I
Hi i
I
uier van Mevrouw, wel gezien was deeze Edelman had een Dom er
van agttien jaaren, (zeke.lyk de gevaarlykfle ryd van t leeven, voor Je
driften,) fraai van taille, en fchoon van gedaante, maar haare opvoeding
was door haren Vader geheel verzuimd; hy beminde haar welmaar
zyne lief Je was veeleer na den voor-deelig voor haar; de fchoone
Betje had geene andere bezigheden, dan met de dienstboden te fpeelen,
cn was niet liever dan in de keuken of op de plaats de zwakke teder
heid, welke haar Vader voor haar had, wierd door niets wederkeerigs
beandwoord; haar Moeder ging haar niet tegen, in tegendeel zag deeze
met innerlyk genoegendat Betje zich alle gezelfchap onttroken vond
het gemaklyker haare gebreeken te verbergen dan dezelve te verbeteren.
Kiaartje de Kamenier voorgemeld, zeide Btjedat zy op zekeren A-
vond, haar minnaar zoude opwachtenen de Jonge Jufvrouw maakte
geen zwaarigheid om itil de trap afcekomen en zich met den Soldaat die
den Minnaar weder vergezelde, te vermaken: deeze ftoDd verrukt over
haar, en bemerkte in haare natuuriyke eenvoudigheid, zo iets dat door de
kunst zeer gemaklyk ontwikkeld zouden hebben kunnen worden; daaren
boven had alles dat op een avontuurtje fcheen uitteloopen, iets aangenaams
voor hem, en de hoop van in het (legt gewaad van een Soldaat, een Jonge
Jufvrouw wegtevoerenvleidde zyne waan zoo zeer, als dezelve met
zyne liefde overeen kwam
lly hield üandvastig aan, en deed alle mogelyke poging om te behagen
waaiin hy ook naar w'ensch flsagde; zyn Regiment had bevel ontvangen,
van zig naar een ander Guarniloen te begevenweshalven Betjen en Klaar-
Ijen op zekeren morgen naar een nabuurig Dorp gingenalwaar zy beiden
trouwden.
De oude Edelman de vlugtende Dochter op't fpoor volgend.', vond
zyn Betjemaar evenwel te laat om zich te wreeken; het Huwelyk w s
voltTokken; de Soldaat zelf berichte het hem, en de woedende Vader
zwoer, zyne Doehter deezen misdag nimmer te zullen vergeven, fchoon
hy denzclven had moeten voorkomen.
Offchoon't Huwelyk het ongeluk der twee gelieven vermeerderdever
minderde het evenwel hunne tederheid.niet; het Regiment wierd naar
Denemarken gezonden; in de belegering'van Kopp nhagen; hy ontving
dit bevel met blydfchap, om dat hy dage nu is den weg tot avancemeuc
geöpend Zyn Vrouw, die nu reeds eenige maanden zwanger was, niet
ziende hoe zy in 't afzyn van haaren man "zouden kunnen beftaanver
zocht hem te mogen vergezellen, hetwelk haar toegedaan werd. Toen
zy zich onder de menigte die het leger volgde, bevond; en zich zo on
gelukkig geplaatst zag, was Kiaartje die ook haaren man gevolgd was,
deeenigfte die haar kon vertroosten cn waar van zy bydand kon verwachten.
'tWas niet genoeg te lydenmen moest leven, en de benodigdheden
van het ligchaam voegden zig hy de elenden der Ziele. B^tje ontmoette
eindeiyk een Officier die een kennis van haare Vader was en kreeg op haar
verzoek, verlof van zorg te mogen dragen voor zyne equipage van
dien tyd af, was Betje minder armoedig; echter kon zy het ongeluk, dat
haar boven 't hoofd hing, niet ontduiken. Op zekere morgen, zag
zy haar man aftrekkee om flag te leveren, en een uur daarna zag zy hem
terug brengen, als bedekt met wondeD, die alle doodlyk waren; en wierd
I
