No. 29.
Vijfenzeventigste
Jaargang.
1873.
ZONDAG
2 0 JULI.
©ffictccl C^cbccïtc
Een internationaal gerechtshol
aanbevolen.
fc®tcficlijfi9chc öctncfitcn.
ihiitschiand.
Uelgie.
Frankrijk.
k H A A
Deze Courant wordt wefelijks uitgegeven en is verkrijgbaar op Zaterdag
avond te 7 uren. Prijs per kwartaal f 0,63, franco per post
afzonderlijke nommers 3 Cents.
Brieven franco aan de Uitgevers IIERM'. COSTER ZOON.
De Advertentiën kosten van 15 regels 0,75, voor elke regel meer 15
Cents; groote letters naar plaatsruimte. Bij inzending tot Zaterdag namiddag
1 uur, wordt voor de plaatsing in het eerstvolgend nommer ingestaan;
ingezonden berichten een dag vroeger.
NATIONALE MILITIE.
De BURGEMEESTER der gemeente ALKMAAR;
Gezien de aanschrijving van den heer Commissaris des
Konings in deze provincie betrekkelijk de oproeping van ver
lofgangers der nationale militie, ligtingen 1819 en 1870, met
uitzondering van degenen die voor 1 Augustus 1S7B gehuwd
zijn, gegrond op het koninklijk besluit van '25 April 11. No. 16.
Brengt ter kennis van de belanghebbende verlofgangers,
dat zij op onderstaande plaatsen en tijdstippen moeten aan
wezig zijn, terwijl, bijaldien de verlofgangers dezer gemeente
buiten deze gemeente verblijf houden, de overbrenging naar de
plaats hunner bestemming aan den burgemeester hunner woon
plaats is opgedragen, en hier wonende verlofgangers uit an
dere gemeenten met de manschappen dezer gemeente worden
gelijk gesteld
dat zij, zonder geleide reizende, vóór 4 ure des namiddags
bij hun korps aanwezig moeten zijn, die van het 1 regiment
vestingartillerie ligting 1869 op 2 Augustus, die van de in
fanterie op 9 Augustus aanstaande;
dat regtstreeks naar hun korps vertrekken de manschappen
van korpsen binnen deze provincie gelegen, als
4®. batt. 4®. reg. infant, naar Haarlem.
2». 7'. u Hoorn,
depot en 3®. 7®. u Amsterdam.
4®. 7e. n u Helder.
13". komp. vestiugartill. Helder.
14®. i' n Amsterdam.
dat wijders moeten opkomen de manschappen van:
II®. komp. 1®. reg. vestingartillerie op 2 Augustus des
namiddags ten een ure aan de Prov. griffie in de
St. Jansstraat te Haarlem.
1®., 5®., 6®. en 8®. regiment en het 1®. batt. van het
7®. regiment infanterie op 9 Augustus 1873, des
voormiddags ten 7 ure, te Amsterdam op de zaal
militie in de Handboogstraat.
Grenadiers en Jagers op 9 Augustus des namiddags
ten twee ure, op den Doelen te Haarlem.
De manschappen hebben regt op één daggeld van 25 cents
en bovendien, de reis naar Hoorn uitgezonderd, op vrij trans
port naar de plaats van opkomst, óf huisvesting en voeding,
een en ander ter gemeente-secretarie aan te vragen.
Alkmaar, De Burgemeester voornoemd
17 July 1873. A. MACLAINE PONT.
POLITIE.
Ter terugbekoming aan het commissariaat van politie voor
handen het navolgende gevondene, alseen beenen horologie-
kettingeen kinderhoedje twee gakken zeissen en graaf stelen
een ceintureeen kinderzijzakeen portemonnaie met geld.
Voorts zijn inlichtingen te bekomen omtrent een smous
hond]eeen jong geel hondje en een zwart bont hondje met
roode vlekken, die rondzwervende zijn aangehouden.
Vermijding van den oorlog en bestendiging van den we
reldvrede is een wensch die niet eerst in deze eeuw is uit
gesproken, al blijft hij dan ook tegenwoordig voortdurend
aan de orde van den dag. Er zijn er die" zieh met dat
„haspelen over den eeuwigen vrede" vroolijk makenen met
afle vredescongressen en hun bezoekers lachen. Waarom"
Hun antwoord is gereedomdat het dwaasheid is en scha
delijke tijd- en krachtverspilling bovendien, zich met utopieën,
met hersenschimmen bezig te houden en te streven naar het
onbereikbare, met voorbijzien en verwaarloozing van het mo
gelijke. In dit antwoord kan echter slechts onder twee
voorwaarden worden berust1°. dat de vermijding van den
oorlogzooals die thans nog wordt gevoerd inderdaad tot
de volstrekte onmogelijkheden behoort, en 2°. dat werkelijk
het bereikbare wordt nagelaten om het onbereikbare na te
jagen. Die volstrekte onmogelijkheid zal niet licht door
iemand beweerd wordendie gewoon is te letten op den
vooruitgang in de geschiedenis van menschen en volken,
niet gedurende eenige jarenmaar in een tijdsverloop van
eeuwen. Ongetwijfeld hebben, een zes- of zevental eeuwen
geleden, de met elkander twistende en oorlogvoerende rid
dergeslachten en de elkander bestrijdende steden en pro
vinciën niet aan de mogelijkheid gedacht, dat er eenmaal
een gezag zou verrijzen, waardoor hun zou worden belet
hun geschillen met de wapens te beslechten dat zou uit
wijzen wat ieders recht isen de macht zou hebben om
zijn uitspraken te doen eerbiedigen. Toch is die hersen
schim van de twaalfde of dertiende eeuw werkelijkheid ge
worden en welk denkend man zal bewerendit of dat is
onmogelijk P
Aan den anderen kant mag bij verwachtingen van dezen
aard de Genestet's leekedichtjen niet worden vergeten
Gy weet het groote nieuwsen, hoe door 't nieuwe licht
Van Theologen Eilosofen Oekonomen
En andere Oomen,
Nu-eerlang hier op aard de Hemel wordt gesticht?
Geduld maar, hongrig hart en hongerige magen
't, Duurt nog een groote veertien dagen.
Toch is hetbij alle zorg voor de eischen des oogenbliks
en bij behartiging van alles wat onder de tegenwoordige orde
vau zaken bereikbaar iseen goed en verblijdend verschijn
sel dat het geloof aan een anderen en beteren toestand
levendig blijft, waarin zelfs de oorlog vermeden zou kunnen
worden. Niets daarentegen is verlammender voor allen
vooruitgang dan die treurige lusteloosheiddie het noodza
kelijk gevolg is van het ongeloof aan een betere toekomst
niets- doodender dan die min of meer genoeglijke en welte
vreden berusting in bet bestaande. Dat het daarentegen
gemakkelijk is en een goedkoope geestigheid daarenboven
te lachen met de droomers van een eeuwigen vrede en een
Europeesch gerechtshof, kan niet worden betwist.
Maar wij gaan achteruitwordt ons toegeroepen. Hoe
kan men van vrede spreken en vredescongressen houden in
een tijd, waarin alle recht openlijk wordt geschonden, en zelfs
niet verbindend wordt geacht wat in vroeger eeuw een rechts
band knoopte tusschen de volkenwaarop men kon vertrou
wen En de gewone klacht wordt herhaald over het niet
eerbiedigen van het volkenrecht en het verbreken der tractaten,
waaraan onze tijd schuldiger zou zijn dan zijn voorgangers.
Het is niet de eerste maal, dat dit punt hier wordt besproken,
't Is daarom reeds onnoodig aan te toonendat het vroeger
met deze zaken vooral niet beter gingen nog eens aan
zoovele internationale ongerechtigheden uit vorige eeuwen te
herinnerenom een enkel voorbeeld te noemeu, aan de ver-
deeling van Polenin drie termijnen voltrokkenwelke
schooue onderneming onder anderen door Bilderdijk wordt
genoemd »een openbaar roovercomplot van degenen, die zich
door Gods genade Koningen en Vorsten noemden." Misschiear
is het volkomen gebrek aan rechtszekerheid tusschen de vol
ken onderling nooit krachtiger geschetst dan inde duidelijke,
scherpesoms ruwe taal van onzen landgenoot Pieter van
Woensel in de Lantaarn voor 1798: »De maatschappij der
staatenwelke te zamen ons hoog verlichtons beschaafd
ons Kristelijk waerelddeel uitmakenis een oceaan wiens
golven in bestendige beroeringe zijnof zo gij wilteene
webbewiens noordelijkste draaden niet getrokken kunnen
wordenzonder de zuidelijksten te doen trillen, leder
oogenblik maaken derzelver hoofdendie eerlijke luiden
eeuwigduurende vredeustraktaten. De Munstersche vrede
scheen de rust van Europavan ons Gemeenebest, voor
langen tijd te zullen bevestigen. Hoe veele Traktaaten
meent gij Lezers, dat 'er, zedert den Westphaalschen Vreede,
in Europa gemaakt en gebrooken zijn Zedert dien tijd
ruim drie-en-vijftig. Onze kleine Republiek alleen werd
zedert dien tijd tienmalen gewikkeld in 't diplomatisch ge
knoei van Traktaaten en Alliantiën. Daar ze toch niet
worden nagekomen, dan 't belangen of de gril medebrengt
des sterksten der contracteerende partijenwas 't misschien
maar beter 't te laaten aankomen op 't povere Recht der
Volkeren. De reden van al dit gehaspel is klaar. Meestal
besluiten de Traktaaten gevoerde oorlogenwaarin er door
gaans eene lijdende partij is, eene die verliezen geleeden
heeft, die afstanden doen moet. üeeze bekragtigt de ver
liezer bij die zoogenaamde plechtige Traktaaten't zijn alle
pacta vi 8f necessitate coacta. Hij zweertin petto, op 't
oogenblik der teekeninge van 't Traktaat, hetzelve niet te
zullen houdenzodra hij hoopen durft dit met succes te
kunnen onderneemen. Ieder oogenblikik beroep mij op
de historiënbeoorlogen de groote Potentaaten eikanderen
of zijn op 't tipje, om 't te doen. Zonder ophouden
leggen zij op de loer, om elkander te vernielen. Maar al
té lang werdt 't arme menschdom misleid door een houding
van deftigheid, van hoogmoed, van majesteit, die zij aan-
neemen. De tijd der begoochelinge is voorbij. In spijt van
alle geheimhouding, in welke zij tot zelfs de geringste
beuzelingen omhullenis hunne konkelefoezelarijhun ge
mors hunne slechtheid openbaar."
Wat van Woensel op zijn manier zegt omtrent de wijze
waarop de tractaten worden geslotenis inderdaad een regel
van het volkenrecht. Krachtens zijn souvereiniteit heeft elke
staat, het recht, wanneer hij daartoe voldoende redenen meent
te hebbeneen anderen staat den oorlog te verklaren. De
belanghebbende staat zelf acht zich verongelijktverklaart
dat hij die verongelijking, dat onrecht of die beleediging
als een casus belli beschouwteischt voldoening naar zijn
eigen schattingen verklaart, zoo die geweigerd wordt, den
oorlog. En nu is tevens aangenomendat beide partijen
zoowel zij die naar het algemeen gevoelen den oorlog heeft
gezocht, als die geacht wordt zeer gegronde redenen tot
oorlogvoeren te hebben, zoowel de op roem beluste aanvaller
als de vredelievende, doch tegen den onrechtvaardigen aanval
zich verwerende partijeen wettigen oorlog voeren. Op de
oorzaak van den oorlog wordt niet meer gelet. De oorlog
wordt zoolang gevoerd tot de onderliggende partij aan de
eischen van zijn zegevierenden tegenstander voldoet, en het
tractaat is voor beide partijen even verbindend, zoowel voor
haar die er geheel uit vrijen wil toe overgaat, als voor haar
die door den nood, door wapengeweld en de uiterste ellende
van land en volk tot de hardste en vernederendste vredes
voorwaarden gedwongen wordt. Aldus wil het het volkeu-
rechten wat in strijd is met alle beginselen van recht, geldt
hier als regel en is misschien onvermijdelijk, omdat de on
partijdige, tot het beslissen van 't geschil bevoegde macht
ontbreekt, en aan de oorlogen geen einde zou komen, wanneer
men op de gewone regelen van recht en billijkheid wilde
acht geven.
Dit vreeselijk recht wordt gelukkig getemperd door
het gevoel van billijkheid en zedelijkheid dathoe onvolko
men ookonder de Europeesche natiën leeften dat zelfs
de machtigste niet openlijk durft krenken. Gelukkig houden
daarenboven het eigenbelang en een heilzaam ontzag voor ande-
rer kraoht zelfs de machtigste staten in toom; want evenals
het recht tot oorlogsverklaring aan eiken souvereinen staat
toekomt, heeft ook elke staat de bevoegdheid om zich in het
geschil te mengen en den aanval van de eene partij op de
andere voor zich als een voldoenden grond tot oorlogsver
klaring te beschouwen. De aanvaller is dus nooit volkomen
zeker, of hij niet weldra met twee of drie vijanden te doen
zal hebben in plaats van met éénen die gezegende onze
kerheid is één der grootste waarborgen voor den vrede. In
den regel weten de machtige staten de zwakkere in toom
te houden en tot het bewaren van den vrede te verplichten,
en de onderlinge naijver spoort hunne regeeringen zei ven
aan tot voorzichtigheid en zelfbedwang.
Het Heilig Verbond van 1815, dat den Europeeschen vrede
zou bewaren „is een denkbeeld dat men mij ontfutseld
heeft," zei Napoleon I. Zijn doel was het stichten eener
hechte Europeesche associatie, verzekerde hij op St. Helena,
en Napoleon III werkte dit denkbeeld des grooten ooms
breeder uit. De Keizer zou een Europeesch wetboek hebben
doen samenstellen en „doen aannemen" en een Europeesch
gerechtshof hebben opgericht, om alle geschillen tusschen de
verschillende staten te beslechten. Ongetwijfeld, wanneer daar
een eenig machthebbende is, die het internationale wetboek
vaststelt en doet aannemen en de Europeesche recht
bank benoemtdan wordt de zaak zeer eenvoudig en gemak
kelijk uitvoerbaar. De regeling zou zelfs nog korter kunnen
geschieden in deze weinige woorden ik zal alle geschillen
tusschen de volken uitwijzen naar mijn welbehagen. Zij zcu
zoo lang in wezen blijven als de onbetwiste oppermacht van
den alleenheerscher duurde. Maar wie acht een wetboeken
een rechtbank van dien aard mogelijk, als samenstelling en
benoeming bij onderling goedvinden moeten geschieden De
machtige staten denken er niet aan, afstand te doen van hun
souvereiniteitdat. isvan hun volkomen vrijheid van han
delen. Wie zouden de rechters zijn over de volkenen
waar zouden zij veilig zetelen, onafhankelijk en voor eiken
invloed beschut? Men stelle zich daarenboven Rusland,
Pruisen, Engeland en Erankrijk voor, hun legers ter be
schikking stellende van dit Europeesch gerechtshof, misschien
om er zelf door tot gehoorzaamheid gebracht te worden aan
de vonnissen die het zou gelieven te vellen
Ma,ar daarenboven, het wetboek zelt bestaat niet. De be
trekkingen en verplichtingen tusschen de staten zijn niet ge
regeld. Alleen de tractaten bevatten eenige overeenkomsten
op dat punt. Op welke grondslagen zal het recht gevestigd
zijn? Zal het den bestaauden toestand aannemen, en de vrij
heid en onafhankelijkheid van eiken staat binnen zijn tegen
woordige grenzen beschermen Een lid van het Engelsch
Parlement deed onlangs inderdaad het voorstel en dit. gaf
aanleiding .tot het schrijven van dit artikel om een Euro
peesch gerechtshof op te richten tot beslechting van alle in
ternationale geschillen, ten einde daardoor tot den ongestoorden
wereldvrede te geraken, en de k oce della keritd, het orgaan
derJezuiten, prijst dit denkbeeld aan, op voorwaarde dat de
I aus aan het hoofd worde geplaatst. Goedmaar nog eens:
zal de vrede onder de Europeesche staten worden bewaard
op den bestaanden voet Zal het Koninkrijk Italiëzal
Duitsehland bij voorbeeld bij den Paus recht kunnen vragen
en verkrijgenals het zich door Erankrijk bedreigd of be-
leedigd acht t W ie zal den Paus het wetboek voorleggen
waarnaar hij zal behooren uitspraak te doen? Zal de Paus
dit wetboek aannemen en als verbindend richtsnoer erkennen
voor zijn beslissingenof zal hij uitspraak doen naar eigen
opvatting en inzictit? Maar daaraan zullen de Europeesche
staten zich zeker niet onvoorwaardelijk willen onderwerpen; ook
niet de meest Katholieke. Deze vragen stellen is het her
senschimmige van dergelijke voorstellen aant.oonen. Geduld,
nog eens geduld het duurt nog een groote viertien dagen,
voor men aan zulke zaken kan denken. Geen tijd was daartoe
minder geschikt dan de tegenwoordige, vol woeling en wer
king waarvan men zelfs niet altijd weetof men met gisting
of met bezinking te doen heeft. Voor jaren kunnen voor
stellen en plannen van deze soort van de orde van den dag
worden geschrapt. W. v. d. K.
Pruisen. De Keizer van Rusland heeft den 9, na van
Keizer Wilhelm een hartelijk afscheid genomen te hebben
Eins verlaten en zieh naar Jugenheim, het lustslot van den
Groothertog van Hessen, begeven. Hij heeft 3Ü0G th. ge
schonken aan het fonds voor het stichten eener russische
kerk te Ems.
De geheimraad Wagener is thans werkelijk op pensioen
gesteld. Reeds eenigen tijd geleden had hij zijn mandaat
als Afgevaardigde van het district Neu-Stettin naar den
Rijksdag nedenrelegd. In dat district was tot dus ver al
tijd een lid der Kreuzzeitungs-partij gekozen, maar thans heeft
de heer v. Kleist-Retzow het onderspit gedolven en is graaf
v. Arnim-Reinrichsdorf, een gematigd conservatief, aldaar ge
kozen.
De berlijnsche opperkerkeraad heeft uitspraak gedaan in de
bekende zaak van den hoogbejaarden predikant dr. Sydow.
Het vonnis van het brandenburgsche consistorie, strekkende
tot ontslag, „wegens ernstige schennis van zijnen ambtsplicht,
om Gods Woord overeenkomstig de leer der Evangelische
Kerk zuiver en onvervalscht te verkondigen", is vernietigd;
dr. Sydow heeft echter eene „scherpe berisping" ontvangen!
omdat hij in het openbaar, hoewel niet als geestelijke, het
woord gevoerd hebbende, aanstoot gegeven heeft, en is ver
oordeeld in de kosten.
Daar zich te Dantzig en Neufahrwasser gevallen van cho
lera hebben voorgedaan, heeft de regeering gelast, dat schepen,
uit die plaatsen in andere pruisische havens komende, aan
quarantaine zullen onderworpen zijn. Ook te Breslau heeft
zich een geval van cholera, met doodelijken afloop, voorgedaan.
Te Keulen heeft eene visitatie van het aartsbisschoppelijk
priester-seminarie door 2 gevolmachtigden van den opper-
president der Rijnprovincie plaats gehad. De statuten en
reglementen werden hun onder protest overhandigd de be
zichtiging van het gebouw vergund, maar elke med'edeeling
omtrent de aangelegenheden van het seminarie als zoodanig
met name de kennisneming van de regeling en het bijwonen
der lessen, geweigerd. Ook in andere provinciën schijnt, het op
dergelijke wijze toegegaan te zijn, alleen te Eulda heeft men
zwarigheid gemaakt om de gemachtigden toegang te verleenen.
nastische^ oefeningen van 500 leerlingen der gemeentescholen,
woonden s middags een door den gemeenteraad op het stadshuis
gegeven maaltijd van 90 couverts en 's avonds eene gala
voorstelling in den schouwburg bij. De stad was 's avonds
schitterend verlicht. Den 7 hebben H. H. M. M. o.a. de
landbouwtentoonstelling bezocht, de daar verworven bekroo
ningen ook die voor langdurige en trouwe diensten aan
boeren-arbeiders enz. uitgereikt, en vervolgens deelgenomen
aan een door de Maatschappij van Landbouw gegeven banket,
waartoe 300 personen genoodigd waren, 's Nachts zijn dé
Koning en de Koningin op het kasteel van Laeken terug
gekomen.
De heeren Ranc en Paul de Cassagnac hebben den 7 te
Essanges, aan de grenzen van het Groothertogdom Luxem-
burg, geduelleerd. Beide partijen zijn aan den arm gewond
geworden, de heer de Cassagnac het eerst; de heer Ram werd
echter door zijne wond buiten gevecht gesteld en daardoor
een einde aan den strijd gemaakt-
De heer David is met nagenoeg alg. st. door het dezer
dagen vernieuwde corps officieren der antwerpsche burger
wacht tot hunnen kolonel herkozen.
De Provinciale Raad van Antwerpen heeft het voorstel van
een zijner leden aangenomen, strekkende om de Wetgevende
Kamers te verzoeken, de artikelen van het wetboek van
lijfstraffelijke rechtsvordering omtrent de preventieve gevan
genschap zoodanig te wijzigen dat deze zooveel 11 ogelijk
beperkt worde.
De catholieke universiteit te Leuven heeft tot honoraire
doctoren benoemd de heeren Armand Raveletadvocaat te
I anjseen der voornaamste redacteurs van le MondeAug.
Reichensperger, duitsch Gedeputeerde, en graaf Contzen
burgemeester van Aken.
Te Luik is de doctrinaire candidaat Em. Jamar tot lid
der Kamer gekozen. Evenmin als bij de jongste verkiezing
te Leuven door de liberalen een candidaat was gesteld, had
den de catholieken het te Luik gedaan.
Bij de beraadslaging over het wetsvoorstel-Corranzasom
trent het gebruik der fransche taal in rechtsgedingen, heeft
de minister van justitie verklaarddat de regeering zich er
in hoofdzaak mede vereenigde en de zaak der vlaamsche taal
niet vijandig was. Art. 1, bepalende dat de voorbereidende
procedure in de vlaamsche gewesten van het oogenblik der
verschijning van den beklaagde voor den rechter van in-
stiuctie in het «vlaamsch zal worden gevoerd, is met nagenoe0-
alg. st. aangenomen. Een amendement, volgens 't welk°,
indien het aan die verschijning voorafgegane gedeelte der
procedure in het fransch is gevoerdde verhooren der ge
tuigen en de voornaamste gerechtelijke acten in het vlaamsch
zullerL--U .i
De Koning en de Koningin, vergezeld van 2 ministers,
zijn den 6 te Luik gekomen en met ougemeene geestdrift
ontvangen. De Koning inspecteerde de burgerwacht en het
garnizoen onder een geweldigen stortregen. De doorluchtige
bezoekers waren van het balcon van het oude bisschoppelijke
paleis getuigen van de op het S. Lambertplein gehouden gym-
«v- uv.11 in 11 WO vitiiciniauu
Len moeten vertaald worden, is met 43 tegen 25 st.
aangenomen.
De regeering heeft aan nagenoeg alle bezwaren der cen
trale sectie tegen de voordractt tot wijziging der militiewet
toegegeven. Het aantal vrijwilligers zal dus niet van het
contingent afgetrokken en de bevoegdheid om te remplaceeren
niet beperkt worden, de provinciale raden van revisie blijven
bestaan, en de voorgestelde verlenging van den diensttijd is
veranderd in eene transformatie van het contingent, waardoor
het tweeslachtige stelsel van actief en reserve zal wegvallen.
Den 13, 's avonds, heeft in de gasfabriek te Antwerpen
een brand gewoed, die zich spoedig aan eenige belendende
steenkolen-pakhuizen en werkplaatsen mededeelde en waardoor
eene (verzekerde) schade van 80000 fr. is veroorzaakt. Het
gas, waarvan men eene ontploffing vreesde, heeft men tijdig
kunnen laten ontsnappen. Het krankzinnigengesticht en het
vondelingenhuis zijn nabij de gasfabriek geplaatst.
De voorzitter van den lyonschen gemeenteraad Boucliet had,
op aandrang zijner staatkundige vrienden uit de straat Grolée,
een kabinet op het raadhuis doen inrichten om aldaar au-
dientiën te verleenen. De prefect Ducros deed hem echter doen
gevoelen, dan zijn gezag niet verder strekte dan tot de ver
gaderingen van den gemeenteraad, en dat met de opheffing
der centrale mairie de bevoegdheid tot het houden van au-
dientiën is vervallen. Het besluit van den prefect, dat bij
civiele begrafenissen de stoet niet meer dan 300 personen
mag tellen, is reeds toegepast bij de begrafenis van een be
kend radicaaltoen de eerste 300 personen gepasseerd waren,
werd aan de volgenden door een sterk corps policie-agenten
de weg versperd.
De gérant van het lyonsche blad le Progres is veroordeeld
tot 3 maanden gevangenisstraf en 500 fr. boete en de druk
ker tot 2000 fr. boete, wegens het plaatsen van een verdich
ten brief uit „het dal van Josaphat-Eourvière," van wijlen
der. aartsbisschop de Bonaldaan den prefect Ducros, waarbij
die prelaat verklaarde afstand te doen van alle door den Staat
aan de catholieke kerk verleende privilegiën, en het houden
eener openbare processie op den Sacramentsdag, als in lijn
rechten strijd met de bestaande wetten, verbood.
Wijlen de adml. Rigault de Génouilly heeft 140000 fr. aan
liet invaliedenfonds voor de zeemacht en 20000 fr. aan de
kas der Maatschappij tot redding van schipbreukelingen
vermaakt.
Den 7 is er te Lyon geene zitting van den gemeenteraad
gehouden kunnen worden, daar nagenoeg al de leden van
den raad hunne toegangskaarten aan den prefect hadden te
ruggezonden, onder verklaring, dat zij zonder het vertoonen
van kaarten toegelaten wenschten te worden.
De syndicale kamer van den zijdehandel heeft bij de kamer
van koophandel aldaar een protest ingeleverd tegen de voor
genomen belasting op geweven stoffen. De kamer van koop
handel ondersteunt dat protest, en haar president is naar Parijs
vertrokken. In de zijde-industrie heerscht wegens deze be
lasting eene groote spanning.
De Hooge Raad van Handel, Landbouw en Nijverheid is
den 8 het laatst vergaderd geweest, en heeft zich' verklaard
voor de ^volgende nieuwe belastingen ter voorziening in het
tekort't. welk door het intrekken der belasting op de
grondstoffen moet ontstaan: 10 p.c. van de waarde van stea
rine, ruw of in kaarsen, van zeep, van oliën tot voeding en
