CS HET lEUWEDIEI».
STAATKUNDIGE BESCHOUWINGENVERTOGEN ekz.
ZESSÊE JAiEÏCAA'C.
N°. 26.
l G E N II p
VAM DEN
Dit Weekblad wordt eiken Maandag-morgen
uitgegeven bij C. HAKKER fiz te Nieuwe Diep.
De 1'rijs is 80 Cts. in de drie maanden en voor
de buitensteden franco per post 90 cents. Men
ibouneerl zich bij de Boekhandelaren en Postkan
toren zijner woonplaats.
31 A A X SS A G
1848.
ADVERTÉNTIEN gelieve men ongezegeld aan
den Uitgever in te zenden uiterlijk Zalurdagsdes
middags ten 12 ure; de prijs van 1 lot 4 regels
is 60 centen Toor eiken regel meer 15 centen,
behalve 35 centen zegelregt voor elke plaatsing.
19 .5 U X 1«ST.
LIMBURG.
Wat zal er met Limburg gebeuren? Zal het met ons vereenigd blij
den, of afgescheiden worden? Wij hebben een opregt medelijden met
die provincie. Ilalf Duitsch, half Nederlandschverkeert zij in eenen
onaangenamen exceptionelen toestand die tot gedurige botsing moet aan-
ieiding geven vooral sints Duitschland naar eene krachtiger eenheid streeft.
Zij zendt afgevaardigden naar Frankfort, die de afscheiding van Nederland
prediken, zij zendt afgevaardigden naar de Staten-Generaaldie een grond
wet zullen helpen daarstellen ■waarbij Limburg als een integrerend deel
van Nederland wordt gehandhaafd. Hoe zal er ooit kalmte, tevredenheid
kunnen zijn, waar zulke tegenstrijdige beginselen werken, en door de
wettelijke betrekking voortdurend gevoed worden?
"Verlangt Limburg bij Nederland te blijven? Onmogelijk. Sommigen,
die door de posten die zij bekieeden of uit eenig ander eigenbelang
aan Nederland gehecht zijn, mogen dien wensch koesteren, liet algemeen
zal het, lcan het nooit doen.
Eene smalle strook lands, tusschen Duitschland en België ingeklemd,
ii bijna overal onvrij territoir en wat onvrij territoir voor de ingezete
nen is, dat zullen wij aan de ingezetenen dezer gemeente niet behoeven
te verklaren.Het is een der hatelijkste gevolgen die de hooge inko
mende regten en accijnsen met zich voeren. Nergens vrije beweging-
vindende, heeft de provincie de keuze tusschen kwijning en sluike rij. Door
exceptionele wetten, die haar toestand vordert, is de provincie al* buiten
de gemeene wet gesteld.
Een deel van Limburg is langen tijd met Belgie vereenigd geweest en
heeft onder de zeer liberale Belgische wetgeving geleefd, om daarna bij
ons land, waar de grondwet.de ingezetenen van alle deelneming aan de
publieke aangelegenheden uitsluit, gevoeg te worden. Van waar dan zou
'len Limburgers eenige gehechtheid aan Nederland zijn aangewaaid? Dat
die gehechtheid ook niet bestaat, bewijzen de verkiezingen voor de verga
dering te Frankfort, waarbij de voorstanders van eene afscheiding verre
weg de meeste stemmen hebben verkregen.
Wij gelooven wel niet, dat de nlgemeene wensch zoo sterk voor Duitsch
land spreekt/ integendeel wij twijfelen geen oogenblik of eene vereeni-
?,ing met Belgie zou de' Limburgers aangenamer zijn, maar daar hen die
keuze niet gegeven wordt, willen zij nog liever zi:h bij Duitschland aan
sluiten dan aan ons gebonden blijven.
En zijn wij dan zoo gehecht aan Limburg? Is liet bezit daarvan voor
ons van zooveel belang? Wij kunnen begrijpen, dat eene strook lands,
waarvan de ingezetenen weinig symphntie met ons gevoelen, wanneer
dj dienstig voor de verdediging van bet geheel is, of eene douane-
linie verkort en gemakkelijker te bewaken maakt, tegen wil r.n dank
wordt vastgehouden; maar Limburg is voor ons een verloren post en vor-
'lort tegen de sluikeiij eene tollinie, driemaal zoo groot, dan wij zonder
'he provincie te bewaken zouden hebben.
Of de opbrengsten van Limburg nog voordeel aan 's lands kas geven,
durven wij niet bepalen; maar wanneer wij bedenken, hoeveel die Pro
vincie aan regterlijke en administralive ambtenaren aan de vestingen enz
ons kost, dan zouden wij betwijfelen, of de opbrengsten met de uit
gaven gelijk stonden. "Waarom zal dan Limburg bij ons blijven? Ais
de Limburgers met een klein gedeelte onzer schuld wilden vertrekken
wij zouden hen onder aanbeveling in hun welwillend aandenken van harte
goede reis! wenschen. En ligt dat de Limburgers nimmer met meer
hartelijkheid aan ons gedacht zouden hebben als op het oogenblik dat
wij hen van den last van ons gezelschflp ontsloegen
Waarom blijven wij dan bij elkander?
Zoolang de volken en landen meer als het eigendom der vorsten be
schouwd werden, sou men er eenige reden voor kunnen vinden, oi om
dat niemand gaarne van eenig eigendom afstand doetal ligt liet ook
wat ongelegen. Maar bovendien de koning behoeft er immers geen af
stand van te doen. Hij kan het voor zich als Hertog behouden, gelijk
nij Groot-Hertog van Luxemburg is. Ons tegenwoordig ministerie, of
schoon toelatende, dat naar hartelust de Limburgsche afgevaardigden te
Frankfort de afscheiding prediken, schijnt echter voornemens Limburg
vast te houden. Dit zal vooreerst ook nog wel gelukken maar w ij be
twijfelen zeer dat het op den duur zoo zal blijven.
Is eenmaal de Duilsche eenheid geconstitueerd en prediken in <le.
Rijksvergadering de Limburgsche afgevaardigden voortdurend de afscheiding,
waartoe het hun bij de noodzakelijke botsing uit twee gelijktijdig werken
de constitutien nooit zal ontbreken dan zal die afscheiding ons ais een bevel
beteekend worden; en wij zien in het voorbeeld van Denemarken, dat
als de Duitschers eenmaal begrijpen, dat eene landstreek bij hen behoort,
zij ook geen complimenten maken om haar bij zich te voegen.
De afscheiding, die wij nu tot wederzijdsch genoegen en met bevorde
ring van onderlinge vriendschappelijk gezindheid kunnen tol stand bren
gen, zal dan afgedwongen, onder wrevel en vijandschap moeten volgen.
H E R ÏJ K.
Tot <ie Herijk der Nedcrlandsche Malen en Gcwiglen, be
staande in alle LengtematenEllen, Gevouwen Ellen, Ket
tingen, enz., IJzeren en Koperen Gcwiglen (de Medicinale
tot een vierde grein en de Goud en Zilvergevviglcn lot de
halve korrel ingesloten) Brandhoudsmaten of Wissen Inhouds
maten voor Granen enz. met derzelver Slrijkels, alsmede^d
Tonncmalen en de zoo van Hout als Blik;of
vervaardigde Vochtmaten, zal voor d.^jgehgclc Gvmeet|ïe'
worden gevaceerd in de Fransche Schflot.juuvdei^anaaPpe^
op Maandag, Dingsdag, Woensdag, JÖpiTderdag cn^Vri^l.ug
aanslaande, zijnde den 19, 20, 21^22 'en 23 dezer nfrajfj44
Juriij van des voot middags 9 tot 12 en Ci-namiddags Aak
lol G uren.
