gesprek tusschen hen beide op het sigarenkistje, dan lachten ze beiden als dwazen. En Georg zei„Jij rakker, zulke dingen doe jij Maar Jessie begon te pruilen en dan kuste Georg zijn jonge vrouw tot zij weer lachte en goed op hem was.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1940 | | pagina 1