31e JAARGANG DONDERDAG 7 NOVEMBER 1940 No. 130 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG. ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 1.25. UITGEVER: CORN. J. BQSKER WIERINGEN. BUREAU Hippolytushoef Wieringen Telefoon Intercomm. No. 19. AD VERTENTIëN Van 1 5 regels t 0.50 Iedere regel meer f 0.10 ONS JONGE BOERENVOLK IN DEZEN TIJD. In de gehouden jaarlijksche algc- mcene vergadering van de Vereeni- ging van oud-leerlingen der Rijksland bouwwinterschool te Groningen, heelt de Heer II. D. Louwes, voorz. van de Groninger Maatschappij van Land bouw, een lezing gehouden over „Ons jonge hoerenvolk in dezen tijd." Spr. stelde voorop, dat ons jonge hoerenvolk in de eerste plaats tot taak heeft zicli niet door de geweldige gebeurtenissen van nu te laten afbren gen van het besef, dat de grootste en voornaamste bindingen in haar leven, in haar waarde en wezen onaangetast blijven en moeten blijven. Deze bindin gen zijn de gebondenheid aan Gods bestel, de trouw aan de nationale le venswaarden, de liefde tot. het gezin en de verantwoordelijkheid tegenover den naaste. Spr. zeide zich niet te kun nen losmaken van de vrees, dat ook in het boerenleven is een te sterke fun deering van het leven in de stoffelij ke waarden van bezit, verdienste en vermaak en te weinig besef, dat toch uit de stoffelijke levensgoederen ten slotte ons levensgeluk bepalen. Spr. wilde zijn toehoorders allerminst op wekken tot zorgeloosheid ten opzichte van het stoffelijk bezit het is een plicht daar goed op te passen. Maar hij meent wel, dat het in ons leven veel meer moet gaan om innerlijk dan om uiterlijk bezit. Als spreker denkt aan de geestesgesteldheid van een niet klein aantal van ons volk en ook van do jongeren, dan moet hij helaas con- stateeren, dat er bij velen een onver mogen is ontstaan om de alles bepa lende beteekenis van innerlijken rijk dom te verstaan. Spreker gaf aan wat er door de jon ge mannen en vrouwen van den boe renstand moet worden gedaan. Zij moeten hun omgeving, hun beroep en zich zelf niet beschouwen als produc ten van toevalligheden, maar als staan de in een bepaalde verhouding tot el kaar. Niets is toevallig in hunne omge ving, alles is door het voorgeslacht ge maakt en om een bepaalde reden zoo, en niet anders. Spreker wil hen opwekken zich uit traditie of eerbied lot de kerk te wen den, die door het voorgeslacht, is ge bouwd. Zij is een zekere schuilhaven op den achtergrond des levens en zal hun een gevoel van rust geven, hun moed en scheppingskracht verhoogen. Zij moeten voorts niet te star vastliou den aan de geijkte opvattingen en be paalde regels, die er heerschcn in de verhouding tusschcn landarbeiders, middenstanders en boeren. Zij moeten niet meenen, dat een zoo snel mogelijk aanvaarden der stedelijke levensnor- mon voor het platteland de hoogste wijsheid en het hoogste geluk bclce- kent. of zich krampachtig aan het ou de vasthouden. Yroor het volbrengen van hun taak dienen zij het bedrijf of de huishouding practisch en theoretisch goed te ken nen zij moeten meedoen in hun oiga nisaties, waarin over het wel en wee van hun dagelijkschen arbeid wordt beslist zij dienen steeds voor oogen te houden, dat zij lid zijn van een ge meenschap, die van het dorp, het ge west en dc natie. Zij dienen zich te be zinnen op het platteland-eigene en moeten meedoen aan liet Yolkshooge- school-werk zij moeten met toewij ding werken en ook in het vereeni- ginsleven den ernst en den zedelijken [ophouw zoeken. Op twee opgaven wil spreker bijzon- dei- de aandacht vestigen en wel 1. versterking van de saamlioorig- heidsgedachte in de plattelandsge meenschap 2. versterking van hot saamhoorigheidsgevoei tusschcn plat teland en hot gehcelc volk. Ten aanzien van de eerste opgave wijst spreker er op, dat er in de steden van een echte gemeenschap geen spra ke is maar wel in het dorp en de buurtschap. Iedere splitsing treedt hier iederen dag zichtbaar aan het licht. Op de vraag hoe er over de tegenstel lingon lieen een hechtere plattelands gemeenschap kan worden opgebouwd, antwoordt spreker door bij ons zelf te beginnen en ons vrij te houden of vrij te maken van standshoovaardij, van een neerzien in den geest op hen, die van een anderen stand zijn of naar een andere school, een andere kerk of een andere organisatie gaan dan wij zelf. Men dient bereid te zijn met anderen samen te werken, waar de gelegenheid maar is. Niet langer boer en werkgever zijn, dan de gang van het bedrijf eischt, maar daarbui ten zooveel mogelijk naast anderen gaan staan om met arbeider en am bachtsman de plattelandsamenleving te dienen. In den in het verschiet liggenden ar beidsdienst voor onze jeugd ziet spre ker een zegen voor ons geheclc volk, dut ti? veel in standen leeft en in ver houding veel te hoog opziet tegen intellectueel hot kent en waardeert den lichamclijken arbeid niet. Spr. ziet in oen arbeidsdienst voor de toekomstige saamhoorigheid van ons volk groote kansen. Spreker vestigde er de aandacht op, dat in ons land in tegenstelling met andere landen de bodem vrijwel zon der eenige beperking voorwerp is van koop en verkoop als een huis of een partij katoenbalen. Hij achtte het noo- dig dat. aan dit verschijnsel van Regce- ingswege aandacht wordt gewijd, en er toe mede te werken, dat onze boe renbevolking de haar toekomende plaats weet te vinden in het volksge heel. TOEGANGSBEWIJZEN VOOR DE SICHERHEITSPOLIZEI Voor musea, schouwburgen, con- certien, enz. De Secretaris-Generaal van liet Dep. van Binnenlandsche Zaken heeft aan de burgemeesters bericht, dal vanwege dc Sicherheitspolizcfi is medj.gedeeld, dat hot voor enige ambtenaren van dien dienst noodzakelijk is door per soonlijk bezoek aan musea, theaters, concerten, bioscopen e.d., zicli gere geld op de hoogte te houden van het cultureele leven in ons land. Het wordt daartoe gewenscht geacht over drie niet op naam gesteld bewij zen van toegang tot bovenbedoelde in lichtingen te beschikken. In verband hiermede heeft dc Secretaris-Generaal drie van deze bewijzen verstrekt. Hij verzoekt den burgemeesters het daarheen te willen leiden, dat aan de houders van deze bewijzen in zijn ge meente tot de voor het publiek open staande gebouwen en samenkomsten alsmede tot de openbare vermakelijk heden te alle tijde kosteloos toegang wordt verleend. MENSCHEN OP Z'N SMALST. Sinds ik als ambtenaar achter het loketje zit bij het distributiekantoor is mijn waardee ring voor de menschheid tot een minimum gereduceerd. Ik weet nu, dat mijn evennaas ten leugenaars zijn en afpersers, gulzigaards en bedriegers geen middelen zijn te goed of te slecht om mij in de maling te nemen, als er maar een extra-bonnetje mee in de wacht is te sleepcn. Daar heb je de arbeiders, die mij komen vertellen, dat het zoo'n bovenmenschelijk zwaar werk is, dat zij te verzetten hebben meelijwekkende verhalen over vele uren en nog meer zweetdruppels krijg ik te hooren. En als ik ze dan in de reden val want onze tijd is beperkt en ik weet al waar het op uit moet draaien dat ze toch niet in aanmerking komen voor een extra rantsoen brood, dan wordt het hartverscheurend ver haal besloten met een stevigen climax „wer ken als een paard en eten als een musch, binnen een maand lig ik op het kerkhof, uw schuld meneer Dan komen de patroons. Vóór ze één woord gezegd hebben, weet ik al dat er in hun fa briek zoo ontzettend veel vreeselijk vuil werk gedaan moet worden en dat zij dus in aan merking meenen te komen voor een extra rantsoen zeep. En als ik dan zeg, dat voor zulk werk geen extra zeepbons verstrekt worden, kijken ze me aan alsof ik persoonlijk voor alle distributie-ellende aansprakelijk ben. De menschen voor de schoenenbons weten me precies in mijn zwakste zijde te tasten. Op mijn desbetreffende vragen als ambtenaar antwoorden ze allen prompt, dat hun inko men beneden de f 1400 is, dat zij maar één paar schoenen hebben en dat dit bovendien nog in reparatie is. Als ik een opmerking maak, dat het toch nog behoorlijke schoenen zijn, die ze aan hun voeten hebben, dan zeg gen ze die geleend te hebben van hun broer of zus. Hoe dringend noodig deze schoenen SLAAP UW VERKOUDHEID WEG waren blijkt overigens maar al te vaak, als ze veertien dagen later terug komen met hun schoenenbon, omdat de termijn voor het koo- pen dan verstreken is ze waren glad verge ten naar den schoenenwinkel te gaan óf ze hadden het geld voor de nieuwe schoenen nog niet bijeen. En proper dat de menschen tegenwoordig zijn Ik weet dat van de vele aanvragen voor Speciale Vergunningen <S. V.) voor textiel- goederen. Nooit heb ik geweten, dat er zoo veel beroepskleeding gedragen werd en dat deze zoo gauw versleten is. Er zijn huismoe ders. die mij hun diepste geheimen komen toevertrouwen over gaten in gordijnen en tapijten en over linnengoed, dat geen dag langer meer mee kan. Als ik dan antwoord, dat het C. D. K, (Centraal Distributiekantoor) mij verbiedt daarvoor S. V.'s te verstrekken, dan zeggen ze minzaam, dat het op ons bu reau „een mooie boel" is. Bepaald gemeen heeft me iemand behan deld. die nogal een goede vriend van me was. Bij het uitreiken van de kolenbons beging ik inderhaast bij hem een vergissing ik gaf hem 21 bons te veel. omdat :k dacht dat hij centrale verwarming had, maar hij stookt een kachel. Na kantoortijd ben ik naar zijn huis geweest om hem te vertellen van mijn abuis en om de 21 bons terug te halen. Hij zei, dat hij het zou nazien en mij de bons wel zou geven. Maar niks hoor Ik ben inmiddels nog drie keer gaan informeeren, maar hij heeft nog steeds geen tijd gehad om het na te zien. En dan te denken, dat hij wel den tijd er voor heeft kunnen vinden om een uur in de rij te staan voor die bons. Enfin, ik wil eigenlijk maar zeggen, dat mijn vertrouwen in de menschheid menigen ernstigen schok gekregen heeft, sinds ik ach ter het loketje zit. Ik heb aan den leider van ons kantoor voorgesteld om voor den ingang een bord te laten aanbrengen„geen toe gang beneden achttien jaar", laten we ten minste de jeugd verre houden van dit oord des verderfs. Alkm. Crt. HET GERUCHT. Onze groote revue-kunstenar Buziau heeft, in een interview met een medewerker van De Maasbode, geprotesteerd tegen en zijn leedwezen betuigd over alle geruchten, wel ke met betrekking tot hem in omloop zijn geweest. Hij heeft er zelf last genoeg van gehad. Dagen en dagen lang stond zijn tele foon niet stilsteeds waren er maar men schen, die op de een of andere verholen wij ze informeerden hoe het met hem ging Welnu er is heelemaal niets met mij gebeurd, verklaarde Euziau. En met nadruk verzekerde hij, dat van al die grappen, die van hem rondverteld werden, er niet één van hem afkomstig is. Men heeft ze eenvoudig op zijn naam gezet. Ziedaar alweer een treffende il lustratie van wat het gerucht vermag. Wie onzer is in den laatsten tijd geen menschen tegengekomen, die met de meeste stelligheid mededeelingen omtrent Buziau deden Pure fantasie nu verzoekt het slachtoffer zelf er toch mee op te houden. H. Post. KERKELIJK NIEUWS. MOEILIJKHEDEN IN DE RING MEDEMBLIK. Zondag j.1. vervulde ds. Nijholt uit Sloot- dorp zijn laatste vacaturebeurt alhier in ver band met het aannemen van het op hem uit gebrachte beroep naar Eindhoven. Hierdoor komt men in de ring Medembiik nog voor grooter moeilijkheden te staan. Als men na gaat, dat Midwoud. Twisk, Abbekerk, Lam- bertschaag, Wervershoof en nu de comb. in de polder Slotdorp-Middenmeer-Wieringer- werf allen vacant zijn in welke gemeenten nu door drie predikanten, waarvan 1 vrijzinnig en 2 rechtzinnig de dienst moet worden waar genomen, dan begrijpt men hoe moeilijk de situatie is geworden. Enkh. Cr.t NIEUWE ACTIE IN DE CLASSIS HOORN. Donderdag 31 October vergaderde het Da- gelijksch Bestuur der Vereeniging van Vrij-J zinnig Hervormden in Noord-Holland te Hoorn met verschillende figuren uit het Kerkelijk leven in West-Friesland. Het doel van dit onderhoud was te overwegen, wat zou kunnen geschieden om de Kerk, die in de harten van zoovele West Friezen nog immer een groote plaats inneemt, weer in het middelpunt te zetten van aller aandacht. Op deze wijze ho- I pen wij het geestelijk leven in dit gedeelte van Noord-Holland het best te dienen. Onze tijd roept om gemeenschap. Welnu, is dc Kerk niet de warme gemeenschap, waar in de mensch zich ook geestelijk geborgen weet, omdat de Kerk wijst naar God Daarom werd besloten de Kerkeraadsleden Kerkvoogden en Notabelen uit de gemeenten in den Ring Enkhuizen bijeen te roepen op] Woensdag 20 November des avonds half acht in „Ons Huis", naast de Herv. Kerk te Hoog- karspel. De voorzitter van het nieuw gevormde Co mité van Actie. Ds. H. Kreb van Aartswoud Hoogwoud, hoopt op deze samenkomst te spreken over „DE KERK ALS GEMEENSCHAP." Wij hopen en vertrouwen, dat vele bestuurs leden deze avond aanwezig zullen zijn en zoodoende een goed begin mogen maken aan een reeks van samenkomsten van dezen aard. De eerstvolgende zal op een nader te bepalen datum plaats vinden te Wognum. Daarnaast zullen voor gemeenteleden streekbijeenkomsten worden georganiseerd in verschillende kerken, gelijk Alkmaar, Edam en de Zaanstreek kennen. Wij wekken allen, die in West-Friesland voor de Hervormde Kerk gevoelen, op mee te werken tot heil van velen BINNENLANDSCH NIEUWS. LUCHTBESCHERMERS VOOR DEN RECHTER. Het was bijna een en al misstapjes van een nieuw soort, die de Alkmaarsche politie rechter Maandagmiddag kreeg te venverken. Vroeger zat ook in de kleine criminaliteit eenige variatie, maar de laatste weken dege nereert ze tot misdragingen als „benzine ge bruiken voor het voortbewegen van een twee- of vierwielig motorrijtuig, zonder de daartoe vereischte vei gunning." en „niet voldoen aan een schriftelijke vordering van den burge meester tot het verrichten van luchtbescher mingsdiensten." De benzinezaakjes waren te saai om eenig recht te hebben op vermelding in de krant. De luchtbeschermingsgeschiedenissen kunnen daarop wat meer aanspraak maken, omdat liet verhalen ervan eenigszins opvoedend kan werken. Zoo was er een tweetal jonge mannen uit Twisk. die wachtdiensten moesten vervullen per fiets. Ze deden die diensten, maar waren zoo vrij even over de grens van de gemeente in Lambartschaag in een café een kop koffie en een broodje te gaan nuttigen. Dat zou nog zoo erg niet zijn geweest, als 't maar geen klein uurtje geduurd had. Nu werd de disci pline te kort gedaan en daarom kwam het tweetal op het matje. In de dagvaarding stond ongeveer te lezen, dat ze in de balzaal van een café hadden vertoefd, maar gelukkig bleek dat niet waar te zijn. De officier in de gestalte van den prisi- öent mr. baron Tuijll van Serooskerken woog het, blijkens de straf die hij vroeg, niet zoo zwaar. Met f 3 of 2 dagen kwamen de heeren er af. Eisch en vonnis waren gelijk. Niet op het appèl verschenen. Een onderwijzer uit Den Helder had aan de oproeping van den burgemeester heele maal geen gevolg gegeven. Het zou er minder goed voor hem uitgezien hebben, indien hij niet een gedegen verontschuldiging had ge had. Hij was uit de gemeente verhuisd naar VRIJERS OP DEN BON En koekjes zonder bon Nog precies een maand en het is weer Sin terklaas. En juist in deze periode zijn nu de bekende bepalingen in zake de distributie van taart en koek en banket van kracht gewor den. Men heeft er in ons blad reeds uitvoerig over kunnen lezen. uit de kringen der ban ketbakkerij bereikt ons inmiddels de gerust stellende verzekering, dat het publiek ten koste van slechts weinig bonnen voldoende Sinterklaasinkoopen zal kunnen doen. De beroemde „vrijers" en „vrijsters" komen natuurlijk op de bon en zij staan in de prijs courant der bonnen zelfs vrij hoog genoteerd. Doch chocoladeletters zijn. althans tot nu toe, vrij en hetzelfde geldt voor een marse- peinhart, gevuld bijvoorbeeld met vruchten. Met banketletters is het voor den consu ment eveneens zeer gunstig gesteld. Want een dergelijke letter geeft een groot volume voor weinig bonnen, n.1. één pond voor een bon van slechts honderd gram. Maar ook afgezien van Sinterklaas, kan het publiek thans bepaalde soorten koek en/of gebak krijgen zonder bon, n.1. in die geval len, dat in koek of gebak geen meel verwerkt is. Dit moge den leek wat vreemd in de oo ien klinken, maar er zijn verschillende soor ten origineel beslag zonder meel. Zoo noemen wij als vrije artikelen Weespermoppen, bit- terkoeken, Wellingtons, diverse soorten ban ketkoekjes, zooals zgn. Brusselsch banket, het ouderwetsche theebanket, in algemeenen zin alle amandelkoekjes, enz. Voorts enkele soor ten taarten, zooals macaronentaart. En als er wél bonnen noodig zijn. dan kan men meestal voor behoorlijke, hoeveelheden lek kernijen met weinig bonnen volstaan, zoo krijgt men een dozijn normale taartjes op een bon van honderd gram. Maar marsepein is vrij en zoo zijn we weer bij Sinterklaas beland. Inmiddels stelt de kundige banketbakker al zijn vakkennis en fantasie in dienst van zijn bedrijf en het publiek, teneinde met de hem ter beschikking staande middelen het beste te brengen dat maar eenigszins mogelijk is. terwijl hy immers geen chocolade meer mag verwerken (hetgeen hy als een onbillijkheid voelt) en geen slagroom, terwijl hij het doen moet met 50% van zijn normale hoeveelheid boter en 80van zijn gewone suikerverbruik. Toch toovert hij ons nog tal van wonderen op het gebied van zoete lekkernijen voor oo gen, producten, die ons met of zonder bon doen watertandenDe banketbakker maakt daartoe zooveel doenlijk gebruik van producten, die nog in den vrijen handel zijn en buiten de distributie vallen en verder roeit hij met de riemen die hij heeft, om dit beeld nu maar eens naar de banketbakkerij over te planten. Vakkennis en fantasie, schreven wij. De banketbakker heeft ze thans meer dan ooit noodig om zijn bedrijf gaande te houden en aan de vraag van het publiek te voldoen. Wie op het gebied van banket,, taarten, en koekjes inderdaad het het beste verlangt en van zijn bonnen het hoogste profijt, zal goed doen den winkel van den gespecialiseerden banketbakker niet voorbij te loopen in een moeilijken tijd blijft hij op zijn post om zijn klanten gaarne en goed te bedienen KINDERBIJSLAGVERZEKERING Treedt 1 Januarie 1941 in werking In verband met ingekomen verzoe ken om inlichtingen ten aanzien van het tijdstip van invoering der kinder bijslagverzekering wordt thans offici eel medegedeeld, dat de kindierbijslag- verzekering met ingang van 1 Januari 1941 in werking zal treden. CASTRICUMS BURGERIJ GEWAARSCHUWD. Wegvoering, als sabotageda den voortduren. De burgemeester van Castricum heeft ten tweede male een ernstige waarschu wing tot de burgerij gericht. Hij maakt namelijk bekend, dat de Duitsche overheid heeft heslist, zulks in verband met de voorgekomen sabo- tagegevallen tegen de Duitsche Weer macht, dat hij herhaling de geheéle be volking zal worden weggevoerd en in kampen ondergebracht. elders. Conform den eisch werd hij vrijgesproken. Een leeraar uit Den Helder verkeerde in een soortgelijke situatie. Ook hij had an de op roeping niet voldaan. Hij was echter niet uit de gemeente verhuisd, maar er voor een paar maanden vanwege de bombardementen uit getrokken. Van zijn afwezigheid had hij ech ter aan verschillende instanties, ook aan de gemeentesecretarie, behoorlijk kennis gegeven. Volgens de getuigende ambtenaren stond de burgemeeester op het standpunt, dat ook tij delijk niet in de gemeente wonende „inwo ners" de luchtbeschermingsdiensten moesten vervullen. De officier stelde vast, dat zulks slechts het persoonlijk inzicht van den burgemeester kon zijn. De officer kon zich de moeilijkheden van den burgemeester van een driekwart geëva cueerde gemeente indenken, maar aan den anderen kant had deze leeraar behoorlijk van z-jn afwezigheid kennis gegeven. Van boos opzet kon niet gesproker, worden en daarom [diende vrijspraak te volgen. Hetgeen geschiedde. Een andere inwoner van Den Helder moest hij was niet verschenen voor een gelijk 'geval terecht staan. Hij had een schriftelijk 'verweer gezonden en betoogd, dat hij, als 'man van 62 jaar, toch niet meer bij de lucht bescherming thuis hoorde en bovendien moei lijk een ziekelijke vrouw alleen achter kon laten. I De officier aanvaardde het verweer van den man niet. „Er bleek weer de verkeerde Hol- landsche eigengereidheid uit." Vijf gulden of 3 dagen moest de straf zijn. De rechter hield er rekening mee, dat de eigengereide heer op leeftijd niet lang gele den een bom op zijn huis had gekregen en veroordeelde den man tot twee kwartjes of EEN ADVERTENTIE HEEFT STEEDS SUCCES I 1 dag. Redders van de Oterleeker gemeenschap. Een heel leelijke pijp rookte een 19-jarige jongeman uit Oterleek, wiens gestalte en ge laat een blakende plattelandsgzondheld de den veronderstellen. Hij had ook in den nacht luchtbeschermingsdiensten moeten verrich ten, maar hij had er maar wat van gemaakt, en was heel gauw naar bed gegaan. Dc officier zag geen enkele verontschuldi ging. De jongeman had zich als een slecht vaderlander zeer lummelachtig gedragen. De officier zei hartgrondig „Bah" en eischte f 2» of 10 dagen. De verdachte bracht daarop in het midden, dat hij „niet al te wel was geweest" en daar om naar bed was gegaan. De officier zei hem. dat hij zulks dan toch eerst had moeten melden en dat hijzelf ove rigens ook wel eens „niet al te wel was", maar toch zijn werk deed. En de rechter vond. dat de niet-al-te-wel- geweest-zijnde jongeling er allesbehalve zie kelijk uit zag. Het vonnis was conform den eisch. Een oudere Oterleeker, die tegelijkertijd met den vorigen verdachte wachtdienst had moeten verrichten, was ook thuis gebleven. Uit wat hij zei. bleek, dat de ziekte van den ander in den bewusten nacht niet had gegol den. De heeren hadden meer verlangen naar bed dan naar een nachtelijken fietstocht en bovendien vond deze tweede spijbelaar het te koud in dien nacht. Het was nota bene eind Juli. De officier keek den verdachte bevreemd aan en vroeg belangstellend, of het soms ook vroor in dien nacht. „Dat niet," zei verdachte, die voorts zich geen principieel tegenstander van luchtbe scherming verklaarde. De als getuige optredende veldwachter be- v/eerde, dat het in dien nacht heel erg mooi weer was. Schitterend zelfs. De officier noemde den Oterleeker „weer zoo'n heldhaftig mensch." De officier had met belangstelling kennis genomen van de ver klaring van den Oterleeker, dat die niet prin cipieel tegen luchtbescherming was. Maar practisch was de man er toch maar wel tegen. Spr. eischte f 25 of 10 dagen. Het vonnis was gelijkluidend.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1940 | | pagina 1