32e JAARGANG
No. 8
NIEUWS* EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
GEBROKEN TROTS
■W1ERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.25.
DE PERS.
VERSCHERPTE MAATREGELEN.
Naar aanleiding van de schadeloos
stellingen en zoengelden tot een to
taal bedrag van 60,000 gulden, welke
aan een aantal inwoners van Den
Haag zijn opgelegd, schrijft de
N.R.Crt. o.a.
Het is juist, een half jaar geleden,
dat de bevelhebber der weermacht in
de Nederlanden, de generaal der vlio-
grs, l-'r. Christiansen, zijn eerste waar
schuwing richtte tot de „talrijke Ne
derlanders", die „niet meer weten, of
ook niet willen weten, in welken on-
dubbelzinnigcn toestand zij zich. be
vinden."
Sindsdien heeft de bezetter op veler
lei manier getracht de betrokkenen er
van te overtuigen, dat zij voor zich
zelf en voor hun gemeenschap gevaar
lijke werkzaamheden dienden te sta
ken. Tegelijk met de waarschuwing
van generaal Christiansen, verscheen
een verordening van den Hijscommis
saris, krachtens welke het vermogen
van „personen of vorccnigingen, die
een streven, dat gericht is togen het
Duitsche volk of het Rijk bevorderd
hebben, bevorderen of van wie mag
worden aangenomen, dat zij zulk een
streven in de toekomst zullen bevor
deren", geheel of ten deele verbeurd
verklaard kon worden.
Ruim een maand Ja ter was het we
derom de bevelhebber van de weer
macht, die aankondigde, dal in geval
van herhaling van voorgekomen sabo-
tagehandelingen, naast do bestraf
fing van daders, medeplichtigen en
medewetenden,.zoowel van de ge-
meent e{, waar de daad gepleegd was
nis aan de woonplaats van do schuldi
gen een gevoelige boete zou worden op
gelegd en dat op den duur zou worden
overgegaan tot in hechlonisstolling
van een gepast aantal gijzelaars.
Behalve de sabotage was het ook de
verspreiding van bet gerucht, welke
al spoedig do waarschuwing uitlokte,
dat wanneer deze voortging, het er
toe zou komen, dat er maatregelen ge
nomen zouden worden, „waarbij wel
licht een aantal volkomen onschuldi
ge personen mede zou moeten boeten"
Meer wellicht dan de gevallen van
sabotage, welke, vooizoovcr wij weten,
beperkt van omvang en over het ge
heel gering van aard gebleven is, is
het gerucht, dat een bedreiging is
geworden voor de verstandhoudng
tusschon den bezetter en het Nedcr-
landsche volk.
De bezetter was op een goede ver
standhouding gesteld. Zoo getuigde
ook do Rijkscommissaris aanstonds
UITGEVER
CORN. J. BOSKER WIERINGEN.
BUREAU
Hippolytushoef Wieringen
Telefoon Intercomm. No. 19.
AD VERTENTIëN
Van 1 5 regels f 0.50
Iedere regel meer f 0.10
FEUILLETON
ROMAN VAN DE BEKENDE
AMERIKAANSCHE SCHRIJFSTER
VIOLET CARR.
Zij verzette zich niet eens meer tegen haar
noodlot. Ze hadden haar verkocht Daaraan
konden al die mooie woorden niets verande
ren. Wat kwam het er op aan Wat gaf het
ol' het geluk van een enkeling werd opgeof
ferd Het was een smaad, de grootste smaad
die een vrouw kon overkomen, om te trouwen
met een man, dien ze niet liefhad. Zij kromp
ineen.
Achter haar ritselden de struiken was
hij daar al, de machthebber de geldmensch,
die zich alles kon koopen Zelfs ook een
mensch, als hij hem wilde hebben die hem
beviel
Zij sloeg beide handen voor het gezicht.
Zij huilde niet meer, maar ze schaamde zich
over de vernedering, die haar deze stralende
zomerdag zou brengen.
Dicht bij haar kwam haar tamme hert uit
het struikgewas, het legde zijn mooien kop
op den schouder van het meisje.
„Setta,"
Lore sloeg de beide armen om den hals van
het dier.
„Setta Nu is het zoover Nu moet ik weg
of weet jij raad, hoe ik mij op het laatste
oogenblik voor hem kan redden
De mooie, bruine oogen, van het dier keken
in de hare alsof het de vraag had verstaan.
„Neen SettaMij kan geen mensch hel
pen. Maar ik kom heel dikwijls naar je toe
dat zal hij me niet kunnen verhinderen.
hij zijn eerste optreden.
Toen hij een half jaar later, in een
te Maastricht gehouden rede, moest
constateeren, dat de „uitstekende men
schcn", die hij hier gevonden had,
„thans in hun leidende lagen voor 'n
deel tegen ons en voor Engeland" wa
ren, was dit voor hem ook niet onver
klaarbaar „Dat staat hiermee in ver
hand, zeide hij, dat gij een groot kolo
niaal rijk hebt, dat gij zeil met uw
negen millioen niet kunt verdedigen
en voor welks verdediging gij meende
u te moeten veriaten op de Eugelsche
viool." Maar, voegde hij eraan toe,
liet volk is een Germaansch volk en
daarop letten wij." „Waar het gaat om
de belangen van het Duitsche Rijk,
liet hij er echter op volgen, moet ik
hard blijven en daarover moogt gij ook
in de toekomst mij geen verwijten
maken."
Onwillekeurig gingen onze gedach
ten naar deze woorden terug, toen w ij
den commentaar lazen, welke van be
voegde zijde gegeven is op do nu kor
telings verschenen verordening op hot
opleggen van prestaties, welke met te
rugwerkende kracht tot op den dag,
waarop dr. Seyss Inquart het. bewind
aanvaardde, de mogelijkheid opent om
terzake van handelingen tegen de be
langen van het Duitsche volle of van
het Groot-Du itselie Rijk, of welke de
openbare orde of het openbare leven
in het bezette gebied versoren, aan por
sonen of vcreenigingen. die zulke han
delingen billijken ol bevorderen, of
van wie zulks ook maar mag worden
aangenomen, alsook aan gemeenten,
binnen welker gebied zoodanige hande
lingen zijn geschied, een verplichting
lot vergoeding van schade en een zoen
geld op te leggen.
Terugkomend op het llaagsche ge
val, waar het zoengeld werd opgelegd
in verband met de opzettelijke bescha-
digdiiïg in verloop van drie weken
van drie auto's van de Duitsche weer
macht, merkt de N. R. Crl. dan ten
slotte nog op
Van hen (de betrokken Hage
naars) wordt aangenomen, dat zij de
bedoelde handelingen hebben goed
gekeurd of begunstigd. Men hoefde er
niet aan te twijfelen, word van Duit
sche zijde verklaard, dat dergelijke ver
moedens ook gegrond zijn. Vanzelf
dient zulk een twijfel te zijn uilgeslo-
ten. Bovendien kan degeen. die zich
desondanks ten onrechte aangespro
ken gevoelt, zich altijd nog lot den com
missai-is-generaal voor de openbare
veiligheid of tot den Rijkscommissa
ris wenden.
Hoe dan ook, kunnen dergelijke maal
regelen echter niet omgeven zijn met
alle waarborgen van een rechterlijk
vonnis. Ieder, wien het aangaat, bcsef-
fc, dat hij zijn land- en volksgenoot
aan de hardheid ervan blootstelt, bij
aannemelijkheid, dat deze zijn hande
lingen billijkt of zou wcnschen te be
vorderen, wellicht met reden maar als
'de maatregelen ook tot geheele gemeen
!ten zouden worden toegepast, ook over
jvele volmaakt onbetrokkenen. Het
moge hun nog eens clen plicht inscher
pen van een waardig en ingetogen ge-
jdrag', ook daar waar men zich van
cenig rechtstreeksch misdrijf onbe
wust is. Het is geboden volgens de re
gelen der oorlogvoering. Het is daaren
boven een gebod tegenover het eigen
volk.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
HET PAALSCHERM WORDT
GESLOOPT.
Nu het gemaal van Lemmer al be
zig is de polder leeg te pompen, is
straks lier. paalscherm aan de Noord
en Oostzijde van het eiland Urk over
bodig.
Naar men verneemt bestaan er dan
plannen de opruiming van deze zee
wering over eenigen tijd aan te beste
den. Hierbij zou heel wat eiken- en gre
nehliout vrij komen, waarvan wel een
gedeelte verleerd is, maar nog oen be
langrijk deel heel goed voor andere
doeleinden is te gebruiken. De bedoe
ling is, dal de aannemer eigenaar van
het hout wordt. In de brandstoffen-
schaarschle zou het niet te gebruiken
hout best kunnen voorzien als brand
hout.
FRAUDE BIJ DE DISTRIBUTIE
Door een ambtenaar van liet Distri
butie-Bureau te Hoorn is vermoede
lijk fraude gepleegd met distributie
bescheiden. De politie stelt een onder
zoek in.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
TWEE METER SNEEUW
IN SPANJE.
Madrid, 17 Jan. (D.N.B.) Vis gevolg
van nieuwen sneeuwval zijn de ver
bindingen met de provincies Avilla en
Scgovia en verder met Galicië, Astu-
ï'ie, Santander en het Baskenland we
der verbroken. In de bergen ligt de
sneeuw 2 M. hoog. Ook het spoorweg
verkeer met liet Noorden is gestaakt.
Vrijdag vertrokken van het Noorder-
slaton geen treinen en er kwamen
evenmin treinen binnen. Te Vallalo-
did is de Noord-express blijven steken.
Do telefoonverbindingen zijn oven
eens in liooge mate gestoord.
Nieuw Huisdier.
In Mexico heeft men een nieuw
„huisdier" ontdekt, namelijk de reu-
zenkikvorsch. Deze dieren schijnen ai-
Lore stoncl op en rekte haar slanke gestalte
uit.
„Ik moet weg. Setta. moet me mooi laten
maken voor hem. Wij beiden haten hem, niet
waar We zullen hem ook eeuwig blijven
haten Zij keek naar het slot.
Daar werd het steeds drukker. En terwijl ze
zoo stil daar stond, kreeg zij het gevoel, dat
zij met haar huwelijk toch ook iets moois'
deed, door het slot en de bijbehoorende lan
derijen voor haar familie te redden.
Haar zuster Elisabeth riep haar van uit een
der bovenvensters toe. dat zij eindelijk komen
moest, want om tien uur zou Frank komen'
en het was al bijna negen uur. Sinds zeven
uur waren de menschen die op het slot werk-
zaam waren, reeds op de weide, want voor j
hen en hun familie zou deze dag ook een
feestdag zijn.
Een feestdag Dat wil zeggen, voor al de
anderen, haar ouders, broer en zusters, fami
lieleden en bekenden. Alleen voor haar niet.
Voor haar was het de zwartste dag van haar
leven. Ze knikte en ging langzaam naar huis
terug.
Boven wachtten haar twee zusters haar al
op. Ze namen haar tusschen zich in en brach
ten haar naar den grooten, rooden salon,
waar volgens de familie-traditie iedere bruid
op haar bruidegom wachtte. Dorothea, haar
jongste zuster was het meest onder den in
druk.
In de salon ging ze even bij het raam zit
ten en sloot de oogen. Nadat zij ze weer geo
pend had. bemerkte zij. dat haar zusters
zachtjes den salon hadden verlaten, maar
buiten op de gang hoorde zij een vlugge
elastische stap dichterbij komen.
Frank kwam binnen.
Lore keek naar den grooten man op. In haar
oogen lag al de vrees van een verbijsterde
wilde, die geen utweg meer ziet..
Hij zag het en schrok er van. doch het ge
lukte hem heel rustig te vragen „Ben je al
klaar, goeden morgen, kind. We hebben nog
een oogenblikje tijd, willen we nog wat met je
ouders gaan praten
Hij drukte slechts een kus op haar hand,
zijn stem klonk koel, bijna onverschillig. Hij
bood haar zijn arm, zij legde haar hand erop
en zoo liepen zij naast elkaar voort, beiden
van een gevoel van onuitsprekelijke ellende
vervuld.
Buiten sprak men opgewonden, de zusters
deden hun best den ernst van het oogenblik
niet tot uiting te laten komen, waarvoor Frank
hen heel dankbaar was. Toen was het zoo ver.
De auto bracht het bruidspaar met de ou
ders van Lore naar het stadhuis, waar een
zeer voornaam uitziend heer reeds op hen
wachtte.
„Prins Lichtenberg Otto mijn lieve
bruid en mijn schoonouders Baron en baro
nesse Loringen", zei Frank Daalman, hen
voorstellende.
Met groote oogen keek Lore den vreemde
ling aan. Had Frank zulke vrienden Hoe
kwam ze er dan toe hem bij zichzalf een ple
bejer te noemen. Frank had alleen maar ge
zegd zijn beste vriend Otto Lichtenberg
zou zijn trouwgetuige zijn.
Baron Loringen was ook verwonderd, hij
wist deze verwondering echter te verbergen.
Aan achting verloren had Frank door deze
vriendschap in ieder geval niet.
Prins Lichtenberg ging na het huwelijk
mee naar het slot Loringen én bleef daar, ter
wijl Frank nog even naar zijn huis reed.
Slechts kort voor de kerkelijke inzegening
kwam hij naar Loringen terug. Lore stond
boven in haar kamer.
Bovenaardsch mooi maar bleek, angst
wekkend bleek. Ze staarde strak voor zich uit.
„Ik kan het niet ik kan hem niet toebe-
hooren Ik ben bang voor mezelf Daar wa
ren ze weer de woorden, die uit haar hart
kwamen. Als zij dat domme hart eindelijk
eens het zwijgen kon opleggen. Maar ze
was immers al zijn vrouw, tenminste voor ae
wet. Het was dus nu al te laat.
„Lieve Lore mag Frank binnenkomen
Het was de stem van. haar moeder, bevend,
alsof zij schuldbewust was.
Zacht antwoorde Lore „Natuurlijk moe
der, ik verwacht hem."
Mevrouw Loringen keek naar haar knappe
les in het groot te doen, althans ooi;
hun stemgeluid is bijzonder omvang
rijk en juist door deze eigenschap is
men in Mexico op hei denkbeeld geko
men, deze kikvorschen als „waak
hond" te gebruiken. Er is namelijk ge
bleken. dat de reuzenkikvorsch zeer
gemakkelijk tam is te maken. Wanneer
men zoo'n tamme reuzei kikvorsch,
die ongeveer 20 cm. groot is, in huis
houdt, en men des nachts in de gang
zet, dan kan men er verzekerd van
zijn, dat zij iedere ongewensehte in-
Iringel* niet zijn krachtig stemgeluid
zal aankondigen.
TROUWE HOND.
Van roerende trouw getuigt het ge-
.Irag van een Diiitschcn herder, die
Jen 34-jarigen Fri»s Schuster toebe
hoorde. Deze w erd sedert 3 Jan. ver
mist en is thans doodgevroren ge
vonden.
Twee jongens, die naar voerplaatsen
voor hel wild wlden gaan kijken, za
gen aan de rand van het bosch een
hond zitten, die bij hun nadering blaf
te. Daardoor werd hun aandacht ge
vestigd op liet lijk van Schuster. Men
veronderstelt, dat deze zich heeft neer
gezet om wat uit te rusten en daarbij
ingeslapen en doodgevroren is. Het
brave dier had zeven dagen en zeven
nachten zonder voedsel de wacht ge
houden bij zijn gestorven baas. 2
SPECIAAL KENMERK VOOR
JODEN IN SLOWAKIJE.
Voorstel van gouwleider aan
de regec-ring.
Pressburg, 18 Jan. (.A.N.P.) De gouw
leider van Semlin heeft verscheidene
radicale maatregelen tegen de Joden
uitgevaardigd zoo mogen de Joden
zich in het Corso te Presov en óp de
markten in verschillende gemeenten
slechts op bepaalde tijden vertoonen.
Café's, restaurants en openbare bad
inrichtingen mogen zij in het geheel
niet bezoeken. In de bioscopen krijgen
zij bepaalde afgescheiden plaatsen.
Voorts hooft de gouwleider aan do
Regeering voorgesteld, alle Joden in
Slowakije te kenmerken mei een band
om den arm van drie cm. breedte,
door de verordening aangenomen de norma
le verkoopwaarde op 9 Mei 1940, Deze waarde
nu achten de gedupeerden aJ-s algemeenen
taxatie-grondslag onaanvaardbaar, omdat ln
werkelijkheid de factor geldelijke waarde van
het in de oorlogsdagen verloren gegane in
zeer vele gevallen voor hen van geen belang
is. Zij moeten immers herbouwen, zich op
nieuw installeer en, willen zij weer kunnen
wonen en aan het economische leven deelne
men. Voor hen is uitsluitend van belang wat
c'e herbouw, de herinstallatie kost op het mo
ment. dat zij daartoe de gelegenheid krijgen.
Het verschil tusschen de hoogergenoemde
taxatie-waarde en de werkelijke koster, heeft
men in Zeeland uitgerekend en daaruit blijkt,
dat bijv. de gedupeerden te Middelburg ge
middeld slechts 20 7 krijgen uitgekeerd van
de kosten van herbouw hunner panden
-bouwkosten gerekend op 1 Nov. '40). Daar
ter plaatse varieeren de vergoedingen van
12r. tot 54'V te Vlissingen van 32% tot
62' te Sas van Gent van 44% tol 61% van
de werkelijke herbouw- of herinstallatie kos
ten. Ook tegen de basis waarop verloren ge
gaan huisraad zal worden vergoed, heeft
men groote bezwaren. Uit verzamelde gege
vens blijkt, dat te Middelburg de vergoeding-
voor huisraad aan zg. mtellectueele gedu
peerden in het gunstigste geval 40% van de
verloren gegane waarde bedraagt, in het on
gunstigste geval 15' - De gedupeerden vra
gen nu in staat te worden gesteld hun hui
zen te herbouwen of te herstellen ongeveer
in den staat, waarin deze zich voor den oorlog
bevonden, hun bedrijven te herinstalleeren
overeenkomstig de vroegere capaciteit, hun
woninginrichting te herstellen ongeveer op
het vroegere peil. en tenslotte de geldswaar
den terug te ontvangen, die verloren gingen
met de vernietigde of beschadigde bedrijfs-
oi handelsvoorraden. Zij meenen hierop een
moreel recht te hebben en achten het billijk,
dat de geleden schade over het geheele Ne-
derlandsche volk wordt omgeslagen en niet
voor een belangrijk deel blijft rusten op de
gedupeerden, die slechts 2 procent van ons
volk omvatten. H. Post.
Ontevreden over vergoeding.
In Zeeland is men niet tevreden over de
regeling der vergoeding aan door oorlogsge
weld gedupeerden, en men mag aannemen,
dat deze ontevredenheid eveneens bestaat in
de andere streken en plaatsen in ons land,
waar het oorlogsgeweld vernietiging heeft ver
oorzaakt. Wat is het geval De verordening
betreffende de materieele oorlogsschade stelt
in uitzicht een vergoeding van 100 of nage
noeg 100 procent der geleden schade, zoo op
het oog een bijzonder gunstige regeling. Doch
als algemeene taxatie-grondslag voor panden
en voor bedrijfs- en beroepsuitrustingen is
dochter. Opeens sloot zij het bruidje in haar
armen
..Kind geef hem liefde, hij verdient het. En
-- neem hot niet zoo tragisch je zult ge
lukkig zijn, als je als Frank iedere
wensch van je zal vervullen. Je wordt iederen
dag door iederen benijd en ik zal je mijn hee-
le leven zegenen, omdat je ons allen gered
hebt. Kijk, ik ben 's nachts zoo dikwijls uit
mijn diepste slaap wakker geschrokken, om
dat ik steeds dacht dat vader misschien
iets ergs zou willen doen. Lore maakte zich
uit de omarming van haar moeder los. Deze
verliet zonder dan nog een woord te zeggen
de kamer. Eenige oogenblikken later kwam
Frank binnen, doch bleef als aan den grond
genageld bij de deur staan. Zijn stralende
oogen omvatten de geheele gestalte Alles in
hem dwong hem. de jonge vrouw, in zijn ar
men te nemen. Niet in een zinloozen begee-
rigen hartstocht, maar in het gelukkige be
wustzijn, dat iets kostbaars, iets volmaakts
hem toebehoorde.
Hij liep naar zijn jonge vrouw toe. „Lore
Ik wil je vandaag op onzen trouwdag nog een
keer danken, dat je mij je „jawoord" hebt
gegeven zei hij en keek op haar neer. ter
wijl hij zijn gevoel volkomen in bedwang had.
Hij kuste de slanke, blanke handen, toen
gaf hij haar de bruidsbouquet. die een kunst
werk was, een zeer zeldzaam kunstwerk.
Zulke sneeuwwitte bloemen, zulke als zijde
glinsterende rozen had Lore nog nooit gezien.
Diep drukte zij het gezicht in de koele bloe
men. Deze beweging was een uitweg van stom
me wanhoop en de man voelde een steek door
zijn hart. Waarom kon deze dag niet het- be
gin zijn van een onmetelijke geluk voor hen
beiden
Een oogenblik stonden ze nog zwijgend te
genover elkaar toen gingen ze de kamer
uit.
Een luid ,.Oh van oprechte bewondering
ging door de rijen der gasten, toen het bruids
paar verscheen.
Tante Frederika meende, dat ze nog nooit
zoo'n mooi paar had gezien. Wat een bruids
paar En dan te weten, dat ze reeds meer
DE MUIS, DE KAT EN DE
DISTRIBUTIE.
Het is thans een slechte tijd voor de Ne-
crerlandsche muis omdat ze zonder distribu
tiebonboekje aan den kost moet zien te ko
men. Het stukje kaas onder de glazen stolp is
onbereikbaar voor haar de broodvoorraad in
de blikken trommel eveneens het vleesch
gaat van den slager in de pan en van de pan
op de tafel, zonder dat de muis kans gezien
heeft er aan te ruiken papieren zakken met
peulvruchten of grutterswaren kan ze op haar
nachtelijke speurtochten niet meer vinden
leege provisiekasten gapen haar alom tegen.
Aan 'n ouden jaargang van de illustratie op
zolder is het voor een keertje wel lekker knab
belen maar dat vult de maag niet. Nee, het
is niet prettig nu een muis te zijn.
Toch wil een muis ook nu leven. Dus zegt
zo de gezinnen, die haar van geslacht op ge
slacht een goed bestaan hebben geboden en
haar nu met den hongerdood bedreigen, vaar
wel om haar intrek elders te nemen. Dan is
de beurt aan het groote gezin, waar de kaas
stolp haar inhoud niet geheel kan omsluiten,
dan tachtig huwelijken had zien inzegenen.
Ontroerd kuste zij Lore. en drukte Frank
hartelijk de hand.
VIERDE HOOFDSTUK.
In de groote feestzaal van het slot Loringen
had het feest zijn hoogtepunt bereikt. Als
gewoonlijk bij dergelijke huwelijksfeesten het
geval is. hadden ook dezen keer weer eenige
menschen besloten een band voor het leven
met elkaar te sluiten.
Chris Stetten. de assistent van een der be
roemdste professoren in de scheikunde was
doodelijk verliefd op Dorothea, de jongste
dochter der familie Loringen, in de wande
ling Dolly genoemd.
Dat hij voorloopig niet veel verder zou ko
men dan assistent deerde hem niet. Hij wist.
dat hij de eenige erfgenaam van zijn oom
Chris was. Deze oom, wiens oogappel hij was.
'l gaf nu reeds handen vol geld voor hem uit,
en zou dat zeker in nog ruimere mate doen.
ais hij. Chris Stetten. zijn mooie, vroolijke
Dolly aan den grijsaard zou voorstellen.
Prins Lichtenberg kon men steeds in ge
zelschap van de oudste dochter Elisabeth vin
den. Zij boeide hem steeds meer, ze konden
uitstekend met elkaar overweg, en hij kwam
steeds meer tot de overtuiging, dat ze een uit
stekende vrouw voor hem zou zijn.
In dien zin sprak hij dan ook met haar en
ze gaf hem geen geigerend antwoord.
De gasten, die bemerkten, wat er stond te
gebeuren, lachten een beetje afgunstig.
Ach ach De beste Loringens hadden
plotseling een ongehoord geluk Zoo op slag
de drie dochters aan een goede partij te kun
nen helpen. De mooiste, de meeste bijzondere
had de interessante Dr. Daalman gehaald, dat
stond vast. Maar het was toch om je dood te
ergeren, dat er nu ook nog een prins als ver
loofde optrad. Daarenboven moesten de
Lichtenbergs heel vermogend zijn Dr. Felber
had dit verteld en hij kende de familie heel
goed.
Wordt vervolgd.)