32e JAARGANG
DONDERDAG 20 FEBRUARI 1941
No. 21
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
GEBROKEN TROTS
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.25.
NIEUWJAARSREDE.
De heer S. W. Arntz, voorzitter van de Ka
mer van Koophandel en Fabrieken voor
Hollands Noorderkwartier te Alkmaar hield
een nieuwjaarsrede, in de vergadering der
Kaïner j.1. Woensdag 19 Februari waarin hij
ondermeer het volgende naar voren bracht
Op den lOen Mei 1940 werd ons land plot
seling in den oorlog betrokken. In de oor
logsdagen van 1014 Mei èn de tijden daar
na zijn aan ons volk zware beproevingen ten
deel gevallen. In een vorige zitting herdacht
ik reeds al degenen, die door het oorlogsleed
zijn getroffen. Als vertegenwoordigend li
chaam van handel, nijverheid en scheepvaart
gaan de gedachten der Kamer vooral ook. uit
naar de vele zakenlieden en industrieelen
die door het oorlogsgeweld hun bedrijven te
niet zagen gaan, of sterk zagen terugloopen.
Op 14 Mei capituleerde ons land en er
heerschte op dat oogenblik, zooals begrijpe
lijk, een groote onzekerheid omtrent hetgeen
zou gaan gebeuren. Gezegd mag worden, dat
de verslagenheid niet lang duurde, maar dat
allerwege met energie getracht werd het be-
drijfs- en verkeerswezen wederom op gang
te brengen. De vele door de regeering en den
Opperbevelhebber van Land- en Zeemacht
genomen maatregelen op monetair en econo
misch gebied hebben niet weinig nagelaten
daarop een goeden invloed uit te oefenen.
Door de benarde voorraadpositie van vele
grond- en hulpstoffen konden deze maatrege
len ook niet uitblijven. Ik moge U als voor
beeld wijzen op de rigoureuze maatregelen
ter beperking van het autoverkeer tengevolge
van het gebrek aan motorbrandstof en het in
versneld tempo onder de distributieregeling
brengen van vele levensmiddelen en eerste
levensbehoeften.
Een oud Nederlandsch gezegde luidt„dat
het grootste rendement wordt verkregen door
zelfopoffering." Dit geldt vooral ook in den
strijd om het bestaan. Moge het beroep tot
het doen van daden van zelfopoffering, dat
op ons bedrijfsleven zal worden gedaan, niet
tevergeefs zijn en gij leden der Kamer voor
al ook onder huidige moeilijke omstandighe
den ten volle bereid zijn Uw geheele persoon
lijkheid te geven aan den opbouw van het
economische leven van ons land. Thans wil
ik U gaarne een overzicht geven van den
gang van zaken in de belangrijkste bedrijfs
groepen in ons gewest.
KAASHANDEL.
Gedurende de eerste maanden van het vo
rige jaar handhaafde de markt zich op het
lage peil van 1939, zij het ook dat de maand
Februari een tijdelijke opleving te zien gaf.
Nadat ons land in den oorlog werd betrokken
begonnen de prijzen op te loopen, wellicht
tengevolge van toenemende vraag van het
binnenland. In den loop van den zomer wer
den maximumprijzen vastgesteld, waarbij als
basis een loonende prijs voor den producent
werd genomen. Voor 40 Noordhollandsche
Edammers werd deze gesteld op 64' ct. per
kg. Tengevolge hiervan kon de steunregeling
op zuivelproducten worden ingetrokken. Ver
der werden maatregelen getroffen om het
contingent voor leveringen naar Duitschland
veilig te stellen en de voorraadvorming voor
het binnenland te verzekeren, terwijl de leve
ringen naar België op een vastgestelde basis
BUREAU
ADVERTENTIëN -
UITGEVER
Hippolytushoef Wieringen
Van 1 5 regels
f 0.50
CORN. J. BOSKER WIERINGEN.
Telefoon Intercomm. No. 19.
Iedere regel meer
f 0.10
FEUILLETON.
ROMAN VAN DE BEKENDE
AMERIKAANSCHE SCHRIJFSTER
VIOLET CARR.
18.)
„Je houdt van haar en toch wil je haar
laten gaan En wat moeten wij hier tegen
moeder zeggen, als er naar Lore gevraagd
wordt
„Zegt U dan, dat Lore onder behandeling is
van een beroemd zenuwarts Dat ver
klaart de heele zaak. Overigens zullen wij niet
kunnen voorkomen dat de buitenwereld
kletst," zei Frank bitter.
Arm in arm ginden de beide heeren naai
de anderen terug. Lore keek haar man aan.
Zijn vlammende blik trof de hare, toen keer
de zij, tot in haar hart ontdaan, haar blonde
hoofd af.
Later speelde zij
Speelde nu reeds als een kunstenares
Chris Stetten en Prins Eric Lichtenstein ke
ken elkaar aan. In beider blik was de vraag
te lezen
„Wat zou dit te beteekenen hebben
Frank Daalman liet zijn gezicht in de han
den rusten. Zonder zich te bewegen zat hij
daar en dronk de tonen in, terwijl slechts
een vraag hem martelde
„Aan wie zal Lore eens haar groote, alles
omvattende liefde schenken Op het oogen
blik kent zij zichzelf nog niet Of misschien
toch
Na liet spelen werd Lore omzwermd, haar
moeder kuste haar, zij had onder het spelen
van haar dochter zelfs geweend.
Prins Lichtenstein zei, nog onder de indruk
van het genotene
„Weet je wel, dat je een groote kunstenares
bent, Lore
Een wee gevoel van pijn snoerde Lore's keel
voortgang konden vinden.
Door gebrek aan krachtvoeder en de in ver
band daarmede staande mindere melkgift,
ziet het er met de zuivelbedrijven en- handel
voor 1941 niet zoo rooskleurig uit. De aanvoer
ter Alkmaarsche kaasmarkt bedroeg in 1940
2244 stapels wegende 2.987.622 kg.
VEEHANDEL EN VEETEELT.
De prijzen bewogen zich aanvankelijk op het
niveau van het vorige jaar, terwijl de handel
beperkt bleef. Na 14 Mei heeft het beeld zich,
echter totaal gewijzigd. Tengevolge van ae
veevoederschaarschte werd een inkrimping
van den veestapel onvermijdelijk, waarbij
men echter goede verwachtingen koestert ten
aanzien van de moderne methoden van voe-
derbewaring. Het aspect wijzigde wederom
toen de vleeschdistributie in ons land in wer
king trad en kort daarop de verplichte leve
ring van rundvee volgde. Inmiddels waren de
prijzen voor alle soorten vee aanmerkelijk
gestegen. Mede tengevolge van de beperking
in de toewijzingen van motorbrandstof voor
liet wegverkeer werden vooral paarden tegen
zeer hooge prijzen verkocht.
PLUIMVEEHOUDERIJ.
In de periode van voor den lOen Mei, on
dervond de pluimveehouderij wel eenigszins
dc gevolgen van den oorlogstoestand, maar de
uitkomsten waren daarom toch niet onbevre
digend. De broederij en de opfok verliepen
normaal. Alleen de piepkuikenfokkerij had
een slecht seizoen, de strenge cn langaanhou-
dende winter, was daarvan de hoofdoorzaak.
Na 10 Mei is de situatie voor de pluimveehou
ders echter langzamerhand slechter gewor
den, daar niet voldoende voer kon worden
beschikbaar gesteld.
Veel pluimveehouders hebben evenwel tot
het najaar hun leggende kippen kunnen aan
houden. zoodat de inkomsten mede doordat
de eierprijzen vrij hoog waren op een be
hoorlijk peil bleven. Na deze periode is de
toestand evenwel beslist ongunstig geworden,
daar nog slechts voor een klein percentage
van den pluimveestapel voer kan worden ver
strekt.
De piepkuikenfokkerij is onmogelijk gewor
den en zal zoolang er geen invoer van gra
nen enz. kan plaats vinden, wel niet meer
uitgeoefend kunnen worden.
De eendenhoudcrij is nóg sterker getroffen
dan de kippenhouderijdaar voor de eenden
nog minder voer beschikbaar gesteld kan
worden. Voor hen is eenzelfde regeling tot het
uitkeeren van vergoedingen van Rijkswege
getroffen als voor de kippenhouders. De voor
uitzichten voor de pluimveehouderij zijn nog
somber. De eieren vallen, evenals vele ande
re levensmiddelen, onder de distributiearti
kelen en de geheele eierhandel is in het dis
tributieproces ingeschakeld.
BLOEMBOLLEN.
In verband met de politieke wereldpositie,
is het moeilijk een juist beeld van den toe
stand in het bloembollenvak te geven. Vóór
9 Mei 1940 leek de toestand tamelijk gunstig.
De oogst van alle bolgewassen was dit jaar
evenwel zeer middelmatig, met uitzondering
van crocussen, waarvan het gewas beneden
het middelmatige bleef. De prijzen van tulpen
en hyacinten waren gelijk aan de door de
regeering vastgestelde lage minimumprijzen,
samen. Als zij nu haar armen om zijn hals
sloeg en uitriep „Stuur me niet weg, Frank,
ik heb je zoo lief
Hij boog zich naar haar over en zei„Zie
je, kindje dat ik gelijk heb gehad
Lore hield zich met moeite in en dacht
„Hij is zeker van zijn zaak, zeker van het
feit. dat mijn spel de menschen zal kunnen
boeien. Het is de weg, waarop Frank mij op
een nette manier uit zijn leven verwijdert
Het werd zeer laat. Frank en Lore reden
tegen die uur pas weer naar huis terug.
Stetten en Lichtenstein, die in hetzelfde ho
tel logeerden, namen een taxi en praatten
tijdens den rit nog over het feest na.
Frank bracht Lore naar haar kamer.
„Goeden nacht, Lore. Je zult morgenavond
weer niet vroeg in bed komen, eigenlijk erg
vermoeiend zulke huwelijksfeesten, vind je
niet
„Ja maar Elisabeth en Dorothea zijn heel
gelukkig en daar ben ik blij om."
„Vanzelf sprekend Eric en Chris zijn twee
aardige kerels, het zullen twee goede huwe
lijken worden
Zij beek voor zich en ant.woorddp zacht
,.Ik ben moe, Frank."
Hij boog zich naar haar toe. „Wel te rus
ten, kleine vrouw, groote kunstenares, droom
maar van een betere toekomst
Lore hoorde zijn vlugge voetstap, waarme
de hij zijn eigen kamer binnenging.
Zij ging vlug naar bed en sliep ook dade
lijk in. Den volgenden morgen stond de win
terzon stralend in haar kamer.
De trouwdag van haar zusters
Lore vouwde haar handen.
„Laat hen gelukkig worden," bad zij zacht.
Twee uur later reed zij met Frank weer
naar Loringen. Frank zag er moe en niet uit
geslapen uit. Zou hij misschien nog gewerkt
hebben
Lore had hem graag gevraagd, maar een
schuwheid hield haar er van terug.
Loringen was vol gasten. En hier was het
ook, dat Lore Frits Rohrbeck weer terugzag.
met uitzondering van eenige soorten. Toen
Nederland in den oorlog werd betrokken, wa
ren de vooruitzichten hopeloos, daar de uit
voer naar Frankrijk, Engeland -en Amerika
geheel werd uitgeschakeld. Deze landen wa
ren immers de grootste afnemers. Scandina
vië nam veel minder af. Noorwegen 42% min
der. Zweden 50% minder, terwijl Denemarken
ongeveer hetzelfde als het vorige jaar betrok.
Duitschland stelde gelukkig R.M. 8.000.000.
extra voor den invoer van bloembollen be
schikbaar.
Het surplus was tengevolge van de 50% in
krimp veel mindervan de vroege tulpen
was dit zelfs zeer gering.
Irissen waren geheel onverkoopbaar doch
de voorraad was zeer klein. De prijzen van
gladiolen waren beter dan het vorige jaar
doch hierbij dient in aanmerking te worden
genomen, dat de beteelde oppervlakte met
ca. 55% ingekrompen is.
De in Amerika geplaatste orders waren veel
grooter dan in 1939 doch door den toestand
kon er niets uitgevoerd worden. Vele expor
teurs leden hierdoor groote verliezen, daar
zij de gemaakte onkosten (voor reis
kosten enz.) reeds betaald hadden.
Tengevolge van de teeltregeling van groen
ten en andere akkerbouwgewassen was het
moeilijk om DIE artikelen, die loonend zijn,
te kweeken op gronden, die door den inkrimp
vrij gekomen waren, alsmede voor de tus-
schen- en nateelt. Crver het algemeen zijn de
financiëele resultaten ver beneden het mid
delmatige gebleven.
VISSCHERIJ EN VISCIIHANDEL TE
DEN HELDER EN OMGEVING.
De ruime Zuiderzee- en Waddenharingvang
sten van voorheen zijn na de afsluiting van
de Zuiderzee langzamerhand geregeld ver
minderd en dit seizoen is er heelemaal geen
haring meer gevangen.
De eveneens ruime ansjovisvangsten van
voorheen zijn ook sterk achteruitgegaan doch
niet geheel verdwenen. Het vangseizoen van
ansjovis begint iets later dan voor haring.
De vooruitzichten waren niet ongunstig, maai
de ingetreden oorlogstoestand, juist bij het
begin van het seizoen, was oorzaak, dat in
de naaste omgeving van Den Helder niet ge-
vischt kon worden, zoodat deze teelt geheel
verloren ging.
Van Wieringen af langs de Afsluitdijk tot
beoosten Harlingen kon die visscherij, zij het
dan ook beperkt, worden uitgeoefend en zij
leverde voor sommige visschers bevredigende
resultaten op.
De garnalenvangst kon gedurende de win
ter. en voorjaarsmaanden, binnen de zeega
ten, het „Marsdiep" enz. met inachtneming
der overheids-bepalingen doorgaan. De vangst
op consumptie-garnalen was niet groot. De
vraag uit binnen- en buitenland liet veel te
wenschen over. Daarentegen was er veel vraag
naar garnalen voor de drogerijen.
De visscherij op de Noordzee werd geduren
de de winter- en voorjaarsmaanden door
eenige motorbotters uitgeoefend maar had
door de beperkte gelegenheid tot vissehen
weinig te beteekenen. De grootere motorkot-
ters. die van elders uit betere gelegenheid
heid hadden om op de Noordzee te vissehen,
boekten gunstiger resultaten. Na het intreden
van den oorlogstoestand heeft hier alles wat
de visscherij betreft stop gestaan. De gevaren
en moeilijkheden noopten alle visschers bin -
nen te blijven, fierst in het najaar kwam er
eenige opleving en kon de garnalenvisscherij
onder beperkte voorschriften weder begin
nen, aangemoedigd door meer vraag naar
consumptie-garnalen voor binnenlandsche
behoefte. De prijzen stegen langzaam en lie
pen zelfs tot ongekende hoogte op. De vang
sten waren echter niet groot daar er te wei-
nig tijd was om zonder groot gevaar te vis-
sehen.
In November begon de sardijn- (sprot) -
vangst. Deze was bevredigend maar had veel
beter en ruimer kunnen zijn indien de gele
genheid om te mogen vissehen niet zoo be
perkt was geweest. De prijzen van dat artie-
kel waren ongekend hoog. Het seizoen voor
deze vischsoort duurt slechts kort. Gewoon
lijk komt deze vischsoort alleen in Novem
ber en December aan onze kust en de vangst
hangt dan nog veel van deweersgesteldheid
af.
Over het algemeen genomen is de vissche
rij voor Den Helder dit jaar na het intreden
van den oorlogstoestand ongunstig geweest.
De vischhandel en nevenbedrijven geraakten
hierdoor in moeilijke omstandigheden.
BINNENSCHEEPVAART.
Door de stremming van verkeerswegen en
de beperking in het gebruik van motorbrand
stof heeft het afgeloopen jaar voor de scheep
vaart tal van moeilijkheden opgeleverd. Des
ondanks hebben eigenaren van de binnen
vaartuigen, die hun bedrijf konden voortzet
ten, bevredigende resultaten bereikt, daar,
vooral door het beperkte asverkeer, de vraag
naar scheepsruimte aanmerkelijk grooter was
dan voorheen. Zoo steeg het aantal bevrachte
binnenvaartuigen in het district van de ten
kantore der Kamer gevestigde Bevrachtings
commissie belangrijk.
Ook de beurtvvaart had minder wanruimte,
zoodat de resultaten bevredigender waren,
alhoewel de bedrijfskosten sterk stegen niet
het minst bij die ondernemingen, welke door
gebrek aan motorbrandstof van sleepbooten
gebruik moesten maken.
Boor het verstrekken van de toewijzingen
voor brandstof en smeeralie aan de scheep
vaart zijn de werkzaamheden van de Bevrach
tingscommissie in het voorbijgegane jaar aan
merkelijk toegenomen.
j De IJsbestrijding in de Noordhollandsche
i wateren, die de Vereeniging „IJsstrijd" op
zulk een lofwaardige wijze placht uit te voe-
voeren, ondervond in den loop van dezen
winter een aanmerkelijke uitbreiding, door-
j dat de Rijkswaterstaat dit werk op de groote
i vaarten zelf ter hand ging nemen zij het
j ook in nauwe samenwerking met de bestaan-
De ontmoeting deed haar niets. Hij was haar
totaal vreemd geworden, hij leek niets meer
op den man, waarop zij eens verliefd geweest
was. Maar ach. het was immers ook niets
anders dan een jongemeisjes verliefdheid
geweest.
Met een soort van verademing stelde Lore
dit vast. Hij keek echter strak naar het mooie
gezichtje. Hij had heel wat van zijn knap
heid ingeboet, hij was zeer nerveus en bijna
ziekelijk mager geworden.
Zijn huwelijk, dat enkele maanden geleden
gesloten was, bleek een vreeselyke vergissing
te zijn en hij liep met plannen rond om naar
het buitenland te vluchten. Op het oogenblik
was hij alleen, zijn vrouw bevond zich in
San Remo. haar longen waren niet heelemaal
in orde. Waarschijnlijk zou mijnheer Lorin
gen Frits niet gevraagd hebben, als zijn vrouw
meegekomen was. dit zou hij tegenover Lore
niet gewild hebben, doch nu Frits alleen ge
komen was, kon hij moeilijk anders doen dan
hem een uitnoodiging sturen.
Mijnheer Loringen was zeer bevriend ge=
weest met den vader van Frits en daarom
had hij den jongen nooit heelemaal in den
steek gelaten. Want op de keper beschouwd,
v/as Frits een goede jongen alleen erg
lichtzinnigEn wat Lore betreft, hij had
toch nooit toestemming voor dat huwelijk
gegeven
Zoo waren de gedachten van mijnheer
Loringen weer by Lore en Frank.
Wat moest dat nu beteekenen
Een experiment, zooals Frank dit noemde.
Maar een heel gevaarlijk experiment
En als het nu mis ging Als Lore iemand
entmoette, die haar beter beviel Ondanks*
de vele plichten, die mijnheer Loringen de
zer dagen had, dwaalden zijn gedachten toch
steeds weer naar zijn lievelingsdochter af.
Frank danste eenmaal met Lore En zelfs
nu werden de mooie bruidjes in de schaduw
gesteld door de betooverende schoonheid van
Lore.
De donkere installatie, buitengewoon lange
Frank Daalman met in zijn armen die kin
derlijke. zachte, blonde, mooie vrouw
Iedereen keek naar dit lieflijke beeld. Het
de IJsbestrijdingscommissies.
WIERINGERMEERPOLDER.
Ook voor de Wieringermeer is 1940 in meer
dan één opzicht een bijzonder jaar geweest.
In de eerste plaats heeft de korte maar
hevige strijd, waarin ons landje in de jong
ste Meidagen gewikkeld is geweest, met al
de gevolgen van dien, niet nagelaten ook zijn
stempel te drukken op de Wieringermeer, al
was die invloed niet van dien aard, dat ge
sproken kan worden van twee streng te schei
den perioden van vóór en na 10 Mei.
Het uitgifteplan van boerderijen, zooals dit
oorspronkelijk voor 1940 was opgesteld, om-
de bedrijfjes, waarvoor mededinging is be
perkt tot de arbeiders, die aan het in cultuur-
brengen in de Wieringermeer hebben meege
werkt en 45 akkerbouw tuinbouw bedrijfjes,
waarvoor alleen gegadigden uit de noodlij
dende tuinbouwstreken in aanmerking komen.
Onmiddellijk na de verlammende oorlogs
dagen waren de vooruitzichten ten aanzien
van de uitvoering van het opgezette plan ui-
j terst somber en zag het er naar uit, dat de
i uitgifte 1940 geheel zou moeten worden opge
schort. Echter ondanks de moeilijkheden, die
zich voordeden vooral ten aanzien van mate-
1 rialenvoorziening, bestemd voor de stichting
van de noodige bedrijfsgebouwen, kon toch
vrij spoedig worden bekend gemaakt, dat de
1 gewone uitgifte doorgang zou vinden. De ver
anderde omstandigheden ten spijt, bleek de
belangstelling niet afgenomen. Niet minder
dan 687 gegadigden melden zich voor deze
uitgifte aan.
Alhoewel grootendeels, konden toch niet
alle moeilijkheden, die zich voordeden, vol
ledig ondervangen worden. Daardoor kon het
bouwprogramma van boerderijen en daarme
de het hiervoor omschreven uitgifte-plan niet
geheel worden uitgevoerd, zoodat 1500 ha
in eigen exploitatie moest worden gehouden
inplaats van 700 ha, zooals oorspronkelijk
vastgesteld. Gehoopt wordt dit restant in 1941
geheel in particuliere handen te kunnen
brengen. In totaal konden in 1940 58 boerde
rijen in pacht worden uitgegeven, zoodat de
totale uitgifte thans 392 bedrijven beloopt,
waaronder 20 kleine gemengde bedrijfjes en
9 akkerbouw/tuinbouwbedrijfjes, met een op
pervlakte van ruim 14000 ha. Daarnaast is
nog ongeveer 1000 ha als los land verpacht,
waarvan 520 ha in handen is van ruim 275
tuinders uit de randgemeenten, die door den
in de Wieringermeer ter beschikking gestel
den grond in staat zijn tot meer bevredigende
bedrijfsresultaten te komen dan voorheen.
Het restant is voor akkerbouw of veeteeltbe
drijf verpacht aan landbouwers uit het rand
gebied, voornamelijk Wieringen, die eveneens
met gebrek aan voldoenden cultuurgrond in
eigen woongebied te kampen hebben. Aan de
22 voor blijvende Staatsexploitatie bestemde
bedrijven, werden er dit jaar nog 15 toege
voegd, zoodat dit plan thans volledig is uit
gevoerd, omvattend 37 bedrijven, met een
oppervlakte van ruim 1000 ha. Op de drie
dorpen Wieringerwerf, Middenmeer en Sloot-
clorp deden de veranderde omstandigheden
eveneens haar invloed gelden, waardoor de
ontwikkeling geen gelijken tred hield met die
in de vorige jaren. Ook hier deed het gebrek
aan bouwmaterialen, waarbij de moeilijkhe
den in het transportwezen een voorname rol
spelen, zich voelen, zoodat stagnatie in den
nieuwbouw ontstond.
In ander opzicht was 1940 voor de Wierin
germeer echter een verheugend jaar. Op 21
Augustus werd n.1. het feit herdacht, dat
10 jaar geleden op dienzelfden datum de pol
der droogviel. Al is door de bijzondere om
standigheden. openlijk üeestvertoon achtqr-
wege gelaten, toch noodde deze herdenkings
dag bij uitstek tot een terugblik op wat in die
tien jaren tot stand is gebracht. Belangrijk
financieele offers hebben de droogmaking en
de sociaal-economische opbouw van de Wie
ringermeer ongetwijfeld gekost, doch wan
neer men bedenkt, dat hier een gebied van
20.000 ha vruchtbaren cultuurgrond werd ge
witte kanten kleed van Lore wekte de bewon
dering van alle aanwezige dames en zij, die
wat achteraf stonden, fluisterden tegen el
kaar, dat Lore met haar huwelijk toch de
beste partij had gedaan, want ofschoon er
nu een prins in de familie trouwde, bleef Dr.
Daalman toch de rijkste en interessantste
schoonzoon van het huis Loringen.
Loringen wist niet welk een opzien haar
dansen met Frank gebaard had. Maar hij wel
en daarom klemde hij de tanden op elkaar.
Plotseling zei Mevrouw Meiten
„Ja, vrienden, wat zegt U er van Gravin
Oostenburg heeft het Landgoed Heideheuvel
gekochtDe wilde gravin gaat zich dus in de
rust van het buitenleven tetugtrekken."
Een der aanwezige heeren lachte en merk
te op
„Zich terugtrekken Wel neen Mijnheer
Dosselhelm, U weet wel. de bankier vertelde
mij gisteren, dat de gravin juist de rust komt
verstoren. Zij zal groote feesten geven, die de
heele wereld zullen verbazen."
..Zoo
Men bestormde den spreker óm nog meer
te weten te komen.
Hij haalde de schouders op en lachte ge
vleid. want hij was nu het middelpunt van
de bezoekers geworden. Tenslotte zei hij
.Gravin Andea Oostenburg is een zeer char
mante vrouw. Daarbij is zij heel mooi en rijk
En als zij hier woont en het eene feest na
het andere wil organiseeen, dan moeten wij
daar blij om zijn, zou ik denken. Het is altijd
prettig als er iemand is, die de toon een beet
je aangeeft. En dat kan de mooie Gravin
uitstekend. Daarbij zullen die feesten haar
duizenden guldens kosten."
De spreker zweeg en dadelijk daarop klonk
de rustige stem van Frank Daalman
„In een moeilijke tijd als deze. moet men
het vermijden dergelijke feesten te geven,
zoodra deze niet in den familiekring blijven.
De nood is veel te groot omdat onze naasten
een dergelijke luxe toon te spreiden."
Er heerschte een algemeen stilzwijgen
Willy Björn, een beroemd beeldhouwer zei
tenslotte„Je hebt gelijk, FrankDeze
vrouw zal hier niets goeds uitlichten. Ik heb
gehoord dat zy beschermvrouwe van ver
schillende liefdadigheidsverenigingen is,
misschien maakt zij het daarmee goed."
Weer klonk de stem van Frank
„Dergelijke vrouwen hebben altijd een dek
mantel noodig voor hun eigenaardige neigin
gen." Lore keek haar man verwonderd aan.
De dames zagen deze blik en waren het met
zichzelf niet eens, of het huwelijk van Lore
gelukkig was of niet.
De houding van Frank tegenover ijn jon
ge vrouw was voorbeeldig toch was er iets,
dat aan babbelgrage tongen stof gaf, zonder
dat men het evenwel waagde, de veronder
stellingen onder woorden te brengen.
Het gesprek nam echter weer een andere
wending en de gravin was spoedig vergeten.
Later viel het de aanwezigen op, dat Mevrouw
Daalman niet meer aanwezig was. Waar was
zij heen Frank had Lore ook gemist. Onop
vallend keek hij naar haar uit, toen vroeg
hij zijn schoonvader naar zijn vrouw. Hij
lachte geërgerd.
Natuuriyk weer die kleine zottin. Wat heeft
zy nu weer vroeg Mijnheer Loringen.
Ze gingen samen naar buiten, vonden Lore
niet. In de vestibule zagen zij tante Truus,
een zuster van Mevrouw Loringen, die in
groote teruggetrokkenheid leefde. „Zoeken
jullie Lore Ze was niet goed en heeft zich
naar huis laten brengen." Haar harde oogen
keken Frank doordringend aan. Om haar
smalle lippen lag een eigenaardige trek.
Het gezicht van Lore's vader werd donker
rood. Hij wilde uitbarsten, doch Frank voor
kwam dit en zei „Geen opwinding, Papa
Ik ga naar huis
Het is trouwens ook al laat. En daarbij
ziekte moet men verontschuldigen."
Doch zijn stem klonk niet zoo rustig als
anders.
Frank nam kort afscheid van zijn familie
leden en kennissen. De beide bruidsparen wa
ren enkele uren geleden reeds afgereisd. Hij
kon dus rustig vertrekken. Zijn schoonvader
drukte hem de hand.
(Wordt vervolgd.)