No. 28.
Eenenzeventigste
Jaargang
1869.
ZONDAG
11 JULI.
(Dfficiccl ©ebccltc.
HE RIJ K.
fJoltticft ©oersicht.
®2Ucfcdijfcscïtc Berichten.
Belgie.
■•ruisen.
Saksen.
Oostenrijk-Hongarije.
talie.
S i» a n j e.
Frankrijke
ALKMAAIISCHE COURANT.
Deze Courant wordt wekelijks uitgegeven en is verkrijgbaar op Zaterdag
avond te 7 uren. Prijs per kwartaal f O,CS, franco per post f 0,S0,
afzonderlijke nommers 5 Cents.
Brieven franco aan de Uitgevers 111'. R Nlv COSTER ZOON.
De Advertentiën kosten van 15 regels f 0,75, voor eikeregel meer 15
Cents; groote letters naar plaatsruimte. Bij inzending tot Zaterdag namiddag
1 uur, wordt voor de plaatsing in het eerstvolgend nommer ingestaan;
ingezonden berichten een dag vroeger.
SCHUTTER IJ
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter kennis van de belanghebbenden, dat het onder
zoek der ligchaamsgebreken c. s. van de ingeschrevenen voor
de Schutterij voor dit jaar, gehouden zal worden ten raadhuize
dezer gemeente, op Donderdag, den 15 Julij aanstaande,
's namiddags ten 6 ure.
Werkelijk dienstdoende schutters, die, wegens ligchaamsge
breken ontslag uit de dienst verlangenkunnen hunne reclames
tevens doen onderzoeken.
Aan de belanghebbenden wordt herinnerd, dat alleen bij
persoonlijke opkomst vrijstelling van dienst mag verleend worden.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
8 Julij 1869. De Secretaris
SPANJAARDT.
Op Maandag 19 Julij 1869, van's voormiddags 9 tot's na
middags 2 en van 4 tot 6 uur, ten raadhuize der gemeente
Alkmaar, in het gewone lokaal, gelegenheid voor hen, die
tot nu toe nalatig bleven, om hunne maten en gewigten te
doen herijken, die herijk alsnog te doen plaats hebben,
knnnende gelijktijdig maten en gewigten voor den eersten ijk
worden aangeboden.
De 1
Arr.-IJker te Alkmaar,
E. G. STAAL.
POLITIE.
Gevonden in de vorige week een inbrengbewijs van 2 zil
veren horologiën eu eene marmeren plaat van eene kagehel; de
daarop regthebbenden kunnen hetzelve terug bekomen aan
het commissariaat van politie.
«Wereldburger" is in onzen tijd een titel van goeden klank.
Vooral in de eeuw der spoorwegen begrijpt men, datdeEu-
ropeesche volken nog om andere redenen op elkander dienen
te letten dan om tegen elkander op zijn hoede te zijnzich
tegen elkander te wapenen en des noods te verdedigen. Men
begrijptdat wel de volken een eigen leven hebbenmaar
dat zij geroepen zijn tot onderlinge samenlevingdat zij
afzonderlijke afdeelingen zijn, maar dan toch afdeelingen van
één geheelvan het menschdomof de menschheidzooals
men thans liever schijnt te zeggen. Het is openbaar gewor
den dat dezelfde geest des tijds, hier sterker, daar zwakker,
hier openlijkdaar meer in 't geheimhier met volkomen
bewustheiddaar zoekende en tastendemaar toch schier
overal in de beschaafde wereld zich doet, gevoelenzijn
eischen stelt, tegen die eischen verzet uitlokt, kwestiën doet
ontstaanstrijd doet geboren wordenstrijd met het woord
en met het zwaard, en oplossingen zoekt, hetzij door schik
king en onderling vergelijk hetzij door overheersching van
het ééfte beginsel door het andere. Het is openbaar,
dat de Europeesche volkennu meer dan ooitgrooten in
vloed op elkander uitoefenen, dat gebeurtenissen in het zuiden
haar uitwerking doen gevoelen in het noorden dat van de
verkondiging van denkbeelden in het westen een nagalm ver
nomen wordt in het oosten. Het wordt algemeen erkend
dat het onmogelijk is den toestand van een volk te kennen,
zijn ontwikkeling te begrijpen, rekenschap te geven van zijn
vooruitzichtenvan wat het te hopen en té vreezen heeft
zonder acht te slaan op zijn buren, zonder zijn omgeving in
rekening te brengen.
Toch klinkt dat woord «wereldburger" velen nog onaan
genaam in de ooren. Dat wereldburgerschap moge zijn voor
deden hebben zeggen zij maar het heeft ook zeker zijn
nadeelen. 't Is zelfs nog vrij twijfelachtig of die nadeelen
de voordeelen niet verre overtreffen. Althans het wereld
burgerschap heeft een groote schaduwzijde. Wereldburgers
worden wij en wereldburgers wil men meer en meer van
ons makenmaar wij houden op vaderlanders" te zijn.
2<ou het waar zijn Die het beweren, achten zich gewoonlijk
ontslagen van de verplichting om het te bewijzen, 't Spreekt
immers van zelf zeggen zeals men zich burger acht van
de geheele wereld, verliest men het eigen vaderland uit het
oog; het wordt vergeten, en smelt weg in het groote geheel.
Nogtans spreekt niets minder van zelf dan juist dit beweren.
Spreekt het. dan ook van zelf, dat een goed burger van zijn
woonplaats een slecht huisvader is F Spreekt het van zen
dat hij die de algemeene belangen ter harte neemt, zijn eigen
gezinzijn eigen kinderen verwaarloost F Spreekt het van
zelf, dat de man die een levendig belang stelt in alles wat
ons volksbestaan in het algemeen wat onze nationale onaf
hankelijkheid onze landsregeeringin alles wat Neder
land aangaatminder hart beeft voor de belangen van zijn
naaste omgevingvan zijn woonplaats F
Op deze vragen zal niet licht iemand een bevestigend
antwoord geven. Maar evenmin kan worden beweerd dat
het van zelf spreektdat een goed wereldburger geen góed
vaderlander kan zijn. Veeleer zou men moeten aannemen
dat men min of meer wereldburger moet wezen om een goed
vaderlander te kunnen zijn.
Ziedaar een inleiding die dit met vele inleidingen ge
meen heeft, dat zij veel te lang is. Waartoe moest zij die
nen F Om aan te toonendat wanneer er binnen 's lands
zooveel en zooveel belangrijks omgaat als bij voorbeeld de
verkiezingen van de lielft der leden van de Tweede Kamer,
er geen tijd overblijft en geen ruimte in een weekblad
om bijzondere aandacht te schenken aan hetgeen er buiten
's lands voorvaltdat de beschouwing van de algemeen Eu
ropeesche aangelegenheden moet achterstaan bij de bespreking
van de bijzondere belangen des vaderlandsmaar dat ook
als de zaken van eigen land en volk niet meer al onze aan
dacht voor zich alleen eischeneen blik op hetgeen er om
ons heen gebeurt nuttig kan zijn.
In Erankrijk hebben ook verkiezingen plaats gehaden
de tot dus ver gevolgde politiek van het keizerrijk heeft geen
nederlaag geleden, maar een geduchten knak gekregen. De
meerderheid bestaat nog altijd uit voorstanders van het on
beperkte Keizerlijk gezag, maar die meerderheid is heel wat
kleiner dan ooit te voren. De regeeringspartij heeft wel een
overwinning behaald, maar een overwinning van dezelfde
soort als wijlen Koning Pyrrhus op de Romeinen bevocht
en die hem deed zeggen Nog een paar overwinningen als
deze, en ik zal het veld moeten ruimen. De zegepralende
Pyrrhus wist dan ook niet beter te doen dan den Romeinen
vredesvoorwaarden aan te bieden. Zij werden echter niet aan
genomen, en weldra blies dan ook de aanvankelijke over
winnaar den aftocht. Men beweert, dat Keizer Napoleon,
die, wat men van hem moge zeggen, een open oog heeft
voor de teekenen des tijds, zich niet zal schamen het voor
beeld van den krijgshaftigen Pyrrhus te volgen, en uit vrees
voor een gedwongen aftocht die later eens onvermijdelijk
mocht blijken, insgelijks aan de veldwinnende bestrijders
zijner Ministers vredesvoorwaarden zal aanbieden, misschien
zelfs die Ministers den aftocht zal doen blazen en voor
andere het veld ruimen. Althans men beweert en verder
dan beweren kan men het nog niet brengen dat de Keizer
in een zeer vertrouwelijk gesprek en wie heeft dan
het in hem gestelde vertrouwen durven schenden door dit
gesprek openbaar te maken F zou" men willen vragen als
zijn overtuiging heeft te kennen gegevendat het oogenblik
voor zijn regeering gekomen is om zonder weifeling voort
te gaan op den liberalen weg dien de jongste verkiezingen
hebben aangewezen als den door het volk begeerden, daar
zelfs de Afgevaardigden die aan zijn regeering den steun
eener meerderheid schenken, in hunne politieke geloofsbelij
denissen en verklaringen aan de kiezers zich zoo min of
meer in liberalen geest hebben uitgelaten, dat een wijziging
der tot heden gevolgde staatkunde noodzakelijk moet geacht
worden.
Het is te verwachten, dat de Keizer gelukkiger zal zijn bij
de vertegenwoordigers der Fransche natie dan de zegepra
lende Koning van Epirus bij de Romeinen. Een ontzagwek
kende minderheid van Afgevaardigden, uit verschillende frac-
tiën bestaande die zich omtrent enkele punten onderling
hebben verstaannaar men wil op ruim 100 stemmen
kunnende rekenen, treedt hem reeds uit eigen beweging met
vredesvoorwaarden en bemiddelingsvoorstellen in den vorm
van een verzoek tot het doen eener interpellatie te gemoet.
De vraag die deze minderheid tot de regeering wenscht te
richten, is van den volgenden inhoud: is het nietnoodzake
lijk, aan den wensch der natie te gemoet te komen door haar
een meer werkdadig aandeel te geven in het beheer harer ei
gene zaken F En om duidelijker te doen uitkomen wat zij
verstaat onder die wenschelijke uitbreiding van den invloed
der natie door middel harer vertegenwoordigersvormde deze
nog steeds toenemende minderheiddie tot 120 stemmen zou
klimmen, het plan om te verklaren dat zij wenscht aan te
dringen op de invoering der ministeriëele verantwoordelijkheid,
op de vereenigbaarheid van het lidmaatschap van het Wetge
vend Lichaam met. de betrekking van Minister, op het herstel
vau het adres van antwoord en op de benoeming door het
Wetgevend Lichaam zelf van zijn geheele bureel. Toen het
echter op een duidelijke omschrijving aankwambleef de een
stemmigheid der nu zoo talrijke minderheid niet bewaard.
De ministeriëele verantwoordelijkheid werd door de leden die
de hervormingszaak het ernstigst opnamen, te recht als
de hoofdzaak beschouwdals de onmisbare grondslag van
een constitutioneelen regeeringsvorm niet in naammaar in
werkelijkheid. Nu is het bekend, dat de Keizer juist tegen
de invoering der ministeriëele verantwoordelijkheid een ster
ken weerzin koestert. Het Bonapartisme kan geen afstand
doen van het persoonlijk gouvernementeen Napoleon kan
zich niet verschuilen achter zijn Ministers. Zijn persoon
moet steeds op den voorgrond staanin het volle licht, be
straald door den roem des grooten Oomsbijgestaan als
door een schutsengel door de schim van dien onsterfelijken
Keizer, door wien hij zelf erkent «van niets te zijn geworden
wat hij is". En nu zou men aan den man die zijn steun
steeds gezocht heeft in de Napoleontische ideeën, den eisch
doenaat hij afdaalde tot de rol van een gewoon constitu
tioneel vorst, van een burgerkoninkje der negentiende eeuw,
om, in plaats van zijn volk te verblinden door den glans van
het Bonapartisme en het alzoo heen te voeren waar hij wil
het te regeeren overeenkomstig den wensch van dat volk
zelf, door aan dat volk verantwoordelijke raadslieden! Maar
dat gaat immers niet.
Neen, dat gaat niet, denkt of zegt ook menig lid der
niet meer eenstemmige minderheid, en hij vestigt het oog
op den windwijzer op de Tuileriën. Want onder die tegen
strevende minderheid worden er niet weinigen gevonden die
geen andere richting volgen dan door het Keizerlijk Kabinet
wordt aangegeven. En nog is die richting niet duidelijk
aangewezen, nog draait de windwijzer heen en weer, en
niemand misschien weet te zeggen hoe hij zal blijven staan.
De Keizer wil eenige wijzigingen brengen in zijn binnenland-
sclie politiek, hij wil meer vrijheid geven, meer invloed aan
de vertegenwoordiging toestaan, iets inwilligen dat naar
zelf-regeering zweemt, maar hoeveel of hoe weinig F in
welk opzicht F onder welk voorbehoud F Dat is de vraag.
Dat is de vraag voor die vele leden die in elk geval zich
aan den Keizer willen houden, die niet minder ver willen
gaan dan hijmaar toch ook vooral niet verder. En zij
zoeken een aanwijzing, zij zien uit naar een maat.
Zou die aanwijzing gegeven, zou die maat gevonden zijn
in de interpellatie van den heer du Miral, lid der meerder
heid, die de regeering wil uitnoodigen «tot het versterken
der staatsinstellingen door uitbreiding van den werkkringen
het toezicht van het Wetgevend Lichaam," en die uitbrei-
diug nader omschrijft F 't Is niet onwaarschijnlijk. Hij vraagt
herstel van het adres van antwoord, uitbreiding en vereen
voudiging, van het recht van interpellatie en van amen
dement en de benoeming van het bureel der Kamer door
haar zelve. Dat de Keizer tot deze inwilligingen zou willen
overgaan, is niet onaannemelijk. Daarbij blijft zijn persoon
lijke regeering ongeschonden en onverzwakt gehandhaafd
Voor de ministeriëele verantwoordelijkheid is op dit pro
gramma natuurlijk geen plaats. Vermoedelijk zal dus het
Keizerlijk regeringsstelsel weinig verandering ondergaan.
De Keizer zal de teugels even vast in handen blijven houden
als vroeger. Hij zal, ofschoon dan ook acht gevende op de
teekenen der tijdenErankrijk den weg wijzen dien het te
bewandelen heeft, hij zal beslissen omtrent de mate van vrij
heid en zelfstandigheid die hij noodig oordeelt aan zijn on
derdanen toe te staan. De gemeenten zullen uit hun staat
van afhankelijkheid en onmondigheid niet worden opgeheven.
Erankrijk zal ook voortaan geregeerd worden door middel
van prefecten, onder-prefecten en maires, aan het Wetgevend
Lichaam zullen eenige rechten worden toegekend die aan
geen "V ertegenwoordiging betwist kunnen wordenmaar de
vrijheid zal niet geroepen worden om het gebouw te kroonen.
Is het echter niet mogelijkdat de hervormingen die men
verwacht, voor haar den toegang in Frankrijk openen en haar
den weg bereiden F Wie zal het ontkennen F Waar het
woord meer en meer van zijn boeien wordt ontslagen, waar
gelegenheid gegeven wordt om te sprekenom over alles te
spreken, zij het dan ook niet rechtstreeks over den bestaanden
regeeringsvormen om vrij te sprekenwaar alzoo ook de vrij
heid verdedigd en haar zegen in 't licht gesteld kan wor
den daar kan ook op den duur de vrijheid niet uitblijven,
tenzij men haar met geweld keere. W. v. d. K.
De Onderkoning van Egypte is den 1 's avonds te Brussel
aangekomen en in het koninglijk paleis feestelijk ontvangen.
Den 2 is een groot gastmaal ter zijne eere ten Hove gege
ven, alwaar hij insgelijks den 3 heeft gedineerd. Den 4 is
hij naar Parijs vertrokken.
Volgens het gouvernementeele blad l'Etoile Beige is bij de
te Parijs vastgestelde overeenkomst bepaald, dat de belgische
spoorweg-maatschappijen hare autonomie behouden en aan de
belgische wetgeving op de spoorwegen onderworpen blijven.
Daarentegen wordt eene dubbele internationale dienst inge
steld eene van Bazel naar Rotterdam over de Luik-Lim-
burgsche lijnen eene andere van Bazel naar Antwerpen
over den belgischen Grooten-Centraal-Spoorweg.
De Koning heeft aan graaf Bismarck, als voorzitter van
het ministerieeen verlof van eenige maandentot herstel
zijner gezondheid verleend.
Op eene te Leipzig gehouden israëlitische synode van
rabbijnen en vertegenwoordigers der gemeenten, is, met alg.
st. op 1 na, eene resolutie aangenomen van dr. Philippson
uit Bonn, verklarende: dat het Jodendom geheel in over
eenstemming is met de nieuwere begrippen.
HONGARIJE. Volkshuis. Den 4 zijn de, gedurende
een paar weken voortgezettevoorloopige beraadslagingen
over de wet tot regeling van de bevoegdheid der rechterlijke
macht ten einde gebracht. De oppositie trachtte de wet dood
te redeneeren en zal daarin waarschijnlijk bij de behandeling
der artikelen volharden.
Een weinig geacht nieuwsblad heeft een der voorname be
wijsstukken voor het vermoeden van veilheid tegen sommige
Afgevaardigden openbaar gemaakt, 't Is een brief van den
heer Brenna aan den heer Fambri, waarin hij een gesprek
mededeelt, door hem met den heer Balduinohet hoofd der
pachters van het tabaks-monopolie gehouden. Daaruit blijkt
echter niet van omkoopingmaar van eene beurs-speeulafe
die voor leden der Kamer misschien onkiesch maar niet
oneerlijk kan genoemd worden.
Ter zake van het door eenige ministers ingediende, maar
later teruggenomen verzoek om ontslag, in ons vorig No.
vermeld, verneemt men thans het volgende: bij de beraad
slaging over het tarief van rechtenin de zitting der Ccrtes
van 28 Juni. en bepaaldelijk over het artikel waarbij het
verbodstelsel geheel afgeschaft en vervangen wordt door een
beschermend recht van hoogstens 35 p.ct.. na 6 jaren tot
op 15 p.ct. terugtebrengenheeft de genl. Prim zich alseen
warm protectionist doen kennen en op de bedenkelijke ge
volgen gewezen, die eene zegepraal der vrijhaudelsbegrijpen
in Catalonie zou kunnen teweegbrengen. De minister Figuerola
heeft zijne voordracht krachtig tegen zijnen ambtgenoot ver
dedigd en de voldoening gesmaakt, dat het artikel met 119
tegen 31 st. werd aangenomen, maar na den afloop der ziting
heeft hij zijn ontslag ingediend, daarin door al zijne anbt-
genooten gevolgd wordende. Door bemiddeling van Bixero,
Martos en anderenis nog denzelfden avond eene verzoeting
tusschen Prim en Figuerola tot stand gebracht, en den vol
genden dag heeft Prim daarvan mededeeling aan de Curies
gedaan en zijn leedwezen over het gebeurde betuigd.
Te Santa-Cruz de Campezu, in Navarra, zijn de burge
meester en een der stedelijke beambten, die niet gelijk de
andere leden van het stedelijk bestuur en den gemeentenad,
op aandrang der clerikale partij, den eed op de constilutie
geweigerd hadden, door het dweepzieke gepeupel in een
tumult, 't welk de burgemeester wilde stillen, vermcord.
De liberalen hebben dezen moord willen wreken, waarioor
een 30tal personen, en sommige hunner doodelijk, zijn gewond.
Het gepeupel liet de kreten hooren: «leve Karei FII, leve
Cabreraleve de godsdienst 1" Te Vittoria heeft ter zafder
tijd eene ernstige carlistiscke demonstratie plaats gehad. In
Arragon en elders zwerven eenige carlistische benden, ter
sterkte van 50 man, om.
De genl. Dulce heeft op zijne reis naar Madrid te Santan
der, Reinosa en Valladolid aan zeer onaangename demon-
stratiën van de zijde des volks ten doel gestaan.
Te Sevilla heeft eene kleine volksmenigte eene republikein-
sehe vlag geplant; de republikeinsche partij verzekert, dat
dit buiten haar toedoen is geschied. I'Imparcial zegt, dat
verschillende punten van Catalonie manifestation hebben
lats gehadwaarbij de kreet «leve de federale republiek!"
is aangeheven.
De bladen maken een nieuw manifest van den pretendent
don Carlos openbaar, vervat in een schrijven aan zijnen broe
der, die zich in pauselijke krijgsdienst bevindt.
CoNSTiTUëEKENDE Cortes. Den 2 is het voorloopig bud-
jet goedgekeurd.
De heer Calderon heeftwegens het vertrek van vele Af
gevaardigden uit Madrid, voorgesteld om alle leden, die
zonder machtiging der regeering de stad verlaten oi gedu
rende 8 dagen de zittingen verzuimen, als ontslagen te achten.
Er is eene wet ingediendwaarbij aan alle ambtenaren
die weigeren den eed op de constitutie afteleggenhun trac-
tement of pensioen wordt ontnomenalsmede eene andere
welke den onmiddelijken verkoop van alle aan wereldlijke
en geestelijke corporatiën behoorende goederen betreft.
KoLONiëN, De verwijdering van genL Dulce van Cuba
heeft zich volgender wijze toegedragen: den 1 Juni brachten
de vrijwilligers eene ketelmuziek aan de genls. Modet en
Pela'éz, die, uit bezorgdheid voor hunne persoonlijke veilig
heid van het oorlogstooneel de wijk naar Havanna genomen
hadden. De genl. nam toen maatregelen tot handhaving van
zijn gezag en verbitterde daardoor nog meer de gemoederen
zoodat de vrijwilligers den volgenden avond, onder het aan
heffen der kreten van: weg met Dulce! de dood aan Dulce f'
zijn hotel omsingelden. Zijn last om het plein door 200 rui
ters van de paleiswacht te doen schoonvegenwerd door den
kol. Frankzelfs toen deze met den kogel ingeval van weer
spannigheid bedreigd was, niet opgevolgd, en in den vroegen
morgen kwam eene deputatie der 7 op het plein vereenigde
bataljons hem gelasten, zijn commando nederteleggen. Hij
verzocht uitstel, dat hem geweigerd werd, en reeds een
uur later was hij op een vaartuig naar Spanje ingescheept.
Op de algemeene vergadering van het Internationale Yre-
des-verbond, in de zaal-Herz te Parijs gehouden, is het
woord gevoerd door den president Michel Chevalier, den
secretaris-generaal Fred. Passy, den protestantschen predikant
Paschoud en pater Hyacinthe, die de palm der weisprekend-
heeft weggedragen. Men heeft besloten eene poging te doen
omdoor een algemeen petitionnement tegen den oorlog
Europa van den ondragelijken staat van gewapende vrede te
verlossen. Daartoe worden verklaringen van instemming uit
alle landen der wereld gevraagd.
De fransch-belgische commissie is het in hare bijeenkomst
van den 2 ten aanzien van alle punten eens geworden. Vol
gens la Patrie is het stellig, dat Engeland en Oostenrijk,
als leden der conferentie die indertijd het belgische koning
rijk gegrondvest heeft, het brusselsche Kabinet vriendschap
pelijk hebben geraden, om ten aanzien van het spoorweg-
verschil de meeste inschikkelijkheid te betoonenaangezien
de verlangens van het fransche gouvernement de autonomie
van Belgie in 't minst niet in gevaar brengen. Den 5 is
de schikking onderteekend.
Den 2 zijn weder seinen van de Great Fasten ontvangen.
Het bleek, dat men den kabel liad afgesneden uit hoofde
van een plotseling opgekomen hevigen stormen dat men
hem, toen het weder gunstiger werd, weer had opgevischt.
Sedert zijn de berichten gunstig gebleven.
Te Parijs circuleeren 2 adressen aan den Senaathet een
tot terugerlanging van het recht der bevolking om den ge
meenteraad het ander om de officieren der nationale garde
door de leden daarvan te mogen verkiezen.
In het mijn-district der Loire hebben 7- of 800 man den
arbeid hervatmaar blijven nog zeer velen in hun verzet
volharden. Eene bendedie den 30 Juni rondtrok om de
arbeidenden te dwingen hun werk te stakenis door de
ruiterijwelke 15 der oproerigsten in hechtenis namden
wég afgesneden.
Het te Parijs gevestigde Crédit Rural de Francebestemd
tot het verstrekken op billijke voorwaarden van voorschotten
aan den landbouwenden standheeft besloten zijn kapitaal
van miljoen fr. te vergrooten. Het kapitaal van
het Credit-Foncier zal tot 90 miljoen fr. worden opgevoerd.
Het hof van cassatie te Parijs heeft «als onrechtvaardig
uitgesproken" vernietigd het vonnis, in 1854 in het dep'.
Einisterre gewezenwaarbij de landbouwer Baffet is ver
oordeeld tot levenslangen en de steenhouwer Louarn tot 20
jarigen dwangarbeid, wegens inbraak bij nacht. De eerste
is in hetzelfde jaar reeds in het bagno te Brest, de tweede
in het volgende jaar in Guyana overleden. 5 Jaren later zijn
de 4 ware schuldigen tot dwangarbeid veroordeeld.
Wetgevend Lichaam. Een 80tal leden, meerendeels be
hoorende tot den tiers-parti, ten deele ook tot de meerderheid
en de oppositie, hebben den 3 eene bijeenkomst gehouden
tot het bespreken eener interpellatie over de vraag, of het
al dan niet noodzakelijk moet geacht wordenaan <ïen wensch
des lands toetegeven, door het een meer werkdadig aandeel
dan tot dus ver toetekennen in de leiding zijner aangelegen
heden. Aan eene commissie werd de redactie opgedragen en
deze den volgenden dag vastgesteld, den wensch uitsprekende
van: ministeriëele verantwoordelijkheid, vereenigbaarheid
der betrekkingen van minister en Afgevaardigde, herstel van
het adres van antwoord, en benoeming van haar bureau door
de Kamer zelf. Eenige leden der conservatieve meerderheid
trokken zich terug, omdat zij deze eischen inconstitutioneel,
eenige leden der linkerzijde desgelijks, omdat zij die onvol
doende achtten. - De aldus meer en meer openbaar wordende
liberale neiging des Lands schijnt den conservatieven viee-pre-
