32e JAARGANG
DINSDAG 24 JUNI 1941
No. 71
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
HET GOUD VAN DE
EENZAME HOEVE
WIERINGER COURANT
Hoofdredacteur
Corn. J. Boskcr, Wierïngen.
Verschijnt clkcn
Dinsdag, Donderdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs
per 3 maanden f 1.30.
ADVERTENTIëN
Van 1 5 regels f 0
Iedere regel meer f 0.12
UITGEVER
CORN. J. BOSKER WIERINGEN.
BUREAU:
Hippolytushoef Wleringen
Telefoon Intercomm. No. 19.
Voor wie geen aardappel-
kaarten bezitten.
Wachten op verschijnen van de nieuwe
aardappelen.
Het A. N. P. meldt
Naar men ons mededeelt is er voor
degenen, die indertijd bij het begin van
de aardappelendistributie voldoende
voorraden hadden, dientengevolge geen
aardappelkaar ten kregen en nu ontij
dig door hun voorraden heen zijn, niet
veel vertroosting, dan alleen de aankon
diging, dat de nieuwe aardappelen zeer
spoedig in distributie zullen komen en
ook zij dan aardappelkaarten kunnen
krijgen.
Er werd op gewezen, dat de moeilijk
heid, bovengenoemd, in den regel als
„eigen schuld" moet worden geboekt.
Toen de aardappeldistributie werd
ingevoerd, is er uitdrukkelijk bij gezegd,
dat zij die over 15 kg voorraad per ge
zinslid beschikten, niet voor een aard-
appelkaart in aanmerking kwamen
Tevens werd medegedeeld, dat de distri
butie werd ingesteld op l'/s kg per ge
zinslid per week. Ieder, die nadenkt,
kan concludeeren, dat 15 kg voorraad
bedoeld is voor een tijdsduur van tien
weken. En als men bedenkt, dat de dis
tributie nog maar acht weken aan den
gang is, is duidelijk, dat wie nu al door
zijn voorraad heen is, niet goed heeft
gerekend.
Dat voert tegelijk tot een twee
de opmerking, namelijk dat men bij het
verbruik van eigen voorraden niet had
moeten vergeten, dat er distributie is
en dat ook de eigen voorraden niet op
onbeperkt nieuwe schaal behoorden te
worden aangesprokenaan te nemen
is, dat men zulks in vele gevallen ten
FEUILLETON.
door
onrechte toch heeft gedaan. Voorts
wordt gezegd, dat sommigen hun eigen
voorraden te hoog getaxeerd hebben en
dat eerst thans bemerkenaan te ne
men is -dat dit uitzonderingsgevallen
zijn, doch dan heeft men in zulke ge
vallen inderdaad niet verstandig ge
handeld. En wie voorraden had, welke
dicht bij de minimumgrens lagen, had
oorzaak om dubbel voorzichtig te zijn
m het gebruik.
Maar hoe kan men verwachten, dat
in de genoemde moeilijkheden tegemoet
gekomen kan worden Want op gee
nerlei wijze is thans na te gaan, hoeveel
voorraad er toentertijd werkelijk was
en waar deze voorraad precies gebleven
is, zoodat men niet weten kan, of men
niet bij een tegemoetkoming de dupe
van fraude wordt. En ten slotte de
distributie van de oude aardappelen
loopt op een einde en alles bijeengeno
men heeft men niet het voornemen
thans nog iets nieuws aan de distribu
tieregeling der oude aardappelen toe te
voegen.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
POLITIEKE VERGADERINGEN.
Het op 13 Juni 1.1. afgekondigde be
sluit no. 109/1941 van den Secr.-Gene-
raal van Justitie heeft de bedoeling een
wijziging aan te brengen voor politieke
vergaderingen. Onder politieke vergade
ringen worden in dit verband verstaan
vergaderingen, uitgaande
van staatskundige vereenigingen of van
plaatselijke af deelingen daarvan, oi'
waar staatkundige onderwerpen bespro
ken worden. Terwijl tot dusverre poli
tieke vergaderingen, waaraan niet
meer dan twintig personen deelnamen,
niet vielen onder de bepalingen van
paragraaf 2, lid l en 2 van verordening
no. 24 1940, is zulks thans wel -het ge
val. Deze bepalingen luiden als volgt
1) Vergaderingen, die in een besloten
ruimte gehouden worden, kunnen
slechts door het bestuur van een veree-
niging, of van een harer plaatselijke
afdeelingen, of van een stichting worden
bijeengeroepen. Uiterlijk zeven dagen
voordat de vergadering gehouden zal
worden, wordt het voornemen daartoe
aan den bevoegden procureur-generaal
fungeerend directeur van politie, mede
gedeeld.
De vergadering heeft niet plaats, in
dien de bevoegde procureur-generaal,
fungeerend directeur van politie, ver
klaart, dat het niet in het belang van
de openbare orde en van het openbare
leven is, dat zij gehouden wordt.
2) Onverminderd het bepaalde in het
voorgaande lid moeten de deelnemers
aan vergaderingen, uitgaande van
staatkundige vereenigingen of van
plaatselijke afdeelingen daarvan, of
Charles Alden Seltzer.
47.)
..Niets wat jij niet gewend bent, ver
moed ik," zei Brazo nog altijd vriende
lijk. „Ben jij de eigenaar van deze
plaats
„Ja."
„En de man, die hier gisteren was,
stond in jouw dienst
De man knikte.
„Ik vraag mij af, of je mij kunt zeg
gen, waar ik hem kan vinden vroeg
Brazo zacht.
De man werd nog bleeker. Hij kuchte
„Dat is moeilijk te zeggen," sprak hij
„Hij verliet gisterenavond onverwachts
het kamp."
„En Millie
„Millie ging met hem mee."
„Zeker ook onverwacht. Wel, een mas
sa dingen gebeuren op die manier. Jij
denkt er niet over om het kamp onver
wacht te verlaten, hè zei Brazo en
keek de ander in de oogen.
Het gelaat van den man werd plotse
ling vuurrood en verbleekte toen weer.
„Neen," zei hij.
,„Niet voor vanavond, nietwaar
zei Brazo. „Welnu, dat is een goede tijd.
Het zal beter zijn, dan om voortdurend
hier te blijven."
„Zeg eens," viel de man uit. „Je kunt
mij niet zoo behandelen
„Vanavond," zei Brazo.
Hij liep achter de toonbank, terwijl
de man zich voor hem terugtrok tot hij
niet verder meer kon. Hij stond bij een
der voorramen met verschrikte oogen
te staren, terwijl Brazo een zwaren Colt
opnam, die op een plank onder de toon
bank lag, de kogels er uit nam en
pistool en kogels uit een openstaand
zijraam wierp. Hij deed hetzelfde met
liet geweer, dat in een kleine nis achter
de toonbank stond. Toen liep hij ach
teruit van den man weg.
„Je mocht eens rare indeeën krijgen,"
zei hij. Hij liep achteruit de voordeur
uit, vanwaar hij zacht riep Morgen
vroeg kom ik weer bij je. Maar als ik in
jouw plaats was, zou ik er tegen dien
tijd als de wind vand. ...r gaan. Tot
ziens."
Hij stak achteruitloopend de straat
over en verdween achter een tent. Even
later liep hij langzaam naar het huisje
en sloeg geen acht op de verbaasde
blikken, die hem volgden.
Hij meende, wat hij tegen den her
bergier gezegd had, maar hij was over
tuigd, dat hij den man niet dood hoef
de te schieten. Maar tegen den avond
zou hij zijn woord houden.
Voor de eerste maal sedert de komst
van Ella in het huisje, wist hij wat hij
wilde. Hij had haar lief, maar hij zou
niet dulden, dat zij een dwaas van hem
maakte. Hij zou blijven en haar partij
kiezen in het gevecht, dat beslist het
gevolg zou zijn van de aanvallen van
menschen als Millie en haar herbergier
vriend, maar hij zou haar toonen, dat
hij geen verwachtingen en geen berouw
had.
Maar hij ging niet regelrecht naar
het huisje, maar bleef tegen de stal
deur geleund staan. Op eenigen afstand
zag hij verscheidene mannen van Wain-
waar staatkundige onderwerpen bespro
ken worden, schrifitójk uitgenoodigd
worden, de uitnoodigisgen moeten op
naam gesteld zijn. ue bevoegde procu
reur-generaal, fungeerend directeur van
politie, kan op verzoek van belangheb
benden van deze beperkingen dispen
satie verleenen.
De bepalingen, welke gelden voor ver
gaderingen met een zuiver godsdienstig
of artisstiek karakter en voor besloten
gezelschappen, hebben geenerlei wijzi
ging ondergaan.
DE KOLENPOSITIE VAN ONS LAND.
Nederland moet een deel van
zijn productie afstaan ten
behoeve van landen in Euro
pa, die gebrek hebben.
Wij zullen in de a.s. winter niet over
zooveel kolen kunnen beschikken als
we graag zouden hebben.
En toch weten wij, dat ons land ge
noeg kolen produceert, om de heele be
volking van een behoorlijk kwantum te
voorzien.
De Volkskrant belicht de oorzaak
van de desondanks toegepaste inperking
als volgt
Wij mogen om het heel duidelijk
te zeggen onze kolen niet alléén op
maken. Het continentale Europa, waar
over men het zoo dikwijls gehad heeft,
doet zich nu reeds gelden samen ver
bruiken de aangesloten landen de geza
menlijke voorraad.
Anders zou men beieven, dat de ko-
lenrijke landen volop hadden en de ko
len-arme staten gebrek leden.
Een feit toch is, dat continentaal
Europa te weinig kolen voortbrengt om
allen voldoende te voorzien hier mis
sen we Engeland en de Vereen. Staten,
de twee kolenrijkste landen der wereld.
De te geringe voorraad moet worden
verdeeld over het hcelc continent, zoo
dat zelfs de kolen-rijke landen met een
tekort te worstelen krijgen. Dit is de
reden waarom ons land, ofschoon ko
len genoeg voortbrengend voor eigen
gebruik, zich moet bekrimpen.
Het is niet aangenaam, besluit de
Volkskrant, het is zelfs hard, maai dit
offer heeft ons land in het belang van
't vasteland te brengen.
KANTONGERECHT ALKMAAR.
Een Tarzan in de Zij pc
In duel met visc botter.
De heer L. K. uit de Bleijerhoek in de
Zijpe stond terecht, omdat hij begin
Januari van dit jaar schadelijk gedier
te, in dit geval een otter, had gedood,
zonder vergunning daartoe te hebben.
Verdachte deed een onopgesmukt
verhaal van het gebeurde, er lag sneeuw
op den weg en daarin liepen otterspo
ren, die sporen liepen naar een duiker
en daar had hij den strijd met het dier
aangebonden.
right hun gezichten wasschcn voor de
eetloods. Anderson was er niet bij.
Brazo had honger en hij verwachtte,
dat het middagmaal hem op de tafel
in het huisje stond te wachten. Maar
hij zag er tegen op om naar binnen te
;aan, omdat hij overtuigd was, dat Ella
hem gisteren vanuit de deur der herberg
tegen Millie had zien glimlachen. En
als zij hem gezien had, hoe moest hij
dan zijn nachtelijke afwezigheid ver-
Maren
Vrouwen Ella voornamelijk had
den een gewoonte om verbazend juiste
conclusies te trekken omtrent de han
delingen van mannen, waarin zij be
lang stelden. Die belangstellmg hoefde
niet beslist liefde te zijn. Het kon ook
haat zijn, zooals Ella voor hem koes
terde. Iedere belangstelling zou voldoen
de zijn om haar hersens in werking te
stellen. Hij wist dit want Ella had hem
al menig onaangenaam oogenblik be
zorgd, door blijkbaar te weten wat hij
in zijn hoofd had, nog voor hij het kon
uitspreken. Zij had de gave om hem te
laten doen, wat zij wilde en kon hem
toelachen op een wijze, die hem verried,
dat zij precies wist wat zijn antwoord
zou zijn.
Ook had hij opgemerkt, hoe getrouwde
mannen zich door hun vrouwen de wet
lieteu voorschrijven. Als een man
trouwde scheen hij zijn onafhankelijk
heid te verliezen. Het bestond niet, dat
een man het hoofd van een gezin was.
Tegenover een vrouw hielp geen ont-1
wijken of dubbelzinnigheid. Je kon ze
niet voor den gek houden. Je kon ze
iets vertellen. Goed. Als je de waarheid
vertelde, was je tamelijk veilig, Maal
ais je er omheen draaide of loog, vin
gen zij beslist een glinstering in je oo -
gen op, die je aan haar verried. Als het
misdrijf niet snood was, glimlachten zij
Mr. Boerrigter vroeg of verdachte zoo
kon zien of de sporen van een otter
waren. Verdachte knikte heftig van ja,
blijkbaar was hij een ervaren spoorzoe
ker.
Verdachte voerde aan, dat hij ver
gunning had om hi die omgeving op
wild en gevogeltje te jagen en daarom
dacht hij nu ook niet strafbaar te zijn.
De ambtenaar merkte op, dat de wei-
verschil maakt tusschen wild en scha
delijk gedierte, om dit laatste te dooden,
was een aparte vergunning noodzake
lijk. Bovendien bleek de vergunning oro
op wild te jagen niet gedaeteekend te
zijn, en voldeed derhalve niet aan de
in de wet gestelde eischen.
Als getuige werd gehoord de 42-jari-
ge visscher C. K. eveneens uit Zijpe. die
verklaarde dat otters zeer schadelijk
zijn voor de vischstand.
De Kantonrechter„U heeft zeker
t land aan otters
Getuige K „Betrekkelijk niet, ik had
nog nooit een otter gezien en stond er
verbaasd over, dat het zulke moois die
ren waren. Ik vind het een groote pres
tatie van K., dat hij de otter die zulk
een geweldige scherpe tanden heeft met
bloote handen heeft aangevallen en hem
onschadelijk heeft weten te maken. Ik
had zeer veel schade van de otter van
de 50 fuiken, die ik in de naburige vaart
had staan, waren er 45 vernield dooi
de otter, waardoor alle visch verloren
was gegaan. Later is de bioloog Brou
wer uit Bilthoven gekomen en die heeft
verklaard, dat de otter nog jong was
en naar schatting 8 pond woog.
Verdachte K. vertelde dat de otter bij
den strijd zijn heele jas verscheurd
heeft.
Getuige K. haalde vervolgens een
tweetal exemplaren van het tijdschrift
..De Zoetwatervisscherij" voor den dag,
waarin in enkele artikelen de otter zeer
schadelijk werd genoemd voor de visch
stand en de visschers werd aangeraden,
deze dieren zooveel mogelijk te bestrij
den.
Getuige IC., onder overhandiging van
de tijdschriften aan Mr. Boerrigter
„Ziet U wel mijnheer, hierin wordt de
otter zelfs een ondier genoemd."
Deze getuige, die als een advocaat
Voor verdachte op de bres stond, vertel
de dat er o.m. door het Geestmeram-
bacht een premie van f 2.50 wordt uit
geloofd voor het dooden van een otter,
die ook schadelijk is voor de dijken en
waterkeeringen.
De veehouder v. E., op wiens land de
otter was gevangen, verklaarde dat K.
op zijn land mocht jaren.
De ambtenaar achtte het ten laste
gelegde bewijzen. K. had niet op scha
delijk gedierte, ook al bewees hij de
visschers daar nog zoo'n weldaad mee.
mogen jagen. Spreker wees er op, dat
dit geval veel stof heeft opgejaagd en
dat de anderen K. verweten, dat hij
zulk een zeldzaam mooi dier heeft ge
dood. Hij wilde op deze kwestie niet
nader ingaan en eischte f 6.of 3 d.
Verdachte kreeg hierna het woord,
spreker zeide zeer verwonderd te zijn.
dat hij straf kreeg. ..Ik heb met hem
gevochten als een leeuwentemmer en
ieder is blij van de otter af te zijn, moet
ik nu straf krijgen
De Kantonrechter oordeelde de argu
menten van verdachte niet heelemaal
juist, al stak er ook wel iets waars in,
in ieder geval bleek wel dat verdachte
te goeder trouw was en daarom werd
hij veroordeeld tot een boete van f 1.-
of 1 dag.
op zoo'n hooghartige manier en lieten
je voorloopig je gang gaan. Maar maan
den daarna, als je het voorval vergeten
had zouden zij zich bij gelegenheid la
ten ontvallen, dat zij aldoor geweten
hadden, dat je loog. Hm. Had hij het
niet gezien bij Hellman en zijn vrouw
En bij andere mannen en hun vrou
wen En hfj had zich er over geamu
seerd. Nu amuseerde hij zich niet. Ella
bezat dezelfde groote scherpzinnigheid.
Het ergste was dat een man de waar
heid kon vertellen. Maar omdat hij wist.
dat hij niet geloofd werd, zou hij zich
gedragen als een leugenaar.
Wel. wat hij met zijn tijd gedaan had
was zijn zaak. Hij was niet met Ella
getrouwd, en als zij om een verklaring
vroeg, zou hij haar dat zeggen. Maaj
toen hij haar. nog altijd bij de staldeur
staande uit het huisje zag komen en
naar hem toeloopen, verstijfde hy en
kreeg een kleur.
Toen zij hem naderde keek hij op.
van plan om haar met kalme noncha
lance te groeten, maar tot zijn verba
zing liep zij regelrecht langs hem heen
zonder hem aan te kijken. Hij wist, dat
zij hem gezien had. Hij wist, dat haar
handelwijze om hem geheel over het
hoofd te zien. bedoeld was als een tucht
middel.
Hij glimlachte in diepe verachting-
Maar hij keek haar na toen zij langs
de eetloods liep en een paar minuten
met twee der mannen stond te praten.
Toen keerde zij zich om en liep terug
naar het huisje. Ditmaal wilde hij haar
niet te kans geven om hem te begeeren.
daarom boog hij zijn hoofd en deed alsof
al zijn aandacht in beslag werd geno
men door de gesp van zijn gordel. Toen,
plotseling, merkte hij, dat zij voor hem
stond.
Hij keek op, ontmoette haar blik,
GEKNOEI BIJ EEN MELKINRICHTING.
Boter buiten de distributie om
bereid.
Het A. N. P. meldt
Bij de afdeeling technische controle
van den Centralen Crisis-Controledienst
waren klachten ingekomen, "olgens
welke een melkinrichting te Apeldoorn
de melk. die haar werd ingeleverd, niet
naar het vetgehalte uitbetaalde. Deze
klachten waren natuurlijk aanleiding
tot het instellen van een onderzoek bij
dit bedrijf door controleurs.
De eigenaar der melkinrichting bleek
bij de monsters van de hem geleverde
melk ondermelk te doen en op grond
van deze vervalschte monsters zijn
melkleveranciers te betalen. Op deze
manier werd een belangrijke hoeveel
heid melkvet, die hem was geleverd,
niet aan de melkveehouders uitbetaald.
Deze hoeveelheid bedroeg ruim honderd
kilogram over de periode van 27 April
tot 31 Mei.
Dit melkvet werd ook buiten de admi
nistratie gehouden. De boter, die et van
werd bereid, werd, buiten de admini
stratie om, zonder merk en zonder bon
voor f 4 per kg verkocht.
De man, die dit op zijn geweten heeft,
moet zich reeds sedert December 1941)
met deze practijken hebben bezig ge
houden.
Ook in dit geval bleek de waarheid
van het dichterwoord „Dit juist is van
de booze daad de vloek, dat nog meer
slechtheid zij verwekken moet." Want
tengevolge van de gebezigde practijken
ontstonden grootere hoeveelheden melk
vet en geproduceerde boter, dan kon
werden verantwoord, en dit noodzaakte
den man weer tot geknoei in de admi
nistratie.
Bij een huiszoeking werd onder een
divan nog een groote hoeveelheid onge
merkte boter gevonden, die gereed lag
om te worden afgeleverd.
Den dader werd op het politiebureau
te Apeldoorn een verhoor afgenomen,
hij zal zoowel strafrechterlijk als tucht
rechtelijk worden vervolgd en is reeds
in verband met wat thans is gebleken.
maar keek oogenblikkelijk weer naar
zijn gesp. Haar oogen hadden tooverige
diepten, die hem verschrikten.
„Ik geloof, dat ik je moet bedanken,
omdat je mij tegen Wolf Wilson verde
digd hebt," zei ze. Haar stem was zacht,
maar er was een zekere onverschillig
heid in, een spoor van verachting mis
schien. Wat het ook was, het bracht hem
in een norsche gemoedsstemming. Hij
keek haar recht- in het gezicht en was
zich bewust van een woeste vreugde,
die hem plotseling vervulde. Zij hield
niet van hem en nu kon hij, zonder
vrees om iets meer te verliezen, haar
onbeschaamdheden beantwoorden.
..Doe het maar niet, als het je soms
hindert," zei hij.
„Het zal niemand hinderen om beleefd
te zijn," antwoordde zy.
„Ik vraag niet naar lesjes, mevrouw,"
zei hij, met opzet tegen haar glimla
chende.
De glimlach scheen haar toorn op te
wekken, want haar oogen vlamden.
„Je handelt natuurlijk zoo. om mij
te ergeren. Je denkt, dat je mij betaalt
zet, wat ik gisteren tegen je zei."
„Van vandaag, mevrouw," zei hij.
„Nog maar een minuut geleden passeer
de je mij en deed alsof je mij niet zag.
Ik geloof dat je het idee had, dat je
mij ergens voor strafte."
„Heb je iets gedaan om straf te ver
dienen vroeg zij vlug. Aan de wijze,
waarop zij haar oogen half dichtkneep
toen zij de vraag deed. merkte hij, dat
zij hem tegen Millie had zien glimla
chen.
Maar het behaagde hem om zich on
wetend hiervan te houden.
(Wordt vervolgd.)