brtt*. 4
No. 29.
Tweeëntachtigste Jaargang.
FEUILLETON.
dominë meinderts nichtje,
1880.
WOENSDAG
30 JUNI.
Be 0-*"*JSdÊ8F
Deze Courant wordt Dinsdag-, DoudeidaK
Zaterdag-avond uitgegeven. Abonnementsprijs
per drie maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door
Prijs der gewone Advertentiën
De ALKMAARSCHE COURANT ver
schijnt in het tegenwoordige formaat driemaal per
weekdes Dinsdags-, Donderdags-en Zaterdags
avonds; de prijs wordt van af 1 Juli f 0,80, franco
per post ƒ1,— per kwartaal.
Enkele Nos. kosten 3 cents.
Door hen die gewoon waren wekelijks te betalen
ivordt het nummer van Zaterdag met 6 cents betaald
en worden de Nos. van Dinsdag en Donderdag
gratis afgegeven. Op verlangen ivordt de Courant
ook bezorgd aan hendie ze tot heden afhaalden.
Voortdurend zal worden getracht onzen lezers
het belangrijkste nieuws ten spoedigste mede te
deelen en verbeteringen aan te brengen waardoor
aan verschillende belangen ivordt tegemoet gekomen.
Voor ons feuilletonwaarvoor Mejuffrouw
M W. Maclaine Pont wel de eerste bijdrage
heeft willen leverenzal de meest mogelijke zorg
ivorden gedragen.
Aan de markt- en beursberichten zal die uitbrei
ding gegeven worden als gcwenscht blijkt te zijn
terwijl Wij ons verder aanbevolen houden voor
mededeelingen van algemeen belangwaarvoor
onze meerdere ruimte thans gelegenheid aanbiedt
Advertentiën gelieve men in te zenden liefst
vóór Dinsdags-, Donderdags- en Zaterdags-
namiddags één uur, om in liet No. van dien
dag te worden opgenomen. Omtrent voordeelige
abonnementsvoorwaarden voor II.IE Handelaars
en Industriëelen ivorden door ons gaarne mhch
tingen verstrekt.
Van dit en de volgende Nos. dezer Courant,
in dit kwartaal verschijnendewordt een groot
aantal exemplaren boven onze gewone oplage
gratis verspreid. De Uitgevers
HERM'. COSTER ZOON.
(SebccMc.
kennisgeving.
^jTcOMAUSSARÏrTes KONINGS in Noordkoeland
Hrpnet Ier kennis van belanghebbenden
BuHenlftub
5)
M. W. MACLAINE PONT.
ALHAARSOHE COURANT
bet geheele Rijk 1, ,n
Do 3 nummers/0,06. Afzonderlijke nummers f 0.03.
Van 1—5 regels f 0,75; iedere regel meer/0,15.
Gfroote letters naar plaatsruimte.
Drieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS
TER ZOON.
worden terwiil wanneer vrijstelling voor b r oederdienst
verlangd wordtbovendien schriftelijke bewijzenter gemeen
secretarie aan te voortrad.
Alkmaar A. MACLAINE PONT.
AlkmaarSecretaris
28 Jum 1880. NUHOUT van der VEEN.
Het gemeentebestuur van Alkmaar vóó1880
priisop"ave in voor de levering vani 7a kielen en 75 petten,
ten behoeve var het 3e. vrijwillige brandweerkorps. Zij die
daartoe eenegen zijnkunnen ter gemeente-secretarie kennis
Jemen van deg vooraarden, waarop die levering moet geschieden
Het HOOED van het Plaatselijk Bestuur te AL K MA A R
Ontvanger der Rijks directe belastingen binnen deze gemeente
ter fnvordering is overgegeven. heeft, wordt vermaand
behoorlijk acht te geven
ten einde alle geregtelijke vervolgingen, welke uit nalatig
heid^ voortvloeijenf M Bestuur voorndj
A. MACLAINE PONT.
oponthoud zal kunnen ondervinden. nP„r«luis te
2°- B unlloof Crdholündseh Kanaal de scheep-
vaart aldaar den 2 Juli e.k. eemg oponthoud zal kunnen
den 28 Juni 1880.bCHURLR.
SCHUTTER IJ.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
aanstaande 's namiddags te 5% uren precies ten raadhuize
dezer gemeente zitting zal houden tot ,^°orde^n
linhaimssebreken en verdere reclames tepen
dienst.' 'bij dc Schutterijonder opmerking dat alleen bij per
soonlijke opkomst vrijstelling van die dienst kan verleend
DOOR
Vervolg.)
„Bijna van de kerk af, nichtje. Maar je waart zoo
druk in gesprek.... 't Komt er niet op aan," voegde
hij er goedig bij. »Ik kan 't mij heel goed begrijpen.
Een oude kennis, een speelkameraad uit je gelukkige
jeugd... Wel kind, is 't niet natuurlijk dat je liever
met hem loopt te babbelen dan met je ouden oom
Berta zweeg en ik voelde ook volkomen dat verdere
verontschuldiging onnoodig was.
»Je moést nog eens een avondje komen pratenmijn
heer van Houten," vervolgde hij tot mij »'t Schijnt
je niet goed bevallen tè zijn dien vorigen keer."
Ik vertelde hem met een enkel woord wat mij luid
terug gehouden.
»Ja," hervatte hij, »wij leven in een ongezelhgen
tijd en in een drukken ook, daar kun-je op aan. Maai
's avonds rusten wij toch. Dus kom weer eens aan als
je lust hebt."
Ik beloofde dat ik het doen zou, en daar wij nu
zijne woning bereikt hadden, nam ik afscheid. Den
geheelen middag liep ik aan deze ontmoeting te den
ken en aan de aanmoedigende uitnoodiging win den
dominé die er op gevolgd was. Wanneer zou ik gaan.
Zou ik er heel lang mee wachten om mevrouw Meindei ts
te laten voelen dat zij mij onbeleefd behandeld had
De gedachte kwam een oogenblik bij mij boven, maar
lachte mij niet toe. Zoo ik mij beleedigd toonde
DUITSCITLAND. De conferentie te Berlijn hield
den 25 gedurende 3 uren eene zittingen bepaalde bare
volgende°op den 28. Het vermoeden, dat zij in nog eene
zitting roet haren arbeid gereed zou komen, is mot ver
wezenlijkt Hoewel over de hoofdzaak eenstemmigheid
verkregen is, vorderen enkele ondergeschikte pun en
non „enige regeling, waaronder in de eerste plaats het
aandeel dat Griekenland zal hebben over te nemen in
Turkije'» schuld voor het aan dat rijk algestane grond-
geDen 25 antwoordde de minister van financiën in het
Huis der Afgevaardigden op de interpellatie van W
chow betreflendo het opnemen van Altona en de Be-
neden-Elbe in het tolgebied dat de regeering er ern-
sticr op bedacht waste zorgen dat de economische
nadeelen niet grooter waren dan de voordedenuit
dien maatregel voortspruitende. Zij bad volkomen m
zon Berta het misschien moeten ontgelden en deze
overdenking was liet, die mij deed besluiten er spoe-
dio- heen te gaan en hen te toonen dat ik geen
kwalijknemend karakter had. Misschien zou dit den
minder gunstigen indruk, dien ik op haar gemaakt had
wegnemen en danIk voelde mij plotseling ver
wonderlijk vergevensgezind gestemd. Was het met i
beste, mij aan die edele gemoedsaandoening geheel ovei
te geven en er spoedig heen te gaan Zou ik dien
zeilden avond niet gaan'? Het was Zondag en dus iep
ik de minste kans om door den Schoonmaak buitenge
sloten te worden. Dit denkbeeld lachte mij toe als even
practisch als genoegelijk en nog dien zelfden avont
stond ik dus bij dominé Meinderts op de stoep.
Ik stond er niet alleen. Tegenover nnj op deceit-
den blauwen steen bevond zich een man, die mij, mpt
meer nauwkeurigheid dan beleefdheid van het hootd
tot de voeten opnam. Het was een burgerman, dat be
wezen zijne bou4ing en manieren en ook zijne handen,
toen hij die even uit zijne broekzakken haalde, waarin
hij ze zorgvuldig verborgen hield. Hij was rijk, dat
bewezen zijn nieuwe jas van fijn glimmend laken die
die hij echter op een onmogelijke wijzp droegzijn dikke
gouden horlogeketting, de diamanten overhemdsknopp-
jes in zijn vest en de dikke ring met dito steen aan
zijn rooden vinger; hij was dom, dat bewees zijn gedrag
tegenover mij en de wijze waarop hij, mij volkomen
negeerend, zich naar voren drong toen de meid de deur
opende en zonder haar te groeten den gang binnen
stapte. l ii
Op mijn vraag of de familie te huis was en geen belet
had, zette de meid een benauwd gezicht. Ik merkte
het met eenigen schrik op en wilde het mij ontgeven
maar het was niet mogelijk. De aarzeling waarmede
zij een toestemmend antwoord gaf op mijne vraag, viel
overeenstemming met de grondwet gehandeld De ra-
min" der kosten zou te zijner tijd bij den Rijksdag en
den Bondsraad worden ingediend; in zoover het daarbij
de Pruisische geldmiddelen betrof, zou de zaak bij de
wet geregeld worden. Zij weigerde echter eene ver
klaring af te leggen betreffende hare handelwijze tegen
over den Rijksdag en ten aanzien van de rechten der
bondsregeeringen welke m alle deëlen geeer ieijg
waren. Noch in het Huis der Afgevaardigdennoch
langs diplomatieken weg moest de zaak behandeld worden.
Zij was overeenkomstig de grondwet in den Bondsraad
atSD? minister van landbouw antwoordde daarna op eene
interpellatie van Sehorlemer betreffende den stand van
den oo"st, dat de ingekomen berichten nog met volledig
genoe" waren. Over het algemeen was de stand der
zomertarwe echter gunstig, der rogge ongunstig en
werd een goede aardappeloogst verwacht. In geval van
nood bezat de regeering de noodige middelen en in he
ergste geval zou zij nog meer vragen.
Den 26 werd bet wetsontwerp tot wijziging der Mei-
wetten bij derde lezing in behandeling genomen De
geheele zitting was gewijd aan algemeene beraadslagin
gen de minister van eeredienst verklaarde daarbij, dat
de houding van het centrum geen blijk van behoefte
aan verzoening en vrede gaf en dat, mocht het ontwerp
niet tot stand komen de verantwoordelijkheid daarvan
naar zijne meening op het centrum zou rusten. De
re"eerin" vroeg vooral de aanneming van art. 4 doek
zij" kon "thans niet zeggen, welke Houding zij zou aan
nemen tegenover het te nemen besluit. Den 28 werd
de behandeling voortgezet en verklaarde diezelfde mi
nister, dat het Huis behoefte zou gevoelen om de tal
rijke gewisselde woorden door eene stemming gevolgd
te zien. Eene verklaring, dat de regeering met zou
terugkomen op bepalingen, als vervat zijn in het wellicht
te "verwerpen artikel 4, kon hij niet afleggen, doch die
verzekering kon hij geven dat in den boezem der re
geering geene overweging plaats had gehad ,j\aarui
zulk eene mogelijkheid afgeleid kon worden. Het was
ook niet te verwachten bij den korten duur, welken men
aan de wet wilde geven.
ENGELAND. Den 25 kondigde de heer Labouchere
in liet lagerhuis aan dat hij den 29 zou voorstellen,
het besluit, in zake den heer Bradlaugh nietig te ver
klaren, waarop minister Gladstone antwoordde, dat het
ministerie spoedig beraadslagen zou over maatregelen
ten einde de rechten van dien heer opnieuw in overwe
ging te doen nemen. Hij keurde het goed dat de be
raadslaging niet later dan den 29 gehouden werd. Het
gerucht dat Bradlaugh weder trachten zou tot liet at-
leo-gen 'van den eed te worden toegelatenhad een
"root aantal leden en verscheidene bezoekers op de
gaanderijen bjeen gebracht. Hij bleef echter rustig
buiten de balie zitten. De Times meldtdat de regee
ring reeds besloten heeffc een wetsontwerp m te dienen
waarbij aan de leden van het Lagerhuis vergunning ver-
'te zeer in het oog dan dat ik mij voor een tweede keer
kon vergissen.
Ik ging evenwel naar binnen; de andere bezoeker
had reeds plaats genomen en werd mij voorgesteld als
de heer Boer. Hij nam de moeite niet om mij te groe
ten en bleef pal naast Berta zitten (die aan de andere
zijde naast hare tante zat) en zijn dik zwaar lichaam
verborg haar net en fijn figuurtje volkomen voor mijn
blik. Mevrouw Meinderts groette mij met onverholen
verbazingvond het gezellig dat ik zoo spoedig
terug kwam, maar betuigde toch dat het jammer was
dat ik niet op een anderen dag was gekomen. Ook
jammer voor haar: soms zaten zij avonden achtereen
alleen in huis, en andere avonden zou men het juist
zien, dat alles te gelijk kwam. Ik voelde alles, begreep
alles maar besloot toch, met wanhopigen moed, om mij
aan 'niets te storen. En ik bleef zittenniettegenstaan
de het benauwde gezicht van den dominé en de wen
ken van mevrouw. De goede man zat den hedenavond
op heete kolen en vreesde niets zoo zeer, dan dat ik bet
zou doen uitkomen, hoe mijn verschijnen eigenlijk een
gevolg was van zijne uitnoodiging. maar ik was edel
moedig en knoopte'óp den meest opgewekten toon van de
wereld een gesprek met hem aan. dat zelts en mees
verlegene op zijn gemak moest bie.ngen.
Maar in de talrijke lacunes die 'ons gespre.i had
kwam ik, luisterende naar het gesprek dat aan de
overzijde van de tafel werd gevoerd, belangrijke zaken
te'weten. Ik vernam namelijk dat er den volgenden
dag verkiezing zóu zijn voor een lid van den gemeen
teraad van 'Wc.vershaven en had wemig scherpzinnig
heid noodïg om te gelijkte ontdekken dat de man dien
ik voor mij zag. tot de kiezers behoorde. In Wevers-
haven hing in dien tijd het bezit van dm waardigheid
niet af van verstand of verworven kennismaai alleen