32e JAARGANG
ZATERDAG 26 JULI 1941
No. 85
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
HET GOUD VAN DE
EENZAME HOEVE
WIERINGER COURANT
Hoofdredacteur
Corn. J. Bosker, Wieringen.
Verschijnt eiken
Dinsdag, Donderdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs
per 3 maanden f 1.30.
ADVERTENTIëN
Van 1 5 regels f 0.60
Iedere regel meer f 0.12
UITGEVER
CORN. J. BOSKER WIERINGEN.
BUREAU:
Hippolytushoef Wieringen
Telefoon Intercomm. No. 19.
TER OVERDENKING.
De liefde is een bloem, die haar na
tuur ontleent aan den grond, waaruit
zij opschiet.
De belooning van een weinig goed te
hebben gedaan is het verlangen in zich
te voelen nog meer en beter te doen.
Wilt gij een mensch kennen, zie hoe
hij lief heeft en hoe hij treurt.
Geen geluk is bestaanbaar zonder
nuttigen arbeid.
DE GROET UIT HET
OOGSTVELD.
Wij loopen langs den weg, die blinkt
in het zomersche zonlicht, aan de eeue
zijde het volle geboomte, waarin de
vogels hun lied ten hemel heffen, aan
de andere zijde de wijde akkers met het
goudgele koren, waarin de sikkels klin
ken en een vlijtige hand het graan tot
bossen bindt. Het is het toonbeeld van
de noeste arbeid, die toch nog even tijd
laat, om onze groet met een handgewuif
te beantwoorden, en ons met een paar
woorden te vertellen hoe vol de aren
zijn, het resultaat van het ploegen,
zaaien en wieden en vooral daarbij de
kiemkracht van de aarde.
Zoo gaat het ieder jaar Alles wat
schadelijk kon zijn werd gewied en uit
gerukt uit dit eindelooze veld, om de
oogst des te vollediger te doen zijn.
Als een beeld van alle tijden treft ons
plotseling het wieden en oogsten en de
groet uit het veld.
Want voor ons allen is er wel te wie
den in dit leven. Wieden is niet alleen
uittrekkenwieden is zorgvuldig zijn.
zeer aandachtig, opletten, onderschei
den wieden is voorzichtige handen
hebben en heldere oogen, opdat niet het
goede zaaisel met het onkruid wordt
uitgerukt. Wieden sluit vooral in la-'
ten groeien en oogsten.
En dien arbeid van laten groeien en
wieden, van ontzien en uitrukken heb
ben bijna alle menschen te verrichten
in den tuin en binnenshuis, in dé werk
plaats en de studeerkamer,, bij elke
leiding en opleiding van jongeren, bij
eigen studie en de opvoeding der kin
deren.
Wat laten gaan wat knotten
wat aanmoedigen wat verhinde
ren
Zoo arbeiden en wieden en oogsten
velen langs den weg in het verborgen.
En deze arbeid is eeuwig.
Zóó verdiept kunnen menschen zijn
in dit werk van allen dag, dat er voor
hen alleen bestaat het onafgebroken
bezig-zijn, de aandacht voor den voort
gang, het resultaat, het succes. Zoodat
zij niet zien, wie daar langs gaat en zich
afwenden van al wat hen zou kunnen
afleiden van de taak, die zij zich heb
ben gesteld. Wat in bepaalde perioden
van een menschenleven wel eens noodig
kan zijn.
Maar er grenst vlak aan den eigen le
vensakker het andere land van den be
kende of den vreemde er loopt een
pad, waarlangs de anderen gaan. Men
kan weggedoken zitten in eigen werk en
eigen belangen en van dien voorbijgan
ger niets zien.
Men kan ook, werkende, nu en dan
opzien en wuiven met een vriendelijken
groet. Verrassend en weldadig voor den
ander, een onverwacht contact. Het is
immers altijd een voorrecht contact te
hebben met een mensch, dat ernstig ar
beidt aan zijn levenstaak. Van dien
mensch gaat meer uit dan hij, argeloos
groetend, argeloos sprekend, zelf ver
moedt.
We moeten arbeiden, maar ook den
Lijd hebben God te loven voor alles wat
Hij ons schenkt bij onzen stagen ar
beid de tijd nemen onze liefde en ons
geloof uit te kunnen dragen tot ande
ren.
Als Christus, omringd door de scha
ren, Jericho binnentrekt, zien Zijn aan
dachtige oogen over de juichende me
nigte heen den kleinen man geklommen
in den vijgeboom aan den weg. Dan
wenkt de hand van den Meester naar
het verlangend gezicht, half verdoken
tusschen de boomtakken „Kom af, Za-
chéüsik moet heden in uw huis
blijven
Het is zeker goed arbeidzaam te zijn
en naarstig en geconcentreerd op de
taak, waarvoor men verantwoordelijk is.
Maar de mensch met het warme hart
zal van dien eigen arbeid nu en dan
opzien naar wien langs gaat, een onver-
wachten groet zenden, een goed woord
spreken, een eind samengaan met den
ander. Wat voor dien ander kan zijn een-
bloem op zijn weg, de vertroosting van
zijn dag, de hulp voor zijn leven.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
Reeds eerder wa,:nlJ&ze winkelier in
conflict gekomen met de prijsvoorschrif-
ten en hij werd daarvoor veroordeeld
tot een boete van f 100. Nu hij blijkbaar
toch niet voldoende leergeld had be
taald, werd hem bij deze tweede over
treding, binnen twee maanden gepleegd,
wegens overtreding van de Prïjzenbe-
schikking 1940 no. 1 door den inspec
teur voor de Prijsbeheersching te 's-Her-
togenbosch een geldboete van t 1200
opgelegd, terwijl tevens publicatie van
het vonnis werd gelast.
ONTSNAPTE GEVANGENE PLEEGT
DIEFSTAL.
Nu weer voor de rechtbank.
Voor de rechtbank te Arnhem heeft
terecht gestaan een 23-jarige Amster
dammer, die zich aan rijwieldiefstal te
Nijmegen had schuldig gemaakt. Deze
recidivist had eenigen tijd geleden kans
gezien door een raampje in de cel bij
de rechtszaal te Arnhem te ontsnappen.
Hij maakte van deze korte vrijheid ge
bruik, te Nijmegen den rijwieldiefstal,
welke hem thans ten laste is gelegd, te
plegen.
Het O.M. eischte een jaar gevangenis
straf. Verdachte vroeg clementie. Hij
verklaarde dat hij nu al tot 1944 moet
zitten, en dan komt deze straf er nog
bij.
BOSCHBESSENPLUK.
Op de Veluwe is de boschbessenoogst
in vollen gang. De afgesloten terreinen;
waar deze bessen groeien, zijn voor de
plukkers opengesteld en velen, onder
wie de jeugd de meerderheid vormt, trek
ken dagelijks de bosschen in, om de klei
ne bessen te verzamelen. De oogst heeft
tot heden teleurgesteld. Door de droogte
zijn de bessen klein gebleven en niet vol
doende sappig en vele bloesems waren
verdord. Men hoopt, dat verandering van
hel weer de groene besjes, welke nog aan
de struiken zitten, ten goede zal komen.
De prijs, welken de handelaren voor eer.
pond bessen betalen, is hooger dan hij
sinds vele jaren is geweest. In de eerste
dagen van den pluk kregen ze 30 cents, nu
reeds 40. De aanvoeren zijn echter
uiterst gering.
De vraag van particulieren naar deze
bessen is niet groot wat zeker verband
houdt met den hoogen prijs.
Duidelijke waarschuwing. „V"
FEUILLETON.
door
Charles Alden Seltzer.
61.)
Wilson, waar is Ella Wainright
zei hij,
Wilson staarde hem aan. Zijn lippen
verwrongen zich, trokken van zijn lippen
weg in een grijns.
„Ik heb haar niet gezien verdoemeling!"
antwoordde hij met schorre, bevende slem.
„Wilson", zei Brazo, .Anderson zei me,
dat je hier in huis was. De meesten vat» je
mannen zijn dood. Ik kwam hier om je te
dooden. Maar ik geef je nog een kans.
Waar is Ella Wainright
Alsof de doodsangst zijn vingers ver
lamde, zoo ontviel Wilson's pistool aan
zijn hand en kletterde zwaar op den vloer.
Hij kroop dieper in zijn hoek. Een oogen-
blik bewogen zijn lippen zich geluidloos
en toen schreeuwde hij de woorden uit
„Schiet niet, Brazo Om Godswil,
TWEE PRIJSOVERTREDINGEN
BINNEN TWEE MAANDEN.
Winkelier tot boete van f 1200
veroordeeld.
Het A. N. P. meldtBegin Mei j.1.
werd door de marechaussee in het
Grensdorp Zundert een winkelier gever
baliseerd wegens het verkoopen van
busjes gecondenseerde taptemelk voor
55 cent per stuk. De normale detailprijs
van deze blikjes bedraagt niet meer
dan 37'/-> cent. Bij het berekenen van
den veel te hoogen verkoopsprijs was de
winkelier uitgegaan van een ontoelaat-
baren inkoopsprijs van 40 cent per blik
je.
schiet niet. Ik zal alles vertellen wat ik
weet 1"
Hij bevochtigde zijn lippen en staarde
woest naar Brazo en naar Anderson en
Hardin en eenigen der andere mannen, die
in huis gekomen waren en in de deurope
ningen stonden te kijken.
„Wij kwamen hier om haar te over
meesterenzei Wilson. „Wij wilden
haar laten vertellen over het goud van
haar broeder. Wij zouden haar dwingen om
om hel te vertellen. Dat is zoo. Ik ontken
het niet, maar wij wilden haar geen kwaad
doen, Brazo. Ik zweer, dat wij dat niet
van plan waren. Maar toen wij de voor
deur forceerden, schoot zij drie of vier
maal. Toen wij eindelijk in huis waren,
stond de achterdeur open en zij was weg.
Wij hoorden haar loopen. Haar japon haak
te vast aan de struiken^ waar zij doorsnel
de. Ik en nog eenige jongens gingen haar
achterna. Wij konden haar vlak voor ons
hooren. Toen verloren wij haar beneden
bij de rivier. Dat is de waarheid, Brazo.
Ik heb haar niet gezien
Brazo's oogen hadden tot dusverre een
spottenden glans gehad. Toen Wilson uit
gesproken was, verstijfden Brazo's spie
ren. Het onheilspellende in zijn hou
ding verdween snel. Hij lachte luidkeels,
stak zijn pistool in de holster en Reek An
derson aan.
Waar zijn telefoonleiding was gebleven.
Een West-Afrikaansche boer deed on
langs de onaangename ontdekking, toen hij
na een afwezigheid van enkele maanden
terugkwam, dat de negers zijn heele lele-
foonlei/'ing, die hij met veel moeite en kos
ten had aangelegd, tot de laatste meter
toe hadden gestolen. Wat had de inboorlin
gen hiertoe bewogen Het raadsel werd
opgelost, toen er een stamfeest werd ge
vierd. Daar verschenen namelijk alle vrou
elijke leden van de stam, die tot ver in
de omgeving woonden, met merkwaardige
versierselen om hals, armen en beenen, na
melijk kunstig gebogen telefoondraad. Een
zwarte schoone had namelijk bij een nabu- j
rige stam dergelijke sieraden gezien en de j
„mode" bij haar stamleden populair ge-
maakt. Mannen hadden hun vrouwen, ver- j
loofden en kinderen net zooveel van deze
gratis sieraden kunnen geven als zij maar j
wilden, door de kilometer lange telefoon- j
fijn eenvoudig af te breken. Van de draad
hadden zij ringen gemaakt, waarmede hals,
armen en beenen werden versierd.
Strenge straf van het Duitsche
Landesgericht.
Het A.N.P. meldt Voor het Landes-
gericht stond terecht de 25-jarige W. II.
B., bode bij een der Departementen van
Algemeen Bestuur te 's-Gravenhage. In
dat Departement hebben ook verschei
dene Duitsche heeren hun kantoorloka
len, waarin een portret hangt van den
Führer.
Naar de verdachte vertelde zat hij
beneden in het Departement, toen hij
in de courant las, dat in alle openbare
gebouwen de portretten van de Ko
ningin moesten worden verwijderd op
grond van het feit dat deze laatste zich
aan de zijde der bolsjewisten had ge
steld Bij het lezen van dit bericht is
verdachte zóó in woede ontstoken, dat
hij meende, dat nu ook maar het por
tret van den Führer weg moest. De.
daad bij de gedachte voegende liep hij
naar boven en sloeg van twee „Führer-
bilder" het glas stuk. Het was naar hij
zeide, niet zijn bedoeling geweest, den
Führer te beleedigen, maar er was
slechts sprake van een woede aanval.
Hij had er spijt van dat hij dat gedaan
had, te meer, daar hij door de Duit-
schers, voor wie hij werkte, steeds goed
behandeld was en door hun toedoen
zelfs verhooging van loon gekrgen had.
De Staatsanwalt zeide o.m., dat
Duitschland niet voor zichzelf, maar
voor Europa vecht tegen het bolsjewis
me. Op 't oogenblik van deze groote uit
eenzetting zijn duidelijke fronten ont
staan. Duitschland kan niet dulden, ook
niet in de bezette landen, dat wie ook
zich aan de zijde van het bolsjewisme
stelt. Uit de omstandigheden blijkt, dat
de verdachte van plan was een politieke
demonstratie te veroorzaken. Verergerd
wordt de zaak daardoor, dat .de ver
dachte voorbestraft is, en zich niet aan
gegeven heeft, toen hij zag, dat ande
re personen door zijn daden onder ver
denking vielen. Deze verdachte geeft
zelf toe, dat zijn positie door toedoen
der Duitsche heeren was verbeterd. Als
dank gaat hij nu zich op deze wijze
misdragen. Spr. vond het geval zeer
ernstig en eischte een gevangenisstraf
van twee jaren.
Na in raadkamer te zijn geweest,
wees de rechter vonnis. Hij veroor
deelde den verdachte tot twee jaren
gevangenisstraf met aftrek der kor
te preventieve hechtenis. Het i:
klaarblijkelijk velen Nederlander:
nog niet duidelijk aldus lichtte
de rechter het vonnis toe waar
de strijd in Sowjet-Rusland om gaat.
Denkt men, wanneer Duitschland
zou verliezen, de bolsjewiki aan de
grens zouden blijven en Nederland
niet zouden betreden Deze oorlog
voert Duitschland voor geheel Eu
ropa en wanneer de Koningin zich
aan de zeide der Sowj ets schaart,
moet het land de gevolgen dragen
De daad van verdachte verdient
dan ook de strengste straf.
Dit geval moge een waarschuwing
voor al diegene zijn, die gelooven, de
monstraties en propaganda tegen
Duitschland te kunnen bedrijven.
De „V" van Victorie.
Sinds enkele dagen is op diverse foto's
van handelingen door de Duitsche weer
macht de letter „V" afgedrukt.
Wat de beteekenis hiervan is, werd
van officieele zijde op de dagelijksche
persconferentie besproken.
Hierbij werd o.m. het volgende mede
gedeeld
„U weet, dat Engeland hier met een
z.g. V-propaganda is begonnen. Wij heb
ben deze propaganda nauwkeurig gevolgd
en zijn van meening, dat wij niet langer
werkloos kunnen toezien. Wij zul'»»n deze
Engelsche propaganda met onze eigen
strijd- en propagandamiddelen tegemoet
treden.
U zult allen deze V-actie kennen. De
menschen groeten elkaar met een V klop
pen het morce-teeken V op de deuren. De
kleine kinderen tikken het tegen ijzeren
hekken en in de tram klopt men het met
wandelstokken op de grond. Radio Oranje
heeft het morseteeken V als begin geko
zen, enz. Die grapjes zijn een beetje kinder
achtig. Maar wij willen desniettemin niet
langer toezien. Destijds hebben wij in een
tijd van strijd in Duitschland den rooden
het onderscheidingsteeken ontnomen, na
melijk de roode armband, die de Marxis
ten steeds op 1 Mei droegen. Wij hebben
deze armband van het natïonaal-socialis-
lische symbool voorzien. Zoodoende had
den wij den rooden de wind uit de zeilen
genomen.
Dat zullen wij hier ook doen. Van nu af
dragen wij behalve het partij-insigne een
V. In alle steden komen groote transparan
ten te hangen, waarop een V staat. Dat
beteekent Victorie, overwinning. Duitsch
land wint voor Europa op alle fronten, De
ze transparanten hangen in alle stüden en
wel in zulk een aantal, dat niemand ze
kan voorbijloopen.
Alle partijbureaux van N.S.D.A.P. en
N.S.B. zijn van dergelijke transparanten
voorzien. Genoemde bureaux, benevens
dat van het Rijkscommissariaat, verfoonen
een witte vlag met een groote Oranje V.
We zullen op alle groote pleinen groote
uitstalkasten plaatsen met wandkaarten
van midden-Europa en Europeesch Rus
land, waarop de overwinningen der Duit
sche Weermacht zullen worden aange
streept, Deze uitstalkasten dragen even
eens een V.
Voorts zult ge bemerken, dat op trottoirs
en rijwegen) op schuttingen, bruggen en
ten deele op huizen opschriften verschij
nen, steeds met dezelfde tekst.
IJ zult bemerkt hebben, dat Hilversum
het morseteeken.. -voor en na de Duit
sche weermachtsberichten geeft. Alle anti-
Duitsche Nederlanders zullen cfenken, dat
hun vertrouwensman al bij de Hilversum-
sche radio zit, maar daarin vergissen zij
zich bepaald.
Het buitenlandsche filmjournaal, dat uit
Duitschland komt, zal tot slot de V vertoo
nen. Het mag U ook niet verbazen, als U
op hooge fabrieksschoorsteenen een V aan
treft.
En behalve dan bovenstaande V-actie,
is ook op verschillende Duitsche foto's de
ze V aangebracht, zooals men sinds Zater
dag in de Nederlandsche dagbladen zal
hebben bemerkt en zooals ze ook in de
geïllustreerde bladen zullen voorkomen.
EEN ADVERTENTIE IN DIT BLAD
heeft steeds succes.
„Houd dezen man vast tot ik terug
kom zei hij, met vroolijke stem. „Ik ge
loof, dat ik een stommerik ben Hij
sprong uit een der openslaande ramen en
snelde naar de open plek waar hij Blinky
had achtergelaten. Zij zagen hem in het za
del springen, en over de open plek stor
men, langs het huisje, tusschen de tenten
en gebouwen van de verlaten stad door,
om tenslotte in het bosch er achter tc ver
dwijnen.
Hardin en Anderson wisselden verwon
derde blikken. Zij keken vragend naar Wil
son, alsof zij dachten, dat hij in staal zou
zijn om het geheim van Brazo's plotselinge
vlucht te verklaren. Maar blijkbaar was
Wilson even verrast als zij, want hij keek
hen onnoozel aan.
„Duivels riep Hardin uit.
Er scheen een licht in Anderson's oogen
te flikkeren.
„Ik geloof dat het de hemel zal zijn
voor Brazo", zei Anderson glimlachend.
Hij vervolgde „Als zij er is
HOOFDSTUK XXXII.
Zij zat op een grasrijken heuvel achter
een reuzen rots, toen Brazo uit de spelonk
in het verborgen dal kwam en in het eerst
zag hij niets van haar dan den top van
haar hoofd en haar wanordelijk haar, dat
glinsterde in het zonlicht. Zij keek naar
den ingang der spelonk en het was duide
lijk dat zij iemands komst verwachtte en er
naar uitgekeken had. Hij betwijelde niet,
of zij had verwacht dat de bandieten haar
zouden vinden, want toen hij haar zag.
merkte hij ook, dat hij in den loop van haar
Colt 45 keek.
Het pistool viel kletterend naar beneden
toen zij opstond en hem haar armen toe-
toeslak. Zij huiverde toen zij zich een
oogenblik later dicht tegen hem aandrukte.
„Ik dacht, dat ze je gedood hadden f"
mompelde zij, hem stevig vasthoudende.
„O, Brazo, verlaat mij niet meer
Hij lachte en vertelde haar, dat het eeni
ge gevaar, dat 'hij ontmoet had, geweerst
was toen Wilson hem vertelde^ dat zij hem
ergens bij de rivier ontsnapt was.
„Toen begonnen mijn hersens weer te
werken", vervolgde hij, „en ik wist, dat je
hierheen gegaan was. Maar in mijn hart
was ik een oogenblik dol van blijdschap."
Zij trok zich een weinig van hem terug
en nam zijn gelaat tusschen haar handen,
hield dit vast en glimlachte hem toe. „Ik
dacht aldoor aan deze plek", zei ze.
.Tweemaal was ik van plan om er met je
over te spreken, maar ik was bang, dat je
probeeren zou om mij hierheen te brengen,
terwijl Wilson's mannen op de loer lagen.
Dan zouden zij ons gedood hebben. Ik
schoot viermaal toen zij de voordeur in-
sloegen"^ vervolgde zij, „maar ik dacht
niet, dat ik een hunner trof. Ik hoop dat
ik het niet deed. Toen snelde ik naar de
achterdeur, deed haar open en snelde door
hel bosch naar de rivier. Ik hoorde ze ach
ter me aanrennen, maar het was te donker,
dat zij mij zien konden. Zoo kwam ik vei
lig hier. Een oogenblik geleden ging ik
door de spelonk en keek uit. Ik zag man
nen rondloopen en schieten. Ik wist dat
Anderson en de anderen gekomen waren.
Ik keek, maar ik zag je niet. Brazo, en ik
dacht, dat ze je gedood hadden
Zij keerden terug naar het heuveltje en
zaten daar langen tijd. Toen vertelde hij
haar van Wilson.
„Ik geloof, dat het beter is, als wij te
ruggaan", zei hij. „De jongens weten niet
dat je in veiligheid bent en zij mogen Wil
son niet al te best. Er zou hem iets kunnen
overkomen."
Hij bracht haar door de spelonk en over
de rivier naar het bosch voor het huisje.
Ze zagen Anderson en Hardin voor de
deur staan. Verscheidene paarden ston
den op de open plek vastgebonden. De
Wainright mannen waren het bosch inge
gaan in het Oosten^ met de berijders der
paarden,
Slot volgt.