32e JAARGANG
DONDERDAG 9 OCTOBER 1941
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
HET LOT No. 128713.
WIERINGER COURANT
Duilschlaiid strijdt voor
Europa.
SCWJETLEGER TEN NOORDEN
VAN ZEE VAN AZOV VERSLAGEN
Staf van het negende Sowjet-
leger gevangen genomen.
Nieuwe landingspoging bij
Leningrad verijdeld.
Hoofdkwartier van den b'uhrer,
7 Oct. D.N.B, Hel opperbevel van de
weermacht maakt bekend
In het kader van de aangekondigde
nieuwe operaties heeft in 't gebied van
Noorden van de Zee van Azov een
groote slag plaats gehad.
Schouder aan schouder met de troe
pen der bondgenooten achtervolgen
de Duitsche troepen den verslagen
vijand. Gemotoriseerde formaties
drongen diep door in de terugtrekken
de vijandelijke colonnes. Daarbij werd
de staf van het negende Sowjelleger
gevangen genomen. De opperbevelheb
ber had zichzelf vooraf per vliegtuig
in veiligheid gesteld.
Aan de overige sectoren van het
oorlogsfront nemen de aanvalsope-
ralies het voorgenomen verloop.
Een nieuwe nachtelijke landingspo
ging van Sowjelstrijdkrachton aan de
kust ten Westen van Leningrad, werd
verijdeld. De meeste der voor het
transport gebruikte schepen werden
tot zinken gebracht. De gelande vij
and werd volkomen vernietigd.
De luchtmacht vi^l in den afgeioo-
pen nacht een wapenfabriek te Ros-
tow alsmede militaire installaties te
Moskou en "teniggrad aan.
In den strijd tegen "Groot-Brittan-
niê bombardeerden gevtchtsvliegtui-
gen in den nacht van 6 op-7 Oct. voor
den oorlog belangrijke installaties in
Zuidwest-Engeland.
In Noord-Afrika vielen Duitsche
gevechtsvliegtuigen ook gisteren de
havenwerken van Tobroek met suc
ces aan.
Bij den luchtaanval op de reede var
Suez, in den nacht van 6 Oct., wer
den twee handelschepen, totaal
10.CC0 b.r.t., door bomtreffers ver
nield, twee andere groote schepen wer
den ernstig getroffen
Nóch bij dag, nóch bij nacht is de
vijand het rijksgebied binnengevlogen.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
VERHOOGING VAN DEN BROODPRIJS
Levensstandaard op vast niveau.
Naar men meldt, is einde dezer week
een mededeeling te verwachten betreffen
de een voorgenomen verhooging van den
broodprijs. Deze geringe prijsverhooging
FEUILLETON.
ROMAN VAN:
VICTOR VAN DIJKE.
19.)
Wil maakte zich absoluut onmis
baar. Zij had een bijzondere inne
mende manier om. haar jonge werk
geefster te bemoederen en te verwen
nen, haar vriendendiensten te bewij
zen', die Leny volkomen gevangen na
men en steeds weer opnieuw ver
rukten.
Het duurde dan ook maar een paar
dagen, of de meisjes spraken elkaar
met „je" aan. en daardoor werd de in
vloed van Wil op Leny natuurlijk nog
grooter. Leny deed alles wat Wil haar
voorstelde, want zij vond de smaak
absoluut toonaangevend.
In alle omzichten vertrouwde Leny
haar nieuwe gezelschapsdame. Alleen
in het eene wat Wil interesseerde,
bleef zij gesloten. Wil kreeg in het
geheel geen inzage in den rijkdom en
kon ook niet weten waar deze haar
geld had vastgezet en wie het voor
haar beheerde.
Hoewel Wil dit! leven buitengewoon
behagelijk vond - was het toch niet
de bedoeling waarmee zij deze betrek
king gekomen was. Zij en Rob hadden
heel andere plannen. Maar voorloopig
moesten zij nog wat geduld oefenen,
zij waren sluw en geraffineerd gendeg
om zich zoolang te beheerschen.
van het brood, die reeds langen tijd waar
schijnlijk werd geacht, is een gevolg van
een verhooging van den richtprijs voor
tarwe.
In een onderhoud, dat dr. A. Winse-
mius, hoofd van de afdeeling Prijsvorming
van den Dienst van den Gemachtigde
voor de Prijzen vorige week tijdens zijn
bezoek aan Middelburg toestond aan een
redacteur van de Prov. Zeeuwsche Crt.,
verklaarde deze „prijzendeskundige" dat
naar zijn meening de levensstandaard thans
een ongeveer vast niveau heeitbereikt.
Onvoorziêne omstandigheden voorbe
houden, behoeft over het geheel genomen
voor groote prijsstijgingen niet meer te wor
den gevreesd. Enkele kleinere prijsverhoo
gingen voor ecnige producten - o.a. de
genoemde broodprijsverhooging - zullen
voor het publiek worden gecompendeerd
door enkele prijsverlagingen, b.v. ten aax-
zien van enkele artikelen, die bij den
dienst der prijsbeheersching nog niet of
nog niet voldoende aan-de beurt van on
derzoek waren. Hierdoor is het zelfs niet
uitgesloten, dat de totale kosten van het
levensonderhoud in de toekomst iets zul
len dalen.
HET PRIJSAANEUIDINGSBESLUIT.
In de afgeloopen dagen heeft de Inspeï
lèur voor de Prijsbeheersching te Amster
dam wederom en 16-tal winkeliers en han
delaren tot stevige boeten veroordeeld,
omdat zij het Prijsaanduidingsbesluit 1941
niet waren nagekomen. Ongetwijfeld zul
len in de toekomst de straffen nog stren
ger zijn, immers het Prijsaanduiding$t>e-
stuif' is een der steunpilaren van de Prijs
beheersching. Indien alle levensmidde
len, textielgoederen en lederw.aren, welke
voor den verkoop gereed liggen of uitge
stald zijn, van een prijs zijn voorzien, zoo
als het besluit voorschrijft, kan het
bliek zelf de prijzen gemakkelijker contro
leeren en is het niet mogelijk, dat wille
keurige prijzen berekend worden. Het kor
perid publiek heeft dit. voorschrift dan ook
hoog gewaardeerd.
Tot voor kort werden bij de beoordee
ling van overtredingen van het Prijsaan
duidingsbesluit 194!, verschillende verzach
tende omstandigheden in aanmerking geno
men en waren de opgelegde straffen mild.
Nu echter ieder geacht kan worden met
hel voorschrift bekend te zijn en de werk
zaamheden in zijn bedrijf daarop kan heb
ben ingesteld, zullen in den vervolge over
tredingen van dit eenvoudige voorschrit
aan onwil worden toegeschreven en zal bij
de straf rekennig worden gehouden met
het element van openlijke trotseering van
de voorschriften der overheid.
VOEDER AARDAPPELEN.
De Voedselcommissaris voor Noord Hol
land maakt bekend, dat voortaan vozder
aardappelen door veehouders slechts op
aankoopvergunningen mogen worden aange
keeht. Deze aankoopvergunningen moeten
op daartoe bij de Plaatselijke Bureauhou
ders verkrijgbare formulieren worden aan
gevraagd.
Dit wisten zij in ieder geval, dat Le
ny ontzaggelijk rijk was. Wil brandde
echter om te weten, hoe dit eenvoudi
ge meisje aan die rijkdom kwam en
zoo nu en dan probeerde zij voorzich
tig te polsen.
Leny begon over de reisplannen te
praten. Nu nam Wil de gelegenheid
waar en zei
„Maar Madeion, zoo'n reis kost toch
vreeselijk veel geld."
Zij keek Leny met groote onschuldi
ge oogen aan, doch deze glimlachte en
antwoordde „Natuurlijk kost djat
veel geld, maar gelukkig hoef ik daar
niet naar te vragen."
„Dan moet je wel erg veel geld heb
ben
Zachter en onschuldiger had het wer
kelijk niet kunnen klinken.
Een oogenblik zweeg Leny, toen zei
ze
„Kom maar eens dicht bij me zit
ten, dan zal ik je wat vertellen."
Zachtjes trok zij de langzaam nader
bij komende vriendin naar haar toe
en samen zetten ze zich op den divan
„Je bent mijn eenige vriendin en
daarom zal ik je alles vertellen.
Kijk - er is een tijd geweest - en
dat is nog niet zoo heel lang geleden-
dat ik arm was en mijn eigen brood
moest verdienen. Dag in dag uit zat
ik op kantoor te typen. Tot opeens hgt
groote geluk kwam en ik de hoofd
prijs uit de loterij trok.
Nu begrijp je zeker ook, waarom ik
jou en je broer bij me heb genomen.
Ik weet bij ervaring hoe moeilijk het
is als je alleen in de wereld staat en
geen geld hebt, vooral als men vroe
ger betere tijden heeft gekend. En zoo
Voorts maken wij de telers er op attent,
dat aardappelen, waat»t»»v zij van de
P.I.C.A. een „Veevü'\Vverklaring" heb
ben ontvangen en wefise niet op eigen be
drijf worden vervoederd, uitsluitend mo
gen worden verkocht aan de Vereeniginj
ter Behartiging van den Nederlandschen
Aardappelhandel V.B.N.A.
De teler dient zich met de door hem
van de P.I.C.A, ontvangen „Veevoeder
verklaring" te wenden tot het Provinciaal
Eureau van bovengenoemde Vereeniging
die de aardappelen van hem op basis van
de vastgestelde maximumprijzen afneemt.
Verkoop aan anderen is niet toegestaan.
Inkrimping van den pluinrveestapel.
In een officieele publicatie maakt het
Rijksbureau voor de Voedselvoorziening
in (^Drlogstijd bekend, dat het, behou
dens eepige uitzonderingen, verboden is,
op bedrijven met minder dan 10 ha. cul
tuurgrond meer dan tien stuks pluimvee te
houden, terwijl op bedrijven met meer dan
10 ha. cultuurgrond niet meer dan 15
stuks pluimvee mag worden aangetroffen.
KCOL TE DUUR VERKOCHT.
De grnentenhandelaar .C. V. te Hoorn,
heeft in eind Augustus groene Savoyekool
verkocht voor 13 cent per kilo_ terwijl de
in dien tijd geldende maximale verkoop
prijs ten hoogste 8 cent bedroeg.
Deze prijsopdrijving is door den Inspei
teur voor de Prijsbeheersching te Amster
dam enkele dagen geleden bestraft me
een boete van f 25.-
Paardenmarkt te Schagen.
Op de October paardenmarkt werden 18
paarden en 26 veulens aangevoerd. Van de
18 paarden werden er 11 getaxeerd en wel
van f 500- 12C0 1'A-jarige f 750-1000
2Vï-jarige f 1C00-12C0 veulens f 500-950.
De handel was redelijk,
EEN WOLHANDKRAB GEVANGEN.
De visscher W. K., uit Zuidscharwoude,
die zijn fuiken geplaatst had op de
„Weid" onder de gemeente Nieuwe-Nie-
dorp, ving in één erv'an een Wolhandkrab.
Al meermalen waren zijn fuiken daar
soms danig toegetakeld.
Feest bij den Arbeidsdienst.
Lezer dagen was het feest in het
N.A.D.-kamp Hemrik" in de provincie
Friesland. Een onderdeel van een der
werkobjecteri was gereed gekomen en
daar men dit niet onopgemerkt wilde laten
voorbegaan liet de hopman Kouwenberg
de arbeidsmannen aantreden in een groo-
ten halven cirkel. „Jullie hebt thans een
gedeelte van het ontginningswerk verricht.
Als zoodanig hebt jullie daadwerkelijk ie
deel gehad aan de productieslag. Er heeft
een goede geest geheerscht", aldus de
commandant, „en wij allen hebben hieruit
echte levensvreugde geput. Thans gaan wij
dat stuk grond overdragen aan den boer.
Over een week zal hier het eerste winter
koren worden gezaaid.." Na te hebben
geconstateerd, dat de lichamelijke ontwik
keling der manschappen sterk was vooruit
gegaan, legde de heer Kouwenberg met
lang wü met ons drieën bij elkaar blij
ven, zullen jullie beiden niet te kla
gen hebben."
Wils hersenen werkten koortsachtig
maar ondertusschen keek zij Leny
diep in de oogen, streelde haar en zei
zachtjes
„Madeion, ik dank je voor je ver
trouwen, dat 5e in me' gesteld hebt.
Ik zal altijd mijn best doen, je vriemi
schap waard te zijn en ik sta voor
Rob eveneens in...."
Van dien dag af ve»dubbelde Wil
haar bemoeiingen en Leny, deze be
merkte niet, dat zij zich met adder
gebroed had ingelaten
HOOFDSTUK 13.
,Dat noem ik nog eens boffen, Guus!
Juist nu valt je die zeereisfin de
schoot, nu het zulk prachtig weer
„Ach, laat me met rust met je onzin.
Ik heb mijn hoofd vol andere dingen.
Ga jij maar op reis, misschien wil
Lucie wel met je mee, dan hebben jul
lie samen een prettigen tijd."
„Wat vertel je nu voor onzin, Guus?"
„Toe, Theo, laat me werken."—
Neen, je komt niet zoo gemakke-
kelijk van me af, jongeman. Je zenu
wen zijn totaal overspannen en als je
zoo doorgaat zal het niet lang meer
duren, dat je er heelemaal het bijltje
bij neer kunt leggen. Je werkt veel te
veel, ,je( hebt Je hoott'd vol zorgen.
Heusch, we komen toch wel vooruit en
vlug ook, maar je moet maat weten te
bouden, anders schieten wij er geen
van beiden mee op. Het is een geluk,
dat jij nu juist die prijs van die zee
een forsche sche'pbeweging de laatste
hand aan het werk, waarop de heele af
deeling het lied ,Van Holland wil ik zin
gen" inzette.
's Avonds werd er feest gevierd in de
cantine, waarbij ook de burgerbevolking
tegenwoordig was.
O, MOEDERTAAL,
WAT ZIJT' GIJ SCHOON 1
Een distributiekantoor ergens in Twen
te ontving dezer dagen een brief, waarin
op spontane wijze uitdrukking werd gege
ven aan dé zorgen, waarvoor de schrijver
zich ten aanzien van het schoeisel van zijn
gezin geplaatst zag. De brief luidde aldus:
„Hooggeacht Kometee Aangesien ik
fnaal door me sgoene ben en ses dage op
bloote jatterontjakker ferek ik van de
peij|| en sitte me pote fol met blare. Me
frou loop ook al op der naakte truffels
ront. Ut wordt nou ferfelend. Kreig ik nou
een stuk formelior van U, meheer. Me
soon heb nou van die stukken ol-obande
onder se pote. Dag mehere."
(Het Volk.
Hoofdredacteur
Corn. J. Boskcr, Wieringen.
Verschijnt eiken
Dinsdag, Donderdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs
per 3 maanden f 1.30.
ADVERTENTIëN
Van 1 5 regels f 0.60
Iedere' regel meer f 0.12
UITGEVER
CORN. J. BOSKER WIERINGEN.
BUREAU
Hippolytushoef Wieringen
Telefoon Intercomm. No. 19.
„ER IS IETS GAANDE IN
IN NEDERLAND."
Brandende kwesties, die nooit
behoorlijk opgelost werden.
Het aantal brieven, dat de heer Max
Blokzijl naar aanleiding van zijn radio
praatjes krijgt, is buitengewoon groot.
Binnenkort zal een boek verschijnen,
waarin de belangrijkste, van deze brie
ven worden afgedrukt. Voor de kwaad-
willigers, die beweerd hebben, dat deze
brieven niet echt zijn, geldt, «dat ze-
voor een ieder, ook den meest wantrou
wende, ter inzage liggen.
Tot deze uitgebreide correspondentie
behoorende de meest uiteenloopende
epistels. Er zijn anonyme brieven vol
beleedigingen bij, maar verheugend
groot is het aantal schrijvers, dat zich
getroost den radiospreker in te lichten
over allerlef kwestie's, dat zijn hart voor
hem uitstort en zijn twijfel of hoop voor
hem belijdt. Het allergrootste deel dier
brieven is afkomstig uit de zg. „d^rde
groep", de groep dergenen, die in het
huidige tijdsgebeuren nog geen duide
lijk omlijnd standpunt innemen. Vele
dier brieven handelen ook over onrecht,
dat den schrijvers is aangedaan. Uit
deze brieven leert men, dat er blijkbaar
veel onrecht in ons land geschiedt, dat
met den oorlogstoestand niet of weinig
"te maken heeft, en dat in onS vroeger
zoo rijke Nederland onbegrijpelijk veel
leed geleden werd, aldus Max Blokzijl
in zijn jongste radiopraatje. En hij ver
volgt woordelijk
.Ons gemeenschapsleven as nog vol
met brandende kwesties, die nooit be
reis gewonnen hebt."
„Geloof jij heusch, dat ik hier op
het oogenblik gemist kan worden
^Vanzelfsprekend, Guus. Je moet
die reis gaan maken. Fortuna is je
je zoo welwiiend gezind, dat je niet
weigeren mag. Als je terugkomt, ben
je flink uitgerust en dan gaat het
werken Weer (f.ooveel le gemakkelij
ker. Ir.Blomming en ik zullén de za
ken hier voor je beheerscchen, daar
hoef je geen zorg voor te hebben,
dat weet je wel. En je bent er in je
hart ook van overtuigd, dat je dan
meer dan ooit rust noodig hebt."
„Jij doet of het heelemaal niets is,
zoo plotseling er tusschen uit te trek
ken en dat nog wel voor een paar
weken. Je begrijpt toch wel, dat .de
sr.huldeischers woedend zullen zijn als
ze hooren, dat ik een zeereis voor
mijn genoegen ben gaan maken, in-
plaats van hun met dat geld te be
talen
„Maak het niet erger dan het is,
Guus. Zij weten heusch heel precies,
dat jij deze zeereis gewonnen hebt en
dat je er geen contanten voor krij
gen kunt. Trouwen^, zij zijn ervan
overtuigd, dat wij allebei van vtoeg
tot laat werken om hen zoo vlug mo
gelijk te kunnen afbetalen. En nu de
reis je werkelijk geen cent kost, zie
ik niet in, wat jij voor gewetensbe
zwaar kan hebben om hem te gaan
maken."
Theo Visser stond op en ging naar
zijn vriend toe. die bij het raam
stond. Hij draaide hem om en keek
hem in het gezicht.
„Neem hetgeen je gekregen hebt,
Guus, heusch, je moet het doen. Laat
hoorlijk opgelost werden. Nu heeft de
oorlog er ons nog tallooze bij bezorgd.
We zullen alleen nog maar verbetering
kunnen krijgen, ais we alle haat en
verblinding, alle kwaadsprekerij en ge-
ruchtencolportage over boord werpen en
eerlijk een poging willen doen, om te
komen tot een ware volksgemeenschap."
„Er zijn zoo talloos velen onder mijn
briefschrijvers, die dat óok zoo voelen
en die van goeden wille zijn, dat ik voor
de zooveelste maal in mijii leven begin
te merken, dat de optimisten het alweer
bij het rechte eind hebben. De pessimis
ten schrijven me, dat alles vergeefs is,
dat de haat tusschen Nederlanders en
Nederlanders met den,-óag toeneemt, en
dat het een volkomen hopeloos pogen
is, daartegen in te gaan. Het is wel
merkwaardig, dat mijn eigen ervaringen
precies omgekeerd zijn. Ik ontmoet ei
ken dag nieuwe menschen, die vol moed
en vol begrip voor de komende dingen
zijn, het stapeltje negatieve brieven in
mijn bus wordt met den dag kleiner,
de stai*ö positieve en bemoedigende el-
ken dag grooter."
„Er is iets gaande in Nederland. Van
overal komen de goedwillenden, die vra
gen, hoe ze helpen kunnen, waar ze
kunnen aanpakken, voor welk werk men
len noodig heeft. Van overal komt de
instemming met het streven van hen,
die ons volk^willen voorgaan naar een
nieuw inzicht, dat alleen een toekomstig
herwinnen van onze nationale zelfstan
digheid waarborgt."
„Ik moet eerlijk bekennen, dat zoo
iets moed geeft. Misschien begrijpt de
luisteraar, waarom het doorlezen van
zooveel brieven, vol gedachten en vol
overpeinzing, maar ook vol goeden wil
en met een ongeschokt vertrouwen in
onze toekomst, voor mij werkelijk geen
verloren tijd is
alle zorgen hier achter en geniet er nu
eens echt van. Doe maar niet net of je
het niet prettig vindt, want daar vlieg
ik toch niet in." Op dat oogenblik werd
er op de deur geklopt en even later
verscheen Ir. Blomming.
,Aeh, meneer Blomming, U komt als
geroepen. U moet mijn vriend trachten
over te halen, de reis die hij gewonnen
heeft, te £aan maken, omdat hij drin-
;end ontspanning noodig heeft. Stel U
voor. hij wil de reis niet aanvaarden,
cmdat hij bang voor de schuldeischers
„Maar meneer Simons, dat meent U
toch niet? Een tweede keer zal het
noodlot het niet zoo goed met U mee-
nen. Waarom zoudt U niet gaan Dat
zou een misdaad tegenover Uzelf, Uw
gezondheid en het werk zijn. U kunt
U toch op ons verlaten, nietwaar
„Natuurlijk, dat weet ik wel, maar.."
„Dan verder geen „maren". Guus.
Meneer Blomming heeft gelijk, je ziet
er niet rooskleurig uit. Je hebt den laat-
sten tijd te veel meegemaaktdaarom
is het uitstekend er eens een paar we
ken tusschenuit te zijn, je komt als een
ander mensch terug."
„Ik heb eerlijk gezegd heelemaal geen
zin in die reis."
„Dat komt wel, als je eenmaal op
weg bent. Het leven aan boord is ver
rukkelijk ik heb een paar jaar geleden
ook een kleine zeereis gemaakt en ge
niet nu nog van de herinnering. Je zult
zooveel nieuws en moois leeren kennen,
dat je heelemaal niet naar huis terug
wilt."
,Wat moet ik doen, als jullie me al
lebei het mes op de keel zetten
tWordt vervolgd.)