ALKMAARSCHE COURANT V. O. Vijfenzestigste, 18t»3. Zondag 8 Februarij. ©fltciccl 05cbccltc. Politiek (TH'cvrujt. g®lcfccli}k0cïte Berigten. I Deze Courant wordt wekelijks uitgegeven en is verkrijg baar op Zondag morgentusschen 8 en 9 ure. Prijs per jaar/3,40, enkele Nos. 7 Cents, franco per post/4,—. Brieven franco aan de Ditgevers. HERM». COSTER ZOON. NATIONALE MILITIE. LOTING. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR; Voldoende aan art. 282® lidder wet van 19 Augustus 1861 (Staatsblad No. 72). Brengen ter algetneeue kennis: Dat de loting van de in 1862 alhier voor de Nationale Militie ingeschreven personen zal plaats hebben ten raadhuize dezer gemeente, op Maandag, den 9 Eebruarij aanstaande, 's voormiddags ten 9^ ure. i Burgemeester en Wethouders voornoemdgeiasten de belanghebbende lotelingen daarbij tegenwoordig te zijnde redenen van vrijstelling die zij mogten hebbenaan den Militieraad optegeven en binnnen drie dagen na de loting hunne vrijstellingen ter secretarie alhier inteleveren. Alkmaar Burgemeester en Wethouders voornoemd, den 19 Jan. 1863. A. MACLAINE PONT. De Secretaris SP ANJ AARDT. NATIONALE MILITIE. KENNISGEVING. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR; Gezien art, 1 2° lid der wet op de Nationale Militie van 19 Augustus 1861 (Staatsblad n». 72) houdende «De militie wordt zooveel mogelijk uit vrijwilligers zamengasteld." Gelet op de artikeien 11, 12, 13 en 14 der opgenoemde wet alsmede op art. 9 van het Koninklijk besluit, van 17 December 1861 (Staatsblad n°. 127), waarbij de wijze van indiensttreding wordt geregeld. Brengen bij deze ter kennis van de belanghebbenden de navolgende bij opgenoemde wet gemaakte bepalingenlui dende als volgt,ii Om vrijwilliger bij de militie te zijn, moet men ongehuwd of kinderloos weduwnaar en ingezeteu wezen voorts tigcha- meliik voor de dienst geschikt., ten minste 1,56 el lang op den 1 January van het jaar der optreding als vrijwilliger het "O® iaar ingetreden en het 35® [aar met volbragt hebben (mitsdien de geboornen van 1828-1843) tot op het. tijdstip der optreding' aan zijne verpligtingen ten aanzien der militie voldaan en een goed zedelijk gedrag hebben geleid Hij die voor de militie is ingeschreven, wordt slechts als vrijwilliger toegelaten voor de gemeente, in welke hij ingeschreven istenzij hij geene verpligtingen ten aanzien van de militie meer te vervullen hebbe. t Hijdie bij de zeemagtbij het, leger hier te landeof lui het krijgsvolk in 's Rijks overzeesche bezittingen heelt "ediendwordt niet als vrijwilliger bij de militie toegelaten, tenzij hij bij het verlaten van de dienst, behalve een bewijs van ontslag van den bevelhebber, onder wien hij laatstelijk heeft gediendeen getuigschrift hebbe ontvangeninhoudende dat hij zich gedurende zijn diensttijd goed heeft gedragen. Hii kan heeft hij dit ontvangen, tot dat zijn veer ïgste jaar volbragt is, als vrijwilliger bij de militie worden toegelaten. Burgemeester en Wethouders voornoemd hebben de voor- deelen voor deze vrijwillige dienstneming bepaald op 5U en noodigen de belanghebbenden uitzich ter bekoming van verdere inlichtingente vervoegen ter secretarie dezer gemeenteop alle gewone werkdagenvan des 'voormid dags 9 tot des namiddags 2 ure. gedurende welken tijd de aanbieding van vrijwilligers tevens kan geschieden. Bur a erne est er en IFethouders voornoemd AlkmaarA. MACLAINE PONT. k fcw, lRfiS De Secretaris, den 5 Feb. 1863. SPANJAARDT. zwarte pet en een POLITIE. Te Alkmaar gevondeneene nieuwe zwarte wandelstok. Reathebbenden worden verzocht, ter terugbekoming dier voorwierpenzich aantemelden aan het bureau van Politie aldaar. De Koning van Prnissen had zijn volk uitgenoodigd om den 17de» Maart, het. halve eeuwfeest te vieren van Pruissens verlossing van de Eransohe overheersching. Gelijk wij in ons vorig nummer herinnerden verscheen op dien dag in 1813 de Koninklijke oproeping «aan mijn vo.k, nadat daags te voren de ooriog aan Frankrijk was verklaard. Maar daarom was de verheffing van het Pruissisehe volk niet op 17 Maart begonnen. Dat was reeds strijdvaardig. Nadat York den 30tón December 1812 zijn hoofd had gewaagd door, niettegenstaande het Fransch-Pruissisehe verbond en de be velen des Koniugs, met, zijne troepen de Franschen te ver laten. was liet volk opgestaan ten strijde. Wel nep ook reeds de Koning den 3den Februarij 1813 de vrijwilligers te wapen, ffoch dit geschiedde slechts schoorvoetendegedrongen door zijn volk door de mannen die aan de kracht des volks ge loofden. Er moest iets gedaan worden; nog altijd vleide de Koning zich met onzijdigheid en bemiddelingtusschen Rus land en Frankrijk, dóch ook om die rol te vervullen moest men zich wapenenen alzoo kon de oproeping van 3 Fe bruarij geschieden zonder een beslissenden stap te regter ol te linkerzijde te doen. zonder met Frankrijk te breken. Het volk begreep echter, dat het daartoe onvermijdelijk, en wel spoedigkomen moest. De Koning werd dan ook doorden loop der omstandigheden bijna dagelijks tot stappen genoopt, die hem steeds verder en verder van Frankrijk verwijderden en met een oorlogsverklaring moesten eindigen. Eu zoo geschiedde het. Wij willen hiermede in t minst uiet be weren dat Koning Frederik Willem onwillig was om zijn land van de Fransehen te verlosseumisschien verlangde niemand dit inniger dan hij. Alleen hij geloofde niet hij geloofde noch aan zich zeiven noch aan zijn volken hem, die niet gelooft, zijn groote dingen onmogelijk. Hij moest, als Thomaszien en tasten om te kunnen geiooven. Het volk echter twijfelde niethet geloofde aan zich zelf, aan zijn moed, aan zijn alles opofferenden, tot het einde vol hardenden moed en daarom aan zijne onoverwinnelijkheid. «Eene erustige en gloeijeude godsdienstigheid zegt von Sybel werd de algemeene stemmingdie toch niets sombers en dweepaclitigs had, juist omdat zij echt en tot blijmoedige opoffering bereid was. Thans was de tijd geko men, om dien moed tot opoffering te tooncu; men ging ten oorlog als naar de kerkmet diepe en vrome aandacht, met het beeld van het groote vaderland voor ougendat uitliet bloed der gesneuvelden tot de oude heerlijkheid inoest op wassen." Den 2dm Mei 1813 streden de vrijwilligers van Februarij en Maart tegen de Franschen onder Napoleon bij Luizen. Zij hadden de minderheid; toch waren zij de aan vallers. De Franschen behielden het veldmaar liet groot ste verlies was aan hunne zijde, en Napoleon had gelegen heid gehad niet alleen om den onwederstaanbaren aanval maar bovenal den rustigeugeordendei/ teruglogt der vroe ger verachte Prnissen op te merken. Er was niets dat op een vlu»t geleek, en ofschoon Napoleon het berigt eener overwinning naar Parijs zond, had hij geene gevangenen ceen enkel veroverd vaandel, geen enkel genomen stuk ge schut te vermelden. Hij had met meer met huifrlingenhij had met een volkshger gestreden. Toen den lSd™ Octo ber de driedaagsche volkenslag bij Leipzig was gestreden vroeff de Koning van Pruissen een oud officier, die vier zo nen naar het leger had gebragthoe het hem en zijne zonen ging «Het gaat ons goed was het antwoord mijne zonen zijn allen voor Uwe Majesteit gevallen." «Niet voor mij riep de Koning met voor mij wie zou dat kun nen verdragen? maar voor het vaderland. Voor het vaderland was de strijd van 1813. Daarom riepen Rusland en Pruissen niet alleen de Vorsten maar ook de volken op; ja. de volken werden aangespoord om zich van hunne Vorsten te ontslaan, wanneer deze zich nog langer aan de Franschen zouden houden En in de oproe pin* des Pruissisehen Koniugs van 17 Maart werd verklaard, dat'deze oorlog geen gewone oorlog was; dat daarom het eeheele volk in de wapenen werd geroepen en alle standen voortaan ook de vrijheid en het regt zouden ge nieten, om in alle staatsbelangen stem te henben. Dat was een ongewone taal in 1813, en het duurde dan ook geen twee iarenof Rusland en Pruissen gevoelden berouw over hunne democratische manifesten. Metternich ergerde er zich over. en sprak met verachting over de Duitsehe Jacobijnen en de raadgevers van Alexander en Frederik H illem die verdien- den in°Robespierre's commissie voor het algemeen welzijn te zitten. En Metternich had juist gezien, en van zijn standpunt gelijk «De geestdrift werd zoo algemeen zegt Schlatter dat haar invloed tot ergernis der aristocraten nog lieden voortduurt." En von Sybel getuigt van het Pruissische volks eer «een leger, zoo als er geen tweede in de geschie denis geweest is:" «Dit bevatte de kiemen voor alle echte vorderingen die sedert in het staatkundige even van I mis sen hebben plaats gegrepen tot het, onuitdelgbare streven naar de wedergeboorte des vaderlands, dat van daar uit. in alle Duitsehe dalen gedragen is, tot de dweepende uit wassen dezer denkbeelden in gezelschappen voor lichaamsoefenin gen lurnverein en in jongelingsvereemgingen. In het Pruissische volk van 1813 was bruisende vrijheidsliefde met stren" pligtgevoel en trouwe liefde voor hunnen Koning vereenigd Deze heginselen leven voort tot op den huldigen da"-, en openbaren zicli in die Afgevaardigden des volks die bijna eenstemmig alle verdenking van ontrouw van yyandige gezindheid jegens den Konmg voor ellendige lastertaal ver- k'areu. maar te gelijk moedig en standvastig de grondslagen verdedigen waarop de volksvrijheid rust. Die beginselen hebben sedert 1813 een zwareu strijd te strijden gehad, en wederom hebben zij een feilen kamp te voeren om de naauw- lijks behaalde zegepraal tegen de feodalen en de voorstanders De Advertentiën kosten van 15 regels/ 0,75, voor elke regel meer 15 Cents, behalve 35 Cents zegelregt voor elke plaatsing. Zij worden uiterlijk aangenomen tot Zaturdag namiddag 1 ure; ingezonden berigten een dag vroeger. van het oude stelsel te verdedigen. Toen in 1815 het. gevaar geweken was, zegevierde weer de politiek van Metternich de beloften in 1813 aan het volk gegeven bleven onvervuld, de «Duitsehe Jacobijnen" en geestverwanten van Robespierre, moesten onderdrukt worden. Eu zij werden onderdrukt maar nu ook ontstonden die «dweepende uitwassen in turn- vereenigmgen en jougelingsgeuootschappentoen trok men in bedevaart naar den Wartburg, toen werden er dweepers als Sand mogelijk, door het, volk als heiligen en martelaren vereerddoor de Metternichs als afschuwelijke gedrochten gebrandmerkternstig van geestzachtmoedig van gemoed doch bezield door geestdrift" voor de vrijheid, brandende van ijver, doch dwaselijk meenendedat het mogelijk was in een énkelen Kotzebue de reactie te dooden en in blinde dweep zucht geloovende dat dit goeddat dit heilige pligt was. De verheffing van Pruissen in 1813 was dus voor het minst evenzeer de zaak de volks, als des Koniugs; was begonueu vóór de Koninklijke oproeping vau 17 Maart, was begonnen op 3 Februarij. «'sKonings oproeping van 17 Maart zegt de Vo&sische-Zeiiung was in zekeren zin niets anders dan de punt op de i." Dat schijnt het Pru ssische volk gevoeld te hebbendaarom ofschoon op de uitnoodiging des Koniugs zich voorbereidende tot het feest van 1/ Maart, viert het uit eigen beweging het feest van 3 Februarij. De vrijwilligers en de vrijwillige jagers van 1813. prijkende met. het ijzeren kruis, de gemeenteraad van Berlijn, de vertegen woordigers der burgerij, de st.udentenvereeiiigingen de turn- vereenigingende Akademische faculteiten enz., hebben in de hoofdstad den gedenkwaardigen tijd feestelijk herdacht en de Koning is op de feestmalen der vrijwilligers en vrij willige jagers verschenen. Hij wijdde een dronk aan Koning Frederik Willem III, en een aan het vaderland en zijn leger. De Koning bepaalde zich geheel tot het, verledene, zonder -1. ,/.K m h ,t t 1 nrAAl'rl IfVU I W9 Q '/.P.kPT do minste toespeling op het tegenwoordige. Dat was zeker goed gezien en lijn gevoeld. Er is veelwaarover moeijelijk met goeden uitslag gesproken kan wordenmaar wat zich onwederstaanbaar en duidelijk, duidelijker dau het in woor den zou kunnen uitgedrukt, worden opdringt aan ons gevoel. Er heerscht bij den Koning verwijdering en mistrouwen er-ens zijn volk. Zoo stond liet ook ongeveer in January en February 1813. Zal het berdenken dier dagen den Koning, gelijk zijn vader, aan liet volk doen geiooven? En hoe zal het den 17dm Maart 1863 gesteld zijn? Wij ontveinzen liet niet, dat wij weinig hoop hebben op 't geen wij wenschen. In 1813 bestonder dreigende nood, gemeenschappelijk ge vaar, en dat vermag veel. In Polen heerscht weder al de ellende van een hopeloozen opstand. De ligting der Poolsche recruten voor liet Russi sche legerwaarvan de omstandigheid dat zij bij nacht ge schiedde reeds al het barbaarsche en hatelijke aantoont, en die, naar gemeld wordt, niet volgens wettelijken regel maar op geheel "willekeurige aanwijzing der Russische overheden plaats had, heeft plotseling het vuur van den opstand doen ontbranden, dat, naar men wil, wel reeds lang smeulde, maar no® eenigen tijd stil had moeten voortkruipen en zich verbreiden, opdat eensklaps het geheele land te geliik in laaijen gloed zou staan. Hoe dit zij. talrijke verspreide benden 'leveren met de Russische troepen gevechtendie ontwijfelbaar met den ondergang der opstandelingen zullen eindigendoch zoo dit al noodig was een nieuw be wijs leveren van den onverzoenlijken haat tusschen beide volken. Het is een jammerlijk schouwspel, een volk jaren lan", nu eens zwijgend te zien bukken onder vreemd geweld, dan weder de lang verkropte woede le zien lucht geven in gewelddadig en hopeloos verzet, om eindelijk weder na Moe digen strijd onder steeds drukkender juk gekromd te worden; en het is' ons niet mogelijk, ons innig meegevoel aan het lijdendeonderdrukte volk te onthouden. Zio vorig nummer. De ultramontaansche bisschop van Nimes Plantier heeft den heer Guizotin het dep», du Gard geborende candi- datuur voor het Wet.g. Ligchaam aangeboden, met toezeg- eiug van de ondersteuning der geestelijkheid. Guizot heeft echter voor de eer bedankt. De aartsbisschoppen van Ka- merijlc en Toulouze hebben de heeren Thiers en de Monta- lembert kennis gegevendat zij bereid zijn hunne verkiezing te bevorderen. 6 Bisschoppendie tijdens de vacature van het aartsbisdom Parijs bij voorraad tegen de benoeming van Mgr. üarboy geprotesteerd haddenhebben zich onverwijld aan de Pau selijke beslissing onderworpen. De Senaat, heeft het adres van antwoord met 1~1 teDen 1 st. (van prins Napoleon) aangenomen. De 5 democratische leden van het Wetg. L^ffkaam igt)- ben on het daar te overwegen adres verschiIJ^h'dfr-fcme inenten voorgesteld, het verlangen uitende/; rijheid van drukpers; tot het bekomen omtrent de expeditie naar Mexico, waarva ie/ totrfieerderef /ys$7ihjichtipgen v'ait'de V^rïegeiv j

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1863 | | pagina 1