32e JAARGANG DINSDAG 24 JUNI 1941 No. 71 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN HET GOUD VAN DE EENZAME HOEVE WIERINGER COURANT Hoofdredacteur Corn. J. Boskcr, Wierïngen. Verschijnt clkcn Dinsdag, Donderdag en Zaterdag. Abonnementsprijs per 3 maanden f 1.30. ADVERTENTIëN Van 1 5 regels f 0 Iedere regel meer f 0.12 UITGEVER CORN. J. BOSKER WIERINGEN. BUREAU: Hippolytushoef Wleringen Telefoon Intercomm. No. 19. Voor wie geen aardappel- kaarten bezitten. Wachten op verschijnen van de nieuwe aardappelen. Het A. N. P. meldt Naar men ons mededeelt is er voor degenen, die indertijd bij het begin van de aardappelendistributie voldoende voorraden hadden, dientengevolge geen aardappelkaar ten kregen en nu ontij dig door hun voorraden heen zijn, niet veel vertroosting, dan alleen de aankon diging, dat de nieuwe aardappelen zeer spoedig in distributie zullen komen en ook zij dan aardappelkaarten kunnen krijgen. Er werd op gewezen, dat de moeilijk heid, bovengenoemd, in den regel als „eigen schuld" moet worden geboekt. Toen de aardappeldistributie werd ingevoerd, is er uitdrukkelijk bij gezegd, dat zij die over 15 kg voorraad per ge zinslid beschikten, niet voor een aard- appelkaart in aanmerking kwamen Tevens werd medegedeeld, dat de distri butie werd ingesteld op l'/s kg per ge zinslid per week. Ieder, die nadenkt, kan concludeeren, dat 15 kg voorraad bedoeld is voor een tijdsduur van tien weken. En als men bedenkt, dat de dis tributie nog maar acht weken aan den gang is, is duidelijk, dat wie nu al door zijn voorraad heen is, niet goed heeft gerekend. Dat voert tegelijk tot een twee de opmerking, namelijk dat men bij het verbruik van eigen voorraden niet had moeten vergeten, dat er distributie is en dat ook de eigen voorraden niet op onbeperkt nieuwe schaal behoorden te worden aangesprokenaan te nemen is, dat men zulks in vele gevallen ten FEUILLETON. door onrechte toch heeft gedaan. Voorts wordt gezegd, dat sommigen hun eigen voorraden te hoog getaxeerd hebben en dat eerst thans bemerkenaan te ne men is -dat dit uitzonderingsgevallen zijn, doch dan heeft men in zulke ge vallen inderdaad niet verstandig ge handeld. En wie voorraden had, welke dicht bij de minimumgrens lagen, had oorzaak om dubbel voorzichtig te zijn m het gebruik. Maar hoe kan men verwachten, dat in de genoemde moeilijkheden tegemoet gekomen kan worden Want op gee nerlei wijze is thans na te gaan, hoeveel voorraad er toentertijd werkelijk was en waar deze voorraad precies gebleven is, zoodat men niet weten kan, of men niet bij een tegemoetkoming de dupe van fraude wordt. En ten slotte de distributie van de oude aardappelen loopt op een einde en alles bijeengeno men heeft men niet het voornemen thans nog iets nieuws aan de distribu tieregeling der oude aardappelen toe te voegen. BINNENLANDSCH NIEUWS. POLITIEKE VERGADERINGEN. Het op 13 Juni 1.1. afgekondigde be sluit no. 109/1941 van den Secr.-Gene- raal van Justitie heeft de bedoeling een wijziging aan te brengen voor politieke vergaderingen. Onder politieke vergade ringen worden in dit verband verstaan vergaderingen, uitgaande van staatskundige vereenigingen of van plaatselijke af deelingen daarvan, oi' waar staatkundige onderwerpen bespro ken worden. Terwijl tot dusverre poli tieke vergaderingen, waaraan niet meer dan twintig personen deelnamen, niet vielen onder de bepalingen van paragraaf 2, lid l en 2 van verordening no. 24 1940, is zulks thans wel -het ge val. Deze bepalingen luiden als volgt 1) Vergaderingen, die in een besloten ruimte gehouden worden, kunnen slechts door het bestuur van een veree- niging, of van een harer plaatselijke afdeelingen, of van een stichting worden bijeengeroepen. Uiterlijk zeven dagen voordat de vergadering gehouden zal worden, wordt het voornemen daartoe aan den bevoegden procureur-generaal fungeerend directeur van politie, mede gedeeld. De vergadering heeft niet plaats, in dien de bevoegde procureur-generaal, fungeerend directeur van politie, ver klaart, dat het niet in het belang van de openbare orde en van het openbare leven is, dat zij gehouden wordt. 2) Onverminderd het bepaalde in het voorgaande lid moeten de deelnemers aan vergaderingen, uitgaande van staatkundige vereenigingen of van plaatselijke afdeelingen daarvan, of Charles Alden Seltzer. 47.) ..Niets wat jij niet gewend bent, ver moed ik," zei Brazo nog altijd vriende lijk. „Ben jij de eigenaar van deze plaats „Ja." „En de man, die hier gisteren was, stond in jouw dienst De man knikte. „Ik vraag mij af, of je mij kunt zeg gen, waar ik hem kan vinden vroeg Brazo zacht. De man werd nog bleeker. Hij kuchte „Dat is moeilijk te zeggen," sprak hij „Hij verliet gisterenavond onverwachts het kamp." „En Millie „Millie ging met hem mee." „Zeker ook onverwacht. Wel, een mas sa dingen gebeuren op die manier. Jij denkt er niet over om het kamp onver wacht te verlaten, hè zei Brazo en keek de ander in de oogen. Het gelaat van den man werd plotse ling vuurrood en verbleekte toen weer. „Neen," zei hij. ,„Niet voor vanavond, nietwaar zei Brazo. „Welnu, dat is een goede tijd. Het zal beter zijn, dan om voortdurend hier te blijven." „Zeg eens," viel de man uit. „Je kunt mij niet zoo behandelen „Vanavond," zei Brazo. Hij liep achter de toonbank, terwijl de man zich voor hem terugtrok tot hij niet verder meer kon. Hij stond bij een der voorramen met verschrikte oogen te staren, terwijl Brazo een zwaren Colt opnam, die op een plank onder de toon bank lag, de kogels er uit nam en pistool en kogels uit een openstaand zijraam wierp. Hij deed hetzelfde met liet geweer, dat in een kleine nis achter de toonbank stond. Toen liep hij ach teruit van den man weg. „Je mocht eens rare indeeën krijgen," zei hij. Hij liep achteruit de voordeur uit, vanwaar hij zacht riep Morgen vroeg kom ik weer bij je. Maar als ik in jouw plaats was, zou ik er tegen dien tijd als de wind vand. ...r gaan. Tot ziens." Hij stak achteruitloopend de straat over en verdween achter een tent. Even later liep hij langzaam naar het huisje en sloeg geen acht op de verbaasde blikken, die hem volgden. Hij meende, wat hij tegen den her bergier gezegd had, maar hij was over tuigd, dat hij den man niet dood hoef de te schieten. Maar tegen den avond zou hij zijn woord houden. Voor de eerste maal sedert de komst van Ella in het huisje, wist hij wat hij wilde. Hij had haar lief, maar hij zou niet dulden, dat zij een dwaas van hem maakte. Hij zou blijven en haar partij kiezen in het gevecht, dat beslist het gevolg zou zijn van de aanvallen van menschen als Millie en haar herbergier vriend, maar hij zou haar toonen, dat hij geen verwachtingen en geen berouw had. Maar hij ging niet regelrecht naar het huisje, maar bleef tegen de stal deur geleund staan. Op eenigen afstand zag hij verscheidene mannen van Wain- waar staatkundige onderwerpen bespro ken worden, schrifitójk uitgenoodigd worden, de uitnoodigisgen moeten op naam gesteld zijn. ue bevoegde procu reur-generaal, fungeerend directeur van politie, kan op verzoek van belangheb benden van deze beperkingen dispen satie verleenen. De bepalingen, welke gelden voor ver gaderingen met een zuiver godsdienstig of artisstiek karakter en voor besloten gezelschappen, hebben geenerlei wijzi ging ondergaan. DE KOLENPOSITIE VAN ONS LAND. Nederland moet een deel van zijn productie afstaan ten behoeve van landen in Euro pa, die gebrek hebben. Wij zullen in de a.s. winter niet over zooveel kolen kunnen beschikken als we graag zouden hebben. En toch weten wij, dat ons land ge noeg kolen produceert, om de heele be volking van een behoorlijk kwantum te voorzien. De Volkskrant belicht de oorzaak van de desondanks toegepaste inperking als volgt Wij mogen om het heel duidelijk te zeggen onze kolen niet alléén op maken. Het continentale Europa, waar over men het zoo dikwijls gehad heeft, doet zich nu reeds gelden samen ver bruiken de aangesloten landen de geza menlijke voorraad. Anders zou men beieven, dat de ko- lenrijke landen volop hadden en de ko len-arme staten gebrek leden. Een feit toch is, dat continentaal Europa te weinig kolen voortbrengt om allen voldoende te voorzien hier mis sen we Engeland en de Vereen. Staten, de twee kolenrijkste landen der wereld. De te geringe voorraad moet worden verdeeld over het hcelc continent, zoo dat zelfs de kolen-rijke landen met een tekort te worstelen krijgen. Dit is de reden waarom ons land, ofschoon ko len genoeg voortbrengend voor eigen gebruik, zich moet bekrimpen. Het is niet aangenaam, besluit de Volkskrant, het is zelfs hard, maai dit offer heeft ons land in het belang van 't vasteland te brengen. KANTONGERECHT ALKMAAR. Een Tarzan in de Zij pc In duel met visc botter. De heer L. K. uit de Bleijerhoek in de Zijpe stond terecht, omdat hij begin Januari van dit jaar schadelijk gedier te, in dit geval een otter, had gedood, zonder vergunning daartoe te hebben. Verdachte deed een onopgesmukt verhaal van het gebeurde, er lag sneeuw op den weg en daarin liepen otterspo ren, die sporen liepen naar een duiker en daar had hij den strijd met het dier aangebonden. right hun gezichten wasschcn voor de eetloods. Anderson was er niet bij. Brazo had honger en hij verwachtte, dat het middagmaal hem op de tafel in het huisje stond te wachten. Maar hij zag er tegen op om naar binnen te ;aan, omdat hij overtuigd was, dat Ella hem gisteren vanuit de deur der herberg tegen Millie had zien glimlachen. En als zij hem gezien had, hoe moest hij dan zijn nachtelijke afwezigheid ver- Maren Vrouwen Ella voornamelijk had den een gewoonte om verbazend juiste conclusies te trekken omtrent de han delingen van mannen, waarin zij be lang stelden. Die belangstellmg hoefde niet beslist liefde te zijn. Het kon ook haat zijn, zooals Ella voor hem koes terde. Iedere belangstelling zou voldoen de zijn om haar hersens in werking te stellen. Hij wist dit want Ella had hem al menig onaangenaam oogenblik be zorgd, door blijkbaar te weten wat hij in zijn hoofd had, nog voor hij het kon uitspreken. Zij had de gave om hem te laten doen, wat zij wilde en kon hem toelachen op een wijze, die hem verried, dat zij precies wist wat zijn antwoord zou zijn. Ook had hij opgemerkt, hoe getrouwde mannen zich door hun vrouwen de wet lieteu voorschrijven. Als een man trouwde scheen hij zijn onafhankelijk heid te verliezen. Het bestond niet, dat een man het hoofd van een gezin was. Tegenover een vrouw hielp geen ont-1 wijken of dubbelzinnigheid. Je kon ze niet voor den gek houden. Je kon ze iets vertellen. Goed. Als je de waarheid vertelde, was je tamelijk veilig, Maal ais je er omheen draaide of loog, vin gen zij beslist een glinstering in je oo - gen op, die je aan haar verried. Als het misdrijf niet snood was, glimlachten zij Mr. Boerrigter vroeg of verdachte zoo kon zien of de sporen van een otter waren. Verdachte knikte heftig van ja, blijkbaar was hij een ervaren spoorzoe ker. Verdachte voerde aan, dat hij ver gunning had om hi die omgeving op wild en gevogeltje te jagen en daarom dacht hij nu ook niet strafbaar te zijn. De ambtenaar merkte op, dat de wei- verschil maakt tusschen wild en scha delijk gedierte, om dit laatste te dooden, was een aparte vergunning noodzake lijk. Bovendien bleek de vergunning oro op wild te jagen niet gedaeteekend te zijn, en voldeed derhalve niet aan de in de wet gestelde eischen. Als getuige werd gehoord de 42-jari- ge visscher C. K. eveneens uit Zijpe. die verklaarde dat otters zeer schadelijk zijn voor de vischstand. De Kantonrechter„U heeft zeker t land aan otters Getuige K „Betrekkelijk niet, ik had nog nooit een otter gezien en stond er verbaasd over, dat het zulke moois die ren waren. Ik vind het een groote pres tatie van K., dat hij de otter die zulk een geweldige scherpe tanden heeft met bloote handen heeft aangevallen en hem onschadelijk heeft weten te maken. Ik had zeer veel schade van de otter van de 50 fuiken, die ik in de naburige vaart had staan, waren er 45 vernield dooi de otter, waardoor alle visch verloren was gegaan. Later is de bioloog Brou wer uit Bilthoven gekomen en die heeft verklaard, dat de otter nog jong was en naar schatting 8 pond woog. Verdachte K. vertelde dat de otter bij den strijd zijn heele jas verscheurd heeft. Getuige K. haalde vervolgens een tweetal exemplaren van het tijdschrift ..De Zoetwatervisscherij" voor den dag, waarin in enkele artikelen de otter zeer schadelijk werd genoemd voor de visch stand en de visschers werd aangeraden, deze dieren zooveel mogelijk te bestrij den. Getuige IC., onder overhandiging van de tijdschriften aan Mr. Boerrigter „Ziet U wel mijnheer, hierin wordt de otter zelfs een ondier genoemd." Deze getuige, die als een advocaat Voor verdachte op de bres stond, vertel de dat er o.m. door het Geestmeram- bacht een premie van f 2.50 wordt uit geloofd voor het dooden van een otter, die ook schadelijk is voor de dijken en waterkeeringen. De veehouder v. E., op wiens land de otter was gevangen, verklaarde dat K. op zijn land mocht jaren. De ambtenaar achtte het ten laste gelegde bewijzen. K. had niet op scha delijk gedierte, ook al bewees hij de visschers daar nog zoo'n weldaad mee. mogen jagen. Spreker wees er op, dat dit geval veel stof heeft opgejaagd en dat de anderen K. verweten, dat hij zulk een zeldzaam mooi dier heeft ge dood. Hij wilde op deze kwestie niet nader ingaan en eischte f 6.of 3 d. Verdachte kreeg hierna het woord, spreker zeide zeer verwonderd te zijn. dat hij straf kreeg. ..Ik heb met hem gevochten als een leeuwentemmer en ieder is blij van de otter af te zijn, moet ik nu straf krijgen De Kantonrechter oordeelde de argu menten van verdachte niet heelemaal juist, al stak er ook wel iets waars in, in ieder geval bleek wel dat verdachte te goeder trouw was en daarom werd hij veroordeeld tot een boete van f 1.- of 1 dag. op zoo'n hooghartige manier en lieten je voorloopig je gang gaan. Maar maan den daarna, als je het voorval vergeten had zouden zij zich bij gelegenheid la ten ontvallen, dat zij aldoor geweten hadden, dat je loog. Hm. Had hij het niet gezien bij Hellman en zijn vrouw En bij andere mannen en hun vrou wen En hfj had zich er over geamu seerd. Nu amuseerde hij zich niet. Ella bezat dezelfde groote scherpzinnigheid. Het ergste was dat een man de waar heid kon vertellen. Maar omdat hij wist. dat hij niet geloofd werd, zou hij zich gedragen als een leugenaar. Wel. wat hij met zijn tijd gedaan had was zijn zaak. Hij was niet met Ella getrouwd, en als zij om een verklaring vroeg, zou hij haar dat zeggen. Maaj toen hij haar. nog altijd bij de staldeur staande uit het huisje zag komen en naar hem toeloopen, verstijfde hy en kreeg een kleur. Toen zij hem naderde keek hij op. van plan om haar met kalme noncha lance te groeten, maar tot zijn verba zing liep zij regelrecht langs hem heen zonder hem aan te kijken. Hij wist, dat zij hem gezien had. Hij wist, dat haar handelwijze om hem geheel over het hoofd te zien. bedoeld was als een tucht middel. Hij glimlachte in diepe verachting- Maar hij keek haar na toen zij langs de eetloods liep en een paar minuten met twee der mannen stond te praten. Toen keerde zij zich om en liep terug naar het huisje. Ditmaal wilde hij haar niet te kans geven om hem te begeeren. daarom boog hij zijn hoofd en deed alsof al zijn aandacht in beslag werd geno men door de gesp van zijn gordel. Toen, plotseling, merkte hij, dat zij voor hem stond. Hij keek op, ontmoette haar blik, GEKNOEI BIJ EEN MELKINRICHTING. Boter buiten de distributie om bereid. Het A. N. P. meldt Bij de afdeeling technische controle van den Centralen Crisis-Controledienst waren klachten ingekomen, "olgens welke een melkinrichting te Apeldoorn de melk. die haar werd ingeleverd, niet naar het vetgehalte uitbetaalde. Deze klachten waren natuurlijk aanleiding tot het instellen van een onderzoek bij dit bedrijf door controleurs. De eigenaar der melkinrichting bleek bij de monsters van de hem geleverde melk ondermelk te doen en op grond van deze vervalschte monsters zijn melkleveranciers te betalen. Op deze manier werd een belangrijke hoeveel heid melkvet, die hem was geleverd, niet aan de melkveehouders uitbetaald. Deze hoeveelheid bedroeg ruim honderd kilogram over de periode van 27 April tot 31 Mei. Dit melkvet werd ook buiten de admi nistratie gehouden. De boter, die et van werd bereid, werd, buiten de admini stratie om, zonder merk en zonder bon voor f 4 per kg verkocht. De man, die dit op zijn geweten heeft, moet zich reeds sedert December 1941) met deze practijken hebben bezig ge houden. Ook in dit geval bleek de waarheid van het dichterwoord „Dit juist is van de booze daad de vloek, dat nog meer slechtheid zij verwekken moet." Want tengevolge van de gebezigde practijken ontstonden grootere hoeveelheden melk vet en geproduceerde boter, dan kon werden verantwoord, en dit noodzaakte den man weer tot geknoei in de admi nistratie. Bij een huiszoeking werd onder een divan nog een groote hoeveelheid onge merkte boter gevonden, die gereed lag om te worden afgeleverd. Den dader werd op het politiebureau te Apeldoorn een verhoor afgenomen, hij zal zoowel strafrechterlijk als tucht rechtelijk worden vervolgd en is reeds in verband met wat thans is gebleken. maar keek oogenblikkelijk weer naar zijn gesp. Haar oogen hadden tooverige diepten, die hem verschrikten. „Ik geloof, dat ik je moet bedanken, omdat je mij tegen Wolf Wilson verde digd hebt," zei ze. Haar stem was zacht, maar er was een zekere onverschillig heid in, een spoor van verachting mis schien. Wat het ook was, het bracht hem in een norsche gemoedsstemming. Hij keek haar recht- in het gezicht en was zich bewust van een woeste vreugde, die hem plotseling vervulde. Zij hield niet van hem en nu kon hij, zonder vrees om iets meer te verliezen, haar onbeschaamdheden beantwoorden. ..Doe het maar niet, als het je soms hindert," zei hij. „Het zal niemand hinderen om beleefd te zijn," antwoordde zy. „Ik vraag niet naar lesjes, mevrouw," zei hij, met opzet tegen haar glimla chende. De glimlach scheen haar toorn op te wekken, want haar oogen vlamden. „Je handelt natuurlijk zoo. om mij te ergeren. Je denkt, dat je mij betaalt zet, wat ik gisteren tegen je zei." „Van vandaag, mevrouw," zei hij. „Nog maar een minuut geleden passeer de je mij en deed alsof je mij niet zag. Ik geloof dat je het idee had, dat je mij ergens voor strafte." „Heb je iets gedaan om straf te ver dienen vroeg zij vlug. Aan de wijze, waarop zij haar oogen half dichtkneep toen zij de vraag deed. merkte hij, dat zij hem tegen Millie had zien glimla chen. Maar het behaagde hem om zich on wetend hiervan te houden. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1941 | | pagina 1