No. 7.
Drieënzev entlgs te
Jaargang.
1871.
ZONDAG
FEBRUARI.
©ffictccl (Ocbccltc.
jjJolttick <S)ocrztcïif.
üSlckcItjfisclic iScrichtcn.
■Binnenland.
Kronijk van den Oorlog.
Frankrijk.
ALKMAARSCHE CV KRANT.
Deze Courant wordt wekelijks uitgegeven en is verkrijgbaar op Zaterdag
avond te 7 uren. Prijs per kwartaal f 0,6S, franco per post O,SO,
afzonderlijke nommers Cents.
Brieven franco aan de Uitgevers HERM'. COSTER ZOON.
De Advertentiën kosten van 15 regels 0,75, voor elke regel meer 15
Centsgroote letters naar plaatsruimte. Bij inzending tot Zaterdag namiddag
1 uur, wordt voor de plaatsing in het eerstvolgend nommer ingestaan;
ingezonden berichten een dag vroeger.
De COMMISSARIS DES KONINGS in de provincie
NOORD-HOLLAND herinnert alle autoriteiten, en een
ieder die daarbij belang heeftaan de bepalingen der wet
van den 8 November 1815 (Staatsblad No. 51), en aan den
inhoud van art. 20 der wet van den 5 October 1841 (Staats
blad No. 10), betreffende de verevening van schuldvorderin
gen ten laste van het Rijkmet aanmaning om zoodanige
schuldvorderingen, zoo spoedig mogelijkimmers vóór den
eersten Julij aanstaande in te dienenaangezien aan die wets
bepalingen zoo nu als in het vervolgstiptelijk de hand zal
worden gehouden. De Commissaris des Konings voorn.,
Haarlem, den 10 Feb. 1871. ROËLL.
""BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen in herinneringdat ieder tegen betaling van drie
gulden per jaar, ten kantore van den gemeente-ontvanger, voor
de loting in de maand Februarijzich kan vrijkoopen van
de dienst bij het brandwezen en tegen betaling van zes gul
den na de loting in de maand Aprilwaardoor men echter
niet uitgesloten wordt van de verplichting, om de betrekking
van brandmeester, adsistent-brandmeester of kommandeur,
daartoe benoemd wordendewaartenemen.
Burgemeester en Wethouders voornoemd.
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
10 Feb. 1871. De Secretaris
NUHOUT van der VEEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter kennis van belanghebbendendat op 1 Maart a.s.,
des middags ten 12 ure. zal worden aanbesteed in het open
baar de levering van 200 remontepaarden en wel door de
hoofdadministratie
van het Reg'. Hussaren te Leiden van 55 stuks.
2« 1 Venlo 69
3e Haarlem 32
"4* Zutphen 43
In de voorwaarden van aanbesteding is weder opgenomen
de bepalingdat één derde der te leveren paarden van in-
landschen oorsprong moet zijn.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
10 Febr. 1871. De Secretaris,
NUHOUT van der VEEN.
De KAMER van KOOPHANDEL en FABRIEKEN ie
ALKMAAR maakt bekend, dat van Maandag 13 tot Za-
turdag 18 Februarij 1871, van 's voormiddags 10 tot 's na
middags 2 ure, in haar gewoon lokaal op het Stadhuis ter
lezing zullen liggen
1. Statistiek van het Koningrijk der Nederlanden, behelzende
de staten van de in-, uit- en doorgevoerde voornaamste
handelsartikelen gedurende de maand November 1870.
2. Een opgaaf van den handel en de scheepvaart van Groot-
Brit'ianje en Ierland, gedurende de maand Augustus en
de overige maanden van 1870.
3. Verzameling van consulaire en andere berigten en verslagen
over nijverheid, handel en scheepvaart 1870, II. 5—8.
4. Verslag van den toestand der visscherijen in Schotland
over 1869.
5. Beknopt overzigt van de ambachts- en fabrieksnijverheid
in Nederland over 1869, door D. Pas.
De Kamer van Koophandel en Fabrieken voornoemd
AlkmaarF. M. AGHINA Foorzitter.
j0Februarij 1871. J. P. KRAAKMAN, Secretaris.
POLI TIE.
Ter terugbekoming aan het commissariaat van politie
voorhanden het navolgende gevondene, als: een gouden oorbel,
een overschoenvijf ellen voeringeen vuurkomfoor en een
portemonnaie.
De geruchten - want het zijn nog niet meer dan geruch
ten omtrent de vredesvoorwaarden die Pruisen voorne
mens zou zijn aan Frankrijk te stellen, wekken natuurlijk de
belangstelling van geheel Europa. Natuurlijk, niet alleen
omdat men moeilijk getuige kan zijn van zoo belangrijke
gebeurtenissen zonder belang stelling in haar verderen
loop en het vermoedelijk eindemaar ook omdat geheel
Europa inderdaad rechtstreeksch belang hebbende is. Of
kan het voor eenige Europeesche mogendheid, hetzij groot
of klein onverschillig zijn wat er met een zoo grooten en
krachtigen staat als 1 rankrijk zal geschieden op hetzelfde
oogenblik dat zich onmiddellijk daarnaast een andere, niet
minder groote en krachtige staat verheft, het nieuwe Duitsche
Keizerrijk? Engeland gevoelt blijkbaar dat, al blijft het
onzijdig ook z ij n e belangen bij het vredesverdrag gemoeid
zijn, en een belanghebbende kan moeilijk onzijdig
blijven. H at Rusland, Turkije, Denemarken betreft, springt
het in het oog, van hoeveel invloed het voor hunne po
litiek moet zijnof Frankrijk zich voortaan weer vrij zal
kunnen bewegendan wel gekluisterd of verminkt zal ver
schijnen. De aangrenzende of naburige staten. Neder
land BelgiëZwedengevoelen den veranderden toestand.
Oostenrijk, Italië, Spanje, ofschoon voor het oogenblik alle
aandacht wijzende aan de regeling hunner eigene inwendige
belangen begrijpen toch, dat de toestand, waarin Frankrijk
voortaan zal verkeerenin 't vervolg van grooten invloed
zal zijn op de verhouding der Europeesche mogendheden on
derling. Het geldt hier inderdaad een algemeen Europeeseh
belang.
De eischen van Pruisen zijn volgens de in omloop ge
brachte geruchten zoo kras, dat men bezwaarlijk kan geloo-
ven zegt de Arnhemsche Courant dat zij werkelijk de
ernstig gemeende eischen van Pruisen zijn. De voorbarige
openbaarmaking zou kunnen strekken om de gemoederen eenigs-
zins voor te bereidenom Europa gemeenzaam te maken
met kolossale eischen en misschien later den grootmoedige
te kunnen spelen door er wat van te laten vallen. Die on
derstelling van de Arnhemsche Ct. zal ongetwijfeld door velen
als zeer aannemelijk worden beschouwd. Evenzeer zal men
het met haar eens zijndat er van de eischen van Pruisen
nog altijd genoeg zal overblijven om ze uitermate gestreng
te kunnen noemen. Volgens de loopeude geruchten eischt.
Pruisen den Elzas en Duitsch Lotharingen tot hoever
schijnt nog onzeker slechting der oostelijke vestingen
de kolonie Pondichéry in Indië20 oorlogschepen en een
kleinigheid van eenige duizend-millioenen francs als vergoe
ding van oorlogskosten.
Over den eisch van Pondichéry vooral schijnt Engeland
verontwaardigd. Het schijnt er niet op gesteld te zijn, eenig
punt van het vaste land van Indiëal is het ook nog zoo
kleinin het bezit van Pruisen te zien. Frankrijk daaren-
gen heeft,, tot nog toe geen bijzondere redenen om bij de
onderhandelingen over de vredesvoorwaarden inzonderheid
indachtig te zijn aan de belangen van Engeland, en voor
zich zelf zal het misschien tegen den afstand van deze kolo
nie vergeleken met de andere eischennog de minste be
zwaren hebben.
Van verschillende zijden is er reeds op gewezen, hoe ont
zettend zwaar de eisch van eenige duizend-millioenen francs
is. Vooral naast de vordering van grondgebied en oorlog
schepen is de som verbazend hoog, en bij al de verwoesting
waaraan Frankrijk heeft blootgestaanbij de ontzettende
schade die er door den oorlog geleden is, en de verarming
van een groot deel der bevolkingmoet de last van de ren
tebetaling alleen reeds schier ondraaglijk voor het Fransche
volk geacht worden. Bij den vrede van 1815 bedroeg de
aan Frankrijk opgelegde oorlogschatting zeven honderd mil-
lioen francsdoch waartoe ons verder te verdiepen in cij
fers die alleen op geruchten berusten
De eisch van een aantal oorlogschepen onderscheidt zich
vooral door het vernederende dat daarin voor Frankrijk gele
gen is. Was het voorstel gedaan, om bij voorbeeld des ver
kiezende een gedeelte van de vergoeding der oorlogskosten
in schepen te betalendan zou het voor Frankrijk zeker
gemakkelijker geweest zijnzich dien afstand te getroosten
maar de rechtstreeksche eischik moet eenige van uwe
grootste oorlogschepen hebben moet voor het Fransche volk
al bijzonder hard en krenkend klinken, en zal er zeker niet
toe meewerken om den onvermijdelijken nationalen wrok
allengs te doen plaats maken voor verzoening.
Hoe rampzalig in de gevolgen ons overigens de aanhech
ting van Fransch grondgebied bij Duitschland voorkomt, be-
hóbrt men zich over dien eisch der Duitschers misschien het
minst te verwonderen. Het is toch bekend, dat in Duitschland
steeds het gevoelen verkondigd is. ook door de beste en
vrijzinnigste geschiedschrijvers, dat Frankrijk na den val van
den eersten Napoleon, zoowel in 1814 als in 1815, met te
veel toegevendheid is behandelddat men verkeerd heeft
gedaan met het zoo groot te laten tegenover het verbrok
kelde Duitschlandwaaraan de naijver van Engeland en
Rusland het loon onthield voor de groote opoffering om
Europa van den overweldiger te bevrijden en dat bovenal
Pruisen onbillijk is behandeld. Die overtuiging is in Duitsch
land levendig gehouden tot op dezen dag. Zoo schrijft bij
voorbeeld Gervinus in zijn Geschiedenis der Negentiende
Eeuw »Bij het sluiten van den tweeden vrede van Parijs
na den oorlog van 1815 bestonden, bij de rechtmatigste ge
degenheid, ook de middelen in overvloed om de eischen van
//Beieren en van andere Duitsche staten te bevredigen, Pruisen
//meer geschikt te maken tot de bescherming van Duitschland
//in het westen, Duitschland sterk te maken tegenover Frankrijk.
//Doch dit alles ging, evenals in het jaar 1814, verloren
//door hetzelfde wantrouwen der bondgenooten in eigen kracht,
"door hetzelfde gebrek aan vooruitzien bij de Duitsche staats
lieden en door denzelfden onverwacht snellen loop der ge-
//beurtenissen. Toen de toerustingen tegen den van Elba
//teruggekeerden Napoleon gemaakt werden, stond het wel
//bij allen vast, ditmaal in Frankrijk het in 1814 verzuimde
//in te halen en niet nug eens met dezelfde zwakheid de
//toenmalige zachtmoedige verschooning te betoonen. In
//Engeland was men algemeen van gevoelen, dat men ditmaal
//Frankrijk naar zijn eigen stelsel moest behandelen, dat
//men de veiligheid der naburige staten in een nieuwe grensbepa-
ling moest zoeken en de voornaamste veroveringen van Lode-
wijk XIV moest terugnemen. Toen in J uni te Heidelberg Stein,
«Hardenberg, Gagern en Metternicii mondeling met elkan-
der raadpleegden, schenen zij ook allen daarin overeen te ko-
"niendat de ElzasLotharingen en Fransch Vlaanderen
«van Frankrijk gescheiden moesten worden." Met blijk
bare bitterheid beklaagt zich daarop de beroemde geschied
schrijver voor den naijver van Engeland en Rusland en de
verdeeldheid van Duitschland waardoor deze toeleg mislukte.
«Want nimmer" zegt hij //was er rechtvaardiger aan
leiding geweest om Frankrijk op den duur onschadelijk te
//maken. Niets zou billijker geweest zijn, dan dat men in
«de grens van het Jura-gebergte een gelijke beveiliging voor
«het westen van puitschland verlangd had, als de Pvreneën
«en de Alpen aan Spanje en Italië verleenen. Het geringste
«zou de toegevende eisch van Stein zijn geweestom de
«zwakke punten van de westelijke grenzenden Boven-Rijn
«en Boven-Maas te beveiligen door de afscheuring van de
«buitenste rij der driedubbele linie van vestingen, die aan
«I rankrijk het ^uitgangspunt biedt voor de aantasting van
«het vaste land. Hij noemt het «diep kwetsend voor het
«Duitsch gevoel, dat aan de Franschen ook nu nog de scliat-
«ting eener vroeger gevreesde oorlogsmacht betaald, en geen
«vergelding, hoe billijk ook, geoefend zou wordeu."
Zoo spreekt in vollen vrede, in 1855, een rustig geschied
schrijver een edel, vrijzinnig man die met afkeer spreekt
van «den overmoed der gebieders en de lauwheid hunner on-
derhoorigen en is het niet alsof wij van Bismarck, alsof
wij het orgaan der Pruisische jonkerpartij alsof wij von
Moltke of von Manteuffel hooren spreken? Moeten wij,
als wij deze denkbeelden schier eenstemmig door de meest
gevierde Duitsche schrijvers verkondigd zien, ons verwon
deren dat wij thans, na al de inspanning en verbittering van
een vreeselijken en voor het Fransche leger langdurigen oor
log, dezelfde taal vernemen? Ziedaar op nieuw een recht
vaardige aanleiding om Frankrijk op den
duur onschadelijk te maken, om het de voor
naamste veroveringen van Lodewijk XIV te ontnemen, om
vei'igheid voor Duitschland te zoeken in een andere grens
scheiding, in den bergketen der Vogezen, gelijk de Pyre-
neën en de Alpen veiligheid verleenen aan Spanje en Italië!
Weer heeft men bij de rechtmatigste gelegenheid toereikende
machtZal men nu die gelegeuheid weer ongebruikt laten
voorbijgaan, zooals men in 1814 en 1815 deed, om er daarna
als het te laat is, weer over te treuren? Met de verdeeld
heid van Duitschland heeft men nu niet te kampenDuitschland
is één van ziel en van zin. Zal men zich nu weer laten terug
houden door de groote woorden van Engeland, waarvan eigen
lijk toch de grondtoon niets anders is dan zelfzucht en eigenbe
lang In 1815 was het precies hetzelfde. Toen waarschuwde
Gneisenau tegen de «theatrale grootmoedigheid" van Wel
lington, waarachter zich nationale Engelsche eigenbaat ver
school. Zal Duitschland op nieuw toegeven, nu het de macht en
de gelegenheid heeft om zich recht en vergelding te verschaffen,
om aan het Duitsch gevoel voldoening te schenken Zal
het op nieuw het loon voor zijn lijden en opofferingen prijs
geven op het verzoek van anderen, die niets hebben geleden
en opgeofferd, die toeschouwers zijn gebleven, en misschien
in hun hart de zegepraal van den erfvijand hadden gewenscht?
De wereldgeschiedenis is een wereldgericht. Na op nieuw
door 1 rankrijk te zijn aangevallen want, hoe men ook
over de aanleiding tot den oorlog moge denkendit staat
vast: Irankrijk was de aanvaller en na Frankrijk over
wonnen en onderworpen te hebbenmoest Duitschland aldus
spreken, in den geest van 1814 en 15, die tot op dezen dag
onverzwakt en onverflauwd is blijven voortlevenen overeen
komstig die woorden handelen. Wat mede in 1815, en later
in 1S49, vruchteloos beproefd was, de herstelling van liet
Duitsche Keizerrijk, is thans gelukt. In 1870 en 71 schijnt tot
stand te zullen komen wat de Duitschers in 1814 en 15 wilden,
maar niet konden tot stand brengen: de eenheid van Duitsch
land en de terugzetting der Fransche grenzen. Steeds hebben
zij de mislukking van 1815 betreurd. Of het nu goed, ver
standig, voorzichtig, edelmoedig gehandeld is, dat zij van
de gelegenheid gebruik maken om hun verzuim te herstellen
is de vraag niet; dat zij zoo zouden handelen, was te voor
zien moest verwacht worden. Dat kon schier niet anders, of
de Duitschers hadden geen Duitschers moeten zijnof de
nationale herinneringen hadden in Duitschland vergeten moeten
wezen. Dat zij daarbij niet vragenof andere Europeesche
mogendheden dit met welgevallen zien, inzonderheid of Ne
derland deze gebeurtenissen in zijn belang acht, is evenzeer
begrijpelijk.w. v. d. K.
Benoemingen. Door Z. M. is benoemd tot lid van den
Raad van btatende Luitenunt-Generaal JJvan Mnlken.
Spoorwegen. Te Enschede is voor den ontworpen spoor
weg naar Dordmund ingeschreven tot een bedrag van/ 52000.
De Kamer van Koophandel te Amsterdam heeft een
adres aan den gemeenteraad gericht in het belang eener ver
grooting en verbetering der groote koopmansbeurs en van de
vereeniging van dit gebouw met, het Rijks-telegraafkantoor.
Onderwijs. Den 7 is te Arnhem de hoogere burgerschool
voor meisjes met 42 leerlingen geopend.
Rampen. In de vorige week zijn te 's Gravenhage 436
aangiften gedaan van pokziekte en 112 personen daaraan
overleden.
De gemeenteraad heeft den 7 verworpen een voorstel om
de vaccinatie ook verplichtend te stellen voor kinderen die
bijzondere scholen bezoeken.
Den 7 heeft de Raad B. en W. nitgenoodigd om de tot
viering van 's Konings verjaardag bestemd geweest zijnde
gelden aantewenden tot het uitreiken van verkwikkingen en
versterkende spijzen en dranken aan onverrnogendendie
van pokken of andere ernstige ziekten herstellen.
De afdeeling Enkhuizen der Holl. Maatschappij van
Landbouw heeft besloten 2 verzoekschriften aan den Koning
te richten, het eene om eene meer afdoende beteugeling der
longziekte onder het rundvee te bevorderen het andere om
aantedringen op de vervulling der behoefte van Westfriesland
aan eene verbinding met het spoorwegen-net,.
Misdrijven. Den 30 Jan. is op den publieken weg te
Haarlem gearresteerd een 23jarig persoon, van beroep mo-
lenaarsknechtdie den 28 te Delft ingebroken en verschil
lende gouden en zilveren voorwerpen ontvreemd had", waar
van de meeste nog in zijn bezit warenalsmede anderete
Alkmaar, 's Gravenhage en Rotterdam gestolen. Hij was
reeds 2 jaren cellulair gevangen geweest.
Overleden te Leiden, den 6, in den ouderdom van 91
jaren, d*. W. A. v. Hengel, sedert 1850 emeritus-hoogleeraar
in de godgeleerdheid.aldaar, vroeger professor te Franeker
en te Amsterdamnog eerder predikanto.a. te Driehuizen
en Zuid-Schermer; te 's Gravenhage, op 32jarigcn leeftijd,
de componist E. Dunkier, zoon van den luit.-directeur van
het muziekcorps der grenadiers en jagers.
KoLONiëN. Door de trouw van een zwitser is onder de
vreemde^ militairen op Java ecu complot ontdekt om op ver
schillende plaatsen in opstand te komen. Te Buitenzorg zijn
14 zwitsers in hechtenis genomen.
Staats-loterij. Trekking der 5" klasse, 3" week. No.
7482/ 2000, No. 3864, 3897, 4647, 5162,5241,5911,6249!
7010, 7507, 10114, 11249, 12154, 12602, 13040 en 18296
f 1000.
Bij schrijven van 21 Jan. aan den heer Gambetta heeft de
maarschalk Mac Mahon de beweering van graaf Bismarck
dat de franschen in den slag bij Worth ontplofbare-kogels
zouden hebben gebruiktten stelligste weêrsproken.
Bij decreet der Delegatie van 23 Jan. zijn de prefecten
gemachtigd tot het benoemen van bijzondere inspecteurs voor
het onderwijszonder dat deswege het advies van den in
specteur der Academie behoeft te worden ingewonnen. Deze
eigenmachtige handeling, waardoor de onderwijzers gehfel
van het welbehagen der regeerings-agenten worden afhan
kelijk gemaakt, vindt veel afkeuring.
De heer Pinard heeft niet (zooals gemeld is) bij zijne in
vrijheidstelling den last bekomen om Frankrijk te verlaten
en zich ook niet naar Genèvemaar naar het dep', van de
Ain begeven.
Het concert der belgische muziekvereenigingen te Rijssel,
ten voordeele der fransche gekwetsten heeft 4500 en eene
door de leden gedurende den optocht door de stad gehouden
collecte 20000 fr. opgebracht.
Den 26 of 27 is te Bordeaux aangekomen eene talrijke
japansche ambassade welke naar Frankrijk is gezonden om
de krijgseebeurtenissen op het oorlogstooneel zelf te volgen.
Ter bescherming der postduiven heeft de regeering het
schieten, vernietigen of jagen van duiven bedreigd met 1 tot
6 maandenen draagt de dader kennis dat hij ^cwfduiven
vervolgt, met 3 1ot, 5 jaren gevangenisstraf. Voor het aan
brengen van dit misdrijf is 50 a 100 fr uitgeloofd.
De tijding der capitulatie van Parijs heeft te Lyon, vooral
in de voorstad la Croix Rousse, eene groote opgewondenheid
en gisting doen ontstaan en ook te Marseille veel agitatie
veroorzaakt.
De gemeenteraad van Lyon heeft den 27 een besluit ge
nomen waarbij de regeering uitgenoodigd wordt de nationale
defensie met verdubbelden ijver voorttezetten en geen vrede
te sluiten zoolang de vijand zich op fransch gebied bevindt.
Mocht het gouvernement eene verminking van Frankrijk toe
staan dan zou de Raad het niet langer ondersteunen. Hij
stelt verder voor, Lyon tot het middenpunt van het verzet te
maken en aan de Delegatie om haren zetel derwaarts over-
tebrengen. Dit besluit is onmiddelijk door eene deputatie
naar Bordeaux overgebracht. Een groot deel der lyonsche
dagbladpers juicht het levendig toe.
De regeerings-commissaris te MarseilleAlph. Gentheeft
den 27, bij depeche aan den prefect, geprotesteerd tegen de
„lasterlijke" geruchten omtrent eene capitulatie van Parijs,
en naar Bordeaux getelegrafeerd, om een formeel protest te
ontvangen „tegen eene daaddie onmogelijk waar kon zijn."
De prefecten van Marseille en van het dept. der Neder-
Pyreneeën verklaren zich in de door hen uitgevaardigde
proclamatiën voor het volhouden van het verzet tot het uiterste.
Te Toulouse zijn democratische vergaderingen gehouden
waarin door 3090 personen een besluit is genomen strek
kende tot vervallenverklaring van het parijsche gouvernement.
Een der meest gematigde organen van Grenoble is in het
licht verschenen met de in groote letters gedrukte verklaring
aan het hoofd „Parijs is Frankrijk niet
Uit Versailles wordt gemelddat de londensche en bor-
deausche berichten betreffende de duitsche vredesvoorwaar
den wat LotharingenPondichéry en de 20 oorlogschepen
aangaat, uit de lucht gegrepen zijn. De Elzas en Metz
zullen niet teruggegeven worden. In Nov. zijn van den heer
Thiers 4 milliards als oorlogscontributie geëischt; de reke
ning kan thans wel tot het dubbele gestegen zijn.
Mevrouw Bourbaki is den 29 met een bekwamen wondarts
van Bordeaux naar Zwitserland vertrokkenter verpleging
van haren echtgenoot, die de handen aan zich zeiven ge
slagen heeftnaar men verzekert wegens het bevel der De
legatie om te velde te blijven toen hij na de mislukte be
weging tegen Mont.beliard op Lyon had willen terugtrekken.
De Nationale Vergadering zal in het geheel 770 leden
tellen, waaronder 11 uit de koloniën des Rijks.
2 Der prinsen v. Orleans hebben zichop uitnoodigingen
uit ParijsAngoulêmeCherbourg en Clermont-Ferrand
voor de Constituante verkiesbaar gesteld. De hertog v. Au-
male heeft eene verklaring openbaar gemaaktinhoudende
dat hij de constitutioneele monarchie voor Frankrijk het meest
geschikt achtmaar het ook dienen wil indien het de repu
bliek verkiest.
Terstond na het ontvangen van het bericht der capitulatie
van Parijs, hebben verscheidene leden der Delegatie, en
inzonderheid de heer Gambettahet voornemen te kennen
gegeven om hun ontslag te nemen. De gemeenteraad en het
comité van defensie der stad hebben de Delegatie dringend
verzocht haren post niet te verlatenen in dat geval de
krachtdadigste ondersteuning toegezegd.
Gambetta heeft geweigerd eene deputatie van het bureau
der openbare vergaderingen te ontvangen, welke, namens
3000 personenkwam aandringen op het afwijzen der be
sluiten van het parijsche gouvernementhet instellen van een
comité van Algemeen Welzijn en het op eigen gezag proela-
meeren van den oorlog tot het uiterste. Hij deed haar weten,
dat de Delegatie, in afwachting der gedelegeerden uit Parijs,
dergelijke besluiten niet kon nemen.
In eene den 30 in den schouwburg gehouden openbare
ergadering, is eene jegens den minister van marine Fourichon
hoogst vijandige motie behandeld; de gemeenteraad had bui
tengewone maatregelen van voorzorg genomenwaardoor de
orde bewaard bleef.
Den 31 heeft de minister Gambetta den heer Favre gete
legrafeerd om te zorgendat de wapenstilstand onmiddelijk
werd toegepast in de oostelijke departementen, waar de prui-
sische generaals hunne operatiën nog voortzet.'tenen om
„gelijk plichtmatig schijnt" de nadere entente tot stand te
brengen, waarvan de overeenkomst van den 28 gewaagt.
Denzelfden dag heeft hij eene proclamatie uitgevaardigd
waarin hij den val van Parijs nog minder smartelijk noemt,
dan „het met eene misdadige licht vaardigheid sluiten van eenen
wapenstilstandwaaromtrent de Delegatie niet was geraad
pleegd"; en aanspoort om de 3 weken van rust te besteden
tot het voorbereiden der verdere verdediging en tot liet bij
eenbrengen eener republikeinsche vergadering die den vrede
wilmaar onder voorwaarde van het behoud van Frankrijks
integriteit.
Le Siècle en la Gironde leggen hunne verontwaardiging