ALKMAARSCHE COURANT
Negenenzestigste J aargang.
l\o. 47.
•>—-<=-<* -•i
Zondag
20 October.
Cófficiccl (öcbccltc.
SS21lcfccUjfi0cftc IScvirftUn.
Politiek (.óucvzicht.
Deze Courant wordt wekelijks uitgegeven en is verkrijg
baar op Zondag morgentusschen 8 en 9 ure. Prijs per
jaar/ 3,40, enkele Nos. 7 Cents, franco per post f 4,
Brieven franco aan de Uitgevers
HE KM". COST EK ZOON.
L)e Advertentiën kosten van 15 regels0,75, voor
elke regel meer 15 Cents, behalve 35 Cents zegelrecht
voor elke plaatsing. Zij worden uiterlijk aangenomen tót
Zaturdag namiddag 1 uuringezonden berichten een dag
vroeger.
mogen komendan zou alleen het September-verdrag de j
Italiaansche regeering tegenover Erankrijk verbinden, en dan
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR I zou Erankrijk zich ongetwijfeld aan geheel willekeurige en
noodigen bij deze ouders en voogden uit, die hunne kinde
ren of pupillen met I November a.s. op eene der openbare
scholen wenschen geplaaist (e zien zich daartoe voor dien
dag aantemelden bij den hoofdonderwijzer of de hoofdon
derwijzeres van de door hen verlangde school, voorzien van
de bewijzen van koepokinenting der kinderen.
Burgemeester en IVethouders voornoemd
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
den Ié Oct. 1867. De Secretaris,
SPANJAARDT.
onrechtmatige inmenging schuldig maken, indien het Italië
niet vrij liet. Maar de feiten waarop Acerbi zich beroept
en die inderdaad zijn onderneming zouden rechtvaardigen
zijn niet bewezen; er bestaat integendeel een niet ongegrond
vermoeden
VERGADEBING van den RAAD der Gemeente ALK
MAAR, op Woensdag, den 23 October 1867, des namiddags
ten I uur. Namens den Voorzitter van den Raad
SPANJAARDT.
PRUISEN.
De Rijksdag heeft aangenomen het voorstel van den heet
Lasteer, tot intrekking der woekerwet.met alg. st., dat van
den heer Blankenberg tot het verzoeken eener wet op de
dat de ware toedracht" der zaak vrij wat verschilt I heT B^Ts-budiefjMeiaLVOs°tr nn^1^b«Htweedf6 lezi"S
van zijne voorstelling. De Garibaldianen zijn niet geroepen, nationaliteit der koopvaardijschepen
maar hebben zich zeiven opgeworpen tot bevrijders. aiuijscnepen
Niet de onwilder Romeinen om langer onderdanen van den
Paus te zijn, maar de vurige begeene der Italianen om Rome
tot hoofdstad te hebbenschijnt de oorzaak der beweging.
"Naar Romenaar Rome, om ons hoofd op onze schouders te
Een week is voorbijgegaan en nog altijd is geen afdoend
antwoord ontvangen op de vele vragen waartoe de gebeur
tenissen in den Pamelijken staat aanleiding geven. Dat
plaatsen; en wanneer dit geschied is, dan zij een eeuwige vre
ds het deel.van ons arm vaderlandroepen Guerazzi en zijne
aanhangers; "Rome is de eerwaardige moeder van ons vader
land en zonder Rome bestaat geen Italiëverklaart ook
de bevelhebber-generaal Acérbidie woorden vinden overal
in Italië weerklank, en verklaren te gelijk de oorzaak der
geheele beweging. «Rome of de dood roept de bewegings
partij "Rome de hoofdstad van Italië" besloot het Parle
menten die vurige begeerte om Rome tot de hoofdstad te
tuuiuuvu ju ui/ii jl aujciijai 11 oi uuo uil n I Liu i n„ v 1,11, iyui 1 -----AGL1 "CVUWc VHI1
een niet onbelangrijk getal Garibaldianen de grenzen van dat, I ma,Rn van 'iet gemeenschappelijk vaderland bracht de vrij-1 Nederland zijn de
o ■o ij 9 ,1 rat tftppB nüfiP r\a rtrarmar, 1.1" 11.1.1 J
gebied hebben overschreden is duidelijk en beweringen, dal
slechts een betrekkelijk gering aantal hebben weten ta ont
snappen zijn moeilijk aan te nemen. Wat de voorstanders
der beweging ook mogen zeggen, de geestdrift der Romeinen
om zich aan te sluiten bij het gemeenschappelijk vaderland
schijnt inderdaad niet zeer groot. Immers die voorstanders
zeiven trachten een verklaring te geven van de rust die te
Rome zelf en in andere steden van het Pauselijk gebied
blijft heerschen. Waarom staat de bevolking van Viterbo
niet op? wordt gevraagd, en het antwoord luidt: Viterbo
herinnert zich hoe het vroeger eenmaal is opgestaan en zich
heeft verklaard voor de opneming in het koninkrijk Italië,
maar hoe het toch weer gedwongen is geworden onder de
Pauselijke regeering terug te keeren. Eeu gelijk lot zou het
ook nu vreezenwanneer het aan den opstand deel nam
want het gelooft niet, dat de Italiaansche regeering te hulp
zal komen.
Een gelijke verklaring wordt gegeven van de rust die te
Rome blijft heerschen. Men vreestdat er geen hulp zal
opdagendat Italië tegenover Erankrijk het September-verdrag
zal moeten opvolgen, en daarom waagt men zich niet aan
een vruchteloozen opstand, daarom onthoudt men zich van
een bewegingdie geen waarborg geeft dat haar doel zal
bereikt worden.
't Is mogelijk, dat er te Rome, te Viterbo en elders aldus
willigers over de grenzen. Öp zich zeiven is die volkswensch
natuurlijk en geoorloofd. Waarom zoudeu de Italianen niet
mogen wenschen, dat de beroemdste stad van Italië, die
I sinds eeuwen een welbekenden naam had in de geschiedenis
der menschheiddat ook "de Eeuwige Stad" zou wordeu
toegevoegd aan het jonge koninkrijk, om er te gelijk de
hoofdstad van te worden Maar die niet ongeoorloofde
wensch geeft hun nog geen recht om hem met geweld te
bevredigen en Rome te veroveren.
Heeft de Italiaansche regeering den inval der Garibaldia
nen in den Kerkelijken staat bevorderd wordt nog altijd
koopvaardijschepen m«t eenp. st. Voofts
het ontwerp tot opheffing der bestaande verbodsbepalingen
omtrent de coalitiën van arbeiders met 126 tegen 71 st.
De vergadering heeft eenparig een voorstel harer commis
sie aangenomen om den Bondskanselier te verzoeken, door
middel der Bonds-wetgeving alle speelbanken in Noord»
duitschland optebeffen.
Het scheepvaartverdrag met Italië is te Florence geteekend.
..t'ewaPeoen en paarden van de voormalige frankforter
militairen zijn hoewel onder protest der stadsregeering tot
staatseigendom verklaard.
In eene te Wiesbaden door 400 burgers gehouden verga
dering is besloten zich tot het ministerie van financiën te wen
den, met het dringend verzoek de belastingen te verminderen,
len gevolge van het geheel verdwijnen der veetyphus in
beperkende bepalingen op den invoer
van vee enz. van daar opgeheven.
RUSTE* KIJK.
De hongaarsche Magnaten hebben de spoorwegleening met
eenparige stemmen goedgekeurd.
w Keizer heeft de deputatie van den gemeenteraad ran
Weenen, belast met het aanbieden van het adres tot weder-
eggmg van dat der bisschoppen, welwillend ontvangen, be
loofd dat hij bet in handen van het ministerie zou stellen
den ijver van den raad voor de bevordering van het volks-
ouderricht geprezen, maar ook zijn vertrouwen geuit, dat
gevraagd, en velen'antwoorden bevestigend. Zij wijzen daarbij I j6 ra,ad n'6j voo™emens zou zijn om der. invloed'der gods-
1 „„K„Iui. ii:f i J I dienst op de volksschool
op het niet onbelangrijk aantal vrijwilligers, op de wapenen
enz. die over de grenzen zijn geraakt, op de openlijke toe
bereidselen tot den tocht en de niet minder openlijke toe
juiching die hij in Italië ondervindt. Toch is dat alles geen
voldoend bewijs. De Italiaansche regeeriug bad geen haast,
om naar Rome te gaangeen belang om deze teedere kwes
tie op nieuw aan de orde van den dag te brengen. Zij had
nog handen vol werk met andere zakenen wijdde zich
daaraan met alle krachten. De beweging tegen de Pause
lijke regeeriug moet haar zeer onwelkomzeer belemme
rend en lastig zijn geweest; maar zij kon de vrijheid van
spreken en vergaderen niet beletten: zij mocht daarenboven
den bij Parlementsbesluit gewettigden volkswensch niet on-
Heeft
lezinc
wordt geredeneerd, 't Zou zelfs niet onverstandig geredeneerd I d.9d,ru'c'i,en zb k°n alleen de uitvoering tegengaan,
zijn. Maar bij zooveel tegenstrijdige berichten is er iets I Z1J„ gedaan .zooveel zij vermocht.
anders dan een niet onaannemelijke redeneering noodig om
geloofd te worden dan moeten de feiten spreken en die
om aan te toonen dat de Romeinen inderdaad hartelijk ver
langen van de Pauselijke regeeriug verlost te wordengaat
betoogen waarom ze niet opstaan levert een veel te zwak
bewijs. Hij begint met te onderstellen dat de Romeinen
gaarne zouden willen opstaanen verklaart waarom zij
het nogtans niet doen. Maar juist wat hij onderstelt moe!
in de allereerste plaats bewezen worden. Het beste bewijs
zou bestaan in sterk sprekende feitenin een algemeenen
Dat hel moeilijk is, een ondoordringbare afsluitingslijn te vormen
om een geheel landal is het dan ook een klein land zal be
zwaarlijk ontkend kunnen worden. De smalle strook lands langs
de zee, die tegenwoordig den Pauselijken staat uitmaakt, heeft,
al bedraagt de oppervlakte ook slechts ruim een derde van die van
Nederlandbetrekkelijk vrij uitgestrekte grenzen. Neemt men i
daarbij in aanmerking, dat men bier met een bergachtig en boschrijk
land te doen beeft, en de grensbewoners meewerken om den vrij
willigers een schuilplaats te verleenen en hen over de grenzen te hel
pen, dan zal men zich niet al te zeer behoeven te verwonderen, dat
bet getal indringers in den Pauselijken staat langzamerhand aan-
of de vorming van onderwijzers
eenigszms te besnoeien.
De Afgevaardigden van den Rijksraad hebben by tweede
-mg aangenomen: de herziene grondwettige bepalingen,
6u?re' °'5 rechterlijke macht, op de staatsburgerlijke
rechten en op de invoering van een Rijksgerechtshof.
De Afgevaardigde Mühlfeld heeft den "li een voorstel
ingediend en toegelicht tot opheffing van het concordaat,
hetgeen met instemming door de meerderheid der leden en
door het aanwezige publiek is begroet.
De Keizer heeft den aartsbisschop Rauscher een schrij
ven gezonden in antwoord op het adres der bisschoppen.
L. M. prijst hunnen ijver voor de handhaving van de rech
ten der kerk. maar betreurt het dat zij thans, nu de re
geering de hangende vraagstukken in verzoenenden geest
zoekt optelossen, die oplossing bemoeilijken door het open
baar maken van eeu adreswaardoor de gemoederen in
gisting zijn geraakt, terwijl toch de tijdsomstandigheden
zoo dringend tot eendracht vermanen. Z. M. vertrouwt,
dat de bisschoppen zich overtuigd zullen houden van zijne
zorg voor de kerk, maar dat zij ook acht zullen slaan op
zijne plichten als constitutioneel Souverein.
Het Huis der Afgevaardigden heeft den 17, op voorstel
van den voorzitter, een driewerf -leve de Keizer!
heven, wegens Z. M. zucht om de constitutie,
aange-
gewetens
opstand maar dat bewijs is tot nog toe niet geleverd. Mis-1 groeit. Wat de troepen betreft die met de bewaking der grenzen (Jeij Keizers°aande'n^eer '.Scks^'laveD> blykens het schryven
sehien zal het nog geleverd wordenmaar hoe later dit zal I heiast zÜn men zal misschien geen bewijzen van plichtverzuim
geschieden hoe zwakker het zal zijn. Het verliest met I v'n(jel1 maar zij zijn inderdaad vrienden en bondgenooten van de
eiken dag van zijn kracht. Hoe langer de opstand uitblijft, I Garibaldianenzeiven zouden zij niets liever verlangen dan diezelfde
hoe minder hij zal kunnen gelden voor een duidelijke open- I £renzen over trekken waarvan zij nu anderen moeten terughouden,
baring van den vrijen volkswil. Als de Pauselijke troepen I Z1 ,Tf,cgeenng ku,nnen bevelhebbers dan zeker zijn dat
is tot lid van den hongaanchen
hier en daar zullen wordeu verslagen, en de bevolking zich
bij de zegepralende Garibaldianen zal aansluitendan zal
dit althans niets meer kunnen bewijzen dan berusting in den
nieuwen staat van zaken onderwerpingen wellicht geen
onwillige onderwerping, aan een omkeering die niet door de
bevolking zelve bewerkt, maar door geweld van buiten en
onder aanvoering en leiding van anderen tot stand is gebracht.
Rome zal opstaan schrijft een Romeinsch correspondent
van een Genueesch blad Rome zal zijn stem weldra krach
tig verheffen, en een taal spreken die voor de geheele wereld
verstaanbaar zal zijn. Als de vreemde huurlingen buiten Italiaansche regeering bloot aan de verwijten van Erankrijk, ter
11 1 11,11 I will ail rl n rrnilM rlon .r/\llrr, 4 „«4- „J- Af) f7.1
de soldaat alles ziet wat hij zou kunnen zien en nooit opzettelijk
een oog toedoet Zoolang bet spreekwoord waar blijftdat bet I
met onwillige bonden slecht bazen vangen is, zoolang zal ook bet
feit, dat werkelijk een niet onbelangrijk getal Garibaldianen lang
zamerhand de grenzen is overgetrokken, nog geen bewijs zijn van 0
den onwil der Italiaansche regeering om het te beletten. Omtrent I maals beproefd 'heeft om Cap
dit punt zullen wij ons oordeel alzoo vooreerst nog moeten opschorten. -
Intusschen geraakt de regeering van Victor Emmanuel in een
uiterst neteligen toestand. Het volk is op de band der Garibal
dianen en juist dezen moet zij bedwingen. Ondanks de grensbe
waking dringen zij het Pauselijk gebied binnenen zoo staat de
te
onze poorten zullen zijn dan zal het volk worden opgeroe
pen om door zijn stemming het besluit van het Italiaansche
Parlement te bekrachtigen, waarbij Rome tot de hoofdstad
(les koninkryks is verklaard. Zouden de Romeinen er
dan op rekenen dat de Pauselijke regeering langzamerhand
al hare troepen uit de hoofdstad zal zenden om de Garibal
dianen in de provinciën te bestrijden, en dat Rome alzoo
weldra geheel zonder bezeting zal zyn Als dit inderdaad
hunne verwachting isdan bestaat er veel kans dat zij zich
zeer teleurgesteld zullen zien; want liet is toch waarschijn
lijker, dat de Pauselijke regeering, naarmate de opstand zich
uitbreidt, hare macht juist in Rome zal samentrekken.
Wat wij tot nog toe in den Kerkelijken staat aanschouwen
is alzoo geen volksopstand niet de verheffing van een vrij
heidlievend volk, dat eeu vaste overtuiging en een even vasten
wil bezit, tegeneen gebate regeeriug. Daarom is de beweging
in den Pauselijken staat ook niet te rechtvaardigeu. Als
Acerbt, die zich bevelhebber-generaal noemt, en dus de leiding
der beweging op zich schijnt genomen te hebben, in zijn
proclamatie verklaart, dat de vrijwilligers die thans te"en de
Pauselijke troepen strijden, vol van vaderlandsche geestdrift
zijn toegesneld "waar een roemrijk volk is opgestaan om zijn
vrijheid te oischen van de willekeurigsle aller regeeriugen
dat zij ter hulp zijn gekomen -op de roepstem van Rome,"
om "het Romeinsche volk te bevrijden dat besloten heeft
hot juk waaronder het gebukt gaat af te schudden," dan
geeft hij daarin een voldoende verdediging van de beweging
voor allen die aan een volk het recht 'toekenuen om over
wijl zij de gunst des volks verliest. Wat moet zij doen Zelve
de grenzen overtrekkenzelve den Pauselijken staat bezetten
antwoorden bijna alle Italiaansche bladen te waken dat geen
vrijwilligers de grenzen overtrekken, is onmogelijk, of Italië zou
zijn eigen aan den Pauselijken staat grenzende provinciën in staat
van beleg moeten verklaren en dat zou meer zijn dan men ter
wille van welke regeering ook zou kunnen eiscben. Daarom moet
het Italiaansche leger op de plaats zelve de orde gaan herstellen
en verdere rustverstoring verhinderen; het moet elke gewelddadige o
en ongeregelde uitbarsting te Rome voorkomen, want reeds roept I vingen°£reoDend ten hpw'„„ rl». j r
De zoon van Kossuth
Rijksdag gekozen.
ITALIË,.
WeenenenbenoemfiW K°ning tot «eZSnt
Den 10 hebben de troepen een groot aantal personen in
hechtenis genomen die elk afzonderlijk over de pauselijke
grenzen trachtten te komen.
Het regeeringsblad bevestigt, dat Garibaldi den 2 nog-
11 Caprera te verlaten, maar dat zyn
voornemen belet is geworden. Op zijne boot werd met scherp
geschoten door den bevelhebber van het met zijne bewaking
belaste vaartuig.
Den 7 heeft hij een "wapenkreet" tot de romeinen gericht.
De heer Crispide leider der linkerzijde in het Parlement,
de genl Pallamano en 5 anderen kondigen in de Diritlo
aan dat zij zich op verlangen van Garibaldi, als centraal
comité van bijstand gevestigd hebben.
Nevens dit is een soortgelijk comité te Florence gevestigd,
onder het bestuur van Guerazzi en andere patriotten.
Garibaldi heeft aan de romeinen zijne aanstaande komst
op het krygstooneel verkondigd en in afwachting daarvan
de leiding der onderneming opgedragen aan zijnen zoon Menotti.
e gemeentebesturen van Lodi en Brescia hebben inschrii-
incrpn rrprmonH k~lv
zich bij de beweging aan te sluitenen het uitroepen der republiek ver
hinderen, wat niet onmogelijk zou zijn als men Mazzini vrij spel laat.
Zal Frankrijk toelaten, dat de Italiaansche regeering het Pau- I "ei.LUt0?eniaatlnc?.ienreS
selijk gebied bezet? Ónmogelijk, roepen de officieuse dagbladenI S nle it riJKe arrestatiën liet doen
daardoor zou Italië zijn verbintenissen schenden
I durend bewaakt.
De bladen betoogen, dat, indien
de goede trouw
bespotten en zich vijandig plaatsen tegenover de mogendheid waaraan
het zijn onafhankelijkheid, zijn eenheid, kortom alles te danken
heeft. Hetzelfde bladdat een paar dagen vroeger deze dreigende
taal deed hooren, la Patrie, bevalte echter op 17 October een artikel
waarvan de slotsom aldus luidde: "Wij aarzelen niet te verklaren,
dat door de omstandigheden aan Italië de verplichting is opgelegd
om een besluit te nemen. Het kabinet van Florence behoort te
doen blijkenof de Garibaldiaansche vrijbuiterij al dan niet het
gezag en de wet mag trotseerenof revolutionaire kuiperijen al
dan niet haar spel mogen drijven met het monarchaal beginsel.
Wat Frankrijk betreft, die mogendheid behoeft niet lang na te
denken over hetgeen haar te doen staaten wij meenen recht te
hebben op een oplossing aan te dringen. Of Italiëin overeen
stemming met Frankrijk en gewapend met het September-verdrag
en der regeeringloosheid
z'yn eigen lot te beschikken, en recht laten wedervaren aan Frankrijk alleen moet gebruik maken van het recht om èn Rome
de begeerte van een groot volk, dat lang verdeeld is geweest,
oni zich te vereenigen en elk deel van het gemeenschappelijk
vaderland in den nieuwen staat op te nemen. Als inderdaad
iet Romeinsche volk in algemeenen opstand was tegen zijn
regeeringen deze zich door vreemde troepen tegen hare
eigene onderdanen verdedigde, als daarbij dat volk luide en
auidehjk den wensch uitsprak om in het algemeene Italiaansche
koninkrijk te worden opgenomen, dan zou cr geen reden bestaan
Waarom de Italianen den Romeinen niet te hulp zouden
èn Italië aan de macht der omwenteling
te ontrukken.
Zou dan de Fransche regeering erkennendat Italië de Pause
lijke regeering alleen kan beschermen en de revolutie bedwingen
als het den Pauselijken staat bezet Zal het Italiaansche leger
alzoo met goedvinden van Frankrijk de Romeinsche grenzen over
trekken? Of zal Frankrijk weer naar Rome gaan? Of Frankrijk
en Italië te zamen Elk dezer drie wijzen van oplossing wordt
door een of ander bericht bevestigd. Spoedig zal een beslissing I
volgen want de tegenwoordige toestand is onhoudbaar. W. v, d. K
de regeering door het
it doen en het vervoer
van recrutenwapenen en ammunitie niet tegenhield, reeds
zooveel garibaldianen over de grenzen zouden zijn gegaan
dat de pauselijke troepen, ondanks hunne moed, het on
derspit zouden moeten delven.
Naar luid der Osservatore Romano is te Napels een comité
n bijstand voor den opstand gevormdgeschieden daar
openlijk wervingen door den syndicus en het hoofd der ste
delijke pohcie, zenden de kolonels der bezetting wapenen
ammunitie naar de garibaldianen en heeft de thesaurie,
op hoog bevel100000 ducaten beschikbaar gesteld voor
het aaukoopen van geweren en het maken van patronen.
Men zamelt aldaar geld in voor de opstandelingen onder
voorgeven, dat de giften moeten strekken totleeniging van
den^ nood der slachtoffers van de revolutie.
Te Milaan is een aantal jonge Spanjaarden aangekomen
met het voornemen om by het leger der garibaldianen
dienen.
te
De dagbladen dringen aan op het bezetten van Rome
door het italiaansche leger, ten einde eene nieuwe occupatie
door Erankrijk te voorkomen, of te verhoeden dat aldaar
de revolutie zegepraalt met het uitroepen der republiek.
Den 16 zijn wederom 70 jongelieden gearresteerd, die
zich aan boord van een vaartuig naar den pauselijken Staat
wilden laten overbrengen. Het aantal gevangenen bedraagt
nu reeds 2000, maar niettemin dringen steeds vrijwilligers
