32e JAARGANG
No. 108
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOS
WIESINGEN EN OESTREKEN
HOUDT VOL!
HET LOT No. 128713.
WIERINGER COURANT
Hoofdredacteur
Corn. J. Bosker, Wielingen.
Verschijnt eiken
Dinsdag, Donderdag en Zaterdag.
Abonn ementsprij s
per 3 maanden f 1.30.
ADVERTENTIëN
Van 1 5 regels f 0.60
Iedere regel meer f 0.12
UITGEVER
CORN. J. BOSKER WIER1NGEN.
BUREAU
Hippolytushoef Wieringen
Telefoon Intercomm. No. 19.
TER OVERDENKING.
Tegenwoordigheid van geest is het
veiligheidsscherm rondom de ladder
des levens.
Rijkdom verwerven is knap, rijkdom
bewaren wijs, maar rijkdom goed be
steden de kunst der kunsten.
't Is duizendmaal moeilijker genoe
gen te geven dan pijn te doen.
9
Een vriendelijke, vroolijke stemmins
is„de gezellin van een lang leven, dik
wijls genoeg de oorzaak daarvan.
Het-is niet zoo moeilijk om iets goeds,
iets nuttigs te beginnen maar om
het vol te houden, dat is een andere
zaak.
Eenige kinderen houden een wedstrijd
en anderen kijken toe, sporen de deel
nemers aan, vol -te houden.
Aanmoedigende kreten klinken.
Zooals het bij spel in de kinderjaren
gaat, gaat het ook maar al te vaak in
het verdere leven.
De strijd om het bestaan wordt vol
hoop aangevangen, maar dan komen er
momenten, waarop alle plannen in dui
gen dreigen te vallen, het met een or
ganisatie spaak begint te loopen, juist
op het moment, dat de goede uitkomst
verzekerd leek. De moeilijkheden stape
len zich op en inplaats van de tanden
opeen te klemmen, laat men den moed
zinken en volgt het bankroet. Ónder
dergelijke omstandigheden is in de eer
ste plaats het paroolVolhouden.
Een treffend voorbeeld wordt gegeven
door een jong ingenieur bij den bouw
van den Severn Tunnel.
Er waren van dezen tunnel vier en
een halve mijl uitgegraven en er moest
FEUILLETON.
nog' slechts een dunne wand worden
doorbroken, toen het water van de groo-
te rivier zich met woest geweld in den
tunnel stortte en het geheele werk
derigde te vernietigen, want de pompen
konden tegen de enorme watermassa
niets uitrichten. De mannen konden
niets meer zien en wilden het werk op
geven. Toen schreeuwde de jonge inge
nieur „Wat er ook gebeurt houdt
vol
Deze woorden brachten de werkers
er toe zich krachtig te weren, de inge
nieurs en kruiers grepen ook naar de
houweelen en begonnen als dollen in
den achterwand te hakken. Het water
rees en zij kwamen daarin te staan tot
aan de borst, maar binnen het kwartier
bezweek de bergwand en de stroom had
een uitweg.
De tunnel was gered.
Volhouden is het parool, dat bij elk
streven behoort. Slappelingen zullen
hun arbeid bij tegenslagen opgeven. Ve
len beginnen iets, maar als het tegen
loopt, ontzinkt hun de moed en het
werk wordt opgegeven. En toch zou het
met meer wilskracht een succes zijn ge
weest.
Daarom Houdt vol Dit moet de lijf
spreuk zijn van allen en vooral ook van
de jongeren.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
CLANDESTIENE SLACHTPLAATS
ONTDEKT TE ALPHEN.'
Vijf arrestaties.
Ambtenaren van den opsporingsdienst
hebben een inval gedaan in een schuur
aan de Prins Hendrikstraat' te Alphen
a. d. Rijn, -op vermoeden dat zij gebruikt
werd als slachtplaats. Dit vermoeden
bleek inderdaad gerechtvaardigd, want
toen de ambtenaren de schuur, welke
in geen enkel opzicht aan de eischen
van hygiëne voldeed, betraden, vonden
zij een paar mannen bezig met in kis
ten pakken van groote hoeveelheden
vleesch, dat van clandestiene slachting
afkomstig was en voor Rotterdam be
stemd bleek te zijn, waar het tegen exor
bitant hooge prijzen werd verkocht.
In een week tijds waren drie varkens
en een koe geslacht, welke van elders
bleken te zijn aangevoerd.
Drie handelaars, werkloozen, werden
onmiddellijk gearresteerd en naar het
hoofdbureau overgebracht. Uit hun ver
hoor bleek, dat in het complot mede
betrokken waren twee slagers, die reeds
eerder wegens een dergelijk clelict zijn
veroordeeld. Ook zij zijn in hechtenis
genomen.
JONGETJE DOOR KOE GETRAPT.
Woensdag werden koeien ingeladen
aan de havenwal te Lemmer in de daar
voor gereed liggende stoombooten.
Déze inlading ha<"' ve«& belangstelling
van het publiek, d" 'tot dichtbij de in
te laden dieren st-^J. toen een dei-
koeien zich losrukte. 'Het 9-jarig zoon
tje van den heer Visser werd door het
dier omver geloopen en zoodanig ge
trapt, dat hij bewusteloos bleef liggen.
Dr. Knufman-Ansing verleende de eer
ste hulp. Tegen den avond was het be
wustzijn nog niet teruggekeerd.
WOLIIANDKRAB GEVANGEN.
In de Zuid-Willemsvaart werd nabij
sluis 7 te Helmond een nagenoeg vol
wassen exemplaar van de gevreesde
woJhandkrab gevangen. Het dier werd
levend op het stadhuis ingeleverd.
MOFFELOVEN UIT ELKAAR
GESPRONGEN.
Een gewonde.
Woensdagavond is in de stofzuiger
en ornamentenfabriek van de N.V. Tha-
bor aan de Waldorpstraat te Den Haag
door tot dusver onbekende oorzaak een
moffeloven in de lakspuiterij uit elkaar
gesprongen. In het lokaal waren vier
vier arbeiders aan het werk, die allen
tegen den grond werden geslagen. Een
van hen, de 17-jarige B. van G., kreeg
daarbij een hoofdwond en is door den
geneeskundigen dienst naar het zieken
huis aan "den Zuidwal gebracht.
GEEN KORTING OP LOON IN
WERKVERRUIMING.
's-Gravenhage, 17 Sept. De rijksdienst
voor de werkverruiming heeft, ter be
antwoording van een van verschillende
zijden gestelde vraag, na gepleegd over
leg met het college van rijksbemidde
laars, aan de burgemeesters een circu
laire gericht, waarin wordt medegedeeld
dat van het loon der in werkverruiming
te werk gestelde arbeiders geen korting
ten behoeve van de zoogenaamde „ver
eveningsheffing'1 mag plaats vinden.
RIJWIELD1EF AANGEHOUDEN.
Toen een nacht-patrouille van de
maréchaussée-brigade Broek op Lan-'
gendijk Dinsdagnacht op haar ronde
was, ontmoette zij een man, die met'
twee fietsen reed. Vanzelfsprekend werd
hij aangehouden en over de herkomst
van het, tweede rijwiel ondervraagd.
Het was gevonden, verklaarde de man,
maar nadat hij nog eenigen tijd was
verhoord, bekende hij, het rijwiel te
hebben gestolen te Eenigenbrug. De
fietsendief, zekere S. uit Alkmaar-, werd
ingesloten in het arrestantenlokaal te
Warmenhuizen en Woensdag naar het
Huis van Bewaring te Alkmaar overge
bracht.
SCHEIDSRECHTERS-CURSUS.
De sub-commissie „Alkmaar" van de
scheidsrechterscommissie der afdeeling
Noordholland van den N.V.B. heeft het
plan opgevat een cursus voor de candi-
daat-scheidsrechters te organiseeren.
Daar er nog steeds een tekort is aan
bekwame scheidsrechters, kan dit plan
stellig worden toegejuicht.
VERDRONKEN.
De 78-jarige C. R. te Grootebroek is
tusschen schuit en wal te water geraakt
en verdronken. Toen men hem vond,
bleken de levensgeesten reeds te zijn
geweken. Waarschijnlijk heeft de man,
toen hij van uit zijn schuit aan land
wilde gaan, misgestapt met het nood
lottige gevolg, dat hij in de ter plaatse
diepe sloot is geraakt.
PROVINCIAAL NIEUWS.
ROMAN VAN:
VICTOR VAN DUKE.
u.)
HOOFDSTUK 7.
Overal waar men om zich heen keek,'
bloeide en straalde de natuur in de ont
wakende lentepracht en geurde in de
frissche Meilucht en in de zonnestra
len, die over de dennenboomen speel-
d.., dwarrelden talrijke kleine insec
ten, die zich in het zonnetje koester
den.
De koekoek riep van verre, de specht
klopte tegen de stam van een dikken
boom, de kleine vogeltjes sprongen
van tak tot tak om hun jongen voedsel
te brengen.
Maar als men een beetje dapper in
het bosch doordrong, was er niets meer
van de sprookjesachtige stilte en de
tooverkracht van het woud te vinden.
Daar, op de groote open vlakte werden
onbarmhartig de mooie, groote den
nen boomen geveld.
Een heele rij lorries reed ijverig op
het smalspoor heen en weer en eenige
honderden meters verder begon men
reeeds met het uithalen van den grond
Van Steenen, de pachter, was naar
het landgoed verhuisd en nam daar nu
de betrekking van rentmeester waar
in het bosch waren de verschillende in
stallaties aangebracht vooor de ontgin
ning van bruinkool.
De onderzoekingen waren zeer gun
stig verloopen door het heele bosch
heen liep een reusachtige bruinkool
laag, waarvan de ontginning een rijk
bestaan zou opleveren. De voorraad be
gon, volgens nauwkeurige metingen,
reeds op acht meter diepte en strekte
zich tot een diepte van ongeveer der
tig meter uit.
Het had niet lang geduurd, voordat
alle formaliteiten vervuld waren en Dr.
Guus Simons de officieele toestemming
had gekregen om met de ontginning
van de bruinkoollaag te mogen begin
nen, die op zijn eigen landgoed gelegen
was.
Vanaf dat oogenblik werd er op
Greenstone koortsachtig gewerkt. Men
begon eerst met de boomen te vellen en
het hout te verkoopen. Van het geld,
daarvoor ontvangen, konden de eer
ste aanschaffingen van machines wor
den betaald.
Theo Visser was in zijn element en
voelde zich zooveel als redder van het
landgoed. Hij bezocht persoonlijk de
grootste -ijzer- en machinefabrieken en
bereikte door zijn naam, dat men voor
de nieuwe onderneming de noodige
baggerpompen, leidingen en alle ove
rige machinerieën op crediet leverde,
evenals de lorries en het werkspoor.
Snel was. het heele aanzien van het
landgoed veranderd. In het dorp wa
ren de arbeiders, machinisten, hout
hakkers, ingekwatierd, terwijl daar-
door de zaken vanzelfsprekend ook
meer te doen hadden. Zoo goed moge
lijk trachtte men de arbeiders onder-
dak te verschaffên en waar dit. niet
meer mogelijk bleek, werden barakken
gebouwd. Zoo gauw de heele onderne
HOND VERSCHEURDE 40 KONIJNEN.
In den nacht van» Maandag op Dins
dag heeft de hond van den heer W. B.
te- Warmenhuizen dfen ware slachting
gehouden onder de konijnen. Bij ver
schillende eigenaars in het dorp heeft
het dier een bezoek gebracht. De hokken
werden vernield en het gaas finaal stuk
gebeten. Bij één eigenaar waren elf
konijnen dood en verdwenen, bij een
andere 10 stuks en bij diverse eigena
ren 2 stüks, enz. In totaal hebben on
geveer 40 konijnen het leven moeten
laten.
De heer B. heeft onmiddellijk den
hond af laten maken, doch niettegen
staande zal het waarschijnlijk een flin
ke schadepost voor hem beteekenen.
De politie heeft de zaak in handen
en procesverbaal is opgemaakt.
ming in werking was, zou men er toe
overgaan nieuwe huizen er bij te laten
zetten. Juffrouw Mortens nam als van
zelfsprekend de zorg van de maaltijden
van de mannen in de barakken op
zich en was blij, zich geheel aan haar
taak te kunnen wijden. Het kleine dorp
kwam op een geheel onverwachte wij
ze tot bloei. Zoo goed als elke familie
had een of twee kostgangers, terwijl
in het eenige hotel, dat het dorp rijk
was, de ingenieurs woonden. Er kwam
geld onder de menschen. De een profi
teerde van den ander en de stemming
ten opzichte van den landheer was vol
komen omgeslagen. Men loofde en
prees hem in alle toonaarden men
vertelde, dat hij uit een heel ander
hout gesneden was dan zijn voorname
ouders. Men had Dr. Guus Simons
hier in de omgeving vroeger weinig ge
zien en hem [natuurlijk beoordeeld
naar zijn ouders, die zich niet met de
dorpelingen hadden ingelaten. De moe
der van Guus, die uit een adellijke fa
milie stamde, had het beneden haar
waardigheid gevonden, zich om de
menschen in het dorp te bekommeren
en haar man stond zoo onder haar in
vloed, dat hij zich al spoedig daar
naar schikte.
Daarom was men zooveel te aangena
mer verrast, toen Guus zich ontpopte
als een prettig, openhartig mensch, die
zich veel in het dorp liet zien en voor
iedereen iets over had. Men kon over
alles geheel vrijuit met hem praten en
hij luisterde ook naar de inzichten
van andere menschen.
Het bleek, dat hij alles in het werk
stelde om zijn landgoed te redden en
men was vol goeden wil om hem daar
NIEUWS VAN HET
OOSTELIJK FRONT.
De titanenstrijd die in het Oosten
gestreden wordt, die worsteling tusschen
millloeenenlegers, wordt door een leder
met spanning gevolgd. Daar in het Oos
ten wordt een strijd uitgevochten, waar
van de uitslag beslissend is voor de toe
komst van geheel Europa. En het is geen
wonder dat er niets is dat met zooveel
spanning tegemoet wordt gezien, dan
„Nieuws vari het Oostelijk front."
En als dat nieuws er is, dan worden
de behaalde resultaten- besproken, dan
komen de landkaarten te voorschijn,
worden hierop met behulp van gekleurd
potlood en vlaggetjes, de nieuwe stellin
gen aangegeven. Met voldoening of met
berusting, al naar gelang men meent
dat de een of andere partij recht op
sympathie, worden de verdere mogelijk
heden onder de loupe genomen. Dit al
les is de reactie van het verkregen
nieuws, maarwordt ook wel vol
doende stilgestaan bij het enorme leed,
dat daar aan het front geleden wordt
En nu laten wij buiten .beschouwing
of U pro of anti voelt, nu gaan wij al
bij zooveel mogelijk behulpzaam
zijn. Zelfs in de omliggende dorpen
trachtte men hem te. helpen waar men
kon.
Het was niet mogelijk eenige weilan
den, die bij het landgoed behoor den.
onder den hamer te brengen, want
men gebruikte deze landerijen voor het
bouwen van de barakken en het op
slaan van de bruinkool. Maar het dorp
zelf had niets van zijn vriendelijke
omgeving ingeboet. Het eigenlijke ko-
lengebied lag ongeveer zes kilometer
het dorp verwijderd. Guus wilde onder
geen omstandigheden het heele bosch
laten rooien. Het deed hem al genoej
leed, die prachtige trotsche boomen
onder de bijlslagen van- de houthakkers
te zien vallen maar waar het niet ab
soluut noodig was, moesten de boomen
behouden blijven.
Zijn schuldeischers hadden onmiddel
lijk een andere hoüding aangenomen.
Zij hadden nu den tijd met de betalin
gen, z« hadden het geld opeens niet
zoo dringend meer noodig. Verschillen
de van hen bonen zelfs aan het geld
te laten staan, want zij hadden im
mers onderpand genoeg. Onder bedek
te termen vroegen zij" hem dan of zij
geen aandeelen in de onderneming kon
den krijgen. Doch Theo Visser stak
daar- een stokje voor. „Wij zullen het
wel alleen klaar spelen. Pas maar op,
het zal niet- lang meer duren voordat
alle schulden zijn betaald en we boven
dien nog een aardig bedrag in kas
hebben."
Beide vrienden waren als eigenaar
in de onderneming ingeschreven.
Guus had erop gestaan, dat Theo
medeeigenaar werd. Hem alleen dank
leen na of U zichvoldoende realiseert
dat dit nieuws noodwendig vooraf ge
gaan is door een hel van vuur en staal,
die vele geslagen wonden achterliet.
Geslagen wonden die geheeld moeten
worden, onverschillig of hij die hulp
noodig heeft vriend of vijand is. Zoo
dra een soldaat gewond ter aarde ligt,
houdt hij op vijand te zijn, maar is
hij uitsluitend een mensch die in nood
-verkeert en hoe dan ook geholpen moet
worden. Deze hulp wordt verstrekt door
de ambulances, daar werken deskundi
gen onder zeer moeilijke omstandighe
den en meermalen met gevaar voor ei
gen leven. Zij vragen niet, wie is die
man die daar wordt binnengebracht,
maar zij voeren een taaien strijd tegen
den dood, die overal rondwaart. Hun
doel is levens te redden en wonden te
genezen. Vriend of vijand. Voor de am
bulances zijn allen gelijk. Ook straks
voor de Nederlandsche ambulance, als
deze zal zijn aangekomen in het Oos
ten waar de strijdt woedt.
Onze Nederlandsche ambulance
daaraan wordt hard gewerkt en het
ziet er naar uit, dat deze de beste zal
zijn, die ooit Nederland verliet om op
verre slagvelden te getuigen van de of
fervaardigheid van ons volk. Maar het
uitzenden van deze ambulance is alleen
dan mogelijk, wanneer er voldoende
kapitaal wordt bijeengebracht. Er is en
er 'wordt voor de Nederandsche ambu -
ance aan het Oostfront, geregeld een
beroep gedaan. Er is en er wordt gere
geld door duizenden geofferd. Maar
het is niet alleen de uitzending die veel
geld kost. Onze ambulance moet ook
geregeld haar plicht kunnen blijven
doen, zoolang dit noodig is. Zoolang er
nog een gewonde ergens in het Oosten
hulp behoeft, zoo lang moet de Neder
andsche ambulance paraat zijn, want
Nederland heeft nu eenmaal de naam,
cn met recht, het land te zijn, waarop
nimmer voor een liefdadig doel vergeefs
een beroep is gedaan.
Nederlanders, er zijn menschen in
nood, daar in het Oosten. Het zijn
vrienden, het zijn vijanden, het zijn
zélfs Nederlanders die gered moeten
worden.
Nieuws van het Oostelijk frontAis
dit weer leest, bedenkt U dan dat
onze ambulance zoo spoedig mogelijk
behoort te vertrekken, omdat er duizen
den zijn die met smart op haar wach
ten. En als straks de ambulance vertrekt
zorgt U dan dat U de voldoening kunt
hebben aan de inrichting te hebben
medegewerkt. Er wordt een dringend
beroep op U gedaan. Er wordt van U
vewacht, juist omdat U Nederlander is,
dat U, iets meer dan U eigenlijk missen
kunt, zult storten op girorekening 8760Ü
t.n. van de Nederlandsche Ambulance
voor het Oostfront, Koninginnegracht 22
te 's-Gravenhage.
te hij immers deze vondst. Zonder
Theo zou zijn leven heel anders geloo
pen zijn. De beide jongezellpn woon
den tezamen op het landgoed. Zij wa
ren de eersten die 's morgens het werk
betraden en de laatste die het 's avonds
verlieten onvermoeid waren zij steeds
hij het werk.
Zij hadden geluk gehad bij de keuze
van hun ingenieurs en werklieden.
Ingenieur Bloeming, de leider was een
bekwaam deskundige en' daarbij een
prettig mensch om mee om te gaan. Het
duurde dan ook niet lang of hij nam
zijn intrek bij de twee vrienden op het
huis.
Ook hij was ongetrouwd en er ont-
;tond een hechte vriendschap tusschen
de drie mannen.
Theo Visser ontwikkelde zich tot een
bekwaam koopman zijn boekhouding
mocht gezien worden. Zijn vader zou
zeker verheugd zijn geweest, als Hij zijn
zoon in deze nieuwe onderneming had
kunnen zien werken. Theo zelfwas hee-
lemaal niet over zijn vader te spreken.
Het ergerde hem vreeselijk. dat deze
zich heelemaal niet om den weggeloopen
zoon scheen te bekomeren. Guus had op
zijn verzoek aan den ouden heer ge
schreven, dat Theo op Greenstone woon
de. „Dan behoeft hij zich niet ongerust
te maken, waar ik ergens uithang", had
Theo er aan toegevoegd.
Het was eigenlijk onbegrijpelijk, dat
zijn vader niets van zich liet hooren. De
kwestie hinderde Theo meer dan hij
wilde weten. En als hij niet door die
groote hoeveelheid werk volkomen in
beslag was genomen, zou hij waarschijn
lijk al lang naar huis gegaan zijn.
(Wordt vervolgd.)