32e JAARGANG
DONDERDAG 10 APRIL 1941
No. 42
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
GOEDE VRIJDAG.
Zenuwachtig?
HET GOUD VAN DE
EENZAME HOEVE
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG, DONDERDAG EN ZATERDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 1.30.
UITGEVER
CORN. J. BOSKER WIERINGEN.
BUREAU
Hippolytushoef Wieringen
Telefoon Intercomm. No. 19.
ADVERTENTIëN
Van 1 5 regels f 0.80
Iedere regel meer f 0.12
Goede Vrijdag, toen uw morgen
Over de aarde lichten zou,
Hield de zon 't gelaat verborgen,
Dreef de gansche schepping rouw,
En met wanhoop in het harte
Sloegen Zijn getrouwen 't ga
Hoe de groote Man van smarte
Stierf aan 't kruis van Golgotha.
Maar de Paaschdag is verschenen
En de zon kreeg dubb'len gloed
En de wanhoop is verdwenen
Uit der vrienden droef gemoed,
Want, ging Jezus heen van d'aarde,
Leefde niet zijn geest en woord,
Nu erkend in volle waarde,
In het hart der zijnen voort
Neen het Goede zal niet sterven
En de Liefde niet vergaan,
Zou men die ook duizend werven
Aan het kruis der schande slaan.
Wie een Gethsemané doorleeft, dien staat
ook een versterkende engel terzijde.
Maar daar is Lijden,
Schooner dan de Dood.
Want niet omniet
Wordt 't menschenhart vertreden
De brand der zielen
Ts het morgenrood
Waaruit lichtstil zal dagen Hemelvrede.
(Fred. van Eeden.)
als de gewoonste zaak, zelfs als onmisbaar
hadden leeren beschouwen. Het vleesch is
sehaarsch, de kaas wordt schaarsch, de melk
is in de distributie en de gerst in het
brood. Meer dan ooit te voren zal het voor
de huismoeder nu zaak worden om haar me
nu's oordeelkundig samen te stellen, opdat
de aan haar zorgen toevertrouwden tóch de
noodige calorieën en vitaminen naar binnen
krijgen. Dat blijft met de voorhanden grond
stoffen voor de voeding gelukkig altijd nog
mogelijk en deskundig advies op dit gebied is
ruimschoots voorhanden. Van het grootste
belang is natuurlijk, dat de beschikbare voe
dingsmiddelen tegen prijzen verkrijgbaar
blijven, die ook voor den gewonen man nog
te betalen zijn. H. Post.
bouwproducten ontvangen aanschrijving ge-
I wenscht is, de nog bij de telers aanwezige
voorraden goedgekeurde pootaardappelen,
I voor zoover deze niet voor uitpoot in het bin
nenland bestemd worden, zoo spoedig moge-
jlijk te doen opnemen in de exporten door de
B.EA.
Daartoe dienen telers, die nog goedgekeur
de pootaardappelen tegen de reeds eerder ge
publiceerde prijzen voor den export wenschen
te leveren, hiervan opgave te doen aan ons
bureau, Afd. Aardappelen, Kerkplein 13, Alk
maar.
j In deze opgave moeten worden vermeld
hoeveelheid, soort, klasse, sorteering en de
plaats waar de aardappelen liggen opgesla
gen.
tnij nliojzdt'5
Zo4zuAA)tctJ(rCettori
maken en houden U kalm. 8uisje 75cfc
LANDBOUW.
MOEDIG VOORWAARTS.
De lente is een behaagzieke schoone een
enkelen dag in de achter ons liggende weken
van den officieelen lentetijd heeft zy ons een
voorproefje willen geven van haar aantrek
kelijkheden als om ons nog meer te doen
hunkeren naar haar warmte en schoonheid,
doch dan trojc zij zich bijna terstond weer
terug achter de kille, grauwe nevels van vele
triestige dagen, dan wel schonk zij ons pra-
lenden zonneschijn waarvan zij capricieus ons
de warmte onthield met behulp van een snij
denden Noordooster. En zoo hunkeren wij
dan nog steeds naar haar weldadige zoelte,
terwijl wij met toenemenden benauwenis een
oog slaan op onzen snel slinkenden voorraad
„vaste" brandstoffen. Zullen wij er de mil
dere periode mee halen of zullen wij na het
offeren onzer laatste mudjes nog vele weken
moeten huiveren in onze kille binnenkamers
De Genestet zong reeds, dat onze noordsche
Mei gelijk November kan zijn. Om van April
niet te spreken, en ook niet te spreken van
die onfortuinlijken, die reeds in Maart in hun
winterjas 's avonds de krant hebben zitten
lezen aan een uitgedoofden haard. Maar dit
voorjaar zal ons overigens ook nog op menig
ander gebied het tegendeel van overvloed
brengen. De nationale productieslag wordt
wel voorbereid doch hij zal. zooals voor de
hand ligt, eerst later zijn heilzaam effect doen
gevoelen. In dit tweede oorlogsjaar, dat wel
dra voor Nederland aanbreekt, zullen wij de
tanden op elkaar moeten zetten en nog het
een en ander moeten missen, wat wij vroeger
FEUILLETON,
door
CHARLES ALDEN SELTZER.
18.)
Brazo stond op en volgde haar naar bui
ten. Zy stond hem toe om de leiding te nemen
en hij bracht haar naar de plek, waar hij
Henley begraven had.
In afwachting van haar komst, had hij de
aarde opgehoogd en een klein houten kruis
opgericht. Hij bleef niet bij haar talmen,
maar keerde naar het huis terug en stond in
de deur op haar te wachten.
Zij bleef langen tijd weg, maar toen zij uit
het bosch naar hem toekwam, zei zij niets.
Brazo trad terzijde en zij ging het huis
binnen. Zij liep naar haar kamer en sloot
de deur. Brazo liet haar begaan en ging het
bosch in, waar hij den omgevallen boomstam
opzocht, waarop hij gisteravond naar haar
had zitten kijken, toen zij uit de duisternis
van het bassin op hem toesnelde. Hij zuchtte,
stopte zijn pijp en begon te rooken. En onder
het rooken dacht hij na.
Wat had hij eigenlijk vernacht Hij wist
het niet. Hij wist nu, dat hij niets verwacht
had. Zijn hoop was een wilde hoop geweest,
zonder grond dan zijn eigen dwaze fantasieën.
In één enkel opzicht was het uitgekomen,
zooals hij zich voorgesteld had. Zij was bang
voor hem zij wantrouwde hem, zy hield niet
van hem. Had hij meer bewijs van haar af
keer voor hem noodig dan de herinnering,
hoe zij zyn pogingen om het huis bewoonbaar
voor haar te maken, becritiseerd had Zij
had het hem niet ronduit willen zeggen, dat
zij een afkeer van hem had zij had het hem
getoond door haar afkeuring van de gordij
Opgavekaarten contract-varkens.
De Voedselcommi|Ssaris voor Noordholland
maakt bekend, dat met ingang van 14 April
1941 de opgavekaarten van voor levering aan
de Nederlandsche Veehouderij Centrale be
schikbare contract-varkens, uiterlijk des
Maandagsmorgens ingeleverd dienen te wor
den bij het Bureau van den Voedselcommis-
saris, Landbouwhuis, Alkmaar.
Blanco kaarten, benoodigd voor de opga
ven, kunnen de officieel erkende varkenshan
delaars verkrijgen bij de Kringzaakvoerders
en de Bureauhouders.
Aflevering van stroovlas.
De Landbouw Crisis Organisatie voor Noord
holland maakt het volgende bekend
Ingevolge artikel 5 van het Vlasbesluit 1941
is aflevering van stroovlas door een teler aan
een stroovlashandelaar of vlasser alleen toe
gestaan, indien verkocht is op basis van een
prijs van f 0.12 per kg. voor gerepeld stroo
vlas van goede middenkwaliteit by levering
af bedrijf van den teler.
Ten einde te kunnen nagaan of aflevering
van reeds verkocht stroovlas in verband met
het bovenstaande is toegestaan, zijn de ver-
koopers van stroovlas verplicht in samenwer
king met hun koopers en een vertegenwoor
diger van de Landbouw Crisis Organisatie,
een goed doorsneemonster van de verkochte
Darty te nemen en in te zenden bij de Land
bouw Crisis Organisatie van hun gewest.
Indien na keuring van deze monsters mocht
blijken, dat niet verkocht is voor een prys als
overeenkomt met de hierbovengenoemde ba
sisprijs is aflevering van deze partij verboden.
Aflevering zal eerst dan zijn toegestaan,
indien de prys wordt aangepast aan de in 't
Vlasbesluit vastgestelde basisprijs.
Export van pootaardappelen.
De Voedselcommissai'is voor Noordholland
maakt bekend, dat het volgens dezerzijds van
de Nederlandsche Inkoopcentrale van Akker-
PROVINCIAAL NIEUWS.
nen, de kachel en de mat te kennen te ge
ven. Zij zou natuurlijk doen zooals zy voor
gesteld had.
zy zou hem Jim's goud in het wagentje
laten laden en regelrecht naar Corney rijden,
v/aar het verzonden zou worden. Zy zou weg
gaan met het goud en dat zou het laatste
zijn, wat hij ooit van haar zag. Maar zij zou
al het goud hebben hij zou er niets van
hebben, zelfs al had Jim gewild, dat hij het
nemen zou. Als zij weg was, zou hy het land
verlaten.
Hij zag Ella niet terug voor het middag
maal. Hij stond naast de kachel, heimelijk
een opwelling bedwingende om haar te roe
pen, toen hy haar kamerdeur hoorde open
gaan. Zij kwam in de keuken en ging in een
stoel naast de tafel zitten en hij keerde zich
niet om voor hy iets uit de kast moest halen.
Toen ontmoette hy haar blik en merkte, dat
zij naar hem keek.
„Je hebt het hier zeker erg druk. niet
waar vroeg zy.
„Och neen het is juist andersom."
„Maar je bent. den heelen morgen niet in
huis geweest. Je moet toch iets gedaan heb
ben."
„Ik heb op een boomstam in het bosch ge
zeten," zei hy. „Zitten denken."
„O, denken." Zy keek uit het raam, vervol
gens naar haar handen, die gevouwen in
haar schoot lagen. Blijkbaar sprak zy tegen
hem, want zy zei langzaam, haast vriende
lijk „Hy zat op een boomstam te denken."
Zij keek naar hem op. Het was maar een
blik, niets meer en toch voelde hy, dat hy
weei^ getaxeerd werd.
„Het waren natuurlijk zwaarwichtige ge
dachten," opperde zy.
„Ik dacht over jou." Brazo kreeg een kleur.
„Lr dat geval kun je mij zeker wel vertel
len, wat je dacht
„Zeker. Ik dacht over over je gezegde om
j van hier weg te komen. Het is beter als je
gaat. Wy zullen dadelijk het goud in het wa
gentje laden. Ik zal je naar Corney ryden
en zien, dat je goed op weg geholpen wordt
Rijhslandbouwwinterschool Schagen.
Bij de op 8 April j.1. gehouden openbare
eindles werd het diploma uitgereikt aan
J. W. Aukema, Slootdorp A. Bakker, Bar-
singerhorn J. S. Blijdorp, Middenmeer D.
Boekei, WieringerwaardH. J. Bos, Bergen
(N.H.) J. A. Bos, OterleekH. Brons, Haar
lem P. Donker, Twisk J. Dros, Eierland
(Texel) M. C. Francis, Dirkshorn M. Glas,
'fc Zand (N.H.) P. Gootjes, Dirkshorn J.
Gravemaker, Houtrakpolder A. Groenenberg,
Middenmeer C. Hoogschagen, Koegras M.
de Jong, Spanbroek H. A. de Jonge en P.
de Jonge, Wieringcrwcrf B. J. Kaan, Anna
Paulowna N. D. Kaan, Wieringerwaard P.
Kaan, Middenmeer P. Kelder, Oost-Knollen
dam P. Kooij, Wieringerwaard W. Kooy-
man. Haringhazen W. J. de Leeuw, 't Zand
H. Lether. Wieringerwerf D. Marees, Barsin-
gerhon S. W. Meurs. Schagen M. E. v. d.
Pol, Landsmeer F. Polter en H. Popkema,
Slootdorp H. M. Riepma, Middenmeer M. J.
Roeper, Cocksdorp (Texel) C. Stapel, Sijbe-
carspelC. G. Stapel, Slootdorp M. C. Tim-
mers, Wieringerwerf W. G. v. d. Veen, Mid
denmeer C. Zijdewind, Schagen en G. Koe
koek, Wieringerwerf.
Afgewezen één.
Van de eerste naar de tweede klasse wer
den bevorderd de leerlingen
D. P. Bakker, Vught G. C. v. Balen Blan
ken, Anna Paulowna C. Bood, Schagerbrug
K. Brak, Barsingerhorn J. P. Bos, Oudorp
J G. Bruin, Burgerbrug G. Dam, Dirkshorn
J. Feitsma, Middenmeer S. G. Frankfort,
Alkmaar G. Geertsema, Kolhorn W. de
Geus, Stompetoren K. Gootjes, Schagen J.
Groot, Oude Niedorp P. S. J. Groot, Den Hel
der J. J. van Hellemond, Hilversum A. Ho-
man en N. Hoogendoorn, Slootdorp A. Hoog
land, WieringerwerfC. W. Hoogschagen,
Anna Paulowna G. M. Hoornsman, Juliana-
dorpK. Iwema, Middenmeer J. de Jager,
Alkmaar C. Kieft, Schermer C. W. Kiste-
maker, Den Helder H. Klazinga, Wieringer
werf; A. P. Kramer, Burgerbrug D. Kwan-
tes, Purmer H. J. Leber, Eierland (Texel)
W. Luinenburg, Slootdorp P. Lont, Wierin-
gen P. Muntjewerf, Krommenie Z. Oosten-
brug, Middenmeer D. Otjes, Grosthuizen
J P. E. Ott, Hoorn W. Pijper, Alkmaar P.
H. Riepema, MedemblikK. M. Spaan, Heer-
hugowaard N. F. Spaan, St. Pancras S.
Spaans, Wieringerwaard A. Torenvlied, Alk
maar Tj. Veenstra, Middenmeer H. v. d.
Zaag, Slootdorp.
Herexamen twee, niet bevorderd vier leer
lingen.
MELK TE DUUR VERKOCHT.
Wegens het verkoopen van de melk met
1 cent boven den vastgestelden prijs werd
door de politie te Winkel procesverbaal opge
maakt tegen een slijter.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
en het goud in veiligheid komt. Ik zie nu in,
dat je niet hier kimt blijven. Je vertrouwt
mij niet en je houdt niet van mij. Daarom
is het beter als je weggaat."
Zy glimlachte.
„Wat ben je van plan om te doen, als ik
weg ben vroeg zy kalm.
„Ik was op weg naar Lincoln County, toen
ik Jim vond," antwoordde hy. „Ik geloof, dat
ik maar verder zal trekken, tot ik daar kom."
„En hoe moet het met je deel van het
goud
„Och wat. Ik wil het niet hebben. Ik was
nooit van plan om het aan te nemen. Het
behoort aan jou."
Zy zweeg en haar blik werd peinzend toen
hij op Brazo rustte, die niet naar haar wou
denken. Het ontmoeten van haar blik was
als een kijken in de zon. Zij was twee en
twintig, dus drie jaar jonger dan hij en toch
was zij in haar doen jaren ouder. Daarenbo
ven bezat zy een wijsheid, die hij nog niet
verworven had en er was een moederlijke
atmosfeer om haar, terwyl een kalme en
peinzende gloed in haar oogen hem, in haar
tegenwoordigheid zich als een kind deed
voelen.
„Toen ik vandaag in het bosch was kwam
ik bij een omgevallen boom," zei ze. „Hy lag
aan den zoom van het bosch, vlak bij de plek
waar Wolf Wilson mij greep. De bovenkant
is glad afgesneden en hij ziet er uit, alsof
iemand er heel lang op gezeten heeft. Herin
ner je je hem
„Daar zat ik gisterenavond, toen ik je zag
aankomen," antwoordde Brazo.
„Heb je daar dikwijls gezeten
„Heel veel. In het eerst placht ik daar te
zitten om uit te kijken naar de mannen van
den sheriff. Na een poosje sleet dat, toen ik
Jim Henley was geworden."
„Maar je bleef er toch zitten," zei ze. „Dat
was zeker uit gewoonte
„Niet heelemaal," bekende Brazo en kleur
de weer. „Nadat Jim stierf placht ik daar te
zitten om op je komst te wachten."
„Je was er zeker van, dat ik zou komen
GEEN VERPLICHTING TOT AANGIFTE
VAN SIERADEN.
Onjuiste opvatting over de nieuwe
deviezenverordenïng.
In verband met de onlangs afgekondigde
deviezenverordening ontstond in breeden
kring de vraag of de naaste toekomst ook
verplichte aangifte of inlevering van gouden
en zilveren voorwerpen en sieraden kon wor
den verwacht. Van bevoegde Duitsche zijde
vernemen wy, dat deze opvatting ongemoti
veerd is en dat zoodanige maatregelen in het
geheel niet uit de verordening voortvloeien.
KIP OP VLEESCHBON?
Na het extra-ei, dat ons met de Paaschda-
gen is toegezegd, staat, naar verluidt, nog n'
tweede Paaschverrassing op het programma.
Een groote hoeveelheid bevroren kippen uit
de koelhuizen zou in consumptie worden ge-
bx*acht. De poeliers zouden deze kippen dan
verkoopen tegen inneming van veelschbons.
En de kippen zouden een welkome afwisse
ling op het vleeschmenu vormen.
Te bevoegder plaatse kon men, toen wij
naar de details van dit plan informeerden,
bovengenoemde mededeeling ontkennen, noch
bevestigen, meldt de Tel.
RAYON-INDEELING VOOR MELK-OPHALEN.
Zooals bekend is, kreeg de voedselcommis-
saris o.a. van N. Holland, de bevoegdheid, om
de producenten te verplichten aan bepaalde
fabrieken de melk te leveren. Het is den voed-
selcommissaris ernst, om een einde te ma
ken aan het kris en kras ophalen der melk,
waardoor veel arbeid en brandstof nutteloos
verloren gaat, terwyl het product er niet be
ter op wordt. De commissaris overlegt met
een commissie, bestaande uit vier vertegen
woordigers van de coöp. fabrieken en drie
van de speculatieve fabrieken het instellen
van een rayon-indeeling.
Reeds is de kaart van N.H. daarvoor ver
deeld. Het gevolg hiervan zal zyn, dat enkele
fabrieken minder en andere meer melk zul
len ontvangen, doch daarvoor zal niet wor
den teruggedeinsd, nu vorig jaar een vrij
willige rayon-indeeling. waarvoor het kaas
controle-station N.H. en de Bond van Coöp.
Zuivelfabrieken veel arbeid verrichten, niet
slaagde, aldus een bericht in het Handelsblad.
BARNEVELDER MARKT.
Uit Barneveld schrijft men, dat de aanvoer
op de eierenmarkt daar nog steeds achter
blijft bij de productie. Wel zijn er plannen,
om het marktbezoek aan te wakkeren, maar
het is moeilijk, om de pluimveehouders te
o\ertuigen van de wenschelijkheid. om weer
zélf hun eieren te gaan markten. Immers,
geldelijk voordeel zit daar niet in, want de
koopman-verzamelaar haalt de eieren even
graag voor f 1.07 per kilo af van huis, dan
„Ja."
„En ik kwam," zei ze. „En nadat ik kwam
nadat je daar maanden lang op me had
zitten wachten was je niet eens belangstel
lend genoeg om te vragen, wat my overko
men was. Je was niet belangstellend genoeg,
om te vragen, hoe het kwam, dat Wolf Wil
son mij vervolgde."
„Ik dacht, dat je het my wel zou vertellen,
als je er zin in had, antwoordde hy.
Zij klopte met haar vingertoppen op den
rand van de tafel. „Je bent geen nieuwsgie
rig mensch, is het wel
„Ik probeerde meestal om my by mijn ei
gen zaken te bepalen," antwoordde hy een
voudig.
„Wel," zei ze en sloeg haar oogen neer.
..Je slaagt daar bijzonder goed in." Zij zat
heel stil en vervolgde rustig „Er overkwam
mij eigenlijk niet veel. Ik stapte in Corney
uit den postwagen. Daar was een man te
paard, die een handpaard by de teugels hield.
Ik vroeg aan dezen man, waar ik mijn broer
Jim Henley kon vinden. Hy zei my, dat Jim
hem gezonden had om mij te halen en dat
ik het handpaard moest bestijgen en met
hem meegaan. Hij droeg mijn valies.
„Ik ging met hem mee. Natuurlijk wist ik
niet. waar wy heengingen, want al spoedig
nadat wij op weg gingen, werd het donker.
Wij reden het grootste deel van den avond
en kwamen aan een huisje bij een rivier.
Daar waren verscheidene andere mannen. Ik
vroeg hun, waar Jim was en zij zeiden, dat
Jim spoedig zou komen. Zij Drachten mij in
het huis, maar behielden myn valies. Ik voel
de, dat er iets niet in den haak was maar ik
durfde niets te vragen. Wolf Wilson had mij
naar het huis gebracht, want ik hoorde een
der andere mannen hem aanspreken.
Ik ging niet naar bed, maar bleef zitten
luisteren. Ik hoorde de mannen over Jim
praten en over goud dat Jim naar Corney
had gebracht. Jim had een bestelling levens
middelen met goudklompjes betaald. De
mannen dachten zeker, dat ik was gaan sla
pen. want zy zeiden heel wat. Zy doorzoch
dat hy ze in de markthallen in ontvangst
neemt en het bespaart, den pluimveehouder
den tocht naar het dorp.
Op de pluimveemarkt wordt de handel van
week tot week kalmer. Is er veel vraag, dan
gingen de kooplieden de boeren reeds een
eindweegs tegemoet, in de hoop de eersten te
zijn, maar thans is eerder het omgekeerde
het geval. De oorzaak is, dat de poeliers uit
de steden zich steeds meer gaan houden aan
de vastgestelde prijzen, terwyl de pluimvee
houders tot voor kort de neiging hadden,
méér te vragen.
ZIEKELIJKE NEIGING TOT STELEN.
Winkeldiefstallen van waardelooze
voorwerpen.
Een 28-jarige vrouw te Haarlem, die zich
moeilijk kan aanpassen aan de verminderde
inkomsten van het gezin door de werkloos
heid van haar man, ontwikkelde een ziekelij
ke neiging tot stelen. Zij nam niet alleen
kleeren weg om haar eenige kind behoorlijk
te kunnen kleeden, maar stal ook uit winkels
tal van waardelooze voorwerpen als vaasjes,
etc. Soms was ze in groote mate bezeten door
den angst diefstallen te zullen plegen, dat
ze niet naar haar werkhuis durfde te gaan.
Eerst werd zij wegens winkeldiefstal tot
ec-n geldboete veroordeeld, daarna tot een
voorwaaidelijke gevangenisstraf. In haar
werkhuis stal zij echter sedertdien eenige
bankbiljetten, zoodat de gevangenisstraf uit
gevoerd moest worden. De politierechter leg
de haar wegens den diefstal van het geld een
gevangenisstraf van een maand op, maar van
de vrijheidsstraf van veertien dagen had zij
zoo den schrik te pakken gekregen, dat zij in
hooger beroep ging. Voor het Amsterdamsche
Kof requireerde de proc-generaal, m. A. A. L.
F. van Duilemen. bevestiging van het von
nis van den politierechter. In het, al geruimen
tyd geleden opgemaakte, rapport werd de
vrouw reclassabel genoemd en werd aange
drongen op een voorwaardelijke veroordeeling.
De verdediger, mr. Th. J. Eskens, vroeg op
schorting van de uitvoeringen van het vonnis
in afwachting van een verzoek tot gratie. Het
Hof zal over veertien dagen vonnis wijzen.
GEMEENTE ANNA PAULOWNA.
HUUR OPGESLAGEN.
Door ae gemeentepolitie te Anna Paulowna
werd tegen een huiseigenaar aldaar proces
verbaal opgemaakt wegens het verhoogen van
de huur eener woning.
BURGERLIJKE STAND ANNA PAULOWNA.
Geboren Johanna, dochter van M. Kalter
enG. Schurink Anna Klazina, dochter van
J. Bosma en R. Jonker Jan Berthus, zoon
van L. Ziedeman en T. SmitCornelis Jose-
phus, zoon van C. Op het veld en A. de Moei
Jacob, zoon van J. Boon en G. Klay Anna
Catliarina, dochter van P. Prins en J- Dijk
stra Agatha Sophia, dochter van C. J. Zwirs
en A. M. Bakker Geertje, dochter van Jb.
Wisse en St. Bouwers Cornelis Anthonius,
zoon van M. J. Moerland en C. A. BorstJan
Pieter, zoon van A. Meilink en N. Tijsen
Johannes Cornelis, zoon van C. Vlaar en S.
A. BroersMartinus Theodorus Hubertus,
zoon van H. J. Timmers en C. M. A. Kroon
Elisabeth, dochter van C. Winkel en A. E.
Winkel.
ten mijn valies en lazen enkele brieven van
hem, aan mij gericht, die ik meegebracht
had. Natuurlijk wist ik, dat zij probeerden
om iets te weten te komen over Jim's goud
en zij dachten misschien, dat Jim in een van
zyn brieven aan mij er over geschreven had."
„Tegen den morgen gingen zij weg en ik
opende de deur van het huisje. Ik wist, dat
ik moest zien om weg te komen. Toen ik de
deur opendeed, zag ik een man by de deur
op den grond zitten, met zijn rug tegen den
muur van het huis. Zij hadden hem blijkbaar
daar achter gelaten om my te bewaken. Maar-
hij was in slaap gevallen. Ik ging naar bui
ten en vond een paard. Ik reed langs de ri
vier naar een boschje. Jim had mij geschre
ven, dat Battle's Basin precies ten Noorden
van Corney lag. zoodat ik, toen de zon op
kwam, naar het Oosten reed. daar ik mij
herinnerde dat in den vroegen avond, toen ik
met Wol Wilson meereed, de maan achter
my gestaan had. Natuurlijk beteekende dat,
dat wij naar het westen gereden waren.
Ik probeerde om zoo dicht mogelijk bij de
rivier te blijven, maar er waren plekken,
waar dit onmogelijk was en daarom raakte
ik. na een tijdje verdwaald. Maar ik bleef in
Oostelijke richting gaan. Gedurende den dag
hoorde en zag ik wel zesmaal eenige der man
nen. Zij zochten mij, maar ik ontweek ze tot
even nadat het donker werd. Toen moest ik
een open, vlak gedeelte oversteken en een
der mannen zag mij. Het was Wolf Wilson."
„Daarna kan ik mij alles niet zoo goed
meer herinneren. Ik reed zoo snel ik kon
gedurende verscheidene uren, naar ik dacht.
De man, die mij gezien had. kwam nader.
Toen. terwijl ik over een rotsrand reed, zag
ik in de verte een licht. Ik vermoed, dat het
licht in dit huis was. Ik reed er op aan. Het
paard was de helling van den rotsrand afge
daald en rende door het gras, toen er iets
met hem gebeurde en hij stond stil. Vervol
gens liep hij weer door, maar was kreupel.
Hij kon niet zoo hard draven als ik loopen,
zoodat ik afsteeg en begon te hollen."
(Wordt vervolgd.).