31e JAARGANG
DINSDAG 19 NOVEMBER 1940
No. 135
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
DE ZWARTE LACH.
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden I 1.25.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER WIERINGEN.
f
BUREAU
Hlppolytushoef WIeringen
Telefoon Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN
Van 1 5 regels I 0.50
Iedere regel meer f 0.10
BINNENLANDSCH NIEUWS.
HET SLACHTVERBOD VOOR SCHAPEN.
Uit landbouwkringen wordt aan het A.N.P.
medegedeeld, dat men zeer wel de -wensche-
lijkheid, ja, de noodzakelijkheid van het scha
penslachtverbod inziet. Toch is men eeniger-
mate bevreesd, dat hierbij het landbouwbe
lang weer aan dat van den consument zou
kunnen worden opgeofferd. Men begrijpt wel
iswaar, dat de buitensporig hooge prijzen
voor schapenvleesch, welke de laatste weken
werden gemaakt, niet volkomen zouden blij
ven kunnen gehandhaafd, doch men meent,
dat toch in de toekomst het schapenveesch
overeenkomstig zijn waardeering als voedsel
zal moeten worden aangeslagen overeenkom
stig het prijsniveau, dat aan de abattoirs voor
varkensvleesch wordt bedongen.
Ook vreest men, dat het slachtverbod wel
eens te lang zou kunnen duren, hetgeen jn dit
jaargetijde, waarin sneeuw en ijs te verwach
ten is, zoowel voor het slachtschaap als voor
zijn bezitter zeer nadeelig zou kunnen zijn.
Hoewel men in vakkringen algemeen ver
wacht, dat speciaal het slachten van ooien
zal worden tegengegaan, meent men, dat het
goed zal zijn, dat hierop uitzonderingen
zullen worden gemaakt, ten opzichte van die
dieren, welke voor de fokkerij ongeschikt zijn.
Wij kunnen hierop reeds thans zeggen, dat
door de bevoegde instanties ditmaal met de
belangen van den landbouw terdege rekening-
zal worden gehouden, zoodat men de nog ver
der te nemen maatregelen met gerustheid
kan tegemoetzien.
PRIJZEN VASTGESTELD VOOR VLEESCH
EN VLEESCHWAREN.
Prijsbepaling treedt lieden in werking.
In een Zaterdag door den secretaris-gene
raal, waarnemend hoofd van het Departement
van Landbouw en Visscherij afgekondigd Be
sluit zijn de maximum-prijzen vastgesteld
voor het verhandelen en afleveren van vleesch
en vleeschwaren door slagerijen aan het pu
bliek. In deze bepalingen wordt onder
vleesch waren" ook verstaan leverpastei in
blik, doch niet andere vleeschconserven in
blik.
De in dit Besluit genoemde maximumprij
zen, welke wij hieronder laten volgen, gelden
in guldens per 100 gram voor van den winkel
afgehaalde vleeschwaren en exclusief de om
zetbelasting. Bij bezorging aan huis mogen
de prijzen verhoogd met ten hoogste tien cent
per pond of gedeelten van een pond per be
zorging.
Vleeschwaren
Gekookte ham f 0.25
Rauwe ham 0.24
Blaasham 0.31
Schouderham 0.22
Rookvleesch muis 0.31
Rookvleesch bil 0.28
Procureur 0.23
Bacon 0.27
Ontbijtspek 0.20
Rookworst, prima 0.24
Rookworst, 1ste soort 0.22
Gekookte worst 0.18
Plockworst 0.26
Snijworst 0.26
Cervelaatworst 0.26
Tongenworst 0.17
Leverkaas 0.20
Nierkaas 0.18
Berliner leverworst 0.26
0.19 fen vervaardigd,
0.14
0.i3 5. handbreigarens vervaardigd uit
natuurzijde, kunstzijde, celwol, melk-
9.54 wol, enz., uitgezonderd de kleine op-
j,maak voor handwerkdoele,inden, zoo-
0.33 'als strengetjes, kluwentjes en spoei-
Saksische leverworst
Haagsche leverworst
Bloedworst
Leverpastei in blik prima (inhoud
235 gr.) per blik
Leverpastei in blik 1ste soort (inh.
200 gr.) per blik
De prijzen voor vleesch gelden in Guldens'yGS.
per kilogram.
VieeschsoortenDe waardcering op punten van bo-
Fricandeau en rollade f 1.65 venstaande artikelen en/of de verkrijg-
Magere lappen 1.60 baai-stelling op speciale vergunning
Nekcarbonaden 1.40 (zai aan den detailhandel worden bc-
1-50kend gemaakt door bovengenoemd
i Rijksbureau.
Ribcarbonaden
Haascarbonaden
Gehakt en poulet
Krabjes
Versch mager spek en speklappen
Versch vet spek
Kinnebaklappen
Vette lappen
Rauw varkensvet
Pooten
0 6o! ot zo° 'an£ *s v0,'k°0P van deze
125 artikelen aan bet publiek verboden.
jij] VORDERING VAN GOUD.
i.io 1 De Ned. Bank maakt bekend, dat zij
1.35 thans de ingezetenen wier namen be-
0.15 ginnen met een der letters, D, E, F, G
De slagerijen zijn verplicht in de winkels j en II, voor zoover zij nog goud in den
een üjst met deze prijzen op een duidelijk.zin der Deviezenverordcning in eigen-
zichtbare plaats op te hangen. |dom hebben of daarover bet bcschik-
Het Besluit, waarin deze prijzen zijn vast.
gesteld, is met ingang van Maandag 18 No
vember in werking getreden. Het besluit geldt
tot 1 Januari 1942.
TEXTIELDISTRIBUTIE
SCHRIJDT VOORT
Natuurzijde en luxe stoffen
gummijassen, zijden en kunst
zijden handbre'igarens, niet
meer vrijgesteld.
De directeur van het Rijksbureau
voor de distributie van Textielproduc
ten door den handel, daartoe gemach
tigd door den Secretaris-Generaal,
waarn. hoofd van het Dep. van Han
del, Nijverheid en Scheepvaart, deelt
mede, dat hij de lijst van vrijgestelde
textielproducten van 31 Juli 1940
thans, als volgt heeft gewijzigd.
Niet meer vrijgesteld, doch op pun
ten gewaardeerd en alleen verkrijg
baar op de Textielkaart en eventueel
op speciale vergunning zijn de volgen
de artikelen
1. geheel uit natuurzijde geweven,
gebreide en trocotstoffen, en daaruit
•vaardigde artikelen, boven- en 011-
derklecding, inclusief kousen en sok-
crépe georgette, crêpe mousseli
ne, o-rgandi, opa], glabetist, velours
chiffon, brocaat- en Jaméstoffen, cisse-
Ic en daaruit vervaardigde bovcnklcc-
ding,
3. kleeding, luiers en bcnooVlighe-
:lcn voor babi es en kinderen, die op 5
Aug. 1940 den leeftijd van 3 jaar nog
niet hebben bereikt. Deze artikelen
zullen voortaan alleen op speciale ver
gunningen mogen worden verkocht,
welke speciale vergunningen door de
plaatselijke distributiediensten alleen
worden afgegeven op vertoon van de
stamkaart van het kind.
4. regenjassen, regenmantels en regen
capes uit gummi of gegummcerde stof
De verre Donder.
Be zon stond nu wat hooger aan den hori
zon, en terwijl ik onder een accaciaboom een
kop thee zat te drinken, dien de Indiaan mij
verschafte, liet ik mijn oogen over de onmid
dellijke omgeving gaan. Ik ontdekte dat er
nog meer woningen stonden behalve het sta
tion een groep lage hutten, een paar hon
derd yards verder, die aan andere Aziaten
behoorden. Ik zag, hoe ze hun verroeste deu
ren openden voor de nieuwsgierige blikken
van een half dozijn inboorlingen, die, in Eu-
ropeesche lompen gekleed, met een zekere
brutale onverschilligheid stonden te kijken.
Achter dit Afrikaansche vignet, dat reeds
dat schaduwlooze, scherpgesneden voorko
men had aangenomen, dat karakteristiek
voor de tropen, bevond zich een ruwe land
weg, die leidde naar een massa laag kreupel
hout. Op den hoek van dit boschje groeiden
drie of vier kolossale cactusboomen, die aan
het landschap een zeer grotesk aanzien ga
ven. Het konden schildwachten geweest zijn,
schildwachten met een duizendtal platte
handen, daar neergezet om de Europeanen te
vermanen en ze te waarschuwen tegen de
doodelijke gevaren, die het land verborgen
hield. In de latere jaren herinnerde deze
bijzondere boomen mij telkens als ik ze voor
bijkwam, weer aan de gewaarwordingen van
dezen morgen hun abnormale loover en hun
schubbige, op pythons gelijkende stammen
gaven den indruk, die volkomen verschilde
van dat gevoel van kalmte en rust, dat in ons
gevoel verbonden is aan de hooge, stille ko
lommen der boomen.
Enkele minuten later verscheen echter plot
seling de bekende gestalte van mijn broeder
over de ronde, geruite schaduwen van deze
zeer Afrikaansche groeisels.
kingsrecht bobben als bedoeld in arti
kel 9, 5e lid der Dcviezenverordening,
oproept dit goud vóór 1 Dec. 1940 aan
De Ned. Bank te verköopen en over te
dragen.
Ingezetenen, wier namen met een
der letters I en volgende van het alpha
bet beginnen, kunnen nadere bekend
makingen verwachten. Indien zij de
voorkeur er aan geven bun goud reeds
thans aan De Ned. Bank te verkoopen.
bestaat daartoe geen bezwaar.
Verzamelingen van gouden munten
behoeven voorloopig NIET te worden
ingeleverd. Als verzamelingen kun
nen slechts worden beschouwd collec
ties (lie uit ten minste 10 verschillen
de stukken bestaan, en die een han
delswaarde hebben, hooger dan met
goudwaarde der gezamenlijke stukken
overeenkomt.
Op grond van het enkele feit, dat
aan bepaaalde munten voor de eige
naars persoonlijke herinneringen zijn
verbonden, kan geen ontheffing van de
verplichting tot verkoop worden ver
leend.
ZOO KAN MEN ER IN LOOPEN.
„Wilt U mij even 'n handje helpen
liet ding is verdraaid zwaar."
Dit verzoek werd Woensdagavond
gedaan aan een burger te Amsterdam,
die bij de Oudeman huispoort liep en
die een man ontmoette, die een zwaar
vat torste.
„Ik moet naar het Rokin, ziet u."
De burger, aan wien bet vriendelijk
verzoek werd gedaan, wilde met genoe
gen even helpen en weinige oogenblik
ken later liepen de mannen, die el
kaar niet kenden, met het vat in bun
midden in de richting van het Rokin.
Het was een zwaar vrachtje en de
hulpvaardige meneer voelde bet ijze
ren hengsel van het vat geducht in zijn
banden, Maar ze zouden zoo bij bet Ro
kin zijn, dus de tanden op elkaar en
Afrikas rhytmc.
We gingen dikwijls op de jacht op stekel
varkens. Na het avondeten riepen we dan
|een aantal jongens bij elkaar, lieten de hon
den los. en gingen, de speren in de handen,
op weg naar het aardappelveld. Stekelvarkens
brachten een ontzettende schade toe aan de
ze planten. Ze gingen dwars door de velden
en woelden de wortels omhoog. Ze kwamen
van verre afstand voor het genoegen, dit te
kunnen doen. Soms joegen we ze terug naar
holen in een rotsachtige heuvelrij verscheiden
mijlen ver. Ze hadden een soort kleinen ra
tel van stekels aan het eind van hun staart
en wanneer wij er eenmaal een uit de aard
appelen hadden verjaagd, maakte het dier
een helsch lawaai met dit instrument, dat
over de velden sleepte. De jacht op stekelvar
kens vereischt een niet geringe vaardigheid.
Ze gebruiken een truc om zoo snel mogelijk
weg te rennen, en dan, op het opwindendste
moment van de jacht, plotseling doodstil te
blijven staan en terug te rennen, om zoo te
zeggen de versnelling in zijn achteruit te zet
ten, tot de grootste verbazing van hun ach
tervolgers, die wanneer ze niet zeer handig
zijn, plotseling botsen tegen een eigenaar
dige n stormram van scherpe stekels.
De meeste honden jaagden, door bittere er
varing geleerd, zeer behoedzaam en voorzich
tig op deze dieren, terwijl ze altijd op een
veiligen afstand bleven. Micky namen we bij
deze gelegenheden nooit mee, omdat we wis
ten, dat, als zijn hartstocht eenmaal was op
gewekt, niets hem terug zou houden. De an
deren wisten precies wat ze te doen hadden.
Ze liepen het stekelvarken na tot het buiten
adem raakte en dan sloten ze het in een
kring tot wij en de jongens verschenen. Ook
dan hadden we gewoonlijk nog eenige opwin
dende oogenblikken. Het licht, dat door onze
lantarens verspreid werd, was nimmer vol
doende en het opgejaagde dier deed vooruit
en achteruit in alle richtingen aanvallen, ter
belpen.
Op (le Grimburgwal stond plotseling
een derde meneer voor hun. Halt, po
litie
De hulpvaardige meneer, die zich van
niets kwaads bewust was, bleef staan.
Zijn metgezel lier, bet hengsel echter
plotseling los en rende zoo hard hij
kon weg.
Daar stónd de hulpvaardige, die er
niets van begreep en de politieman
ook geen inlichtingen kon geven over
den hardlooper.
„Dai zal wel", vond de agent, die de
zaak nu heelemaal niet meer vertrouw
de en meneer meenam naai' het poli
tiebureau aan de Singel. Hier werd den
bulpvaaridige medegedeeld, dat- hem
voorloopig gratis logies zou worden
aangeboden. Natuurlijk hield de man
zijn onschuld vol, doch de politie kon
niet anders doen dan hem voorloopig
vasthouden voor bet nadere onderzoek
naar de herkomst van het vat, waarin
een grootc partij slaolie bleek te zitten.
De volgende morgen is de redder-in
nood op vrije voeten gesteld.
De politie doet nog pogingen om het
vat op de rechte plaats te krijgen.
BLOEDDORSTIGE VECHTERSBAZEN
Het verlies van een halve pink van
iemands linkerhand moge uit een alge
meen oogpunt bezien, niet zoo heel erg
schijnen, maar wanneer een mede-
mensch je zooiets door afbijting le
vert, dan is bet toch wel ieis, dat na
de medische voor een justitioneele be
handeling in aanmerking komt.
Zoo verging het op de 24ste Mei j.i.
een groentekoopman te Wassenaar, die
zijn jeugdigen assistent een standje
gaf over het breken van een karretje,
toen een derde zich daarmee bemoeide,
welke met den koopman in een ge
vecht geraakte. De groenteman was op
zeker moment de onderliggende partij
en toen kwam de linkerpink van Jen
tegenstander tusschen de kaken van
don ander, met gevolg, dat enkele secon
den daarna de helft van die vinger af
zonderlijk op straat bleef liggen. De ge
betcne moest zich uiteraard onder me
dische behandeling stellen en de afge
beten pinkhelft werd als stuk van
overtuiging meegenomen.
Het tweede tafereel speelde op bet
politiebureau en bet derde voor de
Rechtbank - de Haagsche - die den
groenteman tot een maand gevangenis
straf veroordeelde. Bovendien werd
den groenteman de rekening van den
dokter ten bedrage van f 74 aangeboden
De veroordeelde kwam bij bet Ge
rechtshof in beroep, omdat hij zich
niet aan mishandeling schuldig acht
te, doch zich bad moeten verdedigen
tegen den ander, die gezegd zou bob
ben niet te zullen ophouden eer bij
bloed had gezien. Nu, dat w as inder
daad gevloeid, zij bet ook eigen voor
raad van den bloeddorstige.
Eenige kinderen, die van bet gebeur
de getuige waren geweest, bevestigden
de verklaring van den groenteman. De
wijl zijn staart doorloopend rammelde als een
bos sleutels in den schoot van een oude
vrouw. Ik heb gezien, hoe het been van een
jongen totaal werd doorboord door een ste
kelvarken. Wanneer het dier gedood was,
trokken we er gewoonlijk de "beste stekels uit
en mijn broer zond ze naar huis, gewikkeld
in „The East African Standard", om er pen
houders van te maken. Het karkas met zijn
sterke pooten en zwarte hazengezicht lieten
we waar het lag. Wanneer, we de eerste paar
dagen voorbij die plaats kwamen, was de
lucht in de richting van den wind bezwan
gerd met een vuilen stank, maar dat duurde
gewoonlijk niet lang heel spoedig ruimden
de aasgieren, de hyena's, de jakhalzen, de
ratten en de mieren alles op, zoodat er behal
ve een hoopje zwart-en-witte stekels niets
overbleef van het omvangrijke dier, dat zoo
veel hield van de geïmporteerde Amerikaan-
sche aardappelen en in den donkersten nacht
zijn weg over ae velden wist te vinden. Doo
den dooden dooden dat was het wat men
moest, doen om maat te houden bij het
rhythme van Afrika, met dat onverbiddelijke
rhythme, welks meest sublieme cadans alleen
gehoord kan worden wanneer ruggegrat-en
worden gekraakt en kelen afgesneden.
Men moet ten slotte toch leven en wan
neer een leger van zwarte mieren het huis
binnenstroomt om een schapeschouder te
verslinden, dan kon men moeilijk anders doen
dan kokend water op hun weg gieten, die te
gen den steenen muur óp en over den dor
pel van het raam liep. In Afraka is de Na
tuur niet alleen onverschillig tegenover het
lot van de talrijke soorten van leven, die ze
heeft geschapen, maar zij zelf is er boosaar
dig. In alle richtingen wordt eenhevige en
genadelooze oorlog gevoerd. Het was voor het
stekelvarken niet prettig doodgespietst te wor
den evenmin als voor de mieren, om levend
te worden gekookt, maar het was ook niet
aangenaam voor Ugonjwa's pasgeboren jon
gen, dat hun de nog gesloten oogen uit het
tegenpartij was niet voor het Gerechts
hof verschenen.
De Advocaat-Generaal meende geen
aanleiding tot vrijspraak of strafver
lichting aanwezig te zien en eischte be
vestiging van het vonnis.
Mi'. J. Kist, die als raadsman voor
verdachte optrad, meende dat de eer
ste klap door den man moet zijn gege
ven, die zich met de woordenwisseling
tusschen den groenteman en diens
knecb,je bemoeide en die niet wilde
weggaan, voordat bij bloed bad gezien.
Toen bij dc worsteling, die daarop volg
Ie, de groenteman onder kwam te lig
gen. waren diens spieren gespannen
)m weer boven te komen. Wanneer op
sulk 'n oogenblik van spanning ie
mands pink in de mond van den tegen
Stander komt, dan moet men zich niet
verwonderen, indien de gevolgen zijn
zooals zij in de onderhavige omstan
digheden zijn geweest. Het bewijs
van opzet is hier absoluut niet gele
verd en om dezelfde redenen zou dan
ook de fianciecle vordering van den
gebetene komen te vervallen.
PROVINCIALE PUBLICATIE VAN HET
DEPARTEMENT VAN LANDBOUW EN
VISSCHERIJ.
De Voedselcommissaris voor Noordholland
maakt bekend
Aan de Duitsche Weermacht geleverde
aardappelen mogen uitsluitend bestemd zijn
voor Binnenlandsch gebruik.
Afleveringen ten behoeve van de Weer
macht buiten Nederland zijn lijnrecht in
strijd met de daaromtrent door de Duitsche
Overheid vastgestelde bepalingen.
Handelaren en telers, die aan dergelijke
leveringen medewerken, stellen zich aan ern
stige moeilijkheden, ook van de zijde der
Duitsche Politie-instant-ie, bloot.
VOOR KONIJNENHOUDERS.
RASSEN. (2.)
Na in het vorige artikel de groote rassen en
eenige der middenrassen te hebben behan-
behandeld, gaan we nu verder met de
JAPANNERS. Dit konijn wordt genoemd, de
clow onder de konijnen om hare typische
kleurencontrast, hun oorsprong ligt langs de
hellingen der karpaten, en in de Hongaarsche
vlakten. Zij worden daar gekweekt volgens
de Slavonische konijnenfokkerij. Het zijn die
ren welke ongeveer 7'.'* pond zwaar worden,
met een mengeling van gekleurde strepen,
zwart, citroengeel en dakpannenrood. Het ty
pische is echter, dat voor een goed dier de
kleuren om en om liggen. nJ. licht gekleurde
poot. een donkere wang, daarop een licht oor.
de andere zijde is dan juist het tegenoverge
stelde. Heel mooie dieren, doch zeer moeilijke
fok.
Hierop volgen de RIJNLANDERS. Het stam
land van dit dier is weer Duitschland, daar
noemt men ze de DREIFARBENSCHECKE.
Ze hebben veel overeen met de Lotharinger,
doch zijn kleiner van bouw en in de bewuste
Lotharinger teekening van den Rijnlander zit
nog een kleur extra, zoodat men bij deze die
ren de kleuren wit (van het geheeie lichaam)
met daarop de teekeningskleuren, geel en
zwart krijgt. Ook zij varieeren in een gewicht
van ongeveer 7 pond.
hoofd werden gevreten door deze zelfde in
secten.
Het stemt overeen met de komische wetten,
dat de inkrimping van een planeet den dood
van driehonderd; duizend menschelijkeJ we
zens moest veroorzaken. Het geschiedt blin
delings, bij toevalmaar kijk nauwkeuriger
toe op het schilderij, zooals dat in Afrika
mogelijk is, en ge zult zien dat op de aard
korst zelve een sluwe krijg wordt
gevoerd, vastberaden, welbewust, zonder me-
dedoogen, van hand tegen huid, klauw tegen
horen en bek tegen pels. Dooden dooden
dooden dat is Afrika's bevel, en hoe nauw-
keuriger het wordt opgevolgd, hoe meer men
in harmonie komt met zijn Equatoriale omge
ving, waar de oerprincipes der natuur krach
tig en onverholen naar voren treden. Ik had
r.iet lang noodig om deze eenvoudige wet te
leeren. Zijn hand te laten rusten beteekende
een zekeren dood het was het beste er vrij
moedig op los te slaan.
Luipaarden bezorgden ons op onze bosch
farm veel last. Soms drongen ze binnen in de
schuur, sluipend door een onopgemerkte ope
ning om een varken mee te sleepen. We zet
ten schiet-vallen voor ze op, beneden bij het
water. We legden in deze ingenieuze toestel
len doode dieren een doode geit bijvoor
beeld als aas. We bouwden een omheining
van dorens rondom het kadaver en bonden
met met- een touw aan een stok, die zoo was
opgesteld, dat bij de geringste beweging een
geweer, dat horizontaal een voet boven den
grond was geplaatst, deed afgaan. We zetten
de val meestal gereed kort vóór de zon onder
ging. Vóór dat we echter de laatste hand er
aan legden, sleepten we het aas langs alle
paden in den omtrek, zoodat zijn reuk den
luipaard naar de val zou lokken. Dit werk
werd meestal aan mij opgedragen, en ik had
tal van eigenaardige emoties wanneer ik het
levenlooze ding over planten en gras voort
trok totdat het geheel met stof was bedekt.
Intusschen was mijn broer bezig met de om
heining van doornen in eenige struiken onder
een groep cederboomen.
En dan viel de duisternis en de luciit werd
gevuld met onverklaarbare geluiden en de
Afrikanasche wind blies ons in het gezicht en
deed de lange takken der woudboomen tegen
elkaar slaan en wij strompelden door het gras
naar het oude bekende shamba-spoor en
kwamen langzamerhand dichter bij het klei
ne verlichte huis, waar jongens te vinden
waren, en arbeidskaarten moesten worden
afgeteekend, en misschien een brief viel te
schrijven op het goedkoope dunne papier dat
we haalden bij den Indiaanschen winkelier
bij het station.
Wanneer Kamoha dan na het avondeten de
tafel had afgenomen, zaten we rondom een
knappend houtvuur en spraken over de oude
dagen in Somersetshire, spraken over de lan
ge tochten, die we samen beneden langs de
Yeorivicr midden in den zomer hadden ge
maakt, wanneer het gras nog niet gemaaid
was en de grazige weiden om drie uur in den
middag vol waren met zongebrande jongens
met petten vol bloemen, en met witgemutste
meisjes, en met vreedzame, vriendelij k-kij-
kende roodbonte koeien, die met hun zware,
gevlochten staarten lui zich de vliegen vair
het lijf hielden. Hoe vriendelijk, hoe eindeloos
lang geleden leek dat alleshet- groepje goe
dige dieren, de gebogen menschelijke ruggen,
de groote melkemmers, als zilver zoo blinkend
wit, temidden van de brandnetels en scherm-
dragende bloemen in de schaduw van de ol
men langs de heg. We riepen ook de Kerst
dagen in onze herinnering terug, wanneer we
onze schaatsen uit de kast van de leerkamer
haalden en ze blinkend schuurden voor den
volgenden dag, wanneer we naar de stad
jzouden gaan over de bevroren velden, waar
van zelfs de molshoopen zoo hard waren, dat,
hoe hard men erop trapte, er op hun bevro
ren oppervlakte niet de minste deuk kon wor
den gemaakt.
(Wordt vervolgd.)