32e JAARGANG
No. 15
NIEUWS- EN AOVERTENTfEBLAO VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
1 - - -
GEBROKEN TROTS
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
BUREAU
ADVERTENTIëN -
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG
UITGEVER
Hippolytushoef Wierineen
Van 1 5 regels
f 0.50
ABONNEMENTSPRIJS
CORN. J. BOSKER WIERINGEN.
Telefoon Intercomm. No. 19.
Iedere regel meer
f 0.10
per 3 maanden f 1.25.
B1NNENLANDSCH NIEUWS.
OMVANG RIJ KE BONNENSMOKKELARIJ
IN DEN HAAG ONTDEKT.
Distributie-ambtenaren verstrekten deze
in groote boeveelheden.
Den laatsten tijd werden in Den Haag bij
bakkers broodbonnen aangeboden in cello-
phaanzakjes van 700 stuks. Voor prijzen va-
rieerende van f 2 tot f 5 per zakje. De politie
kwam op de hoogte van de practijken van
den verkooper, een bakker, en besloot diens
gangen na te gaan. Hierbij bleek, dat de man
een bode onder zijn kennissen had, die ver
bonden was aan de distributiekantoren in de
Azaleastraat en de Marcelistraat.
Op 16 Januari des avonds bezocht de bak
ker den bode in zijn woning aan den Loos-
duinscheweg. Hij bleef evenwel maar kort en
keerde naar zijn woning terug. Even latex-
vervoegde zich hier een 36-jarige bakker en
toen deze binnen was, besloten de inspecteur
en de vier rechercheurs, die dit alles gade
sloegen, zich zelf te inviteeren.
Binnen werd druk onderhandeld over een
partij van 700 bonnen, toen de politie deze
transactie kwam verstoren.
Tijdens de huiszoeking werd er gebeld. Een
der rechercheurs posteerde zich achter de bui
tendeur en vroeg wie er was. „De schoenma
ker, de bakker en de melkboer, doe maar ge
rust open" was het eenigszins zonderlinge
antwooi-d. De rechercheur voldeed direct aan
het verzoek en inderdaad stond er een
schoenmaker voor de deur, die gerepareerde
schoenen kwam terugbrengen.
Doch ook de bode stond buiten en hem
werd verzocht binnen te komen. Zijn acte-
tasch bleek 35 x 700 bonnen te bevatten. De
bakker, de bode en de aspirant kooper wer
den gearresteerd en naar het hoofdbureau
gebracht. Bij het verhoor van den bode kwam
aan het licht, dat deze bij het wegnemen van
de broodbonnen medeplichtigen had gehad in
twee tijdelijke crisisambtenaren, die op de
genoemde distributiekantoren werkzaam wa
ren. Zij stelden hem de bonnen ter hand voor
de helft van den prijs, welke hij er zelf voor
kreeg.
Deze ambtenaren werden eveneens aange
houden en het vermoeden bestaat, dat bij
deze affaire nog meer ambtenaren in het
spel zijn. Het onderzoek wordt dan ook nog
voortgezet.
Beide ambtenaren en de bode zijn voor den
officier van Justitie geleid en in het Huis
van Bewaring opgesloten. De bakker en zijn
klant zijn na verhoor voorloopig op vrije voe
ten gesteld. Dat de bakkers, die bonnen op
deze wijze hebben betrokken, nog nader van
dit zakendoen zullen hooren, staat eveneens
vast.
EEN VARKEN DAT TE GAUW
WEG WAS.
Veehouderij Centrale kwam
te laat.
Een bejaarde boer onder de gemeen
te Oud-Gastel deed kort geleden den
zaakvoerder van de Veehouderij Cen
trale te Roosendaal aangifte van een
varken, dat hij de Regetring wilde le
veren. De zaakvoerder gaf de aangif
te door naar Den Iiaag en meldde den
landbouwer schriftelijk, dat hij wel
dra nader bericht, zou ontvangen.
Dat bericht kwam eerder dan d*»
boer en de zaakvoerder hadden ge
dachtOp een vroegen morgen -
het was nog pikdonker - kwam een
een vrachtauto het erf van den land
bouwer opgereden. Een paar mannen
stapten uit. ,,'t Was voor de Veelioude
rijcentrale." Op de vraag van den
boer, die nogal verbaasd was over de
ze ongewoon vroege visite, antwoord
de een man in leeren jekker, die blijk
baar de leiding van het vervoer
had „We hebben vandaag nog zoo
veel varkens op te halen. Zeg ons
maai- waar we het beestje kunnen vin
den." De landbouwer wilde een lan
taarn halen om bij te lichten, maar de
mannen konden het ook wel zonder
gerief. De krulstaart was in een omme
zien opgeladen en de bezoekers zou
den even spoedig ook weer verdwenen
zijn, als de boer, die zijn wantrouwen
nog steeds niet geheel had overwon
nen, niet gevraagd had hoe het met
de betaling zat.
„Hoeveel had je gedacht van je var
ken te maken vroeg de man met
den leeren jekker.
Het beest weegt ongeveer 110 Ivg.,
tegen 57 cent de kilo", rekende de
boer. „Dat maakt dan f 63."
,3est, dan zullen we maar meteen
be alen", luidde het prompte ant
woord, en na de 63 gulden te hebben
net rgeteld, verdwenen de „ambtena
ren" met het zwijn.
He' staartje van dit krulstaartgc-
val kwam pas voor den dag, toen de
zaakvoerder der Veehouderij Centrale
uit Roosendaal Dinsdag op het erf
van den boer verscheen met zijn regce
ringsorders, en tot de ontdekking
.wam. dat onbekenden hem voor wa
ren geweest. Toen bleek den boer ook,
dat nij er tusschen.__genomen was,
want de Regeeringsprijs bedraagt
niet 57 maar 90 cent per Kg.
Daar het mogelijk is, dat nog meer
landbouwers het slachtoffer zijn ge
worden of zullen worden van deze op-
lichterspraktijkcn, is de zaak in han
den der politie gesteld.
ARBEID EN ZONDAG IN HET
TRANSPORTBEDRIJF.
Toegestaan voor personen hoven
18 jaar.
De waarnemend Secretaris-Gene
raal van het Dep. van Sociale Zaken
heeft toegestaan, dat in alle onderne
mingen door personen van 18 jaar of
ouder op Zondag
1. arbeid wordt verricht, bestaan
de in het laden of lossen van spoor
wegwagons of van_andere voor vracht
vervoer bestaande voer- of vaartuigen
2. motorrijtuigen worden bestuurd,
welke geladtn of gelost moeten wor
den of bij lading of lossing van ande
re voertuigen of van vaartuigen
dienst moeten doen
3. arbeid wordt verricht welke
rechtstreeks verhand houdt met werk
zaamheden als onder 1 en 2 bedoeld.
Een en ander onder voorwaarde,
dat, indien het aantal vrije Zondagen
door toepassing van deze vergunning
voor een arbeider in een tijdvak van
drie muanden minder dan zeven zou
bedragen, in dit tijdvak een extra vrije
dag aan den betrokken arbeider moet
worden verleend.
ARMPJE AFGEKNELD.
Te Oss heeft het drie-jarig dochter
tje van de familie R. in een onbewaakt
oogenblik een harer armpjes in den
wringer gestoken van een draaiende
electnsclie wasckmachine. In het
St. Anna Ziekenhuis moest.tot ampu
tatie van 't zwaar verminkte armpje
worden overgegaan.
GROOT WERK GEGUND.
Aan N.V. Daalder's Aanneembedrijf
te Alkmaar, is bij overeenkomst opge
dragen voor een som van f 1Ü6UU0
1. het ondtrhouden gedurende 1941
van de opgeleverde of in den loop van
dit jaar op te leveren gedeelten van
den meerdijk van den Noord-Oosteiij
ken Polder met bijbehoorende werken;
idem van het kanaal Blokzijl-Kadoe-
len en de daarlangs gelegen kade me-
gronddepots en loswallen de keer-
siuis namj Kadoelen; het gemaal met
transformatorgebouw en de toegangs-
sluis te Lemmer, benevens de dienst
woningen aldaar, het gemaal en ele
ïoegangssluis hij De Voorst, benevens
net schutsluis in de afdamming van
het Ganzendiep - 2. het uitvoeren
van bijkomende werken. - 3. het leve
ren van directiebehoeften.
Een en ander voor rekening van den
Dienst der Zuiderzeewerken.
GRIEP IN WIERINGERWAARD.
in verband met de heerscliende
griep on-der de schoolkinderen (onge
veer 80) in de gemeente Wieringer-
waard, is de Openbare School op ad
vies van den geneesheer voorloopig
tot a.s. Maandag gesloten.
EEN TOERTOCHT VAN LEMMER
NAAR URK.
Het A.N.P. meldt uit LemmerDoor een
daartoe te Lemmer gevormd comité is Dins
dag een toertocht per schaats georganiseerd
van Lemmer naar Urk. De ruim 1200 deelne
mers zijn om 10.30 uur uit Lemmer gestart
en zouden tegen 16 uur te Lemmer terug zijn.
Het ligt in de bedoehng den volbrengers van
dezen ongeveer 50 km langen tocht een in
signe met de gemeentewapens van Lemmer
en Urk uit te reiken. Dit zal wel de laatste
keer zijn, dat men een dergelijke tocht over
'.et toekomstige N.O.-polder-gebied kan ma
ken.
FEUILLETON.
ROMAN VAN DE BEKENDE
AMER1KAANSCHE SCHRIJFSTER
VIOLET CARR.
12.)
Daarna voegde zij er haastig aan toe „Ik
heb de Gerlings op mijn verjaardag uitgenoo-
digd. Ik wist niet, wanneer je weg wilde gaan,
zal ik ze maar afzeggen
„Je verjaardag Ja, dat is waar ook, die
moeten wij hier vieren. Goed dan gaan we
den vijf en twintigste weg."
Op den twee en twintigste was zij jarig.
Frank ging heen. Lore keek strak naar de
deur.
„Hij behandelt me als een gevangene, als
een lijfeigene dacht zij boos, maar toen
voelde zij weer die weeë pijn in haar hart.
Tegen zeven uur kwam hij, in elegant avond
costuum, witte handschoenen en de hoed
reeds in de hand, bij haar binnen. Waar
ging hij heen O, zeker naar een vrouw,
daaraan viel niet te twijfelen. Maar mocht
hij dat doen Hij was toch ook getrouwd
Het mooie gezicht van Lore was smartelijk
vertrokken. Hij boog zich over haar hand.
„Tot ziens, Lore. Ik moet nu weg, want ik
heb me al een beetje verlaat."
Met diep gebogen hoofd stond zij midden in
de kamer, toen hij de deur sloot. Hij ving dit
beeld nog juist op, maar hij kwam niet te
rug. Dat ging niet. Lore's trots was onbere
kenbaar en hij liet zich niet meer terugwij
zen.
Lore draaide echter het licht uit en ging
naar het raam. Zij schoof de kostbare gordij
nen op zij en keek den wagen na, die haai
man wegbracht het leven en de genoegens
tegemoet.
Vermoeid zonk ze op een stoel neer. En ze
dacht over velerlei dingen na. Steeds echter
kwam de gedachte weer bij haar boven
„Waarom is Frank met mij getrouwd Waar
om Was het niet meer dan een vluchtige
genegenheid en keerde hij zich nu van haar
ai, omdat zij hem niet tegemoet kwam
Of was er iemand anders in zijn leven ge
komen
HOOFDSTUK ACHT.
Op haar verjaardag zag Lore bij het ont
waken, dat het sneeuwde. Dicht en zonder
geluid dwarrelden de vlokken naar beneden.
Ze zetten zich overal vast en bedekten de
zuilen van het hek en de beelden in den tuin
met een dikke witte laag. En in die witte
pracht scheen de zon. Lore ging opzitten.
De overgordijnen waren reeds opengetrok
ken en ze keek midden in den heldei'en win
terdag. Maar wat hing er voor een heerlijke
lucht in de kamer Naast haar bed, op een
tafeltje lagen rozen Donkerroode rozen, bij
zwart af. Er lag een briefje bij de bloemen.
Ze opende de enveloppe met bevende vingers.
„Hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag,
vrouwtje. Mogen al je wenschen in het leven
worden vervuld.
FRANK."
Lore legde het briefje naast zich neer, greep
naar de bloemen en drukte ze tegen haar ge
zicht en begon te snikken.
Zij zat zoo langen tijd tot er werd geklopt.
Op haar roep kwam Mevrouw Keiler bin
nen. Ze was, als steeds, de eerste, die 's mor
gens de kamer betrad, want de nieuwsgierige
bedienden behoefden immers niet te weten,
dat Frank Daalman en zijn mooie vrouw zoo
vreemd en koel tegenover elkaar stonden. Me
vrouw Keiler opende daarna, zooals steeds,
dc verbindingsdeur en zoo was er geen reden
voor nieuwsgierig gepraat.
Vandaag bleef zij staan en keek met moe
derlijke oogen naar de jonge vrouw. Toen gaf
zij haar een bouquet roze anjelieren en feli-
WERKKRACHTEN VOOR DEN NOORD-OOST
POLDER.
Het A.N.P. meldtZooals vrijwel algemeen
in den lande bekend is. werd met het droog-
malen van den Noord Oostpolder reeds een
begin gemaakt. Onvoorziene omstandigheden
voorbehouden zal omstreeks Mei of Juni a.s.
in het randgebied met de eerste werkzaamhe
den voor het in cultuur brengen worden be
gonnen, waarvoor uit den aard der zaak een
groot aantal werkkrachten noodig is.
Reeds thans doen velen van hun belang
stelling, om in den Noord-Oostpolder aan het
werk te gaan, blijken aan de directie van de
Wieringermeer te Alkmaai-, die met het in
cultuur brengen van den polder zal worden
belast. Het is echter nog niet mogelijk de ve
le aanvragen reeds thans in behandeling te
nemen. Zoodra de tijd daartoe rijp is zal
daarvan in de bladen mededeeling worden
gedaan, waarna de gelegenheid zal open staan
om zich aan te melden.
De voor het werk noodige arbeiders zullen
worden aangenomen door bemiddeling van
het Rijksarbeidsbureau. Omtrent de tewerk
stelling van boeren en boerenzoons zal nog
een nadere regeling omtrent aanneming wor
den bekend gemaakt.
Alkmaaische Politierechter.
Iln de gevangenis.
Een veehouder uit Westwoud en 'n slager
uit Zwaag moesten samen terechtstaan, om
dat zij op 17 November van het vorig jaar
6 varkens hebben geslacht.
De varkens waren met een slagersmes in
de stal van den veehouder te Westwoud ge
slacht, nadat zij eerst met een pen waren
verdoofd.
De dieren waren gekocht van een anderen
veehouder voor f 32 per stuk, volgens den
slager wai-en het z.g. gemeste biggen.
Terwijl de twee clandestiene slagers met
hun karwei bezig waren, werden ze gestoord
door een koopman uit Hoogkaspel, die ook in
het complot wei'd genomen. Deze koopman
vervoerde de beesten naar Hoogkarspel, waar
hij ze aan iemand, die per schuit was. afle
verde. Nadat de officier het geheugen van
dezen getuige had opgefrischt, wist hij weer
te vertellen aan wie ze waren afgeleverd. Als
belooning had hij een stuk van 't varken en
13 a 14 gulden vracht gekregen. Twee dei-
biggen had de slager zelf verkocht of opge
geten, de 4 overigen, die een gewicht hadden
van 350 pond, waren verkocht voor 75 ct. per
pond.
De slager: Edelachtbare het spijt me.
De Officier van Justitie Het spijt U heele-
maal niet, 't spijt U dat 't is uitgekomen, 't
spijt U dat U die f 80 winst niet heeft ver
diend.
De gebruikelijke boete, die in verband met
den ernst van het feit niet te licht kan zijn,
kon vanwege de financieele positie der ver
dachten niet gevorderd worden zoodat de Of
ficier tegen elk der verdachten 4 weken ge
vangenisstraf vordede.
Wel vroeg de veehouder nog om een lichte
geldboete, doch de politierechter veroordeelde
elk tot 3 weken gevangenisstaf.
'n Huisslachting.
*n Landbouwer uit Breezand werd er op 10
October op betrapt, dat hij 3 halve varkens
citeerde Lore hartelijk. Lore gaf haar een
hand.
„Ik dank U wel, Mevrouw Keiler. Ik ver
zoek U, hier altijd in huis te blijven, U bent
Tier de goede geest."
Deze woorden deden Mevrouw Keiler zicht
baar goed.
Ze maakte zelf het bad vpor Lore klaar en
baalde een eenvoudige, witte wollen japon
met een gouden ceintuur uit de gardex-obe.
„Meneer is al lang op. Hij is reeds twee
maal naar de stad gereden en beladen met
pakjes thuisgekomen. Ook de rozen heeft hij
vanmorgen pas gekocht. Hij is nu in de kleine
salon om de cadeaux uit te stallen," vertelde
Mevrouw Keiler.
Lore stond weifelend voor den spiegel. Op
eens nam zij drie van de dieproode rozen, die
Frank haar had gegeven en spelde ze op haar
japon vast.
Mevrouw Keiler lachte stil voor zich heen.
Lore keek een beetje onzeker naar haar, ter
wijl Mevrouw deed, alsof zij druk in de lin
nenkast bezig was.
„Wat heb ik vandaag lang geslapen." zei
Lore. „Hebt U de rozen van mijn man naast
me neergelegd Ik heb er niets van gemerkt."
Mevrouw Keiler keek niet op, toen zij ant
woordde
„Neen Mevrouw, dat heeft meneer zelf ge
daan."
Lore draaide zich vlug naar het raam toe.
„Ach, ach, wat is er al veel sneeuw geval
len Het is opeens echt winter geworden."
„Ja En nu reizen we gauw naar villa Fre-
derika, waar het buitengewoon mooi is. Maar
ik begin oud te worden, U kent de villa im
mers, Mevrouw
„Neen Mijn man heeft er me alleen van
verteld. We hadden tot nu toe geen tijd om
er heen te gaan."
„Het is zoowel 's zomers als 's winters een
paradijs."
„Zoo Nu dan ben ik er toch erg benieuwd
naar."
Lore knikte de oude dame vriendelijk toe
en ging de kamer uit naar de kleine salon,
waar haar man haar tegemoet kwam.
in z'n bollenschuur had hangen. Het onder
zoek bracht aan het licht, dat de man 2 var
kens, die z'n eigendom waren en waarvoor
hij geen voer meer had, zelf geslacht had
ret een timmermansknecht had hij de dieren
bedweld en daarna geslacht.
Het vleesch was in beslag genomen en ver
kocht en de opbrengst ad f 144.93 was op de
griffie gedeponeerd.
De man had het 4e halve varken reeds op
gegeten en vertelde uit armoede gehandeld
te hebben, z'n gezin met 5 kinderen had hij
veilig willen stellen.
De gem. veldwachter, die het onderzoek had
geleid, deelde mede, dat verdachte zeer goed
bekend staat, en dat de kans zeker niet uit
gesloten moet worden geacht, dat hij vergun
ning zou hebben gekregen voor huisslachting.
Eenigen tijd had er nog verdenking geheerscht
tegen den plaatselijken slager S.. doch van
fraude was niets gebleken.
De Officier eischte een boete van f 30 of
10 dagen met verbeurdverklaring van de op
brengst van het vleesch.
Het vonnis luidde f 20 of 10 dagen met
verbeurdverklaring.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
„Nogmaals mijn hartelijke wenschen voor
dezen dag, Lore."
Hij boog zich over haar hand. Lore keek
naar het zorgvuldig geknipte haar, waartus-
schen ze reeds eenige grijze haren ontdekte
en de tranen schoten haar in de oogen.
Hij richtte zich op en zag drie rozen. Even
kwam er een gevaarlijk licht in de donkere
mannen oogen, toen beheerschte hij zich
weer.
Lore vroeg zacht
„Waarom ben je zoo goed voor me Dat
verdien ik toch niet
Verrast keek hij haar aan. Maar Lore liep
langs hem heen. Bloemen, bloemen, bloe
men. OveralHij moest een heele bloemen-
'zaak leeggekocht hebben
„Als je er blij mee bent, Lore dan is dat
dank genoeg voor me," zei Frank en leidde
haar naar de tafel.
De jonge vrouw kon haar oogen niet ge-
looven. Was dat allemaal voor haar Die ju-
weelen, die daar op het staalblauwe fluweel
lagen de zijden lappen, handschoenen, par
fums, allerlei luxe artikelen waarvan elke
vrouw houdt in een bloemenmand zat een
klein, wit hondje, dat angstig naar zijn nieu
we meesteres keek.
En tenslotte een viool Een heerlijke
oude viool Het instrument moest minstens
een vermogen hebben gekost want ze was
eens het eigendom van een groot kunstenaar,
die zijn naam op de viool had geschreven en
waar de wereld eens vol van was geweest.
Lore nam de viool uit de kist en keek haar
man ontzet aan. Zij was niet in staat iets te
zeggen. Hij bukte zich en gaf haar een kus
op haar voorhoofd.
„Heb ik een van je wenschen vervuld, kind
je
Ze keek hem nog volkomen sprakeloos aan
eindelijk begon ze
„Frank het is te veel. Ik dank je wel"
Hy schoof een stoel bij en tilde toen het
hondje uit de bloemenmand. Het hondje was
sneeuwwit, terwijl het een blauw zijden lint
om de nek had.
Angstig drukte het zich tegen Lore aan.
GEHEIME OVEREENKOMST VAN RUSLAND
MET TURKIJE OFFICIEEL ONTKEND.
Moskou, 4 Febr. (D.N.B.) De buitenlandsche
pers en vooral de Engelsche heeft een be
richt de wereld ingezonden, waarin beweerd
wordt, dat er een geheime overeenkomst tus
schen de Sowjet-Unie en Turkije zou zijn ge
sloten, waarbij de Sowjet-Unie de verplich
ting zou hebben aangegaan, aan Turkije wa
pens te leveren, teneinde zich daarmede te
gen eventueele acties van Duitschland op den
Balkan te verzetten. Een Turksche commis
sie zou zich reeds naar Moskou hebben bege
ven om daar wapens te koopen.
Tass is gemachtigd te verklaren, dat er
geen zoodanig verdrag geheim of niet ge
heim tusschen de Sowjet-Unie en Turkije
is gesloten en dat men ook niet van plan is
dat de doen. Voorts, dat zich geen Turksche
commissie in Moskou bevindt om daar wa
pens te koopen en dat dit bericht volledig is
verzonnen.
DUITSCHE INVASIEMOGELIJKHEDEN
ZOOALS DE „NEWS CHRONiCLE" ZE ZIET.
Beschouwing van twaalf verschillende
manieren,
Stockholm, 4 Febr. (D.N.B.) De „News
Chi'onicle" geeft een „objectieve beschou
wing" over het tijdstip waarop, volgens de
meening van de Engelsche bladen, een Duit-
sche invasie zou plaats hebben.
De verslaggever verklaart, dat hij precies
de kranten heeft bestudeerd en daarbij tot
ue voxgende resultaten is gekomen
lo. De invasie zal binnen eenige dagen
plaats vinden 2o. Zij zal over een maand
geschieden 3o. De invasie zal geschieden
vóór de maand Mei4o. Als het weer beter
zal zijn 5o. Als de mist dikker is6o. Als
ae Engelschen in Libye zouden zijn verslagen
Ta vóór, b na en c tegelijkertijd met een
Duiische actie in den Balkan 8o. Voordat de
hulp van Amerika met succes op den voor
grond treedt9o. Tijdens de Amerikaansche
hulpverleening, opdat alle schepen zouden
kunnen worden getorpedeerd lOo. Zoodra de
Zachtjes streek zij met haar kleine hand over
het witte, zachte vachtje en Frank keek met
brandende oogen naar de kleine, streelende
hand.
„Moet je vandaag niet weg vroeg Lore.
„Neen, als je het prettig vindt, ontbijt ik
vandaag met jou. Ik heb een klein feestje ge
arrangeerd. Je familieleden komen over een
uurtje al. Overigens zie je er betooverend uit
in deze witte japon, werkelijk heel apart."
Ze Dioosde. „Zoo, vind je mijn japon mooi,
daar ben ik blij om."
„Lore ik heb een wensch die je me niet
weigeren mag ik zou je zoo graag hooren
spelen. Hier, heelemaal voor mij alleen. Ik
heb toevallig gehoord, dat je het lied„Die
Glöcken von Kloster Barbara" zoo uitstekend
kunt vertolken. Dat is een van mijn lieve
lingsstukken."
Lore stond op en zette het hondje op haar
stoel.
Hij volgde haar, bleef aan de deur staan,
terwijl zij tusschen haar muziek zocht. Einde
lijk had zij het gevonden.
Het was haar eigenaardig te moede opeens
had zij het gevoel, dat Frank buitengewoon
verwend was en dat zij hem niet tevreden
zou kunnen stellen. Maar zij wilde toch alle
moeite geven. Zoo goed ze kon zou ze zijn lie
velingsstuk spelen.
Hij zette de muziekstandaard op en haalde
de viool voor haar. Toen zette hij zich op een
gemakkelijke stoel in een nis van de muziek
kamer en steunde het hoofd in de handen.
Hij had het, zonder dat het opviel, zóó inge
richt, dat hy haar kon zien, terwijl zij speel
de.
En Lore speelde Speelde, zooals zij het
nog nooit in haar leven gedaan had Zoet en
treurig zweefden de tonen door de hooge
ruimte. Ze grepen in het hart van den man,
verscheurden het, dreven hem naar de jonge
vrouw, die zoo lieflijk slank en jong daar als
een kunstenares speelde.
Hij bleef evenwel zitten met de handen voor
de oogen.
(Wordt vervolgd.)
