kidtWit, geneest en Wtfuuut ik tuiid.
31e JAARGANG
DONDERDAG 28 NOVEMBER 1940
No. 139
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
WINTERHULP NEDERLAND.
DE ZWARTE LACH.
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
UITGEVER
r
BUREAU
ADVERTENTIëN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG.
Hippolytushoef Wleringen
Van 1 5 regels
f 0.50
ABONNEMENTSPRIJS
CORN. J. BOSKER WIERINGEN.
Telefoon Intercomm. No. 19.
Iedere regel meer
f 0.10
per 3 maanden f 1.25.
Aan de Ingezetenen der
provincie Noordholland.
Be ondergeteekenden, te-zamen vormende
de Eerecommissie voor de provincie Noord-
holland van de Stichting „Winterhulp Neder
land", doen een beroep op hunne mede
ingezetenen in het gewest, om het doel der
Stichting aan behoeftige Ncderlandsche
staatsburgers zonder aanzien des persoons
hulp en ondersteuning te verschaffen te
helpen verwezenlijken.
Reeds aanstonds kunnen zij hiertoe mede
werken door hun krachtigen steun te verlee-
nen aan de Nationale Collecte, welke op 29
en 30 November e.k. in alle gemeenten zal
worden gehouden. Niet alleen door het be-
toonen van milddadigheid, maar ook door het
aan den dag leggen van offervaardigheid.
Elke gift is nog geen offer.
En offers zijn noodig, zal niet slechts wor
den voorzien in de dringende behoeften van
velen, maar zal ook eenige vreugde worden
gebracht in de gezinnen van talrijke mede
burgers, wier leven van alle licht en glans
is ontbloot.
De tijden zijn moeilijk en de eischen zijn
vele.
Brengt niettemin Uw offer met dezelfde
blijmoedigheid als waarmede het zal worden
ontvangen door allen, voor wie de Winterhulp
een uitkomst zal zijn.
Een betere toekomst, als de vrede is her
steld en de welvaart herleeft, moge U voor
Uw weldadigheidszin beloonen
Mr. Dr. A. baron RöELL,
Commissaris der provincie N.-Holland,
Voorzitter.
Mr. A. A. Aberson, Bentveld D. Blanke
voort, BloemendaalMr. Dr. J. A. E. Buis
kool. Schagen Mr. Dr. F. A. Bijvoet, Haar
lem W. van Dok, Beverwijk W. J. R. Drees-
mann, Amsterdam Dr. M. D. Dijt, Haarlem;
J Groen Azn., Alkmaar Mevr. J. M. van
Kinschot—Dorhout Mees, Alkmaar Dr. Th.
Koot, Haarlem P. A. de Lange, Alkmaar
M. A. van Leeuwen, Enkhuizen G. H. de
Marez Oyens J.Czn., Amsterdam (Z.) A. C.
Metzelaar, Amsterdam A. W. Michels, Haar
lem Mr. A. Moens, Beverwijk Mevr. J. van
Nispenvan Wely, Heemstede R. Peereboom,
Heemstede S. Plekker, Heemstede S. Prins
Azn., BloemendaalJ. W. de Ruiter, Amster
dam (Z) Mej. A. C. Schippers. Amsterdam
K H. Tusenius, IJmuidcn C. F. J. Verbeek,
Hilversum J. J. Verfaille, Den Helder J.
Versteeg, Monnikendam.
Het Bureau van den Provincialen Directeur,
Mr. A. J. Backer, is gevestigd aan het Kenau
park 1, te Haarlem, telefoon nr. 11916.
Gironummer 395800.
Bankier Incassobank Haarlem Girono. 20060.
DE KLANT IS GEEN. „KONING"
MEER.
Er is verandering gekomen in de verhou
ding van den klant tot den winkelier.
Vroeger bestelde de klant datgene wat hij
noodig had en ook veel wat hij eigenlijk
best had kunnen missen en de winkelier
noteerde dankbaar al die bestellingen.
Hij liet zelfs „hooren" öf er niets noodig
was en het hinderde heelemaal niet als de
loopjongen zoo nu en dan eens „voor niks"
kwam.
Eertijds vroeg de winkelier „nog iets an
ders mevrouw en als de klant op dat oo-
genblik niets anders meer kon bedenken, dan
had de winkelier altijd nog wel het een of
ander, dat hij graag wou verkoopen en daar
om als bijzonder voordeelig -en nuttig kon
aanbevelen.
Vroeger zei de liefhebber van een goed si
gaartje of een pittige sigaret tegen zijn le
verancier „geef me een doosje van dit of
van dat" en dan stalde de winkelier nog een
heeleboel andere merken op de toonbank uit
in de hoop. dat de klant er nog een zou ne
men.
Nog niet zoo heel lang geleden kwam de
slagersjongen naar de bestellingen van den
dag vragen en de slager die de orders telefo
nisch kreeg beloofde malsch vleesch en een
extra spoedige bezorging.
Dat was hoe kort het ook nog maar
achter ons ligt in den goeden ouden tijd,
dat de klant „koning" was, voor wiens wen-
schen en verlangens al het andere had te
wijken.
In den nieuwen tijd dat wil zeggen in
den tijd dat de verhoudingen precies anders
om zijn maakt de huismoeder haar bood
schappenlijstje op en de winkelier schrapt de
meeste bestellingen en stuurt meteen
de bonnen terug omdat hij het gevraagde zelf
niet heeft gekregen en niet voorzien kan öf
en wanneer hij het weer zal ontvangen.
De sigarenwinkelier heeft op zijn ruiten
geplakt dat het vergeefsche moeite is in zijn
winkel nog naar sigaretten of shag te infor-
meeren. Hij toovert voor een enkelen goeden
klant nog een overgespaard doosje te voor
schijn en de klant voelt zich diep geroerd door
dit bewijs van aanhankelijkheid, bedankt
duizendmaal voor de hem verleende onder
scheiding en belooft plechtig in de volgende
vier weken niet terug te zullen komen.
De slager voorspelt vet als er ook vleesch
gekocht wordt, en tegelijk is ook dit al weer
verleden tijd, want de slager krijgt zooveel
of liever zoo weinig te distribueeren, dat hij
het vervelend begint te vinden als er naar
gevraagd wordt.
Vele klanten noteeren in stilte de vriende
lijke en behulpzame winkeliers en beloven
hun in gedachten enorme bestellingen als
dc tijden weer normaal zijn, maar billijk is
dat natuurlijk niet, omdat de winkelier op
dit oogenblik weliswaar „koning" is. maar
een vrijwel machtelooze heerscher, die niet
over de middelen beschikt van zijn bijzondere
positie te profiteeren.
Waar niets is verliest zelfs de keizer zijn
recht.
Laten wij daarom bedenken, dat klant en
winkelier op dit oogenblik noodgedwongen
in hetzelfde wrakke schuitje varen en laten
wij hopen, dat de tijd. dat de klant weer
„koning" zal zijn spoedig moge aanbreken.
Omdat dit de tijd van de normale verhou
dingen is en omdat de winkelier zelf niets
liever zal wensc'nen dan dat hij als mach
teloos vorst zoo spoedig mogelijk weer ont
troond wordt.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
WILLY DEN OUDEN IN ENGELAND.
Eindelijk heeft de familie Den Ouden weer
eens een teeken van leven van haar dochter
Willy gehad en wat ook zoo prettig was na
al die vele maanden van pijnigende onzeker
heid bovendien van haar zoon Tom. Zooals
men zich zal herinneren had men van Willy's
broer, na den oorlog, niets meer vernomen.
Op het eind van de vorige week ontving de
familie aldus Het Volk via het Roode
Kruis bericht, dat Willy en haar broer samen
in Engeland vertoeven, en het. de omstandig
heden in aanmerking genomen, uitstekend
maken. Dit is dus na het bericht van eenige
maanden geleden, waarin gezegd werd, dat
Willy in Parijs zat en daarna verschenen zeer
verwarde mededeelingen over haar vertrek
naar Amerika, eindelijk weer eens een be
trouwbare mededeeling. Het bericht van het
Roode Kruis droeg den datum van 23 Sep
tember. Er heerscht thans, zooals men begrij
pen zal. groote vreugde in het gezin Den
Ouden.
DE HANDEL IN LOMPEN EN OUD PAPIER.
De „Staatscourant" van Dinsdag bevat een
beschikking van den secretaris-generaal van
het departement van Handel, Nijverheid en
Scheepvaart inzake de organisatie van den
lompenhandel. Onder lompen worden hierin
verstaan alle nieuwe en oude afvallen, die uit
wol, kunst- of celwol, katoen, zijde, kunstzij
de, linnen, jute, hennep of aanverwante ve
zelsoorten, in den vorm van weefsels, touw,
vilt, watten, e.d. zijn samengesteld.
De beschikking gaat uit van het algemeene
beginsel, dat het handeldrijven in lompen
slechts is toegestaan aan kleinhandelaren, er
kende tusschenhandelaren en erkende groot
handelaren.
De beschikking geeft voorts enkele handels
voorschriften. Zij bepaalt o.m., dat openbare
verkoop en andere systemen van verkoop van
lompen door gunning aan den meestbiedende
verboden zijn. Detailhandelaren in textielwa-
ren of andere verbruiksgoederen kunnen niet
als handelaar in lompen worden erkend, noch
in aanmerking komen voor een door den di
recteur van het Rijksbureau voor oude mate
rialen en afvalstoffen te verleenen vergun
ning als kleinhandelaar. Voorts bevat de be
schikking sorteervoorschriften, bepalingen,
betreffende lompen met een bepaalde be
stemming en betreffende de prijzen.
Een gelijksoortige regeling als voor den
handel in lompen is getroffen voor den han
del in oud papier. Onder oud papier wordt
verstaan papiersnippers (afval van de pa
pierverwerking), beschreven en bedrukt pa
pier, hetwelk niet overeenkomstig zijn oor
spronkelijke bestemming is of wordt gebruikt,
alsmede papier, bordpapier en papier- en
bordpapierenwaren, welke uitsluitend gebruikt
kunnen worden als grondstof voor de indus
trie.
Ook deze beschikking treedt in werking zes
dagen na den dag van afkondiging.
TALRIJKE GEWONDEN BIJ EEN
AUTOBOTSING.
Dinsdagavond ontstond een hevige auto
botsing op den Rijksweg onder de gemeente
Ede, waarbij zes personen zwaar werden ge
wond en een aantal anderen lichte verwon
dingen opliep.
Omstreeks half acht wilde de chauffeur
van een zandauto op den Rijksweg tusschen
De Klomp en Ede een andere' zandauto pas-
seeren, die met een defect langs den weg
stond. Op hetzelfde oogenblik naderde een
verhuïsauto uit Zutphen uit tegenovergestel
de richting. In de cabine van de zandauto
zaten drie personen en in den laadbak nog
twaalf. Door tot nu toe onopgehelderde oor
zaak vloog de zandauto tegen den langs den
weg stilstaanden wagen, waardoor de men-
schen, die in den laadbak zaten, op den weg
werden geslingerd, terwijl ook de twee per
sonen naast den chauffeur in de knel kwa
men.
Daar de botsing tot ver in den omtrek hoor
baar was, schoot van alle kanten hulp toe.
Weldra bleek, dat zes personen er zorgwekkend
aan toe waren.
Toegeschoten militairen en burgers haalden
de slachtoffers uit den geheel vernielden wa
gen. waarna dokter De Waard uit De Klomp,
de eerste hulp verleende. De zwaargewonden
werden per auto naar de ziekenhuizen te Ede
en Veld vervoerd de lichtgewonden konden,
na ter plaatse verbonden te zijn, de reis naar
hun haardsteden vervolgen.
De bestuurder van de verhuisauto kwam ex-
met enkele lichte kwetsuren af.
EEN „GREBBEBOND."
Het A.N.P. meldt uit Groningen Onder
voorzitterschap van den heer J. van Zaayen,
heeft een aantal oud-gemobiliseerden het
initiatief genomen, tot het opi'ichten van een
„Grebbebond", welke zich ten doel stelt steun
te verleenen aan de nagelaten betrekkingen
van de gesneuvelden, alsmede aan de oorlogs
verminkten. Verder ligt het in de bedoeling
jaarlijks een herdenking te houden op den
Grebbeberg, ten einde de gevormde banden
te laten voortbestaan.
Het voorloopig bestuur bestaat uit de hee-
ren J. van Zaayen, voorzitter, Helperbrink 53,
Groningen, J. M. Zuidema, secretaris, Middel-
horsterweg 41, Haren, Th. J. Hommen, pen
ningmeester, Oude Ebbingestraat 30, Gronin
gen. Aan deze adressen kan men zijn ad-
haesiebetuigingen zenden.
PACHTOVEREENKOMSTEN.
Het heden uitgegeven Verordeningenblad
bevat een besluit van de secretarissen-gene
raal van de departementen van Justitie en
van Landbouw en Visscherij ten aanzien van
mondelinge pachtovereenkomsten. Bepaald
wordt, dat iedere partij het recht heeft van
de wederpartij te verlangen, dat een schrif
telijk contract wordt opgemaakt.
Dit besluit treedt in werking op den dag
zijner afkondiging met terugwerkende kracht
tot 31 October 1940.
CLANDESTIENE HANDEL IN BENZINE
BONNEN.
Meer dan 25.000 liter geleverd.
Meer dan 25.000 liter benzine is er gedu
rende den laatsten tijd te Rotterdam gele
verd aan personen die hierop geen recht heb
ben gehad. Dit is gebleken uit het onderzoek,
dat de politie te Rotterdam heeft ingesteld in
verband met een clandestienen handel in
benzinebonnen die men dezer dagen op het
spoor is gekomen. Men is erin geslaagd de
hand te leggen op vijf personen een 39-ja
rigen directeur van een autoslooperij gelegen
aan den Rijksweg Rottei'dam-Delft, zijn 54-
jarigen neef, die werkzaam is ten kantore van
de Rijksverkeersinspectie te Rotterdam, twee
autohandelaren en een chauffeur resp. uit
Rotterdam en Hillegersberg. Meer dan 25 000
benzinebonnen hebben zij in omloop gebracht.
Deze clandestine handel kon vooral worden
gedreven, doordat de ambtenaar van het
Rijksverkeersinspectie-bureau zijn bemidde
ling heeft verleend door blanco-formulieren
waarop de benzine moet worden aangevraagd,
aan zijn neef te verstrekken.
Het was de politie reeds geruimen tijd be
kend, dat er in de omgeving van markten te
Rotterdam een levendige handel in benzine
bonnen, welke recht gaven op een liter ben
zine, werden verhandeld. Het heeft langen tijd
geduurd eer de politie erin slaagde de bron
nen aan te boren waaruit deze bonnen af
komstig waren. De administratie van de
Rijksverkeers-inspectie te Rotterdam werd
haarfijn nageplozen en men kwam toen tot
de ontdekking, dat er zoogenaamde machti
gingsbiljetten, die recht gaven op een be
paalde hoeveelheid bonnen, aan expeditie-
firma's waren verstrekt, die deze biljetten
nimmer hadden ontvangen en ook nooit had
den aangevraagd.
Uit het verdere onderzoek bleek, dat een
bediende van een autoslooperij te Overschie
machtigingsbiljetten in de daartoe bestemde
kantoren tegen bonnen had ingewiseld, zulks
in opdracht van zijn patroon. De patroon
werd gearresteerd en daarna kwam men tot
de ontdekking, dat de slooper de machtigings
biljetten door bemiddeling van zijn neef, die
in 's Rijks dienst is, had ontvangen. Deze
ambtenaar werd ten kantore van het Rijks
inspectiebureau geai-resteerd. Hij ontkende.
Een onderzoek in de administratie bracht
aan het licht, dat de doorslagen van de mach
tigingsformulieren, die in een boekje zitten,
uit deze boekjes waren gescheurd om te voor
komen, dat de knoeierijen aan het licht zou
den komen. Aangezien de copy-formulieren
genummerd zijn, kon men nauwkeurig na
gaan hoeveel doorslagen er in de boekjes ont
braken.
Voorloopig is komen vast te staan, dat er
een aantal formulieren aan den slooper is
verstrekt, recht gevende op 25.000 literbonnen
Men moet nog een groot aantal boekjes
want ten kantore van de Rijksverkeersinspec
tie heeft men er heele stapels controleeren,
zoodat wel kan worden aangenomen, dat er
nog meer formulieren aan den slooper zijn
verstrekt. De man heeft de literbonnen voor
een kwartje per stuk verkocht. Uiteindelijk
moesten de automobilisten, die ze gekocht
hebben, 80 cent a f 1.— per liter betalen.
Men heeft zich bepaald tot de arrestatie van
de zooeven genoemde vijf verdachten, omdat
het niet meer mogelijk is na te gaan welke
automobilisten bonnen hebben gekocht. Dit
aantal is te groot.
UITBREIDING DER GROENTETEELT.
Tevredenheid in tuinbouwkringen.
Men schrijft uit het Westland
Het Westland. en overigens geheel tuin bou
wend Nederland, mag wat ruimer gaan telen,
zoo is dezer dagen bekend geworden. Het is
weliswaar nog niet officieel bevestigd, om
dat de Duitsche autoriteiten aan een ontwor
pen regeling nog de goedkeuring moet hech
ten. doch men verwacht dat het advies, door
de diverse tuinbouw-organisaties samenge
steld, wel die goedkeuring verwerven zal. Die
verruiming beteekent, dat het aantal krop
pen sla, dat onder een raam wordt geplaatst
niet meer is gebonden aan het aantal van 20.
zooals nu enkele jaren heeft gegolden doch
onbeperkt is. Hierbij is men uiteraard wel ge-
De verre Donder.
6.)
In sommige streken van Arika, met name
in Rhodesia, komen menschenetei's nogal eens
voor. De volgende schildering van den En-
gelschmaix Dunbar-Brunton geeft een denk
beeld van het schrikbewind, dat een enkele
menscheneter kan uitoefenen.
In Januari 1909 kwam aan het station te
Chiengi het eerste bericht in over het optre
den van een menscheneter, naar later zou
blijken het eerste van een lange reeks. Een
leeuw, volgens de inboorlingen een groot
mannetje, had een vi'ouw geroofd uit het
dorp Msika. niet ver van het Mwem-meer.
Eenige dagen later werd er weer een vrouw
uit datzelfde dorp geroofd beide overvallen
hadden omstreeks zonsondergang plaats. Een
week later verlieten een man en een vi'ouw
het dorp om eenige vrienden in het naaste
dorp te bezoeken, toen zij omstreeks 8 uur in
den morgen dicht bij een beekje den leeuw
ontmoetten deze sprong op den man af, die
zich trachtte te verdedigen, terwijl de vrouw
in een boom klom, vaix waaruit zij luidkeels
om hulp schreeuwde het dorp was nauwe
lijks 1 K.M. verwijderd, daar zijn tuinen zich
tot aan de beek uitstrekten, maar geen der
inwoners waagden zich naar buiten, en de
man werd voor de oogen van zijn vrouw ge
dood en opgevreten. Eenige dagen daarna,
omstreeks halfzes in den namiddag, stond
een vrouw in het naburige dorp. al pratende
met een andere, graan te malen onder het
luifeldak van haar hut. De „witte" leeuw,
zooals de inboorlingen hem om zijn lichte
kleur noemden, sloop om de hut heen, dood
de beide vi'ouwen en sleepte de eene mede.
In datzelfde dorp was een man twee dagen
later aan het werk in zijn tuin, toen de leeuw
hem plotseling bespi'ong, hem doodde en
meesleepte. Daarop verliet de leeuw het
Mweru-meer en trok de bergen in. De eerst
volgende keer, dat hij zich vertoonde, was in
een klein, eenzaam gelegen dorpje, Chilindi
geheeten. Er was kort geleden een regenbui
gevallen, en de inboorlingen hadden een groot
aantal vuren aangelegd, waarbij zij zich za
ten te warmen. De leeuw liep rechtuit het
dorp in en vóór de inwoners nog hun toe
vlucht konden zoeken, wierp hij zich op een
der vrouwen en sleepte haar weg. Het naast-
bijliggende dorp, Sangi, is slechts een groepje
smerige huisjes met miei'enhoopeix er tus
schen en gras en onkruid oyeral. Ook daar
bracht „de witte" een bezoek, en haalde een
vrouw weg. die in de deur harer hut stond.
Verder vertelt Dunbar-Brunton
Den 17en Februaxï sloeg hij (D.-B.) zijn
tent in Sangi op om daar te overnachten.
Om 6 uur kwam er een vervaarlijk onweer op
en het werd stikdonker. Zijn inlandsche as
sistent zat met de dragers om het vuur, ter
wijl hij zelf achter in zijn tent een bad nam.
Hij was juist bezig zich af te drogen, toen hij
op een paar meters afstand het gebrul van
een leeuw hoorde, gevolgd door wilde kreten
van zijn mannen, die vol ontzetting de tent
kwamen binnenstuiven. Brunton schoot zijn j
pyarqa en pantoffels aan, gebood stilte en
beval een lantaarn te brengen. Bij het licht'
daarvan zagen zij, dat een man geen 4 meter
van de tent af was gegrepen, want bij de
sporen van de leeuwenpooten konden zij de
indruksels van een menschelijk lichaam zien.'
Ir- de nabijheid vonden zij een lap van een
khakipak, dat herkend werd als dat vaix
Eruntons assistent. Het was stikdonker en]
regende en regende dat het goot, zoodat het
volstrekt onmogelijk was iets te ondernemen.
Met het aanbreken van den dag ging Brun-
lon zwaar gewapend op weg om den ..witten
leeuw" te pakken tekrijgen, maar vond
slechts de plek, waar het dier gelegen had
die was nog warm, de leeuw had zich dus
pas kort geleden verwijdei'd, zijn slachtoffer
met zich meesleepend. Brunton beklom een
heuveltje, vaxxwaar hij iets bruins op korten
afstand vóór zich zag liggen hij legde het
geweer aan in de meening, dat het de leeuw
was, toen één van zijn volgers riep „Schiet
niet, dat is de man Bij nadere beschou
wing bleek het dan ook zijn in khaki geklee-
de assistent te zijn de arme kerel lag daar
zoo vi'edig alsof hij sliep, gedood door een
beet in den nek zijn linkerbeen was in 't
midden van de dij doorgebeten en de spie
ren van het onderbeen waren verslonden.
Daarna had de leeuw zijn maaltijd gestaakt.
omdat de vervolgers hem te dicht op het lijf
kwamen. De inboorlingen waren zoo geschokt
door het lot van hun makker, dat zij weiger
den Bruntons bevelen op te volgen en het
hooge gras te ondei-zoeken, zoodat de jager
het spoor kwijt raakte, hetgeen weer vele
andere tragedies tengevolge had. Ixi den loop;
van enkele dagen roofde het dier nog 7 man
nen en vrouwen uit verschillende dorpen
alle nasporingen bleven vergeefsch. en het
vergift en de vallen, die werden uitgezet, wer
den slechts hyena's en luipaarden noodlottig.
Het ondier zwierf nu gedurende eenigen
tijd van het eene dorp naar het andere en
en haalde zoowat om den anderen dag een
inboorling weg voor zijn maal lichtbegrij-
pelijk dat het in de geheele sti'eek angst en
ontzetting verspreidde. Op een avond bezocht
het het dorp Chiengidrie jonge negers kwa
men juist uit het gebouw van de regeerings-
administratie geen hunner had „den wit
ten" gezien, en dc keukenjongen werd het
slachtoffer. De leeuw greep hem bij den lin
kerarm, wierp hem over zijn schouders en
liep met hem weg naar de heuvels. Den vol
genden morgen speurden eenige inboorlingen
hem een paar kilometers ver in het heuvel
land na, en bevonden zich bij een kromming
van het pad plotseling op een 20 meters af
stand van den leeuw, die over zijn pi'ooi ge
bukt stond. Een der inlanders had een ge
weer hij vuurde, maar schoot mis, en de
leeuw, die thans verzadigd was en geen be
hoefte had aan meer negers, ging vol verach
ting weg. Bij hun thuiskomst kregen de inlan-
dei's een ernstigen uitbrander van hun blan
ken meester want zoo zij hem hadden mee
genomen toen zij het dier gingen opsporen,
was dat stellig gedood geworden en vele le
vens waren gespaard gebleven.
De leeuw wei'd intusschen steeds brutaler.
Brunton verhaalt, dat toen hij op een dag in
het dorp Tawache onder een boom zat te ont
bijten, het dorpshoofd hem kwam vragen of
hij eens naar zijn hut wilde komen zien. In
den loop van dien nacht was er een groot
gat in den leemen wand gegraven terwijl
hij met zijn vrouw en kind daar 's avonds
zat, hadden zij op eenmaal een krabben en
schrapen aan den wand gehoord, en langza
merhand was een leeuwenpoot door het sta
dig groot er gxooter wordende gat gekomen.
Daar de bewoners van de hut geen mes of
speer hadden om het dier mee aan te vallen,
hadden zij stil hun lot moeten zitten afwach
ten. Ten slotte kreeg de leeuw zijn geheelen
kop en een voorpoot door het gat, dat echter
nog te eng was om de breede borst door te
laten. Vastberaden greep toen de jonge vrouw
een grooten brandenden knuppel uit het
vuur. en bewerkte daarmede den kop van
het ondier zoo nadrukkelijk, dat het zich ten
slotte terugtrok. Het overige van den nacht
hadden zij doorgebracht in vreezen en beven,
dat de leeuw terug zou komen, hetgeen ech
ter gelukkig niet gebeurd was. Sinds dien
nacht sliepen de inboorlingen altijd met een
speer naast hun legerstede, hetgeen velen tot
redding werd, want de leeuw zette die nieu
we methode, om gaten te krabben in de hut
wanden nog eenigen tijd voort.
In de nabijheid van het dorp was ook een
val opgezeteen dood schaap moest den
leeuw lokken, en als hij aan het schaap trok,
zou een geladen geweer afgaan. Vroeg op een
ochtend hoorden de dorpeliixgen het schot en
stoven naar buiten in de meening. dat de
dader van zoovele misdrijven nu eindelijk
geveld was, maar neen zij zagen hem. blijk
baar zwaar gewond, wankelend een boschje
invluchten, waarheen zij hem niet konden
volgen. Gedurende zes weken hoorde noch zag
men iets meer van hem, en de negers hoop
ten. dat hij aan zijn wonden gestorven was,
maar het was helaas maar een korte verade
ming, want snel achter elkaar werden in een
dorp 9 mijlen ten zuiden van Chiengi drie
mannen door denzelfden „witten" leeuw ge
dood. Nadat hij nog een aantal moorden be
gaan en brutaal verschillende dorpen be
zocht had, vereenigden zich ten laatste een
aantal blanken om er een eind aan te maken.
Zij zaten hem verscheiden nachten op te
wachten, hij kwam ook werkelijk en haalde
zelfs een neger vlak voor den neus. van een
hunner weg, maar toch konden zij hem niet
onder schot krijgen. Eindelijk besloot men een
groot aantal vallen op te stellen, zóó. dat van
den trekker van het geweer een kodrd dwars
over het pad, dat naar het dorp voerde, werd
gespannen men hoopte dat de leeuw dan
met de poot het koord zou aantrekken en
daardoor het schot doen afgaan. Dit hielp
ten slotte, het geschiedde naar men gehoopt
had. Des nachts gingen twee der geweren af.
en men vond den menscheneter door het oor
geschoten, terwijl een jonge leeuwin zwaar
gewond bleek door een schot uit een der an
dere vallen.
(Slot volgt.)
