Tweeenzeventigste
J aargang.
1870.
No. 48.
ZONDAG
27 NOVEVIBE R.
politiek (Pucrzicht.
tSlckcltjkschc Berichtcu.
Kronijk van den Oorlog.
Frankrijk.
1. k Jl A A It S C II C O II IS A N T.
Deze Courant wordt wekelijks uitgegeven en is verkrijgbaar op Zaterdag
avond te 7 uren. Prijs per kwartaal0,G&, franco per post f 0,S0,
afzonderlijke nommers 5 Cents.
Brieven franco aan de Uitgevers IIEltM'. COSTER ZOON.
De Advertentiën kosten van 15 regels 0,75, voor elke regel meer 15
Cents; groote letters naar plaatsruimte. Bij inzending tot Zaterdag namiddag
1 uur, wordt voor de plaatsing in het eerstvolgend nommer ingestaan;
ingezonden berichten een dag vroeger.
De KAMER van KOOPHANDEL en FABRIEKEN te
ALKMAAR maakt bekend, dat van Maandag 2S Novem
ber tot Zaturdag 3 December 1870, van 's voormiddags 10
tot 's namiddags 2 ure, in haar gewoon lokaal op het Stad
huis ter lezing zullen liggen
1. Statistiek van het Koningrijk der Nederlanden, behelzende
de staten van de in-, uit- en doorgevoerde voornaamste
handelsartikelen gedurende de maand September 1870.
2. Een opgaaf van den handel en de scheepvaart van Groot-
Brittanje en Ierland, gedurende de maand Mei en de
overige maanden van 1870.
3. Verzameling van consulaire en andere berigten en ver
slagen over nijverheid, handel en scheepvaart 1870, II,
1» en 2all.
4. Jaarlijksch verslag van de Kamer van Koophandel te
Hanover over 1869.
De Kamer van Koophandel en Fabrieken voornoemd,
Alkmaar, F. M. AGHINA, Voorzitter.
26November 1870. J. P. KRAAKMAN, Secretaris.
P O L I T 7 E.
Ter terugbekoming aan het commissariaat van politie
voorhanden het navolgende gevondene alseen vrouwen zak,
inhoudende kleinigheden.
Den. 7 November j.l. is, bij gelegenheid der veemarkt alhier,
blijven staan een zwart bont graskalf, oud S a 9 maanden.
De regthebbende kan zich tot terugbekoming van dat kalf
vervoegen aan bovengenoemd bureau van politie.
Nog altijd staan Duitschland en Frankrijk met honderd
duizenden tegen elkander in 't veld. Dagelijks vragen wij
toeschouwers elkander afwanneer zal de beschieting der
forten van Parijs beginnen Wanneer zal het bombardement
der hoofdstad zelve een aanvang nemen? Wanneer zal de
honger haar overleveren in de macht der belegeraars? Wanneer
zal de groote uitval gewaagd worden om den ringmuur der
Duitsche troepen door te breken? Zullen de wederzijdsche
strijdkrachten ten noorden van de Loire elkander slechts be
waken en in toom houden, of zal een beslissende slag heden of
morgen aantoonendat ook van deze zijde voor Parijs geen
ontzet te hopen is
En terwijl wij zoo vragen en met ongeduld het einde van
dezen verschrikkelijken oorlog te gemoet zien, wordt ons eens
klaps herinnerddat er nog een andere kwestie bestaatdie
reeds in 1854 den bloedigen Krim-oorlog ten gevolge had,
doch bij het tractaatdat aan dezen oorlog een einde maakte,
werd geregeld op een wijze die duidelijk aantoondedat er
slechts een wapenschorsing gesloten wasdat een toestand
van overgang in het leven was geroepen waarvan niemand
den duur kon bepalen, maar waarvan men met zekerheid
kon weten dat hij niet blijvend kon zijn. Die kwestie is
de zoogenaamde Oostersche kwestie. Er bestaat een al-
gemeene overtuigingdat het oostelijk schiereiland van zui
delijk Europa in een toestand verkeertwaarin noodzakelijk
verandering moet komen. Behalve het rechtstreeksch gebied
van den Sultan, bevat Europeesch Turkije de thans onder
den naam van Roumanië vereenigde zoogenaamde Donau-
Vorstendommen Moldavië en Wallachije en de Vorstendommen
Servië en Montenegro die alleen in naam van den Turkschen
gebieder afhankelijk zijn. Sedert 1830 is de zuidelijke punt
van het schiereiland met eenige eilanden van het rijk afge
scheurd en tot een koninkrijk Griekenland gemaakt. Daarbij
is het bekendhoe weinig het oppergezag van den Sultan
over Egypte beteekent. Van alle zijden hebben zich dus
gedeelten van het Turksche rijk losgemaakt en tot staatjes
gevormddie natuurlijk te klein zijn om een onafhankelijk
zelfstandig bestaan te kunnen hebben, en daarom onder be
scherming staan van de groote Europeesche mogendheden,
die onder elkander hunne zaken regelenzoo goed en zoo
kwaad het gaan wil, en een wakend oog op hen houden. Daarbij
komt, dat de verhouding van de verschillende rassen en van
de belijders van de verschillende godsdiensten in Europeesch
Turkije geheel in strijd is met den bestaanden regeeringsvorm.
Tegen omstreeks 4J millioen Mahomedanen staan 11 of 12
millioen Christenen. Toch zijn de Mahomedanen de heer-
schers en bestuurdersde in allerlei opzichten bevoorrechte
onderdanenen leven de Christenen in den toestand van een
overheerd ras en zonder invloed op den gang des bestuurs
altijd nog een onbeperkte alleenheerschappij.
Algemeen heerseht de overtuigingdat dit zoo niet blij
ven kan. Er is een streven onder de Christen-bevolking om
zich aan de heerschappij der Turken te onttrekkendat wel
geleid en tijdelijk bedwongendoch niet met, kracht tegen
gegaan en vernietigd kan worden. Men begrijpt, dat een
onhoudbare toestand op den duur niet gehandhaafd kan wor
den. Griekenland, Roumanië, Servië en Montenegro hebben
hun geheel of gedeeltelijk onafhankelijk bestaan aan dit stre
ven te danken. Te zwak echter om volkomen zelfstandig te
zijn, staan zij onder de bescherming, of liever onder de voogdij
der Europeesche mogendheden, die echter zeer verschillende
belangen en bedoelingen hebben. Evenals vroeger de kleine
Duitsche en Italiaansche statenzijn zij de speelbal en de
twistappel der groote mogendheden. Twee derden der ge-
heele bevolking van Europeesch Turkije behooren tot de
Grieksche of Armenische Kerk, en deze gemeenschap van
godsdienst geeft den machtigen nabuur Rusland, welks Keizer
tevens het hoofd van de Kerk isaanleiding om zich
op te werpen tot den verdediger van de rechten dier
Christen-bevolking onder Turksche heerschappij. Men
gevoelt, dat dit beschermheerschap zeer spoedig zou leiden
tot een verovering van Europeesch Turkije. Immers dat zou
wel de eenvoudigste manier zijn om aan de Turksche over-
heersching een einde te maken en de Christen-bevolking naar
hartelust te kunnen beschermen. Dat echter de overige Euro
peesche staten zulk een ontzaglijke uitbreiding van het toch
reeds overgroote Rusland niet begeeren, is duidelijk. Oosten
rijk kan niet verlangen dien reusachtigen gebuur aan zijn gren
zen te hebben. Frankrijk, de beschermer der Katholieke be
volking in het Oostenkan zich moeilijk door Rusland laten
verdringenen Engelandin Indië reeds te veel door Rus
land genaderdkan er geen vrede mee hebbendat dit rijk
Konstantinopel verovertmeester is in de Zwarte Zee en de
Dardanellen, en van daar uit de Middelandsche Zee beheerscht.
Het is bekend, hoe Rusland in 1854 zijn beschermheer
schap krachtig wilde doen geldenTurkije den oorlog aan
deed, en door Frankrijk en Engeland in de Krim werd be
teugeld. Het werd toen genoodzaakt een vredestractaat
te teekenen, waarbij de Zwarte Zee onzijdig werd verklaard,
voor de koopvaardijschepen van alle natiën toegankelijk
daarentegen voor alle oorlogschepen gesloten, behalve voor de
weinige die Rusland en Turkije er ieder tot een gelijk getal
zouden mogen onderhoudennamelijk elk zes oorlogstoom
schepen van hoogstens 800 ton en vier stoom- of zeilschepen
van niet meer dan 200 ton. Voorts zouden Rusland en
Turkije geen arsenalen of andere maritieme inrichtingen aan
de kusten der Zwarte Zee mogen stichtenen eindelijk werd
bedongen dat deze bepalingen niet vernietigd of gewijzigd
zouden mogen worden dan met toestemming der ondertee
kenaars van het verdrag Frankrijk Oostenrijk Engeland
Sardinië, Turkije en Rusland. En omtrent die bepalingen
heeft Rusland thans doen wetendat het er zich niet meer
aan zal houden.
Ziedaar hoeveel vertrouwen men in de traotaten kan stel
len. Dat verdragdoor Ruskinds onderteekening bekrach
tigd de vrucht van een vrceselijken oorlogwordt eenvou
dig door Rusland ter zijde geschoven. Ik geef u kennis
dat ik niet voornemens ben er mij langer om te bekreunen
zegt de Czaar. Dat is onbeleefd, onbeschoft zelfs, ja, maar
toch eerlijk.
Eerlijk Hoe nuis het eerlijkzich aan een behoor
lijk gesloten en geteekende overeenkomst zoo openlijk te
onttrekken
Ach neen, dat is juist niet eerlijk. Maar ik sprak verge-
lijkender wijs. De politieke eerlijkheid is in de praktijk iets
geheel anders dan de gewone burgermanseerlijkheid. Over
de heiligheid der tractaten in altijd heel veel gesproken, heel
veel mooi's gezegdmaar de mogendheden hebben nooit be
zwaar gemaakt zich er aan te onttrekkenwanneer haar be
lang het meebracht en zij het ongestraft konden doen. Als
men ons vertelt, dat dit alleen een verschijnsel is van den
tegenwoordigen tijddan bewijst men al zeer weinig kennis
van de geschiedenis te hebben. En dat het zoo isis licht
verklaarbaar ookalthans wat tractaten betreft van de soort
van het thans door Rusland opgezegde. Zij komen tot stand
by het einde van een oorlog. De onderliggende partijtot
het. uiterste gebrachtneemt eindelijk de harde en vernede
rende vredesvoorwaarden aandie de overwinnaar haar voor
schrijft. Juist wat voor de bestaanbaarheid der overeenkom
sten tusschen particulieren volgens ons burgerlijk recht een
vereischte is, devrije toestemming der partijen
ontbreekt bij dergelijke vredesverdragen tusschen de volken.
Die toestemming is door geweld afgepersten dat is reeds
genoeg om elke particuliere overeenkomst nietig te doen ver
klaren. Laat ons een voorbeeld neme.i. Gesteld, dat de re
geering van Frankrijkwelke dan ook ziende de uitputting
en de weerloosheid des volks en hoorende een algemeen ver
langen naar vredede eischen van Pruisen inwilligten bij
het vredestractaat de Elzas en Lotharingen afstaatgelooft
gij dan, dat zij er bezwaar in zal zien, wanneer zich daartoe
een goede gelegenheid voordoetdie beide gewesten terug te
nemen? Of welmen stelle zich eens voor, dat Frankrijk in
zijn aanval op Pruisen was geslaagd, en het had gedwongen
de landen aan den westelijken Rijnoever af te staan; zoudt
gij het Pruisen heel kwalijk hebben genomen, als het bij een
latere gelegenheid die landen had teruggenomen -Toch
zou er schending van een tractaat hebben plaats gehad. Maar
uw billijkheidsgevoel zegt udat een met geweld afgeperst
tractaat voor een staat niet de verbindende kracht kan hebben
van een overeenkomst, die de vrucht is van de vrije toestem
ming der partijen.
Toch is er iets in de opzegging van het tractaat door
Rusland, dat zeer onaangenaam aandoet. Niet, dat de
bepalingenwaaraan hét zich niet langer wil onderwerpen
steeds onveranderd behoorden te blijven. Engelanddat een
zoo krachtige taal tegen Rusland voert, erkent zelf, dat de
veranderde omstandigheden een herziening van het tractaat
billijken. Oostenrijk had reeds eenmaal daartoe het voorstel
gedaan. De vorm waarin de Russische regeering deze zaak
behandeltis ongewoonis hooghartigaanmatigendbe-
leedigend voor de medecontractanten zegt men. Inderdaad
is zulk een taal in de diplomatie ongehoord. Hoe men over
de kracht der tractaten moge denkenmen kan toch niet
toelatendat een mogendheid die een tractaat heeft getee-
kend, eenvoudig verklaart dat zij er zich niet meer aan zal
houden. Vooraf behoort zij alle middelen in het werk te
stellen, om de mede-onderteekenaars te overtuigen van het bil
lijke van haar verlangen tot wijziging van sommige knellen
de bepalingen. Mislukt ditblijken de mede-onderteekenaars
onverzettelijkdan kunnen er redenen bestaan voor de op
zegging. Die den vrede in Europa wil bewaren en met de
overige mogendheden in goede verstandhouding wil leven
vermijdt elke kwetsende en beleedigende handelingtracht
altijd de zaken in onderling overleg te regelen, en verklaart
niet eigendunkelijk een tractaat nietigdat door de mede-
onderteekenaars voor een kostbaren en bloedigen oorlog is
gekocht. Maar vooral maakt de opzegging van het tractaat
een onaangenamen indruk om het tijdstip waarop Rusland
er toe overgaat. Frankrijk dat het grootste aandeel heeft
genomen in den Krim-oorlogwaarvan het tractaat de
vrucht wasverkeert in een toestanddie het ten eenen-
male verhindert zich in deze aangelegenheid te doen gelden.
Geheel Duitschland moet alle krachten inspannen om in den
strijd het overwicht'te blijven houden, lluslaud maakt een
schandelijk misbruik van den gevaarlijken toestand, waarin
deze oorlog geheel Europa heeft gebracht. Dat het openlijk
en rond verklaart, zich niet langer te willen onderwerpen aan
bepalingen, die voor een mogendheid van den eersten rang
vernederend zijn en haar met geweld zijn opgedrongen, zou
Onder gewone omstandigheden misschien in dezen zin eerlijk
genoemd kunnen worden dat deze handelwijze zich althans
gunstig onderscheidt van een anders niet zeldzame trouwe-
looze ontduiking van een tractaat. In verband met de
daarbij gevoegde verklaring, dat Rusland bereid is de overige
bepalingen van het bedoelde vredestractaat te handhaven, en in
overleg wenscht te treden met de mede-onderteekenaars om
trent andere bepalingen in de plaats van de terzijdegestelde,
zoude opzegging als een waarschuwing kunnen worden aange
merkt, die de andere mogendheden in staat stelt insgelijks hare
maatregelen te nemenmaar het oogenblik waarop de waar
schuwing wordt gegeven, maakt haar tot een overmoedige,
eigendunkelijke gewelddadige handeling.
Toch is het onwaarschijnlijk, dat er een oorlog door ont
staan zal. Engeland zal geen oorlog beginnen om een ver
klaring, hoe eigenmachtig en onbeleefd. Het zal van de
verdere handelingen, van de daden van Rusland af hangen,
of een nieuwe oorlog over de Oostersche kwestie onvermij
delijk wordt. Als men toegeeft, dat het gebrek inden vorm
de hoofdzaak isdan is daarmee reeds gezegd, dat het ge
schil hoe ernstig ook en ofschoon aanleiding gevende tot
een krachtig en algemeen protestnog geen oorlog wettigt.
Van al die verwarring, van al het gevaar van den tegen
woordigen toestand draagt het gewezen Fransche Keizerrijk
de schuld. Met onvergeeflijke lichtzinnigheid heeft het Duitsch
land aangevallendaardoor het evenwicht van Europa ver
stoord. Frankrijk zelf tot onmacht of althans tot werkeloos
heid gebrachten verrassingen als die van Rusland mogelijk
gemaakt. Het troebele water noodigt ieder uit tot visschen.
Nu roepen de Engelsche bladen wraak, en spreekt zelfs de
Engelsche regeering van de mogelijkheid van een algemeenen
oorlog, nu zou zij zelfs Duitschland willen terughouden van
het voortzetten van den strijdmaar is Engeland zelf niet
medeplichtig aan al de ellende? Ja, roept Stuart Mill
zijn landgenooten toeals Engeland op het oogenblik waarop
deze verfoeilijke oorlog dreigde uit te breken, verklaard had,
dat de eerste mogendheid, die het grondgebied van de andere
aanrandde, Groot-Brittan je tot vijand zou hebben, dan was
naar alle waarschijnlijkheid de oorlog voorkomen met al het
gevaar dat hij met zich brengt. W. v. d. K.
Te Cherbourg zijn belangrijke hoeveelheden wapenen en
ammunitiemet name 540000 achterlaad-geweren, aangebracht
door de Saint-Laurent van Nieuw-Yorkde Queen van Jer
sey en de Vigilant van Londen.
Te Marseille zijn van 21500 tot 29000 stemmen op de
candidaten der republikeinsche en 7500 a 8000 op die der
roode partij uitgebracht. De gewezen revolutionaire prefect
Delpech verkreeg slechts 8176, zijn mededinger, de heer Borg,
die sedert tot maire verkozen is29000 stemmen. De heer
Carcassone heeft zijn ontslag als president der commune ge
nomen en is naar Genua vertrokken. De Delegatie heeft den
14 officiëel bekend gemaakt, dat de openbare orde te Mar
seille hersteld is. Den 15 is aldaar iemand in hechtenis
genomen als vermoedelijke dader van den aanslag tegen den
heer Gent, maar vervolgens weder vrijgelaten, omdat zijne
schuld niet bewezen wasen door een der clubs openlijk in
zijne eer hersteld. De heer Delpech heeft het bevel over het
batalj on franc-tireurs van Marseille't welk den naam van
Egalité draagt, aanvaard. Garibaldi heeft hem tot comman
dant der 2» brigade van het leger der Vogeesen benoemd.
De regeering heeft strenge maatregelen genomen tot on
derdrukking der wanordelijkheden, die bij een gedeelte der
onder Garibaldi staande troepen voorgevallen zijn. Even als
te Döle heeft de komst van Garibaldi te Autun zich geken
merkt door het verdrijven van monniken en nonnen. Hij
heeft bezit genomen van het groote en kleine seminariena
de kweekelingen verwijderd te hebbenen bovendien de
hoofdkerk en 2 andere kerken tot kazernen of magazijnen
doen inrichten.
Bij decreet van den minister Gambettazijn de prefecten
gemachtigd tot het aannemen der gedane aanbiedingen van
kerkklokkenom daaruit kanonnen te doen gieten. Tot aan
denken dier aanbiedingen zal op de te gieten stukken de
naam der kerspelen enz., welke het metaal daartoe geleverd
hebbenworden gegraveerd.
Onder het uit Lyon getrokken marsch-legioen der natio
nale gardesamengesteld uit het contingent der revolutio
naire wijk la Guillotièreis op 5 uren afstand van Lyonte
Villefrancheeene muiterij uitgebarsten ten gevolge waar
van 26 manschappen in arrest genomen en 3 hunner door
den krijgsraad ter dood veroordeeld en gefusilleerd zijn.
Aan de stad Reims ister zake van het protest tegen het
doen vergezellen van spoortreinen door notabele ingezetenen,
door de duitsche overheid eene nieuwe oorlogsschatting van
3 miljoen fr. opgelegd. De gemeenteraad daartegen opnieuw
geprotesteerd hebbendeis de pruisische onder-prefect den 7
in de vergadering verschenen, om te verklaren, dat men, thans
niet onder de fransche wet maar onder pruisische overheer-
sching levendezonder protest had te gehoorzamen, en dat,
indien binnen een etmaal geen bevredigend antwoord omtrent
de betaling der contributie was gegevende maire door eene
persoonlijke geldboete zou worden getroffen.
Te Valence, de hoofdstad van het dep'. derDróme, heeft
eene revolutionaire demonstratie plaats gehadten gevolge
waarvan de commandant, genl. d'Azémar, zich gedwongen
heeft gezienzijn ontslag te nemen.
Het hof van cassatie te Poitiers gevestigdheeft de
voorziening verworpen tegen het arrest van het hof van
appèl te Bordeauxwaarbij de beklaagden ter zake van den
moord van den heer de Moneys te Hautefaye verwezen wor
den naar het hof van assises van het dep', der Dordogne.
Een decreet is uitgevaardigdwaarbij de op onregelmatige
wijze geconstituëerde coraité's van verdediging ondergeschikt
gemaakt worden aan de bij decreet van 14 Oct. gevormde
comité's.
Le Moniteur verklaartdat de regeering zal voortgaan met
de gezagvoerders van opgebrachte handelsvaartuigen als
krijgsgevangenen te beschouwenen dat het gevangenzetten
der gijzelaars te Bremen eene daad is geweest van onwettige
represaille.
De onlangsin plaats van genl. Cambriels, tot bevelhebber
van het oostelijke leger benoemde genl. Michel heeft, wegens
oneenigheden met Garibaldi, zijn ontslag gevraagd en is
door den genl. de Polignac vervangen.
Ten gevolge van het hernemen van Orleans door de fran-
schenis te Lyon het beraamde vertrek van een aantal
vrouwen en kinderen naar Zwitserland uitgesteld. Men gaat
ijverig voort de stad te versterken.
Den 15 is een der 2 geblindeerde drijvende batterijen,
welke daags te voren van Toulon naar Lyon waren afgezon
den op eene diepte van 140 ellen gezonkenniemand is
omgekomen dewijl de bemanning zich op den stoomsleper
bevondmaar het verlies aan geschutammunitie en provi
and is van veel belang.
De bisschop van Angersmsgr. Freppel, en op zijn voor
beeld een paar andere prelaten, hebben de kweekelingen
hunner semenariën uitgenoodigd omzoolang de oorlog
duurtzich aantesluiten bij de mobiele of gemobiliseerde
nationale garde of wel bij de vendeesche legioenen van Ca-
thelineau en la Charettevoor zoo ver zij reeds een geeste
lijken rang bezitten als verplegers der troepen.
De bisschop van Orleans heeft den 16, ter gelegenheid der
feestdag van S. Aignan (die den moed der bevolking staande
hield tijdens het beleg der stad door Attila) een herderlijken
brief aan zijne geestelijken gericht, waarin hij, Frankrijk geluk
wenschende met het hernemen van Orleanszijn vertrouwen
uitspreekt op de verlossing van Frankrijk, indien het volk
zich geloovig tot de Voorzienigheid wendt.
De Moniteur deelt een schrijven uit Rijssel mede, waarin
beweerd wordt, dat de jagers te voet der keizerlijke garde
zioh, bij hunne wegvoering van Metz naar Duitschland, op
een der halten eenparig verzet, het pruisisch escorte verjaagd,
hunne wapenen bemachtigd en vervolgens de Vogeesen be
reikt hebben.
Bij decreet der Delegatie van den 19 is de minister van
binn. zaken en oorlog gemachtigdomter zake der nabij
heid van het oorlogstooneeleen ieder uit het dep', der In-
dre en Loire (hoofdplaats Tours) te verwijderen, die niet 2
bekende burgers als borgen kan aanwijzen.
Wegens de geveenten bij Orleans zijn de s. b. n. Jauré-
guiberrydivisie-commandant van het Loire-leger, tot groot
officier, 3 kolonels en de opper-intendant tot commandeurs
van het Legioen van Eer benoemd verschillende corpsen
bij legerorder geprezen, de bevelhebber der vendeesche vrij
willigers Cathelineau tot luit.-kolonel en de luit. kol. der pa-
rijsche franc-tireurs Lipowski tot kolonel benoemd.
Den 20 is in een der kapellen te Tours een openbare dank
stond gehouden door een luchtreiziger, dieden 15 uit Pa
rijs opgestegendoor een noordwestelijken storm naar de
kust der Middellandsche-zee is gedreven, maar gelukkig met
zijn ballon aan een hoog rotspunt is blijven haken.
Uit Cockin-China wordt gemelddat alle duitschers uit
Saigon verdreven zijn en dat die plaats in staat van beleg
is verklaard.
P AR IJ S.
De verkiezing van den heer Ranvier met 7500 steramen
tot maire van het 20» arrondissement (hij bekwam 3000 st.
meer dan zijn mededinger, de vorige maire Braleret), is in
de club-Favié te Belleville met omstuimigen bijval begroet.
Bij acclamatie werd besloten hem Millière, Flourens en Blanqui
als adjuncten toetevoegen, ten einde wraak te nemen over
den 31 October en tevens de reactie te vergruizen.
De ten zuiden der stad liggende forten IssyVanves
Montrouge, Bicétre en Ivry zijn thans verbonden door eene
borstwering en grachtgelijk aan die waardoor de groote
Redan en Malakoff te Sebastopol vereenigd waren. Op de
hoogvlakte van Villejuif is eene geduchte verschansing met
24 zware kanonnen opgeworpenwaardoor de vallei der
Bièvre beheerscht wordt. Van die verschansing wordt zuid
waarts voortgewerkt. In de vallei der Bièvre kunnen troepen
bijeengebracht worden voor eenen uitval op de hoogvlakte
van Clamart en Petit-Bicêtre.
In alle wijken der stad zijn door de maires eetlocalen voor
den geringen stand opengesteldwaarin men een maaltijd
uit vleesch, soep en groenten bestaande, voor 35 centimes
kan bekomenaan de behoeftigen worden diezelfde malen
kosteloos verstrekt.
Het gewone jaarlijksche bezoek der bevolking aan de be
graafplaatsen, op Allerzielendag, is ditmaal nog talrijker dan
anders geweest. Het gedenkteeken op het graf van Cavaignac
de grafsteen van Baudin en de graven van andere bekende
republikeinen waren met bloemen en kransen bedekt.
De gekwetsten zijn uit het oude nijverheidspaleis in de
Champs-Elysées overgebracht naar het Grand-Hötel, waar
zij beter voor den invloed van het gure weder bewaard zijn.
De Maatschappij van het Roode Kruis heeft van dat hotel
3 verdiepingen gehuurd, ten einde meer dan 300 gekwetsten
te kunnen verplegen.
De verwijdering der geestelijke onderwijzers uit de scholen,
welke op last van sommige maires heeft plaats gehad, vindt
in een aantal wijken afkeuring bij de bevolking.
Ilenri Rochefort bevestigt bij schrijven in le Rappel, in
antwoord op de vele tot hem gerichte vragendat hij den
I Nov. zijn ontslag genomen heeft als lid van het gouver
nement en er sedert niet aan gedacht heeft om op dien stap
terugtekomen.
Louis Blanc en andere democraten verklaren zich steeds
tegen het bijeenroepen eener Constituantewaarvan zij de
verwerping van den republikeinschen regeeringsvorm duchten.
De heer Renan betoogt in het Journal des Débatsen een
groot gedeelte der parijsche dagbladpers stemt met hem in
dat eene wapenschorsing van 8 dagen voldoende zou zijn
tot verkiezing eener Nationale Vergaderingendatdc verkie-
