No. 12. Drieënzeventigs te Jaargang 1871. ZONDAG 19 MAAR T. dDffictcel (Sebceltc. De volksstem en liet Europeesche volkenrecht. Effilckcltjifisclic iaccichtcn. Itelgie. Pruisen. Rhii(§rli!and. Oosleiirijk-IIoii^ai'iio. Elulie. A L K M A A It S G II E C i A N Deze Courant wordt wekelyks uitgegeven en is verkrijgbaar op Zaterdag avond te 7 uren. Prijs per kwartaal f 0,65, franco per post t 0,8©, afzonderlijke noinmers 3 Cents. Brieven franco aan de Uitgevers HE KM'. COSTER ZOON. De Advertentiën kosten van 15 regels 0,75, voor elke regel meer 15 Centsgroote letters naar plaatsruimte. Bij inzending tot Zaterdag namiddag 1 uur, wordt voor de plaatsing in liet eerstvolgend nommer ingestaan; ingezonden berichten een dag vroeger. Bij deze Courant behoort een Bijblad. 2°. KIEZERSLIJSTEN. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR Gezien art. 35, 2" lid der wet van 4Julij 1850 (Staatsblad No. 37) regelende het kiesregt, maken bij deze den ingeze tenen bekend dat bij de herziening der lijsten, aanwijzende de personen, die bevoegd zijn tot het kiezen van leden voor de Tweede Kamer der Staten Generaalde Provinciale Staten en den Gemeenteraadde namen der navolgende personen wegens het verliezen van een of meer der gevorderde ver- eischten of uithoofde van overlijden daarop zijn geschrapt als: A. WEGENS HET VERLIEZEN VAN EEN OE MEER DER GEVORDERDE VEREISCHTEN. Voor de Tweede Kamer der Staten Generaal en de Provinciale Staten: Jacob Druif, Adolf Leonard van Gendt, Johannes van Gent, Cornelis Johan Theodoor van der Hoefft, Petrus Norbertus Kooien, Joseph Marcus Leipnik D. D. van der Voort MaarschalkErnst Ferdinand Marz Albert Jacob van Prehn Cornelis Hattinga Raven Ludovicus Gerardus Wilhelmus ReijndersGerardus Ludovicus van Rijsewijck en Cornelis de Waij. Voor den Gemeenteraad. Pieter van Baar, Pieter Christiaan van der BlonkMar- tinus BodiscoDirk de Boer, Gerardus BootsGijsbert Bossert Jz., Hendrik Bruin, Willem van Doorn, Jacob Druif, Eranciscus van Dijk, IJsbrand Engelman, Johannes Geels, Adolf Leonard van Gendt, Johannes van Gent, Hendrik van GiezenJan Willem Graftdijk Hermanus Haarmans, Antonius Obbe Haccou, Willem Hoek, Hendrik Hoekmener, Ferdinand Joha. Barend de Jongh, Cornelis Jonker, Pieter Kat, Hendrik Keijzer, Dirk Koger, Hermanus Hendrik LammersHermauus Johannes Last drager, Jan Willem Legrom, Joseph Marcus Leipnik D. D. van der Voort Maarschalk, Ernst Ferdinand Marz, Evert Masdorp, Frangois Rudolph Pierre Mollinger, Adri an us Johannes Netten, Dirk Overtoom, Johan Hendrik PorckAlbert Jacob van Prehn, Jan Willem Raadtman, Cornelis de Raat, Cornelis Hattinga Raven, Johan Ber nard Reekers, Ludovicus Gerardus Wilhelmus Reijnders, Cornelis van Rigteren, Nicolaas Spaarkogel, Pieter Span- jaardt, Jan Valk, Jan Dirk Visser. Arnoldus Vonk, A ris Vroom. Coruelis de Waij, Sijtse Wopkes Wierda The- odorus Tys Wiering en Cornelis Zuurbier. B. WEGENS OVERLIJDEN. Jan Casper Burger, Jacobus Coops, Klaas de Geus, dr. An- tonie Hirschig, Dirk Krijt, Jan LievendagEredricus Lis- sone, Johannes Fredrik Lobach, Josephus Johannes Ber- nardus Peeters, Jan Schermer, Jan Schoon, Petrus van Soest, Hendrik Stikvoort, Franciscus Johannes Vogelpoel en Dirk de Wit. Burgemeester en If ethouders voornoemd, AlkmaarA. MACLAINE PONT. 14 Maart 1871. Be Secretaris, NUHOUT VAN DEB VEEN. KIEZERS-LIJ STEN. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR brengen ter kennis van de ingezetenen dat de lijsten der kiesgeregtigden voor de leden van de Tweede Kamer der Staten-Generaalvan de Provinciale Sta ten en van den Gemeenteraad, voor de dienst van 1871:72, benevens de lijsten dergenen, welke van die des vorigenjaars zijn geschrapt, op heden door hen voorloopig zijn vastge steld gedurende 14 dagen in het portaal van het Raadhuis aangeplakt en dagelijks (Zon en feestdagen uitgezonderd) van 10 tot 12 ure, ter Secretarie der gemeente ter inzage zullen liggen. Bezwaren daartegen kunnen gedurende dien tijd op on gezegeld papier, mits gestaafd door de noodige bewijsstukken, worden ingezonden aan den Gemeenteraad. Burgemeester en Wethouders vccrr.cemd, Alkmaar, A. MACLAINE PONT. 15 Maart 1871. Be Secretaris, NUHOUT van deb VEEN. De ADMISSIëN der STAATSLOTERIJ kunnen tegen betaling van 15 cent legester gemeente-secretarie worden afgehaald. VERGADERING van den RAAD der gemeente ALK MAAR, op Woensdag, den 2i Maart 1871 des middags ten 12 uur. Namens den Voorzitter van den Raad, NUHOUT van dek VEEN. Lijst van brieven, waarvan de geadresseerden onbekend zijn verzonden gedurende de 2'. helft der maand Januarij en de 1«. helft der maand February 1871. KROONE, Amsterdam; E. BERGWEEERAlkmaar; 1. P. KEHL Bommel; L. ARSTBroek op Laugedijk; K. E. MEIJER, den Helder; P. v. d. KE1J, Leiden G. P. LANGUIS, de Lemmer; P. HOOG, Noordscharwoude; JAN BLONK, Ouderkerk. Van het hulpkantoor: Be Rijp: M. van KAMERIJK. Amsterdam. C. W HAAVE, B. DANKELMAN, JOH'. LASCARIS, Amsterdam; SPIEGELBERG, Delft; A. J. D. VOLMERS, den Helder; D. KLOMP. Katwijk; HULSTIJN, de JONG, Langendijk; G. de GROOT, Leeuwarden; H. de GRAAF, Rotterdam; GIELING, Schagen; Jb. STAMMES, West- graftdijk; de KONING, Wieringerwaard. POLITIE. Ter terugbekoming aan het commissariaat van politie voorhanden het navolgende gevondeneals: een zak our dar. pelen; een kinder-vroawenzaken bij den Burgemeester van Heilo een in het Nijenbnrgsche bosch gevonden dasje. Het beginseldat een volk zelf zijn regeering bepaalt zelf besluit omtrent de afscheiding vanof aansluiting bij den een of anderen staatrust op een grondslag van onmis kenbaar recht en onvervreemdbare vrijheidmaar in het Eu ropeesche volkenrecht is het nog niet erkend. Het is een nieuwe leerdie nog ontwikkeldwaarvan de toepassing op de bestaande toestanden, op het. leven, op de werkelijkheid nog bestudeerd moet worden. Geen staat heeft tot nog toe het rechtzich tegenover een anderen staat er op te beroe pen als op een erkend beginsel. Als re gel aangenomen, zullen toch bij de tegenwoordige samenstelling en inrichting der staten de uitzonderingen zeer menigvuldig moeten blijven. Zoo ongeveer drukte zich de Alkm. Cl. uit in haar hoofd artikel van 20 E'ebruari. Het onderwerp is belangrijk genoeg om er nog eens bij stil te staan ook al had de N. A. H. er geen aanmerkingen op gemaakt. Wanneer de bevolking van een geheelen staat, klein of grooteen beslissing neemt omtrent haar regeeringsvorm of omtrent aansluiting bij een anderen staatkan het be ginsel geen bezwaren opleveren en zou het onvoorwaardelijk toegepast kunnen worden. Wie zal bij voorbeeld aan het E'ransche volk het recht betwisten om zelf te beslissen, of het een republikeinschen of een monarchalen regeeringsvorm ver langt Zou iemand begeerendat een ander besliste Lo- dewijk Napoleon misschien, een Obleans of een Boübbon? Of mogelijk de Europeesche mogendheden in eongres ver gaderd Maar het is dunkt mij voldoende deze vragen te stellen om te doen uitkomen dat alleen het. Eransche volk bevoegd is. En wat tegenwoordig van Frankrijk geldt, moet ten allen tijde van elk andereu staat gelden. Ik geloof niet. dat dit zoo eenvoudige en natuurlijke beginsel door eenig schryver over staats- of volkenrecht betwist wordt, behalve door hen die aan de vorsten een zeker onvervreemdbaar god delijk recht toeken ien op hunne onderdanen. Die leer moge nu eu dan nog eens opgewarmd en verkondigd worden, in de praktijk blijkt het dat niemand er aan gelooft. Als eenig volk welk dan ookinderdaad schier eenstemmig of bij over- groote meerderheid van meening isdat het bestaande koning- of keizerschap nadeelig is voor zijn bloeivoor zijn vrijheid of ontwikkelingdan zal het zich van de vervallenverklaring of verdrijving van zijn vorstenhuis zeker niet laten terughouden door liet, geloof, dat de regeerende vorst een recht op het volk heeft. De geschiedenis leert, dat geen enkel volk zich door die vreemde en onaannemelijke leer laat beheerscheu. Zij is te zeer in strijd met alle begrippen van recht en bil lijkheid dan dat zij ooit ingang heeft gevonden of zal vinden. Geen vorst zal er dan ook een ernstig beroep op doen Bij deze of gene plechtige gelegenheid mag er in eenige schoon klinkende doch zinledige woorden op gedoeld worden, als 't er op aan komt profijt van de leer te trekkenals het de moeite waard zou zijn haar in vollen ernst te doen gelden zien allen bij tijds in, dat het al te dwaas zou wezen eu hunne zaak zou bederven. Noch de ex-koningin van Spanje, noch de ex-koning van Napels, noch de Fransche Bourbons durven er zich ernstig op beroepen. Zij begrijpen zeiven, dat het bespottelijk zou zijn tot hunne voormalige onder danen te zeggenik heb recht op ueen goddelijk recht waartegen gy uiniet moogt verzetten, en daarom behoort gij myn koningschap te erkennen. Integendeel, zij trachten te betoogendat hun herstel op den troon iu het welbe grepen belang des volks is, dat zij aan de stem des volks gehoor zullen geven als die hen mocht terugroependat het belang des volks hun eenig streven ishet eenige wat hier in aanmerking mag komen enz. enz. Maar is dan alles goed wat het volk kiest of beslist Wie zal zoo dwaas zijn dit te beweren? Het volk heeft het recht om zelf te beslissen. En wanneer in dien zin het woord recht gebruikt wordt, dan begrijpt ieder, dat het hier niet voorkomt in de beteekenis van eeuwige waarheid en rechtvaardigheidmaar alleen van bevoegdheid. Het volk heeft recht of is bevoegd zelf zijn regeeringsvorm te kiezen. Dit belet echter volstrekt nietdat het van die bevoegdheid soms een zeer dwaas, onverstandig, slecht gebruik kan maken. Zoo zal er ook geen bezwaar kunnen bestaan, aan een volk het recht toe te kennen om zich met een anderen staat te vereeui- gen, indien natuurlijk ook deze staat de vereeniging wenscht. Mij dunktzoo iets spreekt van zelf. Anders wordt de kwestie, wanneer het niet den geheelen staat, maar een deel daarvan, niet het geheele volk, maar de bewoners van eenige landstreken geldt. En hier komen de opmerkingen, onlangs door deu heer Fbeeman gemaakten vóór hem door an deren ter sprake. Men merkt opdat wanneer het als ten eenen male ongeoorloofd moet beschouwd wordeneenig deel vaneen anderen staat tegen den wil der bevolking bij zich in te 1 ij v e n het evenzeer ongeoorloofd iseenig deel van den staat tegen den wil der bevolking onder zich te ho u den. Die zegthet is teu eenen male ongeoorloofddat Pruisen den Elzas en Lotharingen tegen den wil der bevolking bij zich inlijftmoet ook zeggen: zoodra de bevolking van Bo- hemen of Galicië zich van de Oostenrijksch-Hougaarsohe Mo narchie wil afscheidenmag de Regeering zioh daartegen niet verzetten. Als Puitsch Oostenrijk met Weenen aan het hoofd, waar men thans zoo jubelt over de overwinningen der Duit- sclie broedersde vereeniging moede wordt met de niet Duitsche Oostenrijksche volksstammenen zich wenscht te vereenigen met het nieuwe Duitsche Keizerrijk moet, aan den wil des volks worden gehoor gegeven. Als Ierland zich van Engeland wil afsoheiden, moet Engeland toegeven. Als de Groningers soms lust moohten gevoelen voor de Prui sische heerschappijof Limburg zich door België mocht voelen aangetrokkenzou Nederland de bewoners dier pro vinciën niet tegen hun wil onder zijn bestuur mogen houden. Ziedaar de bedenkingen die er gemaakt worden tegen de onvoorwaardelijke erkenning van het beginseldat de wil der bevolkingook bij aanhechting of afscheiding van eeu gedeelte van den staat, alleen moet beslissen. Men zal erkennen, dat zij niet zijn te loochenen. Evenwel staat het toch niet geheel gelijk een deel van een anderen staat tegen den wil der bevolking onder zijn gebied te brengen en eenig deel des lands tegen dien wil onder zijn gebied te houden. De wil der bevolking komt zeker iu beide ge vallen in aanmerkingmaar in het eerste geval meer dan in het tweedeomdat in den regel de onwil van eene der partijen op zich zelve wel voldoende is om het sluiten van een nieuwe vereeniging te beletten maar niet om een be staande vereeniging te verbreken. Als twee personen tot nog toe niets met elkander hadden uitstaan, en de één wei gert zich met den ander te verbindendan kan de ander hem niet tot de vereeniging noodzaken. Maar hebben zij eenmaal een vennootschap aangegaan, dan kan één van beiden maar niet weer wegloopen wanneer hij verkiest; de ander is niet verplicht hem terstond en onvoorwaardelijk los te la ten. Er zijn te veel gemeenschappelijke belangen die rege ling eischenhet kan zijndat nooddwangde zorg voor eigen veiligheid voor eigen bestaau en leven de tegenpartij dwingt den onwillige vast te houden. In het oude Europeesche volkenrecht komt echter bij afstand van land de wil der bevolking allerminst in aanmerking. Bij het sluiten van den vrede eischte de overwinnaar in den regel van den overwonnene eenig grondgebied of eenige vestingen. Steeds had er eeu nieuwe grensregeling plaats. Wil men nu nieten met de gewone met de geijkte maatdan behoort men zich ook niet over Pruisens handelwijze te verontwaardi gen. 't Zijn de gevolgen van het oorlogsrecht. FVankrijk had niet minder gedaan, als het overwinnaar was geweest. De Alkm. Ct. heeft de inlijving altijd afgekeurd, omdat zij de leer voorstaat dat op den volkswil gelet behoort te worden, en van meeniug is dat Duitschland ook zonder de inlijving geen gevaar van Frankrijk heeft te duchten, en de eerste schrede had belmoren te doen ter verzoening en tot stichting van een duurzamen vrede. Was zij evenwel overtuigd, dat de inlij ving noodig wasgelijk de Duitschers beweren0111 een nieuwen oorlogeen nieuwen aanval van Frankrijk te be letten dan zou zij van de twee kwaden het minste gekozen en de inlijving toegejuicht hebben. Een oorlogzuchtige natie moet in bedwang gehouden worden, en die dit doetverdient den dank van Europa. Dat na den slag bij Sedan de vrede niet gesloten is, komt mij voor meer afkeuring te verdienen omdat toen om zoo te zeggen een tweedenog gruwelijker oorlog begondan wel om de beoogde aanwinst van eenige vestingen en een strook gronds tot beveiliging van Duitsch- lands westelijke grens. En had Frankrijks bespottelijk, neen, misdadig antwoord „geen duim van onzen grond, geen steen van onze vestingen" niet voor een groot deel schuld aan het voortwoeden van den krijg Pruisen had toch den vrede niet moeten afbedelen? Waarom deed EYankrijk geen vre desvoorstel Was Pruisens eiscli te zwaar, Frankrijks vre desvoorwaarden „geen duimgeen steen" waren vooral niet minder onaannemelijk. Die zich niet in het onvermijdelijke wil schikken maar zich als een dolzinnige blijft verzetten heeft geen recht zich te beklagen dat hij mishandeld wordt. Frankrijk had behoorente begrijpen, dat het voor den aanval boeten moest, en dat aan Pruisen eenige waarborgen toekwamen tegeneen herhaling. Doch nog eens, dit alles doet zelfs niets ter zake voor hen die de volks stem niet als beslissend erkennen, en kan geen reden geven tot bijzondere verontwaardiging over Pruisens gedragals men slechts de algemeenede gebruikelijke maat wil bezigen. Maar gij zelf roept de NN. H. mij toe gij erkent toch wel, dat de volksstem gehoord behoort te worden; maar om Pruisen te verdedigen, gaat gij thans uitzonderingen en bezwaren makendie gij vroeger niet gemaakt hebt. Met uw verlof, vooreerst was het de vraag nietwat ik erken en wenschelijk achtmaar wat in het Europeesche volken recht is erkend en aangenomenten tweede vergist gij u schromelijkgij zult de Alkmaarsclie Ct. en wat ik verder schrijf nog aandachtiger moeten lezen. Gij herinnert u misschien nog weldat is iu 1868 een antwoord heb geschreven op «Joost van den Vondel en de Alkmaarsclie Courant." Nu, daar vindt gij op bladz. 16 en 17 reeds van dezelfde uitzonde ringen gewag gemaakt. Daar stel ik reeds de vraag, of onder zekere omstandigheden een inlijving tegen den wil der be volking niet te rechtvaardigen zou zijn. Getroost u de moeite het eens na te lezen. Een tweede voorbeeld van nog oudere dagteekening kunt gij vinden in de Alkm. Ct. van 26 April 1863. Daar worden bezwaren gemaakt tegen het recht van de zuidelijkste der Vereenigde Staten van Noord-Amerika om zich van de Unie af te scheiden. Ik zal de woorden hier laten volgen, omdat ik niet kan onderstellen, dat gij de verschillende jaargangen der Alkmaarsclie Ct. in uwe bibli otheek hebt staan «Wij zijn er verre van af, aan verbonden Staten het regt te betwisten om het verbond te verlaten, ook al kunnen wij de redendie tot afscheiding noopt, niet billijken; maar het komt ons voor. dat de eiscli tot ontbinding van den Bond, of de vordering tot afscheiding van sommige Staten op eenig- zins andere wijze moet worden ingesteld dan dit door het Zuiden is geschied.. De Staten-bond van Noord-Amerika was een te grootsch gebouw om zoo eensklaps aan den ruwen moker van den slooper overgeleverd te worden. De ver schillende deelen hadden te groot belang bij het geheel, bij elkanders vereeniging om aan enkele deelen het regt te kun nen toekennen van zich eigenmachtig en willekeurig af te scheiden. Handelnijverheidscheepvaartal de gewigtige bedrijven des levens, de vrijheid, de nationale onafhankelijk heid 't is alles gebouwd op de eenheid des lands. Het is niet geoorloofddat eenig deel zich eensklaps aan die een heid onttrekke. Al die belangen hebben gedurende een ver eeniging van zeventig zestigvijftigveertig of minder jaren de verschillende deelen met talrijke banden onderling verbondenhet is geen enkel deel geoorloofddie banden eensklaps gewelddadig te verscheuren. De aderen van het algemeen welzijn loopen door alle deelen des ligcliaams wordt eenig deel daarvan afgehouwenuit de vaneengereten aderen vloeit aan beide zijden het levenvoedend bloed en het geheele lichaam slaat aan 't- kwijnen." Maar de Alkm. Ct. erkent toch, dat het beginsel der volks stemmingen eerst door de Napoleontische politiek en wel tot eigen baatzuchtige bedoelingen in praktijk is gebracht. Zeker, maar bewijst het iets ten nadeele van een zaak, wanneer ook een schurk er gebruik van maakt tot booze oogmerken? De opmerking is vroeger reeds meer gemaakt, en ik heb er een maal op geantwoord met de woorden van zekeren muzikalen geestelijke wien men verweet, dat hij zekere schoone melo- diön, doch die ook voor wereldsche liederen gebruikt werden, bij zijn stichtelijke gezangen had gevoegdzijn antwoord wasMoet dan alle goede muziek voor den duivel zijn Wat is een revolutionair De N. AH. geeft er een de finitie van: "Men is revolutionair, wanneer men de onver gankelijke wetten van recht opoffert aan den volkswil of volkswaan en deze als den hoogsten maatstaf erkent van hetgeen mag." Ik neem de vrijheid te gelooven, dat men het woord "revolutionair" gewoonlijk in een andere beteekenis gebruikt maar laat ons deze definitie eens aannemen gelijk zij daar ligtdan steunt zij weer geheel op de boven aangeduide verwisseling van het woord "recht" in de beteekenis van bevoegdheid met hetzelfde woord in de beteekenis van eeuwige rechtvaardigheid en waarheid. Ja, het volk heeft het recht zijn eigen regeering te kiezen en zich te voegen bij een anderen staat, onder zekere voorwaar den ook om zich van een staat af te scheiden. Als ieder revolutionair heet die dit recht erkent, dan blijven er in ons land althans niet veel anders dan revolutionairen over. Merk waardig is het, dat de meest geavanceerde der tegenwoordige Fransche Republikeinen dan geen revolutionairen zijn immers zijfverkondigen de leer, dat de republiek boven de volkskeuze verheven is en zelfs tegen deu volkswil behoort gehand haafd te worden. De revolutionair erkent den volkswil als den hoogsten maatstaf van het rechtzegt de A. N. H. in den aanvang van zijn artikel. Als ik later echter bedenkingen maak tegen de onvoorwaardelijke beslissing van den volkswil in alle gevalleneindigt het artikel met deze woorden„Ken den wij de initialen nietdie onder het artikel staanwij zouden gedacht hebbendat het geschreven was door den een of anderen aan Bismabck verkochten publicist. In den schrijver echter kunnen wij niets anders erkennen dan een revolutionair instinkt." Hoe nu Revolutionair in stinkt dat bedenkingen maakt tegen het beslissend gezag van de stem des volks. En de erkenning van den volkswil als hoogsteu maatstaf van recht zou juist het kenmerk van den revolutionair zijn! Begrijpe het wie kan. W. v. d. K. Het hof van assises te Antwerpen heeft den 6 behandeld de zaak van den commissionair E. v. d, Abeetedie in den avond van 2 Aug., den dag der verkiezingen voor de Ka mers voor het hötel van den gouverneur, aan het hoofd van een volkshoopheeft geroepen„weg met den Koning Weg met Leopold [I! Leve de republiek!" De jury heeft de haar voorgelegde vragen ontkennend beantwoordwaarop de beschuldigde is vrijgesproken 'tgeen door het publiek iu de zaal met gejuich is begroet. Den 10 is te Antwerpen het standbeeld ingewijd van deu aldaar geboren componist Albert Grisar, geplaatst in het voorportaal van den Kon. schouwburg. De deelneming aan de nieuwe russisische leening is aan de beurs te Berlijn zoo grootdat het geheele bedrag dooi de inschrijvingen aldaar gedekt zou kunnen worden. De verkiezingen voor den Rijksdag zijn in vele districten van Rijnland en Westfalen ten gunste der clerikale partij uitgevallen. De saksiehe Afgevaardigden behooren voor 3,4 tot de nationaal-liberalen. ïn de overige niet-pruisiscke noord-duitsche kiesdistricten zijn 33 nationaal-liberalen2 fortschrittsmannen1 elerikaal en 1 conservatief verkozen. Te Karlsruhe is prins Wilhelm van Badendie in het gevecht bij Nuits ernstig gekwetst werd. met groote meerderheid gekozenhij was een der candidaten van de nationaal-liberale partij, welke in Baden heeft gezegevierd. Pritis Lodewijk van Beieren heeft te Munchen de nederlaag geleden tegenover den heer Kastner. candidaat der nationaal- liberalen. In Beieren zijn 29 candidaten der liberale, 17 der oude patriotische partij en 1 van het patriotische centrum gekozen terwijl nog eene herstemming moet plaats hebben. In Wurtemberg behooren 13 verkozeuen tot de candidaten der liberale fractiënde uitslag van 4 verkiezingen is nog niet bekend. Door de keuzen in Zuid-Duitschland zal het liberale element in den duitschen Rijksdag sterker zijn dan in den vroegeren noordduitschen. Oostenbijk. De minister van financiën heeft den 3 bij den Rijksraad een supplementair erediet voor 1S70 van 19 miljoen, het budjet voor 1871 met een dificit van 51 mil joen, en een wetsontwerp betreffende de uitgifte van 60 miljoen in staats-obligatiën ingediend. Laatstgenoemd bedrag zalin verband met reeds gedane aanzienlijke betalingen voldoende zijn om een en ander te dekken en tevens de mid delen verschaffen tot betaling der coupons voor 1872. De Neue Freie Presseeen der voornaamste organen der Verfassungs-partij is don 5 in beslag genomen vermoede lijk wegens een artikel tegen eene circulaire van den minis ter van justitie, waarbij een strenger toezicht op de dag bladpers wordt gelast, Den 25 Febr. is eeu handelsverdrag met de Ver. Staten gesloten. De Paus heeft in een geheim consistorie den bedrijver der sedert September te Rome voorgevallen feiten berispten verklaard er niet aan te denken om de hem aangeboden waar- bergen aantenemen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1871 | | pagina 1