WIER ING ER COURANT
32e JAARGANG
ZATERDAG 13 DECEMBER 1941
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WïERINGEN EN OMSTREKEN
F
TER OVERDENKING.
De mensch lijdt dikwijls het meest
>Door 't lijden dat hij vreest
En dat nooit op komt dagen.
Zoo heeft hij meer te dragen
•Dan God te dragen geeft.
De liefde geeft, krachtzij doet ons
moedig dragen, wat ons zonder haar het
hart zou breken.
ADVENT's GEDACHTEN.
„Daar is uit 's werelds duist're wolken
Een Licht der Lichten opgegaan."
Het kerstfeest nadert, en bij al de
donkerte om ons heen worden de voor
bereidingen voor Christus' geboortefeest
getroffen. De kinderen leeren de kerst
liederen, denneboompjes worden in huis
gehaald, het zijn al uiterlijke voorbe
reidingen.
Doch er is meer voor noodig, want
ook ons innerlijk dient in stemming
gebracht, willen wij in volle devotie
ontvangen, wat de kerstgedachte ons
kan brengen.
Kunnen we dat Voelen we ons niet
als eenlingen aan een vertwijfeling on
derhevig, waar we niet tegen op kunnen
worstelen, en we tevergeefs een steun
zoeken, om ons te kunnen oprichten
Zeker kunnen we dat, als we grondig
beseffen, dat we tot het Licht kunnen
komen en het in ons hart kunnen op
nemen, als we tegelijk kruisdragers Wil
len zijn, en haat en tweedracht uit ons
binnenste willen verbannen. Het kruis
opnemen en Jezus volgen is liefhebben
zooals Hij. Alleen wie liefheeft, weet
wat kruisdrager. is. En liefhebben is
dienen, dienen met alles, wat we heb
ben.
Zoo dikwijls zien we dreigingen, voe
len we een beklemming, dat we mee-
nen er niet aan te kunnen ontkomen
Wat geeft het dan een rust en zekerheid
als de mensch in groote kracht blijft
zoeken hoe Gods spoor door dit alles
loopt, open blijft voor Gods stem en
blijft verlangen Hem te vinden en te
behouden.
In die zekerheid is de viering van
Christus geboorte voor ons weer opnieuw
een openbaring en kunnen we ook "in
deze donkere tijden zingen
„Vreed' op aard In menschen
welbehagen"
O verrukkend englenlied
Dat door tal van eeuwen voorgedragen
Ook nog ons vertroosting biedt
Blijf gedurig in ons hart weerklinken
Doe er 't licht van d'open hemel blinken
Wek in ons bij ieder lot,
't Eindloos dankbaar „eer zij God
heeft Donderdagmiddag den Ameri- ae eenige factor, die de sterkste waar- vechtwagens, honderden divisies, tien-
kaanschen zaakgelastigde een nota borg kon zijn tegenover het dreigende1 duizenden stukken geschut, vergezeld
der Duitsche regeering overhandigd,1 Oosten, slechts Duitschland was. door. meer dan 10.00 vliegtuigen zich
waarin geconstateerd wordt, dat de| Aangezien zij door hun eigen politiek: or. ^ï'nzien via Duitschland in bewe-
re&eering der Vereenigde Staten van het contact met Duitschland hadden ging had gesteld, dan zou Europa ver
schendingen der neutraliteit is overge-! verbroken en
gaan tot openlijke oorlogshandelingen] toevertrouwen aan den
tegen Duitschland en daarmede prac
tisch den oorlogstoestand heeft gescha
pen.
„De Duitsche regeering", aldus de
nota, „verbreekt derhalve de diploma
tieke betrekkingen met de Vereenigde
Staten van Amerika en verklaart, dat
onder deze door president Roosevelt
veroorzaakte omstandigheden ook
Duitschland zich van heden af be
schouwt als in oorlog met de Vereenig
de Staten van Amerika."
HITLER SPREEKT.
Rede voor Duitschen Rijksdag.
Berlijn, 11 Dec. (D.N.B.)
„Een jaar van gebeurtenissen van histo
rische beteekenis neigt ten einde, een
jaar van de grootste beslissingen staat
ons te wachten."
Aldus begon de Fiïhrer zijn rede voor
den Groot-Duitschen Rijksdag. Hij be
gon met er op te wijzen, dat het in den
herfst van 1940, nadat zijn vredesaanbod
door Churchill en diens kliek nogmaals
was afgewezen, duidelijk was, dat deze
oorlog tegen alle overwegingen van het
verstand en tegen alle noodzaak in tot
het einde van de wapenen moet worden
uitgevochten.
Het Duitsche volk en zijn soldaten
werken en vechten, zoo vervolgde de
Führer, die in dit verband de huidige
worsteling beslissend noemde voor de
komende 500 of 1000 jaar Duitsche en
Europeesche geschiedenis, ja wereldge
schiedenis, en zij doen dit voor de ko
mende, voor de verste geslachten. De
historische herziening van unieken om
vang is ons door den Schepper opgedra
gen en thans zijn wij verplicht die te
voltrekken.
De Führer schetste in het kort de mi
litaire beveiliging van het gewonnen
gebied, dat politiek, strategisch en eco
nomisch zoo belangrijk is. Het is mijn
onwrikbaar besluit te maken, dat dit
Europeesche front door geen enkelen
vijand kan worden aangevallen.
Bij het overzicht van de gevechten
van het afgeloopen jaar herinnerde
Hitier daarop vooral aan den steun,
waarmede de Italiaansche bondgenoot
halverwege dit jaar begon. Hitier schil- nauwkeuriger kennis van de kracht
derde in het kort de stadia van dezen van den bolsjewistischen tegenstan-
in plaats daarvan zich loren zijn geweest,
bijstand van'
Eageland, die in zijn spreekwoordelijke] Het lot heeft een reeks van volke-
ztlfzucht sinds eeuwen nooit bijstand ren bestemd om door het offer van
heeft gegeven, doch steeds slechts hulp hun bloed dezen aanval te voorkomen,
eischte, waren zij verloren. Toch wek-] onderscheidenlijk hem op te vangen,
te het lot van deze landen het krachtig- Als Finland niet terstond had besloten
ste medegevoel bij het Duitsche volk. De voor de tweede maal naar de wapenen
winteroorlog van de Finnen drong ons te grijpen, dan zou de gezapige burger
een gevoel van bitterheid op, vermengd] lijkheid der andere ^"oorsche staten
met bewondering. Bewondering, omdat snel haar einde hebben gevonden. Als
wij voor heldendom en opofferingen een het* Duitsche rijk dezen tegenstander
ontvankelijk hart hebben. Bitterheid, niet tegemoet was getreden met zijn
omdat wij met het oog op den dreigen- soldaten en wapens, dan zou over Eu-
den vijand in het Westen en het gevaar! ropa een stroom zijn losgebroken, die
in het Oosten, militair niet tot hulp in aan het belachelijke Britsche denk-
staat waren. beeld van de handhaving van het Eu-
Zoodra duidelijk werd, dat Sowjet- ropeesche evenwicht in zijn geheele
Rusland uit de afbakening van de poli-geesteloosheid en stupide traditie een
tieke Duitsche invloedssferen het recht eind zou hebben gemaakt,
afleidde de daarbuiten wonende volken]
vrijwel uit te roeien, wer.d voortaan de, Als gevolg van dit veelbeteekenend
verhouding nog slechts door overwegin-' inricht zijn uit Noord- en West-Europa
gen van doelmatigheid bepaald, maar. c.c vrijwilligers gekomen Neren, De-
verstand en gevoel stonden vijandig' nen, Nederlanders, Vlamingen, Belgen
hiertegenover. Van maand tot maand] enz. en zelfs Franschen, die aan den
werd reeds in het jaar 1940 steeds meer strijd der verbonden As-mogendheden
het inzicht verworven, dat de plannen in den waarsten zin de woords het ka
der mannen van het Kreml bewust aan- rakter van den Europeeschen kruis-
stuurden op beheersching en daarmede j tocht geven,
vernietiging van geheel Europa. Slecht!
een blinde kon over het hoofd zien, dat
hier een opmarsch tot stand kwam op
een schaal, uniek in de wereldgeschiede
nis en wel niet om iets te verdedigen,
dat niet werd bedreigd, doch slechts om
iets aan te vallen, dat niet meer tot ver
dediging in staat scheen.
Dc Führer schetste nogmals de ont
wikkeling, die tot den strijd tegen de
Sowjet-Unie leidde, waarbij hij betoog
de, dat de voorwaarden voor den Duit
schen afweer zoowel in menschen als
in materiaal rijkelijk voorhanden wa
ren. Zoo kan ik in het algemeen slechts
dit verzekeren al spreekt men ook in
de democratieën zeer veel van bewape
ning, desondanks wordt daarvoor in het
nationaal-socialistische Duitschland nog
altijd meer gewerkt. In het verleden was
het zoo en tegenwoordig is dit niet an
ders. Ieder jaar zal men ons met ver
meerderde en vooral ook betere wapens
daar vinden, waar de beslissingen val
len.
Als de publicisten in onze democrati
sche kranten thans verklaren, dat ik mij
strijd, waar Duitschers en Italianen den
der nog wel eens zou hebben bedacht.
DUITSCHLAND EN ITALIË
VERKLAREN AAN DE
VEREENIGDE STATEN
DEN OORLOG.
Bondgenootschap met Japan
gesloten.
Duitschland, Italië en Japan zijn
overeengekomen geen afzonderlijke
vrede noch wapenstilstand te slui
ten, voordat de overwinning zal
zal zijn bereikt.
OOK SAMENWERKING NA
OVERWINNING.
Berlijn, 11 Dec. (D.N.B.» Da Duitsche
minister van buitenlandsche zaken
zelfden vijand tegemoet traden, zooals a'vorens '-0'- den aanval over te ggan,
1 eens in Spanje. dan miskennen zij de situatie even-
Omtrent den oorlog tegen Rusland zeer als mÜn persoon. Ik heb geen oor
bracht de Führer opnieuw in herinne- log gezocht, maar integendeel alles ge
ring, dat hij den bittersten nood had ge- daan om hem te vermijden. Ik zou
hoorzaamd, toen hij in den herfst van venwel plichtvergeten en gewetenloos
1939 had besloten een poging te doen1 indelen, als ik ondanks het feit, dat gers uit de Noord- en West-Europee- De gevolgen van zijn woordbreuk waren
door uitschakeling van de acute Duitsch-1 ik wisfc- dat\de wapenen onvermij de- sche landen, alles tezamen de solda- ontbinding van het leven der volken,
Russische spanning de voorwaarde te' moesten spreken, zou verzuimenten van het Oostelijk front. I niet slechts bij de z.g. overwonnenen,
scheppen voor een algemeenen vrede. I de eeni§ mogelijke consequentie daar-: De Führer betoogde opnieuw, dat al doch ook bij de overwinnaars zelf. Wij
J oog op de] le wapens en hun leiding het maxi-' weten thans, dat achter Wilson een
FEUILLETON.
RENTMEESTERES.
Roman van den
bekenden schrijver
Victor van Dijke.
Reusachtige Sowjet-verliezen.
Het oogenbiik is nog niet aangebro
ken om te spreken over het ontwerp
de leiding van deze veldtocht. Even
wel meen ik reeds thans, in dezen ge-
weldigsten strijd van alle tijden, in en
kele zinnen te mogen wijzen op het
geen bereikt werd.
Hierna bracht de Führer nogmaals
in korte bewoordingen de belangrijk
ste data van den veldtocht in het
Oosten in herinnering.
Op 1 December bedroeg het totale
aantal Sowjetgevangenen 3.806.365.
Het aantal vernielde of buitgemaak
te vechtwagens beliep 21.391,
der stukken geschut 32.391, dat dei-
vliegtuigen 17.322. Sedert het uitbre
ken van den strijd in het Oosten
werden 2191 Britsche vliegtuigen
neergeschoten. De marine bracht
4.170.611 b.r.t. tot zinken en de
luchtmacht 2.346.180 b.r.t., dus in
totaal 6.516.791 b.r.t.
310 dooden, 232 gewonden en 115
vermisten. De Duitsche weermacht
in totaal dus 162.314 dooden.'
571.767 gewonden en 33.334 vermis
ten.
Dit zijn nuchtere feiten en wellicht
droge getallen. Maar achter deze getal
len verborgen staan de prestaties, of
fers en ontberingen, de heldenmoed
en de doodsverachting van millioenen mannen uit de Vereenigde Staten,
der beste mannen van ons eigen volk President Wilson en
en van de met ons verbonden naties, velt. Het oordeel over Wilson is uitge-
van de Duitschers en de Finnen, de sproken door de geschiedenis zelf. Zijn
Italianen, Slowaken, Hongaren en naam blijft verbonden aan een der ge-
Roemeenen, de Kroaten, de Vrij wil li- meenste woordbreuken van alle tijden
Aan dooden en gewonden verloor de
Duitsche weermacht dus iets meer
dan liet dubbele van het aantal
den slag aan de Somme tijdens den
Wereldoorlog, de vermisten iets min
der dan dc helft van het toenmalige
aantal.
Hoofdschuldige aan den oorlog.
Laat mij thans daartegenover mijn
standpunt bepalen ten aanzien van die
andere wereld, die haar vertegenwoor
diger heeft in den man, die terwijl de
volken en hun soldaten strijden in
sneeuw en ijs, op tactvolle wijze pleegt
te babbelen bij het haardvuur en dus
vooral over den man, die de hoofd
schuldige is aan dezen oorlog.
Destijds in 1939 zag het er een tijd
lang naar uit, dat de Poolsche regee
ring zelf ernstig had overwogen in te
stemmen met een verstandige oplos
sing. Ik mag hieraan nog toevoegen,
dat bij al deze voorstellen van Duit
sche zijde niets werd verlangd, dat
niet reeds vroeger Duitsche eigendom
v as geweest, en dat wij integendeeel
zelfs afstand deden van zeer veel, dat
voor den Wereldoorlog toebehoorde
aan Duitschland.
Eén man verantwoordelijk.
Als een zoo onbelangrijke staat als
Polen het kon wagen zulke voorstellen
eenvtmdig te negeeren, aldus ging Hit-
Ier verder, dan heeft inzage in de docu
menten van het ministerie van buiten
landsche zaken te Warschau de verras
sende verklaring daarvoor gegeven.
Eén man was er, aldus Hitier,
die met duivelsche gewetenloosheid
al zijn invloed aanwendde om Po
len in zijn verzet te stijven en ie
dere kans op verzoening uit te
schakelen.
De rapporten, die de toenmalige
Poolsche gezant te Washington,
graaf Potocki aan zijn regeering
te Warschau zond, zijn documenten,
waaruit angstwekkend duidelijk
blijkt in welke mate één enkele
man en de krachten, die hem voort
dreven, zijn beladen met de verant
woordelijkheid van den tweeden
Wereldoorlog.
Het is evenwel een feit, dat de twee
historische conflicten tusschen Duitsch
land en de Vereenigde Staten, zij het
ook geïnspireerd door dezelfde kracht,
uitsluitend werden ontketend door twee
nl.
Franklin Roose-
Cloofdredacteur
Corn. J. Bosker, Wieringei
Verschijnt eiken
Dinsdag, Donderdag en Zatt
Abonnementsprijs
per 3 maanden f 1.30.
BUREAU:
Hippolytushoef Wieringen
Telefoon Intercomm >T*. 13.
Bijkantoor
Brugstraat 23. Middenmeer. Telefoon 23,
uit te trekken. Met het
van haar belangen bepalen.
De Führer wees op de pacten van bij
stand, die Engeland had aangeboden
aan de Oostzce-staten, Roemenië enz.
Toen was het voor de Duitsche regee-
heelen omvang wij ons wellicht
thans bewust zijn geworden, kan
God slechts danken, dat Hij mijnj strijd gedragen,
geest op het juiste oogenbiik heeft ver)
licht en mij de kracht heeft gegeven
pas heeft ook thans „onze unieke in fan- stond, die zich bedienden van dezen pro-
ik terie" den zwaarsten last van den ïe£':or, c?: aan vallende ziekte leed.
ring niet slechts een recht, doch ook om datgene te doen, wat moest wor-
een plicht cok van haar kant de gren-jden gedaan. Daaraan danken niet alleen-
zen van de Duitsche belangen te bepa- millioenen Duitsche «oldalen hun le
ien. De landen in kwestie moesten ove- ven, maar ook Europa zijn bestaan,
rigens tot leedwezen van het Duitsche Want dat mag ik thans wel zeggen
Rijk zelf binnen korten tijd inzien, dat
lieve juffrouw Werner Toe, zingt U
wat voor me. Ik heb zoo het gevoel,
dat Uw muziek mij kalmeert, vooral
DE Uw zingen. Als U naar de muziekka-
mer gaat, laat U dan de deur wijd open
I ÏFFRSri Ï71 If17 inrïr117 I Mariene speelde en zong zoo graai
niLIlcrvOV'Oilj i IIet verzoek Was *n genoegen voor haar
Lachend ging zij naar het instru
ment. Er stonden meubelen, zoo kost
baar, dat zij museumwaarde hadden.
Een zeer groot schilderij bedekte bijna
de helft van een' muur. Daarop zag
men een sneeuwwit paard en op zijn
rug een slanke vrouw in een lang, wit
rijkleed. Het was een zeer eigenaardig
schilderij.
Mariene had het schilderij de eerste
keer dat zij piano gespeeld had, merk
waardig genoeg in het geheel niet ge
zien, nu echter drong het naar voren.
Mariene wist onmiddellijk, dat moest
c!e witte amazone zijn, waarvan men ver
telde, dat zij dikwijls 's nachts in de
omgeving van het slot te zien was. Zij
moest een Mevrouw von Malten zijn,
die haar paard boven alles lief had ge
had. zoo zeer, dat zij geen rust in haar
graf had gevonden en nu nog, een
paar eeuwen na haar dood, 's nachts
op den rug van haar trouw dier in de
omgeving van het slot reed.
Mariene zette zich aan den vleugel
en zong, zich met harmonische accoor
den begeleidend „Aan den bron."
Buigzaam en vol klonk de altstem,
eenvoudig en toch voornaam was de
voordracht. Op dit lied volgde onmid
dellijk een tweede, waarvan zij de mu
ziek zelf had gecomponeerd op een
tekst, die haar was opgedragen.
12.)
Mariene knikte. „Zij schijnt een
hartstochtelijk lezeres te zijn Waar
schijnlijk heeft zij een boek genomen
en is gaan zitten lezen, zoodat zij geen
zin meer had in het opruimen.
Beide knielden weer op den grond
en begonnen met het uit uitzoeken.
Een bediende kwam binnen
,Ik zag de dames terugkomen. Me
vrouw vraagt of juffrouw Werner bij
haar wil komen".
"Dan ga ik wel alleen verder," lach
te Olga. Mariene voglde den dienaar
op den voet.
In haar zitkamer, die met bruin flu
weelen meubelen ouderwetsch, maar
behaaglijk was 'ingericht, zat Me
vrouw von Maltstein in een leunstoel.
Zij hief het hoofd op. „Ik kan van
daag weer niet inslapen en ik heb
mijn middagslaapje zoo noodig, om
dat ik 's nachts geen oog dicht doe.
Uw gezang heeft mij zoo goed gedaan.
Als deze golf van meer dan 20.000
Zij zong het refein
Jij bent als een wonder, dat mij wenkt
Dat mij in nood ook vreugde schenkt,
Op wie ik wachtte, sinds tijden lans
Omdat niemand anders mijn zuchten
vernam
Omdat niemand die kracht heeft -
als jij, slechts jij:
Jij bent als 'n wonder, o, maak mij blij
HOOFDSTUK 7.
Roberta entsteekt in woede
Mariene stond op en ging naar de
verbindingsdeur om te vragen, of Me
vrouw von Malten nog meer wenschte
te hooren. Zij glimlachte. Daar zat de
oude dame, met het hoofd tegen
bruinpluche leuning en sliep. Zij sliep
vast en rustig.
Heel zacht sloop Mariene de kamer
uit. Zij wilde naar de bibliotheek gaan
en daar verder werken. Zij moest
langs de gangdeur van de muziekhal
en ook langs de gangdeur van de stu
deerkamer van Achim von Malten. Zij
stond plotseling stil, want opeens
klonk achter de deur de stem van
slotheer, die zong
„Je bent als 'n wonder, dat mij wenkt"
Hardop en duidelijk vernam Marie
ne de woorden. Zij stelde bij zichzelf
vast, dat Achim von Malten, vanuit
zijn kamer haar goed moest kunnen
hooren. Zij ging verder. Achter haar
werd een deur geopend en terwijl
zij omkeek, zag zij Achim von Malten.
Hij groette en zei „U hebt weer
gezongen voor mijn moeder. U zingt
heel mooi. Kalmeeerend is eigenlijk
Hitier somde vervolgens de ver
liezen op Van 22 Juli tot 1 Sep
tember verloor het Duitsche leger
158.773 dooden, 563.082 gewonden en
31.191 vermisten de luchtmacht
verloor 3.231 dooden, 8.453 gewon
den 2.028 vermisten de marine
de goede uitdrukking er voor. Ik ge
loof, dat U heel goed op Uw plaats
bent, mijn moeder sprak heel opge
wekt over U. Ook over de baronesse,
ja, maar Uw gezang heeft haar veel
goed gedaan."
Zij was blijven staan en haar oogen
bestudeerden zijn gezicht. Zij voelde
diep medelijden toen zij de bittere trek
ken om de oogen en den mond van
den man zag. die het leed en de on
verdiende smaad er op hadden achter
gelaten. Hij vervolgde „Vooral het
laatste lied is bijzonder melodieus en
zoo warm."
„Ik heb het zelf gecomponeerd en de
woorden zijn aan mij
zei ze eenvoudig.
cm Amerika in den oorlog te storten,
waarvan zij uitbreiding van zaken hoop
ten.
Wat is nu de reden, dat er na zulke
bittere ervaringen een president der
Vereenigde Staten is, die het opnieuw
zijn eenige taak acht oorlogen te laten
ontstaan en vooral de vijandschap te
gen Duitschland op te voeren tot aan
veel op de oogen van de doode, maar
zij waren mooier, warmer, de oogen
van Lila waren zoo koud geweest.
Met eenige aarzeling vroeg hij
„Zoudt U vanavond nog eens willen
zingen Ik geloof, dat het niet al
leen mijn moeder, maar ook mij erg
kalmeert." Hij boog zijn hooge gestal
te een weinig neer. Van heel dichtbij
keken de beide menschen elkander aan
en het was, alsof er een geheim flui-
dum van haar naar hem en van hem
naar haar stroomde.
Het gezichtje van Mariene werd rood
en zij antwoordde, eenigszins verlegen
„Ik zing graag. Maar neemt U mij
opgedragen," niet kwalijk, mijnheer von Malten, dat
ik deze gelegenheid aangrijp om U iets
Zijn oogen bleven verwonderd op te vragen Misschien is het brutaal,
haar rusten. doch ik zou zoo graag willen probeeren
„Hoe veelzijdig bent U eigenlijk wel, arme menschen te helpen
juffrouw Werner Als ik mij niet ver- Hij opende de deur van zijn kamer,
gis, schreef U in Uw sollicitatiebrief „Komt U een oogenbiik binnen. Op
ook, dat U behalve onze taal, nog vier de gang vlot het gesprek niet zoo ge-
vreemde talen spreekt." makkelijk."
Zij antwoordde zacht „Mijn- vader De heerenkamer was in donker eiken-
heeft altijd gezegd, dat het tegen- hout gehouden, welke een degelijke,
woordig van groot belang is verschil- voorname indruk maakte. Er stond niet
lende talen te beheerschen. Ik spreek meer meubelen in, dan noodig waren.
Fransch, Engelsch, Italiaansch en Er was een schrijfbureau, een paar le-
Spaansch." j deren clubfauteuils, een rooktafel en
Hij knikte en dacht „Wat heeft een boekenkast met de lievelingsboeken
deze nieuwe huisgenoote een paar van den eigenaar.
mooie oogen Hij had veel van Lila Hij verzocht haar plaats te nemen,
von Born, het arme vermoorde meis- zij ging op het puntje van een stoel
je, gehouden misschien zou hij eens zitten en wist niet precies, hoe zij haar
verliefd op haar geworden zijn,, mis- vraag moest inkleeden. Hij nam achter
schien Zeker was het niet. Haar zijn schrijfbureau plaats, zoodat hy te-
oogen hadden hem bijzonder bevallen, genover haar zat.
De oogen van Mariene Werner leken Mariene stond weer op. „Neemt U mij
het uitbreken van een oorlog
Om te beginnen de persoonlijke kant:
Jk begrijp maar al te goed, dat tusscben
de levensopvatting en de levenshouding
van president Roosevelt en mijzelf een
einaelooze groote afstand bestaat. Toen
de Wereldoorlog kwam, maakte Roose
velt op een post in de schaduw van Wil
son dezen oorlog mee in het kamp der
verdieners. Als gewoon soldaat heb ik
mijn best gedaan om in deze vier jaar
tegenover den vijand mijn plicht te
doen en ik keerde natuurlijk even arm
uit den oorlog terug, als ik hem in den
herfst van 1914 ingegaan was. Toen de
heer Roosevelt de loopbaan koos van
een politicus met normale ervaring in
zaken, met een economische basi; en
met protectie dank zij zijn afkomst,
streed ik als naamlooze onbekende voor
de wedergeboorte van een volk, dat het
zwaarste onrecht in zijn geheele geschie
denis had ondergaan.
De krachten, die "den heer Roosevelt
droegen, waren de krachten, die ik op
grond van het lot van "mijn volk en van
mijn heiligste innerlijke overtuiging
bestreed.
Economische problemen
gemeen. "V
En toch hadden wij tweeën w:
meen de Vereenigde Stater
13 millioen werkloozen, Dujl
millioen en overigens nog 7
beiders, die geen vollen w
den. In beide staten wareni
geldmiddelen in verwarring
leruitgang van het algen*:!1
sche leven kon, naar het sene"
welijks worden tegengehouden/
Terwijl evenwel thans in 1
Rijk onder nationaal-socri1
ding binnen weinige ja'
lijke vooruitgang in lev
tuur, kunst enz. begon
Roosevelt geen kans in
ook slechts de geringstq vef..
tot stand te brengen.
In nog geen vijf jaren waren
Duitschland de economische problèm-:
opgelostde werkloosheid was opgehe-
ven. In dezelfde periode heeft president
Roosevelt de staatsschulden van zijn
land op de ontzaglijkste wijze verhoogd,
den dollar gedevalueerd, het bedrijfsle
ven nog meer ondermijnd en het aan
tal werkloozen op peil gehouden.
Dit valt echter niet te verwonderen,
als men bedenkt, dat de geesten, die
deze man heeft opgeroepen tot zijn on-
dv: s'.cuning of juister, die hem hadden
geroepen, behooren tot de elementen,
die als Joden slechts belang kunren
hebben bij ondermijning en nooit bij
orde. De wetgeving van den me V» „yaa
de „New Deal" was verkeerd. 14\
Europeeschen staat zou nij steil
geëindigd voor een politiek gere
wegens opzettelijke verkwisting
nationale vermogen, voor een bilhWi
i
i
soa cm
ider
ke rechtbank zou hij echter de
genis niet zijn ontgaan wegens fnV
ik
3en ter-v
mij de\
U niet 1
niet kwalijk, mijnheer von Malten.
zie in. dat ik het recht niet heb de',
vraag tot U te richten, omdat het Liet,
meer of minder beteekent dan een, in-
menging in Uw aangelegenheden. U
zoudt het misschien brutaal vinden ter
wijl alleen mijn sentimentaliteit
vraag zou doen stellen. Ik zal
langer ophouden."
Zij liep naar de deur toe.
Vlug was hij opgesprongen en stond
naast haar. Het was hem, als hoorde hij
nog steeds haar weeke stem zingen
Jij bent als een wonder, dat mij wenkt,
Dat mij in nood ook weer vreugde
schenkt
Hij hield haar zacht terug.
„Vertelt U mij wat U vrager wilde.
Ik ben blij dat mijn moeder zoo tevre
den over U is en als U mij niet Iets on
mogelijks vraagt, dan is Uw verzoek bi
voorbaat toegestaan. n,og voor ik w
wat het is."
Mariene keek den man met van ge
luk stralende oogen aan.
..O, dat zou heerlijk zijn Ik zou U
toch zoo dankbaar wezen
Op dit oogenbiik had zij alle verle
genheid afgelegd, omdat er om den
mond van den man een goedige glim
lach kwam. Zij begon op leiT/v^is* ^r-
nier te vertellen van r-
met mevrouw Wolner,
er niet bij, wat de vrc
Olbers had gezegd. Zij
in wat voor een wanbof
keerd had en dat zij ::oo'n
voor de toekomst t^r wille van V
kinderen.
(Wor^p
(I