i
CClcücl»jKsche ücritjïeti.
pkijisseiv.
Y
delt al zeer onstaatkundig. Daarom keurde Ratazzi zijne
woorden ook ten sterkste af, en daar had hij als Italiaansch
Minister groot gelijk in. Men kan het uitspreken afkeuren
van woorden, van welker waarheid men overigens volkomen
overtuigd is. Daarom keuren wij de handelwijze van Gari
baldi ook af, ofschoon wij er ons niet over verontwaardigen.
Wie dan verontwaardigt zich? Ie Monde en de andere
heftige voorstauders van 's Pausen wereldlijk gezag. Nog-
tans gelooven wij, dat juist van deze zijde den Keizer meer
dan eens verweten is alles wat Garibaldi hem ten laste heeft
gelegd. Maar 't is gansch niet onverschillig, wie iets
zegt. Garibaldi is een vrijbuiter, een roover etc., en daarom
moet men zich over alles wat hij zegt verontwaardigen.
Garibaldi heeft Erankrijk beleedigdzegt le Monde. Ei
eisedert wanneer beschouwt gij den Keizer en Erankrijk
als één Wij hebben slechts vau den Keizer liooren spre
ken. Acht gij in den Keizer Erankrijk beleedigd? YVaar
was dan uwe verontwaardiging, toen Napoleon door de gees
telijkheid bij Pilatus werd vergeleken? Wij voor ons
hebben op deze vergelijking geen aanmerking gemaakten
zullen die ook nu niet maken op de woorden van Garibaldi.
Mil toorlen liisst sich tref/lick streiten. Dat is ons gebleken
bij de erkenning van het Koninkrijk Italië door Pruissen.
O welk een strijd over voorwaarden bedenkingeninwilli
gingen bezwaren, geruststellingen, voorbehoud, waarborgen,
inlichtingen ophelderingenverklaringenverzekeringen
concessiëiienz. enz. lie gewetens der diplomaten zijn ge
rustgesteld. Hoort slechts Graaf BernslorJJ'inliet Pruissisclie
Huis der Afgevaardigden, waar hem door deu leider der Ka
tholieke partijden heer Reichensperger, inlichtingen gevraagd
worden omtrent die erkenning. Pruissen heeft wel het Ko
ninkrijk Italië erkendmaar geenszins het nationalit.eits-be-
ginsel, door welks toepassing het ontstaan is. Eu de voor
waarden zij zijn in de gewisselde stukken te vinden. De
gewisselde stukken! Wat was hier een rijkdom van woor
den noodigom niets te zeggen en toch den schijn te heb
ben van iets te zeggen. 0 meesterstuk van staatkunde!
Begrijpt eens: eigenlijk gezegde voorwaarden heeft Pruissen wel
niet gesteld, maar het wenschte toch de verzekering te ont
vangen dat door de Italiaansche Regeringmet name ten
aanzien van Rome en Venetië, een vredelievende en behou
dende poliliek zou worden gevolgd. (De uitdrukking '/be
houdende politiek" is hier waarlijk naïf; welzeker, als Italië
Rome en Venetië maar heeftEn wat antwoordt de Ita
liaansche Regering? Dat Koning Victor Emmanuel niets liever
verlangt, dan dat zoowel de Veuetiaauselie als de Romeiusehe
kwestie langs den diplomatieken weg en tot genoegen van
alle partijen zal worden beslist. Nu, maar waarlijk, dat
antwoord is voldoende en geruststellend. Die goede Victor
Emmanuel! liever langs den diplomatieken weg dan door
oorlog, en dan nog wel tot genoegen van alle partijen. Hoe
is 't mogelijk Maar dat is de vredelievendste menseh ter
wereld
Ondanks alle regenbuijen en bedorven toiletten is liet
feest te Frankfort luisterrijk gevierd en plegtig gesloten.
Merkwaardig, maar voorrl behartigenswaardig, is de toespraak
van Hertog Ernst van Sakseu-Coburg. Door de opngting
vun dè Duitsclie Vereeuiging van scherpschutters op zijn
raad zegt hij is een vaderlandsche daad gepleegd.
Hij spoort de leden aan, er nog een te plegen, en die is:
dat, zij getrouw blijveu aan het vaste beginsel vau 't Duitsch
Verbondhet prijsgeven van zelfzuchtige oogmerkentot
bevordering van liet groote en magtige beginsel des alge-
meenen welzijushet kweeken dier eensgezindheid ter wier
eere zij in de laatste dagen zoo menig woord gesproken en
zoo menig lied aangeheven hadden. Dat die raad niet
overbodig is, is op het feest zelf weder duidelijk geworden. Met
echt Dmtsche gemoedelijkheid stelde de heer Metz uit Darm
stadt een dronk in op het vereenigde Duitscliianü - na
tuurlijk cu was daarbij indachtig aan de drie Duitsclie
kinderen der smartwaartoe hij niet alleen de Keur-Iiessen
en de Sleeswijk-IIolsteinersmaar ook de Oostennjksche
lijdenskkderen rekende. Een Oostenrijker, de heer llildhauer,
gaf daarop in vrij warme taal ten antwoord, dat de Ouitscliers
den gehandeld hébben. Men stelle zich eens den volgenden ge
dragslijn voor. Om de afgescheiden Staten te bevredigen
wordt allereerst hunne onafhankelijkheid erkend. Daarna
wordt van hen gevorderd beperking der slavernij tot de
Staten, waar zij thans gevestigd is; geene uitbreiding tot
nieuwe Staten of territoriëuhetgeen bijzonder ten aanzien
vau nieuwe annexatien van Mexicaansche provinciën van
belang zou zijn; geheel weren van den slavenhandel; ophef-
ting (afthans langzame) der groote slaven-aanfokkingcn in
de Midden Statenverzachting der wetgeving omtrent de
slaven toezigt op do meesters beperking hunner bevoegd
heid ten aanzien vooral van tuchtiging en verkoopzorg
voor eeuig onderwijs aan de slaven enz.; in het algemeen
aanvankelijke hervorming en voorbereiding van latere eman
cipatie. Deze vordering wordt ondersteund door bedreiging
van krachtige maatregelen van bedwangwelke naarmate van
den onwil der afgescheiden Staten om daaraan te voldoen in
uitvoering worden gebragt.te weten bijv, algemeene blok
kade der havens, riviermondingen en kustenliet tijdelijk in
beslag nemen van alle schepen, liet afbreken van alle betrek
kingen het omsluiten der afgescheiden Staten door een al
gemeen cordon te land en te water, waardoor alle in-en uitvoer,
alle gemeenschap met. het buitenland zou ziju afgesneden,
inroeping der hulp te dieu einde van Engeland en Erankrijk,
die reeds om hun fatsoen ceuige medewerking zouden
moeten verkenen en van alle andere daartoe bereide
Staten. Blijkt hetdat de krachtige uitoefening deze
maatregelen, ook bij verdere voortduriugde afgescheiden
Staten niet tot het voldoen aan de vordering zal nopen, of
komen deze Staten zelve in gewelddadig verzet, alsdan wordt,
tegen hen oorlog gevoerd, doch op de minst bloedige wijze.
Ale groote of belangrijke zeeplaatsen, bijv. N. Orleans,
Charleston Savannah Norfolk enz. worden bezet en tegen
aanvallen van den landkant versterkt, evenzoo alle gewigtige
plaatsen op de landgrenzen (bijv. St. Louis, Louisville). Op de
groote rivieren gelijk vooral de Mississippi, varen scheeps-
maglen heen qn wederbeletten daar alle scheepvaart en
verkeer, nemen alle zich daar vertoonende schepen 111 beslag.
Wist dan liet Zuiden, dat de Noordelijke Staten, en in hun
in Oostenrijk zeer gelukkig en te vreden en daarbij zeer ge
hecht waren aan hunnen Keizer, waarom zij dan ook het
medelijden van den heer Metz minder noodig hadden. Zie
daar wederom hetzelfde verschijnsel als in 1848. In plaats
van in waarheid eenige eenheid in Duitschland te vestigen
althans een kern te vormenwaaraan men zich kon aanslui
ten. droomt men dat die eenheid reeds bestaat, en zou er
de geheele wereld wel in willen opnemen. Sein Vatcrland
musz grószer sein, heet het steeds. Nu moet, ook Oostenrijk
dien zegen deelenen men belooft, dat in het volgende
jaar de Duitsclie vlag vrij over Sleeswijk-IIolstein zal waaijeu.
't Is wonder, dat men deu Duitsclieu hemel ook niet reeds
weder voor Nederland geopend heeft. Wij zouden aan al die
driftige menscheu den raad willen geveual vast het Duit
sclie Vaderland te stichten en ons zijne heerlijkheid te aan
schouwen te geven. Waarschijnlijk komen wij dan wel uit
eigen beweging verzoeken om er in opgenomen te worden.
Meer en meer wordt het duidelijk, dat het Eransche leger
in Mexico in hoogst moegelijke, omstandigheden verkeert, en
werkelijk gevaar loopt van de kust afgesnedenen daardoor
van levensmiddelen verstoken te worden. De Generaal Eorey
vertrekt uit Eraukrijk met nieuwe instruction waarvan het
gevolg zal zijndat Almonte ter zij gesehoven zal worden.
Het ondersteunen van dien heer schijnt aan de Eransche
zaak dan ook geen goed te doen. De bevolking blijft vijan
dig gezind; alleen de Generaal Marquezdie aizoo niet naar
de Havana vertrokken is, heeft zich met zijne troepen bij de
Erausclien gevoegd, en schijnt hun tot nog toe goede dien
sten te doen door het openhouden der gemeenschap met
Vera-Cruz en den aanvoer van leeftogt. Waarschijnlijk zul
len de versterkingen zoo' spoedig mogelijk na den Generaal
Eorey uit Erankrijk vertrekken, want hunne komst is hoogst
noodig.
BELOIE.
Het kerkelijk bestuur te Uccle heeft den 17 een adres in
gezonden bij de Kamertot beklag over deu burgemeester
Dolezdie het lijk vau den kolonel de Moor op het gewijde
kerkhof heeft doen begravenniettegenstaande de pastoor
reden had om zulks den overledene te weigeren. In de Ka
mer is daarover levendig beraadslaagd, de liberalen beweerden
dat slechts de burgerlijke, de clerikalcu dat slechts de kerke
lijke overheid liet toezigt over de begraafplaatsen toekwam.
De minister vau biuii. zaken verklaarde, dat de heer Dolez
in overleg met hem gehandeld had. Den 23 werd besloten
het adres aan het ministerie te verzendentot het bekomen
van nadere inlichtingen.
E.\«EÏ,AK».
De minister voor het armwezen Villiers heeft den 22 bij
het Lagerhuis eeue bill ingediend, tot leenigiug van den lioog-
geklommen nood iu de graafschappen Laiicasler en Chester.
Hij stelt voor, dat, voorloopig tot Maart 1863. de uitgeputte
armenkassen oudersteuud zullen worden door de mindei'belioef-
tige in dezelfde, of des noods ook in andere armen-districteu.
De persoonvoor vele maanden te Kurrachee in Britsch-
Indie als Nena-Sahib aangehouden, is weder in vrijheid gesteld,
omdat het met zekerheid bleekdat hij een ander was.
De tentoonstelling te Londen is deu 21 bezocht door
67552 personen.
EiUKKaiJK.
De zoon van prins Napoleon heeft de namen ontvangen van
Napoleon Victor Jerome Erédérif.
Van de 54 beschuldigden wegens deelneming aan een ge
heim genootschap, zijn Greppo en 16 andereu vrijgesproken,
VusselMiotGustiuelCarré en Bucheletals de hoofden
der zamenzwermg, tot 3 jaren gevangenisstraf, 400 fr. boete
en 5 jaren verlies van burgerregteu4 andere tot 2 jaren
opsluiting en de overigen tot mindere straifen veroordeeld.
De voornaamste bepalingen van liet met Coehin-China ge
sloten tractaat zijn: eeue schadevergoeding van 20 millioen
gevolg een groot deel der beschaafde wereld, het in koelen
ernst gevatte voornemen hadden dergelijke dwangmaatregelen
zoolang te doen voortduren, of (terwijl men inmiddels de sterke
plaatsen bleef bezetten) zoolang te hervatten tot dat aan de
aanvankelijke hervorming en de voorbereiding van de afschaf-
iing der slavernij ernstig en duurzaam gearbeid werd voor
zeker de slavenhoudende Staten zouden eindelijk: toegeven,
en tegenover de belangelooze, geene onderwerping beöogende,
den nationalen haat niet opwekkende handelwijze der Noorde
lijken en van hunne boudgenooten, zou zelfs de publieke opinie
iu het Zuiden eeue omwenteling oudergaan, die voorzeker
een moorddadige bloeddorstigen haat verwekkende onderwer-
pings-oorlog als de tegenwoordige nimmer zal kunnen voort
brengen. Behoeft het betoogdat maatregelen als de zoo
eveu genoemde schoon ook meerdere jaren voortgezet'zijude
aan liet Noorden niet zoo veel bloed en geld hadden kunnen
kosten, en onberekenbare schade veroorzaken, als de nu ge
voerde veroveriugskrijg?
De heersclieude meening, welke ik liet waag te bestrij
den zal er welligt op wijzendat in den loop des oorlogs
voorstellen ziju gedaan tot vrijverklaring van slaven iu ze
kere gevallen. Kaar mij steeds is voorgekomen, is dit ge
sellied om de vrijverklaring als een oorlogshulpmiddel te
bezigen, of waar dit niet het geval was, veeleer omdat de
slavernij de geliefkoosde instelling van het thans zoozeer
gehate Zuiden is dan uit belangstelling voor de slaven. Die
plannen van emancipatie ziju althans aan het plan der on
derwerping van het Zuiden altijd ondergeschikt gebleven.
Men zou er niet toe overgaan, indien daardoor de kans vau
de zegepraal der Unie verminderde.
Onmiskenbaar is het dan ook rn. i. zoo men al de ons
geworden beiigten omtrent de stemming der Noordelijke be
volking en de handelingen der Regering onbevooroordeeld na
gaat dat het eemge doel van den oorlog aanvankelijk
was en steeds gebleven is het in de Unie terugbrengen der
afgescheiden Staten, de onderwerping dier Staten. Evenmin
ais de afschaffing der slavernij ziju stoffelijke belangen (ge
lijk men iu Engeland wel beweerd heeftals beweegreden
tot den oorlog op den voorgrond getreden. Men strijdt voor
fr. te verdeelen tusschen Erankrijk en Spanjeafstand vau
3 provinciën en-vrijheid der christelijke eerediensten.
De Patrie meldt"Men verzekert, dat Garibaldi besloten
heeft om met 6000 vrijwilligers eene landing op de kust
van den Kerk: Staat te doen. Dientengevolge is naar Toulon
bevel gezonden, om 6 oorlogsvaartuigen te doen kruissen
tusschen Civita-Vecohia en Terracina. Er zijn uit Rome ook
lransche troepen afgezonden om de grenzen te bewaken." Deze
tijdingen worden van verschillende zijden bevestigd.-
KI>;j£K.KI>e.St48C STAAT.
De lieer Bermudeztot nog toe Spaansch gezant bij Ko
ning Frans IIheeft Rome verlaten. Men maakt daaruit
op, dat ook Spanje eerlang het nieuwe Koningrijk zal er
kennen.
5UXKO.
De genl. Almonte heeft te Vera-Cruz alle burgers op straffe
vau verbauning gelast de betrekkingen te aanvaarden, welke
hij hun opdraagthij heeft voor 500,000 piasters aan assig
nation als betaalmiddel in omloop gebragtwelke groot
misnoegen verwekken, maar hij niet wil intrekken. Slechts
één generaal van het Mexicaansche leger heeft zich bij hem
aangesloten.
Als men een in Erankrijk openbaar gemaakten brief ge
looven mag. dat zou op de iu het laatst van Mei door
Juarez uitgevaardigde oproeping van vrijwilligers, niet één
zich aangemeld en hij den 2 Junij weder eene proclamatie
uitgevaardigd hebbenwaarin hij de vrijwilligers bedankt
voor hunne aanbieding, -maar hun vergunt vooreerst nog te
huis te blijven, en een beroep doet op de vaderlandsliefde
der bevolking, om hem oorlogsbeuoodigdheden en levensmid
delen te verschaffen.
Volgens een anderen brief is de toestand der Franschen
zeer ongunstig. De te Vera-Cruz achtergelatenen lijden door
de geele koorts, de te Orizaba aanwezigen door gebrek aan
levensmiddelen. De gemeenschap tusschen beide plaatsen
wordt steeds moeijelijkereen konvooi is met het militair
geleide vermeestert!couriers worden aangehouden. De in
woners verlaten op de komst der Erausohen steden en dorpen,
vernielen de wegen en rooven het proviand voor manschap
pen en paarden.
De Mexicaansche troepen onder genl. Orteqa hebben zich
bij Cumbres met die van Varagoza vereenigd.
Den 14 Junij zijn de Franschen te Cerro-di-Borgo door
een sterk corps overvallen en geslagen. Den 15 werd de
aanval herhaald doch zonder goed gevolg.
OOSTENRIJK.
De bij den Rijksraad ingediende begrooting maakt een
onaangenamen indruk, wegens de groote sommen tot 's lands
verdediging uitgetrokken. In de tegenwoordige zitting is
bepaald, dat de gewone uitgaven voor het leger 92 millioen
zouden bedragen, maar als buitengewone verlangt de rege
ring daarvoor nog 35 en voorde vloot nog 11 millioen. Het
deficit van 58 millioen stijgt door deze buitengewone oor
logskosten tot 93 m.
In Gallicie is de fraaije domkerk te Jaroslawin 1570
voltooid, afgebrand en zijn de stadjes Jezierna enChorostkow
herhaaldelijk door brand geteisterd. Men schrijft een en
ander aan kwaadwilligheid toe.
l)e Koningljjke Commissaris iu Posen v. Bonin heeftopen-
lijk aangekondigd, dat naar de onderhandelingen te oordeeten
met deu aartsbisschop gevoerd, deze ten onregte beschuldigd,
is van de regering op den kansel beleedigd te hebben.
Den 22 heeft, de Koning de Japansche gezanten ontvan
gen alsmede de graaf de Launayvoormalig ambassadeur
van Sardinië, tot kennisgeving van de aanvaarding der Ita
liaansche kroon door Victor Emmanuel. Aan prins Carini
tot dus ver gezant van Frans II is hiervan berigt gegeven
tot liet afbreken der betrekkingen met liern.
Het aanbod van Oostenrijktot vestiging eener Oosten-
Hjksch-Duitsche tolvereenigingis beleefd maar met nadruk
afgewezen.
de Unie, voor liet geliefkoosde beeld der eigen nationale
grootheid en magt, hetwelk door den afval der slavenstaten
verbroken wordten misschien door latere afscheiding van
andere' zich ook niet tot de Unie aangetrokken voelende Sta
ten (bijv. die aan den stillen Oceaan) nog meerdere slagen zou
kunnen ontvangen. Men waande zich reeds de eerste mo
gendheid der werelden dit droombeeld wil men zonder een
wanhopende krachtsinspanning niet in rook zien vervliegen.
De Noord-Amerikanen, de Yankee's vooral, hebben eene
groote mate van vaderlandsliefde, niet slechts in den goeden
maar ook in den slechten zin, dat is van nationale ijaelheid
en zelfzucht, en dit gevoel door den onverwachten afval der
Zuidelijken tot hartstogt opgevoerd heeft hen voor de zaak
hunner Unie met een magtige geestdrift bezield, welke
noch de verdediging hunner stoffelijke belangen noch de af
keer tegen de slavernij hun had kuuuen inboezemen.
Van den beginne af hebben zij dan ook de bevolking der
afgescheiden Staten als opstandelingen beschouwd, en is on-
derwerpiug en tuchtiging der rebellen (gelijk bij ons in 1830
de geliefkoosde term ten aanzien der Belgen die van mui
ters was) luinue leuze geweest.
VYie blijft betwijfelen, dat onderwerping der rebellen aan
de Uuie -het ware en eenige doel van den oorlog bij de
Noordelijken is, leze het uit den Times overgedrukte betoog
van onzen groot.en geschiedschrijver J. L. Motley, getiteld:
Causes of the civil war in America, welk vertoog eene warme
verdediging bevat van den door liet Noorden ondernomen
oorlogen waarin alleen van den opstand tegen en de in
standhouding van de Unie, doch vau de slavernij met geen
enkel woord sprakeis. De begonnen burgeroorlog heeftzegt hij
in den aanvang vau zijn geschrift, deze feitelijke quaestie te
beslissen «of de Guootb Republiek van de Rol der natiën
zal verdwijnen dan of zij bestemd is den stormdie over
haar hoofd zich heeft zamengepakt, te overleven".
Ik heb nog meer bezwaren tegen de heerschende opinie
doch deze hoop ik iu een volgend nummer dezer Courant
medetedeelen.
MONTICOLA.
