ALKMAARSCH
-O
(5
rs oi l :c;
Pom 0-0 -
WURTEMBERG.
N
vv>,. v^rf-.
VAN MAANDAG DEN JANUARY 1815.
OOSTENRIJK.
*Y/ eenen den 22 December. De baron von Schalt,
\V oostenrijksch minister bij het hof van WuTtem-
berg welke zich, federt de bijeenkomst der Souve-
reinen, alhier bevond, heeft zich, in den nacht tus-
l'chen den 16 en i/^i, om het leven gebragt. Men
weefde oorzaak daarvan niet. Men zegt, dat, een
uur na deze noodlottige gebeurtenis, de prins von
Metiernich alle deszelfs papieren bij zich heeft doen
brengen. De baron had op eene tafel, bij zijn bed,
ztjif'uiterften wil gelegd. Hij deelt in zijn testament
aar: alle zijne dienstboden legaten uit en beloont hen
over f.koinl'tig hunne getrouwheid en langdurigheid
van dief. r
De Koning van Wurtemberg heeft zijnen eerden dok
ter van Stuttgardt doen komen. Men denkt, dat de
ftna? zijner gezondheid voor een groot gedeelte tot de
rede 0 var. zijn vertrek aanleiding geeft. Men wil
dat die Sonverein insgelijks eenige gegronde grieven
tegen het congres heeft.
De commisfie belast met de zaken van Duitschlapd,
beeft hare werkzaamheden nog niet hervat. Men denkt,
dat het nieuwe plan van den prins von Metternich met
het lot van Sakfen in verband, ftaat; want wat er ook
te dezen opzigte gezegd en publiek gemaakt mag zijn
zeker is het, dat het lot van het koningrijk Sakfen
nog niet befiist is.
De ftaatluindige barometer wijst thans geen fchoon
tveder; maar het is te hopen, dat de wolken verdwij
nen zullen. Temeer, daar het vertrouwen en de vriend-
fchap fteeds bij de onderlinge betrekkingen der Souve-
reinen fchijuen te heerfchen.
Stuttgardt, den 25 December. Er zijn alhier
zes couriers gepasfeerd, waarvan vier engelfche en
twee franfehen, komende van of gaande naar Weenen.
De marquis de Santa Eliaeen Napolitaan is, den
s+ften, alhier gepasfeerd; zich ais courier van Parys
«aar Weenen begevende.
F R' A N K R IJ K.
Parys, den 31 December.
Emile- Cécile Parain befchuldigd van eer?
a an flag van moedermoordvoor het cour
(Pasflfes teregt gejleld.
Emilc-Céeile Parain, oud 17* jaar des avonds, vat»
hareu naaiwinkel komende, alwaar zij haar ambachc
leerde, had een mes gekocht, hetwelk zij eerst in haar
korfet en daarna in eene harer koufen verftoken had.
T'huis komende, vond zij hare moeder zittende te le
zen inde toonbank; want deze had eenen tinnewin
kel. Terflond vioog zij op hare moeder aan en hie£
haren arm, die met het mes gewapend was, op, ou»
dezelve te treffen. De weduwe Parain, hare ooger»
opgeflagen hebbende, gaf een' fchreeuw, en hare
dochter wierp het mes op de toonbank, trad ontroerd
terug, en nam in de grootfte wanorde de vlugt. Zij
nam hare toevlngt in het gevangenhuis der abdij, met
weiks cipier hare bloedverwanten eenige liaifons heb
ben. Aldaar deed zij, met de groot lie ontroering»
verfcheiden bekentenisfen. Zij zeide dat zij door
de handen der justitie wilde derven en geheel verge
ten worden, vermits het leven haar tot een' last wasj
dat zij, van haren naaiwinkel komende, den langde»
weg genomen had, om naar huis te keeren, onzeker
of zij de misdaad zou begaan, en zicbzelve dan zou
aangeven; dat zij, t'huis gekomen, op hare moeder
was aangevlogen; dat deze een' gil van ontroering
gegeven had, en dat de vriendfehap, welke zij hare
moeder toedroeg, haar oogenblikkelijk had doen be-
fiuiten, om van haar voornemen af te zien." Zij be
kende ook, dat zij het mes gekocht had, kort vóór
dat zij naar huis was gekeerd. Ondervraagd zijnde
naar de drangredenenwelke haar tot die gruweldaad
hadden kunnen vervoeren antwoordde zijdat hare
moeder haar niets weigerde; maar dat dezelve haar
fomtijds beknorde en niet openhartig met baar fprak»
en dat haar dit niet beviel."
De redenen, waarom dit meisje voor het cour d'as-
fifes gebragt is, fchijnt te liggen in de zorg, welke
zij genomen beeft, om bet mes, hetwelk zij gekocht
