A. L K M AARSCH J N FAN MAANDAG DEN 21 NOVEMBER 1814. GROOT-BRITTANNIE. j_;okdf.k, den it November. Eene onzer incest geachte dagbladen geeft ons de navolgende berigten uit Weeneii, van den 16 octoier, welke. hoewel de zelve van een tamelijk onde dagteekening zijn, echter eenige bijzonderheden behelzen die, over het geheel befchouwd, niet onbelangrijk zijn: De commisfie belast met het werk voor het kon gres in gereedheid t; brengen, is op dit oogenblik zon der arbeid en kan wtnrfchijnelijk thans niet werkzaam zijn, beh ve rnet de etganifhti Van het kongres zelve ten cir.de de groote Mogendheden tijd te geven om de b et it. welke iedere dag vermeerderen nopens het sa: tta.T,de noodlot van Polen en Saxen, uit den weg te rtr'm w Dit ziin de moeifijkfte punten, welke ge- r.g moeten worden. [Het lot van Saxen is federt bepaald géworden.] Italië koomt in vergelijking daar v i f .chts in een tweede daglicht en het lot vandeze land (treek zak, zoodra de beide bovengenoemde pun ten bellis; zijn, gemakkelijk bepaald worden." Zoo het fchijnt is het oogmerk van Keizer Alex ander, om Polen met zijn rijk te vereenigen. Men poogt niet langer (jen men gelooft dat het ook nimmer bet 'oogmerk des Keizers geween is) Polen tot een onafhankelijk Koningrijk temaken; maar misfehien tot eene lD-sdfch provintie met den tijtel van Koningrijk en bel rd door een Onder-Koning, als Hongarije Bohemè, enz." Om dit plan in werking te brengen moet Pruis- fen van deslelfsregt op het Groot-Hertogdom Warfchau afzien. Het zelve is daartoe geredelijk gezind, in gevalle het geheeie Keurvorstendom Saxen het Groot- Hertogdom Berg en Kleef en noch andere bezittingen aan den Rhyn verkrijgt, 't welk Rusland Ook gaarne wil toegeven. [Sedert verneemt men dat, wat Saxen aangaat, dit land reeds befle md is om onder de Pruis- fjfche regeering te komen.] Dit plan, 't welk reeds bij den Parysfchen Vrede ontworpen, zoo niet vasc- gefleld was, en welks uitvoering destijds gemakkelijk had kunnen gefchieden, wordt nu (lerk door Frankrijk tegen gewerkt. De Franfc&e Gezant is de grootfte kampvechter geworden van den Saxifchen troon en de verklaarde tegenftrever van alleswat hij vergrooting noemt van de kollosfale rusfifche magt. Omdezeinagt voor alle de opofferingen fchadeloos te Hellen welke, dezelve gedaan heeft, meent de heer Talleyranddat het genoegzaam is, deszelfs grondgebied tot aan de Weixel uit te drenken, en dat het overige gedeelte- van het Groot-Hertogdom Warfchau, vereenigd mee andere duitfcHe landen aan Pruisfen gegeven de be volking van deze mogendheden zuude brengen op tien milljoenenen alzoo voldoen aan de gemaakte voor waarden." De rtisfifche en pruisfifche gevolmagtigden heb» ben gepoogd om de tegendreving van den heer Talley rand te verwinnen door te herhalen dat Frankrijk bij een geheim artikel van den Vrede,van Paryszich ver bonden heeft om alle de verdeeliugen goed te keuren, welke de Bondgenoten voornemens waren in 't werk te ellen van die lauden, die op dat oogenblik doot hunne troepen bezet waren. De heer TejJletrand liet bedaan van dat geheime artikel erkennende, ontkende dat Rusland en Pruisfen zich kondep aanmerken alsde eenige mogendheden welke dezen vrede mede gete kend hebben; dat dit zelfs niet konde verdaan worden van de vièr groote Mogendheden maar van alle de Bondgenoten, welke op dat oogenblik met Frankrijk in oorlog waren, en dat het dus de bepaling van alle doze, of liever van het kongres, was, welke Frank rijk zich verbonden had te zuilen goedkeuren." De argumenten van den franfehen gezant hebben; de gezanten van de groore mogendheden overgehaald, ook den Pruisfifchen, om zich bij Keizer Alezander te vervoegen, ten einde Hein van deszelfs voornemen om Polen met zijn Rijk te vereenigen, te doen af zien; uit hodfde dat met het uit den weg ruimen vnm dit belerzel de overige punten fpoedig bcflist zoudem kunnen worden. Ingevolge van dién hebben zich da franfche, engelfche, oostenrijkfche en. zelfs de pruis fifche gezanten (fommige zeggen geza uentlijkdoch anderen 'r geen waarfchijnlijlt isafzonderlijk) aara den rusfi'fchen monarch gewend, ten einde ïient dit voornemen af te raden,"

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1814 | | pagina 1