WEEKBLAD van des
en eet
N°. 42.
^vD1GEN „Et
<tl-
1S53.
adres der Groninger
Handwerkslieden
ELFDE JAARü4S«.
Oit Weekblad wordt eiken Maandag-morgen
uitgegeven bij C. BAKKER Bz.te Nieuwediep.
De prijs is 80 cents in de drie maanden en voor
de buitensteden franco per post 90 cents. Men
abonneert zich bij de Boekhandelaren en Postkan
toren zijner woonplaats.
M Jk A W D A G
ADVERTENTIES gelieve men ongezegeld aan
den Uitgever in te zenden, uiterlijk Zaturdags des
middags ten 12 ure; de prijs van 1 lot 4 regels
is 60 centen, voor eiker, regel meer 15 centen,
behalve 35 centen zegelregt voor elke plaatsing.
17 O C T O B E R.
STAATKUNDIGE BESCHOUWINGEN, VERTOOGEN enz.
Een request aan den Koning door een duizendtal handwersklieden
te Groningen geteekend, waarbij maatregelen worden verzocht te
gen het stijgen der prijzen van de eerste levensbehoeften, is dezer
dagen door de dagbladen medegedeeld, en heeft te regt de aan
dacht van velen getrokken.
Dat request toont echter aan, hoe weinig de gezonde kennis
van staathuishoudkundige beginselen nog in de massa is inge
drongen.
De maatregelen toch die de adressanten aan het gouvernement
voorslaan, zouden voor een groot deel het middel zijn, om op den
duur deu nationalen rijkdom aanzienlijk te verminderen, de alge-
meene behoefte te vergrooten.
Zij stellen onder anderen voor, den uitvoer der noodwendigste
levensbehoeftenvan het vee en het daarvan komend vleesch en
spek te belastenhet stoken van gedistilleerd uit de aardappelen
te beperken en daarentegen allen invoer vrij te laten.
Wat dit laatste betreft, gaarne vereenigen wij ons met dien
wenseh; tegen vrijen uitvoer moet vrijen invoer overstaan, maar de
invoer vrij te stellen, als men den uitvoer door liooge regteu tegen
gaat, is alsof men een beek naar een afgedamden vijver zoude wil
len leiden. De beek zal een anderen uitweg zoeken.
Alle invoer geschiedt op hoop van winst, maar niemand zal
invoeren naar een land waar men de prijzen drukt door de con-
s*mtie tot het binnenland te bepalendoor den uitvoer onmogelijk
te maken.
Verbod van uitvoer, zal zonder twijfel in de eerste weken de
prijzen doen dalen, gelijk het verbod om aardappelen-genever te
stoken, de prijs der aardappelen zal drukken; maar in de eerste
plaats begrijpe men wel, dat zulks niet kan geschieden dan ten
koste der producenten.
Hij die veel vee heeft aangelegddaartoe voor hooge prijzen
landerijen gekocht of gehuurd heeft, in het vooruitzigt van zijn
vee te kunnen uitvoeren, hij die aardappelen-velden heeft aange
legd, steunende dat de concurrentie der stokerijen hem een billijke
winst voor zijne kosten en arbeid zal opleverenzij zullen van
hunne winsten worden beroofd.
Ieder is verontwaardigd wanneer hij van sommige oostersehe
vorsten leest, hoe niemand onder hun bestuur veilig de vruchten
van zijnen arbeid mag genietenmen merkt de gevolgen daarvan
in de algemeene verarming op; maar een verbod van uitvoer
zoude niets anders zijn dan een andere vorm, op geringere schaal,
van dat te regt verfoeid oostersch depotisme, want toch is het in
het wezen niets anders. Een verbod van uitvoer, is eene berooving
van den producent, die in plaats van billijke winsten, ter wille
van de consumenten schade zal lijden, dus beroofd zal worden.
En het gevolg zal ook hetzelfde zijn, als onder het oostersch
despotisme, het zal slechts zooveel minder in het oog loopen, als
de plundering minder ruw, minder uitgebreid is. Het gevolg zal
zijn, dat men niet meer voor den uitvoer produceert, dat de bouw
der aardappelen in de streken, waar men voor de fabrieken teelt,
zal afnemen, dat de veestapel zal verminderen en de aanfokkerij
van vee, zich alleen tot de behoefte der binnenlandsche consumtie
zal bepalen, dat de overvloed door den vrijen uitvoer geboren, door
den belemmerenden uitvoer in scbaarschte zal verkeeren, dat de
invoer geheel zal ophouden. De hooge prijzen, die door den uit
voer geboren zijn, komen niet alleen ten bate der veefokkers, zij
brengen tot eene aanzienlijke vermeerdering van den nationalen
rijkdom toe, die weder gunstig op alle consumenten, op het vertier
in alle bedrijven moet werken.
Maar bovendien moeten wij twee opmerkingen maken, eerstelijk:
dat de tegenwoordige hooge prijzen van alle levensbehoeften ook
van andere omstandigheden afhankelijk zijn, en ten anderen, dat wij
nog in eenen tijd van overgang verkeeren.
De vrijstelling van invoer in Engeland heeft onverwacht aan
onzen uitvoer een prikkel gegevende navraag werd eensklaps
grooter, dan de productie kon voldoen; maar de daardoor behaalde
winsten brengen zelve het geneesmiddel mede, zij zijn weder een
krachtige prikkel voor vermeerderde productie, voor ecu toene-
menden invoer. Door aan de handelingen der belanghebbenden ha
ren natuurlijken loop te latenzal langzamerhand invoer en pro
ductie het tijdelijk verbroken evenwigt herstellen en de prijzen op
haren billijken stand terug brengen onder toeucmende algemeene
welvaart cn zonder iemand te berooven.
Om die periode van overgang te bespoedigenbestrijde men
zulke beginselen als in het groninger adres worden verkondigd.
Zoo lang de producenten bedreigd wordenmet de mogelijkheid
dat de uitvoer zal worden beperkt, zoo lang zullen zij huiverig
zijn om de productie te doen toenemen, want werd die nood
lottige slag geslagen, hoe grooter de productie aijfi'zou, I193 grooter
hunne berooving. Slechts dan zal de productie iivversnelde mate
toenemen, wanneer de overtuiging is gevqïtig'k.. dat de weldadcjj
