32e JAARGANG DONDERDAG 9 OCTOBER 1941 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN HET LOT No. 128713. WIERINGER COURANT Duilschlaiid strijdt voor Europa. SCWJETLEGER TEN NOORDEN VAN ZEE VAN AZOV VERSLAGEN Staf van het negende Sowjet- leger gevangen genomen. Nieuwe landingspoging bij Leningrad verijdeld. Hoofdkwartier van den b'uhrer, 7 Oct. D.N.B, Hel opperbevel van de weermacht maakt bekend In het kader van de aangekondigde nieuwe operaties heeft in 't gebied van Noorden van de Zee van Azov een groote slag plaats gehad. Schouder aan schouder met de troe pen der bondgenooten achtervolgen de Duitsche troepen den verslagen vijand. Gemotoriseerde formaties drongen diep door in de terugtrekken de vijandelijke colonnes. Daarbij werd de staf van het negende Sowjelleger gevangen genomen. De opperbevelheb ber had zichzelf vooraf per vliegtuig in veiligheid gesteld. Aan de overige sectoren van het oorlogsfront nemen de aanvalsope- ralies het voorgenomen verloop. Een nieuwe nachtelijke landingspo ging van Sowjelstrijdkrachton aan de kust ten Westen van Leningrad, werd verijdeld. De meeste der voor het transport gebruikte schepen werden tot zinken gebracht. De gelande vij and werd volkomen vernietigd. De luchtmacht vi^l in den afgeioo- pen nacht een wapenfabriek te Ros- tow alsmede militaire installaties te Moskou en "teniggrad aan. In den strijd tegen "Groot-Brittan- niê bombardeerden gevtchtsvliegtui- gen in den nacht van 6 op-7 Oct. voor den oorlog belangrijke installaties in Zuidwest-Engeland. In Noord-Afrika vielen Duitsche gevechtsvliegtuigen ook gisteren de havenwerken van Tobroek met suc ces aan. Bij den luchtaanval op de reede var Suez, in den nacht van 6 Oct., wer den twee handelschepen, totaal 10.CC0 b.r.t., door bomtreffers ver nield, twee andere groote schepen wer den ernstig getroffen Nóch bij dag, nóch bij nacht is de vijand het rijksgebied binnengevlogen. BINNENLANDSCH NIEUWS. VERHOOGING VAN DEN BROODPRIJS Levensstandaard op vast niveau. Naar men meldt, is einde dezer week een mededeeling te verwachten betreffen de een voorgenomen verhooging van den broodprijs. Deze geringe prijsverhooging FEUILLETON. ROMAN VAN: VICTOR VAN DIJKE. 19.) Wil maakte zich absoluut onmis baar. Zij had een bijzondere inne mende manier om. haar jonge werk geefster te bemoederen en te verwen nen, haar vriendendiensten te bewij zen', die Leny volkomen gevangen na men en steeds weer opnieuw ver rukten. Het duurde dan ook maar een paar dagen, of de meisjes spraken elkaar met „je" aan. en daardoor werd de in vloed van Wil op Leny natuurlijk nog grooter. Leny deed alles wat Wil haar voorstelde, want zij vond de smaak absoluut toonaangevend. In alle omzichten vertrouwde Leny haar nieuwe gezelschapsdame. Alleen in het eene wat Wil interesseerde, bleef zij gesloten. Wil kreeg in het geheel geen inzage in den rijkdom en kon ook niet weten waar deze haar geld had vastgezet en wie het voor haar beheerde. Hoewel Wil dit! leven buitengewoon behagelijk vond - was het toch niet de bedoeling waarmee zij deze betrek king gekomen was. Zij en Rob hadden heel andere plannen. Maar voorloopig moesten zij nog wat geduld oefenen, zij waren sluw en geraffineerd gendeg om zich zoolang te beheerschen. van het brood, die reeds langen tijd waar schijnlijk werd geacht, is een gevolg van een verhooging van den richtprijs voor tarwe. In een onderhoud, dat dr. A. Winse- mius, hoofd van de afdeeling Prijsvorming van den Dienst van den Gemachtigde voor de Prijzen vorige week tijdens zijn bezoek aan Middelburg toestond aan een redacteur van de Prov. Zeeuwsche Crt., verklaarde deze „prijzendeskundige" dat naar zijn meening de levensstandaard thans een ongeveer vast niveau heeitbereikt. Onvoorziêne omstandigheden voorbe houden, behoeft over het geheel genomen voor groote prijsstijgingen niet meer te wor den gevreesd. Enkele kleinere prijsverhoo gingen voor ecnige producten - o.a. de genoemde broodprijsverhooging - zullen voor het publiek worden gecompendeerd door enkele prijsverlagingen, b.v. ten aax- zien van enkele artikelen, die bij den dienst der prijsbeheersching nog niet of nog niet voldoende aan-de beurt van on derzoek waren. Hierdoor is het zelfs niet uitgesloten, dat de totale kosten van het levensonderhoud in de toekomst iets zul len dalen. HET PRIJSAANEUIDINGSBESLUIT. In de afgeloopen dagen heeft de Inspeï lèur voor de Prijsbeheersching te Amster dam wederom en 16-tal winkeliers en han delaren tot stevige boeten veroordeeld, omdat zij het Prijsaanduidingsbesluit 1941 niet waren nagekomen. Ongetwijfeld zul len in de toekomst de straffen nog stren ger zijn, immers het Prijsaanduiding$t>e- stuif' is een der steunpilaren van de Prijs beheersching. Indien alle levensmidde len, textielgoederen en lederw.aren, welke voor den verkoop gereed liggen of uitge stald zijn, van een prijs zijn voorzien, zoo als het besluit voorschrijft, kan het bliek zelf de prijzen gemakkelijker contro leeren en is het niet mogelijk, dat wille keurige prijzen berekend worden. Het kor perid publiek heeft dit. voorschrift dan ook hoog gewaardeerd. Tot voor kort werden bij de beoordee ling van overtredingen van het Prijsaan duidingsbesluit 194!, verschillende verzach tende omstandigheden in aanmerking geno men en waren de opgelegde straffen mild. Nu echter ieder geacht kan worden met hel voorschrift bekend te zijn en de werk zaamheden in zijn bedrijf daarop kan heb ben ingesteld, zullen in den vervolge over tredingen van dit eenvoudige voorschrit aan onwil worden toegeschreven en zal bij de straf rekennig worden gehouden met het element van openlijke trotseering van de voorschriften der overheid. VOEDER AARDAPPELEN. De Voedselcommissaris voor Noord Hol land maakt bekend, dat voortaan vozder aardappelen door veehouders slechts op aankoopvergunningen mogen worden aange keeht. Deze aankoopvergunningen moeten op daartoe bij de Plaatselijke Bureauhou ders verkrijgbare formulieren worden aan gevraagd. Dit wisten zij in ieder geval, dat Le ny ontzaggelijk rijk was. Wil brandde echter om te weten, hoe dit eenvoudi ge meisje aan die rijkdom kwam en zoo nu en dan probeerde zij voorzich tig te polsen. Leny begon over de reisplannen te praten. Nu nam Wil de gelegenheid waar en zei „Maar Madeion, zoo'n reis kost toch vreeselijk veel geld." Zij keek Leny met groote onschuldi ge oogen aan, doch deze glimlachte en antwoordde „Natuurlijk kost djat veel geld, maar gelukkig hoef ik daar niet naar te vragen." „Dan moet je wel erg veel geld heb ben Zachter en onschuldiger had het wer kelijk niet kunnen klinken. Een oogenblik zweeg Leny, toen zei ze „Kom maar eens dicht bij me zit ten, dan zal ik je wat vertellen." Zachtjes trok zij de langzaam nader bij komende vriendin naar haar toe en samen zetten ze zich op den divan „Je bent mijn eenige vriendin en daarom zal ik je alles vertellen. Kijk - er is een tijd geweest - en dat is nog niet zoo heel lang geleden- dat ik arm was en mijn eigen brood moest verdienen. Dag in dag uit zat ik op kantoor te typen. Tot opeens hgt groote geluk kwam en ik de hoofd prijs uit de loterij trok. Nu begrijp je zeker ook, waarom ik jou en je broer bij me heb genomen. Ik weet bij ervaring hoe moeilijk het is als je alleen in de wereld staat en geen geld hebt, vooral als men vroe ger betere tijden heeft gekend. En zoo Voorts maken wij de telers er op attent, dat aardappelen, waat»t»»v zij van de P.I.C.A. een „Veevü'\Vverklaring" heb ben ontvangen en wefise niet op eigen be drijf worden vervoederd, uitsluitend mo gen worden verkocht aan de Vereeniginj ter Behartiging van den Nederlandschen Aardappelhandel V.B.N.A. De teler dient zich met de door hem van de P.I.C.A, ontvangen „Veevoeder verklaring" te wenden tot het Provinciaal Eureau van bovengenoemde Vereeniging die de aardappelen van hem op basis van de vastgestelde maximumprijzen afneemt. Verkoop aan anderen is niet toegestaan. Inkrimping van den pluinrveestapel. In een officieele publicatie maakt het Rijksbureau voor de Voedselvoorziening in (^Drlogstijd bekend, dat het, behou dens eepige uitzonderingen, verboden is, op bedrijven met minder dan 10 ha. cul tuurgrond meer dan tien stuks pluimvee te houden, terwijl op bedrijven met meer dan 10 ha. cultuurgrond niet meer dan 15 stuks pluimvee mag worden aangetroffen. KCOL TE DUUR VERKOCHT. De grnentenhandelaar .C. V. te Hoorn, heeft in eind Augustus groene Savoyekool verkocht voor 13 cent per kilo_ terwijl de in dien tijd geldende maximale verkoop prijs ten hoogste 8 cent bedroeg. Deze prijsopdrijving is door den Inspei teur voor de Prijsbeheersching te Amster dam enkele dagen geleden bestraft me een boete van f 25.- Paardenmarkt te Schagen. Op de October paardenmarkt werden 18 paarden en 26 veulens aangevoerd. Van de 18 paarden werden er 11 getaxeerd en wel van f 500- 12C0 1'A-jarige f 750-1000 2Vï-jarige f 1C00-12C0 veulens f 500-950. De handel was redelijk, EEN WOLHANDKRAB GEVANGEN. De visscher W. K., uit Zuidscharwoude, die zijn fuiken geplaatst had op de „Weid" onder de gemeente Nieuwe-Nie- dorp, ving in één erv'an een Wolhandkrab. Al meermalen waren zijn fuiken daar soms danig toegetakeld. Feest bij den Arbeidsdienst. Lezer dagen was het feest in het N.A.D.-kamp Hemrik" in de provincie Friesland. Een onderdeel van een der werkobjecteri was gereed gekomen en daar men dit niet onopgemerkt wilde laten voorbegaan liet de hopman Kouwenberg de arbeidsmannen aantreden in een groo- ten halven cirkel. „Jullie hebt thans een gedeelte van het ontginningswerk verricht. Als zoodanig hebt jullie daadwerkelijk ie deel gehad aan de productieslag. Er heeft een goede geest geheerscht", aldus de commandant, „en wij allen hebben hieruit echte levensvreugde geput. Thans gaan wij dat stuk grond overdragen aan den boer. Over een week zal hier het eerste winter koren worden gezaaid.." Na te hebben geconstateerd, dat de lichamelijke ontwik keling der manschappen sterk was vooruit gegaan, legde de heer Kouwenberg met lang wü met ons drieën bij elkaar blij ven, zullen jullie beiden niet te kla gen hebben." Wils hersenen werkten koortsachtig maar ondertusschen keek zij Leny diep in de oogen, streelde haar en zei zachtjes „Madeion, ik dank je voor je ver trouwen, dat 5e in me' gesteld hebt. Ik zal altijd mijn best doen, je vriemi schap waard te zijn en ik sta voor Rob eveneens in...." Van dien dag af ve»dubbelde Wil haar bemoeiingen en Leny, deze be merkte niet, dat zij zich met adder gebroed had ingelaten HOOFDSTUK 13. ,Dat noem ik nog eens boffen, Guus! Juist nu valt je die zeereisfin de schoot, nu het zulk prachtig weer „Ach, laat me met rust met je onzin. Ik heb mijn hoofd vol andere dingen. Ga jij maar op reis, misschien wil Lucie wel met je mee, dan hebben jul lie samen een prettigen tijd." „Wat vertel je nu voor onzin, Guus?" „Toe, Theo, laat me werken."— Neen, je komt niet zoo gemakke- kelijk van me af, jongeman. Je zenu wen zijn totaal overspannen en als je zoo doorgaat zal het niet lang meer duren, dat je er heelemaal het bijltje bij neer kunt leggen. Je werkt veel te veel, ,je( hebt Je hoott'd vol zorgen. Heusch, we komen toch wel vooruit en vlug ook, maar je moet maat weten te bouden, anders schieten wij er geen van beiden mee op. Het is een geluk, dat jij nu juist die prijs van die zee een forsche sche'pbeweging de laatste hand aan het werk, waarop de heele af deeling het lied ,Van Holland wil ik zin gen" inzette. 's Avonds werd er feest gevierd in de cantine, waarbij ook de burgerbevolking tegenwoordig was. O, MOEDERTAAL, WAT ZIJT' GIJ SCHOON 1 Een distributiekantoor ergens in Twen te ontving dezer dagen een brief, waarin op spontane wijze uitdrukking werd gege ven aan dé zorgen, waarvoor de schrijver zich ten aanzien van het schoeisel van zijn gezin geplaatst zag. De brief luidde aldus: „Hooggeacht Kometee Aangesien ik fnaal door me sgoene ben en ses dage op bloote jatterontjakker ferek ik van de peij|| en sitte me pote fol met blare. Me frou loop ook al op der naakte truffels ront. Ut wordt nou ferfelend. Kreig ik nou een stuk formelior van U, meheer. Me soon heb nou van die stukken ol-obande onder se pote. Dag mehere." (Het Volk. Hoofdredacteur Corn. J. Boskcr, Wieringen. Verschijnt eiken Dinsdag, Donderdag en Zaterdag. Abonnementsprijs per 3 maanden f 1.30. ADVERTENTIëN Van 1 5 regels f 0.60 Iedere' regel meer f 0.12 UITGEVER CORN. J. BOSKER WIERINGEN. BUREAU Hippolytushoef Wieringen Telefoon Intercomm. No. 19. „ER IS IETS GAANDE IN IN NEDERLAND." Brandende kwesties, die nooit behoorlijk opgelost werden. Het aantal brieven, dat de heer Max Blokzijl naar aanleiding van zijn radio praatjes krijgt, is buitengewoon groot. Binnenkort zal een boek verschijnen, waarin de belangrijkste, van deze brie ven worden afgedrukt. Voor de kwaad- willigers, die beweerd hebben, dat deze brieven niet echt zijn, geldt, «dat ze- voor een ieder, ook den meest wantrou wende, ter inzage liggen. Tot deze uitgebreide correspondentie behoorende de meest uiteenloopende epistels. Er zijn anonyme brieven vol beleedigingen bij, maar verheugend groot is het aantal schrijvers, dat zich getroost den radiospreker in te lichten over allerlef kwestie's, dat zijn hart voor hem uitstort en zijn twijfel of hoop voor hem belijdt. Het allergrootste deel dier brieven is afkomstig uit de zg. „d^rde groep", de groep dergenen, die in het huidige tijdsgebeuren nog geen duide lijk omlijnd standpunt innemen. Vele dier brieven handelen ook over onrecht, dat den schrijvers is aangedaan. Uit deze brieven leert men, dat er blijkbaar veel onrecht in ons land geschiedt, dat met den oorlogstoestand niet of weinig "te maken heeft, en dat in onS vroeger zoo rijke Nederland onbegrijpelijk veel leed geleden werd, aldus Max Blokzijl in zijn jongste radiopraatje. En hij ver volgt woordelijk .Ons gemeenschapsleven as nog vol met brandende kwesties, die nooit be reis gewonnen hebt." „Geloof jij heusch, dat ik hier op het oogenblik gemist kan worden ^Vanzelfsprekend, Guus. Je moet die reis gaan maken. Fortuna is je je zoo welwiiend gezind, dat je niet weigeren mag. Als je terugkomt, ben je flink uitgerust en dan gaat het werken Weer (f.ooveel le gemakkelij ker. Ir.Blomming en ik zullén de za ken hier voor je beheerscchen, daar hoef je geen zorg voor te hebben, dat weet je wel. En je bent er in je hart ook van overtuigd, dat je dan meer dan ooit rust noodig hebt." „Jij doet of het heelemaal niets is, zoo plotseling er tusschen uit te trek ken en dat nog wel voor een paar weken. Je begrijpt toch wel, dat .de sr.huldeischers woedend zullen zijn als ze hooren, dat ik een zeereis voor mijn genoegen ben gaan maken, in- plaats van hun met dat geld te be talen „Maak het niet erger dan het is, Guus. Zij weten heusch heel precies, dat jij deze zeereis gewonnen hebt en dat je er geen contanten voor krij gen kunt. Trouwen^, zij zijn ervan overtuigd, dat wij allebei van vtoeg tot laat werken om hen zoo vlug mo gelijk te kunnen afbetalen. En nu de reis je werkelijk geen cent kost, zie ik niet in, wat jij voor gewetensbe zwaar kan hebben om hem te gaan maken." Theo Visser stond op en ging naar zijn vriend toe. die bij het raam stond. Hij draaide hem om en keek hem in het gezicht. „Neem hetgeen je gekregen hebt, Guus, heusch, je moet het doen. Laat hoorlijk opgelost werden. Nu heeft de oorlog er ons nog tallooze bij bezorgd. We zullen alleen nog maar verbetering kunnen krijgen, ais we alle haat en verblinding, alle kwaadsprekerij en ge- ruchtencolportage over boord werpen en eerlijk een poging willen doen, om te komen tot een ware volksgemeenschap." „Er zijn zoo talloos velen onder mijn briefschrijvers, die dat óok zoo voelen en die van goeden wille zijn, dat ik voor de zooveelste maal in mijii leven begin te merken, dat de optimisten het alweer bij het rechte eind hebben. De pessimis ten schrijven me, dat alles vergeefs is, dat de haat tusschen Nederlanders en Nederlanders met den,-óag toeneemt, en dat het een volkomen hopeloos pogen is, daartegen in te gaan. Het is wel merkwaardig, dat mijn eigen ervaringen precies omgekeerd zijn. Ik ontmoet ei ken dag nieuwe menschen, die vol moed en vol begrip voor de komende dingen zijn, het stapeltje negatieve brieven in mijn bus wordt met den dag kleiner, de stai*ö positieve en bemoedigende el- ken dag grooter." „Er is iets gaande in Nederland. Van overal komen de goedwillenden, die vra gen, hoe ze helpen kunnen, waar ze kunnen aanpakken, voor welk werk men len noodig heeft. Van overal komt de instemming met het streven van hen, die ons volk^willen voorgaan naar een nieuw inzicht, dat alleen een toekomstig herwinnen van onze nationale zelfstan digheid waarborgt." „Ik moet eerlijk bekennen, dat zoo iets moed geeft. Misschien begrijpt de luisteraar, waarom het doorlezen van zooveel brieven, vol gedachten en vol overpeinzing, maar ook vol goeden wil en met een ongeschokt vertrouwen in onze toekomst, voor mij werkelijk geen verloren tijd is alle zorgen hier achter en geniet er nu eens echt van. Doe maar niet net of je het niet prettig vindt, want daar vlieg ik toch niet in." Op dat oogenblik werd er op de deur geklopt en even later verscheen Ir. Blomming. ,Aeh, meneer Blomming, U komt als geroepen. U moet mijn vriend trachten over te halen, de reis die hij gewonnen heeft, te £aan maken, omdat hij drin- ;end ontspanning noodig heeft. Stel U voor. hij wil de reis niet aanvaarden, cmdat hij bang voor de schuldeischers „Maar meneer Simons, dat meent U toch niet? Een tweede keer zal het noodlot het niet zoo goed met U mee- nen. Waarom zoudt U niet gaan Dat zou een misdaad tegenover Uzelf, Uw gezondheid en het werk zijn. U kunt U toch op ons verlaten, nietwaar „Natuurlijk, dat weet ik wel, maar.." „Dan verder geen „maren". Guus. Meneer Blomming heeft gelijk, je ziet er niet rooskleurig uit. Je hebt den laat- sten tijd te veel meegemaaktdaarom is het uitstekend er eens een paar we ken tusschenuit te zijn, je komt als een ander mensch terug." „Ik heb eerlijk gezegd heelemaal geen zin in die reis." „Dat komt wel, als je eenmaal op weg bent. Het leven aan boord is ver rukkelijk ik heb een paar jaar geleden ook een kleine zeereis gemaakt en ge niet nu nog van de herinnering. Je zult zooveel nieuws en moois leeren kennen, dat je heelemaal niet naar huis terug wilt." ,Wat moet ik doen, als jullie me al lebei het mes op de keel zetten tWordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1941 | | pagina 1