ALKMAARSCHE COURANT
Achtenzestigste Jaargang.
1866
30.
Zondag
29 Juli.
©fficiccl 05cbccltc.
politiek ©ocrsidtt.
Ê2,lcficU)|{5dt£ ijcfichtctt.
Deze Courant wordt wekelijks uitgegeven en is verkrijg
baar op Zondag morgentusschen 8 en 9 ure. Prijs per
jaar 3,40. enkele Nos. 7 Cents, franco per post ƒ4.
Brieven franco aan de Uitgevers
ttBR.M'. COSTER ZOON.
De Advertentiën kosten van 15 regels 0,75, voor
elke regel meer 15 Cents, behalre 35 Cents zegelrecht
voor elke plaatsing. Zij worden uiterlijk aangenomen tot
Zaturdag namiddag 1 uur; ingezouden berichten een dag
vroeger.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
herinneren de ingezetenen dezer gemeente aan de bepaling
van art. 40 der politieverordening op de gebouwen, straten,
pleinen, wegen en wateren, inhoudende dat gedurende de
hondsdagen, welke ingaan den 19 July en eindigen den 19
Augustus dezes jaars geene honden mogen losloopendan
behoorlijk gemuilband, volgens het daarvan ann het bureau
van policie voorhanden model.
Burgemeester en IVethouders voornoemd
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
den 16 July 1860. lie Secretaris,
SPANJ AARDT.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR.
Gezieu art. 219 der gemeentewet.
Brengen ter kennis van de belanghebbendendat de
gemeenterekening over 18G5 aan den gemeenteraad is aan
geboden ter secretarie dezer gemeente, gedurende de eerst
volgende 14 dagen ter inzage is nedergelegden tegen
betaling der kosten in afschrift verkrijgbaar is.
Burgemeester en IVethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
den. 21 Julij 1SGG. l)e Secretaris,
SPANJAARDT.
KENNISGEVING.
Het HOOED van het Plaatselijk Bestuur te ALKMAAR
brengtten gevolge van art. 1 der wet van 22 Mei 1845
(Staatsblad No. 22), bij deze ter kennis van de ingezetenen
der gemeente, dat het kohier voor de belasting op het
personeel, der dienst 18J', op den 16 Julij 1866, door den
Heer Commissaris des Konings in de Provincie Noord-Holland
executoir verklaardop heden aan den Heer Ontvanger der
directe belastingen binnen deze gemeente ter invordering is
overgegeven.
leder ingezeten, die daarbij belang heeft, wordt vermaand
op de voldoening van zijnen aanslag behoorlijk acht te geven
ten einde alle geregtelijke vervolgingen weike uit. nalatigheid
zouden voortvloeijente voorkomen.
Alkmaar, Bet Hoofd van het Bestuur voorn.,
den 23 Julij 1866. A. MACLAINE PONT.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter kennisse van belanghebbenden, dat de Raad
dezer gemeente met den Raad der gemeente Amsterdam en
Haarlem, bij gemeenschappelijke besluiten, goedgekeurd door
H.H. Gedeputeerde Staten van Noord-Holland heeft opge
heven het tusschen die gemeenten bestaande beurtveer, on
der intrekking van alle reglemententarieveninstructiën
of verdere bepalingenwelke voor die beurtveren mogten
zijn gemaakt, zoodat het ten gevolge van die opheffing van
het regt van uitsluitende vaart een ieder vrijstaat tusschen
Alkmaar, Amsterdam en Haarlem als beurtschipper te gaan
varen.
Burgemeester en IVethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
den 26 Julij 1866. De Secretaris.
SPANJAARDT.
PUBLICATIE.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
noodigen de ingezetenen dringend uit, natelaten het gebruik
van garnalen komkommers en augurken zoo versche als in
zuur gelegdekruis- en aalbessenmeloenen cn eindelijk
van alle onrijpe vruchten.
Tevens worden de ingezetenen opmerkzaam gemaaktdat
het drinken van slecht water voor de gezondheid zeer scha
delijk is, zoodat liet gebruik van het water uit de pomp bij
de Groote Kerk iedereen wordt aanbevolen als het zuiverste
drinkwater, binnen deze gemeente verkrijgbaar.
Burgemeester en IVethouders voornoemd
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
den 29 Julij 1866. De Secretaris
SPANJAARDT.
De wapenstilstand is gesloten ziedaar het belangrijk nieuws
van de afgeloopen week. Het behoeft geen betoog dat dit
een eerste stap is op den goeden weg, waardoor de voor
uitzichten op den vrede belangrijk toenemen. In de hitte
van den strijd en in den roes der overwinning, toen de donder
van het gesehut de stem der menschelijkheid verdoofde
bestona er geen gelegenheid tot ernstig beraad of kalm over
leg. De hartstocht had voor een tijd lang het brein beneveld
en het gemoed verduisterd maar nu is de rede weder zege
vierend tevoorschijn getreden. Hst is alleen maar te bejam
meren dat, dit niet vroeger geschied is, want dan hadde.i
vele onheilen kunnen voorkomen wordeu. Doch vatten wij
den draad onzer beschouwingen weder op, waar wij dien in
ons vorig overzicht hebben afgebroken. De pruisische vredes
voorwaarden zooals die later door Frankrijk schijnen gewij
zigd te zijn hebben te Weenen een gunstig onthaal ont
vangen. Men weet dat Pruisen de aannemiug daarvan als
grondslag voor den wapenstilstand begeerd hadzoodat het
in dit opzicht zijn wenscll bevredigd heeft gezien. De Fran-
sche Keizer heeft dus zijn bemiddeling aangenomen gezien
en schijnt zich daarmede te hebben tevreden gesteld. ^Napo
leon schijnt blijkbaar verheugd te zijn, dat hij,door de aan
neming der vredes-voorwaarden zich nu verder aan de lei
ding der zaken kan onttrekken. De Keizer is naar de bad
plaats Vichy vertrokken, om daarop zijn onbloedige lauweren
uitte rusten. De groote behoedzaamheid door den Keizerlijken
bemiddelaar in deze geheele zaak aangenomen, waarbij Frank
rijk toch werkelijk zeer nauw betrokken is, doet vermoeden
dat de Keizer van een oorlog afkeerigwas en vrees koestert
zieii in het wespennest te begeven, dat men gewoon is de
duitsche quaestie te noemen. Het is opmerkenswaardig hoe
de Conshtutionnel, die men deu fransehen officieusen Moniteur
zoudq kunnen noemen, het verschil tusschen scheidsrechter
en bemiddelaar doet uitkomen, om te doen gevoelen dat
Frankrijk geen zedelijke nederlaag geleden heeft, daar het
zich met de beseheiden rol van raadsman heeft tevreden
gesteld. Een ze^r bescheiden roeping voorwaar voor een mili
taire mogendheid als Frankrijk, zoodat men de belangeloos
beid van Napoleon waarlijk niet genoeg prijzen kau(?^
Er zijn echter anderen, die beweeren dat de zaak niet
ten einde is en het muisje nog een staart heeftin den vorm
eener conventie met Pruisenwaarbij liet voor zich een
aandeel in den buit verlangtwelke dan in Luxemburg en
de pruisische vestingen Saarlous en Saarbrück met de'om
liggende rijke kolendistricten bestaan zoude. Geheel onwaar
schijnlijk is die opvatting niet, als men de houding nagaat,
door Frankrijk tegenover Oostenrijk aangenomen, ""ket'laat
zich door Oostenrijk gebruiken om Venetie over te nemen
en aldus die mogendheid gelegenheid te geven zijn krachten
tegenover Pruisen onverdeeld aan te wenden. Het doet
echter niet de minste moeite het geschenk te aanvaarden of
tegen Italië te beveiligen. Integendeel laat het lijdelijk toe,
dat de geheele provincie door generaal Cialdini bezet wordt,
zoodat, de italianen Tyrol zegevierend binnenrukken waar
zij zich nu op korten afstand van de stad Trente bevinden
welke stad met haar omliggend gebied als prijs voor den
vrede begeerd wordt. Er is eveneens in de nabijheid van
Lissa een der eilanden die de kust van Dalmatie omzoomen,
een zeeslag tusschen de italianen en de oostenrijkers geleverd,
waarbij beide zich de eer der overwinning toekennen. De
italianen beweeren dat liet, doel der operatie, de vernieling
der fortificatiën op genoemd eiland, volkomen gelukt is°
terwijl men meester van de positie is gebleven. De oosten
rijkers beweeren hel tegendeelen dat de italiaansche vloot
door hen met groot verlies is uiteengeslagenwaarbij de
laatste twee schepen verloren heeft. Dit laatste wordt wel
door de tegenpartij niet ontkend maar wederkeerig verklaart
men van die zijde, dat drie groote stoomschepen zijn buit
gemaakt^ Men zal dus nadere berichten moeten afwachten,
om een juist oordeel te kunnen vellen. Het strategisch doel
dezer expeditie tegen dit geïsoleerd punt blijkt niet duide
lijk tenzij men een vast uitgangspunt heeft willen verkrijgen,
om een landing in Dalmatie te doen om aldus de oostenrijksche"
strijdkrachten te verdeelen. In ieder geval blijkt hieruit, dat. liet
voorname doel van den afstand van Venetie, namelijk om van die
zijde niet verder bevochten te worden onvervuld is gebleven,
waartoe de houding van Frankrijk wel heeft aanleiding ge-
gegeven. Men moet dan wel aannemen dat Napoleon het
hem toegedachte geschenk niet aanvaard heeft, waarschijn
lijk bevreesd dat dit, als een andere doos van Pandora, een
groote dosis van ellende zoude bevattenwaardoor Frankrijk
in een reeks verwikkelingen zoude gerakenwaarvan het
einde niet te voorzien was. Oostenrijk blijft dus tegenover
Italië in zijn vroegere positie, hoewel het duidelijk is dat. bij
den vrede met Pruisen enelië zal moeten worden afgestaan,
welks bezit bet voornaamste bestanddeel der pruisisch-itali-
aansche alliantie uitmaakt. De onzekerheid die no" altijd
omtrent het bestaan van een dergelijk verbond bestond is
dezer dagen door een mededeeling van den pruisischen Staats-
anzeiger opgeheven geworden door de i ermelding van een
der artikelen van het tractaat. Het blijft nu alleen de vraa^-,
of Italië zich met Venetië zal blijven tevreden stellen en
of het ook niet Italiaansch-Tyrol en Triest zal trachten te
verwerven. Ilierbij zal natuurlijk vee! afhangen van de onder
steuning van Pruisen, dat op dit oogenbhk als overwinnaar de
hoofdpersoon is die de vredes-voorwaarden voorschrijft,. Ita
lië zal het bezit van Venetië niet aan eigen krachtsinspan
ning maar aan het wapengeluk der pruissen te danken heb
ben en het. spreekt van zelf dat dit zoowel op de onder
linge verhouding der boudgenooten als tegenover Oostenrijk
van invloed zal zijn.
Over de vredes-voorwaarden zelve is nog niets met zeker
heid hekend. Alleen dit schijnt zeker, "dat de uittreding
van Oostenrijk uit deu Duitschen Bond als de voornaamste
eisch van Pruisen 'beschouwd wordt. Die eisch zoude op
zich zelf volkomen natuurlijk en gewettigd zijn, omdat hij
de aanleiding tot den oorlog geweest is. Hoe zwaar dit
offer voor Oostenrijks eerzucht eu met het oog op zijn roem
rijke aloude traditiën in het duitsche rijk zijn zal, is gemak
kelijk te begrijpen en toch gelooven wij dat in het belan"
van'Oostenrijk zelf dit offer zal moeten gebracht worden. De
Duitsche Bond, wel verre van Oostenrijks macht te verhoogen, is
integendeel een bron van voortdureude onrust in Oostenrijk
geweest. Het stond voortdurend met den eenen voet op
Duitsch en met den anderen voet op Slavonisch ^ebied
waardoor een verdeeldheid iu het, rijk ontstaan is, die ten'
slotte tot een volslagen breuk tusschen de verschillende staten
had kunnen aanleiding geven, terwijl het niet te ontkennen
is dat het duitsch element we! eenigszins ten koste vau
andere belangen liet overwicht had. Indien de duitschgezinde
bevolking van Oostenrijk eeuig vcrlangeu mocht hebben zich
bij liet. gemeenschappelijk vaderland aan te sluiten, kan hel dil
bevredigd vinden in een boud met de Zuid-duitsche staten
waarmede het veel meer punten van aanraking heeft, zoowel
door ligging, godsdienst en zeden dan met het overige Duitsch-
land. Hierdoor zal tevens aan den langen en on vruchtbaren
kamp om de hegemonie in Duitschland een einde komen,
waardoor Pruisen en Oostenrijk genoodzaakt waren groote'
legers op den been te houden, terwijl de kleine duitsche
vorsten, door den bestaauden naijver tusschen de beide groote
mogendheden, gelegenheid vonden hunne onderdanen op hoogst
willekeurige en despotieke wijze te behandelen, waaraan nu
voortaan paal en perk zal worden gesteld.
Door de uittreding van Oostenrijk uit den bond zal Prui
sen de handen in Duitschland vrij hebben. Indien de hegemonie
van Duitschland voor Oostenrijk een bijzaak was, voor Prui
sen is dit een levensquaestiezoodat het vermoedelijk van
zijn overwinningen de meeste vruchten zal trachten te trekken
W ij beschouwen dan ook de vestiging van een machtig rijk
in Noord-Duit,sohland als een onvermijdelijk gevolg der ge-
beurtenissen waarbij het tamelijk onverschillig is, of de be-
zette landen bij Pruisen zullen worden ingelijfd, dan wel
ot hunne vorsten als vasallen van die mogendheid zullen
legeeren. De bijeenroeping van het parlementdis men eer
daags kan tegemoet zien, zal waarschijnlijk aan von Bismarck
het voorwendsel verschaffen om door middel van zooge
naamde vrije volksstemmingen de geannexeerde staten in
Pruisen op te lossen. In Nassau en Oost-Friesland zijn reeds
adressen in omloop, om tot het beoogde doel te leiden.
Door de inrichting van liet Duitsch Tolverbond waarbij Prui
sen de voornaamste factor is, zijn reeds vele materiëele belan
gen dei kleinere duitsche staten met Pruisen solidair gewor
den en waar die niet voldoende mochten zijn zullen de ziirtd-
nagelgeweren wel het overige doen. De heer von Bismarck
zal ook bij deze volkstemmingen toonendat hij een uitne
mend leerling is der Napoleontische schoolzoodat de fransche
Keizer werkelijk tegenover hem ontwapend is, wijl de mees
ten hier zijnen meester gevonden heeft. Wij gelooven dan
ook dat de vestiging van een groot Noord-Duitsch rijk niet zal
kunnen verhinderd worden. Wat Engeland betreft heeft lord
Stanley reeds verklaard, dat een dergelijke staat, door andere mo
gendheden naijverig moge worden aangezien, maar voor En
geland geen gevaar oplevert. Wij zijn ook vau die meening'. en
gelooven veeleer, dat een dergelijke machtige bondgenoot op
het vasteland voor Engeland bij verwikkelingen met Frankrijk
geen ongewenschte zaak is. Wat Rusland betreftzoo moet
het never wenschen tusschen zich en Frankrijk een sterkeren
dam geplaatst te zien dan eeu verbrokkelde statengroepals
Duitschland thans te aanschouwen geeft, kan opleveren.
Het is waar, dat Rusland de duitsche Vorstenhuizen tot
zoovele stoeterijen ter aankweeking van volbloed-russen wist
om te scheppen zoodat het voortaan voor zijn talrijke vor
stinnen naar andere aspirant-vrijers zal moeten omzien maar
liet zal zich over dit verlies weten te getroosten. Men
ziet liever een zwakkere sterk dan een sterke nog sterker
worden. Pruisen was de zwakste der vijf europeesche
groote mogendheden zoodat een machtsuitbreiding aan die
zijde Rusland niet kan deeren. Voegt men nu hierbij dat
de Poolsche quaestie Pruisen tot'Ruslauds natuurlijken
bondgenoot maakten na den veldtocht, in de Krim tegenover
Uostenrijk bij Rusland niet. veel sympathie bestaat, dan laat
zicii de houding van dit rijk gedurende de jongste gebeurte
nissen zeer goed verklaren. Er blijft dus niet anders overi-dan
Irankrijk. Nu de Keizer bemerkt dat hij voor een fait accompli
staat, is het zijn belang zich met,Pruisen te verstaan, ten einde een
vergoeding m grondgebied te verkrijgen hetgeen natuurlijk
alleen in overleg met, zijn machtigen nabuur kan geschieden.
Hij heeft tot bereiking zijner oogmerken er dus het meeste
belang bij met Pruisen op een goeden voet te zijn indien hij
eens b.v. de blikken op België gevestigd hield omdat hii
daarbij van Pruisen alleen een ernstigen tegenstand zoude
te vreezen hebben, wiens gunst hij zicli echter nu verwor-
ven heeft.
ME OORLOG.
Bohemen, Mora vie, enz. I)e door de aftrekkende oos
tenrijkers vermelde bruggen over de Thaya en de March ziin
meest alle binnen 24 uren hersteld. Aan de stad Pardub tz
is opgelegd om met behulp van 200 pruisische pionuiers
de vaste brug over de Elbe deu 24 weder bruikbaar te lieh'
ben. op eene boete van 4000 fl. voor eiken dag later
De pruisische geul. r. Frondzynski te Chrudim heeft aan
gekondigd dat elk dorp waar een soldaat gekwetst wordt
zal gestraft worden met het verbranden eener hofstede en
elk dorp waaruit geschoten en de dader niet ontdekt wo'rdt
door het geh'el of gedeeltelijk in de asch te leg^n
Bij te Brunn uitgevaardigd bevel is de koen 'van den
pruisischen thaler op 210 kreuzer bepaald
Volgens oostenrijksche opgaven heerscht de cholera onder
de pruisische troepen. cr
De pruisische gen!, r. Lehwaltbevelhebber der vesting
Neisse, is benoemd tot .commandant van het belegering?
corps van Josephstadfc en Königgratz
De oostenrijksche brigade Mandel heeftmet behulp van
andere troepen bij Blumenau iu Moravie met goed -evolg
den aanval eener vijandelijke overmacht afgeslagen. ZU ver?
loor evenwel 600 man waarvan 200 gevangenen; de prdissen
daarentegen nauwelijks 100 dooden en gekwetsten
Den 22 hebben de 7= en 8' divisiën bij Presburg een ge
vecht geleverd tegen 35000 oostenrijkers en zouden die stad
zeker bezet hebben indien zij met den middag, wegens den
invallenden wapenstilstand, den strijd niet hadden moeten
staken. De brigade Bote as op het punt om de oosten?
rijkers m den rug aantevallen. uaicu
Het hoofdkwartier des Konings is thans gevestigd on het
aan graaf Mensdorff behoorende kasteel Nicolsburg op de
grens vau Moravie, hetzelfde kasteel waar Napoleon \n 1805
na den slag van Austerlitz en vóór zijnen intocht te Weenen
Midden-düitschlanb. De zuidduitsche troepen worden
en getale van 120000 man, ten zuiden van Frankfort bijeen-'
jetrokken. De beiersche regeeriug heeft besloten de land
weer te organiseeren.
De voorhoede van het tweede pruisische reserve-corps is
na een geforceerden marsch, te Hof in Beieren aangekomen'
en heeft 60 man krijgsgevangen gemaakt. Aan die stad is
eene oorlogs-contributie van 66000 Ih. en het leveren van
een aantal benoodigdheden opgelegd.
Den 27 is bij Heimstadt eu OeUingen een gevecht gele
verd dat verscheidene uren duurde. De beierschen zeLen
dat zij, met behulp van 5 batterijen getrokken geschut de
-pruissen hebben afgeslagen. B
De voorhoede van het Main-leger is na 2 gelukkige ge-
echten by Bisschofsheim en Werbach met de troepen fan
