5, No. 4 Vierenzeventigste Jaargang. 1872. ZONDAG 20 OCTOBER. O. 'geu it RE l»St, kdres mde- egen eu- #ffictccl (Bebccltc. politiek (Öocvsicltt. Élckelijkgefte öct*iclïfc«. Duitschland. België. Frankrijk. 2. 3. 4. 5. 18 A L II A A C Deze Courant wordt wekelijks uitgegeven en is verkrijgbaar op Zaterdag avond te 7 uren. Prijs per kwartaal O, Cd», franco per post 0,S0, afzonderlijke nommers 5 Cents. Brieven franco aan de Uitgevers IIERM'. COSTER ZOON. E C 0 U R A N T. De Advertentiën kosten van 15 regels f 0,75, voor elke regel meer 15 Centsgroote letters naar plaatsruimte. Bij inzending tot Zaterdag namiddag 1 uur, wordt voor de plaatsing in het eerstvolgend nommer ingestaan; ingezonden berichten een dag vroeger. De COMMISSARIS des KONINGS in de Provincie NOORDHOLLAND brengt ter kennis van belanghebbendendat de dubbele draaibrug over het Noordhollandsch Kanaal te Alkmaar op 22 en 23 October a.s. voor het verkeer zal zijn gesloten, doch dat gedurende dien tijd de passage met voertuigen zal kunnen geschieden over de Schermervlotbrug, terwijl door middel eener pont bij de draaibrug in de passage van voetgangers zal worden voorzien. HaarlemDe Commissaris des Konings voornoemd, 15 Oct. 1872. R E L L. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR brengen, naar aanleiding van art. 11 van het reglement be treffende de Kamers van Koophandel en Fabriekenvastge steld bij K.K. besluit van 9 November 1851 (Staatsblad No. 112) ter kennis van de belanghebbenden dat op Donderdag 7 November 1872, des morgens van 10 tot 1 ureten raadhuize der gemeente de verkiezing zal plaats hebben van drie leden voor de Kamer van Koophandel en Fabrieken alhier, in vervanging van de heeren ff. J. Cotiijn, G. J. van Leeuwen en J. Vermeer, die als zoodanig met uit. December e.k„ moeten aftreden, terwijl de vas!gestelde lijst van kiesgeregtigden van af heden ter gemeente-secretarie, van des morgens 9 tot 2 ureter inzage voor de belanghebbenden is nedergelegd. Burgemeester en Wethouders voornoemd, Alkmaar, A. MACLAINE PONT. October 1872. Be Secretaris, NUHOUT van der VEEN. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR brengen ter algemeene kennis, dat de groote VEEMARK TEN alhier zullen worden gehouden op Maandag 1 en Woensdag 20 November 1872. Burgemeester en Wethouders voornoemd, Alkmaar, A. MACLAINE PONT. 19 October 1872. Be Secretaris, NUHOUT van der VEEN. VERGADERING van den RAAD der gemeente ALK MAAR, op Woensdag, 23 October 1872, des middags ten 12 ure. Namens den Voorzitter van den Raad, NUHOUT van der VEEN. POLITIE. Ter terugbekoming aan het commissariaat van politie voor handen het navolgende gevondene: een eemciels wagentje een zilveren vingerhoedeen stel vangsnoeren een ceintuureen portemonnaie. Lijst van brieven, waarvan de geadresseerden onbekend zijn, verzonden gedurende de lc. helft der maand September 1872. Gebr. BAKKER, J. REMMERS, KLAIJTEN, WIESE- MAN. J. van DOORN Amsterdam; A. BORST, Egmond a/d Hoef; P. van der MOLEN, Noordscharwoude; J. TAMIS, Nijmegen, A. BLANKEMEIJER. Velsen; JC. MIKKERS, (niet vermeld). Van de hulpkantoren BurgervlotbrugMej. P. TOEPEL. Haarlem. Egmond ai ZeeW. PRINS. Scheveningen. OudcarspelARENTJE SCHOUTEN, (niet vermeld). St. PancrasK. KLEIJENBURG, Rotterdam. Zuidscharwoude: PIETER HAM, DIRK BALK, Berkhout De KAMER van KOOPHANDEL en FABRIEKEN te ALKMAAR maakt bekenddat van Maandag 21 tot Zaturdag 26 October 1872, van 's voormiddags 10 tot 's na middags 2 ure, in haar gewoon lokaal op het Stadhuis ter lezing zullen liggen 1. Statistiek van het Koningrijk der Nederlanden, behelzende de staten van den in-, uit- en doorgevoerde voornaamste handelsartikelen gedurende de maanden Juli en Augustus 1872. Verzameling van consulaire en andere berichten en versla gen over nijverheid, handel en scheepvaart 1872, deel I 7-10. Verslag van de staat der Nederlandsche zeevisscherijen over 1871. Statistiek van den handel en de scheepvaart van het Ko ningrijk der Nederlanden over het jaar 1871, uitgegeven door het departement van Finantiën 2Je ged. Plan van oprichting en statuten der Nederlandsch-Indische Droogdok-Maatschappij. Be Kamer van Koophandel en Fabrieken te Alkmaar, Alkmaar, F. M. AGHINA.Voorzitter. Oct. 1872. J. P. KRAAKMAN, Secretaris. Rust is de eerste behoefte van een herstellenden zieke iens zenuwgestel zwaar is geschokt. Rust is hier in de allereerste plaats noodigzegt zijn geneesheer. Frankrijk is zulk een ziekeen de heer Ttiiers is zijn dokter. Kan het ons bevreemden, dat ook deze geneeskundige zooveel mogelijk wil waken voor de rust van zijn pat.ient Daarom was de President ernstig ontevreden over Gambetta's politieken tocht naar het zuiden en zijn opwindende toespraken. Daarom kan men er zeker van zijndat hij evenmin de talrijke bedevaar ten die in Frankrijk aan de orde van den dag zijnmet ingenomenheid aanschouwt, ofschoon hij zich wel zal. wachten daarover ecnig ongenoegen te laten blijkenveel minder de vrijheid in dit opzicht eenigszins te belemmeren. Gaat zooveel mogelijk met de gewone treinenis zijn raad trekt niet in optocht naar de stations, doet alles rustig en kalm. Het volk is aan bedevaarten niet gewoonzoo iets lag tot nog toe met in zijn aardzij wekken daarom opzien en be vreemding. De oploopen en ongeregeldhedendie bij ge legenheid der bedevaart naar Lourdes te Nantes zijn voor gevallen hebben hem nog meer in een kwaden luim gebracht. Is het dan niet mogelijk zijn patient rust te bezorgen Daardoor alleen toch kan de republiekde conservatieve re publiek worden gehandhaafd immers, wij hebben het gehoord in zijn aanmerkingen op het gedrag van Gambetta, men moet niet meer spreken van de republiek als van iets dat nog ge vestigd moet worden als van iets dat nog niet bestaat, neen, zij is er en behoeft alleen maar gehandhaafd nader beves tigd en geleidelijk ontwikkeld te worden. Wat men vroeger sprak van een voorloopigen toestand en van een nadere de finitieve regeling, moet men vergeten. Laat Frankrijk maar een tijd rustig zijnlaat het maar eens wat slapendan zal het bij zijn ontwaken bespeurendat het zich veel beter be vindt dan het zelf nu nog wil geloovenhet zal bespeuren dat het leeft onder de goede zorg der conservatieve republiek, dat er niets meer behoeft gevestigdniets meer behoeft ge daan te wordendat alles is zooals het behoortalthans zoo goed als het voor het oogenblik wezen kandat het nog wel eens een verkwikkenden slaap kan doenwant dat zijn dokter, Thiers, bij zijn bed zit. En de goede dokter schuift zelf de gordijnen toeen loopt op zijn teenen naar een arm stoel, om eindelijk ook eens een oogenblik rust te nemen. Daar komt eensklaps Prins Napoleon de kamer binnen. Is het wonderdat de dokter zijn geduld verliest en den on- welkomen bezoeker de deur wijst En zoo geschiedde het dat Prins Napoleondie met zijn gemalinPrinses Clotildevoorzien van regelmatige reis- passenin Frankrijk was gekomeneensklaps bevel kreeg om het land oogenblikkelijk te verlaten. Maar noch de Prins, noch de Prinses was aanstonds bereid het bevel te gehoor zamen. Was de Prins niet Fransch burger en zelfs lid van een Algemeenen Raad Had hij geen goede passenwaarin volstrekt niet te lezen staat, dat zij, gelijk men wilde bewe ren voor een bepaald geval zijn afgegeven Hij protesteerde mondeling en schriftelijken eischte dat men hem terstond voor den rechter zou brengen. Die mocht uitspraak doen, en zou hem zonder twijfel in 't gelijk stellen. De politie beambte die de onaangename boodschap bracht, is vertrok ken teruggekomen en weer vertrokken, maar ook ten tweeden male teruggekomenom niet weer te vertrekken dan in ge zelschap van de beide reizigersdie hij naar de Zwitsersche grenzen heeft gebracht. Maar had de President het recht om Prins Napoleon het verblijf in Frankrijk te ontzeggen en hem over de grenzen te laten brengen? Neen, antwoordt een eenstemmig koor, neen, daartoe had hij geen recht, er bestaat geen verbannings- wet tegen de familie Bonaparte. Ja maar, herneemt de Presi dent, er bestaan twee besluiten van de Nationale Vergadering, waarbij het Keizerlijk stamhuis is vervallen verklaard van den troon en daarin ligt, dunkt mij, de machtiging om zijn leden het verblijf in Frankrijk te ontzeggen opgesloten. Men mag met grond betwijfelenof de heer Thiers zelf die redeneering wel heel juist vindt. Het een is zeker geheel iets anders dan het anderen ieder zal erkennendat een geslacht zeer goed van den troon vervallen verklaard kan zijn, zonder nog gebannen te wezen. Misschien zal de heer Thiers beweren, dat men het in Frankrijk zoo druk heeft gehad met den desolaten boedel van het Keizerrijk zooveel mogelijk te redden en in orde te brengen dat men de ver- banningswet heeft vergeten en dat die wet stellig zou zijn aaangenomen, als hij haar had voorgedragen. Dit laatste is zeer waarschijnlijkmaarde wet is nn eenmaal niet voor gedragen en kon dus niet worden aangenomen. De Presi dent is zijn bevoegdheid te buitengegaan, hij had geen recht een Napoleontischen Prins uit Frankrijk te doen verwijderen. Welnu, zal men zeggen, 't zij dan bevoegd of onbevoegd, hij heeft in elk geval een goedeeen verstandige daad ver richt. Er was in dit geval niet door de wet voorziener moest gehandeld worden, Frankrijk heeft rust noodig, en het was daarom maar bestdezen bezoekerdie zeker niet veel goeds in zijn schild voerdeonverwijld weer te doen vertrekken. Is dat zoo? Was het inderdaad verstandigden Prins over de grenzen te brengen? Ziedaar juist de vraag, die niet ieder zoo aanstonds gereed is toestemmend te beantwoorden. De Times bijvoorbeeld is van een geheel ander gevoelen. In deze dagen, zegt dit blad, waarin in Frankrijk iedereen samenzweert, de priesters van la Salette en Lourdes zoowel als de „toast meester" te Chambéry en Grenoble, bestaat er geen reden om voor den Prins een uitzondering te maken. De Prinsen van Orleans gaven een jaar geleden vrij wat meer reden tot bezorgdheid dan thans deze Bonaparte. Had ook deze Prins, evenals de Hertog van Aumale en de Prins van Joinville, een plaats in de Nationale Vergadering bekomen, dan was hij thans ook even onschadelijk. Een goed generaal ziet het liefst zijn vijanden in het open veld tegenover zich. Is dat niet bet, geval, dan bestaat er gegrond vermoeden dat zij in hinderlaag liggen, en dat is veel gevaarlijker. Als men in eenig land ondervinding heeft kunnen opdoen in zaken van samenzwering en aanslagen tegen de regeeringdan is het zeker in Spanje. Daar is men eindelijk door de onder vinding wijs gewordenzegt de Timesen Zorillade tegenwoordige eerste Ministerheeft dan ook gezorgd zijn tegenstanderszoo zij niet reeds tot Afgevaardigden werden gekozenzitting te geven in den Senaat. Verban ningsdecreten zijn niet de beste middelen om zich van lastige kroonpretendenten of gevaarlijke mededingers te ontslaan neen zeker niet, evenmin als van de Jezuiten en hun geest verwanten evenmin als van de Internationale en haar ver gaderingen. Maar Frankrijk heeft ru t noodig. Ongetwijfeld. Het nieuwe Duitsche Rijk had rust noodigzei van Bismarck om zich na de groote veranderingen in den geheel nieuwen toestand te schikkenalles te regelente wijzigen en in te richten overeenkomstig de tegenwoordige behoeften en de zoo even gevestigde orde van zaken. Daarom moesten de onruststokers van beroep, dc Jezuiten, worden verbannen, en moest de Bisschop, die den kerkdijken ban tegen een paar onwillige leeken durfde afkondigen, voorloopig van zijn landstractement worden beroofd. En nu is het zeker rustig in het Duitsche Rijk, zoodat het zich ongestoord geleidelijk kan ontwikkelen Als men het gedenkschrift der Duitsche Bisschoppen leestkomt men tot de overtuiging dat er nog wel een kleinigheid aan ontbreekt. De bladen die min of meer geacht kunnen worden in den geest der regeering te spreken, zien in dit stuk althans niets minder dan een open lijke oorlogsverklaring. En Frankrijk Alle bladenbinnenlandsche zoowel als vreemde, zijn vol van Prins Napoleon en zijn uitzetting. Ook deze Bonaparte ishoe weinig aanleg hij er ook voor bezat, tot een klein martelaartje gemaakt. Nog nooit is misschien met zooveel zalving, met zooveel eerbied bijna over hem ge sproken als thans, nu deze "vorstelijke personen," deze "vor stelijke reizigers," "in het belang hunner kinderen" de Fransehe grenzen overgetrokken, hebben moeten bukken vopr onrecht matig geweld 1 De Prins zal de zaak voor de rechtbank brengenen heeft reeds een protest ingezonden aan den Voorzitter der Nationale Vergadering. Ook zijn gastheer, de gewezen Keizerlijke Minister van Schoone Kunsten Ri chard wil eveneens in rechten voldoening eischen voor de schending van zijn domicilie. Och dokter, hadt gij den onaangenamen bezoeker maar toegelaten, hadt gij maar gedaan alsof ge hem niet hadt gezien. Misschien was hij spoedig weer vertrokken, en had de zieke hem in 't geheel niet opge merkt. Nu is de slapende door al dat gepraat aan de deur, door al die boodschappen van de politie en die laatste luid ge sproken woorden van den bezoeker, dat hij zou gaanmaar dat hij het er niet bij zou laten en u wel zou weten te vinden, uit zijn weldadigen sluimer opgeschrikt en even onrustig als vroeger. Maar is het wel waar, dat de ondervinding heeft geleerd, dat verbanningsdecreten niet de beste middelen zijn om kwaad stokers en kroonpretendenten te weren Misschien meent de lieer Thiers, dat zijn ondervinding althans hem het tegen deel heeft geleerd. In 1848 was het Koningschap van Orleans door de Republiek vervangen; een Prins uit het huis der Bonapartes, bekend door zijn dolle aanslagen te Straatsburg en te Boulogne, werd tot lid der Nationale Vergadering gekozen. Dat was gevaarlijkwant het "leve Napoleon" had te lezen gestaan op de vanen waarmee de kiezers naar de stembus waren getrokken, en was bereids door zeker regi ment van linie aangeheven in antwoord op den kreet van de nationale garde/leve de Republiek." Het Uitvoerend Bewind, waarin Lavaignac en Lamartine de richting aangaven, vaar digde een decreet uitwaarbij de verbanningswet tegen de familie Bonaparte van 1832 op den gekozen Prins toepasselijk werd verklaard. Frankrijk zeiden zij moest in rust en orde de republikeinsche en populaire regeering op vasten voet brengen zonder daarin door dynastieke eerzucht gestoord te worden. De Nationale Vergadering, waaraan dit decreet ter goedkeuring moest worden aangebodenwas echter van een ander gevoelen. Jules FavreLouis Blanc en Thiers verklaarden zich tegen dien maatregelde meerderheid volgde hun raad, en de burger Louis Napoleon werd lid der Nationale Vergadering. Een half jaar later was hij President van de Republiekweer drie jaren later feitelijk alleenheerscher van Frankrijk, nog een jaar later Keizer. Is dat geen ervaring, die Thiers moest aansporen om in 't vervolg de Bonapartes buiten de grenzen te houden? Eer men toestemmend ant woordt herinnere men zichdat de Prins zelf zich niet heeft gehaast om aan zijn vrijwillige ballingschap een einde te maken. Vóór zijn verkiezing verklaarde Hij niet te willen, dat zijn verblijf in Frankrijk aanleiding zou geven tot onlus ten, en ook na zijn verkiezing schreef hij aan den President der Vergadering, dat hij liever „in het land zijner balling schap" wilde blijven, dan de onlusten en de tweespalt in zijn vaderland vermeerderen. Die brave PrinsMisschien begreep hij ook wel min of meer, dat in dat woord „balling schap" een zekere tooverkracht schuilt, die den „armen balling" verheft in de oogen der menigteen hem siert met den lichtkrans van het martelaarschap. W. v. d. K. De te Eisenach op 6 en 7 Oct. gehouden vergadering ter bespreking der sociale kwestie is door omstreeks 160 tot verschillende staatkundige partijen behoorende professoren en leeraren in de staatswetenschappenleden van parlementaire vergaderingengroote industriëelen en dagbladschrijvers bij gewoond. Men heeft eene permanente commissie benoemd welke te Berlijn zal zetelen, en besloten om in het volgende jaar op nieuw eene bijeenkomst te houden. De te Fulda vergaderd geweest zijnde duitsche bisschoppen hebben een zeer uitgebreid gedenkschrift aan de regeeringen gericht, betreffende de tegenwoordige gesteldheid der catho lieke Kerk in het Duitsche Rijk. Een duitsch eskader, bestaande uit de Prinz Friedrich Carl, de Elisabethde Albatros en nog 2 schependie zich in West-Indie bij de overige zullen aansluitenzal eerlang onder bevel van kapt. O. Werner, eene reis van anderhalf jaar om de wereld maken. De fransehe regeering heeft aan hare consuls van duitsche nationaliteit het exequatur ontnomen. Pruisen. Te Thorn, aan de Weichsel, hebben zich tot den 11 twaalf gevallen van cholera voorgedaan. De ziekte schijnt aangebracht door een houtvlot uit Polen. Te Schillno is eene gensdarmerie-station gevestigd, om de aldaar voorbij komende vlotten en schuiten te onderzoeken. Prins Albrecht (de vader) is den 14 overleden. Hij was den 4 Oct. 1809 te Koningsbergen geboren. Zijn huwelijk met prinses Marianne der Nederlanden waaruit 3 kinderen geboren zijn, werd in 1849 ontbonden; in 1853 sloot hij een morganatisch huwelijk met gravin Rosalie v. Hohenau waaruit 2 zonen geboren zijn. De prins was generaal der pruisische cavallerie en russisch veldmaarschalk. De provinciale Landdag van Sleeswijk-Holstein heeft tot den Keizer het verzoek gericht, dat de verplichting van den Staat om de in 1848 tot 1850 en 1864 door de inwoners dier provincie geleden oorlogsschade te vergoeden, zou worden erkend. Op dat verzoek is langs telegrafischen weg afwijzend beschikt. Hessen-Darmstadt. In de Kamer van Afgevaardigden heeft de nieuw benoemde president-minister het door den Groothert(% uitdrukkelijk goedgekeurde nieuwe ontwerp van grondwet voorgelezenvolgens hetwelk het Groothertogdom tegenover het Duitsche Rijk eene zeer vriendschappelijke houding aanneemt. De gemeenteraad van Antwerpen heeft den 7 verworpen een voorstel van verscheidene leden om de door het afge treden gemeentebestuur na de verkiezingen van 1 Juli gedane benoemingen nietig te verklaren; evenwel werd het oude be stuur gelaakt wegens het doen dezer benoemingenvoor het meerendeel waarvan geene urgentie bestond. De grevedie in de kolenmijnen van Luik en in eenige andere bedrijven in de hoofdstad van dat gewest was ontstaan, heeft een einde genomen. De bn. de Beauüeugezant te Londen, vroeger te Ko penhagen, Frankfort, Munchen en 's Gravenhageis den 11 plotseling aan eene hartkwaal overleden. De gemeenteraad van Antwerpen heeft! gemeente-beambten ontslagendie zich aan vervalsching der kiezerslijsten zouden hebben schuldig gemaakt. De catholieke bladen zien in dit ontslag niets anders dan eene daad van partijbaat en het scheppen van eene gelegenheid „om de vrienden te beloonen, die den 1 Juli diensten hebben bewezen." Den 13 heeft eene vereeniging van kruidkundigen den cle- rikalen leider Bumortier een album met de portretten der deelnemers aangebodenter erkenning zijner verdiensten op kruidkundig gebied, 't Was dien dag juist 50 jaren geleden, dat de heer Bumortier zijne Commentationes Botanicae in het licht gaf. Tusschen Antwerpen en America is een vijfde stoomvaart opgericht, welke geene staats-subsidie ontvangen en met eene door den Staat begunstigde lijn concurreeren zal. Een barer booten is genaamd Nederland. Të Belfort is gebrek aan woningen en groote duurte ont staan door de vele aldaar vertoevende uitgeweken elzassers. Den 8 is de tweede groep bedevaartgangers van Nantes naar Lourdes vertrokken, zonder dat er nieuwe ongeregeld heden zijn voorgevallen. Het bestuur had ditmaal uitgebreide maatregelen van voorzorg genomen. Bij de terugkomst heeft desgelijks eene volmaakte orde geheerscht. Den 11 is eene talrijke groep catholieken uit Marseille naar Lourdes ver trokken echter niet optochtsgewijze. De gezamenlijke priesters win Genève hebben een dank- adres aan den heer Keuillot, gericht en hem 100 fr. toege zonden voor de door V Lnivers geopende inschrijving ten be hoeve der overgekomen elzassers en lotharingers. De abt Loyson is uit Engeland te Parijs gekomen om de wettigverklaring van zijn buitenslands gesloten huwelijk te verzekeren en de daartoe vereischte bescheiden op de mairie van het 16* arrond. te deponeeren. De abt Bauer, oostenrijker en israëliet van geboorte en tot het catholicisme overgegaan, een gevierd kanselredenaar, die gedurende de laatste jaren van het Keizerrijk herhaalde malen in de kapel der Tuilerien gepredikt haeft, is voornemens om met eene weduwedie 2 kinderen heeftin het huwelijk te treden. De Algemeene Raad van de Seine heeft met alg. (75) st. besloten om den heer Bonvaleteen der parijsche maires uittenoodigen zijn ontslag als lid te nemen. De heer Bonvalet heeft verklaard, niet aan dezen aandrang te kunnen voldoen, dewijl hij zich niet bewust is in eenig opzicht verkeerd ge handeld te hebben. Hij had alleen bij eenen concessionaris van een werk van openbaar nut aangedrongen op de plaatsing van eenige personenwaaronder zich 2 zijner ambtgenooten in den Raad bevondenaan die poging kon niet anders dan een privaat karakter worden toegeschreven, daar hij niet behoord had tot de commissiedoor welke of op welker voordracht de concessie verleend is geworden. Er zijn thans te Parijs 4 verschillende Vereenigingen werk zaam tot het verleenen van hulp en bijstand aan de uitge weken elzassers en lotharingers. De voornaamste heeft reeds 250000 fr. bijeengebracht, zonder de toevlucht tot het middel van openbare inschrijving te nemen. Dagelijks worden 1000 a 2000 fr. uitgedeeld en 150 a 500 personen aan eene be trekking of aan werk geholpen en in afwachting daarvan huis vesting en voeding verleend. De hulpcomité's te Belfort en te Nancy zijn niet minder ijverig. Men tracht zooveel mogelijk te voorkomendat het gros der emigranten zich naar Parijs begeeftomdat die stad voor nieuwelingen eene plaats vol verleiding is, de eenvoudige landlieden die geen fransch ver staan zich er niet tehuis gevoelen en in botsing kunnen geraken met de 50000 duitsekersdie er zich thans weder ophouden. Eveneens ontraadt men hen, zich naar Algiers te begevenwaar het gouvernement in zijne pogingen om de immigratie te organiseeren nog niet gelukkig schijnt te slagen, vBehalve de genoemde vereenigingen is thans te Parijs ook nog eene „Catholieke Maatschappij" gevormd welke niet alleen de stoffelijke maar ook de geestelijke be hoeften der uitgewekenen wenseht te bevredigen. In de zitting der Permanente Commissie op 10 Oct. heeft de heer Thiers het woord gevoerden zijne afkeuring te kennen gegeven van de beleedigingenwelke de bedevaart gangers te Nantes hebben ondergaan. Hij zeidedat de daaromtrent verspreide geruchten overdreven waren en dat de justitie haren loop zou hebben. Nadat de heer Laroche- foucault de bedevaarten naar Lourdes vergeleken had met de rondreis van den heer Gambettanam de heer Thiers nog maals het woord om op strenge wijze de redevoeringen en de theoriën van den heer Gambetta te laken. Hij noemde het bewerendat de natie in onderscheidene casten verdeeld

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1872 | | pagina 1