ALKMAAR
mm.
ANT
\o. 40.
Negenenzestigste .laat
Zondag
<ian
3 November.
pwr nTSlrJte-Af Sl«
(Dfficiccl 03cbccllc.
-TrfWti
Weg met het dagbladzegel!
Algeheels afschaffing en op eenmaal
meent het Anti-Dagbladzegcl-Verbond reeds nu meteen
enkel woord het publiek op het onvoldoende van
dergelijken maatregel te moeten wijzenen te moeten
waarschuwen tegen lijdelijk afwachten, dat ligt voor
instemming gehouden wordt
Het geldt hier een beginsel.
politic?* ©ucvzicftt.
d^JtfdI?PmenendoënaLrhteU het VerStaQ-'
Deze Courant, wordt wekelijks uitgegeven en is verkrijg
baar op Zondag morgentusschen 8 en 9 ure. Prijs per
jaar ƒ3,40, enkele Nos. 7 Cents, franco per post, 4,
Brieven franco aan de Uitgevers
HERM'. COSTER ZOON.
De Advertent,icii kosten var) 15 regels0,75, voor
elke regel meer 15 Cents, behaive 35 Cents zegelrecht
voor elke plaatsing. Zij worden uiterlijk aangenomen tot
Zaturdag namiddag 1 uuringezonden berichten een dag
vroeger.
Ter gemeente-secretarie liggen voor de belanghebbenden
ter lezing de voorwaarden waarop den 14 November a.s.,
voormiddags 11 ure door de directie der Marine te Wil
lemsoord zal worden aanbesteed:
Het, wasschen en appreteren van goederen voor het,
marine-hospitaal aldaar.
VERGADERING van den RAAD der Gemeente ALK
MAAR, op Woensdag, den 6 November 1867, des middags
ten 12 uur. Namens den Voorzitter van don Raad,
SPANJAARDT.
POLITIE.
Onbeheerd op de markt gevonden (wee biggen en builen
de stad twee schapen, de daarop rechthebbenden vervoegen
zich ten spoedigste aan het commissariaat van politie, waar
tevens voor de eigenaars terug te verkrijgen is eencachenez
en een rood gestreept zijden dasje.
Het hoofdbest.mr van het Anti-Dagbladzegel-Ver-
bond heeft de volgende circulaire verspreid
AFSCHAFFING! - GEEN VERMINDERING!
De afschaffing van het Dagbladzegel is een kwestie
van den dag geworden.
Nn vooral, nu de Troonrede ons een wetsont
werp daarover aankondigt.
Wij wachten de voordragt af, wij zien haar met
verlangen te gernoet en wenschen 'niets liever dan
haar uit volle overtuiging te kunnen ondersteunen.
Toch blijven wij oproepen tot medewerking, want
er zijn verschijnselen die ons verontrusten en ons
doen vreezendat de oplossing van het vraagstuk
in den door ons gewenschten zin nog verre van ver
zekerd is.
Immers de Regering sprak slechts van „vcrligting
van den lastdien het regt van zegel op de periodieke
pers gelegd heeft."
Hier wordt de vrees, daar de vvensch geuit, dat
met deze verligting slechts een vermindering bedoeld zij.
_Zells zijn er geweest, die zich gehaast hebben om
bij adres aan de Regering niet onduidelijk te kennen
te gevendat zij ook die vermindering dankbaar uit
hare handen zullen ontvangen.
Getrouw aan zijn programma:
Wie met ons gelooft, dat de zegelbelasting in den
weg staat aan: zoo ruim mogelijke verspreiding, tegen
zoo laag mogeiijkeu prijs, van dagbladen, die aan
hunne veelzijdige roeping zoo goed mogelijk voldoen,
moet eenc gcheele wegneming der belemmering ver
langen.
Geen halve maatregelgeen transactie kan hem
bevredigen.
Wie liet goede wil, moet het geheel willen!
Men meene toch niet, dat de vermindering aan-
zienlijk zal zijn; want wie zou „het sclioone denkbeeld
eener vrije pers in het vrije Nederland" willen opof
feren aan een overschot, dat schier geene haten meer
voor de schatkist zoude afwerpen
Schijnbaar moge gedeeltelijke al', chaffing
eene schrede voorwaarts zijn; - inderdaad is zij
een nieuwe slagboom op den weg, die tot a g h. ele
ontheffing van den druk leidt. 'Niet zoo ligt -nat
men er toe over,: pas genomen maatregelen te 'her
roepen en, maakt men de kwaal dragelijker, men
zal haar tevens bestendigen.
Maar wat meer is: Alleen afschaffing is billijk.
Wordt het Dagbladzegel verminderd, dan ont
breekt de zekerheid, dat de voor de el en, wel
ke de Schatkist afstaat, geheel zullen streli
lt en ter verbetering van de dagbladpers in
t belang van het publiek.
Daartoe is vrije concurrentie uoodig, die al
leen het gevolg van al ge he el e afschaffing kan
zyn. Want, zoolang een gedeelte der belasting blijft
bestaan, zal de oprigting van nieuwe bladen bijna
onmogelijk blijven.
Laten de bestaande bladen, ook na de afschaffing,
een rang handhaven, dien zij zich verworven hebben;
doch zij het dan door inspanning en verdienste. Ver
mindering der belasting zon aan die Couranten een
voordeel in handen geven, zonder tevens den weg te
banen tot vrije concurrentie die toch alleen aan het
publiek ten waarborg strekken kan, dat hetgeen de
schatkist ten zijnen beste afstaat, ook ten zijnen
beste zal worden aangewend.
Daarom moet ieder met ons blijven vragen om
geucelc afschaffing van het dagbladzegel.
Het offer, dat wij verlangen, 'Ts dan wel grooter, maar
mm ook eerst zul de zekerheid verkregen worden, dat
geheel zal komen ten voordecle van bet
asdcrlaiidsche Volk.
Deze circulaire is gevolgd door de gedrukte re
devoering van den heer Maurits 11. van Lie van
"/Tl' c!en 1Cden Augustus ld- uitgesproken op het
JNederlandsch taal- en letterkundig congres te
Gent, dat zich tot den Minister van Financiën heeft
gewend met het verzoek, in Nederland de baker
mat van het gedrukte woord en van de persvrijheid
de zegelbelasting op de dagbladen af te schaffen.
Een 5000ta! afdrukken van deze redevoering worden
dezer dagen door Nederland verspreid. Het zal dus
den belangstellenden "iet ontbreken aan de gele
genheid om met dit merkwaardig geschrift bekend
Le worden. Hier kan het slechts onder de aandacht
worden gebracht. Hier kan alleen een woord wor
den opgenomen tot aanbeveling van 'den vereeniginw,
die zich ten doel stelt een onbillijkheid op te IrefFen 1
en de dagbladpers van een drukkenden last te be
vrijden, een vereenigiijg, die niet lang kan en
niet lang moet bestaan, maar die het ijzer thans moet
smeden, nu het heet is, en die het dan ook inder
daad niet koud laat worden. Thans, nu de regeerin<r
een wetsontwerp tot verlichting van de zegel belastin-
heeft aangekondigdmoet liet Anti-Dagbladzegel-
Verbond zich den tijd ten nutte maken oin de over
tuiging te vestigen, dat geen verlichting maar ontheffing
van den last, geen vermindering maar afschaffing"'der
zegelbelasting op de dagbladen noodig is. Die tot
dat doel wil meewerken worde lid, des noods voor
een jaar, en ofiere zijn f 2,50, om de vereeniging in!
staat te stellen hare taak naar behooren te vervullen
Weldra wordt de zaak beslist, wordt tot verminde
ring of tot opheffing besloten. Wat dan tot standi
komt zal ongetwijfeld weer jaren duren, en geen!
poging tot verandering zal althans in de eerste jaren I
eenige kans van slagen hebben. Die dus iets doen l
wil, doe bet haastig.
Hoe drukkend de zegelbelasting inderdaad voor de
dagbladen is, wordt in de redevoering van den heer
van Lee nog eens door een paar voorbeelden herinnerd.
De Nieuwe Rotterdamsche Courant kost 33 in het jaar'
daarvan betaalt de uitgever aan het rijk voor ze^el-
belasting nog iets meer dan de helft, namelijk 1688.
De Leeuwarder Courant kost 8 in het jaar; daarvan
betaalt de uitgever veel meer clan de helft aan het rijk
namelijk ruim f 5,07. Van de 3,40, die de Alkmaar-
r\sche Courant 111 het jaar kost, wordt aan zegelbelastiiv
f betaald; de uitgevers houden alzoo slechts
1,96§ over.
Behoeft men zich thans nog te verwonderen, dat
de dagbladen in Nederland in den regel zoo slecht
zyn zoo weinig voldoen aan de eisohen van den te-
genwoordigen tijdzoo ver achterstaan bij de dag
bladen in andere landen P Of zou het geen invloed
hebben op het gehalte van een dagblad 'op overvloed
of schraalte van inhoud op grondigheid of opper
vlakkigheid van bewerking, dat de uitgever omstreeks
de helft van zijn geheele ontvangst aan de schatkist
moet offeren zoodat slechts de helft van wat de Ge
abonneerde betaalt ten behoeve van liet blad kan
worden aangewend Daarvan moeten redacteurs
schrijvers van artikelen, correspondenten, telegram
men zetters, drukkers, vouwers, papier, briefporten
etc. betaald worden; en wat blijft dan over als winst
voor den uitgever? Behoeft men zich noo- te ver
wonderen, dat in Nederland een lezenswaardige
courant zonder adverteutiën financieel onbestaanbaar
IS
Dezelfde belasting maakt ook de buitenhmclsche
dagbladen afschrikwekkend duur. Zonder het zegel
recht zou de Kölnische Zeitung hier ƒ27,46 kosten. °De
schatkist we net evenwel mee om dien prijs iets te
verhoogen hij bedraagt dan ook 60. Ecu buiten-
iandsche courant is daarom in Nederland een zeld-
zaamhetd.
Nederland slaat, wat het gehalte en de grootte der
dagbladen betreft, dan ook ver achterbij andere sta
ten. Als men Je grenzen tusschen Zuid-Nederland
(zooals cle heer van Lee bij voorkeur België neemt)
en Noord-Nederland overschrijdt, wordt men her
mnerd aan de woorden van den Duitschen staat-
l i li UL,U Li'LöLUt LI bi clill1"
huishoudkundige von Buch, die op de vraag, waarde
grenzen tusscnen Zuid- en Noord-Duitsehland li^en
ten antwoord gaf: Noord-Dnitschland begint "daar
waar de wijnglazen klein worden. Een gelijken
maatstaf geven hier de dagbladen aan. Geen land
staat, vvathet dagbladzegel betreft, met het onze ge
lijk ln Belgie, Engeland, Zwitserland, Ruslanden
^^n, Hamburg, Italië, Spanje, de Ver-
eenigde Staten van Noord-Amerika en Brazilië wordt
a 1 k'1 Si u u Overal elders minder dan in Ne-
derlaiicl. Hei Handelsblad bij voorbeeld betaalt jaarlijks
voor el,c exemplaar, zonder bijvoegsel, 12,60. Écu
blad van dezeitde grootte zou kosten
in Pruisen
in Oostenrijk
in Zweden
in Frankrijk, volgens cle nieuwe wet, in de
departementen Seine en Seine en Oise
overal elders in Fnankrjjkod,L
De afschaffing der zegelbelasting op de dagbladen
zou aan de schatkist een offer kosten van 6 a 700,000
gulden. Is dit de moeite waard, om in een consti
tutioneel land dezen druk te 1. ten rusten op het
dagelijksch „voertuig van den omgang der natie met
zich zelve, het middel waardoor zij zich in hare on
derscheidene1 schakeeringen toestanden, stemmingen
\r /-»>-! „„.lil 1» 1 O h
1,84
4,25
o, 04
8,38
3,41
wisseling tusschen de bewoners van een vrij land,
die geroepen zijn zeiven deel te nemen aan het
toestuur of althans hun invloed uit te oefenen op de
leiding der zaken r
Maar zou dat offer van 6 of' 7 ton niet geheel of
gedeeltelijk worden opgewogen door nieuwe voor-
clee'en De heer van Lee wijst op het voorbeeld van
Belgie. In 1847 hadden de dagbladen in België
aan zegelrecht en frankeering opgebracht ruim 484,000
franken in het volgende jaar, IS48, werd het zegel-
I rec.it afgeschaft, en vijftien jaren later, in 1863, be-
droegeji de frankeergelden der dagbladen alleen reeds
rutin 4,4000 franken. Inmiddels was daarenboven
het port der couranten van 2 centimes op I vermin
derd; zonder die vermindering zouden de frankeergel-
den der dagbladen m 1863 ruim 908,000 franSen
hebben bedragen of ruim 590,000 meer dan de schat
kist door de afschaffing van het zegelrecht had verloren.
'Oo sterk was het getal dagbladen in België toege
nomen. Die vermeerdering der dagbladen bracht er
daarenboven veel toe bij om de opbrengst van het
va nrew rie° °P het drük" en schrijfpapier van ruim
ma'nnn u Z°TS in 1847, te doen stijgen tot
33 000 frankenwelke som het in 1864 opbracht.
Het belang der schatkist kan hier dus geen hin
derpaal zijnHet is te verwachten, dat ook hier het
gemis, dat zij door de afschaffing zou lijden, zou wor-
v®' "oeu door 4e baten die ten gevolge dierzelfde
amehaffmg langs andere wegen tot haar zouden vloeien,
n eik geval zal het verlies zoo gering zijn, dat het
niet iii aanmerking mag komen om een belasting te
handhaven die zich daarenboven doorgroote willekeur
e onbillijkheid onderscheidt. Of waarom zijn niet
evenzeer alle boeken, tijdschriften, muziekwerken etc.
aan deze drukpersbelasting onderworpen?
Geen vermindering daarom, maar afschaffing.
W. t. d. K.
Laipr Tna r?nd,ering bi"ncn den tijd~van~acht dagen!
miil n f veran(ien»g wel zoo groot? Blijkt niet
üri f 'V WÜ hier in het Noorden, op zoo
flppkt s aru! vaa l)et toonèel der gebeurtenissen al zeer
slecht op de hoogte waren van water eigenlijk voorviel
en weinig bekend met den waren stand der zaken? Het
iH Je' h Z7, waarsohÜ"hjk. Tegenstrijdige berichten par-
jd, e berichtenopzettelijk valsche berichten en gebrek
en| ziedaar de bouwstoffen waaruit men in den
laalsten tijd zich ecu oordeel heeft moeten vormen omtrent
de gebeurtenissen in den Pauselijken Staat. Geen wonder,
kpf h i Ti i dlkwiJls geheel onjuist was. Eigenlijk was
het belachelijk te zeggen dat men er een oordeel over had
Waar men zoo werkelijk niets wist en een ondoordring-
b.ue gordijn den gang der zaken voor onze oogen verbod
daar moest, de aanblik verrassend zijn, als die "ordiin althans
Mon<eT h if''6 °l,ge,laald' Na de onderlagen van
u w,L 60 Tt° rSchenen de Haribaldiauen overal
e wijken en naar de Itahaansche grenzen teru" te trekken
ïn 'vaneen tnest6 ^auselÜke ^acht weldra weer meester zou'
zijn van den toestand en weldra weer alleen een onbetwist
gezag zou „„oefenen. Voor zoover thans de berichten Tol
naar de T" Wij dat de Ga"baldiauen niet meer
r ?nzen wijken maar onder aanvoering van den
ken1 "onVVu Ua7 ZJ Senoemd wordpn "aar Rome trek-
ken. Ook trekken de Fransehen naar Rome. Ook zijn de
l T frll/7/ ovenjetrutken.
g is eenvoudig, maar de beantwoording
tucöuiiHiuu, «Lemmingen
v'u kennen en doet kennenom deze belemmering f
te handhaven van het onmisbare en door den eisch j
ui-s tijds geijkte middel tot onderlinge gedachten- j
°S geenszins gemakkelijk. Zoo kwam eenmaal Na.
potion even onverwachts van Elba in Frankrijk en weldra
te \*nys Garibaldi ontsnapte in een roeiboot, van zijn eiland
v. ''ebben zyn bewakers trouw de wacht gehouden?'
Ei^maalaande Lahaansehe kust, was hij echter geen vluch-
Fio ence ên rnp^at.rechls,tr«eks naar 4e hoofdstad naar
,Z. ?ept ZIJU.'"edeburgers op om met hem naar
hr°l"p a raa." T onmisbare hoofd het tot nog toe ont-
ende hart van Italië, dat door eenige slaafsche zielen aan de
luimen van een tiran opgeofferd dreigt te worden. Hij stoort zich
wordS m,msters' e" gaat naar Rome. Onderweg
verder m "nn .rege0r!nSi Se^a.arsotluwd en aangemaand niet
eruer o gaan, en als lnj toch verder gaat, I a a t zii
hem gaan. Waarom?, Hoort, is dit misschien het antwoord^
«Rome de hoofdstad van Italië!" juicht de me,„Me voor
liet paleis van Victor Emmanuel. „Geef de eer van Italië
met prijs aan vreemde willekeur," roept men hem toe uit
Livorno en Venetie. „Sire, reken op'ons, die gereed zün
op. e" !llued le S0Wn voor de handhaving van de eer der
d^r' hehhp Vri,he,d/n ee,;Ile,d d0n dappersten verd -
h t lo? n H ëKVOndT,: het Italiaansche volk vreest voor
on wii verisf des vaderlands. Verlaat u op
ons wij verlaten ons op n, op u vesthren wij onze hoon
Aldus spreken duizenden in hunne adressen hem toe en
onder die duizenden aide Piemonteesche Afgevaardigden en
Senaatsleden. „Rome onze hoofdstad Weg met de vreemde
nsschenkomst 1 Leve het leger!" klinkt het hem uit Napels
Z i h y liet bevel geven, den man gevangen te riemen
'hè gaat volbrengen waartoe al die kreten en ad'essén den
M p'nSw ,aansP°rcJn? Zietor Emmanuel ze\! Garibaldi
n weg treden op den tocht waarop de beste wenschen
van geheel Italic met ben, gaan Dat moge des noods een
ander doen. De Koning van Italië kan hT niet doen
Hlj mag geen tweede Aspromonte wagen.
te l!dorenGcenweifpli°VOr PallSTke Srenze" trok heerschten
te i lorence w eifeling eu verwarring, en was Italië inder-
PersMnt "P.1." j Ie' Z0,nder eP" veraut woordelijke regeering
3 min tot'het kln?"h TT", h6t ministerie Menabrea
men tot het kloeke besluit gekomende Garibaldianen ts