32e JAARGANG ZATERDAG 9 AUGUSTUS 1941 No. 91 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN DE STUURMAN DOLFIJN. WIERINGER COURANT Hoofdredacteur Corn. J. Bosker, Wieringen. Verschijnt eiken Dinsdag, Donderdag en Zaterdag. Abonnementsprijs per 3 maanden f 1.30. ADVERTENTIëN Van 1 5 regels f 0.60 Iedere regel meer f 0.12 UITGEVER CORN. J. BOSKER WIERINGEN. BUREAU 1 Hippolytushoef Wieringen Telefoon Intercomm. No. 19. TER OVERDENKING. Hoogmoed kost meer dan honger, koude, studie en dorst. Een weinig waarschijnlijkheid is vol doende voedsel voor veel hoop. Er is groote kunst toe noodig om lief te hebben. Hebt gij geen vleugels om te vliegen, bereik uw doel al loopend kunt gij niet loopen, kruip er dan heen VACANTIE. Wegens vacantie personeel ver schijnt DINSDAG a.s. DIT BLAD NIET. H. H. adverteerders en corres pondenten gelieve hiermede rekening te houden. Directeur-Generaal van Landbouw. den Benoeming van den heer G. J Ruiter te verwachten. Naar men meldt, is een dezer dagen de benoeming te verwachten van den heer G. J. Ruiter, voorzitter van de Friesche Maatschappij van Landbouw, tot direc teur-generaal van den Landbouw. FEUILLETON. VAN DE 4J De mismaakte had reeds bij de eerste woorden van zijn broer het wapen laten zakken en kromp bij dit laatste gezegde onwillekeurig verschrikt ineen. „Een moord", mompelde hij, op zijn broer toetredende en hem de hand drukken de, „een moord. Zij zou een moordenaar nimmer kunnen beminnen." „Broer, ik dank je, je hebt nog bijtijds eeneen groot ongeluk verhoed sta melde Boudewijn. De toegesprokene, eveneens gekleed als zijn broer, was een kloek, welgemaakt en stevig gebouwd jongeling de blos der gezondheid lag hem op de wangen, en zijn oogen blikten bijna wat al te vroolijk en viijmoedig rond, als hij in een of ander gezelschap was. Thans echter rustten de heldere kijkers van jonker Eduard met deernis op de mis maakte gestalte van zijn broer en zijn stem klonk zacht en vertrouwelijk, toen hij vroeg „Waarom haat jij dien armen Waller van Bergen zoo, Boudewijn Is hij nog niet ongelukkig genoeg ,Wat Hij ongelukkig stoof de mis maakte op, ,'hij ongelukkig' die door de freule Netelerkamp bemind wordt ,'En die daardoor de afgunst en den na ijver opwekt van jonker Boudewijn van Reemingen, die den bevoorrechte bijna als een gemeene sluipmoordenaar zou heb ben neergeschoten", klonk het streng uit Eduards mond. Boudewijn, ik zou mij le venslang geschaamd hebben, de broer 'e zijn van zulk een laaghartigen schelm De grijze oogen van den mismaakte be gonnen plotseling onheilspellend te flikke De heer G. J. Ruiter werd op 22 Aug. 1898 geboren Hij bezocht de Mulo en de R.H.B.S. Ie Heerenveen, daarna de Mid delbare Landbouwschool te Groningen. Hij is eerelid van de vereeniging van leerlin gen dezer school „Demeter." In militairen dienst werd hij reserve eerste luitenant der veldartillerie. In 1925 vestigde hij zich op „Oer 'e Dyk", in zijn geboorteplaats Knijpe, als veehouder cn stamboekfokker. Reeds in hetzelfde jaar werd de heer Ruiter secretaris van de C.A.F., welke functie hij thans nog be kleedt. De heer Ruiter was lot voor kort secretaris der Zuivelfabriek te 't Meer en verscheidene jaren bestuurslid van den Bond van Coop. Zuivelfabrieken in Fries land. Nadat hij lal van jaren gedelegeerd oe- stuurslid was van de Friesche Maatschap pij van Landbouw werd hij in het najaar van 1939 verkozen tol voorzitter dezer loporganisatie van den Frieschen Land bouw. Jn zijn functies als voorzitter van het veevoederbureau in Friesland, van de graslandcommissie, van de proefboerderij der Maatschappij en in verschillende an dere functies heeft de heer Ruiter veel initiatief geloond om de technische ver betering van hel boerenbedrijf te verhoogen Hij is voorts sedert 1931 bestuurslid van het Friesch Rundvee Stamboek. Kort na zijn loetreden in 1933 tot den Nationalen Bond Landbouw en Maatschappij werd hij lid van het dagelijkschc bestuur dezer strijdorganisatie. Van de oprichting af is de heer Ruiter dagelijksch bestuurslid van de „Agrari sche Pers" en sedert 1937 is hij president commissaris dezer N.V. Voorts was hij lid van het dagelijksch bestuur der Natio nale Anti Poliep Actie (N.A.P.A.) De heer Ruiter beschikt ook over een vaardige pen en werkte mee aan tal van bladen, terwijl hij ook verschillende brochu res schreef. Na de oorlogsdagen van Mei 1940 voer de de heer Ruiter namens L. en M. tal van besprekingen om te komen tot de on deelbare agrarische organisatie, waarover hij o.a. in 1938 een inleiding hield. In de fusie van L. M. met het Boeren- front van de N.S.B. had de heer Ruiter 'n groot aandeel. In het gestichte Ned. Agra risch Front is hij plaatsvervangend leider. Als „voorman van het N.A.F. vertegen woordigt hij het N.A.F. in verschillende gevallen. Ook op cultureel terrein beweegt de heer Ruiter zich. Hij stichtte o.a. kort geleden de Fryske Rie de Friesche afdeeling van Saxo Frisia. In 1935 trad de heer Ruiter toe tot N.S.B. de zenbeschikking turf no. 1 bewezen en ver oordeelde den vervener tot f 1CC0 boete. ren bij deze laatste woorden, doch toen Eduard zijn hand greep en er vriendelijk op liet volgen „Boudewijn wees niet boos op mij, omdat ik je de waarheid zeg", toen boog de ander het hoofd en zweeg. „Gij bemint dus freule Johanna", ging Eduard bedaard voort, welnu, waarom doe je dan niet in alle vormen aanzoek om haar hand, zooals hel een rechtschapen man betaamt .Juist," viel Boudewijn met een bitte ren grimlach hierop in, „maar ik ben niet rechtschapen, ik ben leelijk, ellendig, mis maakt „Je vat mijn woorden weer geheel ver keerd op, Boudewijn, en je begrijpt zelf ook zeer goed, wat ik er mede bedoel antwoordde Eduard kalm. „Mijn raad is deze Indien jij freule Johanna werkelijk zoo genegen zijt als je zegt, en niet wilt. dat een ander haar tot zijn vrouw maakt, ga dan hoe eer hoe liever naar haar vader, indien je er tenminste zeker van zijt, dal de freule je genegen is." „Maar juist daar ben ik volstrekt niet zeker van", gaf Boudewijn langzaam ten antwoord. „Hebt je haar dan nog niet over die zaak gesproken „Nimmer. Ik heb in mijn gansche leven nog geen tien woorden met haar gewisseld" Eduard kon een klein glimlachje nauwe lijks onderdrukken en vroeg op min ef meer verwonderden toon „Maar, Boude wijn, dan begrijp ik eigenlijk niet, hoe jij ge negenheid voor haar kunt gevoelen, doch dit is mijn zaak niet", vervolgde hij snel? zich herinnerde, hoe menschenschuw zijn ongelukkige broer van aard was. „Laat mij je loever een goeden raad geven." „En die is „Zoo spoedig mogelijk de partijen met de zaak in kennis stellen." Boudewijn dacht een oogenblik na en antwoordde toen langzaam „Je hebt ge lijk, ik zal je raad opvolgen." Dienzelfden dag lichhte de Dolfijn" haar ankers en voerde Walter henen, ver van zijn Johanna, die beloofd had, hem Prijsverhooging in den turfhandel. Het A.N.P. meldt In de laatste maan den is herhaaldelijk gebleken, dat bij den handel in turf onvoldoende rekening wordt gehouden met de prijsvoorschriften. In de veenderijen in het Oosten van ons land werd voor de turf een hoogeren prijs berekend dan volgens de Prijzenbeschik- king turf no. 1 is toegestaan. Het tweede teveel betaalde werd natuurlijk op de koo pers verhaal en de onrechtmatige winst van de verveners komt zoo geheel ten 'as te van den verbruiker. De inspecteur voor de Prijzenbeheer- sching te Arnhem veroordeelde reeds ver- ichillende verveners en handelaren we gens deze prijsopdrijvingen tot gevoelige boeten. Vorige week had zich nu een vervener uit Slagharen voor dezen inspecteur te verantwoorden. Eind April had hij pers- turf 3e soort welke tegen f 4.61 per 1000 stuks mag worden verhandeld verkocht legen f 6 en 6.50 per 1000. De kwitanties, welke hij afgaf, werden echter uilgeschre ven tegen den officieel vastgestelden prijs Een kooper, die geprotesteerd had te gen den hoogen prijs, had hij gezegd ,dien prijs kan jij je afnemers ook best af nemen, er zijn liefhebbers genoeg voor. De methoden, welke verder nog worden aangewend om de koopers lot het betalen van een ongeoorloofden prijs te brengen, blijken uit de verdere getuigen-verklarin- gen. Ik heb niet graag, dat mijn naam ge noemd wordt, want dan krijg ik geen turf meer", meende de eerste. De andere vertel de, dat als men niet den gevraagden prijs 1de betalen, de vervener den schipper- kooper dagenlang liet liggen, voorgevende, dat deze nog niet aan de beurt is, of dat er nog geen droge turf beschikbaar is, waar door natuurlijk groot nadeel ontstaat. De vervener, die elke prijsopdrijving ontkende voerde te zijner verdediging aan, dat hij een handelaar wel een te hoo gen prijs had gevraagd, doch slechts om dezen hierdoor af te schrikken. Hij wilde hem liever niet leveren, want de kooper was z.i. financieel niet sterk genoeg. In een ander geval had hij een hoogeren prijs oe rekend, om op deze wijze de huur van 'n aan den kooper verhuurd schip binnen te krij gen. De inspecteur voor de Prijzenbeheer- sching achtte de overtreding van de Prij- den armen zeeman, trouw te zijn, trouw tot in den dood. HOOFDSTUK III. In zijn prachtig gemeubileerde kamer, die op den tuin uitzag, liep de baron van den Netelerkamp met langzame schreden heen en weer, nu en dan even stilstaande voor een baai vrouwenportret, dat, in een kostbare lijst gevat, aan den wand hing het afbeeldsel zijner jeugdige hem bij de geboorte zijner dochter door den dood ontrukte echlgenoole, wier sprekend evenbeeld Johanna was. De baron was een man, nog in de kracht van zijn leven hij droeg het hoofd fier omhoog, als iemand die zich zijner waardigheid en afkomst, rijkdom en invloed volkomen bewust is. Wel had het verlies zijner gade hem een zwaren, onherstelbaren slag toegebracht en fijne rimpels op zijn voorhoofd getrok ken, maar den rug van dien man niet doen krommen en zijn trots niet gebroken. Meer dan ooit was de adellijke grondbezitter on genaakbaar geworden voor zijn minderen in stand en geboorte, en met een niet te looschen minachting zag hij neder op al, wie niet van edele afkomst was. Doch bij zijn duldelooze hooghartigheid koesterde hij een grenzelooze, onuitputte lijke liefde jegens zijn eenig kind, zijn Jo hanna die hem zoo dikwijls hij haar aan zag, herinnerde aan haar die zijn al les was geweest. Zijn gewoonlijk zoo strenge trekken hadden thans iels vriendelijks er lag iets, dat naar een glimlach zweemde, op dat trotsche gelaat, en bij tusschenpoozen knik te hij goedkeurend even met het hoofd. „Een goede partij inderdaad", fluisterde hij zacht, opnieuw zijn wandeling door de kamer beginnende, „een zeer goede, dat moet gezegd worden. De Van Reemingens zijn schatrijk en van een overoud, adellijk geslacht bovendien is jonker Boudewijn iemand van een zacht karakter, voorzoo ver ik weet, en hij houdt, geloof ik, van een gezellig huiselijk leven. Wel is waar heeft hij weinig lichamelijke schoonheid. Nederlandsche Houtbond in 1940 Blijkens hel jaarverslag van den Neder j Iandsche Houtbond heeft de houtkooperij, welke in hoofdzaak tot taak heeft de dis tributie van gezaagd naaldhout aan den consument 1940 een zeer eenzijdig karakter vertoont. De normale afnemer kan slechts zeer I onvoldoende in de voorziening zijner be- Ihoeften geholpen worden, daar de omzet der houtkooperij tot 9 Mei 1940 voorname lijk op leveranties aan het Nederlandsche leger betrekking had en na 15 Mei 1940 op leveringen van het Duitsche leger. De houtkooper werd in deze beide pe rioden menigmaal geplaatst voor het feit, dat partijen hout bij hem opgevorderd wer den. Aan het begin van 1940 beschikte hij nog wel over een voorraad van eenige be- teekenis, doch de samenstelling was reeds onvoldoende. Door den geringen aanvoer in 1940 heb ben bijna alle houtkooperijen hetgeen zij in voorraad hadden en hetgeen door hen in 1940 ontvangen werd, verkocht, zoodat zij op 31 December vrijwel niet meer over hout beschikten. De bedrijfsresultaten gaven in geld uil- gedrukt, aan het einde van .het jaar veelal gunstige resultaten te zien. Of over 1941 het zelfde zal kunnen worden gezegd, valt sterk te betwijfelen. Ten aanzien van den hout-aanvoer uit de Oostzee wordt opgemerkt, dat het ver- voer met kustvaarders, waarop men na 10 Mei aanvankelijk uitsluitend was aange wezen, midden Juli met drie schepen be gon, en zich, de omstandigheden in aanmei king genomen, bevredigend ontwikkelde. Op 10 Januari 1941 waren in 298 reizen circa 35.000 Stds. van Zweden en Finland te Delfzijl aangevoerd. Op dien datum zon den nog 30 reizen ter afhaling van circa 20C0 Stds. plaats vinden, welke ten deele reeds waren aangevangen. De reizen wer den uitgaand goeddeels in ballast gevaren Vijf Nederlandsche groote-vaart-schepen, maakten elk een reis, terwijl een buiten- landsch schip voor twee reizen en acht elk voor een reis werden gecharterd. Over de haven van Delfzijl moest zoo goed als alles wat uit de Oostzeelanden voor Nederland bestemd was, worden ge leid, terwijl er bovendien zeer veel goede ren met andere einddestinatie moesten worden overgeslagen, zoodat de haven doorloopend op een 6- tot 8-voud van haar capaciteit moest weiken. Tot midden De cember 1939 gelukte hel desalniettemin het aangevoerde hout vrijwel normaal over te slaan, doch daarna veroorzaakte gebrek aan binnenschepen vertraging, wei maar wat maakt dat eigenlijk uit Hij zweeg even en trad voor het portret zijner overleden echtgenoote. „Nietwaar, Johanna sprak hij met zonderling zachte stem, „jij zou ook gaarne gezien hebben, dat ons kind in het huwe lijk trad met een telg uit zulk een oud adellijken stam, met een van Reemingen 7 Jonker Boudewijn heeft in zulke warme bewoordingen aanzoek om haar hand ge daan, hij bemint haar zoo vurig o, ge wis, jij zou ook met vreugde in dat huwe lijk toestemmen." Eenige oogenblikken staarde de baron zwijgend en als in gedachten verzonken naar de beeltenis toen greep hij de zil veren tafelschel en liet haar luid weerklin ken. Bijna terstond daarop trad een bediende de kamer binnen en wachtte, na een diepe buiging, op de bevelen van den baron. „Verzoek de freule, even hier te willen komen", klonk het kort en streng. De bediende boog andermaal en verwij derde zich. Nauwelijks had de baron zich in een met zwaar fluweel bekleeden leuningstoel neer gezet of de deur werd geopend en Johan na trad binnen. Zij zag een weinig bleeker dan gewoonlijk, en dit ontging het scherp ziend vaderoog geenszins doch hij hield zich, als bleef dit voor hem onopgemerkt. „Neem plaats, mijn kind", begon hij op zachten vriendelijken toon, „ik heb eenige oogenblikken met je te spreken over een ge wichtige zaakover een zeer gewichtige zaak." En toen het meisje hem vragend aanzag, vervolgde hij Zie, Johanna, ik word eiken dag een dagje ouder, en het zou mijn hoogste wensch zijn, eenmaal de oogen te kunnen sluiten in de volle overtuiging, dat jij dan niet alleen staat op de wereld, dai er daa iemand is, die mijn taak overgenomen heeft en jou zijn voordurenden bijstand, zijn trouwe bescherming verleent, kortom Johanna, ik wenschte je een gelukkige echt genoote te zien. Nu bloos maar niet, mijn ke grooter werd, toen daar nog ijsbelemoie ring bij kwam. Tusschen de N.V. Schenker en de Cen trale Urgentie Commisie had een nauwe samenwerking plaats over de opsporing van met hout geladen wagons uit Midden- Europa, bestemd voor Nederlandsche ont vangers. Dank zij de activiteit van genoem de N.V. was het resultaat dat het over- groote deel van de in Slowakije, Honga rije, Roemenië Joego-Slavié, Luxemburg, België en Frankrijk gestrande wagons hout werden gevonden en daarvan bovendien een groot deel zijn onderbroken reis naar Nederland kon vervolgen. Alg. Handeisbl. BIJ HET ZEILEN VERDRONKEN. De 23-jarige R. Steunebrink. afkom stig uit Groningen, die met zijn vriend een zeiltocht maakte op het Leekster- meer, is tengevolge van van het om slaan van de zeilboot, verdronken. Zijn vriend kon zich zwemmende redden. HET LEGIOEN MARCHEERT! Met vliegende vaandels en slaande trom marcheerde Donderdag hel tweede contingent vrijwilligers door Den Haag naar het station, waar de trein gereed stond, die de mannen naar Krakau zal brengen. Het legioen marcheert Sinds enkele weken wordt het eerste contingent in Krakau geoefend. Hel tweede contingent is op w eg en in tusschen komen steeds meer aanmeldingen binnen van Nederlan ders, die begrijpen, waar hel om gaat en hun plicht wenschen te doen. Het legioen marcheert Nu nog in de oefenkampen. jStraks als een keurkorps in de rijen van hen, die optrekken naar het Oosten om de gelederen te versterken van de Duitsche legers en de legioenen, die daar reeds wekenlang de Sowjettroe- pen strijd leveren, terugwerpen, omsinge len en vernietigen. Het legioen marcheert Dreunend klonk Donderdag het marcheeren van vastberaden Nederlandsche mannen door de straten. Fier wapperde het vaandel. Vrijwilligers vertrokken in de heilige overtuiging, dat zij zich inzetten voor de toekomst van hun volk en hun vaderland. Het legioen marcheert Duizenden Ne derlandsche mannen vormen dit legioen en zij verwachten, dat ook gij spoedig zult volgen, omdat ook gij weet, wal uw plicht is en dus uw plaats zult fnnemen in de gelederen van het Vrijwilligerslegioen Nederland Koninnegracht 22, 's Gravenhage. kind ieder jong meisje verlangt eenmaal tol een huwelijk te kernen dat is de be stemming der vrouw. En thans, lieve, heeft zich een goede partij voor je opgedaan, een zeer goede partij. Kun je mogelijk ra den, wien ik bedoel De blos op haar wangen werd hooger zij zweeg en staarde in zichtbare verlegen heid naar de figuren op het kostbare vloer kleed. Een oogenblik zweefde haar de naam Walter op de lippen, doch ook slechts n oogenblik zij herinnerde zich de woorden, die hij den avond vóór hun afscheid tot haar gesproken had „En zoodra ik weder terug zal gekomen zijn, ga ik terstond naar je vader, om zijne toestemming tot ons huwelijk te vragen." Zoodra hij terug zou gekomen zijn Maar Waller was nog niet terug, dat wist zij al te goed. „Welnu, Johanna". ging de baron vrien delijk voort, toen het meisje nog altijd bleef zwijgen, „indien fe liever uit mijn mond den naam verneemt van hem. die iou tot echtgenoote begeert, het zij zoo." En met een glimlach om de lippen deel de hij haar mede< dat jonker Boudewijn van Reemingen aanzoek om haar hand gedaan had. „Natuurlijk heb ik hem te kennen gege ven", vervolgde de baron, "dat ik niets zeggen of beloven kon, voor en aleer ik met jou gesproken en je eigen meening, hieromtrent vernomen had want hoe gaarne ik ook een huwelijk tusschen jou en jonker Boudewijn tot stand zou zien komen, wil ik toch hoegenaamd geen drang daarop uitoefenen het huwelijk is een te gewichtige en tegelijk een zoo teedere zaak. Het moet daarom geheel uit vrije oe- weging en uit warme, oprechte genegen heid van weerszijden worden aangegaan. Spreek dus openhartig en rondborstig, mijn kind, en wees verzekerd dat ik geen enkel oogenblik aarzelen zal, den jonker je ant- woord hoe dit ook zijn moge, over te jbrengen.'' Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1941 | | pagina 1