u £f&' Ui courant n J' "lfr; /I iul i ir; f ALKM A ARSCIIE B. s' 1 1 4 k1 I I l -A y. V;;; T*$~~ Ao, 1821: BUITENLANDSCHE rerigten. P R U I S S E N. v; J No, if. den p MEh mé 'f -V I I f v I I dil 5v« 1 VAN MA A N D A Beze COURANT wordt voor 'eene Stuiver an twee Penningen Uitgegeven. KENNISGEVING. URGEMEESTEREN der STAD ALKMAAR, ontvangen hebbende eene Missive van den Heer Staatsraad Gouverneur van Noord-Holland, in dsto 1 Mei 1821 No. Ts|| niet bijvoeging vsu een afschrift van Z. H. E. Gestr. Circulaire van den denzelven d>g No. i;f3f daar bij keH»is gevende, dat hij STAATSRAAD GOU- VEUNhÜR op aanstaanden Woensdag den p» dezer des morgens ten tien ure op het Stads-Huis te Alkmaar, met den Heer Inspec teur-Generaal van 'sRyks Waterstaat, en den Heer Griffier der Sta ten van Holland, zal vaceerenom met alle daar bij gemelde be langhebbenden de nodige schikkingen te maks-n tot regeling def Schadeloosstellingen welke aan dezelve, voor Amotien en Grond- roeringen van Gebouwen en Gronden, welke ten gevolge der door den Koning vastgestelde rigting van het Groot Arnsterdamsch Kanaal benodigd zijn, zullen moeten worden toegekend. Roepen bty dezen op alle Eigenaren van Gebouwen en Gronden, welke, buiten de Stad Alkmaarmaar onder bet Territoir der Stad in de voorschr. rigting van het gemeld Kanaal gelegen en ge- amoveerd of vergraven zijn of nog zullen moeten worden, om zich ten gemelden dage en ure, ten bovengemelden einde, op het Stadshuis te Alkmaar, te vervoegen. Alkmaar den 4* Mei 1821. Burgemeesteren der Stad Alkmaar P. dz SONNAVILLE, V*. Ter Ordonnantie van Deselven G. db HEER, Secretaris. VERPACHTING. -ïA/VNV»» 3URGEMEESTERÉN der STAD ALKMAAR maken bil d. ze aan het publiek bekend, dat zij op Woensdag dsn i<5® Mei 1821 des middags ten if ure precies, ip het Raadhuis alhier, in het Openbajr aan de meestbiedenden zullen Verpachten de VISCHRAN KEN op de ZEE EK RIVIBR-VISCHMARKT binnen deze Stad en zulks voor den Hid van één jaar, gerekend een «snvang te ne men,met den is In 1 ij aanstaande, en zullende eindisei met der Dor sten Junij Achttien Honderd Twee en Twintig. De Conditiën van Verpachting zullen van Woensdag den ot dezer lopende maand, tot den dag der Besteding, dageliiks (uitgezonderd des Zondags) voor een ieder ter lezing liggen op het Secretarie de zer Stad van des voormiddags tien tot ées namiddags twee ure. Alkmaar den 1® Mei 1821. Burgcmeestereti voornoemd, P. de SONNAVILLE, vt. Ier Ordonnantie van Dezelven G. de HEER, Secretaris. Berlijn, den 21 April. Men vindt in onze Staats-courant het volgende opstel Het mag ons heden vergund zjjn, eenen blik te werpen op den stillen oord werwaarts wij onze beminden brengen tot den eeuwi gen slaap: Wij versieren met zorgvuldigheid en met zinrijken smaak al hetgeen zich in onzen levens-kring bevindt. Bal- en concert zalen, Schouwburgen en publieke plaatsen, woon- en slaapsteden, niets kan ons elegant genoeg ingerigt zijn: slechts de kleine ruimte, waar wjj hier beneden het langste verwijlen, schijnt onze opmerk- zaamhe'd rog ontgaan te zijn. Eene wandeling tusschen de graven der ontslapenen is dikwijls meer waardig, dan het omzwerven van de eene plaats Jes vermaaks tot de andere; wie kan echter de kerk hoven thans gaarne bezoeken, waar het oog niets dan de afschrik- kende Keelden der vergangelljkheidopgeworpene zandhoopen, schrikkende en meestendeels mislukte standbeelden uit zand, steen en hout ontwaart, doch vergeefs zoekt naar schaduw en andereaan- minn ge voorwerpen. D. bewoners der gezelschsps-eilanden beplanten hunne graven H» nh',0men; i ?qrKe,D mec Woemen en welriekende struiken. De Hernhutters omheinen hunne dooden met hagenén op de meeste BINNENLANDSCHE BERIGTEN NEDERLANDEN. Brusizl, den 28 April. Wij vernemen, dat de politie van Frankrijk, langs de geheel® noordelijke grenzen, de signalementen van verscheiden Piemonte- zen heeft gezonden, met last, om hem overaj, alwaar men heus vinden mogete arresteren. kerkhoven in Zwitserland bloeljen duizende bloemen rondom de rust plaatsen der dooden, en het is aldaar eene aane aandoenlijke bezig, heid der overgeblevenen, *s avonds na zonsondergang heen ce gaan* en de bloemen der graven, waarin de hunnen slapen, te begieten. Daar leven de dooden aanhoudend in het aandenken hunner nagelate nen, daar verzamelen zich kineeren, bij plegtige avondstilte, rond om het bloembed der overledene oudersdaar treedt de neergeboge- ne moeder tot de bloeijende kleine legerstede van het vroeg verwelk te kind en ontlast het bedrukte hart in tranen derwaarts begeeft zich wat de dood in liefde gescheiden heeft, met vroome eenvou digheid, en meent het gewonde hart te verkwikken, wanneer hec zich versiert met bloemen van het graf der trouw en zuiver bemin den; en het gevoel, dat de mensch van zulke avond-wandelingen naar zijne woning medeneemtmag wei reiner en beter zijn, dara dat, waarmede menigeen uit de danszalen en uit het spel- en drink gelag naar huis tuimelt. Daarom is het een zeer lofwaardig voorbeeld, dat in de laatsteis tijd eenige steden des ryks gegeven hebben, die haren Godsakkerits eenen hot veranderden. Den uooden zelf is het zekerlijk onverschil lig, waar en hoe zijn stofgiyk deel begraven zij; doeh voor de be teren ouder ons moet hec kerkhof eetie plaats zijn, waar zij in me nige levensstonden gun.e verwijlen en zoo lang de mensch een zitmeli'k wezen is, zal hem in de laatste «ogenblikken de dood min der aangrimmen, wanneer hij weet, dat hij in een' aanminsigen hof wordt gebragtwerwaarts vriendenen bekenden zich met vergenoe» gen begeven, in plaats dat anders het akelige kerkhof met ge heime ijzing ontvlieden. Om ecuter zulk eene, naar eenen hof ge lijkende, begraaf plans in ge1'den siaat te houden, moet er een ei gen hovenier aangesteld wordtin, die eene Bloem-kwekerij heeft, de perken om en over de graven aanlegt, en op de sterfdagen der ont slapenen, hunne eenvuudige gedenkteekenenwanneer het weder zulks gedoogt, met nieuwe kranzen versierd. Onder de buitenlancsche groute steden, die onlangs hierin uitge munt hebben, staat Muncben boven san. Aldaar is de hatelijk® beangstigende doodsakker in eenen aanminnigen rusthof herschapen. De ring-muren z^Ju van binnen versierd met eenen zoom van lang durende en bloemdragende stuiken; de paden met rozen, lavendel» salie, rosmarijn «n dergelijk beplant; hier en daar bevinden zich donker beschaduwde rustplaatsen voor hen, diek komen om de be minden van hun hart hier te bezoeken, en stil en onbemerkt, hem» die^onder hec gras voor hunne voeten ruse, in vrooineoverpeinzing een aandachtig uur willen toewijden. Buiten de muren zijn rijen en groepen 'van bconien beplantterwijl van binneu drie fonteinen aangelegd zijn. Het lij Is huiswssrvan aan beide zijden eene overdekte gaanderüf met 94 Gritksch-Dorische Zuilen uitlooptbevat de vereischte za- ien en ruimten tot plaatsing of stille bewaring der lijben, tot reg- terlilk geneeskundige onderzoeking derzelve, tot het behandelen van mogelijke schijndooden, enz. Wijders zijn in onderscheiden vertrek ken die met glasdeuren voorzien zijn, zinnebeelden der opstanding» b. v. de opwekking des jongeliugs van Nain, en dergelijken geplaatst; terwijl aan de voormuur van het lijkbuis kleine nissen zijn gemaakt, om in het vervolg daarin de borstbeelden van afgestorvenen, die door deugd en kunde uitgemunt hebben, te kunnen plaatsen. De arkaden, en de aan beide einden derzelve zich bevindende ka pellen, zijn tot opneming van voornamere monumentenfresko-bee!- den mozsïk-werltenziirijke opschriften enz., bestemd, zoodac deze zuilen-gang voor de beeldende kunsten een uitgestrektschoon oefenings-veidvoor de godsdienstigheid een stille, plegtige oord ter stichting, en voor de verdiensten van ontslapene medeburgers» een waardige tempel van dankbare herinnering zal zijn. Mogten toch deze navolgenswaardige voorbeelden, eerlanv oofe door onze steden en dorpen, een iegelijk naarmate van zijne krach ten, gevolgd worden. Geenc groote kosten, maar wel eensgezind- ne;d, kunde en smaak worden vereischt; de dankbare erkentelijkheid van het publiek zal gewis nergens ontbreken." (Hoe weinig stronkenmet hetgeen hier opgenoemd is, de alge- meene gebruiken binnen ons vaderland! Niets onder scheidt de rust- pi entten onzer afgestorvenen. Gedachteloos gaan wij over dezelve Meen en wie zoekt tn hare nabijheid eenige weuschelijke gewaar- worsiogen Plaatsen van schrik en ijzing zijn zijin de nachte lijke eenzaamheiden de temeels, aan de verect ing van den Aller- hoogsten toegeweidworden dan akelige spelonkenwaar deoden ver derf gruwelijk schijnen te heerschcn Pan het christendom ontee- rend, bijgeloof van nadeel voor de levenden aan onze gebruiken- tevens nog verknechtbehoeven wij niet te gewagen. Mogt daarin f eeniger tijd mede eene gewenschte verandering konten!} ArnhCous >,y* v1 V 1

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1821 | | pagina 1