No. 38.
•I
Tachtigste Jaargang.
1878.
L O N D A G
22 S E P T E M B E li.
De leer van het socialisme.
I
#fftctccl Ocbccifc
Stremming; der scheepvaart.
Effitcfcelijfcscfie ücvichtcn.
DuHschland.
Frank ryk.
Uroot HWHatije o» Icrtand.
ÜH|
I, k IB A S
Deze Courant wordt wekelijks uitgegeven en is verkrijgbaar op Zaterdag
avond te 7 uren. Prijs per kwartaal f Ü.Gt3. franco per post f
afzonderlijke nommers Cents.
Brieven franco aan de Uitgevers HERM«. COSTER ZOON.
De Advertentiën kosten van 1S regels f 0,75, voor elke regel meer 15
Cents; groote letters naar plaatsruimte. Bij inzendine tot Zaterdag namiddag
1 uur, wordt voor de plaatsing in het eerstvolgend nommer ingestaan;
ingezonden berichten een dag vroeger.
KENNISGEVING.
De COMMISSARIS des KONINGS in Noordholland
brengt ter kennis van belanghebbenden dat ten gevolge
van het verwisselen van deuren in de schutsluis Willem, 111,
op het Noordhollandsch Kanaal te Amsterdam, den 25 Sep
tember e.k. en eenige volgende dacenmet die sluis niet
zal worden geschut, maar dat gedurende dien tijd alleen
zal worden geschut met. de schutsluis Willem I.
Haarlem De Commissaris des Konings voornd.,
20 Sept. 1878. Röell.
PATENTEN.
De patenten, aangevraagd in Junij en Julij en van de
buitengemeentenkunnen ter secretarie worden afgehaald
van 28 September tot, en met 5 October.
VERGADERING van den RAAD der gemeente ALK
MAAR, op Woensdag, den 25 September 1S;78, des mid
dags te 12 ure. Namens den Voorzitter van den Raad,
De Secretaris,
NUHOUT VAN DER VEEN.
P O L 1 C 1 K.
Ter terugbeko ning is aan het Commissariaat van Policie
bet navolgende voorhanden als r een tak met aardappelen
een schaar, een witte zakdoekeenig breiwerk een jas een
goud medaljon en een bloedkoralen armbandje met goud kapit
telstokje.
Lijst van brieven, waarvan de geadresseerden onbekend zijn,
verzonden gedurende de 2». heltt der maand Aug. 1878.
C. Schut. Alkmaar; J. Witte. Amsterdam; M Tros,
Antwerpen; H. Koppe, J. Pater. Amsterdam; Wed. van
Noort, Egmond-binnen Aaltje Appel (niet vermeld); 1).
Spoor. Maassluis; K. Hogenb«om Nieuwediep Wed. II.
Metzelaar, (niet vermeld).
Wat wil het socialisme? Bij de beantwoording
dier vraag zullen wij alle bijkomende omstandigheden
buiten rekenin" laten. Wat niet onafscheidelijk met
de socialistische leer samenhangt of daarvan een nood
zakelijk gevolg iskomt hier met in aanmerking.
Of Nobili' een sociaal-democraat is geweest of
niet, laten wij daar. Wij willen er voor het oogen-
blik niet op letten dat het onder de socialisten een
ongewoon verschijnsel is, het geweld te hooren aan
bevelen als het eenige doeltreffende middel tot om
verwerping der bestaande maatschappij en tot stich
ting eener nieuwe orde van zaken. Wij willen thans
geen acht slaan op den toon van haat en wraakzucht,
die ons meermalen uit den mond van velen hunner
tegenklinkt. Wat van hunne zijde is gezegd tegen
godsdienst en kerk, tegên het huwelijk, het familie
leven of het erfrecht, blijve buiten aanmerking. Wij
willen aannemen dat men socialist kan zijn zonder
daarmee in te stemmen. Wij vragen alleenwaarin
bestaat dan eigenlijk het socialisme
Het is van belangop deze vraag het rechte ant
woord te geven Wanneer men anderen van ongelijk
wil overtuigen, dient men vooraf goed te weten, wat
zij zeggen en begeeren. Toont men daarmede niet
juist bekend te zijn en zich daarvan een verkeerde
voorstelling te makendan zal men waarljk van
zijn woorden niet veel vrucht zien; en nooit verbittert
in en de tegenpartij zoo zeer, als wanneer men haar
zwarter maakt dan zij is en haar dingen toedicht
die niet waar, of althans niet geheel waar zijn. Nu
is het evnwel niet gemakkelijk uit te maken wat
de socialisten willen en niet willen, omdat de groote
meerderheid onder hen het blijkbaar zelf niet weet. Het
is duidelijk, dat op hunne vergaderingen de meesten
spreken over dingen die zij niet begrijpen, en woorden
gebruiken die zij niet verstaan. Wij moeten ons
daarom bepalen tot de wetenschappelijke mannen
tot personen van studie en nadenken die de leer
van het socialisme hebben uiteengezet en verdedigd.
Wat zeggen zij? moet de vraag zijn. Niet: wat
zeggen de duizenden onkundigen en verblinden, die
het een en ander van hunne woorden hebben opge
vangen zonder ze te verstaanen zich naar hunnen
naam noemen zonder hen te hebben begrepen.
Niets is meer algemeen dan de bewering, dat de
socialisten alle goederen gemeen willen maken en
eiken bijzonderen eigendom veroordeelen als diefstal
ten nadeele van het algemeen. Toch is deze bewe
ring onjuist. Even onjuist is het te zeggen, dat de
socialisten van tijd tot tijd, bij voorbeeld elk jaar,
alle goederen gelijkelijk onder de menschen willen
verdeelen, zoodat de tragen met de vlijtigende
ongeschikte arbeiders met de bekwame, de verkwisters
met de spaarzamen gelijk zullen staan. Hit is zoo
niet. Het socialisme wil gemeen maken de zooge
naamde „productie-middelen," dat is de middelen om
te werkenom iets voort te brengen, te maken of
te bearbeiden niet de vruchten van den arbeid. Het
wenscht den bijzonderen eigendom op te heffen ten
aanzien van alle zaken die noodig zijn om eenig be
drijf uit te oefenen, om het land te bebouwen, vee
te teelen, mijnen te ontginnen en alles te vervaar
digen wat onze fabrieken en groote en kleine werk
plaatsen opleveren. De grond zou gemeen zijn en
altijd gemeen blijven. Niemand zou er ooit een stuk
van in eigendom bezitten Hij zou aan den Staat
belmoren en onvervreemdbaar zijn. Hetzelfde zou
geschieden met alle fabrieken, werkplaatsen, machi
nes, met alles in één woord wat noodig is om iets
voort te brengen te maken of te bearbeiden. De
arbeid van allen zou door den Staat geregeld wor
den Alles wat door dien arbeid werd voortgebracht,
levensmiddelen, kleerenmeubelen enz. zou ondei
alle arbeiders verdeeld wordennaar mate van den
arbeidstijd door ieder besteed. De bestuurders dt
leeraars, rechters en alle verdere openbare ambtena
ren en bedienden allen die niet medewerken om iets
voort te brengen of te bearbeiden, maar bun dien
sten bewijzen in het algemeen belang, zouden even
zeer hun aandeel in de gemeenschappelijke opbrengst
ontvangen in evenredigheid van den door hen be
steden tijd. Alleen de geneesheeren, bijzondere on
derwijzers advocaten en allen die persoonlijke dien
sten bewijzenwaarvoor geen kapitaal noodig is
zouden ongeveer op de thans bestaande wijze aan
de concurrentie kunnen worden overgelaten.
Op deze wijze, zeggen de aanhangers der socia
listische leer, zou de groi te ongelijkheid tusschen
de menschen uit de wereld verdwijnen. De rijkdom
en weelde van eenige weinigen, maar ook de armoede
en ellende van millioenen zouden een einde nemen.
Met de concurrentie met den eindeloozen strijd om
vooruit te komen, waarbij men elkander verdringt
en omverlooptwaarbij enkelen groot en machtig
rijk en vermogend wordenmaar duizenden worden
vertreden en om hun treurig bestaan te rekken
de slaven dier enkele voorspoedigen worden, zou het
gedaan zijn. De aarde zou door allen in gemeen-
schappelijken, verstandig geregelden arbeid productief'
worden gemaakt in aller belang, tot aller genot, in
evenredigheid van ieders deel aan het gmeenschap-
pelijk werk Terwijl bij de tegenwoordige inrichting
der maatschappij de onvermijdelijke concurrentie ieder
ondernemer, die zich op den duur wil staande hou
den noodzaakt om een belangrijk deel van de op
brengst zijner onderneming af te zonderen tot ver
meerdering van zijn kapitaal en dat deel te korten
op het loon der werklieden, zou in den socialistischen
Staat ieder bezoldigd worden overeenkomstig den
door hem verrichten arbeid. Van de gemeenschap
pelijke opbrengst van den gezamenlijken arbeid zou
eerst worden afgetrokken wat noodig zou zijn tot
instandhouding, verbetering of uitbreiding van de
productie-middelen namelijk van den bebouwbaren
grond, de fabrieken, werktuigen enz. en van de
openbare gebouwen, scholen, voorraadschuren en
werken van openbaar nut, waarvan de kosten thans
uit de belastingen worden betaald. Alle middelen
van verkeer, spoorwegenstoombooten etc. zouden
openbaar zijnde handel zou vervallenwant de
producten zouden van staatswege naar gelang van
de behoeften in de verschillende strekennaar de
openbare voorraadschuren worden overgebrachtom
van daar te worden uitgegeven aan elk naar gelang
van den door hem verrichten arbeid.
Wat die uitdeeling der producten, der levensbe
hoeften of, zooals zij door de socialisten worden
genoemdder „genotsmiddelen" betreftis bet niet
noodzakelijkdat aan ieder persoon of aan ieder
gezin een zekere hoeveelheid spijs en drankbrand
stoffen enz. zou worden toegemeten en op gezette
tijden een stel kleeren en eenig huisraad worden uitge
reikt. De zaak zou zich aldus kunnen toedragen. Naar
de ondervinding van vorige jaren worden de verschil
lende behoeften opgenomen en dienovereenkomstig
wordt de arbeid voor de verschillende vakken van bedr f
verdeeld en geregeld. Daarna wordt de waarde der pro
ducten vastgesteld volgens den maatstaf van den tijd,
die tot verkrijging van die producten gemiddeld diem
besteed te worden. „Gestolde arbeidstijd" „arbeidsgelei"
zijn de namen die in de socialistische geschriften aan de
producten worden gegeven. Het kapitaal komt, als
gemeen goed bij de waardebepaling niet in aanmer
king. Voorts zou ieders afzonderlijke arbeid geschat
worden, en hem daarvan bewijzen worden uitgereikt,
waarvoor hij zich aan de openbare magazijnen de
goederen die hij wenschteet- en drinkwaren, klee
deren meubelenboeken enz. kan doen afgeVen
Het geld zou overbodig worden. De „arbeidsdag"
zou de waardemaat zijn. Voor den gevoerden arbeid
zou men bons ontvangen van heele en gedeeltelijke
arbeidsdagenen daarvoor in ruil kunnen verkrijgen
de goederen uit de magazijnen, waarvan de waarde
evenzeer in „arbeidsdagen" is geschat. Die bons en
de daarvoor verkregen goederen zouden de bijzondere
eigendom worden van hem die ze ontving. V oor de
bons zou hij alles kunnen inruilen wat in de maga
zijnen verkrijgbaar zou zijn, naar eigen lust en smaak.
Hij zou er voor op reis kunnen gaandoor ze in
ruil te geven voor bet gebruik van middelen van
vervoer, logies enz. Hij zou goede sier kunnen ma
ken en ze spoedig verteren of ze kunnen opsparen
voor den ouden dag. Hij zou ze weg kunnen schen
ken aan anderen, beboeftigen er mee kunnen onder
steunen, ze bij testament kunnen vermaken. Wat
de „genotsmiddelen" betreft zouden de bijzondere ei-
gendom en de vrije beschikking behouden blijven
maar in de socialistische maatschappij zou geen bij
zonder kapitaal zijn, geen rente, geen interessen, geen
huur, geen pacht, en, zooals wij gezien hebben, geen
geld, geen crediet, geen concurrentie, geen markt,
geen beurs, geen koers, geen handel. De Staat zou
in de behoefte aan woningen voorzien in de nabij
heid van de plaatsen waar gearbeid moest worden
Er zouden geen paleizen zijn, maar ook geen hutten
De weelde zou verbannen zijn maar evenzeer het
gebrek.
Is die droom voor verwezenlijking vatbaar?
Het comité voor de „Wilhelmspende" heeft het bedrag
der ingekomen giften den 14 aan den kroonprins overhandigd;
eene aanwijzing op de Seehandlungten bedrage van 1,8ÜU,UU0
mark.
Rijksdag De duirsch-conservatieven hebben zich in eene
ten 12 gehouden bijeenkomst onvoorwaardelijk voor de nood
zakelijkheid van eene bijzondere wet, tegen de socialisten ver-
klaa-d en bovendien de overtuiging te kennen gegeven,
dat bet niet mogelijk was, de bedoelde bijzondere maat
regelen tot een bepaalden tijd te beperken. In den laat.sten
tijd is namelijk dit denkbeeld eeuer beperking van den duur
der gewensehte wet meer en meer op den voorgrond getre
denals het geschikste middel om de eischen der vrijheid
en der goede orde te vereenigen en omtrent bet voorstel
tusschen regeeriug en Rijksdag overeenstemming te verkrijgen.
Bij de eerste lezing van het wetsontwerp tot beteugeling van
de sociaal-democratie, op den 16, heeft de vice-Rijkskanselier,
graaf v. Stolberg, o. a. gezegd: De regeering beschouwt de
thans voorgestelde maatregelen op verre na niet voldoende.
Ook op ander gebied moet gearbeid worden. Naast den
Staat moeten de vrije véreenigingencorporatiën en indivi
duen zorg dragen dat godsdienstvaderlandsliefdespaar
zaamheid en trouw in handel en wandel térugkeerendat de
sociaal-democratie geen vasten grond winnedat de hersen
schimmen, waarop zij steunt, verdwijnen. Het doel van het
thans ingediende ontwerp isaan de sociaal-democratische
agitatie eiken schijn van wettelijkheid te ontnemen. Geeft
ons scherjiekrachtige wapenshalve maatregelen zouden
slechts nadeelig kunnen werken. De heer Reichensperger
verklaarde zich namens het centrum tegen het voorstel, dat
het onderdrukken van de socialistische beweging niet waar
borgde en zélfs niet 'het voorkomen van de herhaling van
nieuwe aanslagen. De herstelling van het christendom kon
dat alleen doen. Intusschen wenschte zijne partij verwijzing
van het ontwerp naar eene commissie die tevens noodige
verbeteringen van het Strafwetboek zou kunnen aanwijzen
De heer Relldorf (duitsch conservatief) sprak voor de wet
en verlangde verbetering van liet algemeen stemrecht.
De heer Rebel ontkendedat er verband was tusschen de
aanslagen en de sociaal-democratie en verlangde bekendma
king van het onderzoek. Omtrent, het Wezen en het, doel
der sociaal-democratie was de natie meerendeels in het duis
ter. Hoe zou de politie dan daaromtrent eene beslissing
kunnen nemen? Hij ontkende, dat de socialisten afschaffing
van den eigendom willen. Vroeger had de regeering de
sociaal-democratie niet gevreesd maar hare vriendschap ge
zocht. Prins Bismarck had in 1862 door zekeren Richter
later bij de politie te Berlijn aangesteld het sociaal-demo
cratische comité geldelijke ondersteuning doen aanhieden
indien dé arbeiderspartij tegen de fortsehrittspartij wilde
optreden. Later had de prins Lasalle tot' een onderhoud
nitgenoodigd en in den winter van 1S6364 veelvuldige
conferentiën met hem gehad ter bespreking Van de invoe-
voeriug van het algemeen stemrecht en van de ondersteuning
der productieve associatiën uit de staatsfondsen. Na den
dood van Lasalle had de pruisische regi ering der voorzitter
der Alg. Duitsche Arbeidersvereeniging Fritzsche trachten
te gebruiken om vooral in Saksen de sociaal-democraten
voor het dedkbeeld eener vereeniging van alle duitsehe Staten
onder aanvoering van Pruisen te winnenen zij had die
pogingen voortgezet met den volgenden voorzitter, dr. v.
Schweitzerdie er aan toegafmaar daarom in 1871 door
de arbeiders werd afgezet. Genoemde regeering had toen
eene andere houding tegen de Vereeniging aangekomen,
maar zelfs bjj de laatste verkiezingen had men van eene met
de regeering bevriende zijde nogmaals getracht, met de soci
aal-democraten onderhandelingen aan te knoopen. De wet
zelve bestreed de heer Rebel voornamelijk door er op te
wijzenwelk eene ellende hare aanneming en uitvoering
zou brengen over de vele duizenden die door de sociaal
democratische instellingen, vereenigingen drukkerijen, enz.
een bestaan vonden. Eu het gevolg zou zijn, dat de sociaal
democratische beweging eene uitbreiding kreeg, een karakter
van fanatisme, dat voor de ergste godsdienstige dweepzucht,
niet zou behoeven onder te doen. De minister Eulenburg
verklaarde, dat over bekendmaking van stukken uit, bet. ge
ding tegen Nobiling der rechterlijke macht te beslissen had;
maar No>'livg had gezégdvergaderingen der sociaal-demo
craten te hebben bijgevvccnd en in hunne beginselen te deelen:
de pers der sociaal-democratie heeft aanslagen verschoond
en dergelijke in Rusland toegejuicht, terwijl die pers buiten
Duitschland op hare beurt bedoelde wandaden heeft toege
juicht. Volgens den heer Mark kan hét doel der sociaal-
democratie slechts door gewelddadige omkeering van het
bestaande verkregen worden. De minister ontkende, dat de
regeering in den jongsten tijd met de sOciaal-demoeratie
in betrekking gestaan had. Wat vroeger gebeurd was,
kou hij niet met zekerheid wetenmaar "t zou niet
vreemd geweest zijn als de regeering getracht had, hij
het ontstaan eener machtige beweging zich op de hoogte
daarvan te stellen en haar zooveel mogelijk in ,,het stroombed
van wettelijke ontwikkeling te leiden"; bovendien »ioest, men
niet vergetendat de arbeidersvereeniging Da den dood van
Lasalle geheel van karakter veranderd en door de richting
der Internationale overmeesterd was. De heer Bamberger
(nationaal liberaal) meende, dat de rede van den heer Bebel
de noodzakelijkheid van maatregelen tegenover de gevaren
der sociaal-democratie genoegzaam beweestoeh wilde hij
de werking der wet binnen zekere grenzen beperkt hebben.
Hij wenschte voortsdat het ontwerp naar eene commissie
van 21 leden zou worden verzonden.
Pruisen. Graaf Wilhelm v. Bismarck, zoon des Rijks
kanseliers is in MühihausenLangensalza tot lid van den
Rijksdag verkozen. Het comité der nationaal-liberalen had
zijne geestverwanten tot onthouding nitgenoodigddoch de
ultramontanen hebben voorgestemd. Zij hadden hem per
telegraaf gevraagd, of hij zijnen invloed dacht aan te wenden
om een einde te maken aan den „beschavingskamp", en
daarop dit antwoord ontvangen „Ik geloof nietdat de
kwestie den Rijksdag zal bezighouden. Mocht dit echter
het geval zijndan zal ik voor mijne houding den raad
inroepen van den mij na bestaanden Rijks-kanselier en dien
te liever volgenomdat mij zijne verzoenende gezindheid
bekend is."
Daar Nobiling onveroordeeld gestorven was, is zijn lijk
ter beschikking zijner moeder gesteld. Bij de sectie is ge
bleken dat slechts één kogel in zijn hoofd gedrongen en
gesprongen was, zijnde het grootste stuk dwars door de 2
voorste helften der hersenen gegaan en bij de linkerhelft
blijven steken, zonder den schedel nog te kunnen doorboren.
De dood is het gevolg geweest van eene in den laatsten
tijd nieuw ontstane etterige hersenvliesontsteking.
De Keizer is den 15 uit Gastein te Wilhelmshöhebij
Kasseiaangekomenwaar hij door dé Keizerin werd op
gewacht. Te Kassei was niet alleen de spoorwegstation
maar de geheele stad feestelijk versierd, en eene onafzienbare,
opgetogen menigte bëwoog zich langs de straten welke de
Keizer in een open rijtuig zonder escorte doorréed. Den 16
is de Keizer voor hét eerst weder te paard gestegen.
Op l.et door de Vereeniging tot bescherming van dieren
te Parijs tot den minister van binn. zaken gericht vertoog
tegen bet vergunnen van stierengevechten aldaar is geant
woord, dat er geene aanvragen voor dergelijke schouwspelen
zij.i ingekomen, en dat, zoo dit geschieden mocht, even
als bij vroe.ere gelegenheden de vergunning daartoe zou
geweigerd worden.
De minister van binn. zaken heeft den verkoop van den
bonapartistisehen almanak „de l'Aigle" aan de spoorwegsta
tions verboden.
Onlangs werden 2 dominicaner monniken uit het klooster
te Carpentrasvan eene reis terugkeerende aan de station
door politiedienaren aangehouden, die hunne papieren on
derzochten en hun allerlei vragen deden. De prior schreef
den onderprefect Habeneckop wiens last dit geschied was,
een beleefden briefwaarin hij hem onder het oog bracht,
dat de dominicanen, sedert vele jaren in het klooster ge
vestigd even als andere burgers alle recht hadden om on
gemoeid gelaten te worden. De heer habeneck schreef een
krassen brief terug, waarin hij opmerkte, dat de dominicaner-
orde niet bij de wet erkend was, dat allerlei vreemde person-
nages in hun klooster uit- en ingingen zonder eenige controle,
d"t de politie ree.it had hunne identiteit te onderzoeken,
dat zijniet gehoorzamendewegens landlooperij zouden
worden vervolgd enz. De heer Habeneck is door de re
geering op wachtgeld gesteld.
Te Chartres is den 8 het congres der catholieke werklieden-
vereenigingen geopend. Des ochtends vroeg ging een optocht
van seminaristen in costuum voorafgegaan door een kerke-
kneeht in uniform, den bekenden ond-kapitein graaf de Mun
van de spoorwegstation halen. Deze stelde zich aan het
hoofd van een langen stoet bedevaartgangers met banieren.
Nadat eene algemeene communie in de krypt der hoofdkerk
gehouden was had te 2 uren de algemeene vergadering
plaats, waarin de heer de Mun eene veel toegejuichte rede
hieldwelke volgens de republikeinsche bladen indien de
kerkelijke tint hier en daar werd weggenomen door eiken
socialist had kunnen worden uitgesproken.
Bij besluit van den 9 is aan 78 wegens den Commune
opstand veroordeelden kwijtschelding of vermindering van
straf verleend.
Een banketbakker te La Chatre (Indre) is tot 1 maand
gevangenisstraf veroordeeld wegens het mengen van kleine
hoeveelheden rattenkruit in ouwels en taartjesdie hij by
gelegenheid van de eerste communie der leerlingen van eene
door geestelijke zusters bestuurde school had moeten leveren.
60 Personen nonnen leerlingen en ouders waren daardoor
ziek geworden. Het doel van den veroordeelde was geweest
zijnen afkeer van de Kerk te toonen en genoemde school
in een kwaden reuk te brengen.
In het gehucht Motte au Boisgemeente Norbecque
(Nord), zijn den 12, ten gevolge van het spelen van 2 kleine
kinderen met lucifers, 38 huizen, schuren en stallen verbrand.
Den 14 hebben eenige Spanjaarden eene poging gedaan
om in den tunnel van Tarbes (Opper-Pyreneeën) een trein
van het spoor te doen loopen ten einde dien vervolgens t.e
plunderen. Het opzet misluktedaar de machinist in tijds
gewaarschuwd werd. Een aantal personen zijn in hechtenis
genomen.
De bisschop van Algiers heeft, bij schrijven aan de weduwe
van den heer Thiers, zijne instemming betuigd met de op
3 Sept. aan de nagedachtenis van den heer Thiers bewezen
hulde en verklaarddat hy de lijkdienst zeer gaarne zou
hebben bijgewoond.
De turksche gezant heeft den 15 Midhat-bassa, die den 11
te Parijs gekomen waseen brief van den Sultan overhan
digd waarbij hem vergunning wordt verleend om naar
Creta te gaan. Overeenkomstig zijnen wensch zal een schip
te zijner beschikking worden gesteld om het om derwaarts
te brengen.
De gérant der Pays is wegens het bekende beleedigende
artikel over den President der Republiek tot 2000 fres.
boete, de redacteur Rogat tot gelijke boete en drie maanden
gevangenisstraf veroordeeld. Het vonnis is. voor zoover de
boeten hetreft,bij voorbaat uitvoerbaar verklaard.
De President der Republiek heeft den 15 in het bosch
van Vineennes eene wapenschouwing gehouden over ongeveer
50000 man voetvolk en 10000 man ruiterij, welk'- door den
hertog v. Cambridge de russische grootvorsten Constantijn
en Alexis, den landgraaf Philips van Hessen en eene ont
zaggelijke menigte volks werd bijgewoond. De reservebij
het actieve leger ingelijfd, nam voor het eerst aan de wapen
schouwing deel.
Ten voordeele van het in het Pavilion de Elore te Parijs
te vestigen museiim voor decoratieve kunst is aldaar thans
eene (»ntoonstelling geopend, waarvoor meer dan 20 bezitters
'der aanzienlijkste p -ticuliere kabinetten 300 uitmuntende
schilderijen (ruim 60 van oudé ne.Iorlandsclie meesters) hebben
bijeengebracht.
Aan een banket te Douai, het laatste dat hij op zijne reis
in het noorden bijwoonde, heeft de minister de Vreyrinel zich
aldus uitgelaten„werkelijk geloof ik dat wij door het
schouwspelhetwelk de arbeid aan ons lar.d verschaffen zal,
de laatste dissidenten die er nog kunnen zijn voor onze
denkbeelden zullen winnen, en ik voeg er bij, indien zij
vertoeven te komen laten wij den moed niet verliezen en
vooral, laten wij niet tot, toorn tegen hen geprikkeld worden.
Wij behooren ons te kunnen verplaatsen in de moeilijkheden,
welke zij hebben te boven te komen verscheidene worden
door eene oude trouw teruggehouden andere door de heu
genis van genoten weldadeneenige door vooroordeelende
meeste door eene soort van schroomvalligheid, van aarzeling;
zij vragen zich af, hoe ze wel zullen ontvangen worden.
Welnu, mijne heeren ons komt het toe, deze aarzeling te
doen ophouden door hen de helftdrie vierden van den
wegzoo het moet den geheelen weg tegemoet te gaan.
Vatten wij hen bij de hand, brengen wij hen in ons midden
terug en laten zij er zoo uitmuntend goed ontvangen worden,
dat zij van den eersten dag af zich als tehuis gevoelen."
Bij de onlangs te Parijs gehouden beraadslagingen van
het Instituut voor Internationaal Recht, hebben 3 engelsche
leden voorgestelddat de vergadering de gruweldaden zou
afkeurenblijkens de verslagen van den heer Fawcett in het
Rhodope-gebergte gepleegd. Op voorstel van den heer Mar
tens. den vertegenwoordiger van Rusland die zich beriep
op de protesten, door de ambtgenooten van den heer Bsweett
tegen die verslagen ingebrachten opmerktedat het In
stituut volstrekt niet bij machte was om de feiten te veri-
fiëeren werd besloten om tot de orde van den dag over te
gaan.
De minister üu'aure heeft op den brief der parijsche Ka
merleden over het uiteenjagen van het congres der socialis
tische werklieden geantwoord dat de regeering zich nauw
gezet aan de wet gehouden heefthetgeen hij zou kunnen
bewijzen, ware het niet onbetamelijk, eene discussie te openen
over eene aangelegenheid, waarover de rechter uitspraak zal
hebben te doen.
Koloniön. In Algiersop 8 mijlen afstands van Oran
is een ader van lithografischen steen ontdektwelke de
beste in de thans uitgeputte munchener groeven moet evenaren.
De kanaken, die zich in de bergen van Caledonie verscholen
hadden zijn den 1 Sept. door de fransehenin 4 kolonnes
verdeeldomsingeld en verrast. Hun opperhoofd Atai en
zijn zoon zijn gesneuveld. Geen der franschen is omgekomen.
In het 2e. arrondissement der kolonie Senegal woedt de
gele koorts. 6 Geneesheeren 1 apotheker en 6 zusters van
liefdadigheid zijn reeds onder de verpleging der lijders be
zweken maar terstond vervangen; den 20 vertrokken weder
4 geneesheeren uit Frankrijk derwaarts. Ten gevolge van
doeltreffende maatregelen is het niet aangetaste deel der kolonie
voor besmetting bewaard.
De voorzitter van de Board of Trade, lord Sandonheeft
bepaald dat er eene coaiinissie zal worden benoemd om te
onderzoeken welke nieuwe bepalingen omtrent de vaart op
de Tlieema noodig zijn.
De Koningin heeft 100 gegeven voor de betrekkingen
der op de Princess Ali-,e omgekomenen. Den 16 was het fonds
reeds tot 14ÜÜ0 geklommen.
De heer Rivers Wilson heeft, met vergunning der engelsche
regeering de portefeuille van financiën in Egypte aangenomen.
Den 12 is de naald van Cleopatra op de kade van de
Theems tusschen Cbaringeross en de Waterloobrug op de
voor haar aangewezen plaats gebracht, bij welke gelegenheid
