brtt*. 4 No. 29. Tweeëntachtigste Jaargang. FEUILLETON. dominë meinderts nichtje, 1880. WOENSDAG 30 JUNI. Be 0-*"*JSdÊ8F Deze Courant wordt Dinsdag-, DoudeidaK Zaterdag-avond uitgegeven. Abonnementsprijs per drie maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door Prijs der gewone Advertentiën De ALKMAARSCHE COURANT ver schijnt in het tegenwoordige formaat driemaal per weekdes Dinsdags-, Donderdags-en Zaterdags avonds; de prijs wordt van af 1 Juli f 0,80, franco per post ƒ1,— per kwartaal. Enkele Nos. kosten 3 cents. Door hen die gewoon waren wekelijks te betalen ivordt het nummer van Zaterdag met 6 cents betaald en worden de Nos. van Dinsdag en Donderdag gratis afgegeven. Op verlangen ivordt de Courant ook bezorgd aan hendie ze tot heden afhaalden. Voortdurend zal worden getracht onzen lezers het belangrijkste nieuws ten spoedigste mede te deelen en verbeteringen aan te brengen waardoor aan verschillende belangen ivordt tegemoet gekomen. Voor ons feuilletonwaarvoor Mejuffrouw M W. Maclaine Pont wel de eerste bijdrage heeft willen leverenzal de meest mogelijke zorg ivorden gedragen. Aan de markt- en beursberichten zal die uitbrei ding gegeven worden als gcwenscht blijkt te zijn terwijl Wij ons verder aanbevolen houden voor mededeelingen van algemeen belangwaarvoor onze meerdere ruimte thans gelegenheid aanbiedt Advertentiën gelieve men in te zenden liefst vóór Dinsdags-, Donderdags- en Zaterdags- namiddags één uur, om in liet No. van dien dag te worden opgenomen. Omtrent voordeelige abonnementsvoorwaarden voor II.IE Handelaars en Industriëelen ivorden door ons gaarne mhch tingen verstrekt. Van dit en de volgende Nos. dezer Courant, in dit kwartaal verschijnendewordt een groot aantal exemplaren boven onze gewone oplage gratis verspreid. De Uitgevers HERM'. COSTER ZOON. (SebccMc. kennisgeving. ^jTcOMAUSSARÏrTes KONINGS in Noordkoeland Hrpnet Ier kennis van belanghebbenden BuHenlftub 5) M. W. MACLAINE PONT. ALHAARSOHE COURANT bet geheele Rijk 1, ,n Do 3 nummers/0,06. Afzonderlijke nummers f 0.03. Van 1—5 regels f 0,75; iedere regel meer/0,15. Gfroote letters naar plaatsruimte. Drieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS TER ZOON. worden terwiil wanneer vrijstelling voor b r oederdienst verlangd wordtbovendien schriftelijke bewijzenter gemeen secretarie aan te voortrad. Alkmaar A. MACLAINE PONT. AlkmaarSecretaris 28 Jum 1880. NUHOUT van der VEEN. Het gemeentebestuur van Alkmaar vóó1880 priisop"ave in voor de levering vani 7a kielen en 75 petten, ten behoeve var het 3e. vrijwillige brandweerkorps. Zij die daartoe eenegen zijnkunnen ter gemeente-secretarie kennis Jemen van deg vooraarden, waarop die levering moet geschieden Het HOOED van het Plaatselijk Bestuur te AL K MA A R Ontvanger der Rijks directe belastingen binnen deze gemeente ter fnvordering is overgegeven. heeft, wordt vermaand behoorlijk acht te geven ten einde alle geregtelijke vervolgingen, welke uit nalatig heid^ voortvloeijenf M Bestuur voorndj A. MACLAINE PONT. oponthoud zal kunnen ondervinden. nP„r«luis te 2°- B unlloof Crdholündseh Kanaal de scheep- vaart aldaar den 2 Juli e.k. eemg oponthoud zal kunnen den 28 Juni 1880.bCHURLR. SCHUTTER IJ. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR aanstaande 's namiddags te 5% uren precies ten raadhuize dezer gemeente zitting zal houden tot ,^°orde^n linhaimssebreken en verdere reclames tepen dienst.' 'bij dc Schutterijonder opmerking dat alleen bij per soonlijke opkomst vrijstelling van die dienst kan verleend DOOR Vervolg.) „Bijna van de kerk af, nichtje. Maar je waart zoo druk in gesprek.... 't Komt er niet op aan," voegde hij er goedig bij. »Ik kan 't mij heel goed begrijpen. Een oude kennis, een speelkameraad uit je gelukkige jeugd... Wel kind, is 't niet natuurlijk dat je liever met hem loopt te babbelen dan met je ouden oom Berta zweeg en ik voelde ook volkomen dat verdere verontschuldiging onnoodig was. »Je moést nog eens een avondje komen pratenmijn heer van Houten," vervolgde hij tot mij »'t Schijnt je niet goed bevallen tè zijn dien vorigen keer." Ik vertelde hem met een enkel woord wat mij luid terug gehouden. »Ja," hervatte hij, »wij leven in een ongezelhgen tijd en in een drukken ook, daar kun-je op aan. Maai 's avonds rusten wij toch. Dus kom weer eens aan als je lust hebt." Ik beloofde dat ik het doen zou, en daar wij nu zijne woning bereikt hadden, nam ik afscheid. Den geheelen middag liep ik aan deze ontmoeting te den ken en aan de aanmoedigende uitnoodiging win den dominé die er op gevolgd was. Wanneer zou ik gaan. Zou ik er heel lang mee wachten om mevrouw Meindei ts te laten voelen dat zij mij onbeleefd behandeld had De gedachte kwam een oogenblik bij mij boven, maar lachte mij niet toe. Zoo ik mij beleedigd toonde DUITSCITLAND. De conferentie te Berlijn hield den 25 gedurende 3 uren eene zittingen bepaalde bare volgende°op den 28. Het vermoeden, dat zij in nog eene zitting roet haren arbeid gereed zou komen, is mot ver wezenlijkt Hoewel over de hoofdzaak eenstemmigheid verkregen is, vorderen enkele ondergeschikte pun en non „enige regeling, waaronder in de eerste plaats het aandeel dat Griekenland zal hebben over te nemen in Turkije'» schuld voor het aan dat rijk algestane grond- geDen 25 antwoordde de minister van financiën in het Huis der Afgevaardigden op de interpellatie van W chow betreflendo het opnemen van Altona en de Be- neden-Elbe in het tolgebied dat de regeering er ern- sticr op bedacht waste zorgen dat de economische nadeelen niet grooter waren dan de voordedenuit dien maatregel voortspruitende. Zij bad volkomen m zon Berta het misschien moeten ontgelden en deze overdenking was liet, die mij deed besluiten er spoe- dio- heen te gaan en hen te toonen dat ik geen kwalijknemend karakter had. Misschien zou dit den minder gunstigen indruk, dien ik op haar gemaakt had wegnemen en danIk voelde mij plotseling ver wonderlijk vergevensgezind gestemd. Was het met i beste, mij aan die edele gemoedsaandoening geheel ovei te geven en er spoedig heen te gaan Zou ik dien zeilden avond niet gaan'? Het was Zondag en dus iep ik de minste kans om door den Schoonmaak buitenge sloten te worden. Dit denkbeeld lachte mij toe als even practisch als genoegelijk en nog dien zelfden avont stond ik dus bij dominé Meinderts op de stoep. Ik stond er niet alleen. Tegenover nnj op deceit- den blauwen steen bevond zich een man, die mij, mpt meer nauwkeurigheid dan beleefdheid van het hootd tot de voeten opnam. Het was een burgerman, dat be wezen zijne bou4ing en manieren en ook zijne handen, toen hij die even uit zijne broekzakken haalde, waarin hij ze zorgvuldig verborgen hield. Hij was rijk, dat bewezen zijn nieuwe jas van fijn glimmend laken die die hij echter op een onmogelijke wijzp droegzijn dikke gouden horlogeketting, de diamanten overhemdsknopp- jes in zijn vest en de dikke ring met dito steen aan zijn rooden vinger; hij was dom, dat bewees zijn gedrag tegenover mij en de wijze waarop hij, mij volkomen negeerend, zich naar voren drong toen de meid de deur opende en zonder haar te groeten den gang binnen stapte. l ii Op mijn vraag of de familie te huis was en geen belet had, zette de meid een benauwd gezicht. Ik merkte het met eenigen schrik op en wilde het mij ontgeven maar het was niet mogelijk. De aarzeling waarmede zij een toestemmend antwoord gaf op mijne vraag, viel overeenstemming met de grondwet gehandeld De ra- min" der kosten zou te zijner tijd bij den Rijksdag en den Bondsraad worden ingediend; in zoover het daarbij de Pruisische geldmiddelen betrof, zou de zaak bij de wet geregeld worden. Zij weigerde echter eene ver klaring af te leggen betreffende hare handelwijze tegen over den Rijksdag en ten aanzien van de rechten der bondsregeeringen welke m alle deëlen geeer ieijg waren. Noch in het Huis der Afgevaardigdennoch langs diplomatieken weg moest de zaak behandeld worden. Zij was overeenkomstig de grondwet in den Bondsraad atSD? minister van landbouw antwoordde daarna op eene interpellatie van Sehorlemer betreffende den stand van den oo"st, dat de ingekomen berichten nog met volledig genoe" waren. Over het algemeen was de stand der zomertarwe echter gunstig, der rogge ongunstig en werd een goede aardappeloogst verwacht. In geval van nood bezat de regeering de noodige middelen en in he ergste geval zou zij nog meer vragen. Den 26 werd bet wetsontwerp tot wijziging der Mei- wetten bij derde lezing in behandeling genomen De geheele zitting was gewijd aan algemeene beraadslagin gen de minister van eeredienst verklaarde daarbij, dat de houding van het centrum geen blijk van behoefte aan verzoening en vrede gaf en dat, mocht het ontwerp niet tot stand komen de verantwoordelijkheid daarvan naar zijne meening op het centrum zou rusten. De re"eerin" vroeg vooral de aanneming van art. 4 doek zij" kon "thans niet zeggen, welke Houding zij zou aan nemen tegenover het te nemen besluit. Den 28 werd de behandeling voortgezet en verklaarde diezelfde mi nister, dat het Huis behoefte zou gevoelen om de tal rijke gewisselde woorden door eene stemming gevolgd te zien. Eene verklaring, dat de regeering met zou terugkomen op bepalingen, als vervat zijn in het wellicht te "verwerpen artikel 4, kon hij niet afleggen, doch die verzekering kon hij geven dat in den boezem der re geering geene overweging plaats had gehad ,j\aarui zulk eene mogelijkheid afgeleid kon worden. Het was ook niet te verwachten bij den korten duur, welken men aan de wet wilde geven. ENGELAND. Den 25 kondigde de heer Labouchere in liet lagerhuis aan dat hij den 29 zou voorstellen, het besluit, in zake den heer Bradlaugh nietig te ver klaren, waarop minister Gladstone antwoordde, dat het ministerie spoedig beraadslagen zou over maatregelen ten einde de rechten van dien heer opnieuw in overwe ging te doen nemen. Hij keurde het goed dat de be raadslaging niet later dan den 29 gehouden werd. Het gerucht dat Bradlaugh weder trachten zou tot liet at- leo-gen 'van den eed te worden toegelatenhad een "root aantal leden en verscheidene bezoekers op de gaanderijen bjeen gebracht. Hij bleef echter rustig buiten de balie zitten. De Times meldtdat de regee ring reeds besloten heeffc een wetsontwerp m te dienen waarbij aan de leden van het Lagerhuis vergunning ver- 'te zeer in het oog dan dat ik mij voor een tweede keer kon vergissen. Ik ging evenwel naar binnen; de andere bezoeker had reeds plaats genomen en werd mij voorgesteld als de heer Boer. Hij nam de moeite niet om mij te groe ten en bleef pal naast Berta zitten (die aan de andere zijde naast hare tante zat) en zijn dik zwaar lichaam verborg haar net en fijn figuurtje volkomen voor mijn blik. Mevrouw Meinderts groette mij met onverholen verbazingvond het gezellig dat ik zoo spoedig terug kwam, maar betuigde toch dat het jammer was dat ik niet op een anderen dag was gekomen. Ook jammer voor haar: soms zaten zij avonden achtereen alleen in huis, en andere avonden zou men het juist zien, dat alles te gelijk kwam. Ik voelde alles, begreep alles maar besloot toch, met wanhopigen moed, om mij aan 'niets te storen. En ik bleef zittenniettegenstaan de het benauwde gezicht van den dominé en de wen ken van mevrouw. De goede man zat den hedenavond op heete kolen en vreesde niets zoo zeer, dan dat ik bet zou doen uitkomen, hoe mijn verschijnen eigenlijk een gevolg was van zijne uitnoodiging. maar ik was edel moedig en knoopte'óp den meest opgewekten toon van de wereld een gesprek met hem aan. dat zelts en mees verlegene op zijn gemak moest bie.ngen. Maar in de talrijke lacunes die 'ons gespre.i had kwam ik, luisterende naar het gesprek dat aan de overzijde van de tafel werd gevoerd, belangrijke zaken te'weten. Ik vernam namelijk dat er den volgenden dag verkiezing zóu zijn voor een lid van den gemeen teraad van 'Wc.vershaven en had wemig scherpzinnig heid noodïg om te gelijkte ontdekken dat de man dien ik voor mij zag. tot de kiezers behoorde. In Wevers- haven hing in dien tijd het bezit van dm waardigheid niet af van verstand of verworven kennismaai alleen

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1880 | | pagina 1