32e JAARGANG ZATERDAG 11 OCTOBER 1941 NIEUWS» EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEERINGEN EN OMSTREKEN HET LOT No. 128713. WIERINGER COURANT Hoofdredacteur Corn. J. Bosker, Wieringen. Verschijnt eiken Dinsdag, Donderdag en Zaterdag. Abonnementsprijs per 3 maanden f 1.30. BUREAU: Hippolytushoef Wieringen Telefoon Intercomm. No. 19. TER OVERDENKING. De moeilijkste kunst bestaat daarin, zijn hart als een uurwerk te kunnen regelen. Onze levendigste gevoeléns wortelen dikwijls niet dieper dan in onze ver beelding. Belangstelling is het zout des levens. Wij onderschatten hetgeen wij heb ben en overschatten hetgeen wij zijn. Laten er vele vensters zijn in uwe ziel. Dat heel de glorie van het groot heelal Haar schoonheid geve. Niet de smalle ruit Van één klein, arm geloof kan al de stralen vangen Die tot ons komen uit zóó vele bronnen. Laat het licht door reine vensters schijnen. Breed als de waarheid zelf. DAGORDER VAN HITLER. AAN SOLDATEN VAN OOSTELIJK FRONT. Berlijn, 9 Oct. (D.N.B.) De Führer en opperste bevelhebber van de weermacht heeft aan de soldaten van het Oostelij k front den volgenden dagorder uitge vaardigd Soldaten van het Oostelijk front VeTvuld van de diepste zorg voor het bestaan en de toekomst van ons volk, heb ik op 22 Juni besloten den oproep tot u te richten, den dreigenden aanval van een tegenstander nog op het laat ste oogenblik te voorkomen. Het was de bedoeling van de macht hebbers van het Kreml naar wij thans weten om niet alleen Duitsch- land, maar heel Europa te vernietigen. Twee punten, kameraden, zult gij in middels hebben ingezien 1. Deze tegenstander had zich voor zijn aanval militair in zulk een enormen omvang toegerust, dat ook de grootste FEUILLETON. ROMAN VAN: VICTOR VAN DUKE. 20.) „Dat hoef je toch niet te vragen Vooruit, ga maar gauw je koffer pak ken, ik zal tegen juffrouw Mertens zeg gen, dat ze je moet helpen." Dien avond, toen de vrienden voor het slapen gaan, nog een uurtje bij el kaar zaten, stopte Theo Guus een pak je bankbiljetten in de hand. „Maar Theo, wat moet dat betccke-. nen vroeg Guus. ,„Neem het nu maar, het is je eigen geld. Ik heb het laatst, toen wij het hout verkochten, een gedeelte van het geld stilletjes weggelegd, omdat jij an aan je schuldeischers zou hebben uit- ders in je eerlijkheid het heele bedrag betaald. Die kunnen best even langer wachten, en nu heb je tenminste wat geld in je zak." Guus moest er om lachen. „Maar is het niet onverantwoorde lijk dit geld te gaan verboemelen „Doe niet zulke gekke vragen. Je hebt het maanden achtereen zoo vree selijk moeilijk gehad, dat ik niet in zie, waarom je jezelf dit niet zou mo gen veroorloven. Maar je zült met het geld niet erg ver komen. Daarom heb ik een paar reischeques voor je geno men. Die zijn in ieder geval van mijn eigen bankrente, en die kun je dus vei lig aannemen. Ik heb het geld niet noo dig en daarom leen ik het je, je be taalt het me dan wel terug, als je je vrees nog overtroffen is. 2. Wee ons volk en de geheele Eu- ropeesehe wereld, wanneer deze bar- baarsche vijand zijn tienduizenden pantserwagens tegen ons in beweging had kunnen zetten. Heel Europa zou verloren zijn geweest, want deze vijand bestaat niet uit soldaten, maar gooten- deels slechts uit beesten Met eigen oogen, kameraden, hebt ge thans het „paradijs der arbeiders en boeren" persoonlijk leeren kennen. In een land, dat door zijn goote opper vlakte en vruchtbaarheid de geheele wereld zou kunnen voeden, h'eerscht een armoede, zooals wij Duitschers, ons niet kunnen voorstellen. Dat is het resultaat van een thans spoedig 25-jarig joodsche heerschappij die als bolsjewisme eigenlijk slechts den algemeensten vorm van het kapitalis me nabijkomt. De dragers van dit sy steem zijn echter ook in beide gevallen dezelfde joden en uitsluitend joden. Soldaten Toen ik u op 22 Juni riep om het schrikkelijk dreigende gevaar van ons vaderland af te wenden, zijt gij tegen de grootste militaire mogendheid van alle tijden opgetrokken. In nauwe lijks drie maanden tijds is het u, kame raden, evenwel door uwe dapperheid ge lukt, de eene pantserbrigade na de an dere van dezen tegenstander te ver slaan, tallooze divisies in de pan te hakken, een onnoemelijk aantal gevan genen te maken en eindelooze gebieden te bezetten, geen ledige gebieden, doch gebieden, waarvan deze tegenstander leeft en waaruit zijn geweldige oorlogs industrie met grondstoffen van allerlei aard verzorgd wordt. Binnen enkele weken zullen zijn drie meest op den voorgrond tredende in dustriegebieden volkomen in uw hand zijn. Uw namen, soldaten van de Duitsche weermacht en de namen van onze dap pere- bondgenooten, de namen van uw divisies, regimenten, van uw schepen en luchteskaders zullen voor alle tijden verbonden zijn met de geweldigste over winningen der wereldgeschiedenis. Meer dan 2.400.000 gevangenen hebt ge gemaakt, meer dan 17.500 pantser wagens en meer dan 21.300 stukken ge schut hebt ge vernietigd of buitgemaakt 14.200 vliegtuigen werden neergeschoten of op depr, beganen grond vernield. Deze wereld heeft zoo iets dergelijks nog nooit gezien. Het gebied, dat de Duitschers en de met ons verbonden troepen thans bezet houden, is ruim dubbel zoo groot als het Duitsche rijk van Januari 1933 en meer dan viermaal zoo groot als het Engel- sche moederland. Sinds den 22en Juni zijn de sterkste verdedigingsstelsels doorbroken, zijn eerste millioen te pakken hebt." „Dat neem ik graag aan, Theo, om dat jij het me leent." „Nu Guus.... houdt je oogen open, misschien „Je bedoelt zeker, wat de vrouwen be treft. Je weet toch, dat ik daarvoor heelemaal niet geschikt ben „Larie, dat zullen we nog wel zien. Wij spreken elkaar nadei^ als je weer terug bent HOOFDSTUK 14. Sinds twee dagen voer de „Monte Carmiente", een van de modernst inge richte toeristenbooten over het water. Dr. August Simons had een behage- lijke, tweepersoons hut gekregen, die hij met een andere heer moest deelen Bij het begin van den reis hadden zij zich aan elkaar voorgesteld de an dere heer was namelijk Rob Noska. Verder bekommerden zij zich niet om elkaar. Behalve de gebruikelijke groet en en kele vluchtige woorden, hadden zij in het geheel geen contact. Guus verwon derde er zich in stilte over dat zijn hutgenoot zoo weinig bagage bij zich had. Een actetasch, die als twee drup pels water op de zijne leek, en die zelfde afgesleten hoeken had en een niet te groote handkoffer, dat was al les. Guus zelf was zoo voorzichtig steeds al zijn paperassen bij zich te dragen en had zijn voorwerpen van waarde in de safe in bewaring gegeven. Toen Guus Voor het eerst naar de safe ging, ontmoette hij daar een da me, dat wil zeggen, zij botste tegen hem aan, daar zij achterom keek en iets tegen de bankbeambte zei. Daar bij trad zij hem tamelijk hard op de geweldige stroomen £rsasseerd, zijn tallooze plaatsen L.'m. «efo, zijn vestingen en kazematten ver nietigd of uitgerookt. Van het hooge Noorden af, waar orize zoo bijzondere dappere Finsche bondgenooten ten twee de male hun heldhaftigheid aan den dag leggen tot aan de Krim, staat ge thans vereenigd met Slowaaksche, Hon- gaarsche, Italiaansche en Roemeensche divisies, 1000 km diep in het vijandelijke land. Spaansche, Kroatische en Belgische formaties sluiten zich thans hierbij aan en andere formaties zullen nog volgen, want deze strijd wordt wellicht voor de eerste maal door alle landen vair Europa als een gemeenschappelijke ac tie tot redding van het kostbaarste be schaafde Continent beschouwd. Geweldig is echter ook het werk, dat achter uw enorm front gepresteerd werd. Bijna 2.000 bruggen werden geslagen, 25.500 km. spoorwegen zijn weer in be drijf genomen, ja, meer dan 15.000 ki lometer spoorlijnen zijn reeds op de al- gemeene Europeesche railsbreedte om gezet. Aan duizenden kilometers wegen wordt gewerkt. Groote gebieden zijn reeds on der het burgerlijke bestuur gebracht. Daar wordt het leven zoo snel mogelijk weer volgens verstandige wetten op gang gebracht. Enorme opslagplaatsen met levensmiddelen, benzine en munitie lig gen gereed. Dit grootsche resultaat van een strijd werd bereikt met offers, wier aantal, hoe smartelijk ook voor de kameraden, individueel en hun familieleden, bij el kaar nog geen vijf procent uitmaakt van de slachtoffers uit den wereldoorlog. Wat gij, kameraden, en wat de met ens verbonden dappere soldaten aan prestaties, aan dapperheid, aan held haftigheid, aan ontberingen en inspan ningen, in deze nauwelijks 3'Za maand achter u hebt, weet'niemand beter dan degene, die eens zelf als soldaat in den vorigen oorlog zijn plicht, gedaan heeft. In deze 3'A maand, mijne soldaten, is thans eindelijk de voorwaarde gescha pen voor den laatsten geweldigen slag, die nog voor het invallen van den win ter dezen vijand moet verpletteren. Alle toebereidselen zijn voor zoover menschen deze kunnen tot stand bren gen thans gereed. Stelselmatig is dit maal stap voor stap voorbereid om den vijand in een toestand te brengen, waar in wij hem thans den doodelijke stoot kunnen toebrengen. Heden begint de laatste groote be slissende slag van dit jaar. Hij zal dezen vijand en daarmede ook den aanstichter van den geheelen oor log, Engeland zelf, vernietigend treffen. Want door dezen tegenstander te ver teenen. „Pardon zei ze verschrikt, kreeg een kleur en zette vlug haar weg voort Guus zag haar na en zag dat zij zeer elegant was. Die vrouw beviel hem, er ging een eigenaardige charme van haar uit. Slank en buigzaam was het goed getrainde lichaam, dat in een zeer eenvoudige linnen japon gehuld was. Het hoofd was van een merk- merkwaardig opvallende schoonheid, dat had Guus in dit korte oogenblik nog gezien. Daardoor vergat hij bijna de pijn, die hij van zijn gekneusde teen had en welke pijn hij waarschijnlijk niet on- middelijk kwijt zou zijn. Vanaf dat oogenblik interesseerde Guus zich voor het reisgezelschap en spoedig had hij zijn schoone onbeken de ontdekt. Toen hij dien middag op het groote promenadedek heen en weer liep zag hij haar in gezelschap van een andere dame. Op dat oogenblik trad een heer op de beide dames toe, waarin Guus tot zijn verbazing zijn hutge noot herkende. Hij wilde groetend voorbijgaan, toen meneer Noska op hem toetrad. „Een oogenblikje, alstublieft, meneer Simons", zei hij. „Mevrouw Wintêre wilde zich bij U verontschuldigen, om dat zij U van morgen zoo leelijk op Uw voet heeft getrapt. Mag ik U even met haar bekend maken „Dr. Si mons - Mevrouw Madeion Wintêre - mijn zuster Wil Noska." Guus boog voor de dames. Nu in het helle daglicht schrok hij bijna van het gezicht van zijn hutgenoot. Nueerst kon men zien', hoe afgeleefd hij er uit zag. Ook zijn zuster beviel hem niet. De cosmetische middelen konden de lij nen en groeven niet geheel bedekken. slaan, ruimen wij ook den laatsten bondgenoot van Engeland op het conti nent uit den weg. Van het Duitsche Rijk echter en van heel Europa nemen wij daardoor een gevaar weg, zooals er sedert de tijden der Hunnen en later van de Mongool- sche stammen geen ontzettender meer boven het continent heeft gezweefd. Het Duitsche volk zal derhalve in de komende enkele weken nog meer bij u zijn dan tot dusver. Wat gij en de met ons verbonden sol daten hebt verricht,- verplicht reeds nu allen tot de diepste dankbaarheid. Met ingehouden adem en zegenwenschen begeleidt het geheele Duitsche vaderland u in de komende zware tjpgen want gij schenkt, met Gods hulp, het vader land niet alleen de overwinning, maar daarmede ook de belangrijkste voor waarde voor den vrede. Hoofdkwartier van den Führer, den 2den October 1941. ADOLF HITLER. Führer en opperbevelhebber der weermacht. Dr. Dietricli verklaart „DEZE VELDTOCHT IS BESLIST.' Berlijn, 9 October. Reeds lang was het de wensch van de vertegenwoordigers der buitenlandsche pers te Berlijn, den Reichspressechef Dr. Dietrich persoon lijk te spreken. Thans achtte deze den tijd gekomen een afsluitend bericht over de operaties in het Oosten te ge ven. Zijn trotsche woorden „Deze veld tocht is beslist, Sowjet-Rusland is met een geweldigen slag neergesmakt.' maakten een diepen indruk op alle jour nalisten uit de geheele wereld. Hij kon er verder op wijzen, dat de Engelsche droom is uitgedroomd. Er is geen sprake meer van een oorlog aan twee fronten. De tegenstanders aan den overkant van het Kanaal en den Oceaan ken nende, wees hij meteen er op, dat men nu wel heel gauw van een „restauratie' van- het Sowjetleger zal spreken, en hierop kon hij in volle overtuiging zeg gen de Führer is niet de man, die hun tijd laat zich weer te herstellen. Wij zijn er zeker van, dat de verklaring van den Duitschen Reichspressechef niet voorbarig is afgegeven dat is niet dt Duitsche gewoonte. Als de Führer dr, Dietrich naar Berlijn stuurt om derge- gelijke woorden te spreken, weten wij, dat de oorlog in het' Oosten feitelijk is afgeloopen. Een Advertentie in dit Blad heeft steeds succes. Een licht wantrouwen voor Madeion Wintêre kwam) eveneens 'over hem. Waarom had zij 2ich met dergelijke menschen ingelaten „Het spijt me, Dr. Simons, dat ik U pijn heb gedaan", zei ze met vriende lijke stem. „Ach, Mevrofuw, het is heelemaal niet zoo erg." Er ontspon zich een gesprek en de mooie vrouw beviel Guus steeds meer. Bij het diner werd het zoo geschikt, dat Guus bij hen aan het zelfde tafel tje kwam zitten. Wil en Rob waren met deze kennismaking zee tevreden. Het was goed voor hun eigen plan nen als Madeion gezelschap had en af geleid werd zij beiden hadden dan veel gemakkelijker spel. Daarbij kwam nog,-dat Lenv nu niet zoo geheel en al op hun beiden aangewezen was, en konden zij even tijd voor elkaar vin den. 's Avonds, toen Guus en Leny samen dansten, benutten Wil en Rob de ge legenheid, zich onopvallend uit de zaal te verwijderen en naa? het afgelegen achterdek te loopen. „Ik zeg je Rob, voordat wij in Genua aankomen, moeten wij met onze plan nen klaar zijn. Ik ben het domme ge bazel van die tikjuffrouw meer dan moe. Maar wij moeten op onze hoede zijn voor dien dokter. De man bevalt me niet heelemaal." „Schei uit. Wil, van dien man heb ben we niets te vreezen." „Je weet, dat mijn gevoelens me zei den bedriegen. Die stommeling kan ge vaarlijk voor ons zijn, geloof me maar. Wat voert hij eigenlijk uit „Dat weet ik niet." „Wat Je bent wel in je nadeel ver anderd, zeg beste Rob. Sinds twee da gen deel je met dien man je hut en je DISTRIBUTIE VASTE BRANDSTOFFEN. VOOR KACHELS EN HAARDEN TOT 1 FEBRUARI ZEVEN EENHEDEN. NIEUWE BONNEN AANGEWEZEN. De secretaris-generaal van het depar tement van Handel, Nijverheid en Scheepvaart maakt inzake de distribu tie van vaste brandstoffen het volgende bekend Tengevolge van den goeden afvoer van kolen van de mijnen loopt de be voorrading van den handel met vaste brandstoffen regelmatiger. Ten einde ook den handel in staat te stellen voor een zoo vlot mogelijke aflevering aan het publiek zorg te di-agen is i)et ge- wenscht,""dat de handelaren eenige maanden te voren een indeeling kunnen maken van de nog af te leveren hoe veelheden. Op grond hiervan is besloten, om met ingang van Donderdag. 90ctober nog eenige bonnen voor vaste brandstoffen geldig te verklaren, en wel van de bonkaarten J. en K. voor verbruikers in de categorie „haarden en kachels" de bonnen „05 h.k." „06 h.k." en „07 h.k." en van de bonkaart L voor verbruikers in de categorie „centrale vewar- ming" de bonnen „12 c.v.", „13 c.v.", „14 c.v.", „15 c.v.", „16 c.v." „17 c.v." „18 c.v.", „19 c.v.", en „20 c.v." De bovengenoemde bonnen geven ge durende het tijdvak van Donderdag 9 October 1941 tot en met 31 Januari 1942 elk recht op het koopen van een eenheid vaste brandstoffen. Bovendien zijn met ingang van Donderdag 9 October g eldig ver klaard de bonnen gemerkt „brand stoffen een eenheid vijfde periode" en „brandstoffen een eenheid zesde periode" van de zoogenaamde perio- debonstellen, welke aan verbruikers, die op een extra rantsoen van tien of meer eenheden recht hebben, en aan verbruikers in de groepen b, c en d met een verbruik van tien een heden of meer zijn uitgereikt. Deze periodeboixnen geven gedurende het tijdvak van 9 October 1941 tot en met 30 April 1942 elk recht op het koo pen vaix een eenheid vaste brandstoffen. Aan de z.g. grootverbruikers, die van de Jistributiediensten een toewijzing per periode ontvangen, zullen eveneens toe wijzingen voor de 5de en 6de periode worden verstrekt. Met nadruk wordt er de aandacht op gevestigd, dat met de hoeveel heid brandstoffen, die op de tot nu toe geldig verklaarde bonnen is of weet nog niet eens, wie hij is Ik zie wel, dat ik de zaak weer alleen in or de moet maken." „Jij bent ook veel geraffineerder dan ik, katje jij kunt dat alles veel beter." „Schei maar uit met vleien, daar ge loof ik toch niets van. Heb je al in de passagierslijst gekeken, of er nog er gens iets te halen valt Rob trok een papier uit zijn zak en reikte het aan Wil over. Toen hief hij het hoofd op, men hoor de zachte schreden. „Daar heb je dat echtpaar, die ban kier met zijn vrouw, die als No. 2 op de lijst staat. Stil Toen het echtpaar dichterbij kwam, stonden Wil en Rob over de verschan sing geleund, en genoten van de schoon heid van den avond. Wil had de vrouw reeds eerder leeren kennen en nu sloot men algemeene ken nismaking. „Wat een prachtige avond," begon Mevrouw van Rijken. „Het is zonde van ieder oogenblik, dat men binnen in de zaal doorbrengt. Wil zag, dat deze dikke vrouw prach tige juweelen droeg, vooral viel de arm band op, waarin groote briljanten za ten. „Hebt U mijn vrienden ook ergens gezien vroeg ze nu. „Ja, Mevrouw Winter is ijverig aan het dansen. Als men ook nog zoo jong is en er plezier in heeft, dan moet men hetdoen. Maar waarom bent U niet in de balzaal, juffrouw Noska. Er zijn daar genoeg heeren, die blij zouden zijn, als zij met zoo'n kixappe jonge dame kon den dansen. Of is Uw broer een beetje itreng voor U?" (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1941 | | pagina 1