32e JAARGANG
DINSDAG 14 OCTOBER 1941
No. 118
NIEUWS- IN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
HET LOT No. 128713.
WEERINGER COURANT
V Victorie Duitschland wint
voer Europa op alle fronten.
SLAG AAN DE ZEE VAN AZOV
IS GE-EINDIGD.
-
fïefc gros van het 9e en het 18e Sowjet-
Ieger is verslagen en vernietigd, waarbij
64.325 gevangenen, 126 vecht- en pant
serwagens en 510 vuurmonden in
Duitsche handen vielen.
Uit het Hoofdkwartier van den Füh-
rér, 11 Oct. (D.N.B.) Het opperbevel der
Duitsche weermacht maakt- het volgen
de extra-bericht bekend
De slag aan de Zee van Azov is geëin
digd. In samenwerking met de lucht
vloot van den „Generaloberst" Löhr
hebben het leger van den generaal der
infanterie von Manstein, het Roemeen-
sche leger van den corpsgeneraal Du-
mitrescu en het pantserleger van den
„Generaloberst" von Kleist het gros van
het negende en het achttiende bolsje
wistische leger verslagen en vernietigd.
Naast zeer zware, bloedige verliezen
heeft de vijand ook nog 64.325 gevan
genen, 126 vecht- en pantserwagens,
510 stukken geschut en onoverzienbare
hoeveelheden ander oorlpgsmaterieel
verloren.
Met de genoemde legers en de troe
pen van onze Italiaansche, Hongaarsche
en Slowaaksche bondgenooten heeft de
legergroep van generaal-veldmaarschalk
von Rundstedt sedert 26 September in
totaal 106.365 gevangenen gemaakt, als
mede 212 vecht- en pantserwagens en
672 stukken geschut buitgemaakt.
Vast staat, dat zij, die spreken j
over of streven naar aansluiting van
Nederland bij Duitschland of overi
annexatie van Nederland door
Duitschland handelen in strijd met
den uitgesproken wil van den
Führcr."
Het blad laat daarop volgen-:
Het wil ons voorkomen, dat deze ver
klaring een groote. geruststelling zal zijn
voor dat deel van het Nederlandsche
volk, dat nog steeds meent te mogen
veronderstellen, dat het op den lOen
Mei 1940 met ons zelfstandig volksbe
staan gedaan was. Niets is minder waar
dan dat En al mogen sommige krin
gen wel eens, helaas, in deze richting
hebben gedacht en gesproken, thans is
aan alle eventueel nog bestaande onze
kerheid ten deze een eind gekomen door
deze duidelijke verklaring welke in geen
enkel opzicht voor tweeërlei uitleg vat
baar is.
Er dient bovendien met den meesten
nadruk op te worden gewezen dat deze
verklaring een uitvloeisel is van de
j waarlijk verbeten actie, die de leider
j der N.S.B., ir.A. A. Mussert, gevoerd
heeft tegen hen, die het annexionismc
in hun vaandel hadden geschreven en
die niets liever zouden zien, dan dat
Nederland Duitsch zou zijn geworden.
NEDERLAND BLIJFT
NEDERLAND. -
Een belangwekkende mededecling
namens den. leider der N.S.B.
ir. Mussert.
Na er in een hoofdartikel, getiteld
„Nederland blijft Nederland" op te heb
ben gewezen, dat de leider der N.S.B.
steeds heeft gestreefd naar een volko
men onafhankelijkheid van het Neder
landsche volk binnen den kring der
Germaansche volken in het Nieuwe Eu
ropa, schrijft het „Nationale Dagblad"
van Zaterdag het volgende
„Thans zijn wij gemachtigd tot
het publiceercn van de volgende,
uiterst -belangrijke verklaring. Zij
luidt
FEUILLETON.
ROMAN VAN
VICTOR VAN DIJKE.
„Maar Mevrouw", zei Rob op vleiende
toon. „Wil kan natuurlijk doen en laten
wat zij wil. Kijk. daar komen Madeion
en Dr. Simons juist aan. HalloWij
zijn hier
Madclon en Guus kwamen dichterbij.
„Wij waren even een luchtje gaan
scheppen," zei Madelon. Haar wangen
waren rood. Men zag het aan haar, dar
het-dansen haar veel genoegen had ge
daan.
Toch was er op het dek een koel
briesje en de dames huiverden er van.
Meneer van Rijken zag het en stelde
voor om gezamenlijk naar de zaal terug
te gaan en gemoedelijk een flesch tc-
drinken.
Zijn voorstel vond bijval en de stoet
ging naar binnen.
Leny en Guus bleven een oogenblik
achter. „Kijk eens, Meneer Simons, wat
een prachtige zonsondergang. Heerlijk,
vindt U niet
Stralend keek zij Guus aan, die zijn
hart voelde kloppen, maar da
delijk daarop sloten zij zich bij
de andere aan. Nadat men in een rustig
hoekje een plaats had gevonden, schrok
Mevrouw Rijken opeens. Zij zuchtte
zwaar.
„Wat scheelt U Mevrouw vroeg
Wil, die naast haar zat.
De komende Staatsleening.
Uitgifte vermoedelijk tegen 98%.
Thans verluidt, dat de plannen voor 'n
komende Staatsleening een meer vasten
vorm hebben aangenomen en dat men
zou hebben besloten om het bedrag te
beperken tot f 500 nïillioen, terwijl aan
vankelijk het voornemen bestond om
een totaal bedrag van f 1 milliard uit
te geven.
Zijn de geruchten juist, dan zou het
een leening beti-effen met den looptijd
van 2025'jaar, rentende 3'/s en uit
te geven tegen 98 Vermoedelijk zal
ook ditmaal het systeem worden ge
volgd om een gedwongen leening in het
vooruitzicht te stelden, voor het geval
deze leening niet zou worden volteekend.
dus een zg. stok- achter de deur. Tevens
hoorden wij, dat het plan zou bestaan
om ca. f 200 millioen bij vennootschap
pen onder te brengen, zoodat het bedrag
dat het publiek zou moeten nemen dan
niet - meer dan ca. f 300 millioen zou
bedragen, een bedrag dat meer binnen
de grenzen van de mogelijkheid komt
te liggen en dat waarschijnlijk geen
stoornissen van belang op het gebied
van de geld- en kapitaalmarkt zal te
weeg brengen. Alg. Hbld.
„Mijn armband stamelde de vrouw
ontzet en keek naar haar bloote» arm,
waarvan de schitterende armband ver
dwenen was.
„Goote hemel, hebt U die verloren
„Ja, dat moet wel." Toen riep zij haar
man, die juist bij de tafel terug kwam.
„Koert, mijn armband ben ik kwijt."
Het kleine gezelschap was er van ge
schrokken. Guus trachtte de menschen
gerust te stellen. „Als hem op het
schip verlqren bent, zullen wij hem wel
weer terugvinden, Mevrouw," zei hij.
Sinds wanneer mist U hem Had U
hem nog, toen wij de zaal binnenkwa
men vroeg Rob.
„Dat weet .ik niet," antwoordde Me
vrouw Rijken. „Ik merk het zóo juist.
Ik kan niet zeggen, hoe lang ik "hem al
kwijt ben."
Wil keek vroolijk. Zij had zich van
het kostbare stuk meester gemaakt op
het oogenblik, dat men plaat-s had ge
nomen. Niemand had er iets van ge
merkt. Rob had de armband, die zij hem
gegeven had, reeds in veiligheid ge
bracht.
„Ik vermoed, dat U hem verloren hebt,
toen U boven op het dek Uw arm uit
strekte om ons te wijzen hoe mooi de
zonsondergang was. Misschien is hij
toen in zee gevallen," meende Rob en
de anderen stemden met deze veronder
stelling in. „Wij moeten het verlies na
tuurlijk aan den kapitein melden. Mis
schien vindt een van de passagiers hem
nog terug."
„Ja, maar laten wij onze avond niet
bederven voor een armband, vrouwtje
zei meneer van Rijken. „Zoo gauw we
thuis zijn, krijg je een andere. Wees nu
maar tevreden, dat is de hoofdzaak.'
Den volgenden dag kwam de boot te
Lissabon aan. Een groot gedeelte van'
de passagiers verliet het schip om de
Aardappelen bi.' de boterham.
Het verhoogde aardappelrantsoeu als
aanvulling van den broodmaaltijd.
Het vooriichtingsbureau van den voe
dingsraad schrijft
Het broodrantsoen is weer wat kleiner
geworden en in menig huisgezin, vooral
waar opgroeiende kinderen zijn, is het
nu dikwijls lastig om met de beschik
bare hoeveelheid uit te komen. Nu is
gelukkig het aardappelenrantsoen ver
hoogd, zoodat er een deel van de aard
appelen als aanvulling bij den brood
maaltijd gegeven kan worden. De mees
te huisvrouwen hebben de goede ge
woonte om restjes aardappelen en
groenten tot een warm hapje te verwer
ken.
Men dient echter niet altijd door op
warmen de resten smakelijk te maken.
Hoe minder aardappelen en groenten
opgewarmd worden, hoe beter. Daarom
is een sla van koude aardappelen en
groenten of een versche stamppot,, liefst
met rauwe groenten, gezonder dan het
zoogenaamde prakje.
Ter afwisseling kan men de aardap
pelen verdunnen met wat water of tap
temelk, zoodatmen een stevige soep
krijgt, waaraan wat groenterestjes of
liever nog versche goenten (peterselie,
selderij, bieslook of andere tuinkruiden)
worden toegevoegd.
Aanbeveling verdient ook de onder
staande manier om aardappelen als
bröodbelegging of -aanvulling te gebrui
ken
lo. dikke plakken aardappel op het
brood leggen en bestrijken met wat
mosterd
2o. de aardappelen fijn maken en ver
mengen met een fijngesneden preitje en
wat azijn en in een dikke laag op het
brood geven
3o. de aardappelen fijn makgn en ver
mengen met wat geraspte kaas (de
schoongemaakte kaaskorst is hiervoor
te gebruiken) en desgewenscht wat. zout
en peper - t
4e. de aardappelen fijn maken en ver
mengen met wat tomatenpuree en zout.
Hieronder volgen nóg eenige recep
ten, waarin aardappelen verwerkt zijn
Soep van resten aardappelen
en groenten.
Aardappelen en groenten fijn maken,
met wat gekookte taptemelk of water
verdunnen en wat zout en boter, vet of
geraspte kaasresten toevoegen. De soep
snel door en door warm laten worden
en wat fijn gesneden selderie of peter
selie toevoegen. De soep kan bij een
ongesmeerde boterham gegeven worden.
Stamppot van rauwe groenten.
3/4 kg. aardappelen, 300 gr. winter
wortelen (300 gr. zuurkool of 500 gr.
andijvie, 500 gr. spinazie), wat boter of
vet. De aardappelen schoonboenen en
raspen, de zuurkool, spinazie of andij
vie snijden. De aardappelen fijn maken,
zoodra ze gaar zijn en de fijn gemaak
te groenten er door roeren, èvenals de
boter of het vet. Het gerecht nog even
door en door heet laten worden en da
delijk opdoen.
Aardappelsla*.
De gekookte aardappelen in plakjes
snijden en vermengen met
a. azijn (o karnemelk), zout, mosterd,
fijn gesneden ui, selderij of peterselie,!
of
b azijn (of karnemelk), zout, fijn ge
sneden ui, plakjes tomaat, peterselie, of
a. azijn (of karnemelk), zout, fijn ge
sneden ui, fijn geschaafde roode kool.
of
d. azijn, (of karnemelk), zout, fijn ge
sneden andijvie, postelein, spinazie, of
e. azijn (of karnemelk) zout, een rest
spercieboonen.
Met karnemelk en wat citroensap in
plaats van azijn is de sla smakelijker
en uit voedingsoogpunt beter Wie citroen
en karnemelk tot zijn beschikking heeft,
gebruike die voor de sla.
Mededeeüng van den Productie
commissaris voor Noordholland
te Schagen.
De Regeeringscommissaris. voor de
Bodemproductie deelt ons het volgende
mede
De voedselvoorziening maakt het noo-
dig, dat ten behoeve van oogst<-1942 on
geveer 100.000 ha grasland wordt ge
scheurd.
Bij voorkeur zal dit moeten geschie
den op daarvoor geschikte gronden,
zoodat in de eerste plaats in aanmerking
komen goed ontwaterde zand-, klei- en
zavelgronden.
Het is dringend noodzakelijk, dat
ieder die kan medewerken, het zijne
hierin bijdraagt. Zal aan de verwach
tingen beantwoord worden, dan zal of
de geschikte grond van iedere 6 a 7 ha
er één gescheurd moeten worden.
Voorlodpig zal dit aan de vrijwillige
medewerking wordefi overgelaten, met
dien verstande dat voor iedere gebruiker
van grasland de gelegenheid wordt
opengesteld vóór 15 November 1241 oj:
te geven welke oppervlakte door hem
gescheurd zal worden ten behoeve van
den oogst 1942.
De opgave moet op daarvoor inge
richte formulieren worden verstrekt aan
stad te bezichtigen of naar de Cintra
te rijden, of naar het slot Pena, ver
schillende auto's en autobussen stonden
reeds klaar om de toeristen op te ne
men.
Leny, Wil en Rob besloten naar Pena
te gaanw Het speet Leny, dat Dr. Simons
niet meeging. Zij begreep eigenlijk niet,
waarom hij zich na gisteravond zoo
angstvallig had teruggetrokken. Niet
dat zij verliefd op hem was, o neen,
daarvan was zij overtuigd. Trouwens,
ze zag alleen een goed reisgenoot in
hem, die haar tijd"*hielp verdrijven en
interessant kon praten.
Voor ernstige dingen kwam hij in hel
geheel niet in aanmerking. Hij was
niets anders dan een arme dokter, die
deze zeereis kon maken door een lot,
dat hij gewonnen had en die zich zelf
een degelijke groote reis niet had kun
nen veroorlooven. In ieder geval geen
man, waarover Leny ernstig zou denken.
Zij wist, dat zij begeeringswaardig-
was, knap en slank. De bewonderde
blikken van de mannen hadden haar
dit verteld en ook de nijdige, jaloersche
blikken van de vrouwen.
Daarbij kwam nog haar rijkdom. Zij
kon zich den man uitzoeken, waarmee
zij zou willen trouwen. Zeker niet zoo'n
arme drommel als Guus Simons ook al
beviel hij haar nog zoo goed. Ja, zij
verheelde zichzelf niet, dat hij haar
goed beviel, dat zij graag met hem
danste, en uitgihg.
Hij wist echter niet dat zij een Engel-
sche was. ^jj had zich als een Francaise
aan hem voorgesteld, had hem gezegd,
dat haar grootvader een Oostenrijker
was geweest en dat hij al jong naar
Frankrijk vertrokken was. Zij had ge
merkt, dat Wil gelijk had gehad en dat
ftren als Francaise veel meer in tel was,
dan als eenvoudige Oostcnrijksche.
Niemand wist, dat zij Leny Winter
heette en niet Madelon Wintêre,
Guus had zich niet aangesloten bij de
passagiers, die een uitstapje gingen
maken. Hij voelde niets voor zulke ka-
ravaanbezoeken, hij was liever met zich
zelf alleen. -Later dan de anderen ver
liet hij het schip en liep alleen het stad
je door. Toen zat hij in het zonnetje
voor een café en liet zijn gedachten de
vrije loop.
Tot nu toe was de zeereis hem bullen-
gewoon goed bevallen. En dat hij ken
nis had gemaakt met die knappe, fris-
sche Francaise en dat vond hij een ge
luk. Madelon Wintêre had een diepen
indruk op hem gemaakt. Maar er was
iets, dat hem onaangenaam aandeed-
Was zij wel een Francaise Hoe kwam
het, dat zij zoo bijzonder goed Engelsch
sprak, zoo werkelijk heelemaal zonder
acsent? Eigenlijk had hij haar veel
meer voor een Engelscne gehouden.
En dan haar vrienden. Zoowel de
man als de vrouw maakten een zeer
slechten indruk op hem. Er lag iets on
definieerbaars in die twee, dat .hij niet
kon verklaren, maar hem wel te den
ken gaf. Behoorlijke menschen waren
ze niet, dat stond bij hem vast. Hij kon
maar niet begrijpen, hoe Madelon Win
têre zich tot die menschen aangetrok
ken voelde. Er waren uren, dat Made
lon niets anders was dan een vroolijke.
jonge vrouw, dat zij openhartig en pret
tig was en alle damesachtigheid op zij
zette. In zulke ©ogenblikken veelde
Guus zijn hart kloppen. Dan moest hij
zichzelf beheerschen om geen domheden
te begaan.
Maar hij ontnuchterde, zoodra hij
Madelon met haar vrienden samen zag.
Dan kwam de twijfel weer bij hem bo
ven over haar afkomst; en haar geheim
zinnig bestaan. Door die twijfel had hij
Hoofdredacteur
Corn. J. Boskcr, Wieringen.
Verschijnt eiken
Dinsdag, Donderdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs
per 3 maanden f 1.30.
BUREAU
Kippolytushoef Wieringen
Telefoon Intercomm. No. 19.
Bijkantoor
Brugstraat 23, Middenmeer. Telefoon 23.
den Productie Commissaris in het be
trokken gebied. Op de gemeentehuizen
zijn deze formulieren verkrijgbaar.
Een ieder die deze opgave verstrekt,
verplicht zich deze oppervlakte voor
1 Maart 1942 te scheuren. De op deze
wijze aangegeven perceelen komen voor
een scheurpremie in aanmerking, wel
ke, indien deze oppervlakte extra met
aardappelen wordt bebouwd f 200.—
bedraagt, voor andere niet beperkte ge
wassen is deze premie f 125.per ha.
Indien vóór 15 November a s. onvol
doende wordt opgegeven, zal een ver
plichte scheuring worden opgelegd
scheurpremie voor deze aan te wijzen
perceelen zal niet worden verstrekt.
Teneinde de oppervlakte te scheuren
grasland zoo groot mogelijk te maken,
wordt overwogen den verbouw van voe
derbieten en koolrapen als eerste ge
was te. verbieden, tenzij bij aanwezig
heid van grasland een voldoende opper
vlakte wordt gescheurd.
In de omgeving van de groote steden
zal een speciale gelegenheid worden
".oengesteld voor het scheuren van gras
land voor den aardappelverbouw. Hier
bij wordt gedacht aan scheuren met
behulp van werkeloozen, onder bijzon
der gemakkelijke voorwaarden.
Zij, die hiervan gebruik willen ma
ken kunnen nadere inlichtingen beko
men bij de Productiecommissarissen.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
SCHIP Or IJSSELMEER GEZONKEN.
Het zeilschip .Ambulant", groot 150 t.
schipper v. d. Linde uit Makkum,- dat
met een lading papier op het IJssel-
meer onderweg was van Lemmer naar
Amsterdam, is op ongeveer 8 kilometer
van Lemmer, vermoedelijk van den
zwaren golfslag, gezonken.
De reddingboot „Hilda" voer uit ter
assistentie. De schipper en zijn perso
neel, bestaande uit zijn zoon en een
knecht, zijn gered en te Lemmer aan
gebracht.
gisterenavond zich een beetje afzijdig
gehouden en op zijn hoede geweest.
Hij wilde zijn hart niet verliezen aan
dit meisje. Dat zou hem alleen maar
ellende en zorg brengen. En zorgen had
hij waarachtig al genoeg, die behoefde
hij nog niet eens extra mee naar huis
te brengen.
Tegen den avond was het heele ge
zelschap weer op het schip terug, dat
zijn reis voortzette. Zij waren allen vol
lof over hetgeen zij gezien hadden. De
meeste passagiers trokken zich na het
eten vroeg in hun hutten terug, de dag-
was tamelijk vermoeiend geweest.
Slechts in een hoek van de bar zat
een vroolijk heerengezelschap. Men
dronk. Men dronk en was zeer vroolijk.
Plotseling stond een van de heeren, een
gemeenteraadslid op. Hij zocht in zijn
borstzak, zocht-zochtPas, porte
feuille alles was aanwezig, maar de
hoofdzaak mankeerde, een pak met
bankpapier, dat hij in een enveloppe
bij zich droeg.
Nadat" hij zijn ontdekking had ken
baar gemaakt, zei ee^ der aanwezigen
„Misschien hebt U het geld in een an
dere jas laten zitten."
„Neen, ik weet- zeker, dat ik het bij
me gestoken heb. toen ik vanmorgen de
hut verliet. Trouwens ik heb er vandaag
nog verschillende uitgaven mee betaald.
Het leek me veiliger iii mijn borstzak.
Nu is het geld verdwenen.
Vijfduizend mark was het. Ik moet
het bepaald onderweg verloren hebben.
Misschien heeft een van de bedelaars
kans gezien mij te rollen. Mijn arme,
mooie geld. Ik moet dadelijk even
naar huis telefoneeren, dat men mij
nieuw geld stuurt
(Wordt vervolgd.)
