u
£f&' Ui
courant
n
J' "lfr;
/I
iul
i
ir; f
ALKM A ARSCIIE
B.
s'
1 1
4
k1
I
I l
-A y. V;;;
T*$~~
Ao, 1821:
BUITENLANDSCHE rerigten.
P R U I S S E N.
v; J
No, if.
den p MEh
mé
'f -V
I I f v
I I
dil
5v« 1
VAN MA A N D A
Beze COURANT wordt voor 'eene Stuiver an twee Penningen Uitgegeven.
KENNISGEVING.
URGEMEESTEREN der STAD ALKMAAR, ontvangen
hebbende eene Missive van den Heer Staatsraad Gouverneur van
Noord-Holland, in dsto 1 Mei 1821 No. Ts|| niet bijvoeging vsu
een afschrift van Z. H. E. Gestr. Circulaire van den denzelven
d>g No. i;f3f daar bij keH»is gevende, dat hij STAATSRAAD GOU-
VEUNhÜR op aanstaanden Woensdag den p» dezer des morgens
ten tien ure op het Stads-Huis te Alkmaar, met den Heer Inspec
teur-Generaal van 'sRyks Waterstaat, en den Heer Griffier der Sta
ten van Holland, zal vaceerenom met alle daar bij gemelde be
langhebbenden de nodige schikkingen te maks-n tot regeling def
Schadeloosstellingen welke aan dezelve, voor Amotien en Grond-
roeringen van Gebouwen en Gronden, welke ten gevolge der
door den Koning vastgestelde rigting van het Groot Arnsterdamsch
Kanaal benodigd zijn, zullen moeten worden toegekend.
Roepen bty dezen op alle Eigenaren van Gebouwen en Gronden,
welke, buiten de Stad Alkmaarmaar onder bet Territoir der
Stad in de voorschr. rigting van het gemeld Kanaal gelegen en ge-
amoveerd of vergraven zijn of nog zullen moeten worden, om
zich ten gemelden dage en ure, ten bovengemelden einde, op het
Stadshuis te Alkmaar, te vervoegen.
Alkmaar den 4* Mei 1821.
Burgemeesteren der Stad Alkmaar
P. dz SONNAVILLE, V*.
Ter Ordonnantie van Deselven
G. db HEER, Secretaris.
VERPACHTING.
-ïA/VNV»»
3URGEMEESTERÉN der STAD ALKMAAR maken bil d.
ze aan het publiek bekend, dat zij op Woensdag dsn i<5® Mei 1821
des middags ten if ure precies, ip het Raadhuis alhier, in het
Openbajr aan de meestbiedenden zullen Verpachten de VISCHRAN
KEN op de ZEE EK RIVIBR-VISCHMARKT binnen deze Stad
en zulks voor den Hid van één jaar, gerekend een «snvang te ne
men,met den is In 1 ij aanstaande, en zullende eindisei met der Dor
sten Junij Achttien Honderd Twee en Twintig.
De Conditiën van Verpachting zullen van Woensdag den ot dezer
lopende maand, tot den dag der Besteding, dageliiks (uitgezonderd
des Zondags) voor een ieder ter lezing liggen op het Secretarie de
zer Stad van des voormiddags tien tot ées namiddags twee ure.
Alkmaar den 1® Mei 1821.
Burgcmeestereti voornoemd,
P. de SONNAVILLE, vt.
Ier Ordonnantie van Dezelven
G. de HEER, Secretaris.
Berlijn, den 21 April.
Men vindt in onze Staats-courant het volgende opstel
Het mag ons heden vergund zjjn, eenen blik te werpen op den
stillen oord werwaarts wij onze beminden brengen tot den eeuwi
gen slaap: Wij versieren met zorgvuldigheid en met zinrijken smaak
al hetgeen zich in onzen levens-kring bevindt. Bal- en concert
zalen, Schouwburgen en publieke plaatsen, woon- en slaapsteden,
niets kan ons elegant genoeg ingerigt zijn: slechts de kleine ruimte,
waar wjj hier beneden het langste verwijlen, schijnt onze opmerk-
zaamhe'd rog ontgaan te zijn. Eene wandeling tusschen de graven
der ontslapenen is dikwijls meer waardig, dan het omzwerven van
de eene plaats Jes vermaaks tot de andere; wie kan echter de kerk
hoven thans gaarne bezoeken, waar het oog niets dan de afschrik-
kende Keelden der vergangelljkheidopgeworpene zandhoopen,
schrikkende en meestendeels mislukte standbeelden uit zand, steen
en hout ontwaart, doch vergeefs zoekt naar schaduw en andereaan-
minn ge voorwerpen.
D. bewoners der gezelschsps-eilanden beplanten hunne graven
H» nh',0men; i ?qrKe,D mec Woemen en welriekende struiken. De
Hernhutters omheinen hunne dooden met hagenén op de meeste
BINNENLANDSCHE BERIGTEN
NEDERLANDEN.
Brusizl, den 28 April.
Wij vernemen, dat de politie van Frankrijk, langs de geheel®
noordelijke grenzen, de signalementen van verscheiden Piemonte-
zen heeft gezonden, met last, om hem overaj, alwaar men heus
vinden mogete arresteren.
kerkhoven in Zwitserland bloeljen duizende bloemen rondom de rust
plaatsen der dooden, en het is aldaar eene aane aandoenlijke bezig,
heid der overgeblevenen, *s avonds na zonsondergang heen ce gaan*
en de bloemen der graven, waarin de hunnen slapen, te begieten.
Daar leven de dooden aanhoudend in het aandenken hunner nagelate
nen, daar verzamelen zich kineeren, bij plegtige avondstilte, rond
om het bloembed der overledene oudersdaar treedt de neergeboge-
ne moeder tot de bloeijende kleine legerstede van het vroeg verwelk
te kind en ontlast het bedrukte hart in tranen derwaarts begeeft
zich wat de dood in liefde gescheiden heeft, met vroome eenvou
digheid, en meent het gewonde hart te verkwikken, wanneer hec
zich versiert met bloemen van het graf der trouw en zuiver bemin
den; en het gevoel, dat de mensch van zulke avond-wandelingen
naar zijne woning medeneemtmag wei reiner en beter zijn, dara
dat, waarmede menigeen uit de danszalen en uit het spel- en drink
gelag naar huis tuimelt.
Daarom is het een zeer lofwaardig voorbeeld, dat in de laatsteis
tijd eenige steden des ryks gegeven hebben, die haren Godsakkerits
eenen hot veranderden. Den uooden zelf is het zekerlijk onverschil
lig, waar en hoe zijn stofgiyk deel begraven zij; doeh voor de be
teren ouder ons moet hec kerkhof eetie plaats zijn, waar zij in me
nige levensstonden gun.e verwijlen en zoo lang de mensch een
zitmeli'k wezen is, zal hem in de laatste «ogenblikken de dood min
der aangrimmen, wanneer hij weet, dat hij in een' aanminsigen hof
wordt gebragtwerwaarts vriendenen bekenden zich met vergenoe»
gen begeven, in plaats dat anders het akelige kerkhof met ge
heime ijzing ontvlieden. Om ecuter zulk eene, naar eenen hof ge
lijkende, begraaf plans in ge1'den siaat te houden, moet er een ei
gen hovenier aangesteld wordtin, die eene Bloem-kwekerij heeft, de
perken om en over de graven aanlegt, en op de sterfdagen der ont
slapenen, hunne eenvuudige gedenkteekenenwanneer het weder
zulks gedoogt, met nieuwe kranzen versierd.
Onder de buitenlancsche groute steden, die onlangs hierin uitge
munt hebben, staat Muncben boven san. Aldaar is de hatelijk®
beangstigende doodsakker in eenen aanminnigen rusthof herschapen.
De ring-muren z^Ju van binnen versierd met eenen zoom van lang
durende en bloemdragende stuiken; de paden met rozen, lavendel»
salie, rosmarijn «n dergelijk beplant; hier en daar bevinden zich
donker beschaduwde rustplaatsen voor hen, diek komen om de be
minden van hun hart hier te bezoeken, en stil en onbemerkt, hem»
die^onder hec gras voor hunne voeten ruse, in vrooineoverpeinzing
een aandachtig uur willen toewijden. Buiten de muren zijn rijen
en groepen 'van bconien beplantterwijl van binneu drie fonteinen
aangelegd zijn.
Het lij Is huiswssrvan aan beide zijden eene overdekte gaanderüf
met 94 Gritksch-Dorische Zuilen uitlooptbevat de vereischte za-
ien en ruimten tot plaatsing of stille bewaring der lijben, tot reg-
terlilk geneeskundige onderzoeking derzelve, tot het behandelen van
mogelijke schijndooden, enz. Wijders zijn in onderscheiden vertrek
ken die met glasdeuren voorzien zijn, zinnebeelden der opstanding»
b. v. de opwekking des jongeliugs van Nain, en dergelijken geplaatst;
terwijl aan de voormuur van het lijkbuis kleine nissen zijn gemaakt,
om in het vervolg daarin de borstbeelden van afgestorvenen, die door
deugd en kunde uitgemunt hebben, te kunnen plaatsen.
De arkaden, en de aan beide einden derzelve zich bevindende ka
pellen, zijn tot opneming van voornamere monumentenfresko-bee!-
den mozsïk-werltenziirijke opschriften enz., bestemd, zoodac
deze zuilen-gang voor de beeldende kunsten een uitgestrektschoon
oefenings-veidvoor de godsdienstigheid een stille, plegtige oord
ter stichting, en voor de verdiensten van ontslapene medeburgers»
een waardige tempel van dankbare herinnering zal zijn.
Mogten toch deze navolgenswaardige voorbeelden, eerlanv oofe
door onze steden en dorpen, een iegelijk naarmate van zijne krach
ten, gevolgd worden. Geenc groote kosten, maar wel eensgezind-
ne;d, kunde en smaak worden vereischt; de dankbare erkentelijkheid
van het publiek zal gewis nergens ontbreken."
(Hoe weinig stronkenmet hetgeen hier opgenoemd is, de alge-
meene gebruiken binnen ons vaderland! Niets onder scheidt de rust-
pi entten onzer afgestorvenen. Gedachteloos gaan wij over dezelve
Meen en wie zoekt tn hare nabijheid eenige weuschelijke gewaar-
worsiogen Plaatsen van schrik en ijzing zijn zijin de nachte
lijke eenzaamheiden de temeels, aan de verect ing van den Aller-
hoogsten toegeweidworden dan akelige spelonkenwaar deoden ver
derf gruwelijk schijnen te heerschcn Pan het christendom ontee-
rend, bijgeloof van nadeel voor de levenden aan onze gebruiken-
tevens nog verknechtbehoeven wij niet te gewagen. Mogt daarin
f eeniger tijd mede eene gewenschte verandering konten!}
ArnhCous
>,y*
v1
V
1