32e JAARGANG
ZATERDAG 11 OCTOBER 1941
NIEUWS» EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WEERINGEN EN OMSTREKEN
HET LOT No. 128713.
WIERINGER COURANT
Hoofdredacteur
Corn. J. Bosker, Wieringen.
Verschijnt eiken
Dinsdag, Donderdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs
per 3 maanden f 1.30.
BUREAU:
Hippolytushoef Wieringen
Telefoon Intercomm. No. 19.
TER OVERDENKING.
De moeilijkste kunst bestaat daarin,
zijn hart als een uurwerk te kunnen
regelen.
Onze levendigste gevoeléns wortelen
dikwijls niet dieper dan in onze ver
beelding.
Belangstelling is het zout des levens.
Wij onderschatten hetgeen wij heb
ben en overschatten hetgeen wij zijn.
Laten er vele vensters zijn in uwe ziel.
Dat heel de glorie van het groot heelal
Haar schoonheid geve.
Niet de smalle ruit
Van één klein, arm geloof kan
al de stralen vangen
Die tot ons komen uit zóó vele bronnen.
Laat het licht door reine
vensters schijnen.
Breed als de waarheid zelf.
DAGORDER VAN HITLER.
AAN SOLDATEN VAN
OOSTELIJK FRONT.
Berlijn, 9 Oct. (D.N.B.) De Führer en
opperste bevelhebber van de weermacht
heeft aan de soldaten van het Oostelij k
front den volgenden dagorder uitge
vaardigd
Soldaten van het Oostelijk front
VeTvuld van de diepste zorg voor het
bestaan en de toekomst van ons volk,
heb ik op 22 Juni besloten den oproep
tot u te richten, den dreigenden aanval
van een tegenstander nog op het laat
ste oogenblik te voorkomen.
Het was de bedoeling van de macht
hebbers van het Kreml naar wij
thans weten om niet alleen Duitsch-
land, maar heel Europa te vernietigen.
Twee punten, kameraden, zult gij in
middels hebben ingezien
1. Deze tegenstander had zich voor
zijn aanval militair in zulk een enormen
omvang toegerust, dat ook de grootste
FEUILLETON.
ROMAN VAN:
VICTOR VAN DUKE.
20.)
„Dat hoef je toch niet te vragen
Vooruit, ga maar gauw je koffer pak
ken, ik zal tegen juffrouw Mertens zeg
gen, dat ze je moet helpen."
Dien avond, toen de vrienden voor
het slapen gaan, nog een uurtje bij el
kaar zaten, stopte Theo Guus een pak
je bankbiljetten in de hand.
„Maar Theo, wat moet dat betccke-.
nen vroeg Guus.
,„Neem het nu maar, het is je eigen
geld. Ik heb het laatst, toen wij het
hout verkochten, een gedeelte van het
geld stilletjes weggelegd, omdat jij an
aan je schuldeischers zou hebben uit-
ders in je eerlijkheid het heele bedrag
betaald. Die kunnen best even langer
wachten, en nu heb je tenminste wat
geld in je zak."
Guus moest er om lachen.
„Maar is het niet onverantwoorde
lijk dit geld te gaan verboemelen
„Doe niet zulke gekke vragen. Je
hebt het maanden achtereen zoo vree
selijk moeilijk gehad, dat ik niet in
zie, waarom je jezelf dit niet zou mo
gen veroorloven. Maar je zült met het
geld niet erg ver komen. Daarom heb
ik een paar reischeques voor je geno
men. Die zijn in ieder geval van mijn
eigen bankrente, en die kun je dus vei
lig aannemen. Ik heb het geld niet noo
dig en daarom leen ik het je, je be
taalt het me dan wel terug, als je je
vrees nog overtroffen is.
2. Wee ons volk en de geheele Eu-
ropeesehe wereld, wanneer deze bar-
baarsche vijand zijn tienduizenden
pantserwagens tegen ons in beweging
had kunnen zetten. Heel Europa zou
verloren zijn geweest, want deze vijand
bestaat niet uit soldaten, maar gooten-
deels slechts uit beesten
Met eigen oogen, kameraden, hebt ge
thans het „paradijs der arbeiders en
boeren" persoonlijk leeren kennen. In
een land, dat door zijn goote opper
vlakte en vruchtbaarheid de geheele
wereld zou kunnen voeden, h'eerscht een
armoede, zooals wij Duitschers, ons niet
kunnen voorstellen.
Dat is het resultaat van een thans
spoedig 25-jarig joodsche heerschappij
die als bolsjewisme eigenlijk slechts den
algemeensten vorm van het kapitalis
me nabijkomt. De dragers van dit sy
steem zijn echter ook in beide gevallen
dezelfde joden en uitsluitend joden.
Soldaten Toen ik u op 22 Juni riep
om het schrikkelijk dreigende gevaar
van ons vaderland af te wenden, zijt gij
tegen de grootste militaire mogendheid
van alle tijden opgetrokken. In nauwe
lijks drie maanden tijds is het u, kame
raden, evenwel door uwe dapperheid ge
lukt, de eene pantserbrigade na de an
dere van dezen tegenstander te ver
slaan, tallooze divisies in de pan te
hakken, een onnoemelijk aantal gevan
genen te maken en eindelooze gebieden
te bezetten, geen ledige gebieden, doch
gebieden, waarvan deze tegenstander
leeft en waaruit zijn geweldige oorlogs
industrie met grondstoffen van allerlei
aard verzorgd wordt.
Binnen enkele weken zullen zijn drie
meest op den voorgrond tredende in
dustriegebieden volkomen in uw hand
zijn.
Uw namen, soldaten van de Duitsche
weermacht en de namen van onze dap
pere- bondgenooten, de namen van uw
divisies, regimenten, van uw schepen en
luchteskaders zullen voor alle tijden
verbonden zijn met de geweldigste over
winningen der wereldgeschiedenis.
Meer dan 2.400.000 gevangenen hebt
ge gemaakt, meer dan 17.500 pantser
wagens en meer dan 21.300 stukken ge
schut hebt ge vernietigd of buitgemaakt
14.200 vliegtuigen werden neergeschoten
of op depr, beganen grond vernield.
Deze wereld heeft zoo iets dergelijks
nog nooit gezien.
Het gebied, dat de Duitschers en de
met ons verbonden troepen thans bezet
houden, is ruim dubbel zoo groot als het
Duitsche rijk van Januari 1933 en meer
dan viermaal zoo groot als het Engel-
sche moederland.
Sinds den 22en Juni zijn de sterkste
verdedigingsstelsels doorbroken, zijn
eerste millioen te pakken hebt."
„Dat neem ik graag aan, Theo, om
dat jij het me leent."
„Nu Guus.... houdt je oogen open,
misschien
„Je bedoelt zeker, wat de vrouwen be
treft. Je weet toch, dat ik daarvoor
heelemaal niet geschikt ben
„Larie, dat zullen we nog wel zien.
Wij spreken elkaar nadei^ als je weer
terug bent
HOOFDSTUK 14.
Sinds twee dagen voer de „Monte
Carmiente", een van de modernst inge
richte toeristenbooten over het water.
Dr. August Simons had een behage-
lijke, tweepersoons hut gekregen, die
hij met een andere heer moest deelen
Bij het begin van den reis hadden zij
zich aan elkaar voorgesteld de an
dere heer was namelijk Rob Noska.
Verder bekommerden zij zich niet om
elkaar.
Behalve de gebruikelijke groet en en
kele vluchtige woorden, hadden zij in
het geheel geen contact. Guus verwon
derde er zich in stilte over dat zijn
hutgenoot zoo weinig bagage bij zich
had. Een actetasch, die als twee drup
pels water op de zijne leek, en die
zelfde afgesleten hoeken had en een
niet te groote handkoffer, dat was al
les.
Guus zelf was zoo voorzichtig steeds
al zijn paperassen bij zich te dragen en
had zijn voorwerpen van waarde in de
safe in bewaring gegeven.
Toen Guus Voor het eerst naar de
safe ging, ontmoette hij daar een da
me, dat wil zeggen, zij botste tegen
hem aan, daar zij achterom keek en
iets tegen de bankbeambte zei. Daar
bij trad zij hem tamelijk hard op de
geweldige stroomen £rsasseerd, zijn
tallooze plaatsen L.'m. «efo, zijn
vestingen en kazematten ver
nietigd of uitgerookt. Van het hooge
Noorden af, waar orize zoo bijzondere
dappere Finsche bondgenooten ten twee
de male hun heldhaftigheid aan den
dag leggen tot aan de Krim, staat ge
thans vereenigd met Slowaaksche, Hon-
gaarsche, Italiaansche en Roemeensche
divisies, 1000 km diep in het vijandelijke
land.
Spaansche, Kroatische en Belgische
formaties sluiten zich thans hierbij aan
en andere formaties zullen nog volgen,
want deze strijd wordt wellicht voor
de eerste maal door alle landen vair
Europa als een gemeenschappelijke ac
tie tot redding van het kostbaarste be
schaafde Continent beschouwd.
Geweldig is echter ook het werk, dat
achter uw enorm front gepresteerd werd.
Bijna 2.000 bruggen werden geslagen,
25.500 km. spoorwegen zijn weer in be
drijf genomen, ja, meer dan 15.000 ki
lometer spoorlijnen zijn reeds op de al-
gemeene Europeesche railsbreedte om
gezet.
Aan duizenden kilometers wegen wordt
gewerkt. Groote gebieden zijn reeds on
der het burgerlijke bestuur gebracht.
Daar wordt het leven zoo snel mogelijk
weer volgens verstandige wetten op gang
gebracht. Enorme opslagplaatsen met
levensmiddelen, benzine en munitie lig
gen gereed.
Dit grootsche resultaat van een strijd
werd bereikt met offers, wier aantal,
hoe smartelijk ook voor de kameraden,
individueel en hun familieleden, bij el
kaar nog geen vijf procent uitmaakt van
de slachtoffers uit den wereldoorlog.
Wat gij, kameraden, en wat de met
ens verbonden dappere soldaten aan
prestaties, aan dapperheid, aan held
haftigheid, aan ontberingen en inspan
ningen, in deze nauwelijks 3'Za maand
achter u hebt, weet'niemand beter dan
degene, die eens zelf als soldaat in den
vorigen oorlog zijn plicht, gedaan heeft.
In deze 3'A maand, mijne soldaten, is
thans eindelijk de voorwaarde gescha
pen voor den laatsten geweldigen slag,
die nog voor het invallen van den win
ter dezen vijand moet verpletteren.
Alle toebereidselen zijn voor zoover
menschen deze kunnen tot stand bren
gen thans gereed. Stelselmatig is dit
maal stap voor stap voorbereid om den
vijand in een toestand te brengen, waar
in wij hem thans den doodelijke stoot
kunnen toebrengen.
Heden begint de laatste groote be
slissende slag van dit jaar.
Hij zal dezen vijand en daarmede ook
den aanstichter van den geheelen oor
log, Engeland zelf, vernietigend treffen.
Want door dezen tegenstander te ver
teenen.
„Pardon zei ze verschrikt, kreeg
een kleur en zette vlug haar weg voort
Guus zag haar na en zag dat zij zeer
elegant was. Die vrouw beviel hem, er
ging een eigenaardige charme van
haar uit. Slank en buigzaam was het
goed getrainde lichaam, dat in een
zeer eenvoudige linnen japon gehuld
was. Het hoofd was van een merk-
merkwaardig opvallende schoonheid,
dat had Guus in dit korte oogenblik
nog gezien.
Daardoor vergat hij bijna de pijn,
die hij van zijn gekneusde teen had en
welke pijn hij waarschijnlijk niet on-
middelijk kwijt zou zijn.
Vanaf dat oogenblik interesseerde
Guus zich voor het reisgezelschap en
spoedig had hij zijn schoone onbeken
de ontdekt.
Toen hij dien middag op het groote
promenadedek heen en weer liep zag
hij haar in gezelschap van een andere
dame. Op dat oogenblik trad een
heer op de beide dames toe, waarin
Guus tot zijn verbazing zijn hutge
noot herkende. Hij wilde groetend
voorbijgaan, toen meneer Noska op
hem toetrad.
„Een oogenblikje, alstublieft, meneer
Simons", zei hij. „Mevrouw Wintêre
wilde zich bij U verontschuldigen, om
dat zij U van morgen zoo leelijk op
Uw voet heeft getrapt. Mag ik U even
met haar bekend maken „Dr. Si
mons - Mevrouw Madeion Wintêre -
mijn zuster Wil Noska."
Guus boog voor de dames. Nu in het
helle daglicht schrok hij bijna van het
gezicht van zijn hutgenoot. Nueerst
kon men zien', hoe afgeleefd hij er uit
zag. Ook zijn zuster beviel hem niet.
De cosmetische middelen konden de lij
nen en groeven niet geheel bedekken.
slaan, ruimen wij ook den laatsten
bondgenoot van Engeland op het conti
nent uit den weg.
Van het Duitsche Rijk echter en van
heel Europa nemen wij daardoor een
gevaar weg, zooals er sedert de tijden
der Hunnen en later van de Mongool-
sche stammen geen ontzettender meer
boven het continent heeft gezweefd.
Het Duitsche volk zal derhalve in de
komende enkele weken nog meer bij u
zijn dan tot dusver.
Wat gij en de met ons verbonden sol
daten hebt verricht,- verplicht reeds nu
allen tot de diepste dankbaarheid. Met
ingehouden adem en zegenwenschen
begeleidt het geheele Duitsche vaderland
u in de komende zware tjpgen want
gij schenkt, met Gods hulp, het vader
land niet alleen de overwinning, maar
daarmede ook de belangrijkste voor
waarde voor den vrede.
Hoofdkwartier van den Führer, den
2den October 1941.
ADOLF HITLER.
Führer en opperbevelhebber der
weermacht.
Dr. Dietricli verklaart
„DEZE VELDTOCHT IS BESLIST.'
Berlijn, 9 October. Reeds lang was het
de wensch van de vertegenwoordigers
der buitenlandsche pers te Berlijn, den
Reichspressechef Dr. Dietrich persoon
lijk te spreken. Thans achtte deze den
tijd gekomen een afsluitend bericht
over de operaties in het Oosten te ge
ven. Zijn trotsche woorden „Deze veld
tocht is beslist, Sowjet-Rusland is met
een geweldigen slag neergesmakt.'
maakten een diepen indruk op alle jour
nalisten uit de geheele wereld.
Hij kon er verder op wijzen, dat de
Engelsche droom is uitgedroomd. Er is
geen sprake meer van een oorlog aan
twee fronten.
De tegenstanders aan den overkant
van het Kanaal en den Oceaan ken
nende, wees hij meteen er op, dat men
nu wel heel gauw van een „restauratie'
van- het Sowjetleger zal spreken, en
hierop kon hij in volle overtuiging zeg
gen de Führer is niet de man, die hun
tijd laat zich weer te herstellen. Wij
zijn er zeker van, dat de verklaring van
den Duitschen Reichspressechef niet
voorbarig is afgegeven dat is niet dt
Duitsche gewoonte. Als de Führer dr,
Dietrich naar Berlijn stuurt om derge-
gelijke woorden te spreken, weten wij,
dat de oorlog in het' Oosten feitelijk is
afgeloopen.
Een Advertentie in dit Blad
heeft steeds succes.
Een licht wantrouwen voor Madeion
Wintêre kwam) eveneens 'over hem.
Waarom had zij 2ich met dergelijke
menschen ingelaten
„Het spijt me, Dr. Simons, dat ik U
pijn heb gedaan", zei ze met vriende
lijke stem.
„Ach, Mevrofuw, het is heelemaal
niet zoo erg."
Er ontspon zich een gesprek en de
mooie vrouw beviel Guus steeds meer.
Bij het diner werd het zoo geschikt,
dat Guus bij hen aan het zelfde tafel
tje kwam zitten. Wil en Rob waren
met deze kennismaking zee tevreden.
Het was goed voor hun eigen plan
nen als Madeion gezelschap had en af
geleid werd zij beiden hadden dan
veel gemakkelijker spel. Daarbij kwam
nog,-dat Lenv nu niet zoo geheel en al
op hun beiden aangewezen was, en
konden zij even tijd voor elkaar vin
den.
's Avonds, toen Guus en Leny samen
dansten, benutten Wil en Rob de ge
legenheid, zich onopvallend uit de zaal
te verwijderen en naa? het afgelegen
achterdek te loopen.
„Ik zeg je Rob, voordat wij in Genua
aankomen, moeten wij met onze plan
nen klaar zijn. Ik ben het domme ge
bazel van die tikjuffrouw meer dan
moe. Maar wij moeten op onze hoede
zijn voor dien dokter. De man bevalt
me niet heelemaal."
„Schei uit. Wil, van dien man heb
ben we niets te vreezen."
„Je weet, dat mijn gevoelens me zei
den bedriegen. Die stommeling kan ge
vaarlijk voor ons zijn, geloof me maar.
Wat voert hij eigenlijk uit
„Dat weet ik niet."
„Wat Je bent wel in je nadeel ver
anderd, zeg beste Rob. Sinds twee da
gen deel je met dien man je hut en je
DISTRIBUTIE VASTE
BRANDSTOFFEN.
VOOR KACHELS EN HAARDEN TOT
1 FEBRUARI ZEVEN EENHEDEN.
NIEUWE BONNEN AANGEWEZEN.
De secretaris-generaal van het depar
tement van Handel, Nijverheid en
Scheepvaart maakt inzake de distribu
tie van vaste brandstoffen het volgende
bekend
Tengevolge van den goeden afvoer
van kolen van de mijnen loopt de be
voorrading van den handel met vaste
brandstoffen regelmatiger. Ten einde
ook den handel in staat te stellen voor
een zoo vlot mogelijke aflevering aan
het publiek zorg te di-agen is i)et ge-
wenscht,""dat de handelaren eenige
maanden te voren een indeeling kunnen
maken van de nog af te leveren hoe
veelheden.
Op grond hiervan is besloten, om
met ingang van Donderdag. 90ctober
nog eenige bonnen voor vaste
brandstoffen geldig te verklaren, en
wel van de bonkaarten J. en K.
voor verbruikers in de categorie
„haarden en kachels" de bonnen
„05 h.k." „06 h.k." en „07 h.k." en
van de bonkaart L voor verbruikers
in de categorie „centrale vewar-
ming" de bonnen „12 c.v.", „13 c.v.",
„14 c.v.", „15 c.v.", „16 c.v." „17 c.v."
„18 c.v.", „19 c.v.", en „20 c.v."
De bovengenoemde bonnen geven ge
durende het tijdvak van Donderdag 9
October 1941 tot en met 31 Januari 1942
elk recht op het koopen van een eenheid
vaste brandstoffen.
Bovendien zijn met ingang van
Donderdag 9 October g eldig ver
klaard de bonnen gemerkt „brand
stoffen een eenheid vijfde periode"
en „brandstoffen een eenheid zesde
periode" van de zoogenaamde perio-
debonstellen, welke aan verbruikers,
die op een extra rantsoen van tien
of meer eenheden recht hebben, en
aan verbruikers in de groepen b, c
en d met een verbruik van tien een
heden of meer zijn uitgereikt.
Deze periodeboixnen geven gedurende
het tijdvak van 9 October 1941 tot en
met 30 April 1942 elk recht op het koo
pen vaix een eenheid vaste brandstoffen.
Aan de z.g. grootverbruikers, die van de
Jistributiediensten een toewijzing per
periode ontvangen, zullen eveneens toe
wijzingen voor de 5de en 6de periode
worden verstrekt.
Met nadruk wordt er de aandacht
op gevestigd, dat met de hoeveel
heid brandstoffen, die op de tot nu
toe geldig verklaarde bonnen is of
weet nog niet eens, wie hij is Ik zie
wel, dat ik de zaak weer alleen in or
de moet maken."
„Jij bent ook veel geraffineerder
dan ik, katje jij kunt dat alles veel
beter."
„Schei maar uit met vleien, daar ge
loof ik toch niets van. Heb je al in de
passagierslijst gekeken, of er nog er
gens iets te halen valt
Rob trok een papier uit zijn zak en
reikte het aan Wil over.
Toen hief hij het hoofd op, men hoor
de zachte schreden.
„Daar heb je dat echtpaar, die ban
kier met zijn vrouw, die als No. 2 op
de lijst staat. Stil
Toen het echtpaar dichterbij kwam,
stonden Wil en Rob over de verschan
sing geleund, en genoten van de schoon
heid van den avond.
Wil had de vrouw reeds eerder leeren
kennen en nu sloot men algemeene ken
nismaking.
„Wat een prachtige avond," begon
Mevrouw van Rijken. „Het is zonde van
ieder oogenblik, dat men binnen in de
zaal doorbrengt.
Wil zag, dat deze dikke vrouw prach
tige juweelen droeg, vooral viel de arm
band op, waarin groote briljanten za
ten.
„Hebt U mijn vrienden ook ergens
gezien vroeg ze nu.
„Ja, Mevrouw Winter is ijverig aan
het dansen. Als men ook nog zoo jong
is en er plezier in heeft, dan moet men
hetdoen. Maar waarom bent U niet in
de balzaal, juffrouw Noska. Er zijn daar
genoeg heeren, die blij zouden zijn, als
zij met zoo'n kixappe jonge dame kon
den dansen. Of is Uw broer een beetje
itreng voor U?"
(Wordt vervolgd.)