ALKMAARSCHE o. 1. Eenenzeventigste Jaargang. 1809. J Zondag 3 Januari. I.lk voor nieuwe malen en gewigten Ie /Alkmaar, Sentiineiilalilcil. rv. ËlSUckcltjkscftc Berichten. Frankrijk. S i» a n j e. V Deze Courant wordt wekelijks uitgegeven en is verkrijg baar op Zaterdag avond te 7 uren. Prijs per jaar f 3,-10 franco per post f 4, Brieven franco aan de Uitgevers HERM-. COSTER ZOON. ys,v De Advertentiën kosten van 1—5 regels 0,75, "Vóór" elke regel meer 15 Cents, behalve 35 Cents zegelrecht voor elke plaatsing. Zij worden uiterlijk aangenomen tot Zaturdag namiddag 1 uur; ingezonden berichten een dag vroeger. alsmede kostelooze herijk van nieuwe ongebruikte bij de fabriekanten en winkeliers in voorraad zijnde maten en ge- wigten, in het gewone lokaal van den ijk, op Maandag f Januarij 18G9. De Arrondissements-IJker tijdelijk met de dienst belast, E. G. STAAL. P O S '1' E R IJ E N. Van 1 Jan. 1869 af zullen verkrijgbaar zijn postzegels van één en twee cent, tot het verzenden van drukwerken. Deze maatregel wordt genomenomdat het publiekzich van die postzegels voorziende, ten allen tijde in de daartoe bestemde bus, zonder tusschenkomst van den postbeambte, zijne druk werken gefrankeerd kan werpen. Aan dat genot zijn echter de volgende voorwaarden verbonden: 1°. dat men de drukwerken werpe in de daarvoor aan het postkantoor nieuw vervaardigde bus, die, nevens de gewone brievenbus geplaatst, het opschrift drukwerken draagt. Wordt in de andere bus, uitsluitend voor brieven bestemd, drukwerk gestoken, al is de frankering ook voldoendedan wordt het als een gewone brief getaxeerd. 2°. dat men bij do berekening van het frankeergeld lette op art. 1214 van de postwet, die voor de binnenlandsche verzending bepalen, dat voor een oppervlakte drukwerk be neden de 8 vierk. palmen van 815 vierk. palmen 1, van 1530 vierk. palmen 2 cent en verder voor elke 15 palmen meer 1 cent bovendien wordt betaalddoch in geen geval minder dan 1 cent. Voor couranten, hoe groot ook, met de daarbij behoorende bijvoegsels wordt niet meer dan één cent berekend. In één band verschillende stukken drukwerk ver zonden wordende, wordt elk stuk afzonderlijk berekend, bijv. 4 visitekaartjes kosten 2 cent (zijnde 4X1 cent). Die kaar tjes moeten gedrukt zijn en geen photographic bevatten. De drukwerken mogen volstrekt geen schrift, zelfs geen dag- of handteekening inhouden, behalve drukproeven de noodige korrektie. Bij deze laatste mag de daarbij behoorende kopie verzonden wordenwaarvan elk stuk als een stuk drukwerk gefrankeerd wordt. De banden om het drukwerk mogen te zamen niet meer dan de helft van de oppervlakte van het drukwerk beslaan, opdat het onderzoek naar den inhoud mogelijk zij. Tevens moeten de bepalingen van de zegelwet opzigtens circulaires, aankondigingen, prijscouranten, catalo gussen enz. in acht genomen worden. Bij verzuim van de juiste toepassing dier bepalingen worden de drukwerken met vol briefport belast. Het frankeren van drukwerk door geld aan de postkantoren blijft toegelaten, evenzeer als men bij groote verzendingenin eens, die drukwerken niet in de bus maar aan het gewone frankeerraam moet afgeven, al zijn ze ook van postzegels voorzien. Nog is aan te raden de brieven niet in de drukwerkbussen te steken, ten einde geene miszending van brievendie tus- schen drukwerken kunnen gerakente veroorzaken. Ook voor het buitenland zijn de postzegels te gebruiken, doch moet er dan op gelet worden, dat men zich eerst op de hoogte stelle van de geheel andeie berekeningen, die daarbij te pas komen. Èn voor het buitenland èn voor het binnenland kan men ook gewone briefpostzegels gebruiken, zoodra de frankering van het drukwerk minstens 5 cents is. Later worden de metalen bij bussen ook ingerigt tot de ontvangst van drukwerken. Tot aan dat tijdstip mogen die niet voor drukwerken gebezigd worden op poene van de be- .zwaring dier stukken met, briefport, Alkmaar, den 31 December 1868. De Directeur van het Postkantoor te Alkmaar, CARBASIUS. Een machtige vasaldes dieuens moede, Verschopt zijn leenbrief, heft zijn bauderol Steunt brusk zijn onaflianklykheid op 't zwaard, En roept zijn mannen op naar hun geweten. Daar komen, en daar weigren op dien grondslag. En zoo de leenman 't leenerf vrij vechtheet Hy held; en moet hij buigen oproerling. En altoos zit 't geweten op den throon En bant geen vonnis dan by overtuiging Draagt slechts één kleur en tochden regenboog Onibreekt de ruimte om elke kleur te naasten. Aldus laat de dichter (1) den gewetenlooze redeneeren, om tot de slotsom te komen dat het geweten niets anders is dan veen kneedbaar deeg, voor eiken vorm ontfanklyk," zoodat elk den zijne kiest; //en in den oven des tijds allengs gehardwint met den dag zijn bruikbaarheid," voegt hij er bij. Zoo moet inderdaad de indruk zijndien het verschil lend oordeel over dezelfde daad op den gewetenlooze maakt. Dezen hoort hij eeren en toejuichenwat gene veracht en betreurt. Toch verklaren beidedat zij naar hun geweten uitspraak doen en partij kiezenen daar hij bij zich zeiven niets van zoodanige inwendige stem ontwaartblijft er wel niet veel anders voor hem over, dan aan te nemen dat dit hoog geroemde geweten zoorcel beteekent als een leus een vaandeleen kleur die men willekeurig aanneemtdie men kiest uit den grooten voorraad die er van voorhanden is zooals zijn belang het meebrengt. Uit die wemeling van kleuren koos de redenaar, wiens woorden hier boven werden aangehaalddan ook bet //goudgeel." Zoo zijn er meer. Het goudgeel is een verleidelijke kleur, en vandaar dan ook dat er bij elke partij gevonden worden die zich wel tooien met hare kleur, meestal zelfs zeer opzichtigmaar die toch eigenlijk geen andere kleur volgen dan het goudgeel. Eigen voordeel of eigen grootheidmachtaanzien heerschappij is het doel waarnaar zij strevenmaar om er te komen is het noodig een vaandel te vertoonen waaraan velen trouw hebben gezworeneen kleur aan te nemendie velen aan genaam, geliefd, heilig of wel die in de mode is. Maar wat hebben wij ons over deze fortuinzoekers te be kommeren? Laten wij ons bepalen tot de personen die in (1) Hofdijk. De bloem der waereld. oprechtheidzonder hijoogmerkenin gemoede en naar hun beste weien hun oordeel over personen en zaken uitbrengen. Hoe loopt dat oordeel uiteen! Maar ook dat moet ons niet verwonderen. Bij zooveel verschil van meening en inzicht kan het niet anders. Wat echter wel een oogenblik onze aandacht mag bezig houden is ditdat dezelfde daad zoo dikwijls nu eens wordt goedgekeurd, althans verdedigd of vergoelijkt, dan weder wordt verfoeid, veroordeeld of be streden al naar mate zij gepleegd wordt door de aanhangers van deze of van gene partij. Men zal zich nog herinnerenhoe verschillend het oordeel was over de treurige gebeurtenissen van den laatsten opstand in Polen. Opstandelingen, muiters, rebellen, ondankbare en strafwaardige onderdanen van een weldenkend vorst waren die strijdende Polen in de oogen van dezenkampioenen voor de heiligste rechten der menschheidvoorbeelden van zelfopofferende vaderlandsliefdemartelaars voor de innigste overtuiging waren zij in de schatting van anderen. Lu de woede van den strijd werden er van beide zijden wreedheden gepleegd. Niet altijd werd er met open vizier gestreden. Heimelijke moordaanslagen waren niet zeldzaam en daarom alleen meenden sommigen reeds gerechtigd te zijn den ge- heelen opstand ten strengste te veroordeelen. Menschen die zulke daden bedrijven verdienen geen deelneminggeen on dersteuning geen aanmoedigingzeiden zijen zelfs de uiting van meegevoel poogde men belachelijk te maken als bespottelijke sentimentaliteit. Een verdediging van de moordaanslagen in denPuolschen opstand zal men hier niet vinden. Toch schijnt het noodig op sommige zaken te wijzen, die bij de beoordeeling van de geschiedenis der volken dikwijls uit het oog worden ver loren. Misschien zal het oordeel billijker, en ten opzichte der verschillende partijen rechtvaardiger worden. Bestaat er een recht des oorlogs Deze vraag beteekent nietof een machtig alleenheerscher, door eerz ucht of heersch- zucht gedreven, of wel een overmoedig volk, door hebzucht of gloriedorst vervoerd, een ander volk met de wapenen mag onderwerpen of aanhechtengelijk de diplomatieke taal der negentiende eeuw het uitdruktzulk een recht bestaat zeer zeker nieten 't is alleen jammer dat er geen macht bestaat om de bedrijvers en aanleggers van dit onrecht te vonnissen en een billijke straf te doen ondergaan. Maar heeft een volk het recht om zijn vrijheid met de wapenen te verdedigen tegen den vijand die het van die vrijheid wil berooven Het algemeen antwoord is toestemmend. Zulk een oorlogsrecht bestaatzegt menen met den oorlog ver klaart men ook die middelen geoorloofd waarvan alle volken gewoon zijn zich in den oorlog te bedienenen die bekend staau onder den naam van verrassingen, hinderlagen, overrom pelingen, krijgslisten, spionneering enz. Laatons dit niet vergeten en ons bij gelegenheid herinneren wat er alzoo met die na men wordt aangeduid. Maar als het bedreigde volk nu wordt overwonnen, is dan de overwinnaar zijn wettige meester Zeker nietge weld is geen recht. Het overwonnen volk mag dus den oorlog tegen zijn overwinnaar hervatten, als het de kans daartoe gunstig ziet. Het mag dus in opstand komen en den overweldiger zoo mogelijk verdrijven. Alzoo moet men aan de Polen het recht toekennen om tegen de Russen op te staan, en evenzeer aan de Hanoveranen, Hessen en Nas- sauers om in opstand te komen tegen de Pruisische heer schappij, wanneer zij dit verkiezen. Misschien zou het zeer dwaas en onvoorzichtig zijn, misschien zullen de bewoners der door Pruisen ingeslikte staatjes hun vroegeren toestand niet genoeg betreuren om tot herwinning daarvan een opstand te wagen, tenzij soms de veranderde tijdsomstandigheden hun eenmaal uitzicht geven op een goeden uitslagmisschien ook zullen zij allengs genoegen nemen met hun nieuwen toestandmaar als zij wildenzou niemand hun het recht kunnen betwisten om op te staan. Yan de Polen is het zeker, dat zij de Russische heerschappij hatenen bereid zijn de wape nen op te vatten zoodra zij meeDen dat er kans van slagen is. Ilun recht om op te staan dient dus erkend te worden. Doch wat is een opstand Wat zou het anders zijn dan een oorlog van het eenmaal overwonnen volk tegen zijn overwinnaar, tot verkrijging van zijn verloren vrijheid? Maar als er dan oorlog isdan zijn ook verrassingenhinderlagen, overrompelingen krijgslistenspionneering enz. geoorloofd., Schildwachten worden overrompeld, dat is: plotseling overvallen en afgemaakt, om een zwakke bezetting in den slaap te verrassen. Een afdeeling van 's vijands troepen wordt in een hinderlaag gelokt en komt weerloos om. Men zendt van weerszijden spionnen uit, en verzint allerlei listen om elkander te misleiden. Maar zijn dit dan geen sluipmoorden, die door den oorlog gewettigd zijn? Of mag de partij van den opstand zich niet even goed op de oorlogsgebruikcn beroepen als hare tegenpartij Toen de voormalige president der Pransche republiek zijn eed brak en zich meester maakte van Frankrijk, schoten zijn soldaten op de weerlooze nieuwsgierigen langs de boulevards als op de schijf. Wat was dit anders dan een groote moord? En als nu één van de verdedigers der barricaden naar het Elysée was geslopen, en den man die daar voor het vuur zat en op wiens last dit alles geschiedde, voor het hoofd had geschotenhad hij iets ergers gedaan dan die man door zijn soldaten liet doen Toen Keizer Napoleon, niet tevreden met Mexico's bereid willigheid om aan de eischen van Frankrijk Engeland en Spanje te voldoenen het tractaat verbrekende dat de beide andere mogendheden handhaafdentot verovering van dit land beslootwaren de Mexicanen ongetwijfeld gerechtigd tot verzet. Ook toen de Pransche Keizer een Oostenrijk- sehen Aartshertog wist te bewegen om uit zijne handen den titel van Keizer van Mexico aan te nemenbleef natuurlijk de toestand onveranderd. De oorlog werd voortgezet. De vreemde veroveraar die zich Keizer van Mexico noemde, liet al wie met de wapenen in de hand gevangen genomen werd fusilleeren. Europa scheen te begrijpen dat dit oor logsrecht is, en zag alles bedaard aan. Maar daar wordt ein delijk de man die zich Keizer noemt, maar die tegenover de oude Mexicaansche regeering niets anders is dan bij voorbeeld weleer Prins Napoleon te Straatsburgen te Boulogne was tegen over de regeering van Bodewijk Philips, de ondernemer van een aanslag tegen den staat, gevangen genomen; men past dezelfde straf op hem toe, die hij voor zijn tegenpartij had bepaald, en hij wordt doodgeschoten. Doch nu verheft zich luide de verontwaardigingdie handelwijze was onmenschelijk, zonder voorbeeld, schreide ten hemel om wraak, enz. De Penians die in Engeland zijn opgehangen, werden door de partij die den opstand in Ierland voorstond, als martelaren voor de goede zaak beschouwd, en evenzoo oor- deelen thans de Italianen over de onlangs te Rome ter dood gebrachte Mond en Tognetti. Voor de Engelsche en de Pauselijke regeering was het echter een dood eenvoudige zaakdat deze personen ter dood werden veroordeeld. De strafwet van elk volkwaarbij de doodstraf niet geheel is afgeschaft, zal haar tegen dergelijke feiten bedreigen. De eenige kwestie wasof er aan de veroordeelden gratie zou worden geschonken, en daarover kon natuurlijk het oordeel verschillend zijn. De regeeringen die hier te beslissen hadden, meenden dit niet te moeten doenmaar is dit een reden om in verontwaardiging op te stuiven en wraak te roepen over onge hoorde hardheid en bloedgierigheid. Evenmin als bij de terecht stelling van Keizer Maximiliaan. Men kan in het algemeen tegen de doodstraf zijn; maar waar nog bijna elke staat die straf bedreigt tegen hen die een aanslag wagen tegen de gevestigde regeering, gaat liet niet aan, bij de voltrekking der vonnissen nu eens goedkeurend te knikken, dan weer in verontwaardiging los te barsten. Ook hier gebruike men een vasten maatstaf, en late men zich niet meesleepen door ingenomenheid met deze of gene partijnoeh beschuldige elkander van onmenschelijkheid of van sentimentaliteit. W. v. u. K. De parijsche orde van advocaten heeft besloten eene in schrijving te openen tot oprichting van een monument voor Berryer. Het van regeeringswege ingestelde onderzoek naar den staat en de behoeften van den landbouw heeft het bewijs opgeleverddat het stelsel van den vrijen handel gunstige resultaten voor den franschen landbouw oplevert. De Keizer heeft den 23 den heer Olozaga ontvangen, tot aanvaarding van diens geloofsbrieven als buitengewoon gezant van Spanje. De brusselsche boekverkooper Vital Puissant, door de rechtbank van Rocroy veroordeeld tot 2 maanden gevan genisstraf eu 200 fr. boetewegens het binnensmokkelen van 1886 nummers der Lanterne en van een honderdtal andere verboden boeken, onder de kleederen van 3 vrouwen, is, in hooger beroep, door het gerechtshof te Metz, verwezen tot 8 maanden opsluiting en 1000 fr. boete, zijne 3 mede plichtigen ieder tot 3 dagen gevangenisstraf. Den 23 is uitspraak gedaan in de zaak der gearresteer den bij den volksoploop op 3 Dec. bij de begraafplaats Mont- martre. 2 Beklaagden zijn vrijgesprokeneen schoenmaker is wegens feitelijke beleediging van een policie-agent tot 1 maand gevangenisstraf en 16 fr. boete 2 anderen een com missionair en een goudsmidsknechtzijn wegens mondelinge beleediging van agenten tot 100 en 50 fr. boete verwezen terwijl de zaak van een arbeider, die een magistraatspersoon in de uitoefening zijner fuuctiën gehoond heeftwegens ont stentenis van zijnen verdediger, 8 dagen is uitgesteld. Gelijk bekend is heeft de regeering met den heer Witters- heim een nieuw contract gesloten voor de uitgaaf van het offi- ciëele blad, dat vrij van zegel verschijnt en waarvan gedrukt worden, van den grooten Moniteur 25000 en van den kleinen 200000 exemplaren, van welke laatste 95000 gratis aan het gou vernement worden verstrekt. De firma Panckouke, sints jaren eigenares van den Moniteur uuiversel, is er tegen opgekomen, dat de heer iVittersheim den titel zal mogen gebruiken van Moniteur officiel de V Empire francais, of een blad zal mogen uitgeven met den naam van Moniteur officiel of Moniteur, en de rechtbank van koophandel te Parijs heeft het eigendoms recht van genoemde firma op die titels gehandhaafd. Even als Victor Hugo, Louis Blanc, Garibaldi en Mazzini, heeft thans ook Kossuth een schrijven aan het Yoorloopig Bewind gerichtom het aantesporen tot eiken prijs de re publiek te doen zegevieren. De handelsbetrekkingen met Ecuador en Chili zijn hersteld en de staat van oorlog tusschen Spanje en de verbonden zuid-americaansche republieken heeft feitelijk opgehouden. De burgerlijke gouverneur van Cadix is verplaatst naar Grenada en vervangen door den heer Bojo Arias. De gemeenteraad van Cadix heeft bij adres aan het Voor- loopig Bewind verklaarddat de overgroote meerderheid dei- bevolking gehecht is aan vrijheid en ordeen voorts dat Bewind verzocht om den sluier der vergetelheid over het gebeurde te werpen. De hertog v. Montpensier heeft bij schrijven van 19 Dec. verklaarddat hij hulde doet aan het beginsel, dat de volks stemming in vrije Staten de bron moet zijn der politieke rechtenen dat hij steeds bereid blijft om het nieuwe vrije Spanje te dienen. Zijne reis naar Andalusie verklaart hij door zijne betrekking als officier van het spaansche leger en door zijn vermoeden dat de opstand te Cadix het werk der reactie waswaarom hij zich verplicht rekende tot de be teugeling medetewerken. Tc Madrid zijn 45 monarchalen met 24000 stemmen en 4 republikeinen met 3600 stemmen tot leden van den gemeen teraad verkozen. Te LogronePampelona, Segovia, Zamora, Avila, Caceres, Cuenfa en Gerona hebben de monarchalen mede de bovenhand behouden. Daarentegen in 17 groote steden, waaronder Sevilla, Saragossa en Barcelona, de repu blikeinen, tot welke partij in laastgenoemde stad 30 der 47 gekozenen behooren. In 14 andere groote steden hebben de partijen tegen elkander opgewogen. Uver het algemeen is er weinig belangstelling betoond. Te Brihuega (Nieuw-Castilie) zijn de carlisten in optocht en met banieren met het opschrift //leve Carlosleve Ca brera leve de godsdienst!" hunne stem gaan uitbrengen. Bij decreet der regeering is het den 1 Maart uitgevaardigde verbod van den uitvoer van granen opgeheven. Den 22 zijn de troepen bij Sanguesa, in Navarra, aange-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1869 | | pagina 1