t mi.
ALKMAARSCIIE
C 0 U R A N
V m
- I i
M a h n a g
22 Fcbruarij.
Langdurig- Gcslrciige Winters.
tl xSW**
^"'-TSfJÜÊ
■:;y^
j\To. O
OVERZIGT DER SEDERT RUIM EENE EEUW PLAATS
GEGREPEN HEBBENDE
beze Courant wordt eens in de week en wel
ellen Maandag, voor de Prijs van 6 Centen
uitgegeven.
J." ,*r
De Trijs der Advertenticn van 1 tot 5 re
gels is één Guldenen voor eiken regel meer
20 Centen, behalve 3o centen zegelregt voor
elke plaatsing.
V,1
I URGE MEE STER ra WETHOUDERS der Stad ALKMAAR,
hebben het noodzakelijk geoordeeld, bij de voortdurende strenge
koude, hunne Ingezetenen aan het behoorlijk deen vegen en schoon
houden van doezel ver schoorsteenen met aandrang te moeten her
innerenen hun, bij het verwarmen van derzelver woningen, de
meestmogelijke voorzigtigheid aan te bevelenopdat deze stad moge
bewaard blijven voor de zoo onberekenbare gevolgen, welke door
het ontstaan van brand, op een tijdstip als het tegenwoordige, waar
in het blusschen van dezelve zoo moeijoljk is, zoude kunnen wor
den te weeg gebragt.
Alkmaar, den 29st0" December 1840.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
F. C. W. DRÜIJVESTEIJ N.
Ter Ordonnantie ran de zeiven
De DIEU FONTEIN VERSCHUIR.
NATIONALE MILITIE.
LIGTING 1841.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der StauALKMAAR,
verwittigen mits deze alle belanghebbende ingezetenen derzelve Stad
ten Jurisdictie, dat de Alphabetische Naamlijst, van alle de Personen
die aan de ligting der Nationale Militie van dit Jaar moeten deel
nemen, ter visie van elk en een iegelijk zal liggen op het Raad
huis dezer Stad, van Dingsdag den 16''en Februarij tot en met Maan-
da" den l8ten Maart aanstaande, des morgens van tien tot des namid
dags twee urede Zondag uitgezonderdten einde een ieder in
staat zoude zijn, om, ingevaile hem op die Lijst eenige Personen of
omstandigheden mogten voorkomen die op dezelve nog zouden be-
hooren te worden aangeteekendof daarvan moeten worden wegge
laten daarvan aan den lieer Militie - Commissaris kennis te geven
met last aan de Lotelingen voor de ligting des loopenden jaarsom
zich op Dingsdag den 2(l™ Maart aanstaande, des voormiddags ten
tien ure te bevinden op het Raadhuis voornoemd, ten einde aldaar
voor den dienst der Nationale Militie te loten, en redenen van Vrij
stelling hebbende, die alsdan op te geven, alsmede om de bewijzen
tot staving derzelve, bij de Wet gevorderd, uiterlijk binnen vijf
iagen, na de loting, te bezorgen ter Secretarie dezer Stad,
Alkmaar, den KW» Februarij 1841.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
F. C. W. DRU1J VE STEIJN.
Ter Ordonnantie van dezelven
Br DIEU FONTEIN VERSCHUIR.
BINNENLVNDSCHE BERIGTEN.
In de Staats-Courant leest men
a Naar men verneemt, hebben alle de godsdienstige gemeenten in
Amsterdam zich te verheugen in de vrijzinnigheid van eenen
israëlitischen stadgenoot, die, bij uitersten wil, aan de armen en
weezen van alle gezindheden aandoenlijke blijken naliet van zijne
algemeene menschenliefde. Deze waardige man is de bekende ju
welier El kan Jacob Levie de Vries-, in de laatstvorige week hier
ter stede, alwaar zijne familie gedurende ruim 150 jaren in paarlen
en edelgesteenten eenen aanzienlijken handel dreef, in 79jarigen
ouderdom overleden. Zonder door. uiterlijke praalvertooning eenig-
zins de aandacht op zich te vestigen, volgde hij zijne werkzamen
aard en schranderen koopmans-geestdie zijn alomme bekend huis
nog aanmerkelijk in aanzien verhieven, en zijn aanzienlijk ouderlijk
vermogen grootelijks vermeerderden. Ofschoon blijvende binnen den
kring zijner dadelijke betrekking was de heer de Vries steeds vaar
dig om vrienden en bekenden in eerlijke zaken en ondernemingen
hij te staan met raad en daad; terwijl zijne beurs altijd, zonder
aanzien van godsdienstige of staatkundige gevoelens ter ondersteu
ning van hulpwaardige ongelukkigen geopend was. Zijne edele ge
voelens blinken, onder anderen, daarin uit, dat hij onder het drie
tal executeuren zijner laatste wilsbeschikking ook benoemd heeft
twee bediendendie lange jaren op zijn kantoor zijn werkzaam ge
weest; dbch meer bijzonder nog daarin, dat hij, zoo wij vernemen,
omstreeks de helft van zijn vermogen tot liefdadige einden bestem
mende, geeue enkele godsdienstige geziendheid hier ter stede heeft
voorbij gezienmaar de armen en weezen van ieder hunner door
meer of minder aanzienlijke legaten heeft bedacht. De nagedachte
nis van dezen aehtenswaardigen man zal buiten twijfel door velen
der beweldadigden in stilte gezegend worden, maar hetgeen wij
deswege vernomen hebben ook openlijk te vermelden, is ons eene
behoefte. Moge het edel voorbeeld, door hem gesteld, vruchtbaar
zijn in navolging, en de achting, zijner gedachtenis bewezen, bij
andere de zucht opwekken om gelijke achting' waardig te worden."
MENGELINGEN.
Ter gelegenheid van den gestrengen winter van 1829/1830deel
den wij het volgende artikel mede (zie Handelsblad 27 Februarij 1830),
hetwelk wij ook thans gelooven niet belangstelling te zullen wor-
déh gélezon, eii het dus niet ongepast achten ook hij dér tegeu-
woordigen zoo buitengewoon gestrengen en langdurigen winter deze
herinneringen te reproduceren.
De tegenwoordige winter biedt ons eene allezins voegzame gele
genheid aan, om ons de vroeger sedert een tijdvak van ruim 100
jaren plaats gehad hebbende gestrenge winter - saizoenen voor den
geest te roepen. Na dien van 1794 en 1795, grievender memorie,
welke wij gewisselijk, om dien niet te vergeten, niet behoeven te
herdenkendie ons over de bevroren waterenmet ruiterij en voet
volk-legers, grof geschut met legerwagens en caicons, de steeds zich
vernieuwende drommen van zoo hongerige en dorstige als naakte
en berooide, van eene, heiligschennend met den naam van: vrij
heid" bestempelde drieste losbandigheid dronken broeders" aan
voerde, van wier overkomst de tot in 1813, ons opgeladen wrange
gifvrucht gevolgen na zich sleepte, die den vrijen Nederlanderen
tot op het laatste nakroost, zoo niet het vuur der wraak, althans
het diepste gevoel van verafschuwing der gruwelen van volksver
deeldheid, het, onder Oranjes Je maintienaraieeuwig vast te hou
den concordia res parvae crescunt" zullen in de ziel griftenna
dien zoogenaamde Franschen" winter, is het laatst ons heugende
der boven gedachte, gestrenge jaargetijden, dat van 1798 op 1799
wanneer wij de wel felle maar slechts kortstondige winters van 1811
op 1812 en van 1823 op 1824 in dit ons overzigt van, ook bijzon
der om dorzelver langen duur, gestrengen winters niet in rekening
bréngen.
Tot dit overzigt meenden wij het volgende, dezer dagen in den
OosLeurijksclie Beobachter voorkomende artikelvoegzaamst onzen
geëerden lezeren te kunnen mededeelen. Welligt moge daardoor
deze of geeue onzer deskundige landgeuooten genoopt worden om
de over deze winters ook in ons land opgeteekende waarnemingen
als nadere bijdrage ter aanvulling tot een meer volledig verslag,
goedgunstigst ons te doen geworden
De strenge koude in het jaar 1798 nam eerst omstreeks het ein
de der maand December eenen aanvang, en eindigde met het begin
der maand April. Op den 28sten December 1798 daalde de ther
mometer van Reamner tot 18°3', hetwelk de laagste stand was, die
sederst zestig jaren op het Weener observatorium alstoen was waar
genomen geworden. (In het tegenwoordige jaar 1830 teckende de
zelfde thermometer aldaar op 30 Januarij 17°). Te Augsburg had
men in bovengezegd jaar (1798) 25°, te Abo 37°, te Tornea in Lap
land 42°.
De winter van 1788 op 1789 was door geheel Europa zeer koud.
In Midden-Duitschlaud had de ijsbedekking der groole rivieren ver
scheidene voeten dikte; de zee zette zich vast aan de noordelijke
kusten van Frankrijk, en over de anders snel slroomende Rhone
werd gereden met slee en paard. Te Parijs stond ten 12 ure des
middags de thermometer op 10°; de laagste stand aldaar was 17°4';
te Weenen 17°; te Warschau 26°2', en te Bazel 30°.
De winters van 1782 op 1783 en van 1783 op 1784 onder
scheiden zich door derzelver langdurigheid en veelvuldig sneenwen
ten welker gevolge in het laatstgenoemde jaar, die verwoestende
overstroomingen ontstonden, welke velen onzer lezers zich nog le
vendig herinneren zullen. De teermometer te Weenen 14°5' Parijs
20°, en den Elzas 24°.
De sedert eene eeuw plaats gehad hebbende allergestrengste win
ter was die vau 1739 op 1740. Omstreeks het einde van October
volgde schier plotseling de vorst op eenen ongemeen heeten zomer.
Reeds op 5 November 1739 waren genoegzaam al de rivieren van
Duitschland vastgevroren. De Newa bij Petersburg was gedurende
162 dagen, (tot op 26 April 1740) digtgevrorenen gedurende meer
dan 2 maanden reed men met zwaar beladen vrachtwagens over de
Oostzee; in bet Zuidelijk Duitschland bevroren alle vijvers en water
kommen tot op den bodem toe, en in Spanje lag zelfs het vlakke
land met 10 voet lrooge sneeuw overdekt. Vele honderden reizi
gers vroren op de groote landwegen dood, en eerst in het daarop
volgende voorjaar werden hunne lijken onder de diepe sneeuw ge
vonden. Paarden en runderen vroren op de stallen dood, bei ten
en hazen lagen op de velde bevroren, en de door honger en koude
afgemartelde vogelen lieten zich met de bloote hand vangen. Nog
in het midden van April was de koude zeer fel in Engeland en m
Duitschland. In dat jaar werd op de Newa het bekende ijs-paleis
opgerigthetwelk 52 voet lengte, 16 voel breedte en 20 voet hoog
te had', en welks koepelvormig dak insgelijks uit 5 voet dikke ijs
klompen was opgebouwd.
De winter van 1728 op 1729 was, uithoofde van deSzelfs langen
duur en felle vorst, bijzonder merkwaardig. Dezelve duurde van 25
November 1728 tot op 1 Mei 1729, derhalve 157 dagen voort. Nog
in het midden van Maart was de Oostzee geheel met ijs bedekt De
Donau bij Weenen dooide tweemalen weder open en vroor voor dó
derdemaal omstreeks het einde van Maart weder vast. De laatste
ijso-angbij welken zich de schotsen omstreeks Weenen tol meer dan
15°ellén ophoogden, had verwoestende overs troomingeij van den Do.
