i ALKMAARSCHE COURANT N°. 15. Zesenzestigste Jaargang. 1804. lTI( Zoodag 10 April. feels, 'roepen AIM GE, •il 1864, hooren fan hun iende isy Por- 3en ll en ers, tering x. bij S- en raagd ven en fe be- tfS, voegen ui den moge- itbrug, 5 one. onder- gele- :ke». EN. igen. oraboot. (jüfficiëcl (Bcbecltc. Huishoudelijke zaken aan de orde. {Politic!-; (tDocrzigf. 3D. i'Cia an. PROVINCIE-NÜÖ 6 1 i-lluLL AN 1). AANBESTEDING. Op Vonderdag den 21 April 1864. des namiddags ten halt' drie ure, zal, onder nadere goedkeuring, aan het lo kaal van het Provinciaal Bestuur te Haarlem, namens en voor rekening van het gemeentebestuur van Bar sing er hom worden overgegaan tot dé aanbesteding van Het bouwen van eene nieuwe School te Kol- horn, gemeente Barsingerhorn. De aanbesteding zal plaats hebben bij inschrijving en op bod, ingevolge art. 20 van het bestek. liet bestek is tegen betaling van 25 cents per exemplaar, te verkrijgen aan het lokaal van het Provinciaal Bestuur voornoemdaan het bureau van Buitenlandschc paspoorten op den Dam te Amsterdamen aan de gemeente-secretarie van Barsingerhorn. Nadere inlichtingen zijn te bekomen bij den Burgemeester van Barsingerhorn terwijl de aanwijzing in loco zal geschie den op Zalurdag "vóór de besteding. NATIONALE MILITIE. De BURGEMEESTER van ALKMAAR brengt ter keu nis van de belanghebbende lotelingen der nationale militie alhier Dat de Militieraad in dit district dit jaar alhier zitting houdende, op Maandag den 11 dezer, voormiddags ten 10 ureten raadhuize dezer gemeentezal doen onderzoeken de plaatsvervangers en nummerverwisselaars van lotelingen dezer gemeente, welke daartoe, onder overlegging der noo- dige bewijsstukken, worden aangeboden. Alkmaar De Burgemeester voornoemd, den 1 April 1864. A. MACLAINE PONT. KIEZERSLIJSTEN. De VOORZITTER van den GEMEENTERAAD te ALK MAAR. Gezien art. 31 der wet van 4 Julij 1850 (Staatsbl. n°. 37); Brengt ter algemeene kennis Dat de lijsten van kiezers der leden van den Gemeenteraad, de Tweede Kamer der Staten-Generaal en de Provinciale Staten op heden door hem zijn gesloten, op nieuw aan het raadhuis zijn aangeplakt en gedurende 14 dagen ter secretarie dezer gemeente ter lezing zullen liggen. Alkmaar, De Voorzitter voornoemd. 31 Maart 1864. A. MACLAINE PONT. GENEESKUNSTOEFEN A REN BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR brengen ter kennis van de belanghebbenden Dat de lijst der bevoegde geneesknnstoefenaren in deze provincie voor het jaar 1864. vastgesteld door Gedeputeerde Staten van Noord-Holland, den 30 Maart j.l. No. 56 (Prov. blad No. 12), ter secretarie dezer gemeente voor een ieder ter lezing is nedergelegd. Burgemeester en Wethouders voornoemd AlkmaarA. MACLAINE PONT. den 9 April 1864. De Secretaris, SPANJAARDT. De personen, binnen deze gemeente woonachtig, die ver langen geplaatst te worden op de lijst voor de maritieme soldijen worden uilgenoodigd zich vóór den 15 April 1864 aan de gemeente-secretarie te vertponén. 't, Is nu reeds een jaar geleden, dat hier de eerste openbare volksvergadering werd gehouden ter bespreking der belangen van Alkmaars handel en marktwezen vooral met het oog op de vergraviug van het Noord-Hollandseh kanaal bij deze stad en den aanleg van den staatsspoorweg. Men scheen te begrijpen dat er door die beide groote werken een nieuwe toestand zal worden geboren die op het lot onzer stad van grooten invloed kon zijn en dal ons belang vordertons van die verandering rekenschap te geven en de vraag te stellenof niet het tij verloopten het daarom niet noodig zou zijn de bakens te verzetten. Groot was de belangstellingdie de behandeline dezer vragen aanvankelijk ondervonden ook in deze courant werden van verschillende zijden verschillende gevoelens ont wikkeld. Wel verhief zich ^en enkele stem tot verdediging, althans tot vergoelijking van den tegenwoordigen toestand verklarende dat het bestaande nog zoo kwaad niet wasen verandering geen verbetering zou aannrengendoch dit. was een stem uit den Achtersluispolder, en de meerderheid ssheen dan ook zeer te betwijfelenof de bewoners van die land streek wel gewoon waren aan een ruim en onbekrompen uitzigt.misschien zijn de polderdijken er wat hoog voor. Duidelijk is het ons althans uit, het schrijven van dien in geland geblekendat men er den blik niet sterk vooruit gerigt houdt. Zoo traag en dommelig stellen wij ons toch ons volk en ook onze boeren niet voor, om te kunnen toe geven, dat zij in hun marktbezoek alleen door de gewoonte zouden gedreven wordengeen acht zouden geven op een gemakkelijk toegankelijke, welgelegen en goed bediende markt en ten eenenmale onverschillig zouden zijn voor een laag of hoog marktgeld. De ondervinding alleen heeft in dit opzigt reeds zoo duidelijk gesproken, dat men doof, of door de hooge dijken van den Achtersluispolder geheel vau de wereld afgesloten moet zijnom zulke stellingen vol te houden. Vrij algemeen was men van oordeel, dat de tegenwoordige toestand voor verbetering vatbaa^ is; dat bleek op die eerste vergaderingwaarop besloten werd tot het houden van af zonderlijke vergaderingen ter bespreking van de belangen en behoeften der kaas-, vee- en graanmarkt,het bijeenbrengen van gelden tot het uitschrijven eener prijsvraag omtrent de wenschelijke veranderingen voor de uitbreiding van ous markt wezen en een commissie van negen leden werd benoemd tot uitvoering van de besluiten der vergadering en het be leggen van nadere bijeenkomsten. De belangstelling der in gezetenen kwam nog duidelijker aan den dag in het, bij een brengen bij vrijwillige inteekeningvan een,niet onbelangrijke som tot liet uitschrijven der genoemde prijsvraag. Wat'is er van dit alles geworden? Tot nog toe zeer weinig. De veemarkt is op een openbare vergadering besprokenmaar, ofschoon een enkel persoon ook later zijne medeburgers wees op het groote belang eener spoorwegverbinding van Holland en Fries land de commissiedie de besluiten der vergadering zou uitvoeren en nieuwe bijeenkomsten uitschrijvenschijnt reeds lang zabhtkens te zijn ingeslapen. Bestoud er dan geen besluit tot uitschrijving eener prijsvraag? Was daartoe niet voor een vrij aardig sommetje ipgeteekeuct En hebben die iuteekenaren althans geen regt» om in de gelegenheid gesteld te worden de zaak uv.irvoor zij hunne {belangstel ling getoond hebben nader te bespreken en tot een beslissing te brengen Wij verlangen in deze zaak geen doldriftige haast, geen overijlde stappen wij zijn vooral hier voorstanders van rijp beraad en kalm overleg. Het was daarom misschien goed dat de zaak langen tijd werd overgelaten aan de overweging, de gedachtewisseling en bespreking der burgerij. Hare be langstelling was opgewektwas op bare belangen gevestigd; nu had zij tijd noodig tot, beraad tot overweging vau wat zij misschien tot. nog toe te weinig overwoog, tot bespreking van hetgeen wel waardig was de belangrijkste opmerkingen over weer en wind, de nieuwste nieuwtjes en het gewigtigste domino- of hombre-spellelje voor een poos te vervangen. De commissie' moest dus de burgerij niet overrompelenniet verrassen met gewigtige voorstellen omtrent zaken die nog niet genoeg gekendniet voldoende besproken warenwaar over men het dikwijls met zich zelveu niet eens was. Zij kan zich er op beroemen, dat zij dit niet gedaan heeft. Aan den anderen kant echter zou men niet zonder grond kunnen beweren dat de commissie verpligt was althans de belang stelling voor verflaauwing t,e bewaren, teekenen van leven te geven en zij geeft ons het denkbeeld aan de eeuwige rusle. Toch roept alles tot waakzaamheid in leven. De baan voor den spoorweg tsekent, zich langs het veld het Noord-Liol- landseh kanaal wordt voor het stations-gebouw gebragt om spoor- en waterweg tot één geheel te verbindenen de uit- gra'ving van het, nieuwe kanaalvak is begonnenAlkmaar als geschenk het oude vak tot haven latende. Dit doet de staat. Wat doet de gemeente, die zoo ruimschoots in zijne welda den deelt De particuliere ondernemingsgeest roept nieuwe stoombootdiensteu iu het leven, en zoekt en vraagt met graagte naar geschikte terreinen voor hare zaken. Wat doet de gemeente? Tot nog toe niets. Die in 't gedrang is kan niet stil staan al wilde hij ook nog zoo gaarne. Hij moet vooruital zou hij ook voort- gesleurd en gedrageu worden. Zoo gaat het ook hier. Zoo worden er vragen aan de orde gè'stcld vóór men dit wil en wenschtdoor den gang der zaken door de gebeurtenissen des tijds. Geheel onverwacht is de zaak der graanmarkt aan de orde gekomen; spoedig zal er een besluit 'moeten geno men wordendat op deze zaak althans van belangrijken invloed kan zijn. Het terrein waarop men altijd het oog had wanneer er van een korenbeurs of graanmarkt sprake was is voor andere ondernemingen aangevraagd en ofschóon het beslist isdat het iu openbare veiling zal gebragt wor den is het nog onzeker of het daarna zal worden afgestaan. Staat nu hiermede niet in onafscheidelijk verband de vraag, zoo dikwijls reeds gedaanof Alkmaars belang een betere graanmarkt of wel een korenbeurs eiseht, en of het, bedoelde terrein daartoe boven elk aDder verkieslijk is? Wie beeft hieromtrent een gevestigde meening? Hij spreka haar uit. Wij kunueu ons,niet voorstellen, dat er geene personen in onze stad gevonden zouden worden met den graanhandel in deze streken genoeg vertrouwd, om aan te toonenhelder aan te toonen en te verklaren, wat hier wensclïfelijk is. Welnu dat zij spreken dat zij te rade gaan met andere bevoegde beoordeelaarsmet handelaars van andere plaatsen die onze markt bezoeken. Kan de graanmarkt niet aan de korenbeurs worden verbonden? Kan er geen gebouw opgerigt worden, waar aan de eene zijde de groote landbouwer zijn monsters aanbiedt, en aan de andere zijde de kleine boer zijn geheeleu voorraad te koop stelt? Is de bewering, dat het, verkoopen op monster den aanvoer van granen doet ophoudenniet een ijdel spook Is het niet waardat er nu toch reeds veel op monster wordt verkocht 't, Is nu ook immers niet verboden? Waarom zal men het later wel doen, en doet men het nu niet? Zal niet altijd de gewone boer zijn betrekkelijk geringen voorraad graan geheel ter markt brengen, omdat het gemakkelijk met de marktschuit meê gegeven kan worden, en hij alzoo bij den verkoop dadelijk kan leveren? Zal hij dit later niet te meer doen, wanneer er aan de graanmarkt gelegenheid en ruimte is om zijn graan, wanneer de marktprijs hem niet bevalt, tegen een geringe vergoeding daar te laten Is de korenbeurs niet onvermij delijk omdat zij anders toch elders opgerigt zal worden? Is het niet van belang anderen vóór te zijn, opdat men geen gevaar loope achter het net te vissehen? Moet, de graanmarkt- korenbeurs op het terrein der vroegere infirmerie gebouwd worden en nergens anders De beantwoording dezer vragen is thans noodzakelijk. Wij willen met geen enkel woord de particuliere onder nemingen, waarvoor het terrein wordt gevraagd, bestrijden, of den afstand van liet, terrein ontraden. De gemeente is verpligt zoo veel mogelijk dergelijke niet genoeg te roemen ondernemingen aan te moedigen. Doch zij vrage zich met den meesten nadruk af: is dat terrein niet vooreen algemeen belang noodig, en kan de particuliere onderneming zich niet van een ander terrein bedienen De Kamer van Koop handel die zich vroeger dit terrein aantrokmoge zich nog eens geroepen achten dit punt iu ernstige overweging te nemen en den Gemeenteraad op overtuigende wijze t,e advi seren. (1) Elk der zake kundige achte het zijn pligt. hier te spreken. Hij rigte ongeroepen zijne opmerkingen tot den Raad of tot een der leden, die zeer zeker gaarne elke inlichting zullen aannemen. Wij wensehen hier geen volks vergadering geen besluiten bij meerderheid van stemmen geen algemeen petitionnementmaar redenenovertuigende redenen vóór of tegenontvouwing van den waren toestand en de eischen van den tijd licht. (1) Zijn wij wel onderrigt, dan heeft dit reeds plaats gehad. Reeds sedert verscheidene dagen staat het Mexicaansche gezantschap gereed om den uitverkoren Vorst, de Kroon van hun land plegtig aan te biedende Aartshertog evenwel aarzelt, haar te ontvangenen het, gezantschap is daarom verpligt geduldig te blijven wachten, totdat hij wel zoo goed zal willen zijn zich openlijk voor hun Keizer te verklaren. De reden van dit oponthoud ligt inde groote voorzigtigheid van den Aartshertog, die. verder gaande dan de verkondigers der leer, dat één voael in de hand beter is dan tien in de lucht, ook bij den vogel in de hand de hoop op de iu de lucht vliegende niet wil laten varen. Er bestaat immers mogelijkheid dat hijAartshertog, wanneer zijn broeder d'e Keizer en diens nu bijna zesjarige zoon Rudolf vóór hem komen te overlijden, tot den Oostenrijkschen Keizerstroon wordt geroepen dien ouden zetel schijnt hij nog wel zoo soliede te achten als den vonkelnieuweu Mexieaansehen troon. De OoStenrijksche Keizer vordert, dat hij afstand zal doen van zijne uitzigten op deu titel van Keizer van Oostenrijk, en de Aartshertog heeft, geweigerd. Dit schijnt zelfs tot vrij hevige tooneelen tusschen de beide vorsten aanleiding gegeven te hebben, tot groote ergernis van hun Fransehen collega, die er natuurlijk niet van houdt dat zijn geschenken niet op behoorlijken prijs worden geschat. Voor de Mexicanen is de voorzigtigheid van den Vorst hunner keuze mede niet zeer vleijend hij geeft toch door deze houding niet, ondui delijk te kennen, dat hij de Kroon van hun land alleen aannemelijk acht bij gebreke van iets beters, en de reis naar Mexico beschouwt als een niet verwerpelijke afwisseling van zijn wel wat eentoonig leven op het sehoone Miramare doch geenszins bereid is zijne overige kansen er voor prijs te geven' De Aartshertog zou wel "van zijne uitzigten op den Oostenrijkschen troon afstand willen doen voor zijne nakomelingen die hij tot nog toe nietliezit docdi niet voor zich zeiven, tenzij hij gedurende zes jaren in Mexico is gebleven, en de vastheid van den nieuwen troon alzoo proefhoudend is gebleken. Het is echter meer dan waar schijnlijk. dat ook deze zaak weldra geschikt zal worden, waartoe de invloed van Keizer Napoleon, die toch eindelijk zal verlangen aan het werk zijner handen en tegelijk aan Aartshertog Maximiliaan de kroon op te zetten, wel krachtig zal medewerken. Hebben Griekenland en Mexico ons geleerd dat hetmoei- jelijk is Vorsten te krijgen, België geeft ons een voorbeeld van dezefde moeijelijkheid ten opzigte van ministers. Sedert weken en maanden verkeert dit land in een uiterst vreem den toestand. Bij do Vertegenwoordiging wogen de scherp geteekende partijen der liberalen en clericalen tegen elkander op; een middenpartij bestaat er niet. en het overwigt der liberalen bestond iu ééne of twee stemmen. Dit scheen het ministerie een te bfooze grond toe', en het bood zijn ontslag aan. Doch dezelfde reden bestond voor de clericalè partij om de regering niet te willen aanvaarden. Zoo blijft bij ge brek aan opvolgers bet oude ministerie inmiddels aan 'het bewind. Een ontbinding der Kamers met nieuwe verkiezin gen schijnt voor beide partijen een te gewaagde maatregel om er toe te durven overgaangeen van beide is van den uitslag zeker. Een ministerie zonder bepaalde rigting, om de zaken loopende te houden, schijnt bij de scherpe afschei ding der partijen mede onbestaanbaar. Dat het van beide kanten niet aan scherpe verwijten aan smaad en spot ont breekt, is te begrijpen. Het is zeker voor een land een allertreurigste toestandtoch is liet de groote strijd vau onzen tijd, die zich niet alleen in België, maar bijna overal openbaart tusschen de voorstanders van gezag en overlevering en die van vrijheid en rede. In België echter wordt de strijd vrij openlijk gevoerd, met. steeds me,er ontplooide banier en duidelijker leuzen in andere lauden bedient men zich nog dikwijls van valsche vlaggen en geleende leuzen. Wel is die openlijke strijd scherper en heviger, doch ook opregter. Men verstaat elkander, en weet waarop men van weerszijde moet rekenen. Wie kan echter het einde zienwaar men als verklaarde vijanden in openbaren oorlog tegen elkander over staataanvallende en afwerende altijd op zijn hoede on vermoeid het zwaard in de handsteeds meer verbitterd Met bezorgdheid doet misschien menigeen de vraag, of een dergelijke strijd op leven en dood, een onverzoenlijke worste ling na formeele oorlogsverklaring ook niet elders is te wachtenwaar hij nu meer hedekt en vaak onder andere namen wordt gevoerd, en het wederzijdsche gebied nog niet zoo scherp is afgebakend Meer en meer waarschijnlijk wordt het, dat de Europe- sche diplomatie werkelijk zal trachten ccn einde te maken aan het Sleeswijk-Holsteiusohe vraagstuk en daarmede aan den tegenwoordigen oorlog, waaromtrent wij woder ons ge wone legerberigt van de laatste weken kunnen afgeven: elk der oorlogvoerende partijen is gebleven waar zij was. De grondslag van de conferentie, die den 12d™ April zou bij een komenis door lord Palmerston genoemd //een poging om den vrede in Europa te herstellen." 't Zal dus een confereutie zijn zonder een vooraf bepaald programma der punten van behandeling. Denemarken zal ongetwijfeld er op aandringen, dat, de onderhandelingen zulten gevoerd worden op den grondslag der schikkingen van 1851 en 1S52, waarop zoowel de Bondsvergadering als Fruisseu euOosten rijk hun regt hebben gegrond om Denemarken te beoordee- len. Ook zou Denemarken niet kunnen gedoogendat er schikkingen tot stand kwamenwaarbij regt.streeks of zijde lings aan de Duitsche Bondsvergadering regten werden toe gekend op gedeelten van het Deensche grondgebied die niet tot den Duitsche Bond behooren. Wanneer men nu bedenkt, dat het groote doel der ge- heele Duitsche beweging is de overheersching van Sleeswijk door middel der vereeniging van dit Hertogdom met Hol- st.eindan zullen deze twee partijen elkander moeijelijk kunnen verstaan. Oostenrijk en Pruissen zullen bij deu te genwoordigen oorlog dien grondslag mede weigeren, en misschien komt, spoedig het laatste redmiddel aan de beurt, door Frankrijk als zoodanig voorgesteld, het. algemeen stem- regt. De Bondsvergaderingwaarvan het antwoord op de uitnoodiging tot de° conferentie nog altijd schijnt gewacht Deze Courant wordt wekelijks uitgegeven en is verkrijg baar op Zondag morgentusschen 8 en 9 ure. Prijs per jaar/3,40, enkele Nos. 7 Cents, franco per post/4, Brieven franco aan de Uitgevers 1IERM', COSTER ZOON. De Advertentiën kosten van 15 regels0,75, voor elke regel meer 15 Cents, behalve 35 Cents zegelregt voor elke plaatsing. Zij worden uiterlijk aangenomen tot Zaturdag namiddag 1 ure; ingezonden berigten een dag vroeger.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1864 | | pagina 1