32e JAARGANG
ZATERDAG 14 JUNI 1941
No. 67
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
HET GOUD VAN DE
EENZAME HOEVE
WIERINGER COURANT
Hoofdredacteur
Com. J. Bosker, Wieringen.
Verschijnt eiken
Dinsdag, Donderdag en Zaterdag.
Abonnementsprij s
per 3 maanden f 1.30.
AD VERTENTIëN
Van 1 5 regels f 0.60
Iedere regel meer f 0.12
UITGEVER
CORN. J. BOSKER WIERINGEN.
BUREAU:
Hippolytushoef Wieringen
Telefoon Intercomm. No. 19.
VROEG MAAIEN EEN EISCH
De Leider van de Vakgroep Weide-
bouw van het N.A.F., de Heer G. J. de
Ruiter schrijft
Na een lange schrale lenteperiode
kragen wij nu wat meer warmte. Ge
lukkig maar voor boer en volk Nooit
beter dan thans gevoelt men als mensch
zijn afhankelijkheid van de natuur.
Nimmer leerde men den boer beter waar
deeren als den onmisbaren bemidde
laar tusschen natuur en consument.
Een ieder gevoelt thans dat een meer
of minder gunstige weersgesteldheid en
dat meer of mindere toewijding en des
kundigheid van den boer tevens beslis
send is voor de dikte van de boterham
en voor de vraag of men die nog zal
kunnen beleggen, dik of dun.
Daarom hebben onze boeren thans
zulk een ontzaggeüjk groote verantwoor
delijkheid jegens ons volk.
Daarom komt het thans zoo bij uit
stek aan op hun bekwaamheid en bo
venal op hun geheelen lichamelijken en
geestelijken inzet tot groote productie.
Daarom staan wij schouder aan schou
der in den productieslag. Welnu, als er!
dan zooveel mogelijk moet worden
voortgebracht en zoo weinig mogelijk
verloren mag gaan van het gewonnene.l
dan dienen onze weideboeren op lrun
tellen te passen De goeden niet te na
gesproken, stellen wij vast, dat er door
hen nog rustig wordt gezondigd tegen
de eischen „de grootst mogelijke pro
ductie en de kleinst mogelijke verlie
zen."
Nog steeds zien wij het gras veel te
oud worden èn in de weiden, maar
vooral in het hooiland.
Men bedenke toch, dat jong gras en
jong grashooi een hoogwaardig veevoe
der is, maar dat grasstroo nog steeds
weinig voor heeft boven het als kracht
voeder niet zeer vermaarde graanstroo
Wij zullen geen streeken noemen waar
men de koeien nog veelvuldig weidt in
bosschige weiden vol boterbloemen en
verder minder gewenscht onkruid.
Ook noemen wij de provinciën niet,
waar men ook nu weer te lang wacht
met maaien, waar nu de. machine er
reeds noodig in moet
Maar dat men zich daar betere
Jonge weide beteekent betere weide
en meer eetgroen. Jong maaien betee
kent gemakkelijk maaien en hooien en
tevens beter hooi met meer en beter
nagras. Met het geringe krachtvoerrant-
soen komt het in den volgenden winter
vooral aan op BEST HOOI.
Dus nogmaals
Maait jong, weidt kort.
Besteedt alle mogelijke zorg aan de
verpleging der weiden en vooral aan de
conserveering van den oogst door het
winnen van prima droog jonggemaaid
hooi en met zuur ingekuild gras en be
denkt dat alle verlies en alle mindere
productie beteekent, dat straks onze
volksvoeding zal worden geschaad
BINNENLANDSCH NIEUWS.
FEUILLETON.
door
Charles Alden Seltzer.
43.)
Brazo liep langzaam van den stal
weg. Hij wist, dat er van hem verwacht
werd, dat hij zich aan de ongeschreven
wet zou houden, al had hij niet zelf een
boodschap aan Wilson gestuurd. Wilson
was gewaarschuwd. Wilson zou hem op
wachten op de plek, die hij verkoos Hij
kon zich schuilhouden en onverwacht
te voorschijn treden, zijn vijand over
rompelende. Hij kon op den loer liggen
om een hoek in een tent in een der her-
hergen overal. Hij kon plotseling te
voorschijn komen en roepen, om, vol
komen gewettigd, te schieten, zoodra
Brazo zich omkeerde. Het eenige, wat
Wilson niet doen kon, was wat Ander-
son vreesde, dat hij doen zou hem
zonder waarschuwing in den rug schie
ten.
Zoodoende wist Brazo niet, waar Wil
son te vinden zou zijn. Hij liep lang
zaam naar het Westen, naar de verste
tent in die richting, keerde zich om en
kwam terug in Oostelijke richting.
De menschen stonden onbeweeglijk,
toen hij voorbijkwam, maar hij sloeg
geen acht op hen, behalve dat hij hun
gezichten scherp opnam. Hij passeerde
een herberg, toen een gefluister^ woord
Vischvergiftiging te Maastricht.
Woensdagavond laat werd een 40-jari-
ge vrouw te Maastricht door haar broer bij
zijn thuiskomst dood in haar woning aange
troffen. Het onderzoek wees uit, dat de
dood waarschijnlijk hel gevolg was van
vischvergiftiging.
In een ander gezin vertoonden vier le
den Woensdag vergiftigingsverschijnselen
na het eten van paling, welke in de stad
was gekocht.
De politie heeft een ernstig onderzoek
ingesteld naar de omstandigheden van de
ze vergiftigingsverschijnselen en naar de
herkomst van de visch,
JEUGDIGE INBREKERS IN DE VAL
De jongste waszes jaar!
Het is de politie te Brunssum mogen ge
lukken een troep deugnieten van zes tot
vijftien jaar te ontmaskeren, die verschil
lende inbraken op touw hebben gezet.
Het begon met een bierfuif in het geslo
ten restaurant „Edenpark." Zes jongens
klommen naar binnen en trokken in de
kelder de leiding uit een vat bier, zoodat
het gerstenat den geheelen kelder over
stroomde. Verder namen ze nog verschil
lende lepels en glazen mee. Een ander ope
ratie-terrein vonden ze in schoolgebou
wen, o.a. in de protestantsch-christelijke
school, in de R.K. meisjesschool en in de
R.K. jongensschool. Alles, wat zij hier
vonden, werd meegenomen, geld uit mis-
siebusjes, schoolbehoeften, zeep, twee
voetballen, enz. f»e^ wexd versnoept
of voor den bioscö^,* uitgegevert.
Mijnwerkers opgeslot»'».
Woensdag had op de 400 M. verdieping
van de staatsmijn „Emma" te Heerlen een
instorting plaaas, waardoor vier mijnwer
kers, die op 80 M. van deze instorting
werkzaam waren, werden opgesloten. Aan
slonds werd met het opruimingswerk be
gonnen. Na vijf uur hard werken konden
de mijnwerkers uit hun benarde positie
worden bevrijd. Zij hadden geen letsel op-
geloopen.
NAAMGEVING IN DEN N.O.-POLDER.
„Eerste suggestie" thans verschenen
Nu de Noordoostpolder steeds meer tot
zijn eigenlijke bestemming nadert, wordt
de kwestie der naamgeving actueel, Er zijn
verschillende veronderstellingen geuit
voor namen, die het meest in aanmerking
zouden komen voor de dorpen, kanalen,
vaarten en gemalen, zonder dat men hier
op van officieele zijde heeft gereageerd.
Thans is echter een rapport verschenen,
houdende ,een eerste suggestie van naam
geving aan de voornaamste elementen in
den Noordoostelijken Polder". We mochten
hier inzage van nemen en er een en ander
uit overnemen, mits daarbij werd vermeld,
dat het een suggestie is, en het plan als
zoodanig de hooge goedkeuring nog be
hoeft.
Door deze naamgeving worden tal van
historische bijzonderheden ook voor het na
geslacht bewaard.
Dat voorgesteld wordt den geheelen
polder Urkerland te noemen, is reeds vrij
wel algemeen bekend. Aan de gemalen zou
men de namen willen geven van belang
rijke strijders voor de plannen der inpol
dering, namelijk Buma voor het gemaal
bij Lemmer, de oprichter van de Zuider-
zeevereeniging in 1886 Vissering - voor
hel gemaal bij Urk -, naar mr. G. Visse
ring, die de plannen vooral economisch en
financieel heeft verdedigd, en Smeenge -
voor het gemaal bij de Voorst -, naar
mr. Harm Smeenge, die zich vooral in
meer populairen zin aan de propaganda
voor de verwezenlijking van den polder
heeft gewijd.
De bevolkingskernen zullen namen krij
gen volgens de hier bedoelde suggestie,
van vroeger beslaand hebbende plaatsen
in het gebied van den polder. Als zoodanig
zullen Ens en Emmerleroord op Schokland
blijven beslaan. Het hoofddorp, op de
kruising van de vaart en den weg van Urk
naar Zwolle en den weg van Kampen naar
Lemmer, zal Nagele worden genoemd,
naar Nakala, dat hier omstreeks het jaar
10CO moet hebben gelegen. Meer Noord-
Oostelijk, op 't snijpunt van de wegen naar
Steen wijk en Zwolle naar Urk, is Maan-
huizen geprojecteerd, naar het vroegere
Maenhuysen genoemd, dat niet ver van
Emmeleroord moet hebben gelegen. Aan
den straatweg van Urk naar Lemmer,
j Noordwestelijk van Nagele komt5 volgens
het plan Ruthne te liggen. Voorts wil men
de namen Espel en Algodel weer in eere
herstellen, naar dorpen, die vroeger op 't
Urch op hel toen veel grootere eiland Urk
moeten hebben gelegen. Espel is geprojec
teerd ongeveer halverwege Urk en Schok
land. Even voorbij Schokland zou dan
het dorp Kamperzand komen te liggen op
het thans bestaande Kamperzand. Aan de
Kerng, aan den Kuinderweg. tusschen Na
gele en Kuinre, zou eerst de naam Veen-
huizen zijn gegeven, doch daar deze naam
reeds bestaat, heeft men den voorkeur ge
geven aan Kuinderveen.
De hoofdkanalen stelt men zich als volgt
voor te noemen van Nagele naar Lem
mer Lemstervaart naar Urk Urker-
vaart i naar de Voorst Zwolsche vaart
Be sluizen wil men doopen die bij Lem
mer Friesche sluis bij Urk Urker
sluis bij de Voorst Voorster sluis de
sluis in den polder bij Maanhuizen Maan
huizer sluis die in het Ganzendiep, bui
ten den polder Ganzensluis de sluis
bij Kadoelen Kadoelersluis.
De primaire wegen zullen volgens het
plan aldus worden genoemd van Nagele
naar den Ramspolt Kamperweg van
Nagele naar Urk Urkerweg van Nage
le naar Lemmer Lemsterweg van Na
gele naar Vollenhove Zwolsche weg.
Het haventje aan het eind van hel
randkanaal Zwartsluis- IJselmeer zal
Schokkerhaven komen te heeten, omdat
ze de haven en reede van Schokland ver
vangt de vaargeul van de Schokkerha
ven naar de Ramspol het Ramsdiep, en
de afwaleringsgeul bij Ramspol, de Rams-
geul het meer bij Kampereilandi waarin
het Zwartewater zal zal uitmonden het
Zwartemeer het kanaal Kadoelen-Blok-
zijl, langs het land van Vollenhove Vol-
lenhoofsch kanaal en de nieuwe IJsal-
mond door de Kattenwaard Kattendiep,
Voorts zijn er tal van secundaire water
en landwegen ontworpen, die meestal ge
noemd zijn naar de plaatsen waarop ze
hoofdzakelijk aansluiting geven.
Alkm. Crt.
tot hem doordrong.
„Hij is voor zijn tentVolgende
straat
Brazo hoorde de stem, maar sloeg er
geen acht op. Hij wist, dat hij hier
geen vrienden had. Maar voor het ge
val er iemand in de stad mocht zijn, die
hem goedgezind was, hield hij de woor
den in gedachten, toen hij klaar was
met het zoeken tusschen de twee onre
gelmatige rijen tenten en liep naar de
tweede.
En daar, op eenigen afstand, zag hij
Wilson.
Zooals er gefluisterd was, stond Wil
son voor zijn tent. Hij stond met zijn
rug naar Brazo gekeerd en repareerde
blijkbaar den opslag van zijn tent. Hij
scheen een scheur in het zeildoek te
naaien. In ieder geval verwachtte hij
blijkbaar niet, dat Brazo hem een be-j
zoek zou brengen. Zoo leek het ook al
len, die Brazo volgden en hun, die van
terzijde opdrongen.
Maar Wilson wist wat er gebeurde.
Hij had Brazo gezien, toen de laatste
aanstalten maakte om naar hem toe te J
komen en terwijl hij zijn belangstelling
scheen te bepalen tot den tent-opslag.'
had hij met een steelschen blik opge
merkt, dat Brazo de andere straat liep j
af te zoeken. Hij begreep nu, uit de
doodsche stilte, die ingetreden was, dat
Brazo hem gezien had en spoedig bij
hem zou komen. Toch keerde hij zich
niet om, of gaf eenig blijk, dat de aan
wezigheid van zijn vijand hem bekend
was. Hij keek eens naar de tent. waar
in Jack Brinn verdwenen was en toen
hij een geweerloop door een scheurtje
iri het zeildoek zag steken, glimlachte,
hij met een zekere norsche sluwheid.
Brazo liep langzaam door het dikke
stof naar Wilson toe. Brazo's handen
hingen langs zijn zijden, ofschoon zijn
blik geen oogenblik van den rug van
den ander afdwaalde, terwijl hij zijn
vijand naderde. Want hij was overtuigd,
dat Wilson hem gezien had, wist dat hij
naderkwam en van plan was om zich
snel om te keeren en te schieten. Hij
wachtte op de snelle samentrekking der
spieren, die aan het omkeeren vooraf
zouden gaan. Onder tusschen maakte hij
den afstand tusschen zichzelf en Wilson
steeds kleiner.
Eindelijk bleef hij, op een twaalf voet
afstand van Wilson staan. Wilson was
nog altijd met den opslag van de tent
bezig. Hij was zich wel bewust, dat Bra
zo achter hem stond, want Brazo kon
de spieren achter aan zijn nek zien
trillen.
Brazo's handen hingen nog altijd
langs zijn zijden. Hij liet nu zijn rech
terschouder een weinig zakken, zijn
knieën gingen een weinig naar voren
om zijn spieren de juiste spanning te
geven voor de miniem kleine linksche
beweging, die hij altijd maakte, als hij
zijn pistool trok, zijn rechterarm iets
naar buiten, de hand geopend.
„Wilson I" riep hij scherp.
Wilson keerde zich snel om, zich hou
dende alsof Brazo's stem, die hem on
verwacht bereikte, hem had doen
schrikken. Hij had zich deze beweging
voorgenomen, daar hij wist, dat er veel
getuigen waren en had verwacht, dat
hij het schouwspel zou bieden van een
ongewapend man, die bedreigd werd
door een pistool in de hand van een
vijand, die hem zocht te dooden. Hij
keerde zich om, niet anders verwachten
de dan om in den loop van Brazo's pi
stool te kijken. Jack Brinn's geweer te
DE THRIPSAANTASTING IN
HET VLAS.
Van alle kanten bereiken ons de be
richten dat de tripsaantasting de vlas
velden dreigt te verwoesten. Om te
voorkomen dat overhaaste stappen ge
daan worden willen we hier even het
een en ander meedeelen over de stand
van zaken.
In de eerste plaats is het van belang
te weten met welke thrips we te maken
hebben. Voor de vlasteelt zijn twee soor
ten Thrips van belang, n.1. Thrips an
gusticeps en Thrips lini,
Thrips angusticeps verschijnt eerder
dan Thrips lini, in normale tijd reeds
in April, dit jaar zal het wel Mei ge
weest zijn. Ze tasten ook andere gewas
sen aan als erwten, bieten en misschien
ook boonen, maar prefereeren toch vlas
en zoeken de vlasvelden ook op. Ze wor
den vooral schadelijk als de jonge vlas
plantjes aangetast worden op een leng
te van 8 a 10 cm. De groeitop van de
vlasplant kan dan of vernield of tijdelijk
in groei tot staan komen, waardoor de
twee onderliggende okselknoppen uit-
loopen en we dus het verschijnsel twee
tand krijgen. Deze vertakking is dan ook
altijd betrekkelijk dicht bij de grond.
Thrips lini verschijnt later als het
vlas grooter is en beschadigt vooral de
kop. Deze is het die het gebrek kwade
koppen veroorzaakt welke de vlasteelt
in Zeeland tot inkrimping genoodzaakt
heeft.
Nu blijkt dat de Thrips die op het
oogenblik onze vlasvelden teistert de
Thrips angusticeps is. Op alle velden
die we bezochten bevonden de aange
taste blaadjes zich onder de top. Deze
top is niet aangetast en dus in staat
rustig door te groeien. Dit behoeft dus
geen aanleiding te zijn voor vertakken
terwijl ook het ontstaan van kwade
koppen niet waarschijnlijk is.
Thrips ontwikkelt zich vooral bij droog
warm weer en is daarentegen zeer ge
voelig voor koude en vocht. Tegen regen
zijn ze niet bestand. Komen ze in een
druppel vocht terecht dan zijn ze ver
loren. Maar ook vochtige lucht maakt
hun het leven reeds moeilijk. Elke re
genbui, elke nacht die rijk is aan dauw,
elke dag met een bedekte hemel is
thans gunstig voor het gewas.
Zijn er bestrijdingsmiddelen tegen
deze kwaal Bestrijding tegen de Thrips
waarmede we hier te maken hebben
kan goed verricht worden door een der-
risbestuiving van 40 kg als de derris
1rotenon bevat of 60 kg als ze 0.5
rotenon bevat, alles gerekend per ha.
Dit had échter in een jeugdiger stadium
moeten gebeuren. Wij hebben 'n drietal
weken geleden hier en daar wel iets
van Thrips gezien maar toch slechts
sporadisch. Uit de groote ontwikkeling
die we op het oogenblik waarnemen
valt af te leiden dat er meer geweest is.
Als de plantjes 8 a 10 cm. zijn vallen
ze op doordat ze de blaadjes toegevou
wen houden. In dit stadium heeft de
bestuiving volgens Ir. Doeksen het
meeste succes. In Zeeland wordt ook in
het stadium waarin de planten nu ver-
keeren nog wel gespoten, of gestoven.
Het is echter heel lastig om nog vol
doende derris te verkrijgen. Hetzelfde
geldt voor het sproeimiddel Nicotine
0.2%. Verder kunnen we nog noemen
Nicopren 0,2%, Pyridine en Parixan.
hooren knallen en Brazo te zien wanke
len en vallen.
Niets van dien aard gebeurde.
Brazo had geen pistool getrokken. Hij
stond op de plaats, waar hij gestaan
had, toen hij Wilson riep, zijn spieren
gespannen, de rechterhand geopend. Hij
had geen poging gedaan om zijn pi
stool te trekken, maar besloten, om
Wilson de eerste vijandelijke beweging
te laten maken. Hij haatte Wilson, maar
wilde hem gelijke kans geven. Nu merk
te hij, dat er geen pistool in Wilson's
holster was.
Een brullend gelach verbrak de pijn
lijke stilte, want Wilson's gelaat ver
ried zijn smartelijke teleurstelling, die
hij niet kon verbergen De dreigende
tragedie werd veranderd in een come-
die.
„Lafaard I" zei Brazo
„Ik wist niet, dat je in de stad was,'
verklaarde Wilson.
Een nieuwe uitbarsting van gelach.
„Je bent een leugenaar, Wilson,'" zei
Brazo. „Als ik iets anders wist, wat je
er toe zou brengen om te vechten, zou
ik het zeggen. Maar er is geen woord
om een man te beschrijven, die een
vrouw beleedigt."
Brazo keerde zich iets af en keek in
de naastbijzijnde gezichten.
„Mannen," zei hij ijskoud, „ik kan
zoo'n minderwaardig dmg niet dood
schieten. Wat moet er met hem gebeu
ren
„Vertrap hem riep een man vlakbij.
„Laten wij hem de stad uitjagen
stelde een ander voor.
Wilson's brein duizelde in een chaos
van boosaardigen hartstocht en zijn
haat voor Brazo was aangewakkerd tot
een razernij, die hem verblindde. Hij
was nog niet heelemaal de lafaard,
waarvoor men hem aanzag. Hij had er
tegen opgezien om voor Brazo's pistool
te staan want hij wist door ondervin
ding precies, wat het gevolg ervan zou
zijn. Hij had zich verbaasd over het
mislukken van zijn plan en was een
weinig beschaamd over het schouwspel,
dat hij in zijn teleurstelling bood, maar
zijn woede over deze vernedering werd
hem te machtig. Zwijgend, met oogen
die glinsterden van felle drift sprong
hij over de plek, die hem van Brazo
scheidde en sloeg woedend naar het
gelaat van zijn vijand. De menigte
stormde naar voren schreeuwend van
verrukking en vormde een grooten kring
om de beide mannen.
Wilson's aanval was onverwacht geko
men en hoewel hij in zijn bünde woe
de den eersten slag gemist had, was hij
door de kracht van zijn aanval zoo
zwaar tegen Brazo opgebotst dat beiden
vielen, in een wolk van stof, die boven
hen opsteeg en hen voor het oog ver
borg.
Een paar minuten rolden zij, dicht
tegen elkaar gedrukt, om en om waar
bij hun armen en beenen nu en dan uit
de stofwolk te voorschijn kwamen. Plot
seling stonden zij weer overeind, beiden
onherkenbaar door het stof, dat hen
bedekte. Zij vlogen weer op elkaar aan
met een geluid, als van een natte plank,
die op de oppervlakte van een kalmwa-
ter slaat en een hunner schoot weg, uit
de stofwolk en kwam zwaar op een
schouder te land. Het was Wilson, want
er stak geen pistool in de holster op zijn
rechterheup.
(Wordt vervolgd.)