Beurt- of Veerschepen. i G E Z O I» 15 .V. Vervolg en slot.) ooreerstomdat het regt op dergelijke vceren dikwijls door den schipper was gekocht, cn dat uitsluitend regt, om te varen, als een soort van eigendom werd beschouwd, dat men moest handha ven. Dit mag- echter geen grond voor het behoud van deze in stellingen zijn. Die een monopolie koopt, koopt eene zaak, die el ke volgende wetgeving kan afschaffen. De erven der Notarissen verkochten vroeger de protocollen; in Frankrijk verkoopt men zelfs de notaris-kantoren. Het ligt echter in den aard der zaak, dat zulks alleen mogelijk is, zoolang de wet het veroorlooft, maar dat op zich zelve dergelijke materiën geen voorwerp van koop zijn kun nen. F.en andere oorzaak ligt mogelijk daarin, dat die beurtschepen door de gemeente-besturen worden begeven en dus eene soort van baantjes zijnwaarmede Burgemeester cn Wethouders of Assessoren hunne gunstelingen kunnen beneficierenen eene soort van afhankelijke personen schept, die men ongaarne mist. In den goeden ouden tijd hadvooral in de stedendit stelsel van bcgeefbare baantjes eene groote uitbreiding gekregen. Het is thans gewis veel minder, maar nog niet geheel uitgeroeid. Behal ve de beurtschippers zijn op vele plaatsen, b. v. de poortgelden en de portiers nergens anders hun bestaan aan verschuldigd. Het spreekt van zelf, dat zoo deze oorzaken het leven van het beurtschippers-monopolie hebben verlengd, deze oorzaken eclitcr niet dc redenen zijn die men voor het behoud aanvoert. Die reden is het belang van het publiek. Waar zou het heen, zegt men, zoo dat monopolie niet gehandhaafd werd? Het publiek had geen oogenblik zekerheid voor het vervoer zijner personen en goederen. Heden zouden er tien gelegenheden zijn, om van de eene plaats naar de andere te gaan morgen zou men te vergeefs rondzien naar een schipper, die een pakje wil vervoeren. IJdele v rees, door de onderviug ruimschoots weerlegdIndien de beden king juist ware, de gemeente zoude ook bakkers, slagers, verkoo- pers van groenten en aardappelen behooren aan te stellen; want liet algemeen heeft zeker nog meer belang, dat er altijd een ge noegzame voorraad eetwaren voorhanden zij, dan bij een regel matig vervoer zijner personen en goederen. Intusschen dat hoogst belangrijk artikel, dc verzorging van de maag, laat men aan de vrije concurrentie over, en waar en wanneer heeft de ondervinding nu ooit geleerd, dat de eene dag dc bakkers en slagers ons het huis afloopenen de andere dag bij gebrek van bakker of slager geen brood noch vleesch te krijgen is? Zou het met de beurt vaarten anders zijn? Zou daar ook niet het belang van den on dernemer voldoende zijn, om het publick te waarborgen, dat het nimmer aan eene goede gelegenheid ter verzending zou ontbreken De instelling van het monopolie der veerschepen is in zijn we zen socialisme. Het is regeling van den arbeid. Het beginsel is het zelfde; het verschilt alleen in de uitgestrektheid waarin het be ginsel wordt toegepast. Het socialisme cn communisme is slechts meer consequent. Indien men het goedkeurt, dat de gemeente of dc staat zorgt, dat er veerschepen zijn cn door een monopolie hun een goed be staan verzekert, dan zal men ook moeten goedkeuren, indien de staat zorgt, dat er slagei'3, bakkers, smeden, winkeliers, enz. enz. zijn, cn tevens door monopoliën hun een goed bestaan verschaft, en ook dit weer goedkeurende, zal men den staat toch evenmin vrij kunnen stellen van den pligt, om te zorgen, dat ieder werkman een behoorlijk bestaan kan vinden; want neemt de staat de pligt op zich, om te zorgen dat er veerschepen zijn en dat de aange stelde schippers een goed bestaan hebben, dan moet hij ook zor gen dat er arbeiders zijn en dat zij hun bestaan in den arbeid vinden. Het is overal het zelfde beginsel, dat geïsoleerd toege past, misschien eene bevallige zijde vertoont, maar eenmaal aanga- nomen, bij verdere toepassing tot communisme voert. Terwijl wij het monopolie bestrijden, willen wij daarom nog niet dat de beurtvaarten geheel zonder regeling blijven, in zoover als eene goede policie die regeling noodig mag achten. Wij achten den staat, of de gemeenten wel bevoegd, om regelen te stellen voor allen die eene beurtvaart willen ondernemenmaar liet moet ieder vrij staan, om met onderwerping aan die regelen een beurtvaart in te rigten. Dan zal men niet, als bij de Schager keur, tarieven behoeven te maken, noch de nalatigheid van den monopoliehouder door strafbepalingen behoeven te temperen. De concurrentie zal wel zorgen, dat het publiek goedkoop en ijverig bediend wordt. De tijd nadert dat die monopoliën zullen worden afgeschaft. Hoe meer de wenschen naar een algemeen vrij handels-verkeer toene men, hoe minder een voor den binnenlandschen handel belemme rend monopolie bestaan kan blijven. De teekenen der naderende slooping vertoonen zich voor den opmerkzame. Beeds merkt men de tegenstrijdigheid opwanneer men de beurt met schuiten, door da betrokken gemeente-besturen laat regelen en die arme besturen laat toezien, als er een diligence wordt opgerigt die rijdendein plaats van varendede beide plaatsen aan elkander verbindt. Dc concessie wordt door Koning of Gedeputeerde Sta ten verleend en de veerschipper ziet zich zijn passagiers ontnemen. Maar donkerder teekenen vertoonen zich voor het monopolie. Da strijd tegen de veerschepen wordt niet alleen door diligences ge streden, maar vaartuigen strijden met de vaartuigen. De stoomboot tusschen Zaandam en Alkmaar is buiten twijfel een veerschipmen zou dus moeten verwachtendat die beurt door dc steden Alkmaar en Zaandam was geregeld. Het verschilt veel. Misschien mag men betwijfelen, of het aanvankelijk wel veel bijval bij de besturen dier plaatsen vond. Werd het vaartuig door zeilen of trekpaarden in beweging gebragt, de steden hadden liet veer moeten daarstellen; nu het door stoom wordt bewogen, dringt de Koning het veer aan de gemeenten op. Arme veerschepen bleef het er nog maar bijMaar neen de invloed der gemeente-bestu ren houdt reeds, zoo het schijnt, op, zoodra een vaartuig in plaats van uit hout te zijn vervaardigd, uit ijzer zamengesteld wordt; of is onze informatie onjuist, dat het wettig tussclien de gemeente besturen daargesteld veer der nachtschuit .van Alkmaar naar den Helder is bezweken, voor de ijzeren barge, die op eene concessie van Hoogere authoriteit het veer heeft ingenomen? Het is waar, dat hier het eene monopolie liet andere heeft ge dood; maar waar de monopoliën elkander gaan bestrijden, vinden zij beiden een wissen dood. Beeds moet het bij het publiek iets stuitends hebben, dat ter wijl de ijzeren barge, die niet door dc gemeente-besturen in een veer is aangestelddie dcrhalven, zoo zij eene concessie heeft ver kregen, die verkregen heeft van eene onbevoegde authoriteit, dus inderdaad geen concessie, geen aanstelling heeft, onvervolgd blijft, terwijl anderen met geldboeten cn gevangenisstraf worden gestraft, indien zij op nederiger schaal hun beroep als schipper uitoefenen. Waar dc hoogere authoriteitcn in strijd komen met de gemeen te-besturen, wie het regt tot vestiging van het monopolie c be noeming van den monopolist zal uitoefenen zal het gansche regt of liever onregtspoedig, met andere overblijfselen van een tijd, toen minder heldere begrippen van staathuishoudkunde cn meer aristocratische regeringsvorm zulke instellingen deden handhaven opgeruimd worden. STAÏEIT-SSITSÏIAAL. Nov. 29. Ingekomen bij de Tweede Kamer een wets-ontwerp tot verhooging van dc bcgrooting over 1849 van de de partementen van Marine cn Oorlog, ter zake van den aankoop van nieuwe oorlogsmiddelen. Dcc. 3. Dc Tweede Kamer ontvangt 3 wets-ontwerpen tot rc-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Weekblad van Den Helder en het Nieuwediep | 1849 | | pagina 2