31e JAARGANG
DONDERDAG 7 NOVEMBER 1940
No. 130
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.25.
UITGEVER:
CORN. J. BQSKER WIERINGEN.
BUREAU
Hippolytushoef Wieringen
Telefoon Intercomm. No. 19.
AD VERTENTIëN
Van 1 5 regels t 0.50
Iedere regel meer f 0.10
ONS JONGE BOERENVOLK
IN DEZEN TIJD.
In de gehouden jaarlijksche algc-
mcene vergadering van de Vereeni-
ging van oud-leerlingen der Rijksland
bouwwinterschool te Groningen, heelt
de Heer II. D. Louwes, voorz. van de
Groninger Maatschappij van Land
bouw, een lezing gehouden over
„Ons jonge hoerenvolk in dezen tijd."
Spr. stelde voorop, dat ons jonge
hoerenvolk in de eerste plaats tot
taak heeft zicli niet door de geweldige
gebeurtenissen van nu te laten afbren
gen van het besef, dat de grootste en
voornaamste bindingen in haar leven,
in haar waarde en wezen onaangetast
blijven en moeten blijven. Deze bindin
gen zijn de gebondenheid aan Gods
bestel, de trouw aan de nationale le
venswaarden, de liefde tot. het gezin
en de verantwoordelijkheid tegenover
den naaste. Spr. zeide zich niet te kun
nen losmaken van de vrees, dat ook in
het boerenleven is een te sterke fun
deering van het leven in de stoffelij
ke waarden van bezit, verdienste en
vermaak en te weinig besef, dat toch
uit de stoffelijke levensgoederen ten
slotte ons levensgeluk bepalen. Spr.
wilde zijn toehoorders allerminst op
wekken tot zorgeloosheid ten opzichte
van het stoffelijk bezit het is een
plicht daar goed op te passen. Maar hij
meent wel, dat het in ons leven veel
meer moet gaan om innerlijk dan om
uiterlijk bezit. Als spreker denkt aan
de geestesgesteldheid van een niet
klein aantal van ons volk en ook van
do jongeren, dan moet hij helaas con-
stateeren, dat er bij velen een onver
mogen is ontstaan om de alles bepa
lende beteekenis van innerlijken rijk
dom te verstaan.
Spreker gaf aan wat er door de jon
ge mannen en vrouwen van den boe
renstand moet worden gedaan. Zij
moeten hun omgeving, hun beroep en
zich zelf niet beschouwen als produc
ten van toevalligheden, maar als staan
de in een bepaalde verhouding tot el
kaar. Niets is toevallig in hunne omge
ving, alles is door het voorgeslacht ge
maakt en om een bepaalde reden zoo,
en niet anders.
Spreker wil hen opwekken zich uit
traditie of eerbied lot de kerk te wen
den, die door het voorgeslacht, is ge
bouwd. Zij is een zekere schuilhaven
op den achtergrond des levens en zal
hun een gevoel van rust geven, hun
moed en scheppingskracht verhoogen.
Zij moeten voorts niet te star vastliou
den aan de geijkte opvattingen en be
paalde regels, die er heerschcn in de
verhouding tusschcn landarbeiders,
middenstanders en boeren. Zij moeten
niet meenen, dat een zoo snel mogelijk
aanvaarden der stedelijke levensnor-
mon voor het platteland de hoogste
wijsheid en het hoogste geluk bclce-
kent. of zich krampachtig aan het ou
de vasthouden.
Yroor het volbrengen van hun taak
dienen zij het bedrijf of de huishouding
practisch en theoretisch goed te ken
nen zij moeten meedoen in hun oiga
nisaties, waarin over het wel en wee
van hun dagelijkschen arbeid wordt
beslist zij dienen steeds voor oogen
te houden, dat zij lid zijn van een ge
meenschap, die van het dorp, het ge
west en dc natie. Zij dienen zich te be
zinnen op het platteland-eigene en
moeten meedoen aan liet Yolkshooge-
school-werk zij moeten met toewij
ding werken en ook in het vereeni-
ginsleven den ernst en den zedelijken
[ophouw zoeken.
Op twee opgaven wil spreker bijzon-
dei- de aandacht vestigen en wel
1. versterking van de saamlioorig-
heidsgedachte in de plattelandsge
meenschap 2. versterking van hot
saamhoorigheidsgevoei tusschcn plat
teland en hot gehcelc volk.
Ten aanzien van de eerste opgave
wijst spreker er op, dat er in de steden
van een echte gemeenschap geen spra
ke is maar wel in het dorp en de
buurtschap. Iedere splitsing treedt hier
iederen dag zichtbaar aan het licht.
Op de vraag hoe er over de tegenstel
lingon lieen een hechtere plattelands
gemeenschap kan worden opgebouwd,
antwoordt spreker door bij ons zelf
te beginnen en ons vrij te houden
of vrij te maken van standshoovaardij,
van een neerzien in den geest op hen,
die van een anderen stand zijn of
naar een andere school, een andere
kerk of een andere organisatie gaan
dan wij zelf. Men dient bereid te zijn
met anderen samen te werken, waar
de gelegenheid maar is. Niet langer
boer en werkgever zijn, dan de gang
van het bedrijf eischt, maar daarbui
ten zooveel mogelijk naast anderen
gaan staan om met arbeider en am
bachtsman de plattelandsamenleving
te dienen.
In den in het verschiet liggenden ar
beidsdienst voor onze jeugd ziet spre
ker een zegen voor ons geheclc volk,
dut ti? veel in standen leeft en in ver
houding veel te hoog opziet tegen
intellectueel hot kent en waardeert
den lichamclijken arbeid niet.
Spr. ziet in oen arbeidsdienst voor
de toekomstige saamhoorigheid van
ons volk groote kansen.
Spreker vestigde er de aandacht op,
dat in ons land in tegenstelling met
andere landen de bodem vrijwel zon
der eenige beperking voorwerp is van
koop en verkoop als een huis of een
partij katoenbalen. Hij achtte het noo-
dig dat. aan dit verschijnsel van Regce-
ingswege aandacht wordt gewijd, en
er toe mede te werken, dat onze boe
renbevolking de haar toekomende
plaats weet te vinden in het volksge
heel.
TOEGANGSBEWIJZEN VOOR DE
SICHERHEITSPOLIZEI
Voor musea, schouwburgen, con-
certien, enz.
De Secretaris-Generaal van liet Dep.
van Binnenlandsche Zaken heeft aan
de burgemeesters bericht, dal vanwege
dc Sicherheitspolizcfi is medj.gedeeld,
dat hot voor enige ambtenaren van
dien dienst noodzakelijk is door per
soonlijk bezoek aan musea, theaters,
concerten, bioscopen e.d., zicli gere
geld op de hoogte te houden van het
cultureele leven in ons land.
Het wordt daartoe gewenscht geacht
over drie niet op naam gesteld bewij
zen van toegang tot bovenbedoelde in
lichtingen te beschikken. In verband
hiermede heeft dc Secretaris-Generaal
drie van deze bewijzen verstrekt.
Hij verzoekt den burgemeesters het
daarheen te willen leiden, dat aan de
houders van deze bewijzen in zijn ge
meente tot de voor het publiek open
staande gebouwen en samenkomsten
alsmede tot de openbare vermakelijk
heden te alle tijde kosteloos toegang
wordt verleend.
MENSCHEN OP Z'N
SMALST.
Sinds ik als ambtenaar achter het loketje
zit bij het distributiekantoor is mijn waardee
ring voor de menschheid tot een minimum
gereduceerd. Ik weet nu, dat mijn evennaas
ten leugenaars zijn en afpersers, gulzigaards
en bedriegers geen middelen zijn te goed of
te slecht om mij in de maling te nemen, als
er maar een extra-bonnetje mee in de wacht
is te sleepcn.
Daar heb je de arbeiders, die mij komen
vertellen, dat het zoo'n bovenmenschelijk
zwaar werk is, dat zij te verzetten hebben
meelijwekkende verhalen over vele uren en
nog meer zweetdruppels krijg ik te hooren.
En als ik ze dan in de reden val want
onze tijd is beperkt en ik weet al waar het
op uit moet draaien dat ze toch niet in
aanmerking komen voor een extra rantsoen
brood, dan wordt het hartverscheurend ver
haal besloten met een stevigen climax „wer
ken als een paard en eten als een musch,
binnen een maand lig ik op het kerkhof, uw
schuld meneer
Dan komen de patroons. Vóór ze één woord
gezegd hebben, weet ik al dat er in hun fa
briek zoo ontzettend veel vreeselijk vuil werk
gedaan moet worden en dat zij dus in aan
merking meenen te komen voor een extra
rantsoen zeep. En als ik dan zeg, dat voor
zulk werk geen extra zeepbons verstrekt
worden, kijken ze me aan alsof ik persoonlijk
voor alle distributie-ellende aansprakelijk ben.
De menschen voor de schoenenbons weten
me precies in mijn zwakste zijde te tasten.
Op mijn desbetreffende vragen als ambtenaar
antwoorden ze allen prompt, dat hun inko
men beneden de f 1400 is, dat zij maar één
paar schoenen hebben en dat dit bovendien
nog in reparatie is. Als ik een opmerking
maak, dat het toch nog behoorlijke schoenen
zijn, die ze aan hun voeten hebben, dan zeg
gen ze die geleend te hebben van hun broer
of zus. Hoe dringend noodig deze schoenen
SLAAP UW
VERKOUDHEID WEG
waren blijkt overigens maar al te vaak, als
ze veertien dagen later terug komen met hun
schoenenbon, omdat de termijn voor het koo-
pen dan verstreken is ze waren glad verge
ten naar den schoenenwinkel te gaan óf ze
hadden het geld voor de nieuwe schoenen nog
niet bijeen.
En proper dat de menschen tegenwoordig
zijn Ik weet dat van de vele aanvragen voor
Speciale Vergunningen <S. V.) voor textiel-
goederen. Nooit heb ik geweten, dat er zoo
veel beroepskleeding gedragen werd en dat
deze zoo gauw versleten is. Er zijn huismoe
ders. die mij hun diepste geheimen komen
toevertrouwen over gaten in gordijnen en
tapijten en over linnengoed, dat geen dag
langer meer mee kan. Als ik dan antwoord,
dat het C. D. K, (Centraal Distributiekantoor)
mij verbiedt daarvoor S. V.'s te verstrekken,
dan zeggen ze minzaam, dat het op ons bu
reau „een mooie boel" is.
Bepaald gemeen heeft me iemand behan
deld. die nogal een goede vriend van me was.
Bij het uitreiken van de kolenbons beging ik
inderhaast bij hem een vergissing ik gaf
hem 21 bons te veel. omdat :k dacht dat hij
centrale verwarming had, maar hij stookt een
kachel. Na kantoortijd ben ik naar zijn huis
geweest om hem te vertellen van mijn abuis
en om de 21 bons terug te halen. Hij zei, dat
hij het zou nazien en mij de bons wel zou
geven. Maar niks hoor Ik ben inmiddels nog
drie keer gaan informeeren, maar hij heeft
nog steeds geen tijd gehad om het na te zien.
En dan te denken, dat hij wel den tijd er voor
heeft kunnen vinden om een uur in de rij
te staan voor die bons.
Enfin, ik wil eigenlijk maar zeggen, dat
mijn vertrouwen in de menschheid menigen
ernstigen schok gekregen heeft, sinds ik ach
ter het loketje zit. Ik heb aan den leider van
ons kantoor voorgesteld om voor den ingang
een bord te laten aanbrengen„geen toe
gang beneden achttien jaar", laten we ten
minste de jeugd verre houden van dit oord
des verderfs. Alkm. Crt.
HET GERUCHT.
Onze groote revue-kunstenar Buziau heeft,
in een interview met een medewerker van
De Maasbode, geprotesteerd tegen en zijn
leedwezen betuigd over alle geruchten, wel
ke met betrekking tot hem in omloop zijn
geweest. Hij heeft er zelf last genoeg van
gehad. Dagen en dagen lang stond zijn tele
foon niet stilsteeds waren er maar men
schen, die op de een of andere verholen wij
ze informeerden hoe het met hem ging
Welnu er is heelemaal niets met mij gebeurd,
verklaarde Euziau. En met nadruk verzekerde
hij, dat van al die grappen, die van hem
rondverteld werden, er niet één van hem
afkomstig is. Men heeft ze eenvoudig op zijn
naam gezet. Ziedaar alweer een treffende il
lustratie van wat het gerucht vermag. Wie
onzer is in den laatsten tijd geen menschen
tegengekomen, die met de meeste stelligheid
mededeelingen omtrent Buziau deden Pure
fantasie nu verzoekt het slachtoffer zelf er
toch mee op te houden. H. Post.
KERKELIJK NIEUWS.
MOEILIJKHEDEN IN DE RING
MEDEMBLIK.
Zondag j.1. vervulde ds. Nijholt uit Sloot-
dorp zijn laatste vacaturebeurt alhier in ver
band met het aannemen van het op hem uit
gebrachte beroep naar Eindhoven. Hierdoor
komt men in de ring Medembiik nog voor
grooter moeilijkheden te staan. Als men na
gaat, dat Midwoud. Twisk, Abbekerk, Lam-
bertschaag, Wervershoof en nu de comb. in
de polder Slotdorp-Middenmeer-Wieringer-
werf allen vacant zijn in welke gemeenten nu
door drie predikanten, waarvan 1 vrijzinnig
en 2 rechtzinnig de dienst moet worden waar
genomen, dan begrijpt men hoe moeilijk de
situatie is geworden. Enkh. Cr.t
NIEUWE ACTIE IN DE CLASSIS HOORN.
Donderdag 31 October vergaderde het Da-
gelijksch Bestuur der Vereeniging van Vrij-J
zinnig Hervormden in Noord-Holland te Hoorn
met verschillende figuren uit het Kerkelijk
leven in West-Friesland. Het doel van dit
onderhoud was te overwegen, wat zou kunnen
geschieden om de Kerk, die in de harten van
zoovele West Friezen nog immer een groote
plaats inneemt, weer in het middelpunt te
zetten van aller aandacht. Op deze wijze ho- I
pen wij het geestelijk leven in dit gedeelte
van Noord-Holland het best te dienen.
Onze tijd roept om gemeenschap. Welnu, is
dc Kerk niet de warme gemeenschap, waar
in de mensch zich ook geestelijk geborgen
weet, omdat de Kerk wijst naar God
Daarom werd besloten de Kerkeraadsleden
Kerkvoogden en Notabelen uit de gemeenten
in den Ring Enkhuizen bijeen te roepen op]
Woensdag 20 November des avonds half acht
in „Ons Huis", naast de Herv. Kerk te Hoog-
karspel.
De voorzitter van het nieuw gevormde Co
mité van Actie. Ds. H. Kreb van Aartswoud
Hoogwoud, hoopt op deze samenkomst te
spreken over
„DE KERK ALS GEMEENSCHAP."
Wij hopen en vertrouwen, dat vele bestuurs
leden deze avond aanwezig zullen zijn en
zoodoende een goed begin mogen maken aan
een reeks van samenkomsten van dezen aard.
De eerstvolgende zal op een nader te bepalen
datum plaats vinden te Wognum.
Daarnaast zullen voor gemeenteleden
streekbijeenkomsten worden georganiseerd in
verschillende kerken, gelijk Alkmaar, Edam
en de Zaanstreek kennen.
Wij wekken allen, die in West-Friesland
voor de Hervormde Kerk gevoelen, op mee te
werken tot heil van velen
BINNENLANDSCH NIEUWS.
LUCHTBESCHERMERS
VOOR DEN RECHTER.
Het was bijna een en al misstapjes van
een nieuw soort, die de Alkmaarsche politie
rechter Maandagmiddag kreeg te venverken.
Vroeger zat ook in de kleine criminaliteit
eenige variatie, maar de laatste weken dege
nereert ze tot misdragingen als „benzine ge
bruiken voor het voortbewegen van een twee-
of vierwielig motorrijtuig, zonder de daartoe
vereischte vei gunning." en „niet voldoen aan
een schriftelijke vordering van den burge
meester tot het verrichten van luchtbescher
mingsdiensten."
De benzinezaakjes waren te saai om eenig
recht te hebben op vermelding in de krant.
De luchtbeschermingsgeschiedenissen kunnen
daarop wat meer aanspraak maken, omdat
liet verhalen ervan eenigszins opvoedend kan
werken.
Zoo was er een tweetal jonge mannen uit
Twisk. die wachtdiensten moesten vervullen
per fiets. Ze deden die diensten, maar waren
zoo vrij even over de grens van de gemeente
in Lambartschaag in een café een kop koffie
en een broodje te gaan nuttigen. Dat zou nog
zoo erg niet zijn geweest, als 't maar geen
klein uurtje geduurd had. Nu werd de disci
pline te kort gedaan en daarom kwam het
tweetal op het matje. In de dagvaarding
stond ongeveer te lezen, dat ze in de balzaal
van een café hadden vertoefd, maar gelukkig
bleek dat niet waar te zijn.
De officier in de gestalte van den prisi-
öent mr. baron Tuijll van Serooskerken
woog het, blijkens de straf die hij vroeg, niet
zoo zwaar. Met f 3 of 2 dagen kwamen de
heeren er af. Eisch en vonnis waren gelijk.
Niet op het appèl verschenen.
Een onderwijzer uit Den Helder had aan
de oproeping van den burgemeester heele
maal geen gevolg gegeven. Het zou er minder
goed voor hem uitgezien hebben, indien hij
niet een gedegen verontschuldiging had ge
had. Hij was uit de gemeente verhuisd naar
VRIJERS OP DEN BON
En koekjes zonder bon
Nog precies een maand en het is weer Sin
terklaas. En juist in deze periode zijn nu de
bekende bepalingen in zake de distributie van
taart en koek en banket van kracht gewor
den. Men heeft er in ons blad reeds uitvoerig
over kunnen lezen. uit de kringen der ban
ketbakkerij bereikt ons inmiddels de gerust
stellende verzekering, dat het publiek ten
koste van slechts weinig bonnen voldoende
Sinterklaasinkoopen zal kunnen doen.
De beroemde „vrijers" en „vrijsters" komen
natuurlijk op de bon en zij staan in de prijs
courant der bonnen zelfs vrij hoog genoteerd.
Doch chocoladeletters zijn. althans tot nu
toe, vrij en hetzelfde geldt voor een marse-
peinhart, gevuld bijvoorbeeld met vruchten.
Met banketletters is het voor den consu
ment eveneens zeer gunstig gesteld. Want een
dergelijke letter geeft een groot volume voor
weinig bonnen, n.1. één pond voor een bon
van slechts honderd gram.
Maar ook afgezien van Sinterklaas, kan het
publiek thans bepaalde soorten koek en/of
gebak krijgen zonder bon, n.1. in die geval
len, dat in koek of gebak geen meel verwerkt
is. Dit moge den leek wat vreemd in de oo
ien klinken, maar er zijn verschillende soor
ten origineel beslag zonder meel. Zoo noemen
wij als vrije artikelen Weespermoppen, bit-
terkoeken, Wellingtons, diverse soorten ban
ketkoekjes, zooals zgn. Brusselsch banket, het
ouderwetsche theebanket, in algemeenen zin
alle amandelkoekjes, enz. Voorts enkele soor
ten taarten, zooals macaronentaart. En als
er wél bonnen noodig zijn. dan kan men
meestal voor behoorlijke, hoeveelheden lek
kernijen met weinig bonnen volstaan, zoo
krijgt men een dozijn normale taartjes op een
bon van honderd gram.
Maar marsepein is vrij en zoo zijn we
weer bij Sinterklaas beland.
Inmiddels stelt de kundige banketbakker al
zijn vakkennis en fantasie in dienst van zijn
bedrijf en het publiek, teneinde met de hem
ter beschikking staande middelen het beste
te brengen dat maar eenigszins mogelijk is.
terwijl hy immers geen chocolade meer mag
verwerken (hetgeen hy als een onbillijkheid
voelt) en geen slagroom, terwijl hij het doen
moet met 50% van zijn normale hoeveelheid
boter en 80van zijn gewone suikerverbruik.
Toch toovert hij ons nog tal van wonderen
op het gebied van zoete lekkernijen voor oo
gen, producten, die ons met of zonder bon
doen watertandenDe banketbakker
maakt daartoe zooveel doenlijk gebruik van
producten, die nog in den vrijen handel zijn
en buiten de distributie vallen en verder roeit
hij met de riemen die hij heeft, om dit beeld
nu maar eens naar de banketbakkerij over te
planten. Vakkennis en fantasie, schreven wij.
De banketbakker heeft ze thans meer dan
ooit noodig om zijn bedrijf gaande te houden
en aan de vraag van het publiek te voldoen.
Wie op het gebied van banket,, taarten, en
koekjes inderdaad het het beste verlangt en
van zijn bonnen het hoogste profijt, zal goed
doen den winkel van den gespecialiseerden
banketbakker niet voorbij te loopen in een
moeilijken tijd blijft hij op zijn post om zijn
klanten gaarne en goed te bedienen
KINDERBIJSLAGVERZEKERING
Treedt 1 Januarie 1941 in werking
In verband met ingekomen verzoe
ken om inlichtingen ten aanzien van
het tijdstip van invoering der kinder
bijslagverzekering wordt thans offici
eel medegedeeld, dat de kindierbijslag-
verzekering met ingang van 1 Januari
1941 in werking zal treden.
CASTRICUMS BURGERIJ
GEWAARSCHUWD.
Wegvoering, als sabotageda
den voortduren.
De burgemeester van Castricum heeft
ten tweede male een ernstige waarschu
wing tot de burgerij gericht.
Hij maakt namelijk bekend, dat de
Duitsche overheid heeft heslist, zulks
in verband met de voorgekomen sabo-
tagegevallen tegen de Duitsche Weer
macht, dat hij herhaling de geheéle be
volking zal worden weggevoerd en in
kampen ondergebracht.
elders.
Conform den eisch werd hij vrijgesproken.
Een leeraar uit Den Helder verkeerde in een
soortgelijke situatie. Ook hij had an de op
roeping niet voldaan. Hij was echter niet uit
de gemeente verhuisd, maar er voor een paar
maanden vanwege de bombardementen uit
getrokken. Van zijn afwezigheid had hij ech
ter aan verschillende instanties, ook aan de
gemeentesecretarie, behoorlijk kennis gegeven.
Volgens de getuigende ambtenaren stond de
burgemeeester op het standpunt, dat ook tij
delijk niet in de gemeente wonende „inwo
ners" de luchtbeschermingsdiensten moesten
vervullen.
De officier stelde vast, dat zulks slechts het
persoonlijk inzicht van den burgemeester kon
zijn.
De officer kon zich de moeilijkheden van
den burgemeester van een driekwart geëva
cueerde gemeente indenken, maar aan den
anderen kant had deze leeraar behoorlijk van
z-jn afwezigheid kennis gegeven. Van boos
opzet kon niet gesproker, worden en daarom
[diende vrijspraak te volgen.
Hetgeen geschiedde.
Een andere inwoner van Den Helder moest
hij was niet verschenen voor een gelijk
'geval terecht staan. Hij had een schriftelijk
'verweer gezonden en betoogd, dat hij, als
'man van 62 jaar, toch niet meer bij de lucht
bescherming thuis hoorde en bovendien moei
lijk een ziekelijke vrouw alleen achter kon
laten.
I De officier aanvaardde het verweer van den
man niet. „Er bleek weer de verkeerde Hol-
landsche eigengereidheid uit." Vijf gulden of
3 dagen moest de straf zijn.
De rechter hield er rekening mee, dat de
eigengereide heer op leeftijd niet lang gele
den een bom op zijn huis had gekregen en
veroordeelde den man tot twee kwartjes of
EEN ADVERTENTIE
HEEFT STEEDS SUCCES I
1 dag.
Redders van de Oterleeker
gemeenschap.
Een heel leelijke pijp rookte een 19-jarige
jongeman uit Oterleek, wiens gestalte en ge
laat een blakende plattelandsgzondheld de
den veronderstellen. Hij had ook in den nacht
luchtbeschermingsdiensten moeten verrich
ten, maar hij had er maar wat van gemaakt,
en was heel gauw naar bed gegaan.
Dc officier zag geen enkele verontschuldi
ging. De jongeman had zich als een slecht
vaderlander zeer lummelachtig gedragen. De
officier zei hartgrondig „Bah" en eischte f 2»
of 10 dagen.
De verdachte bracht daarop in het midden,
dat hij „niet al te wel was geweest" en daar
om naar bed was gegaan.
De officier zei hem. dat hij zulks dan toch
eerst had moeten melden en dat hijzelf ove
rigens ook wel eens „niet al te wel was", maar
toch zijn werk deed.
En de rechter vond. dat de niet-al-te-wel-
geweest-zijnde jongeling er allesbehalve zie
kelijk uit zag.
Het vonnis was conform den eisch.
Een oudere Oterleeker, die tegelijkertijd
met den vorigen verdachte wachtdienst had
moeten verrichten, was ook thuis gebleven.
Uit wat hij zei. bleek, dat de ziekte van den
ander in den bewusten nacht niet had gegol
den. De heeren hadden meer verlangen naar
bed dan naar een nachtelijken fietstocht en
bovendien vond deze tweede spijbelaar het te
koud in dien nacht. Het was nota bene eind
Juli.
De officier keek den verdachte bevreemd
aan en vroeg belangstellend, of het soms ook
vroor in dien nacht.
„Dat niet," zei verdachte, die voorts zich
geen principieel tegenstander van luchtbe
scherming verklaarde.
De als getuige optredende veldwachter be-
v/eerde, dat het in dien nacht heel erg mooi
weer was. Schitterend zelfs.
De officier noemde den Oterleeker „weer
zoo'n heldhaftig mensch." De officier had met
belangstelling kennis genomen van de ver
klaring van den Oterleeker, dat die niet prin
cipieel tegen luchtbescherming was. Maar
practisch was de man er toch maar wel tegen.
Spr. eischte f 25 of 10 dagen. Het vonnis was
gelijkluidend.