32e JAARGANG No. 108 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOS WIESINGEN EN OESTREKEN HOUDT VOL! HET LOT No. 128713. WIERINGER COURANT Hoofdredacteur Corn. J. Bosker, Wielingen. Verschijnt eiken Dinsdag, Donderdag en Zaterdag. Abonn ementsprij s per 3 maanden f 1.30. ADVERTENTIëN Van 1 5 regels f 0.60 Iedere regel meer f 0.12 UITGEVER CORN. J. BOSKER WIER1NGEN. BUREAU Hippolytushoef Wieringen Telefoon Intercomm. No. 19. TER OVERDENKING. Tegenwoordigheid van geest is het veiligheidsscherm rondom de ladder des levens. Rijkdom verwerven is knap, rijkdom bewaren wijs, maar rijkdom goed be steden de kunst der kunsten. 't Is duizendmaal moeilijker genoe gen te geven dan pijn te doen. 9 Een vriendelijke, vroolijke stemmins is„de gezellin van een lang leven, dik wijls genoeg de oorzaak daarvan. Het-is niet zoo moeilijk om iets goeds, iets nuttigs te beginnen maar om het vol te houden, dat is een andere zaak. Eenige kinderen houden een wedstrijd en anderen kijken toe, sporen de deel nemers aan, vol -te houden. Aanmoedigende kreten klinken. Zooals het bij spel in de kinderjaren gaat, gaat het ook maar al te vaak in het verdere leven. De strijd om het bestaan wordt vol hoop aangevangen, maar dan komen er momenten, waarop alle plannen in dui gen dreigen te vallen, het met een or ganisatie spaak begint te loopen, juist op het moment, dat de goede uitkomst verzekerd leek. De moeilijkheden stape len zich op en inplaats van de tanden opeen te klemmen, laat men den moed zinken en volgt het bankroet. Ónder dergelijke omstandigheden is in de eer ste plaats het paroolVolhouden. Een treffend voorbeeld wordt gegeven door een jong ingenieur bij den bouw van den Severn Tunnel. Er waren van dezen tunnel vier en een halve mijl uitgegraven en er moest FEUILLETON. nog' slechts een dunne wand worden doorbroken, toen het water van de groo- te rivier zich met woest geweld in den tunnel stortte en het geheele werk derigde te vernietigen, want de pompen konden tegen de enorme watermassa niets uitrichten. De mannen konden niets meer zien en wilden het werk op geven. Toen schreeuwde de jonge inge nieur „Wat er ook gebeurt houdt vol Deze woorden brachten de werkers er toe zich krachtig te weren, de inge nieurs en kruiers grepen ook naar de houweelen en begonnen als dollen in den achterwand te hakken. Het water rees en zij kwamen daarin te staan tot aan de borst, maar binnen het kwartier bezweek de bergwand en de stroom had een uitweg. De tunnel was gered. Volhouden is het parool, dat bij elk streven behoort. Slappelingen zullen hun arbeid bij tegenslagen opgeven. Ve len beginnen iets, maar als het tegen loopt, ontzinkt hun de moed en het werk wordt opgegeven. En toch zou het met meer wilskracht een succes zijn ge weest. Daarom Houdt vol Dit moet de lijf spreuk zijn van allen en vooral ook van de jongeren. BINNENLANDSCH NIEUWS. CLANDESTIENE SLACHTPLAATS ONTDEKT TE ALPHEN.' Vijf arrestaties. Ambtenaren van den opsporingsdienst hebben een inval gedaan in een schuur aan de Prins Hendrikstraat' te Alphen a. d. Rijn, -op vermoeden dat zij gebruikt werd als slachtplaats. Dit vermoeden bleek inderdaad gerechtvaardigd, want toen de ambtenaren de schuur, welke in geen enkel opzicht aan de eischen van hygiëne voldeed, betraden, vonden zij een paar mannen bezig met in kis ten pakken van groote hoeveelheden vleesch, dat van clandestiene slachting afkomstig was en voor Rotterdam be stemd bleek te zijn, waar het tegen exor bitant hooge prijzen werd verkocht. In een week tijds waren drie varkens en een koe geslacht, welke van elders bleken te zijn aangevoerd. Drie handelaars, werkloozen, werden onmiddellijk gearresteerd en naar het hoofdbureau overgebracht. Uit hun ver hoor bleek, dat in het complot mede betrokken waren twee slagers, die reeds eerder wegens een dergelijk clelict zijn veroordeeld. Ook zij zijn in hechtenis genomen. JONGETJE DOOR KOE GETRAPT. Woensdag werden koeien ingeladen aan de havenwal te Lemmer in de daar voor gereed liggende stoombooten. Déze inlading ha<"' ve«& belangstelling van het publiek, d" 'tot dichtbij de in te laden dieren st-^J. toen een dei- koeien zich losrukte. 'Het 9-jarig zoon tje van den heer Visser werd door het dier omver geloopen en zoodanig ge trapt, dat hij bewusteloos bleef liggen. Dr. Knufman-Ansing verleende de eer ste hulp. Tegen den avond was het be wustzijn nog niet teruggekeerd. WOLIIANDKRAB GEVANGEN. In de Zuid-Willemsvaart werd nabij sluis 7 te Helmond een nagenoeg vol wassen exemplaar van de gevreesde woJhandkrab gevangen. Het dier werd levend op het stadhuis ingeleverd. MOFFELOVEN UIT ELKAAR GESPRONGEN. Een gewonde. Woensdagavond is in de stofzuiger en ornamentenfabriek van de N.V. Tha- bor aan de Waldorpstraat te Den Haag door tot dusver onbekende oorzaak een moffeloven in de lakspuiterij uit elkaar gesprongen. In het lokaal waren vier vier arbeiders aan het werk, die allen tegen den grond werden geslagen. Een van hen, de 17-jarige B. van G., kreeg daarbij een hoofdwond en is door den geneeskundigen dienst naar het zieken huis aan "den Zuidwal gebracht. GEEN KORTING OP LOON IN WERKVERRUIMING. 's-Gravenhage, 17 Sept. De rijksdienst voor de werkverruiming heeft, ter be antwoording van een van verschillende zijden gestelde vraag, na gepleegd over leg met het college van rijksbemidde laars, aan de burgemeesters een circu laire gericht, waarin wordt medegedeeld dat van het loon der in werkverruiming te werk gestelde arbeiders geen korting ten behoeve van de zoogenaamde „ver eveningsheffing'1 mag plaats vinden. RIJWIELD1EF AANGEHOUDEN. Toen een nacht-patrouille van de maréchaussée-brigade Broek op Lan-' gendijk Dinsdagnacht op haar ronde was, ontmoette zij een man, die met' twee fietsen reed. Vanzelfsprekend werd hij aangehouden en over de herkomst van het, tweede rijwiel ondervraagd. Het was gevonden, verklaarde de man, maar nadat hij nog eenigen tijd was verhoord, bekende hij, het rijwiel te hebben gestolen te Eenigenbrug. De fietsendief, zekere S. uit Alkmaar-, werd ingesloten in het arrestantenlokaal te Warmenhuizen en Woensdag naar het Huis van Bewaring te Alkmaar overge bracht. SCHEIDSRECHTERS-CURSUS. De sub-commissie „Alkmaar" van de scheidsrechterscommissie der afdeeling Noordholland van den N.V.B. heeft het plan opgevat een cursus voor de candi- daat-scheidsrechters te organiseeren. Daar er nog steeds een tekort is aan bekwame scheidsrechters, kan dit plan stellig worden toegejuicht. VERDRONKEN. De 78-jarige C. R. te Grootebroek is tusschen schuit en wal te water geraakt en verdronken. Toen men hem vond, bleken de levensgeesten reeds te zijn geweken. Waarschijnlijk heeft de man, toen hij van uit zijn schuit aan land wilde gaan, misgestapt met het nood lottige gevolg, dat hij in de ter plaatse diepe sloot is geraakt. PROVINCIAAL NIEUWS. ROMAN VAN: VICTOR VAN DUKE. u.) HOOFDSTUK 7. Overal waar men om zich heen keek,' bloeide en straalde de natuur in de ont wakende lentepracht en geurde in de frissche Meilucht en in de zonnestra len, die over de dennenboomen speel- d.., dwarrelden talrijke kleine insec ten, die zich in het zonnetje koester den. De koekoek riep van verre, de specht klopte tegen de stam van een dikken boom, de kleine vogeltjes sprongen van tak tot tak om hun jongen voedsel te brengen. Maar als men een beetje dapper in het bosch doordrong, was er niets meer van de sprookjesachtige stilte en de tooverkracht van het woud te vinden. Daar, op de groote open vlakte werden onbarmhartig de mooie, groote den nen boomen geveld. Een heele rij lorries reed ijverig op het smalspoor heen en weer en eenige honderden meters verder begon men reeeds met het uithalen van den grond Van Steenen, de pachter, was naar het landgoed verhuisd en nam daar nu de betrekking van rentmeester waar in het bosch waren de verschillende in stallaties aangebracht vooor de ontgin ning van bruinkool. De onderzoekingen waren zeer gun stig verloopen door het heele bosch heen liep een reusachtige bruinkool laag, waarvan de ontginning een rijk bestaan zou opleveren. De voorraad be gon, volgens nauwkeurige metingen, reeds op acht meter diepte en strekte zich tot een diepte van ongeveer der tig meter uit. Het had niet lang geduurd, voordat alle formaliteiten vervuld waren en Dr. Guus Simons de officieele toestemming had gekregen om met de ontginning van de bruinkoollaag te mogen begin nen, die op zijn eigen landgoed gelegen was. Vanaf dat oogenblik werd er op Greenstone koortsachtig gewerkt. Men begon eerst met de boomen te vellen en het hout te verkoopen. Van het geld, daarvoor ontvangen, konden de eer ste aanschaffingen van machines wor den betaald. Theo Visser was in zijn element en voelde zich zooveel als redder van het landgoed. Hij bezocht persoonlijk de grootste -ijzer- en machinefabrieken en bereikte door zijn naam, dat men voor de nieuwe onderneming de noodige baggerpompen, leidingen en alle ove rige machinerieën op crediet leverde, evenals de lorries en het werkspoor. Snel was. het heele aanzien van het landgoed veranderd. In het dorp wa ren de arbeiders, machinisten, hout hakkers, ingekwatierd, terwijl daar- door de zaken vanzelfsprekend ook meer te doen hadden. Zoo goed moge lijk trachtte men de arbeiders onder- dak te verschaffên en waar dit. niet meer mogelijk bleek, werden barakken gebouwd. Zoo gauw de heele onderne HOND VERSCHEURDE 40 KONIJNEN. In den nacht van» Maandag op Dins dag heeft de hond van den heer W. B. te- Warmenhuizen dfen ware slachting gehouden onder de konijnen. Bij ver schillende eigenaars in het dorp heeft het dier een bezoek gebracht. De hokken werden vernield en het gaas finaal stuk gebeten. Bij één eigenaar waren elf konijnen dood en verdwenen, bij een andere 10 stuks en bij diverse eigena ren 2 stüks, enz. In totaal hebben on geveer 40 konijnen het leven moeten laten. De heer B. heeft onmiddellijk den hond af laten maken, doch niettegen staande zal het waarschijnlijk een flin ke schadepost voor hem beteekenen. De politie heeft de zaak in handen en procesverbaal is opgemaakt. ming in werking was, zou men er toe overgaan nieuwe huizen er bij te laten zetten. Juffrouw Mortens nam als van zelfsprekend de zorg van de maaltijden van de mannen in de barakken op zich en was blij, zich geheel aan haar taak te kunnen wijden. Het kleine dorp kwam op een geheel onverwachte wij ze tot bloei. Zoo goed als elke familie had een of twee kostgangers, terwijl in het eenige hotel, dat het dorp rijk was, de ingenieurs woonden. Er kwam geld onder de menschen. De een profi teerde van den ander en de stemming ten opzichte van den landheer was vol komen omgeslagen. Men loofde en prees hem in alle toonaarden men vertelde, dat hij uit een heel ander hout gesneden was dan zijn voorname ouders. Men had Dr. Guus Simons hier in de omgeving vroeger weinig ge zien en hem [natuurlijk beoordeeld naar zijn ouders, die zich niet met de dorpelingen hadden ingelaten. De moe der van Guus, die uit een adellijke fa milie stamde, had het beneden haar waardigheid gevonden, zich om de menschen in het dorp te bekommeren en haar man stond zoo onder haar in vloed, dat hij zich al spoedig daar naar schikte. Daarom was men zooveel te aangena mer verrast, toen Guus zich ontpopte als een prettig, openhartig mensch, die zich veel in het dorp liet zien en voor iedereen iets over had. Men kon over alles geheel vrijuit met hem praten en hij luisterde ook naar de inzichten van andere menschen. Het bleek, dat hij alles in het werk stelde om zijn landgoed te redden en men was vol goeden wil om hem daar NIEUWS VAN HET OOSTELIJK FRONT. De titanenstrijd die in het Oosten gestreden wordt, die worsteling tusschen millloeenenlegers, wordt door een leder met spanning gevolgd. Daar in het Oos ten wordt een strijd uitgevochten, waar van de uitslag beslissend is voor de toe komst van geheel Europa. En het is geen wonder dat er niets is dat met zooveel spanning tegemoet wordt gezien, dan „Nieuws vari het Oostelijk front." En als dat nieuws er is, dan worden de behaalde resultaten- besproken, dan komen de landkaarten te voorschijn, worden hierop met behulp van gekleurd potlood en vlaggetjes, de nieuwe stellin gen aangegeven. Met voldoening of met berusting, al naar gelang men meent dat de een of andere partij recht op sympathie, worden de verdere mogelijk heden onder de loupe genomen. Dit al les is de reactie van het verkregen nieuws, maarwordt ook wel vol doende stilgestaan bij het enorme leed, dat daar aan het front geleden wordt En nu laten wij buiten .beschouwing of U pro of anti voelt, nu gaan wij al bij zooveel mogelijk behulpzaam zijn. Zelfs in de omliggende dorpen trachtte men hem te. helpen waar men kon. Het was niet mogelijk eenige weilan den, die bij het landgoed behoor den. onder den hamer te brengen, want men gebruikte deze landerijen voor het bouwen van de barakken en het op slaan van de bruinkool. Maar het dorp zelf had niets van zijn vriendelijke omgeving ingeboet. Het eigenlijke ko- lengebied lag ongeveer zes kilometer het dorp verwijderd. Guus wilde onder geen omstandigheden het heele bosch laten rooien. Het deed hem al genoej leed, die prachtige trotsche boomen onder de bijlslagen van- de houthakkers te zien vallen maar waar het niet ab soluut noodig was, moesten de boomen behouden blijven. Zijn schuldeischers hadden onmiddel lijk een andere hoüding aangenomen. Zij hadden nu den tijd met de betalin gen, z« hadden het geld opeens niet zoo dringend meer noodig. Verschillen de van hen bonen zelfs aan het geld te laten staan, want zij hadden im mers onderpand genoeg. Onder bedek te termen vroegen zij" hem dan of zij geen aandeelen in de onderneming kon den krijgen. Doch Theo Visser stak daar- een stokje voor. „Wij zullen het wel alleen klaar spelen. Pas maar op, het zal niet- lang meer duren voordat alle schulden zijn betaald en we boven dien nog een aardig bedrag in kas hebben." Beide vrienden waren als eigenaar in de onderneming ingeschreven. Guus had erop gestaan, dat Theo medeeigenaar werd. Hem alleen dank leen na of U zichvoldoende realiseert dat dit nieuws noodwendig vooraf ge gaan is door een hel van vuur en staal, die vele geslagen wonden achterliet. Geslagen wonden die geheeld moeten worden, onverschillig of hij die hulp noodig heeft vriend of vijand is. Zoo dra een soldaat gewond ter aarde ligt, houdt hij op vijand te zijn, maar is hij uitsluitend een mensch die in nood -verkeert en hoe dan ook geholpen moet worden. Deze hulp wordt verstrekt door de ambulances, daar werken deskundi gen onder zeer moeilijke omstandighe den en meermalen met gevaar voor ei gen leven. Zij vragen niet, wie is die man die daar wordt binnengebracht, maar zij voeren een taaien strijd tegen den dood, die overal rondwaart. Hun doel is levens te redden en wonden te genezen. Vriend of vijand. Voor de am bulances zijn allen gelijk. Ook straks voor de Nederlandsche ambulance, als deze zal zijn aangekomen in het Oos ten waar de strijdt woedt. Onze Nederlandsche ambulance daaraan wordt hard gewerkt en het ziet er naar uit, dat deze de beste zal zijn, die ooit Nederland verliet om op verre slagvelden te getuigen van de of fervaardigheid van ons volk. Maar het uitzenden van deze ambulance is alleen dan mogelijk, wanneer er voldoende kapitaal wordt bijeengebracht. Er is en er 'wordt voor de Nederandsche ambu - ance aan het Oostfront, geregeld een beroep gedaan. Er is en er wordt gere geld door duizenden geofferd. Maar het is niet alleen de uitzending die veel geld kost. Onze ambulance moet ook geregeld haar plicht kunnen blijven doen, zoolang dit noodig is. Zoolang er nog een gewonde ergens in het Oosten hulp behoeft, zoo lang moet de Neder andsche ambulance paraat zijn, want Nederland heeft nu eenmaal de naam, cn met recht, het land te zijn, waarop nimmer voor een liefdadig doel vergeefs een beroep is gedaan. Nederlanders, er zijn menschen in nood, daar in het Oosten. Het zijn vrienden, het zijn vijanden, het zijn zélfs Nederlanders die gered moeten worden. Nieuws van het Oostelijk frontAis dit weer leest, bedenkt U dan dat onze ambulance zoo spoedig mogelijk behoort te vertrekken, omdat er duizen den zijn die met smart op haar wach ten. En als straks de ambulance vertrekt zorgt U dan dat U de voldoening kunt hebben aan de inrichting te hebben medegewerkt. Er wordt een dringend beroep op U gedaan. Er wordt van U vewacht, juist omdat U Nederlander is, dat U, iets meer dan U eigenlijk missen kunt, zult storten op girorekening 8760Ü t.n. van de Nederlandsche Ambulance voor het Oostfront, Koninginnegracht 22 te 's-Gravenhage. te hij immers deze vondst. Zonder Theo zou zijn leven heel anders geloo pen zijn. De beide jongezellpn woon den tezamen op het landgoed. Zij wa ren de eersten die 's morgens het werk betraden en de laatste die het 's avonds verlieten onvermoeid waren zij steeds hij het werk. Zij hadden geluk gehad bij de keuze van hun ingenieurs en werklieden. Ingenieur Bloeming, de leider was een bekwaam deskundige en' daarbij een prettig mensch om mee om te gaan. Het duurde dan ook niet lang of hij nam zijn intrek bij de twee vrienden op het huis. Ook hij was ongetrouwd en er ont- ;tond een hechte vriendschap tusschen de drie mannen. Theo Visser ontwikkelde zich tot een bekwaam koopman zijn boekhouding mocht gezien worden. Zijn vader zou zeker verheugd zijn geweest, als Hij zijn zoon in deze nieuwe onderneming had kunnen zien werken. Theo zelfwas hee- lemaal niet over zijn vader te spreken. Het ergerde hem vreeselijk. dat deze zich heelemaal niet om den weggeloopen zoon scheen te bekomeren. Guus had op zijn verzoek aan den ouden heer ge schreven, dat Theo op Greenstone woon de. „Dan behoeft hij zich niet ongerust te maken, waar ik ergens uithang", had Theo er aan toegevoegd. Het was eigenlijk onbegrijpelijk, dat zijn vader niets van zich liet hooren. De kwestie hinderde Theo meer dan hij wilde weten. En als hij niet door die groote hoeveelheid werk volkomen in beslag was genomen, zou hij waarschijn lijk al lang naar huis gegaan zijn. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1941 | | pagina 1