ALKMAARSCHE c 0 A N CS, "tST*bii ltI iVinJ^ÏLEngfland kan y èene andere ™'>ze veël dienst aan rfej WrT* kennisgeving. 15 URGEMEESTER em WETHOUDEREN der STAD ALKMAAR, krengen bij deze ter kenmsse van de houders der Obiigatien, een lasten dezer Stad i Dat de Interessen verschenen töt en rriet den 3ie December 1830, dagelijks ter Thesaurie worden betaaldwordende voorzegde houders der Obiigatien verzocht, door eene jpoedige af haling van hunne te goed hebbende Interessen, de goede orde in de Stedelijke Admini stratie te helpen bevorderen. - En noodigen de Leveranciers ten dezen uit, óm hunne Rekenin gen ten spoedigste bij den Stads Architect te bezorgen/ daarzijdoor verzuim hieraan te voldoenaan zich zeiven zullen' te wijten heb ben, wanneer zij niet met de overige worden voldaan» Alk-maarden 8e Januarij 1831; Burgemeester en IVetheudercn voermemd, fir Staatsraad Burgemeester FONTEIN VERSCHUIR, Ter Ordonnantie van Dezelven bij absentie van den Secretaris S. C. S. HOLLAND. BÜITÈNLANDSCHÈ BERIGTEN. Van tijd tot tijd vernieuwen de dagbladen der overdrevene vrijzin- fligen iiuune aanvallen op den Prins de Talleijrand 9 wiens benoeming tot I' ranselt Gezant te Londen van den aanvang af hunne ontevreden, beid verwekt heelt, omdat zij in de vroegere loopbaan en gedragin gen van dien staatsman genoegzame redenen meenden te vinden, om te twijfelen of hij wel opregtélijk aan de tegenwoordige orde van Zaken gehecht zijn en de belangen van het herboren Frankruk behar tigen zoude. Bij gelegenheid dat de Courier Francais dezer dagen n:euwe yer wijten aan genoemden gezand deed over zijne houdnig op het kon- gres te Weenen., in den jare 1814, heeft een der andere dagbladen, betwcik volgens 'sommigen dikwerf de gevoelens des bestuurs moet uitdrukken, de verdedgwg van den Prins op zich genomen, en on der anderen aangevoerd, dat er voor het gezantschap te Londen geen geschikiér persoon had kunnen gevonden worden, dan de Heer ie Talleyrand j omdat deze, kort naden va! van Buonaparte; eene toenaderingen zelfs een geheim verdrag tusschen Frahkrijk en En geland had weten tot stand te brengen. Dit gaf regt om te ver wachten, dat het hem ook thans zoude gelukken, de beide Rijken door naauwe banden aan elkander te verbindenen 111 het staatkun dige éeue lijn te doen trekken; iets hetwelk voor Frankrijk in de tegenwoordige omstandigheden van het hoogste gewigt was. De Gazette de France die van elke gelegenheid om de nieuwe Fi-arische Staatkunde te gispengretig gebruik maaktneemt daartoe ook uit deze redenering aanleiding, en betoogt, hoë dwaas het is, te verwachten dat Enge/and, hetwëlk steeds de mededinger en na tuurlijke vijand van Frankrijk geweest is, zich, thans opregtelijk met hetzelve zoude Verbinden en hoeveel rëden Frankrijk heeft, om te duchten dat zoodanige verbintenis tot deszelfs eigen nadeel zoude tiuioöpeh; Dé esnige redenivelké de Gazette voor het sluiten van een zoo naauw verbond met Engeland weet te bedenken is de vrees voor eene vereen ging der óverige gróote Mogendheden niet bet doel, om Beigie eu Holland weder aün elkander te hechten, ten einde het gehe» koosde oude denkbeeld van een sterke vodrmuuf tegen Frankrijk niet te moeten Opgeven. In deze veronderstelling, welker ongegrondheid zij cchtér erkent, redeneert de Gazette, en komt cot het besluitdat Engelandhetwelk in deszelfs tegenwoor- dige toestand aan de overige Mogendheden geeneii krachtdadige bij stand kan verieeneuzich alleen met Frankrijk zoude verbinden, om hetzelve werkeloos te houdenof om bij slot van rekeningvoort oeeien voor zich te erlangen, welke Frankrijk aan hetzelve zoude moeten, verschaffen. V S«JertJohn Buil aan iager wal is," zegt het Fransche dagblad, beoben de overige Mogendheden van deszelfs medewerking meer schade dan voordeel te verwachten. Ingeval van eenfen oorlog der Mogendheden tegen Beigie, zoude de ecnige dienst, welke Enge land konde bewijzen, in eene afwending aan de zeekant, in het ver woesten tier Belgische zeehavens en het wegnemen der Belgische koopvaarders bestaanmaar dit kan Holland even goed c'oan Èenen kuttdigen krijgsoverste zoude Engeland kunnen leverenwant dien heeft het zonder tegenspraak ma r hij is de e enige niet in Europa, en' de andere overtreffen hem daarin, dat zij krijgslieden hebben óm aan te voerenterwijl Engeland maar juist zoo veel krijgsvolk heeft als voor de verdediging der drie koningrijken volstrekt noodig is. j J '1» ,ew,,zen' door zich aan Frankrijk te hechten, döor dat Rijk va, alle aanspraak op het Belgiscn grondgebied te doen af- zien en door desze.fs kracht tegen te houden. Deze handelwijze °hej vnnrd '§el0n^-' deszelts u'gL'!'woord'gen benarden toe sta d het voordee gst zijnwant liet zoude geen geJd behoeven te bejaica van deszelfs voorwaarden. Dit is een uitstekend middel om in elk geval te. winnenzonder iets dj* het spel te zettene» om zijne onmagc te verbergen. Indien de Engelsche dagbladen eenen toon voerdendie meey aan het tegenwoordige Engeland voegde, dan zoude men over de staatitunde van dat land welLgt niet zulk een hard oordeel vellen, maar het is noodig eens een antwoord te geven aan degenen, die zonder ophouden predikendat geen Vorst in geheel Europa eene® öorlog zoude durven beginnenzonder de toestemming van Enge land. Die taalhoewel altijd ongepastkonde men nog aanhooren toen alle oorlogen met Engelsch geld bekostigd werdenmaar thans is zij ondragelijk, nu dat Rijk geene legers en geen geld meer kan leverennu het tot eene arglistige staatkunde zijne toevlugt moet nemen, om uit de oorlogen op het vaste land nog eenig voordeel to trekken. Engeland is voor Europa niet meer, wat het in de vorige eeuw was. De Mogendheden van het vaste land kunnen het thans zeer wel zonder hetzelve stellen. Indien Engeland de verdragen wilde schendenwaarop het tegenwoordig staatsregt berustdan brengt hec zich zelf ten val; en indien het gebeure, hetgeen zeer onwaarschijn lijk Js, dat de Mogendheden zich verbonden, otri Holland eu Beigie weder te vereenigendan Zouden zij Zeer spoedig niziendat En. gelands medewerking hun meer nadeel dan voordeel zoude aanbrengen, Wat de vriendschap van Engeland met Frankrijk betreftzoo zal het ons zeer verheugen të ziendat de EngeBche zeemagt dea opkomende bloei der Fransche beschermtdat het kabinet van Lon den tot de welvaart van den handel en de volkplantingen van Frank rijk medewerkt, en dat het geheele Engelsche volk ons het voortdu rend oezit van Algiers gunt eu toewenscht Deze naauwe vereeniging van twee Rijken die altijd naijverig op eikander geweest zijn, zal voor de Staatkundige wereld een zeer stichtelijk schouwspel opleveren, tot dat de uiikomst zal ieeren» weike der beide partijen door de andere is misleid geworden." BINNENLANDSCHE BERIGTEN. Bii eerien brief van den Generaal - majoor Dibbits, opperbevelhebi ber der vesting Maastricht, van den ssstsn dezer, werd bereids aangekondigd, dat de opstandelingen ongeacht de bestaande wapen, schorsing, die plaats met sterke mag: nadercien, en dat, onder ande ren, de post uit Aken, te Keer, ja' uur van Maastricht, deu °ehee- Ien dag was aangehoudenzoodat hijin stede van des mórgen» vroegeerst laat in den avond wits aangekomen. Thans beri t ge noemde opperbevelhebber, onder dagteëkening van den 23stën dezer» dat het dien morgenbij gelegenheid eener sterke verkenning onder bevel van den Kolonel von Quadtop den weg naar Mee sen tot een gevech, tussëhcn s Konings troepen en de opstandelingen was gekomen. Op onze troepen was het eerst vuur gege enwaarop de mui- ceiingen uit hunne posmen aldaar zijn verdreven. Het halve flank- bataillon der 8ste afdeeling Infanteriehoewel alle jonge soldaten heeft zich dapper gedragen. Een eskadron kurassiersonder kom! rnando van den Ritmeester Morbotter, heeft niet kunnen chargeren, uit hoofde van Het doorweekt tearein» De iste Luitenant Clement van het 3de bataillon veld-artilleriemet 2 zesponders, heeft zich mede onderscheiden; Zes man van de 8ste afdeeling, waaronder twe© onder - officierenmitsgaders twee kanonniers, zijn gekwest. Eea enkel korporaal is achtergeblevenen in handën der muitelingen ge vallen; De laatste hebben vele dooden en zwaar gekwetsten. Twaalf krijgsgevangenen zijn te Maastricht binnengebragt. De Generaal geeft de verzekering, dat van onze zijde de wapenschorsing in geenen deela is geschonden, doch dat het al meer en meer naderen der opstande lingen aiie verkenning uit de vesting ten laatste geheel zou hebben belet. bit eën bëfigt vart dea Generaal - majoor Dibbetsopperbevelheb ber van Maastnchf, van cien 2sstën en 2<Sscen December; is, op nieuw gebleken, dat de bewegingen der muitelingen op die vesting meer en meer toenemendat zij op allerlei wijze de maatregelen van veiligheid trachten tegen te gaan, wélke ieder vesting-kommandant ver- jpligt is te nemen, en dat zij. te dien aanzien, geen acht hoegenaamd i schijnen cé skan óp de bestaande wapenschorsing. Er was bevel gegeven, leest men in dit berige. tot het afbre- ken van twee htnzen op den weg van Meersen en één op die viti Schaan, welke het vrij gèzigt der vesting belemmerdenen voorna melijk konden dienen, om gemaskeerde batterijen op te werpen; dan zulks werd door de muitelingen aan de eigenaars in den loop van den «jasten December belet, en men heeft zich dué aan onze zijde vérpligt gevonden zulks door het aanbrengen en doen springen van projectiles, brandstoffen als anderzinS te bewerkstelligen. „Tot dat einde zijn in den morgen van den 2östen December uitgerukt de troependie als mobiele kolonne dienst doen, onder be». vel van den Kapitein fiuycier het eerste bataillon der 13de afdeeling Infanteriegekomman» deerd door den Majoor Akmoia reserve latende twee kompaan»*# Vau MAANDAG D*a 10 J A N U A R ff. Deze Courant wordt geregeld eens in de week til wel op Maandag voor de Prijs van 6 Centen uitgegeven. b u »-■rrr- - -

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1831 | | pagina 1