32e JAARGANG
DONDERDAG 9 JANUARI 1941
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
No. 3
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.25.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER
BUREAU
Hippolytushoef Wleringen
Telefoon Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN.
Van 1 5 regels i 0.50
Iedere regel meer f 0.10
DE VERDUISTERING EN ONZE
OOGEN.
„Techniek" van in het donker
kunnen zien.
f - i
GEBREK AAN VITAMINE A KAN
EEN ROL SPELEN.
De verduistering 's avonds brengt
ons vaak dingen onder de aandacht,
waarvan wij ons vroeger niet, of wei
nig bewust waren, dat zij zeer interes
sant zijn en niet zoo eenvoudig als ze
wel op het eerste gezicht lijken. Een
van de vragen, die zich in dit verband
opdringen, luidt Hoe kunnen wij in
donker zien
Als wij 's avonds onze woning ver
laten, komen we, als de maan ten
minste niet schijnt, in een - voor ons -
volslagen duisternis. Men kan aan
vankelijk geen hand voor oogen zien,
doch na een tien minuten gaat dat
heel wat beter en kan men zich ter
nauwernood voorstellen, dat men
éérst practisch niets kon onderschei
den. „Je moet even aan hes donker
wennen" zeggen wij dan. Het ligt dus
niet aan de omgeving, maar aan onze
eigen oogen, dat wij de dingen beter
gaan zien.
Het spreekt van zelf, dat er wel
éénig licht in de duisternis moet zijn,
hetzij diffuus maan- of sterrenlicht,
hetzij het zwakke schijnsel van een
enkele lantaarn. Immers in een ruim
te waar heelemaal geen licht, is, kan
zelfs een kat niets zien.
Wat gebeurt er nu eigenlijk in ons
gezichtsapparaat, dat het zich aan de
duistere omgeving gaat aanpassen
Zooals bekend, is het netvlies het ge
voeligste deel van ons oog. Het is als
het ware de gevoelige plaat, waarop
via de lens, het beeld wordt geprojec
teerd. Vandaar brengen de oogzenu
wen het beeld naar de hersenen over.
De weefcellen van het netvlies zijn
dan ook zeer lichtgevoelig en op bij
zondere wijze gebouwd. We onder
scheiden twee soorten van deze licht
gevoelige celletjes de staafvormige
en de kegelvormige, kortweg staafjes
en kegeltjes geheeten. Zij hebben be
halve een verschillende structuur,
ook een verschillende functie.
Beide nemen zij het licht van alle
voorwerpen, dat ons oog bereikt op,
doch de kegeltjes zijn speciaal inge
steld op het waarnemen van vormen
en kleuren, terwijl de staafjes gevoeli
ger zijn voor verschillen in licht
sterkte en voor bewegingen. Bij „licht"
zijn beide celsoorten in functie. In
„donker" echter valt de functie van
de kegeltjes uit dan kan men vorm
en kleur van de voorwerpen niet
meer goed waarnemen. Wél echter
ontvangt men nog éénigen indruk om
„DE VLIEGENDE HOLLANDER
ZES JACHTVLIEGERS,
DIE NOG STEEDS VLIEGEN.
Hoog in de lucht zeilden ze vroeger in hun
machines over de elf provincies van Neder
land, opgeleid in Soesterberg en De Kooy, als
jachtvliegers op militaire toestellen eerst, als
piloten van de Koninklijke Luchtvaart Maat
schappij op grootere en kleinere verkeersma-
chines later. Ze waren de dragers van de
groote en goede naam, die Nederland zich op
luchtvaartgebied heeft veroved, niet het minst
door de lange luchtlijn, die Amsterdam met
Batavia verbond in een tijd, die nu al weer
heel lang achter ons schijnt te liggen.
Sedert welhaast acht maanden behooren de
Nederlandsche jachtvliegers en een groot deel
oer piloten van de K.L.M. tot een werkloos
geslacht, dat o zoo graag tot het oude, gelief
koosde beroep zou willen terugkeeren, doch
daartoe op het oogenblik niet 't minste of
geringste kans heeft. Ze willen de handen uit
de mouwen steken, iets aanpakken, wat het
ook moge zijn
Zes jachtvliegers hebben de handen ineen
geslagen en zich genesteld in „De Vliegende
Hollander", Leidschestraat 99, op de hoek van
de Lange Leidschedwarsstraat. Had dit zes
tal ooit een betere keuze kunnen doen Want
nu leunt hun pas geopende inrichting als het
v/are tegen het groote gebouw van de K.L.M.,
gelegen op de hoek van Leidscheplein en
Leidschedwarsstraat. Ze zijn dus in eigen be
kende omgeving gebleven.
Tegen de lange muur, achter de bar, zeilt
het zeventiende-eeuwsche schip, dat de naam
„Vliegende Hollander" grondvestte over de
wijde zeeën. Maar daarboven cirkelen de ma
chines, die thans, nu al vele jaren lang, de-
zelfd° naam hebben hoog gehouden, daaraan
een ganschelijk nieuwe beteekenis hebben
gegeven die het oude begrip heeft doen ver-
trent de meer of mindere helderheid
van het voorwerp en zeker - heel goed
nog - de bewegingen, en wel doordal
de staafjes in donker hun functie blij
ven vervullen.
Hoe kunnen we dit verklaren De
oorzaak is deze de staafjes kunnen
als we ons in het donker bevinden, 'n
lichtgevoelige stof opbouwen, vanwe
ge zijn roode kleur „staafjesrood" ge
naamd. Dit staafjesrood bleekt uit,
wanneer er licht op valt, zoodat het in
ons oog niet aanwezig is, wanneer wij
ons in een lichte omgeving bevinden.
Komt men dan weer in het donker,
dan duurt het eenige minuten, voor
deze stof zich weer in de staafjes
heeft gevormd. Bij de kegeltjes doet
zich iets dergelijk niet voor.
Dus van het felle licht in de donke
re omgeving komend, ziet men totaal
niets, omdat de kegeltjes in het don
ker niet meer functioniieeren en de
staafjes nog geen staafjesrood hebben
gevormd. Is dit laatste na een tien mi
nuten gevormd, dan kan men weer de
dingen om zich heen waarnemen.
Bij proeven op dieren heeft men wel
eens het volgende gedaan. Men hield
een konijn een tijdlang in donker.
Plotseling bracht men even een licht
gevend voorwerp, bijv. in den vorm
van een kruisvormigen gloeienden
draad voor een der oogen. Direct daar
op doodde men het dier en legde het
netvlies vrij. Gelijk een photografische
plaat ontwikkelde men het in een be
paalde chemische oplossing. Bekeek
men het dan onder een vergrootglas
of microscoop, dan zag men een bleek
kruis.
De op het netvlies vallende licht
stralen van het lichtgevende kruis
hadden het staafjesrood in een over
eenkomstige figuur uitgebleekt, maar
in de cellen, waarop de lichtstralen
niet vielen, bleef het staafjes
rood gespaard. Naar aanleiding van
dergelijke proeven heeft men wel eens
het idee geopperd, om de netvliezen
van op gewelddadige wijze om het le
ven gekomen personen op dergelijke
manier te ontwikkelen in de hoop
dat men dan het portret van den
moordenaar op het netvlies terug zou
vinden. Daar hierbij de omstandighe
den veel gecompliceerder zijn dan bij
de eenvoudige proef, behoeft het geen
betoog, dat men dit denkbeeld naar
het rijk der fantasie kan verwijzen.
Interessant is ook te weten, dat het
.sJ'aafljiesrood zeer nauw verband
houdt met het vitamine A. Dit bouwt
met andere stoffen het staafjesrood
op. Heeft iemand gebrek aan vita
mine A dan kan hij in het donker
niet zien. Dt noemt men dan „nachi-
blindheid" of hemeralopie, een ver
schijnsel, dat al eeuwenlang bekend
is. In den vorigen wereldoorlog kwam
het veelvuldig voor bij kinderen in
Denemarken. Het middel daartegen
is natuurlijk "het aanvullen van het
[tekort aan vitamine A, bijv. door
het eten van wortelen.
doffen, de nieuwe beteekenis daarvan in volle
glorie heeft laten opbloeien.
De smalle achtermuur is geheel ingenomen
door een meer anegorische schildering, be
treffende de verovering van het luchtruim
door de eeuwen heen, iedere phase van die
strijd, waaraan tal van pioniers hun leven
hebben gegeven dit in de meest volstrekte
zin van het woord is hier in beeld ge
bracht. En dat die uitbeelding slagen moest,
valt te begrijpen, want Doeve, de bekende tee
kenaar, o.a. ook voor de „Haagsche Post",
heeft er zijn groote gaven en zijn beste kun
nen aan gewijd.
Burger, Van der Geest, Kiel, Kuhn, Merkel-
bach en Soufrée ziet daar, in alphabetische
volgorde, de namen der zes jachtvliegers, die
niet in ledigheid wenschten neer te zitten,
maar er prijs op stelden en er groote waarde
aan hechten te blijven vliegen door dit soms
zoo moeilijke leven, zij het op veel geringere
hoogte, achter een bar, in een restiaire, tus-
schen tafeltjes en stoelen door.
Van dit zestal was Kiel de man met de
technische ervaring in het hotel-restaurant-
en cafébedrijf, opgedaan in het bekende groo
te établissement „Trocadéro" te Zandvoort.
Geen wonder derhalve, dat hij de geestelijke
vader moest zijn van hetgeen thans tot be
zonnen werkelijkheid is uitgegroeid. Evenmin
valt het dus te verwonderen, dat leiding en
directeurschap in zijn ervaren en vertrouwde
handen zijn gelegd.
Ze hebben een nieuwe lijfspeuk uitgevon
den, die bij hun kloeke levensopvatting volko
men past en die we hier gaarne even memo-
reeren „We vliegen nog steeds
Voor tal van ouderen en helaas maar al te
veel jongeren stelt dit zestal een voorbeeld,
dat algemeene navolging ten volle verdient.
Pak aan Zit nooit ofte nimmer bij de pak
ken neer Grijpt het leven bij de keel, anders
grijpt het leven onszelf straks bij de keel
Een eerlijke arbeid, op welk gebied ook, is
beter dan in ledigheid te verkwijnen en te
BINNENLANDSCH NIEUWS.
HOE STAAT HET MET DE
SAMENVOEGING
Velen hadden gemeend vóór 1941 cie
de beslissing inzake het voorgenomen
streven tot combinaties van gemeen
ten te zullen vernemen. Nu dit niet
het geval is, blijkt daaruit de conclu
sie getrokken te worden, dat het on
derwerp van de baan is. Dit is geens
zins het geval.
De Beverw. Crt. verneemt, dat bin
nenkort de beslissingen tegemoet kun
nen worden gezien, welke tot een
stemmige conclusies kwamen.
Tevens wordt thans onderzocht, in
hoverre de argumenten welke tegen
combinatie zijn uitgebracht, steek
houdend zijn, al thans naar het oor
deel .van de instantie die het laatste
woord heeft.
Voor streken, waaruit behalve de
gevraagde raadsadviezen, ook andere
voorstellen zijn ingekomen, wordt na
der onderzocht, welke dér voorgestel
de groepeeringen het nuttigst geacht
worden.
De kans, dat alles bij het oude blijft,
moet gelijk 0 staan, wijl, zoo verzeker
de men, het Departement het vraag
stuk dan niet aan de orde zou hebben
gesteld.
WERKVERSCHAFFING EN
HARDE GROND.
De persdienst van het N.V.V. deelt
mede, dat het Verbond van .Vakver-
eenigingen zich opnieuw heeft ge
wend tot het Dep. van Sociale Zaken,
om aan te dringen op verhooging van
den steun.
Het Dep. heeft in antwoord hierop
gezegd, dat de centrale keukendienst
voor voedselvoorziening in oorlogstijd
doet wat zij kan om in groote steden
keukens gereed te maken, welke goed
voedsel zullen verstrekken beneden
den kostprijs. Zeer binnenkort zullen
in verband hiermede nadere bijzonder
heden worden bekend gemaakt.
Verder meldt de persdienst, dat „on
bekenden" valsche geruchten hebben
verspreid onder de arbeiders in de
werkverschaffing, waardoor een ver
keerde voorstelling van zaken is ge
wekt.
De zaak is, dat de vorst den grond
hard heeft gemaakt, zoodat duizen
den „werkverruimingsarbeiders" niet
kunnen werken. De laatste maanden
hebben deze arbeiders met grond
werk een eerlijk stuk brood verdiend.
Thans vallen zij wederom terug in
den steun, tenzij zij recht hebben op
uitkeering uit een werkloozenkas.
Voor de meesten is de steun aanzien
lijk lager dan het werkverruimings-
loon. In de eerste weken toen de
vorst het werk belette, is nog zooge
naamd vorstverlet uitbetaald, doch
in den regel wordt dit over ten hoog
ste een week betaald.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
HALF BOERGAS HEEFT GRIEP
Sofia, 7 Jan. (A.N.P.) Te Boergas,
een havenstad aan de Zwarte Zee met
iJ2o(JÜ inwoners, heerscht een griep
epidemie, waardoor reeds meer dan
de helit der inwoners aangetast is.
De ziekenhuizen zijn overvol en in
ieder gezin zijn er patiénten. De epi
demie briedt zich uit en het aantal
zieken wordt op 20,000 geschat.
RUSSISCHE GENERAALS KRIJGEN
WEER SABELS.
Moskou, 7 Jan. D.N.B.j Het mili
taire orgaan „Krasnaja Zwesjda"
deelt mede, dat de sabel, die sedert de
revolutie voor het ofiicierskorps van
het Roode Leger was atgeschaft, we
der wordt ingevoerd. Een decreet van
den Commissaris van Oorlog, maar
schalk Timosjenko, bepaalt, dat de ge
neraals der infanterie en der artille
rie 'n sabel zullen dragen en de gene
raals van de speciale wapens, de tank
troepen, genietroepen en de lucht
macht een dolk.
TWINTIG ZIGEUNERS DOOR EEN
AARDVERSCHUIVING BEDOLVEN.
Rome, Jan. (D.N.B.) Tengevolge van
een door aanhoudende regens veroor
zaakte aardverschuiving, zijn 20 zi
geuners, die in eenige holen aan een
landweg van Napels overnachtten, be
dolven. Ondanks het ingrijpen van de
brandweer van Napels en een com
pagnie geniesoldaten, konden slechts
zes der bedolvenen gered worden. De
overige veertien waren reeds aan hun
verwondingen bezweken, toen men
hen had uitgegraven.
HOEVEEL BELGISCHE SOLDATEN
ZIJN ER GESNEUVELD?
Brussel, Jan. (A.N.P.) Het „Nieuws
van den Dag" meldt dat het aantal
der tijdens de oorlogsweken in België
omgekomen Belgische soldaten aan
zienlijk geringer is dan men aanvan
kelijk had gedacht. Volgens de voor-
loopige nasporingen zijn 4700 Belgi
sche soldaten, 2500 Fransche en 22 En-
gelschc soldaten gedood.
Deze getallen worden echter
overtroffen door het aantal omgeko
men burgers. Tegenover de 4700 ge
vallen Belgische soldaten wordt het
aantal der om het leven gekomen
burgers op 5200 geraamd, hetgeen
aan het volkomen falen van het vroe
gere Belgische burgerbestuur wordt
geweten, dat niet in staat was den
stroom vluchtelingen in geordende
banen te leiden.
versukkelen. Ieder beroep, welk het ook zij.
is beter dan te luiwammessen. Doe iets Iets
doen is duizendmaal beter dan niets te doen
Ja, ze wisten het wel, die zes vroegere jacht
vliegers. Ze hebben nu drie huizen van het
Leidscheplein af, een centrum gevestigd, waar
iedereen gaarne komt, die iets gevoelt voor
de Nederlandsche luchtvaart en de Neder
landsche vliegers, die straks weer door de
hooge luchten zullen klieven, trouw gebleven
aan het eens gekozen oorspronkelijke beroep.
Nu schijnt dat alles nog verre, klinkt het I
schier als een onmogelijke toekomstmuziek.
Maar het wezen der dingen is nu eenmaal
anders. De kunst van vliegen zullen ze op
de begane grond, die ze slechts noodgedwon
gen betreden, heusch niet verleeren. In de
nieuwe wereld, die op het punt staat geboren
te worden, liggen breed en lang de luchtwe
gen voor deze zes vroegere jachtvliegers open.
Maar zoolang het zoover nog niet is, zal
men goed doen door een bezoek aan „De vlie
gende Hollander" een streven te steunen, dat
op die gemeenschappelijke steun der geza
menlijke bezoekers ten volle aanspraak mag
doen gelden.
Burger, Van der Geest, Kiel, Kuhn, Merkel-
bach, en Souffrée jelui zestal zij het suc
ces toegewenscht, dat jelui zoo ruimschoots
verdienen
Vroeger in de lucht
Thans op de begane grond
Straks weer in de lucht
Want „Vliegende Hollanders" waren ze, zijn
ze eigenlijk nog. zullen ze straks weer zijn
AMY JOHNSON VERMIST.
Bij proefvlucht boven de Theems
na sprong met valscherm verdwenen.
D. N. B. meldt uit Stockholm Volgens een
Reuterberlcht uit Londen wordt de bekende!
DUITSCHLAND ZENDT 100,000
TON AARDAPPELEN NAAR
FRANKRIJK.
En 100,000 ton pootaardappeleu
waarvan 50,000 ton uit Neder
land.
Berlijn, 7 Jan. A.N.P. Volgens be
richten uit Parijs, moet de daling van
dc werkloosheid in de eerste helft
van November, uitsluitend worden
toegeschreven aan de uitvoering van
Duitsche bestellingen.
De zich ontwikkelende economische
samenwerking tusschen de twee lan
den blijkt uit het feit, dat van Duit
sche zijde 100,000 ton aardappelen
naar Frankrijk zijn verzonden. Ten
behoeve van de verbetering der eigen
voorziening des lands met aardappe
len, zal Duitschland in het a.s. voor
jaar 50,000 ton pootaardappelen ter
beschikking stellen. Dezelfde hoeveel
heid krijgen de Fransche door Duit
sche bemiddeling bovendien van
Nederland.
MOSKOU HAD TEKORT AAN NIEUWJAARS-
BOOMEN.
Maar dc feestvreugde leed er niet onder.
Moskou vierde Oud en Nieuw met een koude
van 24 graden onder nuL Met man en macht
was men aan het sneeuwruimen, meldt de
Moskousche correspondent van de „Kélnlsche
Zeitung" die dan verder vertelt, dat men niet
tegenstaande de felle koude, in lange rijen op
de Nieuwjaarsboomenmarkt zijn beurt stond
af te wachten.
De Rus kent n.1. geen Kerstboomen doch
wel Nieuwjaarsboomen. De Moskouers waren
ontevreden dat er dit keer te weinig waren.
Het gemeentebestuur had beloofd, dat er
300.000 beschikbaar zouden zijn, doch er kwa
men er slechts 144 000 en dan met aanzien
lijke vertraging,
Overigens heeft de feestvreugde daaronder
niet geleden. Alle arbeidersclubs, hotels en
restaurants organlseeren de gebruikelijke
„ontmoeting met het nieuwe jaar," die onder
een denneboom plaats vindt in aanwezigheid
van een forschen Kerstman, die In Rusland
„Vadertje Vorst" heet. Zelfs in de groote con
certzalen „ontmoette" men het nieuwe jaar
met „denneboomconcerten."
De Moskousche bladen wijden aan de jaars
wisseling groote aandacht. In de „Izwestija"
kwam een groot aantal vooraanstaande per
soonlijkheden aan het woord, die allen op
hun gebied de balans over 1940 opmaakten
en een blik in de toekomst van 1941 wierpen.
De leider van het SowJet-Russische lucht
wezen, Molokow, berekende in zijn beschou
wing, dat de Russische luchtlijnen in 1941
een gezamenlijke lengte van 130.000 kilometer
zullen hebben (tegenover 45.900 iu de Veree-
nigde Staten.)
VELE WARENHUISDIEFSTALLEN.
Het aantal diefstallen in Warenhui
zen te Amsterdam was Maandag zeer
groot. Op het Damrak werden in ver
schillende zaken vijf vrouwen aange
houden, die kleine goederen hadden ge
stolen. Twee van haar echter, woonach
tig in IJmuiden, bleken veel meer bij
zich te hebben. Aan het bureau War-
moesstr. kwamen uit hun jassen sok
Engelsche aviatrice Amy Johnson vermist.
Men gelooft, dat zij verdronken is. Zij sprong
Zondag boven de monding van de Theems
met een valscherm uit haar vliegtuig, doch
de motorboot van de Royal Air Force kon
haar niet vinden.
Amy Johnson was werkzaam als pilote van
den hulpdienst voor de aflevering van vlieg
tuigen door de fabrieken naar de steunpun
ten. Men heeft gezien, dat Zondag het door
haar bestuurde vliegtuig In zee stortte.
Naar aanleiding van het bericht uit Londen,
dat Amy Johnson vermist wordt het volgende
vernomen over deze vooraanstaande vliegster.
Amy Johnson heeft haar grootste triomfen
gevierd in de jaren tusschen 1930 en 1934,
toen zij alleen en later met haar echtgenoot
Jim Mollison in recordtempo over werelddee-
len vloog, het eene record na het andere op
haar naam brengend.
Amy begon haar roemrijke carrière als pi
lote in 1926, toen zij op achttienjarigen leef
tijd haar bevret behaalde. En hoewel haar
ouders aanvankelijk tegen de vliegplannen
van de jeugdige typiste gekant waren, wist zij
ten slotte haar vader over te halen, haar het
geld te geven voor haar eerste vliegtuig, een
De Havilland Moth, waarmede zij in 1930
voor het eerst de aandacht van de wereld op
zich vestigde, door als eerste vrouw een solo
vlucht van Engeland naar Australië te ma
ken. Dit was geen recordvlucht, doch de tijd
van 17 dagen waarin zij dezen afstand aflegde
eenige tegenslag in begrepen en het
enthousiasme voor deze vlucht, hadden haar
naam gevestigd. De tegenslag waarmede zij
onderweg te kampen had gehad, duurde ech
ter nog voort, en tijdens de in die dagen on
vermijdelijke demonstraties verongelukte haar
vliegtuig te Brisbane.
In Londen teruggekeerd kocht zij voor het
geld, dat zij met haar vlucht verdiende
een bedrag van meer dan 10.000 een nieu
we Moth, waarmee zij ln 1931 opnieuw van
Londen vertrok, weer voor een vlucht naar
bet Oosten. Doch ditmaal keerde zich de neus
van haar vliegtuig noordelijker, naar Tokio.
Reeds eerder had zij een poging gedaan, om
die richting uit te vliegen. Op den eersten
dag van hetzelfde jaar was zij reeds vertrok
ken voor een vlucht naar Peking, doch in
Polen moest zij toen haar plan opgeven.
De nieuwe poging had echter meer succes.
Op 27 Juli van Londen vertrokken, kwam zij
reeds 6 Augustus in de Japansche hoofdstad
aan, vanwaar zij geen veertien later de re
tourvlucht, welke evenveel succes had, begon.
Het volgende jaar trad zij met haar niet
minder beroemden collega Jim Mollison in
het huwelijk, doch daarmede was niet ge
zegd, dat de koene vliegster voortaan slechts
aan zijn zijde het luchtruim zou doorkruisen.
Integendeelreeds enkele maanden later
werd zij rivale van haar echtgenoot, door zijn
in Maart gevestigd record over den afstand
LondenKaapstad met niet minder dan
10.29 uur naar beneden te halen in den tijd
van 4 dagen 6.53 uur. Op de terugreis, ves
tigde zij terloops een nieuw record door in
ruim acht dagen, een noodlanding te Oran
inbegrepen, het record van de hertogin van
Bredford en Barnard met drie dagen te slaan.
Records hebben trouwens de geheele loop
baan van Amy gekenmerkt, evenals die van
haar man. Samen begonnen zij in 1933 een
vlucht om de wereld, die echter, in Bridgeport
aan de Oostkust van de Vereenigde Staten
schipbreuk leed, na een moeilijken overtocht
over den Atlantischen Oceaan. Na langen tijd
in de mist boven New Foundland te hebben
gezworven, kwamen zij op dit vliegveld aan
den grond, doch zoo ongelukkig, dat de ma
chine zwaar werd beschadigd, terwijl Jim werd
gewond. Tot een retourvlucht over den Oce
aan ls het niet gekomen, hetgeen voor Amy,
die zich had voorgesteld, de eerste vrouw te
zijn, die in Oostelijke richting over het groote
water zou vliegen, een harde teleurstelling
vormde.
Vervolg blnnenpagina.