5,
No. 4
Vierenzeventigste Jaargang.
1872.
ZONDAG
20 OCTOBER.
O.
'geu
it RE
l»St,
kdres
mde-
egen
eu-
#ffictccl (Bebccltc.
politiek (Öocvsicltt.
Élckelijkgefte öct*iclïfc«.
Duitschland.
België.
Frankrijk.
2.
3.
4.
5.
18
A L
II A A
C
Deze Courant wordt wekelijks uitgegeven en is verkrijgbaar op Zaterdag
avond te 7 uren. Prijs per kwartaal O, Cd», franco per post 0,S0,
afzonderlijke nommers 5 Cents.
Brieven franco aan de Uitgevers IIERM'. COSTER ZOON.
E C 0 U R A N T.
De Advertentiën kosten van 15 regels f 0,75, voor elke regel meer 15
Centsgroote letters naar plaatsruimte. Bij inzending tot Zaterdag namiddag
1 uur, wordt voor de plaatsing in het eerstvolgend nommer ingestaan;
ingezonden berichten een dag vroeger.
De COMMISSARIS des KONINGS in de Provincie
NOORDHOLLAND
brengt ter kennis van belanghebbendendat de dubbele
draaibrug over het Noordhollandsch Kanaal te Alkmaar op
22 en 23 October a.s. voor het verkeer zal zijn gesloten, doch
dat gedurende dien tijd de passage met voertuigen zal kunnen
geschieden over de Schermervlotbrug, terwijl door middel
eener pont bij de draaibrug in de passage van voetgangers
zal worden voorzien.
HaarlemDe Commissaris des Konings voornoemd,
15 Oct. 1872. R E L L.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen, naar aanleiding van art. 11 van het reglement be
treffende de Kamers van Koophandel en Fabriekenvastge
steld bij K.K. besluit van 9 November 1851 (Staatsblad
No. 112) ter kennis van de belanghebbenden
dat op Donderdag 7 November 1872, des morgens van
10 tot 1 ureten raadhuize der gemeente de verkiezing zal
plaats hebben van drie leden voor de Kamer van Koophandel
en Fabrieken alhier, in vervanging van de heeren ff. J. Cotiijn,
G. J. van Leeuwen en J. Vermeer, die als zoodanig met uit.
December e.k„ moeten aftreden, terwijl de vas!gestelde lijst
van kiesgeregtigden van af heden ter gemeente-secretarie, van
des morgens 9 tot 2 ureter inzage voor de belanghebbenden
is nedergelegd. Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
October 1872. Be Secretaris,
NUHOUT van der VEEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter algemeene kennis, dat de groote VEEMARK
TEN alhier zullen worden gehouden op Maandag 1 en
Woensdag 20 November 1872.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
19 October 1872. Be Secretaris,
NUHOUT van der VEEN.
VERGADERING van den RAAD der gemeente ALK
MAAR, op Woensdag, 23 October 1872, des middags
ten 12 ure. Namens den Voorzitter van den Raad,
NUHOUT van der VEEN.
POLITIE.
Ter terugbekoming aan het commissariaat van politie voor
handen het navolgende gevondene: een eemciels wagentje een
zilveren vingerhoedeen stel vangsnoeren een ceintuureen
portemonnaie.
Lijst van brieven, waarvan de geadresseerden onbekend zijn,
verzonden gedurende de lc. helft der maand September 1872.
Gebr. BAKKER, J. REMMERS, KLAIJTEN, WIESE-
MAN. J. van DOORN Amsterdam; A. BORST, Egmond
a/d Hoef; P. van der MOLEN, Noordscharwoude; J. TAMIS,
Nijmegen, A. BLANKEMEIJER. Velsen; JC. MIKKERS,
(niet vermeld).
Van de hulpkantoren
BurgervlotbrugMej. P. TOEPEL. Haarlem.
Egmond ai ZeeW. PRINS. Scheveningen.
OudcarspelARENTJE SCHOUTEN, (niet vermeld).
St. PancrasK. KLEIJENBURG, Rotterdam.
Zuidscharwoude: PIETER HAM, DIRK BALK, Berkhout
De KAMER van KOOPHANDEL en FABRIEKEN te
ALKMAAR maakt bekenddat van Maandag 21 tot
Zaturdag 26 October 1872, van 's voormiddags 10 tot 's na
middags 2 ure, in haar gewoon lokaal op het Stadhuis ter
lezing zullen liggen
1.
Statistiek van het Koningrijk der Nederlanden, behelzende
de staten van den in-, uit- en doorgevoerde voornaamste
handelsartikelen gedurende de maanden Juli en Augustus
1872.
Verzameling van consulaire en andere berichten en versla
gen over nijverheid, handel en scheepvaart 1872, deel I 7-10.
Verslag van de staat der Nederlandsche zeevisscherijen
over 1871.
Statistiek van den handel en de scheepvaart van het Ko
ningrijk der Nederlanden over het jaar 1871, uitgegeven
door het departement van Finantiën 2Je ged.
Plan van oprichting en statuten der Nederlandsch-Indische
Droogdok-Maatschappij.
Be Kamer van Koophandel en Fabrieken te Alkmaar,
Alkmaar, F. M. AGHINA.Voorzitter.
Oct. 1872. J. P. KRAAKMAN, Secretaris.
Rust is de eerste behoefte van een herstellenden zieke
iens zenuwgestel zwaar is geschokt. Rust is hier in de
allereerste plaats noodigzegt zijn geneesheer. Frankrijk is
zulk een ziekeen de heer Ttiiers is zijn dokter. Kan het
ons bevreemden, dat ook deze geneeskundige zooveel mogelijk
wil waken voor de rust van zijn pat.ient Daarom was de
President ernstig ontevreden over Gambetta's politieken tocht
naar het zuiden en zijn opwindende toespraken. Daarom kan
men er zeker van zijndat hij evenmin de talrijke bedevaar
ten die in Frankrijk aan de orde van den dag zijnmet
ingenomenheid aanschouwt, ofschoon hij zich wel zal. wachten
daarover ecnig ongenoegen te laten blijkenveel minder de
vrijheid in dit opzicht eenigszins te belemmeren. Gaat zooveel
mogelijk met de gewone treinenis zijn raad trekt
niet in optocht naar de stations, doet alles rustig en kalm.
Het volk is aan bedevaarten niet gewoonzoo iets lag tot
nog toe met in zijn aardzij wekken daarom opzien en be
vreemding. De oploopen en ongeregeldhedendie bij ge
legenheid der bedevaart naar Lourdes te Nantes zijn voor
gevallen hebben hem nog meer in een kwaden luim gebracht.
Is het dan niet mogelijk zijn patient rust te bezorgen
Daardoor alleen toch kan de republiekde conservatieve re
publiek worden gehandhaafd immers, wij hebben het gehoord
in zijn aanmerkingen op het gedrag van Gambetta, men moet
niet meer spreken van de republiek als van iets dat nog ge
vestigd moet worden als van iets dat nog niet bestaat, neen,
zij is er en behoeft alleen maar gehandhaafd nader beves
tigd en geleidelijk ontwikkeld te worden. Wat men vroeger
sprak van een voorloopigen toestand en van een nadere de
finitieve regeling, moet men vergeten. Laat Frankrijk maar
een tijd rustig zijnlaat het maar eens wat slapendan zal
het bij zijn ontwaken bespeurendat het zich veel beter be
vindt dan het zelf nu nog wil geloovenhet zal bespeuren
dat het leeft onder de goede zorg der conservatieve republiek,
dat er niets meer behoeft gevestigdniets meer behoeft ge
daan te wordendat alles is zooals het behoortalthans
zoo goed als het voor het oogenblik wezen kandat het nog
wel eens een verkwikkenden slaap kan doenwant dat zijn
dokter, Thiers, bij zijn bed zit. En de goede dokter schuift
zelf de gordijnen toeen loopt op zijn teenen naar een arm
stoel, om eindelijk ook eens een oogenblik rust te nemen.
Daar komt eensklaps Prins Napoleon de kamer binnen. Is
het wonderdat de dokter zijn geduld verliest en den on-
welkomen bezoeker de deur wijst
En zoo geschiedde het dat Prins Napoleondie met zijn
gemalinPrinses Clotildevoorzien van regelmatige reis-
passenin Frankrijk was gekomeneensklaps bevel kreeg
om het land oogenblikkelijk te verlaten. Maar noch de Prins,
noch de Prinses was aanstonds bereid het bevel te gehoor
zamen. Was de Prins niet Fransch burger en zelfs lid van
een Algemeenen Raad Had hij geen goede passenwaarin
volstrekt niet te lezen staat, dat zij, gelijk men wilde bewe
ren voor een bepaald geval zijn afgegeven Hij protesteerde
mondeling en schriftelijken eischte dat men hem terstond
voor den rechter zou brengen. Die mocht uitspraak doen,
en zou hem zonder twijfel in 't gelijk stellen. De politie
beambte die de onaangename boodschap bracht, is vertrok
ken teruggekomen en weer vertrokken, maar ook ten tweeden
male teruggekomenom niet weer te vertrekken dan in ge
zelschap van de beide reizigersdie hij naar de Zwitsersche
grenzen heeft gebracht.
Maar had de President het recht om Prins Napoleon het
verblijf in Frankrijk te ontzeggen en hem over de grenzen
te laten brengen? Neen, antwoordt een eenstemmig koor,
neen, daartoe had hij geen recht, er bestaat geen verbannings-
wet tegen de familie Bonaparte. Ja maar, herneemt de Presi
dent, er bestaan twee besluiten van de Nationale Vergadering,
waarbij het Keizerlijk stamhuis is vervallen verklaard van den
troon en daarin ligt, dunkt mij, de machtiging om zijn leden
het verblijf in Frankrijk te ontzeggen opgesloten. Men
mag met grond betwijfelenof de heer Thiers zelf die
redeneering wel heel juist vindt. Het een is zeker geheel
iets anders dan het anderen ieder zal erkennendat een
geslacht zeer goed van den troon vervallen verklaard kan
zijn, zonder nog gebannen te wezen. Misschien zal de heer
Thiers beweren, dat men het in Frankrijk zoo druk heeft
gehad met den desolaten boedel van het Keizerrijk zooveel
mogelijk te redden en in orde te brengen dat men de ver-
banningswet heeft vergeten en dat die wet stellig zou zijn
aaangenomen, als hij haar had voorgedragen. Dit laatste is
zeer waarschijnlijkmaarde wet is nn eenmaal niet voor
gedragen en kon dus niet worden aangenomen. De Presi
dent is zijn bevoegdheid te buitengegaan, hij had geen recht
een Napoleontischen Prins uit Frankrijk te doen verwijderen.
Welnu, zal men zeggen, 't zij dan bevoegd of onbevoegd,
hij heeft in elk geval een goedeeen verstandige daad ver
richt. Er was in dit geval niet door de wet voorziener
moest gehandeld worden, Frankrijk heeft rust noodig, en
het was daarom maar bestdezen bezoekerdie zeker niet
veel goeds in zijn schild voerdeonverwijld weer te doen
vertrekken.
Is dat zoo? Was het inderdaad verstandigden Prins over
de grenzen te brengen? Ziedaar juist de vraag, die niet
ieder zoo aanstonds gereed is toestemmend te beantwoorden.
De Times bijvoorbeeld is van een geheel ander gevoelen. In
deze dagen, zegt dit blad, waarin in Frankrijk iedereen
samenzweert, de priesters van la Salette en Lourdes zoowel
als de „toast meester" te Chambéry en Grenoble, bestaat er geen
reden om voor den Prins een uitzondering te maken. De
Prinsen van Orleans gaven een jaar geleden vrij wat meer
reden tot bezorgdheid dan thans deze Bonaparte. Had ook
deze Prins, evenals de Hertog van Aumale en de Prins van
Joinville, een plaats in de Nationale Vergadering bekomen,
dan was hij thans ook even onschadelijk. Een goed generaal
ziet het liefst zijn vijanden in het open veld tegenover zich.
Is dat niet bet, geval, dan bestaat er gegrond vermoeden dat
zij in hinderlaag liggen, en dat is veel gevaarlijker. Als
men in eenig land ondervinding heeft kunnen opdoen in zaken
van samenzwering en aanslagen tegen de regeeringdan is
het zeker in Spanje. Daar is men eindelijk door de onder
vinding wijs gewordenzegt de Timesen Zorillade
tegenwoordige eerste Ministerheeft dan ook gezorgd
zijn tegenstanderszoo zij niet reeds tot Afgevaardigden
werden gekozenzitting te geven in den Senaat. Verban
ningsdecreten zijn niet de beste middelen om zich van lastige
kroonpretendenten of gevaarlijke mededingers te ontslaan
neen zeker niet, evenmin als van de Jezuiten en hun geest
verwanten evenmin als van de Internationale en haar ver
gaderingen.
Maar Frankrijk heeft ru t noodig. Ongetwijfeld. Het
nieuwe Duitsche Rijk had rust noodigzei van Bismarck
om zich na de groote veranderingen in den geheel nieuwen
toestand te schikkenalles te regelente wijzigen en in te
richten overeenkomstig de tegenwoordige behoeften en de
zoo even gevestigde orde van zaken. Daarom moesten de
onruststokers van beroep, dc Jezuiten, worden verbannen,
en moest de Bisschop, die den kerkdijken ban tegen een paar
onwillige leeken durfde afkondigen, voorloopig van zijn
landstractement worden beroofd. En nu is het zeker rustig
in het Duitsche Rijk, zoodat het zich ongestoord geleidelijk
kan ontwikkelen Als men het gedenkschrift der Duitsche
Bisschoppen leestkomt men tot de overtuiging dat er nog
wel een kleinigheid aan ontbreekt. De bladen die min of
meer geacht kunnen worden in den geest der regeering te
spreken, zien in dit stuk althans niets minder dan een open
lijke oorlogsverklaring.
En Frankrijk Alle bladenbinnenlandsche zoowel als
vreemde, zijn vol van Prins Napoleon en zijn uitzetting. Ook
deze Bonaparte ishoe weinig aanleg hij er ook voor bezat,
tot een klein martelaartje gemaakt. Nog nooit is misschien
met zooveel zalving, met zooveel eerbied bijna over hem ge
sproken als thans, nu deze "vorstelijke personen," deze "vor
stelijke reizigers," "in het belang hunner kinderen" de Fransehe
grenzen overgetrokken, hebben moeten bukken vopr onrecht
matig geweld 1 De Prins zal de zaak voor de rechtbank
brengenen heeft reeds een protest ingezonden aan den
Voorzitter der Nationale Vergadering. Ook zijn gastheer,
de gewezen Keizerlijke Minister van Schoone Kunsten Ri
chard wil eveneens in rechten voldoening eischen voor de
schending van zijn domicilie. Och dokter, hadt gij den
onaangenamen bezoeker maar toegelaten, hadt gij maar gedaan
alsof ge hem niet hadt gezien. Misschien was hij spoedig
weer vertrokken, en had de zieke hem in 't geheel niet opge
merkt. Nu is de slapende door al dat gepraat aan de deur,
door al die boodschappen van de politie en die laatste luid ge
sproken woorden van den bezoeker, dat hij zou gaanmaar
dat hij het er niet bij zou laten en u wel zou weten te vinden,
uit zijn weldadigen sluimer opgeschrikt en even onrustig
als vroeger.
Maar is het wel waar, dat de ondervinding heeft geleerd,
dat verbanningsdecreten niet de beste middelen zijn om kwaad
stokers en kroonpretendenten te weren Misschien meent
de lieer Thiers, dat zijn ondervinding althans hem het tegen
deel heeft geleerd. In 1848 was het Koningschap van Orleans
door de Republiek vervangen; een Prins uit het huis der
Bonapartes, bekend door zijn dolle aanslagen te Straatsburg
en te Boulogne, werd tot lid der Nationale Vergadering
gekozen. Dat was gevaarlijkwant het "leve Napoleon"
had te lezen gestaan op de vanen waarmee de kiezers naar
de stembus waren getrokken, en was bereids door zeker regi
ment van linie aangeheven in antwoord op den kreet van de
nationale garde/leve de Republiek." Het Uitvoerend Bewind,
waarin Lavaignac en Lamartine de richting aangaven, vaar
digde een decreet uitwaarbij de verbanningswet tegen de
familie Bonaparte van 1832 op den gekozen Prins toepasselijk
werd verklaard. Frankrijk zeiden zij moest in rust en orde
de republikeinsche en populaire regeering op vasten voet
brengen zonder daarin door dynastieke eerzucht gestoord te
worden. De Nationale Vergadering, waaraan dit decreet ter
goedkeuring moest worden aangebodenwas echter van een
ander gevoelen. Jules FavreLouis Blanc en Thiers
verklaarden zich tegen dien maatregelde meerderheid volgde
hun raad, en de burger Louis Napoleon werd lid der Nationale
Vergadering. Een half jaar later was hij President van de
Republiekweer drie jaren later feitelijk alleenheerscher van
Frankrijk, nog een jaar later Keizer. Is dat geen ervaring,
die Thiers moest aansporen om in 't vervolg de Bonapartes
buiten de grenzen te houden? Eer men toestemmend ant
woordt herinnere men zichdat de Prins zelf zich niet
heeft gehaast om aan zijn vrijwillige ballingschap een einde
te maken. Vóór zijn verkiezing verklaarde Hij niet te willen,
dat zijn verblijf in Frankrijk aanleiding zou geven tot onlus
ten, en ook na zijn verkiezing schreef hij aan den President
der Vergadering, dat hij liever „in het land zijner balling
schap" wilde blijven, dan de onlusten en de tweespalt in zijn
vaderland vermeerderen. Die brave PrinsMisschien
begreep hij ook wel min of meer, dat in dat woord „balling
schap" een zekere tooverkracht schuilt, die den „armen balling"
verheft in de oogen der menigteen hem siert met den
lichtkrans van het martelaarschap. W. v. d. K.
De te Eisenach op 6 en 7 Oct. gehouden vergadering ter
bespreking der sociale kwestie is door omstreeks 160 tot
verschillende staatkundige partijen behoorende professoren en
leeraren in de staatswetenschappenleden van parlementaire
vergaderingengroote industriëelen en dagbladschrijvers bij
gewoond. Men heeft eene permanente commissie benoemd
welke te Berlijn zal zetelen, en besloten om in het volgende
jaar op nieuw eene bijeenkomst te houden.
De te Fulda vergaderd geweest zijnde duitsche bisschoppen
hebben een zeer uitgebreid gedenkschrift aan de regeeringen
gericht, betreffende de tegenwoordige gesteldheid der catho
lieke Kerk in het Duitsche Rijk.
Een duitsch eskader, bestaande uit de Prinz Friedrich Carl,
de Elisabethde Albatros en nog 2 schependie zich in
West-Indie bij de overige zullen aansluitenzal eerlang
onder bevel van kapt. O. Werner, eene reis van anderhalf
jaar om de wereld maken.
De fransehe regeering heeft aan hare consuls van duitsche
nationaliteit het exequatur ontnomen.
Pruisen. Te Thorn, aan de Weichsel, hebben zich tot
den 11 twaalf gevallen van cholera voorgedaan. De ziekte
schijnt aangebracht door een houtvlot uit Polen. Te Schillno
is eene gensdarmerie-station gevestigd, om de aldaar voorbij
komende vlotten en schuiten te onderzoeken.
Prins Albrecht (de vader) is den 14 overleden. Hij was
den 4 Oct. 1809 te Koningsbergen geboren. Zijn huwelijk
met prinses Marianne der Nederlanden waaruit 3 kinderen
geboren zijn, werd in 1849 ontbonden; in 1853 sloot hij
een morganatisch huwelijk met gravin Rosalie v. Hohenau
waaruit 2 zonen geboren zijn. De prins was generaal der
pruisische cavallerie en russisch veldmaarschalk.
De provinciale Landdag van Sleeswijk-Holstein heeft tot
den Keizer het verzoek gericht, dat de verplichting van den
Staat om de in 1848 tot 1850 en 1864 door de inwoners
dier provincie geleden oorlogsschade te vergoeden, zou worden
erkend. Op dat verzoek is langs telegrafischen weg afwijzend
beschikt.
Hessen-Darmstadt. In de Kamer van Afgevaardigden
heeft de nieuw benoemde president-minister het door den
Groothert(% uitdrukkelijk goedgekeurde nieuwe ontwerp van
grondwet voorgelezenvolgens hetwelk het Groothertogdom
tegenover het Duitsche Rijk eene zeer vriendschappelijke
houding aanneemt.
De gemeenteraad van Antwerpen heeft den 7 verworpen
een voorstel van verscheidene leden om de door het afge
treden gemeentebestuur na de verkiezingen van 1 Juli gedane
benoemingen nietig te verklaren; evenwel werd het oude be
stuur gelaakt wegens het doen dezer benoemingenvoor het
meerendeel waarvan geene urgentie bestond.
De grevedie in de kolenmijnen van Luik en in eenige
andere bedrijven in de hoofdstad van dat gewest was ontstaan,
heeft een einde genomen.
De bn. de Beauüeugezant te Londen, vroeger te Ko
penhagen, Frankfort, Munchen en 's Gravenhageis den 11
plotseling aan eene hartkwaal overleden.
De gemeenteraad van Antwerpen heeft! gemeente-beambten
ontslagendie zich aan vervalsching der kiezerslijsten zouden
hebben schuldig gemaakt. De catholieke bladen zien in dit
ontslag niets anders dan eene daad van partijbaat en het
scheppen van eene gelegenheid „om de vrienden te beloonen,
die den 1 Juli diensten hebben bewezen."
Den 13 heeft eene vereeniging van kruidkundigen den cle-
rikalen leider Bumortier een album met de portretten der
deelnemers aangebodenter erkenning zijner verdiensten op
kruidkundig gebied, 't Was dien dag juist 50 jaren geleden,
dat de heer Bumortier zijne Commentationes Botanicae in het
licht gaf.
Tusschen Antwerpen en America is een vijfde stoomvaart
opgericht, welke geene staats-subsidie ontvangen en met eene
door den Staat begunstigde lijn concurreeren zal. Een barer
booten is genaamd Nederland.
Të Belfort is gebrek aan woningen en groote duurte ont
staan door de vele aldaar vertoevende uitgeweken elzassers.
Den 8 is de tweede groep bedevaartgangers van Nantes
naar Lourdes vertrokken, zonder dat er nieuwe ongeregeld
heden zijn voorgevallen. Het bestuur had ditmaal uitgebreide
maatregelen van voorzorg genomen. Bij de terugkomst heeft
desgelijks eene volmaakte orde geheerscht. Den 11 is eene
talrijke groep catholieken uit Marseille naar Lourdes ver
trokken echter niet optochtsgewijze.
De gezamenlijke priesters win Genève hebben een dank-
adres aan den heer Keuillot, gericht en hem 100 fr. toege
zonden voor de door V Lnivers geopende inschrijving ten be
hoeve der overgekomen elzassers en lotharingers.
De abt Loyson is uit Engeland te Parijs gekomen om de
wettigverklaring van zijn buitenslands gesloten huwelijk te
verzekeren en de daartoe vereischte bescheiden op de mairie
van het 16* arrond. te deponeeren.
De abt Bauer, oostenrijker en israëliet van geboorte en tot
het catholicisme overgegaan, een gevierd kanselredenaar, die
gedurende de laatste jaren van het Keizerrijk herhaalde malen
in de kapel der Tuilerien gepredikt haeft, is voornemens om
met eene weduwedie 2 kinderen heeftin het huwelijk
te treden.
De Algemeene Raad van de Seine heeft met alg. (75) st.
besloten om den heer Bonvaleteen der parijsche maires
uittenoodigen zijn ontslag als lid te nemen. De heer Bonvalet
heeft verklaard, niet aan dezen aandrang te kunnen voldoen,
dewijl hij zich niet bewust is in eenig opzicht verkeerd ge
handeld te hebben. Hij had alleen bij eenen concessionaris
van een werk van openbaar nut aangedrongen op de plaatsing
van eenige personenwaaronder zich 2 zijner ambtgenooten
in den Raad bevondenaan die poging kon niet anders dan
een privaat karakter worden toegeschreven, daar hij niet
behoord had tot de commissiedoor welke of op welker
voordracht de concessie verleend is geworden.
Er zijn thans te Parijs 4 verschillende Vereenigingen werk
zaam tot het verleenen van hulp en bijstand aan de uitge
weken elzassers en lotharingers. De voornaamste heeft reeds
250000 fr. bijeengebracht, zonder de toevlucht tot het middel
van openbare inschrijving te nemen. Dagelijks worden 1000
a 2000 fr. uitgedeeld en 150 a 500 personen aan eene be
trekking of aan werk geholpen en in afwachting daarvan huis
vesting en voeding verleend. De hulpcomité's te Belfort en te
Nancy zijn niet minder ijverig. Men tracht zooveel mogelijk te
voorkomendat het gros der emigranten zich naar Parijs
begeeftomdat die stad voor nieuwelingen eene plaats vol
verleiding is, de eenvoudige landlieden die geen fransch ver
staan zich er niet tehuis gevoelen en in botsing kunnen
geraken met de 50000 duitsekersdie er zich thans weder
ophouden. Eveneens ontraadt men hen, zich naar Algiers te
begevenwaar het gouvernement in zijne pogingen om de
immigratie te organiseeren nog niet gelukkig schijnt te
slagen, vBehalve de genoemde vereenigingen is thans te
Parijs ook nog eene „Catholieke Maatschappij" gevormd
welke niet alleen de stoffelijke maar ook de geestelijke be
hoeften der uitgewekenen wenseht te bevredigen.
In de zitting der Permanente Commissie op 10 Oct. heeft
de heer Thiers het woord gevoerden zijne afkeuring te
kennen gegeven van de beleedigingenwelke de bedevaart
gangers te Nantes hebben ondergaan. Hij zeidedat de
daaromtrent verspreide geruchten overdreven waren en dat
de justitie haren loop zou hebben. Nadat de heer Laroche-
foucault de bedevaarten naar Lourdes vergeleken had met de
rondreis van den heer Gambettanam de heer Thiers nog
maals het woord om op strenge wijze de redevoeringen en
de theoriën van den heer Gambetta te laken. Hij noemde
het bewerendat de natie in onderscheidene casten verdeeld