WIER ING ER COURANT 32e JAARGANG ZATERDAG 13 DECEMBER 1941 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WïERINGEN EN OMSTREKEN F TER OVERDENKING. De mensch lijdt dikwijls het meest >Door 't lijden dat hij vreest En dat nooit op komt dagen. Zoo heeft hij meer te dragen •Dan God te dragen geeft. De liefde geeft, krachtzij doet ons moedig dragen, wat ons zonder haar het hart zou breken. ADVENT's GEDACHTEN. „Daar is uit 's werelds duist're wolken Een Licht der Lichten opgegaan." Het kerstfeest nadert, en bij al de donkerte om ons heen worden de voor bereidingen voor Christus' geboortefeest getroffen. De kinderen leeren de kerst liederen, denneboompjes worden in huis gehaald, het zijn al uiterlijke voorbe reidingen. Doch er is meer voor noodig, want ook ons innerlijk dient in stemming gebracht, willen wij in volle devotie ontvangen, wat de kerstgedachte ons kan brengen. Kunnen we dat Voelen we ons niet als eenlingen aan een vertwijfeling on derhevig, waar we niet tegen op kunnen worstelen, en we tevergeefs een steun zoeken, om ons te kunnen oprichten Zeker kunnen we dat, als we grondig beseffen, dat we tot het Licht kunnen komen en het in ons hart kunnen op nemen, als we tegelijk kruisdragers Wil len zijn, en haat en tweedracht uit ons binnenste willen verbannen. Het kruis opnemen en Jezus volgen is liefhebben zooals Hij. Alleen wie liefheeft, weet wat kruisdrager. is. En liefhebben is dienen, dienen met alles, wat we heb ben. Zoo dikwijls zien we dreigingen, voe len we een beklemming, dat we mee- nen er niet aan te kunnen ontkomen Wat geeft het dan een rust en zekerheid als de mensch in groote kracht blijft zoeken hoe Gods spoor door dit alles loopt, open blijft voor Gods stem en blijft verlangen Hem te vinden en te behouden. In die zekerheid is de viering van Christus geboorte voor ons weer opnieuw een openbaring en kunnen we ook "in deze donkere tijden zingen „Vreed' op aard In menschen welbehagen" O verrukkend englenlied Dat door tal van eeuwen voorgedragen Ook nog ons vertroosting biedt Blijf gedurig in ons hart weerklinken Doe er 't licht van d'open hemel blinken Wek in ons bij ieder lot, 't Eindloos dankbaar „eer zij God heeft Donderdagmiddag den Ameri- ae eenige factor, die de sterkste waar- vechtwagens, honderden divisies, tien- kaanschen zaakgelastigde een nota borg kon zijn tegenover het dreigende1 duizenden stukken geschut, vergezeld der Duitsche regeering overhandigd,1 Oosten, slechts Duitschland was. door. meer dan 10.00 vliegtuigen zich waarin geconstateerd wordt, dat de| Aangezien zij door hun eigen politiek: or. ^ï'nzien via Duitschland in bewe- re&eering der Vereenigde Staten van het contact met Duitschland hadden ging had gesteld, dan zou Europa ver schendingen der neutraliteit is overge-! verbroken en gaan tot openlijke oorlogshandelingen] toevertrouwen aan den tegen Duitschland en daarmede prac tisch den oorlogstoestand heeft gescha pen. „De Duitsche regeering", aldus de nota, „verbreekt derhalve de diploma tieke betrekkingen met de Vereenigde Staten van Amerika en verklaart, dat onder deze door president Roosevelt veroorzaakte omstandigheden ook Duitschland zich van heden af be schouwt als in oorlog met de Vereenig de Staten van Amerika." HITLER SPREEKT. Rede voor Duitschen Rijksdag. Berlijn, 11 Dec. (D.N.B.) „Een jaar van gebeurtenissen van histo rische beteekenis neigt ten einde, een jaar van de grootste beslissingen staat ons te wachten." Aldus begon de Fiïhrer zijn rede voor den Groot-Duitschen Rijksdag. Hij be gon met er op te wijzen, dat het in den herfst van 1940, nadat zijn vredesaanbod door Churchill en diens kliek nogmaals was afgewezen, duidelijk was, dat deze oorlog tegen alle overwegingen van het verstand en tegen alle noodzaak in tot het einde van de wapenen moet worden uitgevochten. Het Duitsche volk en zijn soldaten werken en vechten, zoo vervolgde de Führer, die in dit verband de huidige worsteling beslissend noemde voor de komende 500 of 1000 jaar Duitsche en Europeesche geschiedenis, ja wereldge schiedenis, en zij doen dit voor de ko mende, voor de verste geslachten. De historische herziening van unieken om vang is ons door den Schepper opgedra gen en thans zijn wij verplicht die te voltrekken. De Führer schetste in het kort de mi litaire beveiliging van het gewonnen gebied, dat politiek, strategisch en eco nomisch zoo belangrijk is. Het is mijn onwrikbaar besluit te maken, dat dit Europeesche front door geen enkelen vijand kan worden aangevallen. Bij het overzicht van de gevechten van het afgeloopen jaar herinnerde Hitier daarop vooral aan den steun, waarmede de Italiaansche bondgenoot halverwege dit jaar begon. Hitier schil- nauwkeuriger kennis van de kracht derde in het kort de stadia van dezen van den bolsjewistischen tegenstan- in plaats daarvan zich loren zijn geweest, bijstand van' Eageland, die in zijn spreekwoordelijke] Het lot heeft een reeks van volke- ztlfzucht sinds eeuwen nooit bijstand ren bestemd om door het offer van heeft gegeven, doch steeds slechts hulp hun bloed dezen aanval te voorkomen, eischte, waren zij verloren. Toch wek-] onderscheidenlijk hem op te vangen, te het lot van deze landen het krachtig- Als Finland niet terstond had besloten ste medegevoel bij het Duitsche volk. De voor de tweede maal naar de wapenen winteroorlog van de Finnen drong ons te grijpen, dan zou de gezapige burger een gevoel van bitterheid op, vermengd] lijkheid der andere ^"oorsche staten met bewondering. Bewondering, omdat snel haar einde hebben gevonden. Als wij voor heldendom en opofferingen een het* Duitsche rijk dezen tegenstander ontvankelijk hart hebben. Bitterheid, niet tegemoet was getreden met zijn omdat wij met het oog op den dreigen- soldaten en wapens, dan zou over Eu- den vijand in het Westen en het gevaar! ropa een stroom zijn losgebroken, die in het Oosten, militair niet tot hulp in aan het belachelijke Britsche denk- staat waren. beeld van de handhaving van het Eu- Zoodra duidelijk werd, dat Sowjet- ropeesche evenwicht in zijn geheele Rusland uit de afbakening van de poli-geesteloosheid en stupide traditie een tieke Duitsche invloedssferen het recht eind zou hebben gemaakt, afleidde de daarbuiten wonende volken] vrijwel uit te roeien, wer.d voortaan de, Als gevolg van dit veelbeteekenend verhouding nog slechts door overwegin-' inricht zijn uit Noord- en West-Europa gen van doelmatigheid bepaald, maar. c.c vrijwilligers gekomen Neren, De- verstand en gevoel stonden vijandig' nen, Nederlanders, Vlamingen, Belgen hiertegenover. Van maand tot maand] enz. en zelfs Franschen, die aan den werd reeds in het jaar 1940 steeds meer strijd der verbonden As-mogendheden het inzicht verworven, dat de plannen in den waarsten zin de woords het ka der mannen van het Kreml bewust aan- rakter van den Europeeschen kruis- stuurden op beheersching en daarmede j tocht geven, vernietiging van geheel Europa. Slecht! een blinde kon over het hoofd zien, dat hier een opmarsch tot stand kwam op een schaal, uniek in de wereldgeschiede nis en wel niet om iets te verdedigen, dat niet werd bedreigd, doch slechts om iets aan te vallen, dat niet meer tot ver dediging in staat scheen. Dc Führer schetste nogmals de ont wikkeling, die tot den strijd tegen de Sowjet-Unie leidde, waarbij hij betoog de, dat de voorwaarden voor den Duit schen afweer zoowel in menschen als in materiaal rijkelijk voorhanden wa ren. Zoo kan ik in het algemeen slechts dit verzekeren al spreekt men ook in de democratieën zeer veel van bewape ning, desondanks wordt daarvoor in het nationaal-socialistische Duitschland nog altijd meer gewerkt. In het verleden was het zoo en tegenwoordig is dit niet an ders. Ieder jaar zal men ons met ver meerderde en vooral ook betere wapens daar vinden, waar de beslissingen val len. Als de publicisten in onze democrati sche kranten thans verklaren, dat ik mij strijd, waar Duitschers en Italianen den der nog wel eens zou hebben bedacht. DUITSCHLAND EN ITALIË VERKLAREN AAN DE VEREENIGDE STATEN DEN OORLOG. Bondgenootschap met Japan gesloten. Duitschland, Italië en Japan zijn overeengekomen geen afzonderlijke vrede noch wapenstilstand te slui ten, voordat de overwinning zal zal zijn bereikt. OOK SAMENWERKING NA OVERWINNING. Berlijn, 11 Dec. (D.N.B.» Da Duitsche minister van buitenlandsche zaken zelfden vijand tegemoet traden, zooals a'vorens '-0'- den aanval over te ggan, 1 eens in Spanje. dan miskennen zij de situatie even- Omtrent den oorlog tegen Rusland zeer als mÜn persoon. Ik heb geen oor bracht de Führer opnieuw in herinne- log gezocht, maar integendeel alles ge ring, dat hij den bittersten nood had ge- daan om hem te vermijden. Ik zou hoorzaamd, toen hij in den herfst van venwel plichtvergeten en gewetenloos 1939 had besloten een poging te doen1 indelen, als ik ondanks het feit, dat gers uit de Noord- en West-Europee- De gevolgen van zijn woordbreuk waren door uitschakeling van de acute Duitsch-1 ik wisfc- dat\de wapenen onvermij de- sche landen, alles tezamen de solda- ontbinding van het leven der volken, Russische spanning de voorwaarde te' moesten spreken, zou verzuimenten van het Oostelijk front. I niet slechts bij de z.g. overwonnenen, scheppen voor een algemeenen vrede. I de eeni§ mogelijke consequentie daar-: De Führer betoogde opnieuw, dat al doch ook bij de overwinnaars zelf. Wij J oog op de] le wapens en hun leiding het maxi-' weten thans, dat achter Wilson een FEUILLETON. RENTMEESTERES. Roman van den bekenden schrijver Victor van Dijke. Reusachtige Sowjet-verliezen. Het oogenbiik is nog niet aangebro ken om te spreken over het ontwerp de leiding van deze veldtocht. Even wel meen ik reeds thans, in dezen ge- weldigsten strijd van alle tijden, in en kele zinnen te mogen wijzen op het geen bereikt werd. Hierna bracht de Führer nogmaals in korte bewoordingen de belangrijk ste data van den veldtocht in het Oosten in herinnering. Op 1 December bedroeg het totale aantal Sowjetgevangenen 3.806.365. Het aantal vernielde of buitgemaak te vechtwagens beliep 21.391, der stukken geschut 32.391, dat dei- vliegtuigen 17.322. Sedert het uitbre ken van den strijd in het Oosten werden 2191 Britsche vliegtuigen neergeschoten. De marine bracht 4.170.611 b.r.t. tot zinken en de luchtmacht 2.346.180 b.r.t., dus in totaal 6.516.791 b.r.t. 310 dooden, 232 gewonden en 115 vermisten. De Duitsche weermacht in totaal dus 162.314 dooden.' 571.767 gewonden en 33.334 vermis ten. Dit zijn nuchtere feiten en wellicht droge getallen. Maar achter deze getal len verborgen staan de prestaties, of fers en ontberingen, de heldenmoed en de doodsverachting van millioenen mannen uit de Vereenigde Staten, der beste mannen van ons eigen volk President Wilson en en van de met ons verbonden naties, velt. Het oordeel over Wilson is uitge- van de Duitschers en de Finnen, de sproken door de geschiedenis zelf. Zijn Italianen, Slowaken, Hongaren en naam blijft verbonden aan een der ge- Roemeenen, de Kroaten, de Vrij wil li- meenste woordbreuken van alle tijden Aan dooden en gewonden verloor de Duitsche weermacht dus iets meer dan liet dubbele van het aantal den slag aan de Somme tijdens den Wereldoorlog, de vermisten iets min der dan dc helft van het toenmalige aantal. Hoofdschuldige aan den oorlog. Laat mij thans daartegenover mijn standpunt bepalen ten aanzien van die andere wereld, die haar vertegenwoor diger heeft in den man, die terwijl de volken en hun soldaten strijden in sneeuw en ijs, op tactvolle wijze pleegt te babbelen bij het haardvuur en dus vooral over den man, die de hoofd schuldige is aan dezen oorlog. Destijds in 1939 zag het er een tijd lang naar uit, dat de Poolsche regee ring zelf ernstig had overwogen in te stemmen met een verstandige oplos sing. Ik mag hieraan nog toevoegen, dat bij al deze voorstellen van Duit sche zijde niets werd verlangd, dat niet reeds vroeger Duitsche eigendom v as geweest, en dat wij integendeeel zelfs afstand deden van zeer veel, dat voor den Wereldoorlog toebehoorde aan Duitschland. Eén man verantwoordelijk. Als een zoo onbelangrijke staat als Polen het kon wagen zulke voorstellen eenvtmdig te negeeren, aldus ging Hit- Ier verder, dan heeft inzage in de docu menten van het ministerie van buiten landsche zaken te Warschau de verras sende verklaring daarvoor gegeven. Eén man was er, aldus Hitier, die met duivelsche gewetenloosheid al zijn invloed aanwendde om Po len in zijn verzet te stijven en ie dere kans op verzoening uit te schakelen. De rapporten, die de toenmalige Poolsche gezant te Washington, graaf Potocki aan zijn regeering te Warschau zond, zijn documenten, waaruit angstwekkend duidelijk blijkt in welke mate één enkele man en de krachten, die hem voort dreven, zijn beladen met de verant woordelijkheid van den tweeden Wereldoorlog. Het is evenwel een feit, dat de twee historische conflicten tusschen Duitsch land en de Vereenigde Staten, zij het ook geïnspireerd door dezelfde kracht, uitsluitend werden ontketend door twee nl. Franklin Roose- Cloofdredacteur Corn. J. Bosker, Wieringei Verschijnt eiken Dinsdag, Donderdag en Zatt Abonnementsprijs per 3 maanden f 1.30. BUREAU: Hippolytushoef Wieringen Telefoon Intercomm >T*. 13. Bijkantoor Brugstraat 23. Middenmeer. Telefoon 23, uit te trekken. Met het van haar belangen bepalen. De Führer wees op de pacten van bij stand, die Engeland had aangeboden aan de Oostzce-staten, Roemenië enz. Toen was het voor de Duitsche regee- heelen omvang wij ons wellicht thans bewust zijn geworden, kan God slechts danken, dat Hij mijnj strijd gedragen, geest op het juiste oogenbiik heeft ver) licht en mij de kracht heeft gegeven pas heeft ook thans „onze unieke in fan- stond, die zich bedienden van dezen pro- ik terie" den zwaarsten last van den ïe£':or, c?: aan vallende ziekte leed. ring niet slechts een recht, doch ook om datgene te doen, wat moest wor- een plicht cok van haar kant de gren-jden gedaan. Daaraan danken niet alleen- zen van de Duitsche belangen te bepa- millioenen Duitsche «oldalen hun le ien. De landen in kwestie moesten ove- ven, maar ook Europa zijn bestaan, rigens tot leedwezen van het Duitsche Want dat mag ik thans wel zeggen Rijk zelf binnen korten tijd inzien, dat lieve juffrouw Werner Toe, zingt U wat voor me. Ik heb zoo het gevoel, dat Uw muziek mij kalmeert, vooral DE Uw zingen. Als U naar de muziekka- mer gaat, laat U dan de deur wijd open I ÏFFRSri Ï71 If17 inrïr117 I Mariene speelde en zong zoo graai niLIlcrvOV'Oilj i IIet verzoek Was *n genoegen voor haar Lachend ging zij naar het instru ment. Er stonden meubelen, zoo kost baar, dat zij museumwaarde hadden. Een zeer groot schilderij bedekte bijna de helft van een' muur. Daarop zag men een sneeuwwit paard en op zijn rug een slanke vrouw in een lang, wit rijkleed. Het was een zeer eigenaardig schilderij. Mariene had het schilderij de eerste keer dat zij piano gespeeld had, merk waardig genoeg in het geheel niet ge zien, nu echter drong het naar voren. Mariene wist onmiddellijk, dat moest c!e witte amazone zijn, waarvan men ver telde, dat zij dikwijls 's nachts in de omgeving van het slot te zien was. Zij moest een Mevrouw von Malten zijn, die haar paard boven alles lief had ge had. zoo zeer, dat zij geen rust in haar graf had gevonden en nu nog, een paar eeuwen na haar dood, 's nachts op den rug van haar trouw dier in de omgeving van het slot reed. Mariene zette zich aan den vleugel en zong, zich met harmonische accoor den begeleidend „Aan den bron." Buigzaam en vol klonk de altstem, eenvoudig en toch voornaam was de voordracht. Op dit lied volgde onmid dellijk een tweede, waarvan zij de mu ziek zelf had gecomponeerd op een tekst, die haar was opgedragen. 12.) Mariene knikte. „Zij schijnt een hartstochtelijk lezeres te zijn Waar schijnlijk heeft zij een boek genomen en is gaan zitten lezen, zoodat zij geen zin meer had in het opruimen. Beide knielden weer op den grond en begonnen met het uit uitzoeken. Een bediende kwam binnen ,Ik zag de dames terugkomen. Me vrouw vraagt of juffrouw Werner bij haar wil komen". "Dan ga ik wel alleen verder," lach te Olga. Mariene voglde den dienaar op den voet. In haar zitkamer, die met bruin flu weelen meubelen ouderwetsch, maar behaaglijk was 'ingericht, zat Me vrouw von Maltstein in een leunstoel. Zij hief het hoofd op. „Ik kan van daag weer niet inslapen en ik heb mijn middagslaapje zoo noodig, om dat ik 's nachts geen oog dicht doe. Uw gezang heeft mij zoo goed gedaan. Als deze golf van meer dan 20.000 Zij zong het refein Jij bent als een wonder, dat mij wenkt Dat mij in nood ook vreugde schenkt, Op wie ik wachtte, sinds tijden lans Omdat niemand anders mijn zuchten vernam Omdat niemand die kracht heeft - als jij, slechts jij: Jij bent als 'n wonder, o, maak mij blij HOOFDSTUK 7. Roberta entsteekt in woede Mariene stond op en ging naar de verbindingsdeur om te vragen, of Me vrouw von Malten nog meer wenschte te hooren. Zij glimlachte. Daar zat de oude dame, met het hoofd tegen bruinpluche leuning en sliep. Zij sliep vast en rustig. Heel zacht sloop Mariene de kamer uit. Zij wilde naar de bibliotheek gaan en daar verder werken. Zij moest langs de gangdeur van de muziekhal en ook langs de gangdeur van de stu deerkamer van Achim von Malten. Zij stond plotseling stil, want opeens klonk achter de deur de stem van slotheer, die zong „Je bent als 'n wonder, dat mij wenkt" Hardop en duidelijk vernam Marie ne de woorden. Zij stelde bij zichzelf vast, dat Achim von Malten, vanuit zijn kamer haar goed moest kunnen hooren. Zij ging verder. Achter haar werd een deur geopend en terwijl zij omkeek, zag zij Achim von Malten. Hij groette en zei „U hebt weer gezongen voor mijn moeder. U zingt heel mooi. Kalmeeerend is eigenlijk Hitier somde vervolgens de ver liezen op Van 22 Juli tot 1 Sep tember verloor het Duitsche leger 158.773 dooden, 563.082 gewonden en 31.191 vermisten de luchtmacht verloor 3.231 dooden, 8.453 gewon den 2.028 vermisten de marine de goede uitdrukking er voor. Ik ge loof, dat U heel goed op Uw plaats bent, mijn moeder sprak heel opge wekt over U. Ook over de baronesse, ja, maar Uw gezang heeft haar veel goed gedaan." Zij was blijven staan en haar oogen bestudeerden zijn gezicht. Zij voelde diep medelijden toen zij de bittere trek ken om de oogen en den mond van den man zag. die het leed en de on verdiende smaad er op hadden achter gelaten. Hij vervolgde „Vooral het laatste lied is bijzonder melodieus en zoo warm." „Ik heb het zelf gecomponeerd en de woorden zijn aan mij zei ze eenvoudig. cm Amerika in den oorlog te storten, waarvan zij uitbreiding van zaken hoop ten. Wat is nu de reden, dat er na zulke bittere ervaringen een president der Vereenigde Staten is, die het opnieuw zijn eenige taak acht oorlogen te laten ontstaan en vooral de vijandschap te gen Duitschland op te voeren tot aan veel op de oogen van de doode, maar zij waren mooier, warmer, de oogen van Lila waren zoo koud geweest. Met eenige aarzeling vroeg hij „Zoudt U vanavond nog eens willen zingen Ik geloof, dat het niet al leen mijn moeder, maar ook mij erg kalmeert." Hij boog zijn hooge gestal te een weinig neer. Van heel dichtbij keken de beide menschen elkander aan en het was, alsof er een geheim flui- dum van haar naar hem en van hem naar haar stroomde. Het gezichtje van Mariene werd rood en zij antwoordde, eenigszins verlegen „Ik zing graag. Maar neemt U mij opgedragen," niet kwalijk, mijnheer von Malten, dat ik deze gelegenheid aangrijp om U iets Zijn oogen bleven verwonderd op te vragen Misschien is het brutaal, haar rusten. doch ik zou zoo graag willen probeeren „Hoe veelzijdig bent U eigenlijk wel, arme menschen te helpen juffrouw Werner Als ik mij niet ver- Hij opende de deur van zijn kamer, gis, schreef U in Uw sollicitatiebrief „Komt U een oogenbiik binnen. Op ook, dat U behalve onze taal, nog vier de gang vlot het gesprek niet zoo ge- vreemde talen spreekt." makkelijk." Zij antwoordde zacht „Mijn- vader De heerenkamer was in donker eiken- heeft altijd gezegd, dat het tegen- hout gehouden, welke een degelijke, woordig van groot belang is verschil- voorname indruk maakte. Er stond niet lende talen te beheerschen. Ik spreek meer meubelen in, dan noodig waren. Fransch, Engelsch, Italiaansch en Er was een schrijfbureau, een paar le- Spaansch." j deren clubfauteuils, een rooktafel en Hij knikte en dacht „Wat heeft een boekenkast met de lievelingsboeken deze nieuwe huisgenoote een paar van den eigenaar. mooie oogen Hij had veel van Lila Hij verzocht haar plaats te nemen, von Born, het arme vermoorde meis- zij ging op het puntje van een stoel je, gehouden misschien zou hij eens zitten en wist niet precies, hoe zij haar verliefd op haar geworden zijn,, mis- vraag moest inkleeden. Hij nam achter schien Zeker was het niet. Haar zijn schrijfbureau plaats, zoodat hy te- oogen hadden hem bijzonder bevallen, genover haar zat. De oogen van Mariene Werner leken Mariene stond weer op. „Neemt U mij het uitbreken van een oorlog Om te beginnen de persoonlijke kant: Jk begrijp maar al te goed, dat tusscben de levensopvatting en de levenshouding van president Roosevelt en mijzelf een einaelooze groote afstand bestaat. Toen de Wereldoorlog kwam, maakte Roose velt op een post in de schaduw van Wil son dezen oorlog mee in het kamp der verdieners. Als gewoon soldaat heb ik mijn best gedaan om in deze vier jaar tegenover den vijand mijn plicht te doen en ik keerde natuurlijk even arm uit den oorlog terug, als ik hem in den herfst van 1914 ingegaan was. Toen de heer Roosevelt de loopbaan koos van een politicus met normale ervaring in zaken, met een economische basi; en met protectie dank zij zijn afkomst, streed ik als naamlooze onbekende voor de wedergeboorte van een volk, dat het zwaarste onrecht in zijn geheele geschie denis had ondergaan. De krachten, die "den heer Roosevelt droegen, waren de krachten, die ik op grond van het lot van "mijn volk en van mijn heiligste innerlijke overtuiging bestreed. Economische problemen gemeen. "V En toch hadden wij tweeën w: meen de Vereenigde Stater 13 millioen werkloozen, Dujl millioen en overigens nog 7 beiders, die geen vollen w den. In beide staten wareni geldmiddelen in verwarring leruitgang van het algen*:!1 sche leven kon, naar het sene" welijks worden tegengehouden/ Terwijl evenwel thans in 1 Rijk onder nationaal-socri1 ding binnen weinige ja' lijke vooruitgang in lev tuur, kunst enz. begon Roosevelt geen kans in ook slechts de geringstq vef.. tot stand te brengen. In nog geen vijf jaren waren Duitschland de economische problèm-: opgelostde werkloosheid was opgehe- ven. In dezelfde periode heeft president Roosevelt de staatsschulden van zijn land op de ontzaglijkste wijze verhoogd, den dollar gedevalueerd, het bedrijfsle ven nog meer ondermijnd en het aan tal werkloozen op peil gehouden. Dit valt echter niet te verwonderen, als men bedenkt, dat de geesten, die deze man heeft opgeroepen tot zijn on- dv: s'.cuning of juister, die hem hadden geroepen, behooren tot de elementen, die als Joden slechts belang kunren hebben bij ondermijning en nooit bij orde. De wetgeving van den me V» „yaa de „New Deal" was verkeerd. 14\ Europeeschen staat zou nij steil geëindigd voor een politiek gere wegens opzettelijke verkwisting nationale vermogen, voor een bilhWi i i soa cm ider ke rechtbank zou hij echter de genis niet zijn ontgaan wegens fnV ik 3en ter-v mij de\ U niet 1 niet kwalijk, mijnheer von Malten. zie in. dat ik het recht niet heb de', vraag tot U te richten, omdat het Liet, meer of minder beteekent dan een, in- menging in Uw aangelegenheden. U zoudt het misschien brutaal vinden ter wijl alleen mijn sentimentaliteit vraag zou doen stellen. Ik zal langer ophouden." Zij liep naar de deur toe. Vlug was hij opgesprongen en stond naast haar. Het was hem, als hoorde hij nog steeds haar weeke stem zingen Jij bent als een wonder, dat mij wenkt, Dat mij in nood ook weer vreugde schenkt Hij hield haar zacht terug. „Vertelt U mij wat U vrager wilde. Ik ben blij dat mijn moeder zoo tevre den over U is en als U mij niet Iets on mogelijks vraagt, dan is Uw verzoek bi voorbaat toegestaan. n,og voor ik w wat het is." Mariene keek den man met van ge luk stralende oogen aan. ..O, dat zou heerlijk zijn Ik zou U toch zoo dankbaar wezen Op dit oogenbiik had zij alle verle genheid afgelegd, omdat er om den mond van den man een goedige glim lach kwam. Zij begon op leiT/v^is* ^r- nier te vertellen van r- met mevrouw Wolner, er niet bij, wat de vrc Olbers had gezegd. Zij in wat voor een wanbof keerd had en dat zij ::oo'n voor de toekomst t^r wille van V kinderen. (Wor^p (I

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1941 | | pagina 1