32e JAARGANG No. 8 NIEUWS* EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN GEBROKEN TROTS ■W1ERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 1.25. DE PERS. VERSCHERPTE MAATREGELEN. Naar aanleiding van de schadeloos stellingen en zoengelden tot een to taal bedrag van 60,000 gulden, welke aan een aantal inwoners van Den Haag zijn opgelegd, schrijft de N.R.Crt. o.a. Het is juist, een half jaar geleden, dat de bevelhebber der weermacht in de Nederlanden, de generaal der vlio- grs, l-'r. Christiansen, zijn eerste waar schuwing richtte tot de „talrijke Ne derlanders", die „niet meer weten, of ook niet willen weten, in welken on- dubbelzinnigcn toestand zij zich. be vinden." Sindsdien heeft de bezetter op veler lei manier getracht de betrokkenen er van te overtuigen, dat zij voor zich zelf en voor hun gemeenschap gevaar lijke werkzaamheden dienden te sta ken. Tegelijk met de waarschuwing van generaal Christiansen, verscheen een verordening van den Hijscommis saris, krachtens welke het vermogen van „personen of vorccnigingen, die een streven, dat gericht is togen het Duitsche volk of het Rijk bevorderd hebben, bevorderen of van wie mag worden aangenomen, dat zij zulk een streven in de toekomst zullen bevor deren", geheel of ten deele verbeurd verklaard kon worden. Ruim een maand Ja ter was het we derom de bevelhebber van de weer macht, die aankondigde, dal in geval van herhaling van voorgekomen sabo- tagehandelingen, naast do bestraf fing van daders, medeplichtigen en medewetenden,.zoowel van de ge- meent e{, waar de daad gepleegd was nis aan de woonplaats van do schuldi gen een gevoelige boete zou worden op gelegd en dat op den duur zou worden overgegaan tot in hechlonisstolling van een gepast aantal gijzelaars. Behalve de sabotage was het ook de verspreiding van bet gerucht, welke al spoedig do waarschuwing uitlokte, dat wanneer deze voortging, het er toe zou komen, dat er maatregelen ge nomen zouden worden, „waarbij wel licht een aantal volkomen onschuldi ge personen mede zou moeten boeten" Meer wellicht dan de gevallen van sabotage, welke, vooizoovcr wij weten, beperkt van omvang en over het ge heel gering van aard gebleven is, is het gerucht, dat een bedreiging is geworden voor de verstandhoudng tusschon den bezetter en het Nedcr- landsche volk. De bezetter was op een goede ver standhouding gesteld. Zoo getuigde ook do Rijkscommissaris aanstonds UITGEVER CORN. J. BOSKER WIERINGEN. BUREAU Hippolytushoef Wieringen Telefoon Intercomm. No. 19. AD VERTENTIëN Van 1 5 regels f 0.50 Iedere regel meer f 0.10 FEUILLETON ROMAN VAN DE BEKENDE AMERIKAANSCHE SCHRIJFSTER VIOLET CARR. Zij verzette zich niet eens meer tegen haar noodlot. Ze hadden haar verkocht Daaraan konden al die mooie woorden niets verande ren. Wat kwam het er op aan Wat gaf het ol' het geluk van een enkeling werd opgeof ferd Het was een smaad, de grootste smaad die een vrouw kon overkomen, om te trouwen met een man, dien ze niet liefhad. Zij kromp ineen. Achter haar ritselden de struiken was hij daar al, de machthebber de geldmensch, die zich alles kon koopen Zelfs ook een mensch, als hij hem wilde hebben die hem beviel Zij sloeg beide handen voor het gezicht. Zij huilde niet meer, maar ze schaamde zich over de vernedering, die haar deze stralende zomerdag zou brengen. Dicht bij haar kwam haar tamme hert uit het struikgewas, het legde zijn mooien kop op den schouder van het meisje. „Setta," Lore sloeg de beide armen om den hals van het dier. „Setta Nu is het zoover Nu moet ik weg of weet jij raad, hoe ik mij op het laatste oogenblik voor hem kan redden De mooie, bruine oogen, van het dier keken in de hare alsof het de vraag had verstaan. „Neen SettaMij kan geen mensch hel pen. Maar ik kom heel dikwijls naar je toe dat zal hij me niet kunnen verhinderen. hij zijn eerste optreden. Toen hij een half jaar later, in een te Maastricht gehouden rede, moest constateeren, dat de „uitstekende men schcn", die hij hier gevonden had, „thans in hun leidende lagen voor 'n deel tegen ons en voor Engeland" wa ren, was dit voor hem ook niet onver klaarbaar „Dat staat hiermee in ver hand, zeide hij, dat gij een groot kolo niaal rijk hebt, dat gij zeil met uw negen millioen niet kunt verdedigen en voor welks verdediging gij meende u te moeten veriaten op de Eugelsche viool." Maar, voegde hij eraan toe, liet volk is een Germaansch volk en daarop letten wij." „Waar het gaat om de belangen van het Duitsche Rijk, liet hij er echter op volgen, moet ik hard blijven en daarover moogt gij ook in de toekomst mij geen verwijten maken." Onwillekeurig gingen onze gedach ten naar deze woorden terug, toen w ij den commentaar lazen, welke van be voegde zijde gegeven is op do nu kor telings verschenen verordening op hot opleggen van prestaties, welke met te rugwerkende kracht tot op den dag, waarop dr. Seyss Inquart het. bewind aanvaardde, de mogelijkheid opent om terzake van handelingen tegen de be langen van het Duitsche volle of van het Groot-Du itselie Rijk, of welke de openbare orde of het openbare leven in het bezette gebied versoren, aan por sonen of vcreenigingen. die zulke han delingen billijken ol bevorderen, of van wie zulks ook maar mag worden aangenomen, alsook aan gemeenten, binnen welker gebied zoodanige hande lingen zijn geschied, een verplichting lot vergoeding van schade en een zoen geld op te leggen. Terugkomend op het llaagsche ge val, waar het zoengeld werd opgelegd in verband met de opzettelijke bescha- digdiiïg in verloop van drie weken van drie auto's van de Duitsche weer macht, merkt de N. R. Crl. dan ten slotte nog op Van hen (de betrokken Hage naars) wordt aangenomen, dat zij de bedoelde handelingen hebben goed gekeurd of begunstigd. Men hoefde er niet aan te twijfelen, word van Duit sche zijde verklaard, dat dergelijke ver moedens ook gegrond zijn. Vanzelf dient zulk een twijfel te zijn uilgeslo- ten. Bovendien kan degeen. die zich desondanks ten onrechte aangespro ken gevoelt, zich altijd nog lot den com missai-is-generaal voor de openbare veiligheid of tot den Rijkscommissa ris wenden. Hoe dan ook, kunnen dergelijke maal regelen echter niet omgeven zijn met alle waarborgen van een rechterlijk vonnis. Ieder, wien het aangaat, bcsef- fc, dat hij zijn land- en volksgenoot aan de hardheid ervan blootstelt, bij aannemelijkheid, dat deze zijn hande lingen billijkt of zou wcnschen te be vorderen, wellicht met reden maar als 'de maatregelen ook tot geheele gemeen !ten zouden worden toegepast, ook over jvele volmaakt onbetrokkenen. Het moge hun nog eens clen plicht inscher pen van een waardig en ingetogen ge- jdrag', ook daar waar men zich van cenig rechtstreeksch misdrijf onbe wust is. Het is geboden volgens de re gelen der oorlogvoering. Het is daaren boven een gebod tegenover het eigen volk. BINNENLANDSCH NIEUWS. HET PAALSCHERM WORDT GESLOOPT. Nu het gemaal van Lemmer al be zig is de polder leeg te pompen, is straks lier. paalscherm aan de Noord en Oostzijde van het eiland Urk over bodig. Naar men verneemt bestaan er dan plannen de opruiming van deze zee wering over eenigen tijd aan te beste den. Hierbij zou heel wat eiken- en gre nehliout vrij komen, waarvan wel een gedeelte verleerd is, maar nog oen be langrijk deel heel goed voor andere doeleinden is te gebruiken. De bedoe ling is, dal de aannemer eigenaar van het hout wordt. In de brandstoffen- schaarschle zou het niet te gebruiken hout best kunnen voorzien als brand hout. FRAUDE BIJ DE DISTRIBUTIE Door een ambtenaar van liet Distri butie-Bureau te Hoorn is vermoede lijk fraude gepleegd met distributie bescheiden. De politie stelt een onder zoek in. BUITENLANDSCH NIEUWS. TWEE METER SNEEUW IN SPANJE. Madrid, 17 Jan. (D.N.B.) Vis gevolg van nieuwen sneeuwval zijn de ver bindingen met de provincies Avilla en Scgovia en verder met Galicië, Astu- ï'ie, Santander en het Baskenland we der verbroken. In de bergen ligt de sneeuw 2 M. hoog. Ook het spoorweg verkeer met liet Noorden is gestaakt. Vrijdag vertrokken van het Noorder- slaton geen treinen en er kwamen evenmin treinen binnen. Te Vallalo- did is de Noord-express blijven steken. Do telefoonverbindingen zijn oven eens in liooge mate gestoord. Nieuw Huisdier. In Mexico heeft men een nieuw „huisdier" ontdekt, namelijk de reu- zenkikvorsch. Deze dieren schijnen ai- Lore stoncl op en rekte haar slanke gestalte uit. „Ik moet weg. Setta. moet me mooi laten maken voor hem. Wij beiden haten hem, niet waar We zullen hem ook eeuwig blijven haten Zij keek naar het slot. Daar werd het steeds drukker. En terwijl ze zoo stil daar stond, kreeg zij het gevoel, dat zij met haar huwelijk toch ook iets moois' deed, door het slot en de bijbehoorende lan derijen voor haar familie te redden. Haar zuster Elisabeth riep haar van uit een der bovenvensters toe. dat zij eindelijk komen moest, want om tien uur zou Frank komen' en het was al bijna negen uur. Sinds zeven uur waren de menschen die op het slot werk- zaam waren, reeds op de weide, want voor j hen en hun familie zou deze dag ook een feestdag zijn. Een feestdag Dat wil zeggen, voor al de anderen, haar ouders, broer en zusters, fami lieleden en bekenden. Alleen voor haar niet. Voor haar was het de zwartste dag van haar leven. Ze knikte en ging langzaam naar huis terug. Boven wachtten haar twee zusters haar al op. Ze namen haar tusschen zich in en brach ten haar naar den grooten, rooden salon, waar volgens de familie-traditie iedere bruid op haar bruidegom wachtte. Dorothea, haar jongste zuster was het meest onder den in druk. In de salon ging ze even bij het raam zit ten en sloot de oogen. Nadat zij ze weer geo pend had. bemerkte zij. dat haar zusters zachtjes den salon hadden verlaten, maar buiten op de gang hoorde zij een vlugge elastische stap dichterbij komen. Frank kwam binnen. Lore keek naar den grooten man op. In haar oogen lag al de vrees van een verbijsterde wilde, die geen utweg meer ziet.. Hij zag het en schrok er van. doch het ge lukte hem heel rustig te vragen „Ben je al klaar, goeden morgen, kind. We hebben nog een oogenblikje tijd, willen we nog wat met je ouders gaan praten Hij drukte slechts een kus op haar hand, zijn stem klonk koel, bijna onverschillig. Hij bood haar zijn arm, zij legde haar hand erop en zoo liepen zij naast elkaar voort, beiden van een gevoel van onuitsprekelijke ellende vervuld. Buiten sprak men opgewonden, de zusters deden hun best den ernst van het oogenblik niet tot uiting te laten komen, waarvoor Frank hen heel dankbaar was. Toen was het zoo ver. De auto bracht het bruidspaar met de ou ders van Lore naar het stadhuis, waar een zeer voornaam uitziend heer reeds op hen wachtte. „Prins Lichtenberg Otto mijn lieve bruid en mijn schoonouders Baron en baro nesse Loringen", zei Frank Daalman, hen voorstellende. Met groote oogen keek Lore den vreemde ling aan. Had Frank zulke vrienden Hoe kwam ze er dan toe hem bij zichzalf een ple bejer te noemen. Frank had alleen maar ge zegd zijn beste vriend Otto Lichtenberg zou zijn trouwgetuige zijn. Baron Loringen was ook verwonderd, hij wist deze verwondering echter te verbergen. Aan achting verloren had Frank door deze vriendschap in ieder geval niet. Prins Lichtenberg ging na het huwelijk mee naar het slot Loringen én bleef daar, ter wijl Frank nog even naar zijn huis reed. Slechts kort voor de kerkelijke inzegening kwam hij naar Loringen terug. Lore stond boven in haar kamer. Bovenaardsch mooi maar bleek, angst wekkend bleek. Ze staarde strak voor zich uit. „Ik kan het niet ik kan hem niet toebe- hooren Ik ben bang voor mezelf Daar wa ren ze weer de woorden, die uit haar hart kwamen. Als zij dat domme hart eindelijk eens het zwijgen kon opleggen. Maar ze was immers al zijn vrouw, tenminste voor ae wet. Het was dus nu al te laat. „Lieve Lore mag Frank binnenkomen Het was de stem van. haar moeder, bevend, alsof zij schuldbewust was. Zacht antwoorde Lore „Natuurlijk moe der, ik verwacht hem." Mevrouw Loringen keek naar haar knappe les in het groot te doen, althans ooi; hun stemgeluid is bijzonder omvang rijk en juist door deze eigenschap is men in Mexico op hei denkbeeld geko men, deze kikvorschen als „waak hond" te gebruiken. Er is namelijk ge bleken. dat de reuzenkikvorsch zeer gemakkelijk tam is te maken. Wanneer men zoo'n tamme reuzei kikvorsch, die ongeveer 20 cm. groot is, in huis houdt, en men des nachts in de gang zet, dan kan men er verzekerd van zijn, dat zij iedere ongewensehte in- Iringel* niet zijn krachtig stemgeluid zal aankondigen. TROUWE HOND. Van roerende trouw getuigt het ge- .Irag van een Diiitschcn herder, die Jen 34-jarigen Fri»s Schuster toebe hoorde. Deze w erd sedert 3 Jan. ver mist en is thans doodgevroren ge vonden. Twee jongens, die naar voerplaatsen voor hel wild wlden gaan kijken, za gen aan de rand van het bosch een hond zitten, die bij hun nadering blaf te. Daardoor werd hun aandacht ge vestigd op liet lijk van Schuster. Men veronderstelt, dat deze zich heeft neer gezet om wat uit te rusten en daarbij ingeslapen en doodgevroren is. Het brave dier had zeven dagen en zeven nachten zonder voedsel de wacht ge houden bij zijn gestorven baas. 2 SPECIAAL KENMERK VOOR JODEN IN SLOWAKIJE. Voorstel van gouwleider aan de regec-ring. Pressburg, 18 Jan. (.A.N.P.) De gouw leider van Semlin heeft verscheidene radicale maatregelen tegen de Joden uitgevaardigd zoo mogen de Joden zich in het Corso te Presov en óp de markten in verschillende gemeenten slechts op bepaalde tijden vertoonen. Café's, restaurants en openbare bad inrichtingen mogen zij in het geheel niet bezoeken. In de bioscopen krijgen zij bepaalde afgescheiden plaatsen. Voorts hooft de gouwleider aan do Regeering voorgesteld, alle Joden in Slowakije te kenmerken mei een band om den arm van drie cm. breedte, door de verordening aangenomen de norma le verkoopwaarde op 9 Mei 1940, Deze waarde nu achten de gedupeerden aJ-s algemeenen taxatie-grondslag onaanvaardbaar, omdat ln werkelijkheid de factor geldelijke waarde van het in de oorlogsdagen verloren gegane in zeer vele gevallen voor hen van geen belang is. Zij moeten immers herbouwen, zich op nieuw installeer en, willen zij weer kunnen wonen en aan het economische leven deelne men. Voor hen is uitsluitend van belang wat c'e herbouw, de herinstallatie kost op het mo ment. dat zij daartoe de gelegenheid krijgen. Het verschil tusschen de hoogergenoemde taxatie-waarde en de werkelijke koster, heeft men in Zeeland uitgerekend en daaruit blijkt, dat bijv. de gedupeerden te Middelburg ge middeld slechts 20 7 krijgen uitgekeerd van de kosten van herbouw hunner panden -bouwkosten gerekend op 1 Nov. '40). Daar ter plaatse varieeren de vergoedingen van 12r. tot 54'V te Vlissingen van 32% tot 62' te Sas van Gent van 44% tol 61% van de werkelijke herbouw- of herinstallatie kos ten. Ook tegen de basis waarop verloren ge gaan huisraad zal worden vergoed, heeft men groote bezwaren. Uit verzamelde gege vens blijkt, dat te Middelburg de vergoeding- voor huisraad aan zg. mtellectueele gedu peerden in het gunstigste geval 40% van de verloren gegane waarde bedraagt, in het on gunstigste geval 15' - De gedupeerden vra gen nu in staat te worden gesteld hun hui zen te herbouwen of te herstellen ongeveer in den staat, waarin deze zich voor den oorlog bevonden, hun bedrijven te herinstalleeren overeenkomstig de vroegere capaciteit, hun woninginrichting te herstellen ongeveer op het vroegere peil. en tenslotte de geldswaar den terug te ontvangen, die verloren gingen met de vernietigde of beschadigde bedrijfs- oi handelsvoorraden. Zij meenen hierop een moreel recht te hebben en achten het billijk, dat de geleden schade over het geheele Ne- derlandsche volk wordt omgeslagen en niet voor een belangrijk deel blijft rusten op de gedupeerden, die slechts 2 procent van ons volk omvatten. H. Post. Ontevreden over vergoeding. In Zeeland is men niet tevreden over de regeling der vergoeding aan door oorlogsge weld gedupeerden, en men mag aannemen, dat deze ontevredenheid eveneens bestaat in de andere streken en plaatsen in ons land, waar het oorlogsgeweld vernietiging heeft ver oorzaakt. Wat is het geval De verordening betreffende de materieele oorlogsschade stelt in uitzicht een vergoeding van 100 of nage noeg 100 procent der geleden schade, zoo op het oog een bijzonder gunstige regeling. Doch als algemeene taxatie-grondslag voor panden en voor bedrijfs- en beroepsuitrustingen is dochter. Opeens sloot zij het bruidje in haar armen ..Kind geef hem liefde, hij verdient het. En -- neem hot niet zoo tragisch je zult ge lukkig zijn, als je als Frank iedere wensch van je zal vervullen. Je wordt iederen dag door iederen benijd en ik zal je mijn hee- le leven zegenen, omdat je ons allen gered hebt. Kijk, ik ben 's nachts zoo dikwijls uit mijn diepste slaap wakker geschrokken, om dat ik steeds dacht dat vader misschien iets ergs zou willen doen. Lore maakte zich uit de omarming van haar moeder los. Deze verliet zonder dan nog een woord te zeggen de kamer. Eenige oogenblikken later kwam Frank binnen, doch bleef als aan den grond genageld bij de deur staan. Zijn stralende oogen omvatten de geheele gestalte Alles in hem dwong hem. de jonge vrouw, in zijn ar men te nemen. Niet in een zinloozen begee- rigen hartstocht, maar in het gelukkige be wustzijn, dat iets kostbaars, iets volmaakts hem toebehoorde. Hij liep naar zijn jonge vrouw toe. „Lore Ik wil je vandaag op onzen trouwdag nog een keer danken, dat je mij je „jawoord" hebt gegeven zei hij en keek op haar neer. ter wijl hij zijn gevoel volkomen in bedwang had. Hij kuste de slanke, blanke handen, toen gaf hij haar de bruidsbouquet. die een kunst werk was, een zeer zeldzaam kunstwerk. Zulke sneeuwwitte bloemen, zulke als zijde glinsterende rozen had Lore nog nooit gezien. Diep drukte zij het gezicht in de koele bloe men. Deze beweging was een uitweg van stom me wanhoop en de man voelde een steek door zijn hart. Waarom kon deze dag niet het- be gin zijn van een onmetelijke geluk voor hen beiden Een oogenblik stonden ze nog zwijgend te genover elkaar toen gingen ze de kamer uit. Een luid ,.Oh van oprechte bewondering ging door de rijen der gasten, toen het bruids paar verscheen. Tante Frederika meende, dat ze nog nooit zoo'n mooi paar had gezien. Wat een bruids paar En dan te weten, dat ze reeds meer DE MUIS, DE KAT EN DE DISTRIBUTIE. Het is thans een slechte tijd voor de Ne- crerlandsche muis omdat ze zonder distribu tiebonboekje aan den kost moet zien te ko men. Het stukje kaas onder de glazen stolp is onbereikbaar voor haar de broodvoorraad in de blikken trommel eveneens het vleesch gaat van den slager in de pan en van de pan op de tafel, zonder dat de muis kans gezien heeft er aan te ruiken papieren zakken met peulvruchten of grutterswaren kan ze op haar nachtelijke speurtochten niet meer vinden leege provisiekasten gapen haar alom tegen. Aan 'n ouden jaargang van de illustratie op zolder is het voor een keertje wel lekker knab belen maar dat vult de maag niet. Nee, het is niet prettig nu een muis te zijn. Toch wil een muis ook nu leven. Dus zegt zo de gezinnen, die haar van geslacht op ge slacht een goed bestaan hebben geboden en haar nu met den hongerdood bedreigen, vaar wel om haar intrek elders te nemen. Dan is de beurt aan het groote gezin, waar de kaas stolp haar inhoud niet geheel kan omsluiten, dan tachtig huwelijken had zien inzegenen. Ontroerd kuste zij Lore. en drukte Frank hartelijk de hand. VIERDE HOOFDSTUK. In de groote feestzaal van het slot Loringen had het feest zijn hoogtepunt bereikt. Als gewoonlijk bij dergelijke huwelijksfeesten het geval is. hadden ook dezen keer weer eenige menschen besloten een band voor het leven met elkaar te sluiten. Chris Stetten. de assistent van een der be roemdste professoren in de scheikunde was doodelijk verliefd op Dorothea, de jongste dochter der familie Loringen, in de wande ling Dolly genoemd. Dat hij voorloopig niet veel verder zou ko men dan assistent deerde hem niet. Hij wist. dat hij de eenige erfgenaam van zijn oom Chris was. Deze oom, wiens oogappel hij was. 'l gaf nu reeds handen vol geld voor hem uit, en zou dat zeker in nog ruimere mate doen. ais hij. Chris Stetten. zijn mooie, vroolijke Dolly aan den grijsaard zou voorstellen. Prins Lichtenberg kon men steeds in ge zelschap van de oudste dochter Elisabeth vin den. Zij boeide hem steeds meer, ze konden uitstekend met elkaar overweg, en hij kwam steeds meer tot de overtuiging, dat ze een uit stekende vrouw voor hem zou zijn. In dien zin sprak hij dan ook met haar en ze gaf hem geen geigerend antwoord. De gasten, die bemerkten, wat er stond te gebeuren, lachten een beetje afgunstig. Ach ach De beste Loringens hadden plotseling een ongehoord geluk Zoo op slag de drie dochters aan een goede partij te kun nen helpen. De mooiste, de meeste bijzondere had de interessante Dr. Daalman gehaald, dat stond vast. Maar het was toch om je dood te ergeren, dat er nu ook nog een prins als ver loofde optrad. Daarenboven moesten de Lichtenbergs heel vermogend zijn Dr. Felber had dit verteld en hij kende de familie heel goed. Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1941 | | pagina 1