32e JAARGANG DONDERDAG 20 FEBRUARI 1941 No. 21 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN GEBROKEN TROTS WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 1.25. NIEUWJAARSREDE. De heer S. W. Arntz, voorzitter van de Ka mer van Koophandel en Fabrieken voor Hollands Noorderkwartier te Alkmaar hield een nieuwjaarsrede, in de vergadering der Kaïner j.1. Woensdag 19 Februari waarin hij ondermeer het volgende naar voren bracht Op den lOen Mei 1940 werd ons land plot seling in den oorlog betrokken. In de oor logsdagen van 1014 Mei èn de tijden daar na zijn aan ons volk zware beproevingen ten deel gevallen. In een vorige zitting herdacht ik reeds al degenen, die door het oorlogsleed zijn getroffen. Als vertegenwoordigend li chaam van handel, nijverheid en scheepvaart gaan de gedachten der Kamer vooral ook. uit naar de vele zakenlieden en industrieelen die door het oorlogsgeweld hun bedrijven te niet zagen gaan, of sterk zagen terugloopen. Op 14 Mei capituleerde ons land en er heerschte op dat oogenblik, zooals begrijpe lijk, een groote onzekerheid omtrent hetgeen zou gaan gebeuren. Gezegd mag worden, dat de verslagenheid niet lang duurde, maar dat allerwege met energie getracht werd het be- drijfs- en verkeerswezen wederom op gang te brengen. De vele door de regeering en den Opperbevelhebber van Land- en Zeemacht genomen maatregelen op monetair en econo misch gebied hebben niet weinig nagelaten daarop een goeden invloed uit te oefenen. Door de benarde voorraadpositie van vele grond- en hulpstoffen konden deze maatrege len ook niet uitblijven. Ik moge U als voor beeld wijzen op de rigoureuze maatregelen ter beperking van het autoverkeer tengevolge van het gebrek aan motorbrandstof en het in versneld tempo onder de distributieregeling brengen van vele levensmiddelen en eerste levensbehoeften. Een oud Nederlandsch gezegde luidt„dat het grootste rendement wordt verkregen door zelfopoffering." Dit geldt vooral ook in den strijd om het bestaan. Moge het beroep tot het doen van daden van zelfopoffering, dat op ons bedrijfsleven zal worden gedaan, niet tevergeefs zijn en gij leden der Kamer voor al ook onder huidige moeilijke omstandighe den ten volle bereid zijn Uw geheele persoon lijkheid te geven aan den opbouw van het economische leven van ons land. Thans wil ik U gaarne een overzicht geven van den gang van zaken in de belangrijkste bedrijfs groepen in ons gewest. KAASHANDEL. Gedurende de eerste maanden van het vo rige jaar handhaafde de markt zich op het lage peil van 1939, zij het ook dat de maand Februari een tijdelijke opleving te zien gaf. Nadat ons land in den oorlog werd betrokken begonnen de prijzen op te loopen, wellicht tengevolge van toenemende vraag van het binnenland. In den loop van den zomer wer den maximumprijzen vastgesteld, waarbij als basis een loonende prijs voor den producent werd genomen. Voor 40 Noordhollandsche Edammers werd deze gesteld op 64' ct. per kg. Tengevolge hiervan kon de steunregeling op zuivelproducten worden ingetrokken. Ver der werden maatregelen getroffen om het contingent voor leveringen naar Duitschland veilig te stellen en de voorraadvorming voor het binnenland te verzekeren, terwijl de leve ringen naar België op een vastgestelde basis BUREAU ADVERTENTIëN - UITGEVER Hippolytushoef Wieringen Van 1 5 regels f 0.50 CORN. J. BOSKER WIERINGEN. Telefoon Intercomm. No. 19. Iedere regel meer f 0.10 FEUILLETON. ROMAN VAN DE BEKENDE AMERIKAANSCHE SCHRIJFSTER VIOLET CARR. 18.) „Je houdt van haar en toch wil je haar laten gaan En wat moeten wij hier tegen moeder zeggen, als er naar Lore gevraagd wordt „Zegt U dan, dat Lore onder behandeling is van een beroemd zenuwarts Dat ver klaart de heele zaak. Overigens zullen wij niet kunnen voorkomen dat de buitenwereld kletst," zei Frank bitter. Arm in arm ginden de beide heeren naai de anderen terug. Lore keek haar man aan. Zijn vlammende blik trof de hare, toen keer de zij, tot in haar hart ontdaan, haar blonde hoofd af. Later speelde zij Speelde nu reeds als een kunstenares Chris Stetten en Prins Eric Lichtenstein ke ken elkaar aan. In beider blik was de vraag te lezen „Wat zou dit te beteekenen hebben Frank Daalman liet zijn gezicht in de han den rusten. Zonder zich te bewegen zat hij daar en dronk de tonen in, terwijl slechts een vraag hem martelde „Aan wie zal Lore eens haar groote, alles omvattende liefde schenken Op het oogen blik kent zij zichzelf nog niet Of misschien toch Na liet spelen werd Lore omzwermd, haar moeder kuste haar, zij had onder het spelen van haar dochter zelfs geweend. Prins Lichtenstein zei, nog onder de indruk van het genotene „Weet je wel, dat je een groote kunstenares bent, Lore Een wee gevoel van pijn snoerde Lore's keel voortgang konden vinden. Door gebrek aan krachtvoeder en de in ver band daarmede staande mindere melkgift, ziet het er met de zuivelbedrijven en- handel voor 1941 niet zoo rooskleurig uit. De aanvoer ter Alkmaarsche kaasmarkt bedroeg in 1940 2244 stapels wegende 2.987.622 kg. VEEHANDEL EN VEETEELT. De prijzen bewogen zich aanvankelijk op het niveau van het vorige jaar, terwijl de handel beperkt bleef. Na 14 Mei heeft het beeld zich, echter totaal gewijzigd. Tengevolge van ae veevoederschaarschte werd een inkrimping van den veestapel onvermijdelijk, waarbij men echter goede verwachtingen koestert ten aanzien van de moderne methoden van voe- derbewaring. Het aspect wijzigde wederom toen de vleeschdistributie in ons land in wer king trad en kort daarop de verplichte leve ring van rundvee volgde. Inmiddels waren de prijzen voor alle soorten vee aanmerkelijk gestegen. Mede tengevolge van de beperking in de toewijzingen van motorbrandstof voor liet wegverkeer werden vooral paarden tegen zeer hooge prijzen verkocht. PLUIMVEEHOUDERIJ. In de periode van voor den lOen Mei, on dervond de pluimveehouderij wel eenigszins dc gevolgen van den oorlogstoestand, maar de uitkomsten waren daarom toch niet onbevre digend. De broederij en de opfok verliepen normaal. Alleen de piepkuikenfokkerij had een slecht seizoen, de strenge cn langaanhou- dende winter, was daarvan de hoofdoorzaak. Na 10 Mei is de situatie voor de pluimveehou ders echter langzamerhand slechter gewor den, daar niet voldoende voer kon worden beschikbaar gesteld. Veel pluimveehouders hebben evenwel tot het najaar hun leggende kippen kunnen aan houden. zoodat de inkomsten mede doordat de eierprijzen vrij hoog waren op een be hoorlijk peil bleven. Na deze periode is de toestand evenwel beslist ongunstig geworden, daar nog slechts voor een klein percentage van den pluimveestapel voer kan worden ver strekt. De piepkuikenfokkerij is onmogelijk gewor den en zal zoolang er geen invoer van gra nen enz. kan plaats vinden, wel niet meer uitgeoefend kunnen worden. De eendenhoudcrij is nóg sterker getroffen dan de kippenhouderijdaar voor de eenden nog minder voer beschikbaar gesteld kan worden. Voor hen is eenzelfde regeling tot het uitkeeren van vergoedingen van Rijkswege getroffen als voor de kippenhouders. De voor uitzichten voor de pluimveehouderij zijn nog somber. De eieren vallen, evenals vele ande re levensmiddelen, onder de distributiearti kelen en de geheele eierhandel is in het dis tributieproces ingeschakeld. BLOEMBOLLEN. In verband met de politieke wereldpositie, is het moeilijk een juist beeld van den toe stand in het bloembollenvak te geven. Vóór 9 Mei 1940 leek de toestand tamelijk gunstig. De oogst van alle bolgewassen was dit jaar evenwel zeer middelmatig, met uitzondering van crocussen, waarvan het gewas beneden het middelmatige bleef. De prijzen van tulpen en hyacinten waren gelijk aan de door de regeering vastgestelde lage minimumprijzen, samen. Als zij nu haar armen om zijn hals sloeg en uitriep „Stuur me niet weg, Frank, ik heb je zoo lief Hij boog zich naar haar over en zei„Zie je, kindje dat ik gelijk heb gehad Lore hield zich met moeite in en dacht „Hij is zeker van zijn zaak, zeker van het feit. dat mijn spel de menschen zal kunnen boeien. Het is de weg, waarop Frank mij op een nette manier uit zijn leven verwijdert Het werd zeer laat. Frank en Lore reden tegen die uur pas weer naar huis terug. Stetten en Lichtenstein, die in hetzelfde ho tel logeerden, namen een taxi en praatten tijdens den rit nog over het feest na. Frank bracht Lore naar haar kamer. „Goeden nacht, Lore. Je zult morgenavond weer niet vroeg in bed komen, eigenlijk erg vermoeiend zulke huwelijksfeesten, vind je niet „Ja maar Elisabeth en Dorothea zijn heel gelukkig en daar ben ik blij om." „Vanzelf sprekend Eric en Chris zijn twee aardige kerels, het zullen twee goede huwe lijken worden Zij beek voor zich en ant.woorddp zacht ,.Ik ben moe, Frank." Hij boog zich naar haar toe. „Wel te rus ten, kleine vrouw, groote kunstenares, droom maar van een betere toekomst Lore hoorde zijn vlugge voetstap, waarme de hij zijn eigen kamer binnenging. Zij ging vlug naar bed en sliep ook dade lijk in. Den volgenden morgen stond de win terzon stralend in haar kamer. De trouwdag van haar zusters Lore vouwde haar handen. „Laat hen gelukkig worden," bad zij zacht. Twee uur later reed zij met Frank weer naar Loringen. Frank zag er moe en niet uit geslapen uit. Zou hij misschien nog gewerkt hebben Lore had hem graag gevraagd, maar een schuwheid hield haar er van terug. Loringen was vol gasten. En hier was het ook, dat Lore Frits Rohrbeck weer terugzag. met uitzondering van eenige soorten. Toen Nederland in den oorlog werd betrokken, wa ren de vooruitzichten hopeloos, daar de uit voer naar Frankrijk, Engeland -en Amerika geheel werd uitgeschakeld. Deze landen wa ren immers de grootste afnemers. Scandina vië nam veel minder af. Noorwegen 42% min der. Zweden 50% minder, terwijl Denemarken ongeveer hetzelfde als het vorige jaar betrok. Duitschland stelde gelukkig R.M. 8.000.000. extra voor den invoer van bloembollen be schikbaar. Het surplus was tengevolge van de 50% in krimp veel mindervan de vroege tulpen was dit zelfs zeer gering. Irissen waren geheel onverkoopbaar doch de voorraad was zeer klein. De prijzen van gladiolen waren beter dan het vorige jaar doch hierbij dient in aanmerking te worden genomen, dat de beteelde oppervlakte met ca. 55% ingekrompen is. De in Amerika geplaatste orders waren veel grooter dan in 1939 doch door den toestand kon er niets uitgevoerd worden. Vele expor teurs leden hierdoor groote verliezen, daar zij de gemaakte onkosten (voor reis kosten enz.) reeds betaald hadden. Tengevolge van de teeltregeling van groen ten en andere akkerbouwgewassen was het moeilijk om DIE artikelen, die loonend zijn, te kweeken op gronden, die door den inkrimp vrij gekomen waren, alsmede voor de tus- schen- en nateelt. Crver het algemeen zijn de financiëele resultaten ver beneden het mid delmatige gebleven. VISSCHERIJ EN VISCIIHANDEL TE DEN HELDER EN OMGEVING. De ruime Zuiderzee- en Waddenharingvang sten van voorheen zijn na de afsluiting van de Zuiderzee langzamerhand geregeld ver minderd en dit seizoen is er heelemaal geen haring meer gevangen. De eveneens ruime ansjovisvangsten van voorheen zijn ook sterk achteruitgegaan doch niet geheel verdwenen. Het vangseizoen van ansjovis begint iets later dan voor haring. De vooruitzichten waren niet ongunstig, maai de ingetreden oorlogstoestand, juist bij het begin van het seizoen, was oorzaak, dat in de naaste omgeving van Den Helder niet ge- vischt kon worden, zoodat deze teelt geheel verloren ging. Van Wieringen af langs de Afsluitdijk tot beoosten Harlingen kon die visscherij, zij het dan ook beperkt, worden uitgeoefend en zij leverde voor sommige visschers bevredigende resultaten op. De garnalenvangst kon gedurende de win ter. en voorjaarsmaanden, binnen de zeega ten, het „Marsdiep" enz. met inachtneming der overheids-bepalingen doorgaan. De vangst op consumptie-garnalen was niet groot. De vraag uit binnen- en buitenland liet veel te wenschen over. Daarentegen was er veel vraag naar garnalen voor de drogerijen. De visscherij op de Noordzee werd geduren de de winter- en voorjaarsmaanden door eenige motorbotters uitgeoefend maar had door de beperkte gelegenheid tot vissehen weinig te beteekenen. De grootere motorkot- ters. die van elders uit betere gelegenheid heid hadden om op de Noordzee te vissehen, boekten gunstiger resultaten. Na het intreden van den oorlogstoestand heeft hier alles wat de visscherij betreft stop gestaan. De gevaren en moeilijkheden noopten alle visschers bin - nen te blijven, fierst in het najaar kwam er eenige opleving en kon de garnalenvisscherij onder beperkte voorschriften weder begin nen, aangemoedigd door meer vraag naar consumptie-garnalen voor binnenlandsche behoefte. De prijzen stegen langzaam en lie pen zelfs tot ongekende hoogte op. De vang sten waren echter niet groot daar er te wei- nig tijd was om zonder groot gevaar te vis- sehen. In November begon de sardijn- (sprot) - vangst. Deze was bevredigend maar had veel beter en ruimer kunnen zijn indien de gele genheid om te mogen vissehen niet zoo be perkt was geweest. De prijzen van dat artie- kel waren ongekend hoog. Het seizoen voor deze vischsoort duurt slechts kort. Gewoon lijk komt deze vischsoort alleen in Novem ber en December aan onze kust en de vangst hangt dan nog veel van deweersgesteldheid af. Over het algemeen genomen is de vissche rij voor Den Helder dit jaar na het intreden van den oorlogstoestand ongunstig geweest. De vischhandel en nevenbedrijven geraakten hierdoor in moeilijke omstandigheden. BINNENSCHEEPVAART. Door de stremming van verkeerswegen en de beperking in het gebruik van motorbrand stof heeft het afgeloopen jaar voor de scheep vaart tal van moeilijkheden opgeleverd. Des ondanks hebben eigenaren van de binnen vaartuigen, die hun bedrijf konden voortzet ten, bevredigende resultaten bereikt, daar, vooral door het beperkte asverkeer, de vraag naar scheepsruimte aanmerkelijk grooter was dan voorheen. Zoo steeg het aantal bevrachte binnenvaartuigen in het district van de ten kantore der Kamer gevestigde Bevrachtings commissie belangrijk. Ook de beurtvvaart had minder wanruimte, zoodat de resultaten bevredigender waren, alhoewel de bedrijfskosten sterk stegen niet het minst bij die ondernemingen, welke door gebrek aan motorbrandstof van sleepbooten gebruik moesten maken. Boor het verstrekken van de toewijzingen voor brandstof en smeeralie aan de scheep vaart zijn de werkzaamheden van de Bevrach tingscommissie in het voorbijgegane jaar aan merkelijk toegenomen. j De IJsbestrijding in de Noordhollandsche i wateren, die de Vereeniging „IJsstrijd" op zulk een lofwaardige wijze placht uit te voe- voeren, ondervond in den loop van dezen winter een aanmerkelijke uitbreiding, door- j dat de Rijkswaterstaat dit werk op de groote i vaarten zelf ter hand ging nemen zij het j ook in nauwe samenwerking met de bestaan- De ontmoeting deed haar niets. Hij was haar totaal vreemd geworden, hij leek niets meer op den man, waarop zij eens verliefd geweest was. Maar ach. het was immers ook niets anders dan een jongemeisjes verliefdheid geweest. Met een soort van verademing stelde Lore dit vast. Hij keek echter strak naar het mooie gezichtje. Hij had heel wat van zijn knap heid ingeboet, hij was zeer nerveus en bijna ziekelijk mager geworden. Zijn huwelijk, dat enkele maanden geleden gesloten was, bleek een vreeselyke vergissing te zijn en hij liep met plannen rond om naar het buitenland te vluchten. Op het oogenblik was hij alleen, zijn vrouw bevond zich in San Remo. haar longen waren niet heelemaal in orde. Waarschijnlijk zou mijnheer Lorin gen Frits niet gevraagd hebben, als zijn vrouw meegekomen was. dit zou hij tegenover Lore niet gewild hebben, doch nu Frits alleen ge komen was, kon hij moeilijk anders doen dan hem een uitnoodiging sturen. Mijnheer Loringen was zeer bevriend ge= weest met den vader van Frits en daarom had hij den jongen nooit heelemaal in den steek gelaten. Want op de keper beschouwd, v/as Frits een goede jongen alleen erg lichtzinnigEn wat Lore betreft, hij had toch nooit toestemming voor dat huwelijk gegeven Zoo waren de gedachten van mijnheer Loringen weer by Lore en Frank. Wat moest dat nu beteekenen Een experiment, zooals Frank dit noemde. Maar een heel gevaarlijk experiment En als het nu mis ging Als Lore iemand entmoette, die haar beter beviel Ondanks* de vele plichten, die mijnheer Loringen de zer dagen had, dwaalden zijn gedachten toch steeds weer naar zijn lievelingsdochter af. Frank danste eenmaal met Lore En zelfs nu werden de mooie bruidjes in de schaduw gesteld door de betooverende schoonheid van Lore. De donkere installatie, buitengewoon lange Frank Daalman met in zijn armen die kin derlijke. zachte, blonde, mooie vrouw Iedereen keek naar dit lieflijke beeld. Het de IJsbestrijdingscommissies. WIERINGERMEERPOLDER. Ook voor de Wieringermeer is 1940 in meer dan één opzicht een bijzonder jaar geweest. In de eerste plaats heeft de korte maar hevige strijd, waarin ons landje in de jong ste Meidagen gewikkeld is geweest, met al de gevolgen van dien, niet nagelaten ook zijn stempel te drukken op de Wieringermeer, al was die invloed niet van dien aard, dat ge sproken kan worden van twee streng te schei den perioden van vóór en na 10 Mei. Het uitgifteplan van boerderijen, zooals dit oorspronkelijk voor 1940 was opgesteld, om- de bedrijfjes, waarvoor mededinging is be perkt tot de arbeiders, die aan het in cultuur- brengen in de Wieringermeer hebben meege werkt en 45 akkerbouw tuinbouw bedrijfjes, waarvoor alleen gegadigden uit de noodlij dende tuinbouwstreken in aanmerking komen. Onmiddellijk na de verlammende oorlogs dagen waren de vooruitzichten ten aanzien van de uitvoering van het opgezette plan ui- j terst somber en zag het er naar uit, dat de i uitgifte 1940 geheel zou moeten worden opge schort. Echter ondanks de moeilijkheden, die zich voordeden vooral ten aanzien van mate- 1 rialenvoorziening, bestemd voor de stichting van de noodige bedrijfsgebouwen, kon toch vrij spoedig worden bekend gemaakt, dat de 1 gewone uitgifte doorgang zou vinden. De ver anderde omstandigheden ten spijt, bleek de belangstelling niet afgenomen. Niet minder dan 687 gegadigden melden zich voor deze uitgifte aan. Alhoewel grootendeels, konden toch niet alle moeilijkheden, die zich voordeden, vol ledig ondervangen worden. Daardoor kon het bouwprogramma van boerderijen en daarme de het hiervoor omschreven uitgifte-plan niet geheel worden uitgevoerd, zoodat 1500 ha in eigen exploitatie moest worden gehouden inplaats van 700 ha, zooals oorspronkelijk vastgesteld. Gehoopt wordt dit restant in 1941 geheel in particuliere handen te kunnen brengen. In totaal konden in 1940 58 boerde rijen in pacht worden uitgegeven, zoodat de totale uitgifte thans 392 bedrijven beloopt, waaronder 20 kleine gemengde bedrijfjes en 9 akkerbouw/tuinbouwbedrijfjes, met een op pervlakte van ruim 14000 ha. Daarnaast is nog ongeveer 1000 ha als los land verpacht, waarvan 520 ha in handen is van ruim 275 tuinders uit de randgemeenten, die door den in de Wieringermeer ter beschikking gestel den grond in staat zijn tot meer bevredigende bedrijfsresultaten te komen dan voorheen. Het restant is voor akkerbouw of veeteeltbe drijf verpacht aan landbouwers uit het rand gebied, voornamelijk Wieringen, die eveneens met gebrek aan voldoenden cultuurgrond in eigen woongebied te kampen hebben. Aan de 22 voor blijvende Staatsexploitatie bestemde bedrijven, werden er dit jaar nog 15 toege voegd, zoodat dit plan thans volledig is uit gevoerd, omvattend 37 bedrijven, met een oppervlakte van ruim 1000 ha. Op de drie dorpen Wieringerwerf, Middenmeer en Sloot- clorp deden de veranderde omstandigheden eveneens haar invloed gelden, waardoor de ontwikkeling geen gelijken tred hield met die in de vorige jaren. Ook hier deed het gebrek aan bouwmaterialen, waarbij de moeilijkhe den in het transportwezen een voorname rol spelen, zich voelen, zoodat stagnatie in den nieuwbouw ontstond. In ander opzicht was 1940 voor de Wierin germeer echter een verheugend jaar. Op 21 Augustus werd n.1. het feit herdacht, dat 10 jaar geleden op dienzelfden datum de pol der droogviel. Al is door de bijzondere om standigheden. openlijk üeestvertoon achtqr- wege gelaten, toch noodde deze herdenkings dag bij uitstek tot een terugblik op wat in die tien jaren tot stand is gebracht. Belangrijk financieele offers hebben de droogmaking en de sociaal-economische opbouw van de Wie ringermeer ongetwijfeld gekost, doch wan neer men bedenkt, dat hier een gebied van 20.000 ha vruchtbaren cultuurgrond werd ge witte kanten kleed van Lore wekte de bewon dering van alle aanwezige dames en zij, die wat achteraf stonden, fluisterden tegen el kaar, dat Lore met haar huwelijk toch de beste partij had gedaan, want ofschoon er nu een prins in de familie trouwde, bleef Dr. Daalman toch de rijkste en interessantste schoonzoon van het huis Loringen. Loringen wist niet welk een opzien haar dansen met Frank gebaard had. Maar hij wel en daarom klemde hij de tanden op elkaar. Plotseling zei Mevrouw Meiten „Ja, vrienden, wat zegt U er van Gravin Oostenburg heeft het Landgoed Heideheuvel gekochtDe wilde gravin gaat zich dus in de rust van het buitenleven tetugtrekken." Een der aanwezige heeren lachte en merk te op „Zich terugtrekken Wel neen Mijnheer Dosselhelm, U weet wel. de bankier vertelde mij gisteren, dat de gravin juist de rust komt verstoren. Zij zal groote feesten geven, die de heele wereld zullen verbazen." ..Zoo Men bestormde den spreker óm nog meer te weten te komen. Hij haalde de schouders op en lachte ge vleid. want hij was nu het middelpunt van de bezoekers geworden. Tenslotte zei hij .Gravin Andea Oostenburg is een zeer char mante vrouw. Daarbij is zij heel mooi en rijk En als zij hier woont en het eene feest na het andere wil organiseeen, dan moeten wij daar blij om zijn, zou ik denken. Het is altijd prettig als er iemand is, die de toon een beet je aangeeft. En dat kan de mooie Gravin uitstekend. Daarbij zullen die feesten haar duizenden guldens kosten." De spreker zweeg en dadelijk daarop klonk de rustige stem van Frank Daalman „In een moeilijke tijd als deze. moet men het vermijden dergelijke feesten te geven, zoodra deze niet in den familiekring blijven. De nood is veel te groot omdat onze naasten een dergelijke luxe toon te spreiden." Er heerschte een algemeen stilzwijgen Willy Björn, een beroemd beeldhouwer zei tenslotte„Je hebt gelijk, FrankDeze vrouw zal hier niets goeds uitlichten. Ik heb gehoord dat zy beschermvrouwe van ver schillende liefdadigheidsverenigingen is, misschien maakt zij het daarmee goed." Weer klonk de stem van Frank „Dergelijke vrouwen hebben altijd een dek mantel noodig voor hun eigenaardige neigin gen." Lore keek haar man verwonderd aan. De dames zagen deze blik en waren het met zichzelf niet eens, of het huwelijk van Lore gelukkig was of niet. De houding van Frank tegenover ijn jon ge vrouw was voorbeeldig toch was er iets, dat aan babbelgrage tongen stof gaf, zonder dat men het evenwel waagde, de veronder stellingen onder woorden te brengen. Het gesprek nam echter weer een andere wending en de gravin was spoedig vergeten. Later viel het de aanwezigen op, dat Mevrouw Daalman niet meer aanwezig was. Waar was zij heen Frank had Lore ook gemist. Onop vallend keek hij naar haar uit, toen vroeg hij zijn schoonvader naar zijn vrouw. Hij lachte geërgerd. Natuuriyk weer die kleine zottin. Wat heeft zy nu weer vroeg Mijnheer Loringen. Ze gingen samen naar buiten, vonden Lore niet. In de vestibule zagen zij tante Truus, een zuster van Mevrouw Loringen, die in groote teruggetrokkenheid leefde. „Zoeken jullie Lore Ze was niet goed en heeft zich naar huis laten brengen." Haar harde oogen keken Frank doordringend aan. Om haar smalle lippen lag een eigenaardige trek. Het gezicht van Lore's vader werd donker rood. Hij wilde uitbarsten, doch Frank voor kwam dit en zei „Geen opwinding, Papa Ik ga naar huis Het is trouwens ook al laat. En daarbij ziekte moet men verontschuldigen." Doch zijn stem klonk niet zoo rustig als anders. Frank nam kort afscheid van zijn familie leden en kennissen. De beide bruidsparen wa ren enkele uren geleden reeds afgereisd. Hij kon dus rustig vertrekken. Zijn schoonvader drukte hem de hand. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1941 | | pagina 1