No. 12.
Drieënzeventigs te Jaargang
1871.
ZONDAG
19 MAAR T.
dDffictcel (Sebceltc.
De volksstem en liet Europeesche
volkenrecht.
Effilckcltjifisclic iaccichtcn.
Itelgie.
Pruisen.
Rhii(§rli!and.
Oosleiirijk-IIoii^ai'iio.
Elulie.
A L K M A A It S G II E C i
A N
Deze Courant wordt wekelyks uitgegeven en is verkrijgbaar op Zaterdag
avond te 7 uren. Prijs per kwartaal f 0,65, franco per post t 0,8©,
afzonderlijke noinmers 3 Cents.
Brieven franco aan de Uitgevers HE KM'. COSTER ZOON.
De Advertentiën kosten van 15 regels 0,75, voor elke regel meer 15
Centsgroote letters naar plaatsruimte. Bij inzending tot Zaterdag namiddag
1 uur, wordt voor de plaatsing in liet eerstvolgend nommer ingestaan;
ingezonden berichten een dag vroeger.
Bij deze Courant behoort een Bijblad.
2°.
KIEZERSLIJSTEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
Gezien art. 35, 2" lid der wet van 4Julij 1850 (Staatsblad
No. 37) regelende het kiesregt, maken bij deze den ingeze
tenen bekend dat bij de herziening der lijsten, aanwijzende
de personen, die bevoegd zijn tot het kiezen van leden voor
de Tweede Kamer der Staten Generaalde Provinciale Staten
en den Gemeenteraadde namen der navolgende personen
wegens het verliezen van een of meer der gevorderde ver-
eischten of uithoofde van overlijden daarop zijn geschrapt als:
A. WEGENS HET VERLIEZEN VAN EEN OE MEER
DER GEVORDERDE VEREISCHTEN.
Voor de Tweede Kamer der Staten Generaal en de
Provinciale Staten:
Jacob Druif, Adolf Leonard van Gendt, Johannes van
Gent, Cornelis Johan Theodoor van der Hoefft, Petrus
Norbertus Kooien, Joseph Marcus Leipnik D. D. van
der Voort MaarschalkErnst Ferdinand Marz Albert
Jacob van Prehn Cornelis Hattinga Raven Ludovicus
Gerardus Wilhelmus ReijndersGerardus Ludovicus van
Rijsewijck en Cornelis de Waij.
Voor den Gemeenteraad.
Pieter van Baar, Pieter Christiaan van der BlonkMar-
tinus BodiscoDirk de Boer, Gerardus BootsGijsbert
Bossert Jz., Hendrik Bruin, Willem van Doorn, Jacob
Druif, Eranciscus van Dijk, IJsbrand Engelman, Johannes
Geels, Adolf Leonard van Gendt, Johannes van Gent,
Hendrik van GiezenJan Willem Graftdijk Hermanus
Haarmans, Antonius Obbe Haccou, Willem Hoek,
Hendrik Hoekmener, Ferdinand Joha. Barend de Jongh,
Cornelis Jonker, Pieter Kat, Hendrik Keijzer, Dirk Koger,
Hermanus Hendrik LammersHermauus Johannes Last
drager, Jan Willem Legrom, Joseph Marcus Leipnik
D. D. van der Voort Maarschalk, Ernst Ferdinand Marz,
Evert Masdorp, Frangois Rudolph Pierre Mollinger, Adri
an us Johannes Netten, Dirk Overtoom, Johan Hendrik
PorckAlbert Jacob van Prehn, Jan Willem Raadtman,
Cornelis de Raat, Cornelis Hattinga Raven, Johan Ber
nard Reekers, Ludovicus Gerardus Wilhelmus Reijnders,
Cornelis van Rigteren, Nicolaas Spaarkogel, Pieter Span-
jaardt, Jan Valk, Jan Dirk Visser. Arnoldus Vonk, A ris
Vroom. Coruelis de Waij, Sijtse Wopkes Wierda The-
odorus Tys Wiering en Cornelis Zuurbier.
B. WEGENS OVERLIJDEN.
Jan Casper Burger, Jacobus Coops, Klaas de Geus, dr. An-
tonie Hirschig, Dirk Krijt, Jan LievendagEredricus Lis-
sone, Johannes Fredrik Lobach, Josephus Johannes Ber-
nardus Peeters, Jan Schermer, Jan Schoon, Petrus van Soest,
Hendrik Stikvoort, Franciscus Johannes Vogelpoel en Dirk
de Wit.
Burgemeester en If ethouders voornoemd,
AlkmaarA. MACLAINE PONT.
14 Maart 1871. Be Secretaris,
NUHOUT VAN DEB VEEN.
KIEZERS-LIJ STEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter kennis van de ingezetenen
dat de lijsten der kiesgeregtigden voor de leden van de
Tweede Kamer der Staten-Generaalvan de Provinciale Sta
ten en van den Gemeenteraad, voor de dienst van 1871:72,
benevens de lijsten dergenen, welke van die des vorigenjaars
zijn geschrapt, op heden door hen voorloopig zijn vastge
steld gedurende 14 dagen in het portaal van het Raadhuis
aangeplakt en dagelijks (Zon en feestdagen uitgezonderd)
van 10 tot 12 ure, ter Secretarie der gemeente ter inzage
zullen liggen.
Bezwaren daartegen kunnen gedurende dien tijd op on
gezegeld papier, mits gestaafd door de noodige bewijsstukken,
worden ingezonden aan den Gemeenteraad.
Burgemeester en Wethouders vccrr.cemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
15 Maart 1871. Be Secretaris,
NUHOUT van deb VEEN.
De ADMISSIëN der STAATSLOTERIJ kunnen tegen
betaling van 15 cent legester gemeente-secretarie worden
afgehaald.
VERGADERING van den RAAD der gemeente ALK
MAAR, op Woensdag, den 2i Maart 1871 des middags
ten 12 uur. Namens den Voorzitter van den Raad,
NUHOUT van dek VEEN.
Lijst van brieven, waarvan de geadresseerden onbekend zijn
verzonden gedurende de 2'. helft der maand Januarij en de
1«. helft der maand February 1871.
KROONE, Amsterdam; E. BERGWEEERAlkmaar;
1. P. KEHL Bommel; L. ARSTBroek op Laugedijk;
K. E. MEIJER, den Helder; P. v. d. KE1J, Leiden
G. P. LANGUIS, de Lemmer; P. HOOG, Noordscharwoude;
JAN BLONK, Ouderkerk.
Van het hulpkantoor:
Be Rijp: M. van KAMERIJK. Amsterdam.
C. W HAAVE, B. DANKELMAN, JOH'. LASCARIS,
Amsterdam; SPIEGELBERG, Delft; A. J. D. VOLMERS,
den Helder; D. KLOMP. Katwijk; HULSTIJN, de JONG,
Langendijk; G. de GROOT, Leeuwarden; H. de GRAAF,
Rotterdam; GIELING, Schagen; Jb. STAMMES, West-
graftdijk; de KONING, Wieringerwaard.
POLITIE.
Ter terugbekoming aan het commissariaat van politie
voorhanden het navolgende gevondeneals: een zak our dar.
pelen; een kinder-vroawenzaken bij den Burgemeester van
Heilo een in het Nijenbnrgsche bosch gevonden dasje.
Het beginseldat een volk zelf zijn regeering bepaalt
zelf besluit omtrent de afscheiding vanof aansluiting bij
den een of anderen staatrust op een grondslag van onmis
kenbaar recht en onvervreemdbare vrijheidmaar in het Eu
ropeesche volkenrecht is het nog niet erkend. Het is een
nieuwe leerdie nog ontwikkeldwaarvan de toepassing
op de bestaande toestanden, op het. leven, op de werkelijkheid
nog bestudeerd moet worden. Geen staat heeft tot nog toe
het rechtzich tegenover een anderen staat er op te beroe
pen als op een erkend beginsel. Als re gel aangenomen, zullen
toch bij de tegenwoordige samenstelling en inrichting der
staten de uitzonderingen zeer menigvuldig moeten blijven.
Zoo ongeveer drukte zich de Alkm. Cl. uit in haar hoofd
artikel van 20 E'ebruari. Het onderwerp is belangrijk genoeg
om er nog eens bij stil te staan ook al had de N. A. H.
er geen aanmerkingen op gemaakt.
Wanneer de bevolking van een geheelen staat, klein
of grooteen beslissing neemt omtrent haar regeeringsvorm
of omtrent aansluiting bij een anderen staatkan het be
ginsel geen bezwaren opleveren en zou het onvoorwaardelijk
toegepast kunnen worden. Wie zal bij voorbeeld aan het
E'ransche volk het recht betwisten om zelf te beslissen, of het
een republikeinschen of een monarchalen regeeringsvorm ver
langt Zou iemand begeerendat een ander besliste Lo-
dewijk Napoleon misschien, een Obleans of een Boübbon?
Of mogelijk de Europeesche mogendheden in eongres ver
gaderd Maar het is dunkt mij voldoende deze vragen te
stellen om te doen uitkomen dat alleen het. Eransche volk
bevoegd is. En wat tegenwoordig van Frankrijk geldt, moet
ten allen tijde van elk andereu staat gelden. Ik geloof niet.
dat dit zoo eenvoudige en natuurlijke beginsel door eenig
schryver over staats- of volkenrecht betwist wordt, behalve
door hen die aan de vorsten een zeker onvervreemdbaar god
delijk recht toeken ien op hunne onderdanen. Die leer moge
nu eu dan nog eens opgewarmd en verkondigd worden, in de
praktijk blijkt het dat niemand er aan gelooft. Als eenig
volk welk dan ookinderdaad schier eenstemmig of bij over-
groote meerderheid van meening isdat het bestaande koning-
of keizerschap nadeelig is voor zijn bloeivoor zijn vrijheid
of ontwikkelingdan zal het zich van de vervallenverklaring of
verdrijving van zijn vorstenhuis zeker niet laten terughouden
door liet, geloof, dat de regeerende vorst een recht op het
volk heeft. De geschiedenis leert, dat geen enkel volk zich
door die vreemde en onaannemelijke leer laat beheerscheu.
Zij is te zeer in strijd met alle begrippen van recht en bil
lijkheid dan dat zij ooit ingang heeft gevonden of zal vinden.
Geen vorst zal er dan ook een ernstig beroep op doen Bij
deze of gene plechtige gelegenheid mag er in eenige schoon
klinkende doch zinledige woorden op gedoeld worden, als 't
er op aan komt profijt van de leer te trekkenals het de
moeite waard zou zijn haar in vollen ernst te doen gelden
zien allen bij tijds in, dat het al te dwaas zou wezen eu
hunne zaak zou bederven. Noch de ex-koningin van Spanje,
noch de ex-koning van Napels, noch de Fransche Bourbons
durven er zich ernstig op beroepen. Zij begrijpen zeiven,
dat het bespottelijk zou zijn tot hunne voormalige onder
danen te zeggenik heb recht op ueen goddelijk recht
waartegen gy uiniet moogt verzetten, en daarom behoort
gij myn koningschap te erkennen. Integendeel, zij trachten
te betoogendat hun herstel op den troon iu het welbe
grepen belang des volks is, dat zij aan de stem des volks
gehoor zullen geven als die hen mocht terugroependat
het belang des volks hun eenig streven ishet eenige wat
hier in aanmerking mag komen enz. enz.
Maar is dan alles goed wat het volk kiest of beslist
Wie zal zoo dwaas zijn dit te beweren? Het volk heeft
het recht om zelf te beslissen. En wanneer in dien zin
het woord recht gebruikt wordt, dan begrijpt ieder, dat
het hier niet voorkomt in de beteekenis van eeuwige waarheid
en rechtvaardigheidmaar alleen van bevoegdheid. Het volk
heeft recht of is bevoegd zelf zijn regeeringsvorm te kiezen.
Dit belet echter volstrekt nietdat het van die bevoegdheid
soms een zeer dwaas, onverstandig, slecht gebruik kan maken.
Zoo zal er ook geen bezwaar kunnen bestaan, aan een volk het
recht toe te kennen om zich met een anderen staat te vereeui-
gen, indien natuurlijk ook deze staat de vereeniging wenscht.
Mij dunktzoo iets spreekt van zelf. Anders wordt de
kwestie, wanneer het niet den geheelen staat, maar een deel
daarvan, niet het geheele volk, maar de bewoners van eenige
landstreken geldt. En hier komen de opmerkingen, onlangs
door deu heer Fbeeman gemaakten vóór hem door an
deren ter sprake. Men merkt opdat wanneer het als ten
eenen male ongeoorloofd moet beschouwd wordeneenig deel
vaneen anderen staat tegen den wil der bevolking bij zich in
te 1 ij v e n het evenzeer ongeoorloofd iseenig deel van
den staat tegen den wil der bevolking onder zich te ho u den.
Die zegthet is teu eenen male ongeoorloofddat Pruisen
den Elzas en Lotharingen tegen den wil der bevolking bij
zich inlijftmoet ook zeggen: zoodra de bevolking van Bo-
hemen of Galicië zich van de Oostenrijksch-Hougaarsohe Mo
narchie wil afscheidenmag de Regeering zioh daartegen niet
verzetten. Als Puitsch Oostenrijk met Weenen aan het hoofd,
waar men thans zoo jubelt over de overwinningen der Duit-
sclie broedersde vereeniging moede wordt met de niet
Duitsche Oostenrijksche volksstammenen zich wenscht te
vereenigen met het nieuwe Duitsche Keizerrijk moet, aan
den wil des volks worden gehoor gegeven. Als Ierland zich
van Engeland wil afsoheiden, moet Engeland toegeven. Als
de Groningers soms lust moohten gevoelen voor de Prui
sische heerschappijof Limburg zich door België mocht
voelen aangetrokkenzou Nederland de bewoners dier pro
vinciën niet tegen hun wil onder zijn bestuur mogen houden.
Ziedaar de bedenkingen die er gemaakt worden tegen de
onvoorwaardelijke erkenning van het beginseldat de wil
der bevolkingook bij aanhechting of afscheiding van eeu
gedeelte van den staat, alleen moet beslissen. Men zal
erkennen, dat zij niet zijn te loochenen. Evenwel staat het
toch niet geheel gelijk een deel van een anderen staat tegen
den wil der bevolking onder zijn gebied te brengen en
eenig deel des lands tegen dien wil onder zijn gebied te
houden. De wil der bevolking komt zeker iu beide ge
vallen in aanmerkingmaar in het eerste geval meer dan
in het tweedeomdat in den regel de onwil van eene der
partijen op zich zelve wel voldoende is om het sluiten van
een nieuwe vereeniging te beletten maar niet om een be
staande vereeniging te verbreken. Als twee personen tot
nog toe niets met elkander hadden uitstaan, en de één wei
gert zich met den ander te verbindendan kan de ander
hem niet tot de vereeniging noodzaken. Maar hebben zij
eenmaal een vennootschap aangegaan, dan kan één van beiden
maar niet weer wegloopen wanneer hij verkiest; de ander is
niet verplicht hem terstond en onvoorwaardelijk los te la
ten. Er zijn te veel gemeenschappelijke belangen die rege
ling eischenhet kan zijndat nooddwangde zorg voor
eigen veiligheid voor eigen bestaau en leven de tegenpartij
dwingt den onwillige vast te houden.
In het oude Europeesche volkenrecht komt echter bij afstand
van land de wil der bevolking allerminst in aanmerking.
Bij het sluiten van den vrede eischte de overwinnaar in den regel
van den overwonnene eenig grondgebied of eenige vestingen.
Steeds had er eeu nieuwe grensregeling plaats. Wil men nu
nieten met de gewone met de geijkte maatdan behoort
men zich ook niet over Pruisens handelwijze te verontwaardi
gen. 't Zijn de gevolgen van het oorlogsrecht. FVankrijk
had niet minder gedaan, als het overwinnaar was geweest. De
Alkm. Ct. heeft de inlijving altijd afgekeurd, omdat zij de leer
voorstaat dat op den volkswil gelet behoort te worden, en
van meeniug is dat Duitschland ook zonder de inlijving geen
gevaar van Frankrijk heeft te duchten, en de eerste schrede had
belmoren te doen ter verzoening en tot stichting van een
duurzamen vrede. Was zij evenwel overtuigd, dat de inlij
ving noodig wasgelijk de Duitschers beweren0111 een
nieuwen oorlogeen nieuwen aanval van Frankrijk te be
letten dan zou zij van de twee kwaden het minste gekozen
en de inlijving toegejuicht hebben. Een oorlogzuchtige natie
moet in bedwang gehouden worden, en die dit doetverdient
den dank van Europa. Dat na den slag bij Sedan de vrede
niet gesloten is, komt mij voor meer afkeuring te verdienen
omdat toen om zoo te zeggen een tweedenog gruwelijker
oorlog begondan wel om de beoogde aanwinst van eenige
vestingen en een strook gronds tot beveiliging van Duitsch-
lands westelijke grens. En had Frankrijks bespottelijk, neen,
misdadig antwoord „geen duim van onzen grond, geen steen
van onze vestingen" niet voor een groot deel schuld aan het
voortwoeden van den krijg Pruisen had toch den vrede
niet moeten afbedelen? Waarom deed EYankrijk geen vre
desvoorstel Was Pruisens eiscli te zwaar, Frankrijks vre
desvoorwaarden „geen duimgeen steen" waren vooral niet
minder onaannemelijk. Die zich niet in het onvermijdelijke
wil schikken maar zich als een dolzinnige blijft verzetten
heeft geen recht zich te beklagen dat hij mishandeld
wordt. Frankrijk had behoorente begrijpen, dat het
voor den aanval boeten moest, en dat aan Pruisen eenige
waarborgen toekwamen tegeneen herhaling. Doch nog
eens, dit alles doet zelfs niets ter zake voor hen die de volks
stem niet als beslissend erkennen, en kan geen reden geven tot
bijzondere verontwaardiging over Pruisens gedragals men
slechts de algemeenede gebruikelijke maat wil bezigen.
Maar gij zelf roept de NN. H. mij toe gij erkent
toch wel, dat de volksstem gehoord behoort te worden; maar
om Pruisen te verdedigen, gaat gij thans uitzonderingen en
bezwaren makendie gij vroeger niet gemaakt hebt. Met
uw verlof, vooreerst was het de vraag nietwat ik erken
en wenschelijk achtmaar wat in het Europeesche volken
recht is erkend en aangenomenten tweede vergist gij u
schromelijkgij zult de Alkmaarsclie Ct. en wat ik verder
schrijf nog aandachtiger moeten lezen. Gij herinnert u misschien
nog weldat is iu 1868 een antwoord heb geschreven op
«Joost van den Vondel en de Alkmaarsclie Courant." Nu,
daar vindt gij op bladz. 16 en 17 reeds van dezelfde uitzonde
ringen gewag gemaakt. Daar stel ik reeds de vraag, of onder
zekere omstandigheden een inlijving tegen den wil der be
volking niet te rechtvaardigen zou zijn. Getroost u de moeite
het eens na te lezen. Een tweede voorbeeld van nog oudere
dagteekening kunt gij vinden in de Alkm. Ct. van 26 April
1863. Daar worden bezwaren gemaakt tegen het recht van
de zuidelijkste der Vereenigde Staten van Noord-Amerika
om zich van de Unie af te scheiden. Ik zal de woorden
hier laten volgen, omdat ik niet kan onderstellen, dat gij de
verschillende jaargangen der Alkmaarsclie Ct. in uwe bibli
otheek hebt staan
«Wij zijn er verre van af, aan verbonden Staten het regt
te betwisten om het verbond te verlaten, ook al kunnen wij
de redendie tot afscheiding noopt, niet billijken; maar het
komt ons voor. dat de eiscli tot ontbinding van den Bond,
of de vordering tot afscheiding van sommige Staten op eenig-
zins andere wijze moet worden ingesteld dan dit door het
Zuiden is geschied.. De Staten-bond van Noord-Amerika
was een te grootsch gebouw om zoo eensklaps aan den ruwen
moker van den slooper overgeleverd te worden. De ver
schillende deelen hadden te groot belang bij het geheel, bij
elkanders vereeniging om aan enkele deelen het regt te kun
nen toekennen van zich eigenmachtig en willekeurig af te
scheiden. Handelnijverheidscheepvaartal de gewigtige
bedrijven des levens, de vrijheid, de nationale onafhankelijk
heid 't is alles gebouwd op de eenheid des lands. Het is
niet geoorloofddat eenig deel zich eensklaps aan die een
heid onttrekke. Al die belangen hebben gedurende een ver
eeniging van zeventig zestigvijftigveertig of minder
jaren de verschillende deelen met talrijke banden onderling
verbondenhet is geen enkel deel geoorloofddie banden
eensklaps gewelddadig te verscheuren. De aderen van het
algemeen welzijn loopen door alle deelen des ligcliaams
wordt eenig deel daarvan afgehouwenuit de vaneengereten
aderen vloeit aan beide zijden het levenvoedend bloed en
het geheele lichaam slaat aan 't- kwijnen."
Maar de Alkm. Ct. erkent toch, dat het beginsel der volks
stemmingen eerst door de Napoleontische politiek en wel tot
eigen baatzuchtige bedoelingen in praktijk is gebracht. Zeker,
maar bewijst het iets ten nadeele van een zaak, wanneer ook
een schurk er gebruik van maakt tot booze oogmerken? De
opmerking is vroeger reeds meer gemaakt, en ik heb er een
maal op geantwoord met de woorden van zekeren muzikalen
geestelijke wien men verweet, dat hij zekere schoone melo-
diön, doch die ook voor wereldsche liederen gebruikt werden,
bij zijn stichtelijke gezangen had gevoegdzijn antwoord
wasMoet dan alle goede muziek voor den duivel zijn
Wat is een revolutionair De N. AH. geeft er een de
finitie van: "Men is revolutionair, wanneer men de onver
gankelijke wetten van recht opoffert aan den volkswil of
volkswaan en deze als den hoogsten maatstaf erkent van hetgeen
mag." Ik neem de vrijheid te gelooven, dat men het woord
"revolutionair" gewoonlijk in een andere beteekenis gebruikt
maar laat ons deze definitie eens aannemen gelijk zij daar
ligtdan steunt zij weer geheel op de boven aangeduide
verwisseling van het woord "recht" in de beteekenis van
bevoegdheid met hetzelfde woord in de beteekenis van
eeuwige rechtvaardigheid en waarheid. Ja,
het volk heeft het recht zijn eigen regeering te kiezen en
zich te voegen bij een anderen staat, onder zekere voorwaar
den ook om zich van een staat af te scheiden. Als ieder
revolutionair heet die dit recht erkent, dan blijven er in ons
land althans niet veel anders dan revolutionairen over. Merk
waardig is het, dat de meest geavanceerde der tegenwoordige
Fransche Republikeinen dan geen revolutionairen zijn immers
zijfverkondigen de leer, dat de republiek boven de volkskeuze
verheven is en zelfs tegen deu volkswil behoort gehand
haafd te worden.
De revolutionair erkent den volkswil als den hoogsten
maatstaf van het rechtzegt de A. N. H. in den aanvang
van zijn artikel. Als ik later echter bedenkingen maak
tegen de onvoorwaardelijke beslissing van den volkswil in
alle gevalleneindigt het artikel met deze woorden„Ken
den wij de initialen nietdie onder het artikel staanwij
zouden gedacht hebbendat het geschreven was door den
een of anderen aan Bismabck verkochten publicist. In den
schrijver echter kunnen wij niets anders erkennen dan een
revolutionair instinkt." Hoe nu Revolutionair in
stinkt dat bedenkingen maakt tegen het beslissend
gezag van de stem des volks. En de erkenning van
den volkswil als hoogsteu maatstaf van recht zou juist het
kenmerk van den revolutionair zijn! Begrijpe het wie kan.
W. v. d. K.
Het hof van assises te Antwerpen heeft den 6 behandeld
de zaak van den commissionair E. v. d, Abeetedie in den
avond van 2 Aug., den dag der verkiezingen voor de Ka
mers voor het hötel van den gouverneur, aan het hoofd
van een volkshoopheeft geroepen„weg met den Koning
Weg met Leopold [I! Leve de republiek!" De jury heeft de
haar voorgelegde vragen ontkennend beantwoordwaarop de
beschuldigde is vrijgesproken 'tgeen door het publiek iu de
zaal met gejuich is begroet.
Den 10 is te Antwerpen het standbeeld ingewijd van deu
aldaar geboren componist Albert Grisar, geplaatst in het
voorportaal van den Kon. schouwburg.
De deelneming aan de nieuwe russisische leening is aan
de beurs te Berlijn zoo grootdat het geheele bedrag dooi
de inschrijvingen aldaar gedekt zou kunnen worden.
De verkiezingen voor den Rijksdag zijn in vele districten
van Rijnland en Westfalen ten gunste der clerikale partij
uitgevallen. De saksiehe Afgevaardigden behooren voor 3,4
tot de nationaal-liberalen. ïn de overige niet-pruisiscke
noord-duitsche kiesdistricten zijn 33 nationaal-liberalen2
fortschrittsmannen1 elerikaal en 1 conservatief verkozen.
Te Karlsruhe is prins Wilhelm van Badendie in het
gevecht bij Nuits ernstig gekwetst werd. met groote
meerderheid gekozenhij was een der candidaten van de
nationaal-liberale partij, welke in Baden heeft gezegevierd.
Pritis Lodewijk van Beieren heeft te Munchen de nederlaag
geleden tegenover den heer Kastner. candidaat der nationaal-
liberalen. In Beieren zijn 29 candidaten der liberale, 17 der
oude patriotische partij en 1 van het patriotische centrum
gekozen terwijl nog eene herstemming moet plaats hebben.
In Wurtemberg behooren 13 verkozeuen tot de candidaten
der liberale fractiënde uitslag van 4 verkiezingen is nog
niet bekend. Door de keuzen in Zuid-Duitschland zal het
liberale element in den duitschen Rijksdag sterker zijn dan
in den vroegeren noordduitschen.
Oostenbijk. De minister van financiën heeft den 3 bij
den Rijksraad een supplementair erediet voor 1S70 van 19
miljoen, het budjet voor 1871 met een dificit van 51 mil
joen, en een wetsontwerp betreffende de uitgifte van 60
miljoen in staats-obligatiën ingediend. Laatstgenoemd bedrag
zalin verband met reeds gedane aanzienlijke betalingen
voldoende zijn om een en ander te dekken en tevens de mid
delen verschaffen tot betaling der coupons voor 1872.
De Neue Freie Presseeen der voornaamste organen der
Verfassungs-partij is don 5 in beslag genomen vermoede
lijk wegens een artikel tegen eene circulaire van den minis
ter van justitie, waarbij een strenger toezicht op de dag
bladpers wordt gelast,
Den 25 Febr. is eeu handelsverdrag met de Ver. Staten
gesloten.
De Paus heeft in een geheim consistorie den bedrijver der
sedert September te Rome voorgevallen feiten berispten
verklaard er niet aan te denken om de hem aangeboden waar-
bergen aantenemen.