No. 26.
Negenenzeventigste Jaargang.
1877.
ZONDAG
1 JULI.
(Officieel (Bkbccltc.
De politieke crisis in Frankrijk.
0dckclijfi0cftc ïjcricïttcu
Bduftsehlaml
Stelgie.
^ranUrlfk.
Ai
MAARSCHE EO IJ
A NT.
Deze Courant wordt wekelijks uitgegeven en is verkrijgbaar op Zaterdag
avond te 7 uren. Prijs per kwartaal f franco per post f O, SO
afzonderlijke nouimers Cents.
Sneven franco aan de Uitgevers HERM". COSTER ZOON.
De Advertentiën kosten van 15 regels f 0,75, voor elke regel meer 15
Cents; groote letters naar plaatsruimte. Bij inzending tot Zaterdag namiddag
1 uur, wordt voor de plaatsing in bet eerstvolgend nommer ingestaan;
ingezonden berichten een dag vroeger.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
I brengen ter kennis van de belanghebbenden
Dat de Commissie voor de Schutterij op Donderdag 12
J Juli aanstaande's namiddags ten 6 ure preciesten raad-
i huize dezer gemeente zitting zal houdeu tot het beoordeelen
der ligchaamsgebreken en verdere reclames tegen de dienst, bij
de schutterij onder opmerking dat alleen bij persoonlijke op
komst, vrijstelling van die dienst kan verleend werden;
I terwijlwanneer vrijstelling voor broederdienst verlangd
wordtbovendien schriftelijke bewijzen ter gemeente-secre-
tarie aan te vragen, gevorderd worden. Werkelijk dienst-
doende schuttersdie vermeenenwegens ligchaamsgebreken
voor de dienst ongeschikt te zjjn en de op advies van den
f officier van gezondheid bij de schutterij om gebreken tijdelijk
v&n de dienst vrijgestelde schutters, behoorenom de vrij -
stelling te bekomen alsdan voor de gemelde commissie te
verschijnenbij gebreke waarvan hunne reclames geacht
I worden niet te bestaan.
Burgemeester en W ethouders voornoemd
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
29 Juni 1877. Be Secretaris
NUHOUT van der VEEN.
COLOR A D O K E V E R.
De BURGEMEESTER der gemeente ALKMAAR vestigt
bij vernieuwing de aandacht op den COLORADOKEVER
wagen aan
van
R
i.
I
II
met teekening op de gemeente-
De Burgemeester voornoemd
A. MACLAINE PONT.
waarvan eene beschrijving
secretarie ter inzage ligt.
Alkmaar,
29 Juni 1877.
NATIONALE MILITIE.
BURGEMEESTERen WETHOUDERS van ALKMAAR
roepen mits deze op ANTON DE MOUGÉverlofganger
van het 3» batt. 2' regiment infanterie, om zich op Woens
dag, den 11 Juli dezes jaars des voormiddags ten 10 ure
te laten vinden vóór het Raadhuis dier gemeente, om aldaar
door ot van wege den Militie-Commissaris andermaal t.e
worden onderzochtgekleed in uniform en voorzien
van al de door hem van het korps medegebragte kleeding-
en equipementstukkenbenevens zakboekje en verlofpas.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
30 Juni 1877. Secretaris
NUHOUT van der VEEN.
NATIONALE MILITIE.
De BURGEMEESTER van ALKMAAR brengt ter
kennis van DIRK TER HAAK behoorende tot het 6e regi
ment infanterie. 5" komp., 2' batt.. gemeente Zaandam, dat hij
zich op Vrijdag 13 Juli aanstaande, 's morgens ten 10% ure,
moet aanmelden op den Stads Doelen te Haarlem, voorzien van
zijne kleeding- en uitrustingstukken, door hem bij bet vertrek
met groot verlof medegenomen van zijn zakboekje en van
zijnen verlofpas, ten einde door den Militie-Commissaris
andermaal onderzocht te worden.
Alkmaar Be Bu>qemeester voornoemd,
30*Juni 1877. A. MACLAINE PONT.
PATENTEN.
De Patenten over het 4e kwartaal 1876/77 kunnen ter se
cretarie worden afgehaald van af heden tot en met 7 Julij 1877.
Alkmaar, 29 Junij 1877-
Voor belanghebbenden is ter gemeente-secretarie ter inzage
nedergelegd „NEÊRLANDS LEGER," behelzende inlich
tingen nopens het aangaan van dienst verbindtenissen, met ver
melding van de voordeelen vooruitzigten enz., cadet aan de k.k.
militaire akademie en voorregten aan militiepligtigen toegekend.
Lijst van brieven, waarvan de geadresseerden onbekeud zijn,
verzonden gedurende de 1". helft der maand Juni 1877.
J. Wiesse, II. J. E. Neidhofer, Amsterdam; E. Blaauw-
boer, Anna Paulownapolderwed. B. Geel, Doetinchem;
H. Jooman, Oudcarspel; Mej. C. Bloem, Rotterdam; M.
Caallis, Schagen; Henning, Schermerdijk; Mej. C. de Ruiter,
(niet vermeld); 11. G. A. van Eist, Weltevrede.
Van het Hulpkantoor te Oudcarspel, D. K. Visser,
Amsterdam.
Briefkaarten, Kouwenberg, Bergen op Zoom; Mevr.
den Reens's Gravenhage.
de bekende avontuurlijke politiek, waar-
sommigen droomen die zelfs niet tegen een
uropoeschen oorlog zouden opzien opi haar door^ te
drijven maar men stelt alle Ministers niet op éene
lijn met Decazes. Het hoofd van het Kabinet de
Broglie acht men tot zeer veel in_ staat, waarvoor
bezadigder mannen zouden terugdeinzen Men ge
looft dat de Kamer van Afgevaardigden inderdaad
de vertegenwoordigster was van de wenschende
begeerten en de politieke inzichten des volks. Die
Kamer is door het Ministerie ontbonden, maar voor
zij uiteen ging, vond zij gelegenheid om haar wan
trouwen in het Ministerie uit te spreken met 303
tegen 138 stemmen. Tegen haar heeft het Ministerie
den strijd aanvaard. Het zal alle krachten inspan
nen om in plaats van de 363van wie Gambetta
voorspelde dat zij zullen terugkeeren andere man
nen vrienden en bondgenooten te doen kiezen. De
Regeering zal de candidaten in wie zij vertrouwen
stelt, openlijk aanbevelen Het geheele corps pre
fecten en mairesthans gezuiverd in haar geest
staat gereed om haar te steunen met alle middelen
die hun ten dienste staan. En welke zullen die
middelen zijn 'f Bonapartisten en Legitimisten bran
den van ijver om te helpen. Toch staat de kans
hachelijk want ook de tegenpartij de Republikei
nen maken zich tot den strijd gereed en beramen
op breede schaal maatregelen waarvan de doelma
tigheid door de Regeeringspartij te recht wordt ge
vreesd. Aan ijver en bekwaamheid ontbreekt het
hun niet; voor de maatregelen die zij noodig achten,
stroomt het geld hun toe en de hoop der Regeerings
partij dat zij door te hevige taal de gemoederen
zouden verontrusten blijkt meer en meer ongegrond,
nu zij integendeel zich onderscheiden door tact
geduld en zooveel kalmte als bij de staatkundige
partijen in Frankrijk mogelijk wordt geacht.
De naam van Mac-Mahon den eerlijken soldaat,
zal vooral dienst moeten doen. Daarop wordt met
buitensporig vertrouwen gerekend als op een toover-
woord dat de kiezers zal belezen. Mac-Mahon zelf
za! zich tot hen wenden, kort, duidelijk en overtui
gend en de Regeerings-candidaten zullen zich daarbij
eenvoudig aansluiten. Maar is die naam werkelijk
zoo alvermogendals men in zekere kringen schijnt
te gelooven Het is verklaarbaar, dat zij in de laatste
-jaren geen gelegenheid hebben verzuimd om- den
maarschalk in de oogen der Franschen te maken tot
het ideaal van plichtsbetrachting,' zelfverloochenin
en goede trouw, tot een ridder zonder vrees of blaam,
eindelijk gelooven in den goeden uitslag van hun on
verpoosden arbeid. Het is aannemelijk dat de „eer
lijke soldaat" zelf, door die voortdurende vergoding
bedwelmd, zijn naam langzamerhand als een talisman
is gaan beschouwen die alle stemmen in Frankrijk
beheerschtmaar het is évenzeer mogelijk, dat het on
afgebroken schermen met den „eerlijken soldaat" de
Franschen begint te vervelen. Men kan van alles te
veel krijgen. Èn zoo zóu het kunnen gebeuren, dat de
Maarschalk en zijn Ministers zich in de kracht van
het toovermiddel vergisten. Daarbij komt, dat tegen
over den naam Mac-Mahon een andere naam zai ge
steld worden die in Frankrijk een niet minder goe
den- klank heeft. Die naam is Thiers want ook deze
staatsman zal een woord tot de kiezers richtenen
dat woord zai het manifest zijn van de Republikeinen;
en als men nu al in Frankrijk niet zonder grond veel
gewicht hecht aan den invloed van een naam dan
kunnen de Republikeinen tegen dien van den tegen-
woordigen President, den naam van zijn voorganger
in de schaal leggen die wel in staat is om althans
den evenaar in het midden te houden.
Het Ministerie heeft alzoo een uiterst hachelijkeD
strijd aanvaard. Een strijd, die nauwelijks is begon
nen. Hoe zal bij worden voortgezet
tot welke
P O L I C 1 E.
Ter terugbekoming aan bet Commissariaat van Policie
voorbanden bet navolgende gevondene, alseen klein pakje
voorzien van een adres; een huissleutel; vijf geweerpatronen,
gevuld met hagel; een geruit paarsch zijden dasje; een cein
tuur; een witte vrouwenmuts een rood dasjeeen vat stijfsel
en tien zakken cokes.
Verder zijn aldaar inlichtingen te bekomen omtrent een
bloedkoralen ketting met gouden slotjeeen klein gouden me-
daljon een schildpadden sigarenkoker; een bruin zijden para
sol met stalen kettingjeeen zakje met eenig geld; een fluwee-
len beursje met eenig geldeen baleinen zweep een groen ge
verfde waschtobbeeen portemomaie met eenig geld en een
bloedkoralen kinderket ting je.
De Fransclie Senaat heeft zijn toestemming gege
ven tot de ontbinding van de Kamer van Afgevaar
digden. De meerderheid was daartoe besloten en is
doof gebleven voor de ernstige taaldie zich tegen
die toestemming deed hooren. Zij heeft den Maar
schalk met het Ministerie vereenzelvigd, en schroomt
niet een Kamer te heipen ontbinden waarvan het
te verwachten is dat zij herkozen zal worden. Merk
waardig is althans de ongunstige indruk, die de op
treding van het nieuwe Ministerie- de Broglie zoo
wel binnen als buiten 's lands heeft gemaakt. De
handel vooraldie zich verheugde in leven en bloei
bij de inwendige rustden gelijkmatigen gang van
zaken en de goede verstandhouding met de andere
mogendheden voelt zich geschokt en verontrust door
deze hevige ingrijpende maatregelenen verzwijgt
zijn klachten niet. En zoo sterk openbaarde zich
het wantrouwen in de Regeering ten opzichte van
haar buitenlandsche politiek dat de Minister van
Buitenlandsche Zaken Decazes zich verplicht achtte
haar tegen die verdenking te verdedigen. Had het
Ministerie vijandige bedoelingen tegen het Koning
rijk Italië De Minister ontkende het ten sterkste.
Hij verzekerde integendeel, dat de Regeering den
hoogsten prijs stelt op de vriendschap van het Ro-
meinsche Kabinet.
Die taal was zoo duidelijk, zou men meenen, dat
alle verdenking moest ophouden en alle vrees moest
wijken. Toch is dit niet zoo geheel en al het geval
Men wil de oprechtheid van den Minister, die zoo
sprak, niet in twijfel trekken men gelooft evenmin,
dat Maarschalk jlac-Mahon zich in zijn land z
middelen zal men zijn toevlucht nemen als men ont
waart dat de kans minder gunstig staat, dan men
meende té mogen onderstellen? En alsdan een enkel
lid van het Ministerie terugdeinst voor de maatre
gelen, dej bondgenootschappen en beloften, die men
noodig acht voor de oerwinningals b. v. iemand
als de Hertog Decazes weigert verder mee te gaan
op den weg die allengs krommer en donkerder wordt,
zullen de minder nauwgezette raadslieden van den Pre
sident en de ijveraars in zijn omgeving dien schroom-
alligen Minister niet eeuvoudig door een ander ver
vangen die minder aan gemoedsbezwaren lijdt Een
vurig Bonapartistmen weet het bij oudervinding
staat voor niets. En dat is de reden waarom de onrust
en het wantrouwen in en buiten Frankrijk niet wijken
voor de onberispelijke verklaringen van den Minister
van Buitenlandsche Zaken. vVant dit is ten slotte
zeker, dat het Ministerie den steun niet kan missen
van ééne macht, die wij nog niet genoemd hebben
van de Kerk. De Kerk heeft aan de hedendaagsche
maatschappij, aan de beginselen van staatsrecht waarop
de instellingen van bijna alle Europeesche Staten zijn
gegrondvest, aan hetgeen wij den vooruitgang noemen
openlijk den oorlog verklaard De pers, die zich ah
orgaan van de Kerk doet kennen die althans erkend
wordt in haren geest te schrijven, haar meening te
vertolken en haar plannen te steunen dringt, inzon
derheid in Frankrijk schier dagelijks op doortastende
maatregelen aan en heeft een afschuw van half werk.
Nog onlangs hebben wij het gehoord, dat, evenals
bij de Spaansche stierengevechten het sterke en wilde
dier in verwarring gebracht wordt door het gezicht
van een aantal gelijkelijk op hem gerichte zwaarden, zoo
ook „de wereld", waar zij de oogen wendt, de punt
moet zien van een zwaard in de hand van een jour
nalist, die zich inde dienst heeft gesteld van de Kerk.
Wanneer de Regeeringspartij in Frankrijk gevoelt
dat zij de hulp van deze pers noodig heelt en, om
de schande van de nederlaag te ontgaan, haar hulp
aanvaardt, dan zal zij ook niet kunnen nalaten den
raad van die pers met woord en daad te volgen, eE
wie zal kunnen zeggen tot welke doortastende maat
regelen men dan zal durven overgaan?
Vandaar het wantrouwen en de onrust, door de po
litieke crisis in Frankrijk door geheel Europa verwekt
Pruisen. De Keizer heeft op het reeds den 25 Febr. door den
president van het consistorie dr. Hegel, t«r zake van zijn geschil
ontslaan welker trouw aan het strenge geloof bekend is
tegenwoordigen toestand der Kerk „geene ambtenaren kan,
daan verzoek tot ontslag geantwoorddat Z. M. in den
met den president van den opperkerkeraad dr. Hermann,^ ge
zonder in de begrippen zijns volks verwarring te brengen." De
Keizer verwacht inlusschendat dr. Regel het vertrouwen
door dit besluit in hem betoonddoor trouwe nakoming der
voor de Evang. Kerk gegeven wetten rechtvaardigen zal en
zich dan ook naar de hoogere beslissing zal voegen, wan
neer zijn afwijkend gevoelen, dat hij als burger vermag te
uiten, niet gevolgd mocht kunnen worden.
Vóór zijn vertrek naar Ems moet de Keizer de leden van
zijn ministerie ontboden hebben om hunne zijne bezorgdheid
mede te deelen wegens de revolutionaire beweging op ker
kelijk en sociaal gebied hen opwekkende om vol vertrouwen,
standvastig en gemeenschappelijk werkzaam te zijn bij de taak,
welke tegenover die beweging op de regeering rust.
De Kamer heeft den 20 met alg. st. op 6 na een aanvul-
lings-crediet van 3 miljoen verleend voor zekere uitgaven ten
behoeve van het materieel der krijgsmacht.
De Senaat heeft den 21 nietig verklaard de verkiezing van
den heer de la Rocheden candidaat der clerioale partij, te
Soignies, dewijl bij door de Ged. Staten zijner provincie van
de lijst der verkiesbaren was geschrapten terechtomdat
de belastingwelke hij als directeur eener Maatschappij be
taalt, niet ten zijnen behoeve in rekening mag worden gebracht.
Den 27 is met- alg. st. de wet aangenomen, waarbij aan het
dept. van oorlog een crediet voor de voltooiing der forten
aan de Beneden-Schelde wordt verleend..
Alexandre Dumas en Xavier Aubryet hebben bun ontslag
genomen als leden der Société des gens de lettresopgrond,
dat de door ben als candidaat voorgestelde heer d'ldevtlle
uitsluitend wegens politiese redenendoor het bestuur af
gewezen is. üp de weigering de Société om dit ontslag aan
te nemenis het bij deurwaarders-exploit herhaald.
Het Journal Ojjiciel behelst een decreet, bejialende, dat
schatkistbiljetten op langen termijn zullen worden uitgege
ven. Zij zullen 501) fr. groot zijn, 20 fr. rente geven (elk
halfjaar betaalbaar) en door middel van uitloting worden
afgelost. Het bedrag zal dienen om de uitvoering van de
ontworpen openbare werken te verzekeren. De inschrijving
zal geopend zijn van 21 Juni af. De prijs van uitgifte be
draagt 470 fr.; schatkistbiljetten van fr. 2.10, fr. 3.10 en
fr. 5.10 van 1870 worden in betaling aangenomen.
De welbekende liberale predikant Steeg te Bordeauxdie
bij de verkiezingen nog onlangs zulk eene rol speelde, heeft
zijn ambt nedergelegd", om zich voor goed aan de redactie
van een dagblad te wijden.
De nieuwe prefect der Opper-Loircde Bervobeeft bij
besluit van den 16 alle vroeger door de overheid verleende
machtigingen tot het openen van koffiehuizen kroegen en
slijterijen ingetrokken, een tijd van 5 weken aan de eigenaren
dier inrichtingen latende, ten einde zich om nieuwe vergun
ningen aan te melden. Dergelijke besluiten zijn door de
prefecten van drie andere departementen genomen ten aanzien
van de colporteurs.
De bureaux van de 4 groepen der linkerzijde hebben aan
de parijsche bladen eene nota toegezondenvolgens welke
de 363 onderteekenaars van het bekende manifest, in hunne
eensgezindheid volhardendezich te zamen en op gelijke
gronden bij de aanstaande algemeene verkiezingen candidaat
zullen stellen.
De rechtbank te Nizza heeft den uitgever van de Phare
du Littoral tot 14 dagen gevangenisstraf en 1000 fr. boete
veroordeeldwegens het opnemen van een brief van het
onverzoenlijke" Kamerlid Aaquet.
Het vonnis, waarbij de voorzitter van den parijschen ge
meenteraad Bonnet Duverdier, wegens zijne te S. Denis ge
houden rede bij verstek veroordeeld was tot 15 maanden
gevangenisstraf en 2000 fr. boeteis den 22 door de recht
bank bekrachtigd. Hij ontkende de voor den maarschalk
de Mac-Mahon beleedigende uitdrukkingen te hebben gebe-
d en slechts gezegd te hebbendat z. i. de maarschalk
besloten was geen coup d'Etat te wagenmaar dat zijne
raadslieden tot alles in staat waren. Hij steunde zijne
verdediging vooral hierop, dat hij in eene particuliere bij
eenkomst (waartoe honderden menschen zonder-Teenige con
tröle toegang hadden verkregen] bad gesproken.
Senaat. Den 20 is namens de commissie door den heer
Depeyre het rapport voorgelezenstrekkende om de ontbin
ding der Kamer toe te staan. In dit rapport werd de eer
lijkheid van des maarschalks bedoelingen aangaande de staats
regeling verdedigd, en het manifest van de meerderheid der
Kamer'gekenschetst alsr een opgewonden protest tegen het
gebruik, dat de Presidenl van zijn dubbel prerogatief gemaakt
had "bij de benoeming van nieuwe ministers en de verdaging
der Kamer. De minister de Broglie vroeg voor het voorstel
der ontbinding urgentiediehoewel door den heer Tolain
bestreden werd verleend. De beer le Roger verlangde ver
daging der discussie tot den 21, waarmede de commissie en
de minister instemden.
Den '21 beeft Victor Hugo tegen de ontbinding gespro
ken. Deze beteekende volslagen onzekerheidwerkgebrek
en ellenda binnenslands, eene oorlogsbedreiging voor het
buitenland. Bij de oppositie werd thans de geest des gou-
verneerens, bij de regeering de geest der revolutie gevonden.
De Senaat moest thans van zijn recht van bestaan doen blij
kendoor te zijn eene kracht en een steun des lands. De
omstandigheden geleken op die 25 jaren geleden, toen men
insgelijks betuigingen van goede trouw hoorde en te gelijker
tijd het gesmoord gekletter van sabels over de straatkeien.—
De oud-minister Jules Simon gaf rekenschap van zijne hou
ding in de Kamer aangaande het wetsontwerp op de samen
stelling der gemeenteraden, de drukperswet enz. Het aan
het ministerie gegeven ontslag was geheel onverwacht ge
weest, daar er geene verdeeldheid tusschen hetzelve en den
maarschalk bestond. De beweringdat zijn kabinet niet
leven kon zonder concession aan het radicalisme, was lasterlijk.
Voor de tegenwoordige regeering wist hij slechts één naam,
die van „regeering der dubbelzinnigheid. De republiek zou
zegepralen en de Senaat door het toestaan der ontbinding
in° een kwaden reuk geraken. De hertog de Broglie be
weerde, dat de radicalen zich van de republiek bedienden
tot vervulling hunner eisohen van algemeene amnestie voor
de misdadigers der Commune, afschaffing der staande legers,
scheiding van Kerk en Staatbenoeming der rechters bij
keuzeprogressieve inkomstenbelasting. De Ka.ner had zich
wel een mantel van gematigdheid omgehangenom hare
eigenlijke plannen te bedekken, maar toch bracht zij den
heer üutaure ten val en de heer Simon leefde wel degelijk
bij de bescherming der radicalen. Gambetta was de eigenlijke
meester en tot minister-president bestemd. De maarschalk
moest kiezen tusschen de meerderheid der Kamer en die van
den Senaat, De daad van 16 Mei was geen uitvloeisel van cleri
oale kuiperijen wel bevatte het kabinet mannen oprechtehjk
aan de Kerk verkleefd maar geen beginsel verloochenende van
het publiek recht. De natie zou niet aarzelen ra bare keuze
tusschen den maarschalk de Mac Mahon, een oud dienaar des
lands, en den redenaar van de wijk Belleville die aan het hoofd
van het radicale leger storm loopt tegen de maatschappij'.' -
De heer Bérenger bestreed „de politiek van den 16 Mei"
toen hij naging wat er geschieden zouwanneer de tegen
woordige Kamer eens voor het grootste deel herkozen werd,
riep de minister Berthaut„wij zullen niets onwettigs doen;
het leger zal altijd aan de zijde der wet staan
Den 22 zijn de door den minister van oorlog aangevraagde
credieten met, alg. st. toegestaan. De discussie over hetont-
bindingsvoorstel werd hervat door den heer Berthauld, die
der regeering verschillende vragen steldeo. a. of zij van
zins was den staat van beleg af te kondigen, boe zij de wet
op de colportage dacht toe te passen in hoever zij de haar
welgevallige candidaten voor de nieuwe Kamer steunen zou,
enz. De minister Brunet verklaarde, dat de regeering niets
ineer verlangde dan wat de heer Simon als minister gezegd
had n. 1., dat elke regeering verplicht was om kenbaar te
maken aan welke personen zij de voorkeur schonk en dit
verlangde zij ten volle, omdat bij de vorige algemeene ver
kiezingen ieder gemaskerd optrad en allen om strijd hunne
aanhankelijkheid aan den President betuigden, ook zij die
hem vroeger beleedigd hadden en hem later zouden tegen
werken. Of de staat van beleg zou afgekondigd worden
hing van de houding der vrienden van den heer Berthauld
afde ministers hadden er niet over gedachtdaar zij met
konden veronderstellendat de thans reeds eene maand
lieerschende beroering tot liet uiterste zou gaan. Maar werd
bet gevaar duidelijk en ontwijfelbaar, zij zouden met nalaten
de zaak te overwegen. Eene zinspeling van den minister
de houding van den vroegeren minister Martel ten aan
zien der „gemengde commissiën" gaf tot groote opschudding
aanleiding en tot de opmerking van den voorzitter, dat de
spreker gezondigd had tegen de vormen en een ambtgenoot
beter behoorde te eerbiedigen. Nadat de minister met grooten
nadruk de vredelievendheid der regeering betuigd had, deed
de beer Laboulaye een laatst en zeer ernstig beroep, ook
en vooral op de legitimisten om de ontbinding te keeren.
De markies ie Frmclieu verklaarde weinig vertrouwen in
het tegenwoordige bewind te stellenmaar ^voor de ontbin
ding te zullen stemmenalleen omdat de Kamer geweigerd
had de directe belastingen in behandeling te nemen, en hij
het land niet tot eene verlamming kon laten veroordeelen.
Overigens kon niet, het parlementarisme, maar alleen het Ko
ningschap het land redden. Met 149 tegen 130 st. werd
het voorstel tot ontbinding der Kamer aangenomen. Een
lid van de uiterste rechterzijdede heer Hervé de Saisy
stemde tegen.
Den 23 is het aanvullings-crediet voor het dept, van ma-
goedgekeurd-
"'Den 2if is het besluit tot ontbinding der Kamer zonder
eenige aanmerking door den voorzitter gelezen. Volgens de
wet is de Senaat daarop uiteengegaan, om te geljjk met, het
samenkomen der nieuwe Kamer zijne zittingen te hervatten.
Kamer van Afgevaardigden. Den 19 betuigde de heer^«-
tonin Proust zijn wantrouwen in deve .aaringen, den vorigendag
omtrent Erankrijks verhouding tot het buitenland afgelegd, en
welker waarde men gemakkelijk kon afmeten naar de debatten in
de italiaansclie Kamer. Hij achtte eene ontbinding der Kamer
zeer bedenkelijk, omdat zij het land 3 maanden zonder Verte
genwoordiging overliet aan eene regeering, welker reden van be
staan men kende en welker hoofd onder den naam der republiek
het spel der 3 monarchale partijen spelen ging. De heer
Louis Blanc zeide, dat de daad van 16 Mei eene verontwaar
diging had gaande gemaakt, koedanige eene natie er voor
bewaart tot bederf over te gaan. Het was eene beklagelijke
zaak, wanneer de dienaar zijnen heer verjoeg. De leden
bleven Afgevaardigden, al was het dan niet officieel; hun
mandaat bleef stilzwijgend van kracht. De oud-prefect van
policie Léoa Renault van het linkercentrumbetoogdedat
de voor radicaal uitgekreten Kamer zich in werkelijkheid
steeds meer dan gematigd had betoonden dat de maarschalk
zonder reden den strijd tegen haar en tegen de instellingen,
des lands had aangebonden. Hij noemde het zeer zonderling,
eerst der Kamer het spreken te beletten en haar naar huis
t,c zendenen evenwel het manifest der meerderheid als een
bedrijf van voorbarige vijandschap aan te rekenen. De ministers
hadden den maarschalk in den strijd gesleept, de linkerzijde
zou echter voortgaan zich uitsluitend tot de ministers te
richten. De natie kon onmogelijk hen volgen die de her
ziening der constitutie niet tot hare volmaking wilden doen
strekken, maar om de gansche republiek weder op losseschroaEen
te stellen. De ministers hadden het aanzien waarin de Pre
sident, stond verkleind en den Senaat tot eene Kamer van
registratie gemaakt; zij hadden de gansche ambtenaarswereld
omgekeerd, zoozeer tot de uiterste grenzen der wettelijkheid
gaandedat deze metterdaad in ergerlijke mate werd verkracht.
Het ministerie was even noodlottig voor den maarschalk als
het xwwiiricv'ic-Poliguric voor Karei X geweest was; tot den
val van het laatste was eene revolutie noodig geweest, voor den
val van het tegenwoordige zou het algemeen stemrecht genoeg
wezen. De graaf de Choiseul Praslin van het linker cen
trumstelde de volgende motie voor: „De Kamer van Afge
vaardigden, overwegende dat het ministerieden 17 Mei
door den President der Republiek gevormd en waarvan de
hertog de Broglie het hoofd is, aan het bewind geroepen werd
in strijd met de wet der meerderheidhet beginsel der parle
mentaire staatsregelingdat het zichop den dag van
zijn optreden, aan het oordeel van de Vertegenwoordigers
der natie onttrokken heeft,, beginnende met dezen het stil
zwijgen op te leggen; - dat het de geheele binnenlandscke
administratie het onderst boven gekeerd beeft, ten einde op
de beslissingen van het algemeen stemrecht druk uit te oefe
door al de middelen, welke het ten dienste staan;—dat
het krachtens zijnen oorsprong en zijne samenstelling slechts
de coalitie vertegenwoordigt der partijenwelke der Repu
bliek vijandig zijn en geleid worden door hen, die de cleri-
cale manifestation hebben ingegeven, reeds door de Kamer
veroordeeld; dat het aldus sinds deu 17 Mei de aanvallen
tegen de Vertegenwoordiging der natie en de rechtstreeksche
aansporingen tot verkrachting der wetten straffeloos heeft toege
laten dat het onder al deze opzichten een gevaar is voor de
goede orde en den vrede en tevens eene oorzaak van stoornis in
de zaken en de verschillende belangen; verklaart, dat, dit mi
nisterie het vertrouwen van de Vertegenwoordigers der natie
niet bezit en gaat over tot de orde van den dag. Na eenige
woordenwisseling tusschen den minister Pans en den heer
Gambetta werd de motie met 363 tegen 158 st. aangenomen.
Ook het manifest telde 363 onderteekenaars. Daar de beer
Adrian sedert, overleden is, moet de linkerzijde een nieuwen
medestander gewonnen hebben, vermoedelijk prins Napoleon.
Den 21 beeft de heer Cochery het verslag der begroo-
tingscommissie voorgelezen over bet voorstel des ministers
van financiën strekkende om onverwijld de ramingen der
directe belastingen voor 1878, afgescheiden van het overige
gedeelte van het budjet, goed te keuren. Het strekte tot
afwijzing van dit voorsteldewijl de bewilliging der be
doelde belastingen de regeering ra staat zou stellen om de
verkiezing der nieuwe Kamer te vertragen, en aldus de be
zorgdheid iu den lande en de kwijning der zaken te doen
voortduren. De minister Caillaux noemde het inconstitu
tioneel, op die wijze den tijd van 3 maanden, den President
voor bet uitschrijven der verkiezingen m de constitutie
gelatente beperken en zoo inbreuk te maken op de rech
ten van het, uitvoerend gezag. De heer Gambetta ant
woordde, dat de regeering de Kamer met eene geheele
maand had behoeven te verdagen, en dat zij tegenover d
natie de verantwoordelijkheid barer daden behoorde te
gen. Haar eigen overijling had haar in den toestand