No. 41
Tweeëntachtigste Jaargang.
1880.
WOENSDAG
28 JULI.
FEUILLETON.
Prijs der gewone Advertentiën
Buitenlunb
DOMINÉ MEINDERTS' NICHTJE,
Zij zweeg, maar hare hand beefde in de mijne. Ik
wist genoeg en spoedde mij weg. Hoe dominé Mein-
derts zich met moeite wrong door de krul van het hek
en de voordeur binnenging om de dames te halen, hoe
deze naar buiten stormden en met de dominé's-vrouw
aan het hoofd de Haven afliepen en doorzochtenhoe
mevrouw van Rammel den dader meende te zien en
niets zag dan de schaduw van haar eigen grooten hond
en hoe mevrouw Pennink meende dat zij hoorde lachen,
en zich heel boos maaktetoen zij den lacher niet kon
vinden, dat alles heb ik zelf niet gezien, maar is mij
later door ooggetuigen verteld. Berta en ik hadden
moeite om ons goed te houden, als ons gedurende de
volgende dagen het voorgevallenedikwijls vrij versierd
en vergrootwerd vertelden het was gelukkigdat
er iets gebeurde, dat de gedachten van de inwoners
van Wevershaven afleidde, want dikwijls doorleefde ik
moeielijke oogenblikken. De raad zou namelijk weêr
vergaderen en de groote kwestie van den dag, het
maken van den weg of van de straat, zou worden beslist.
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdag-avond uitgegeven. Abonnementsprijs
per drie maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door
bet gebeele Rijk f 1,
De 3 nummers f 0,06.
Yan 1—5 regels f 0,75; iedere regel meer/0,15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Drieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
DENEMARKEN. De strijd over de legerkervorming
is den 24 geëindigd door de aanneming van het daarop
betrekkelijke wetsontwerp door den Rijksdag.
ENGELAND. Minister Hartington bevestigde den
23 in het Lagerhuis dat Abderrhaman den 22 tot
Emir van Kaboel was uitgeroepen, op eene bijeenkomst
van afghaansche hoofden.
De onder-minister van buitenlandsche zaken beloofde
te voldoen aan het door den heer Brijce gedaan verzoek
om overlegging der stukken betreffende den toestand
in Klein-Azië en Armenië voor zooveel zij voor open
baarmaking geschikt waren. De toestand van Armenië
kon onmogelijk met te zwarte kleuren geschilderd wor
den. Hij verklaarde te betreuren het antwoord van
Turkije op het gemeenschappelijk schrijven der mo
gendheden en de bestrijding van de juistheid der be
richten van de consuls. De beloften van Turkije be
vredigden de regeenng niethet was onmogelijk thans
reeds te zeggen met welke stappen daarop geantwoord
zou worden doch alle stappen zouden in overeenstem
ming met de mogendheden gedaan worden. Gladstone
voegde daaraan nog toe, dat het goede, tot heden in
het Oosten verkregen, alleen tot stand was gekomen
door overeenstemming der europeesche mogendheden
de regeering trachtte die overeenstemming zooveel mo
gelijk te behouden om daardoor tot de gunstigste uit
komsten te geraken. Hij vertrouwde dat het huis de
pogingen, om het kwaad in Turkije zoo afdoende als
mogelijk was te genezen zou goedkeuren.
ERANKRIJK. Te Parijs wordt een socialistisch
congres gehouden waaraan ongeveer 75 personen deel
nemen waar de grootste dwaasheden verkondigd wor
den. Een redenaar merkte bijv, op dat Parijs een
inkomen had van verscheidene miljarden dat was, werd
het gelijk verdeeld, voor ieder tusscben ƒ600 en ƒ750.
Hij wilde tot die verdeeling overgaan doch ieder, die
er nog iets bij wilde verdienen zou het mogen doen.
Zij die een bespiegelend leven verkozen mochten stil
blijven zitten. Een ander wilde spoedig tot gemeen
schap van goederen komen en had daarop het volgende
middeltje bedachtalle erfenissen moesten worden af
geschaft behalve die van ouder3 op kinderendoch
van deze moest 250/o successierecht betaald worden.
Een ander eischte eene onmiddelijke onwenteling van
uitstel mocht geen sprake zijn een ander wilde reeds
vereenigingen oprichten tot het overwegen der beste
middelenom na die begeerde omwenteling zooveel
mogelijk partij te trekken van het land en de werktui
gen. Gelukkig zijn dergelijke wenschen zoo dwaas dat
een ieder, die zijn verstand gebruikt, het onhoudbare
daarvan begrijpt.
In verscheidene bladen werd met grooten ophef ge-
DOOR
17) M. W. MACLAINE PONT.
{Vervolg.)
Ik moest nu spreken. Wanneer zou de gelegenheid
terugkomen? Ik stak mijne hand uit, die zij vatte.
«Bertazei ik snelsik was van plan om spoedig bij
je oom eene visite te maken en hem te vragen
Bertazeg mijmag ik hopen
De kwestie was al meer in stemming geweest, maar
wag gemaakt van een gerucht dat fransche officieren
naar Griekenland zouden vertrekken om het leger te
hervormen. Het bonapartiatische blad Paris Journal
beweerde zelfs in een artikel „de inleiding tot den
oorlog", dat generaal Thomassin en 60 officieren zich
naar Griekenland begaven als de voorhoede van het
fransche leger, om een oorlog te beginnen welke al
gemeen zou worden en dienen moest, om Gambetta's
persoonlijke eerzucht te bevredigen. Het feit echter
is dat 6 officieren naar Griekenland gaan volgens den
berichtgever der Daily News als belast met eene mili
taire zending zooals herhaaldelijk plaats heeft en vol
gens de République Eran^aise om behulpzaam te zijn
bij de legerhervorming, op uitnoodiging der grieksche
regeering. De Prance zegt, dat hunne taak uitsluitend
van wetenschappelijken aard zal zijn bij eene botsing
tusschen Turkije en Griekenland zou hun niet alleen
het deelnemen aan den strijd verboden zijn, maar zelfs
het bijwonen als toeschouwers.
De te Parijs teruggekeerde deelhebbers aan de com
mune schijnen wanneer men Rochefort uitzondert, zich
rustig te gedragen. Sommigen bleven slechts een paar
dagen te Parijs en vertrokken toen weder. Paschal
Grousset bleef 4 dagen en ging toen naar Londen
terugPillotelteekenaar aan een van teekeningen
voorzien blad te Londen bleef slechts 1 dag evenzoo
Okolowitz en Alavaino van Genève. Yan Felix Pyat,
bij zijne partijgenooten zelfs niet zeer gezienwordt
bijna niets vernomen. De parijsche berichtgever van
Daily News zegt omtrent het blad l'lntransigeant van
Rochefortdat het de eerste 2 of. 3 dagen uit nieuws
gierigheid druk gekocht werd doch dat het na dien
tijd bij groote hoopen onverkocht blijft liggen. Het
blad heeft geen programma maakten Rochef'ort's aan
vallen op het Keizerrijk vroeger grooten opgangzij
worden misplaatst beschouwd tegenover eene regeering,
die ieder volkomen vrijheid tot spreken laat. De voor
spelling dat Rochefort te Parijs minder gevaarlijk zou
zijn dan iu zijn verbanning} vrd wordt reeds spoedig
bewaarheid. Alle te Parijs aanwezige deelhebbers aan
de commune zijn uitgenoodigd tot bijwoning eener ver
gadering in het begin van Augustus voor het opma
ken van een programma voor de algemeene verkiezin
gen van 1881.
De Jockey-club had bij gelegenheid der wapenschou
wing van den 14 hare tribune gesloten gelaten dat
als een bewijs van vijandigheid tegenover de republiek
werd beschouwd. De gemeenteraad te Parijs zal zegt
menweldra beslissen over een voorstel om aan die
club voortaan geene toelage uit stads kas meer te ver-
leenen en de renbaan in het bosch van Boulogne
eigendom der stad, niet meer aan haar te verhuren.
Het bonapartistische blad Gaulois geeft een overzicht
der republikeinscbe bladenmet vermelding van het
dagelijks uitkomend aantal en met opgave wie vóór en
wie tegen Gambetta zijn. Daaruit blijkt, dat vóór hem
zijn 1,065,000 en tegen hem 530000 nummers. Het
Journal des Débats en la Pais zijn buiten berekening
gelaten, omdat zij naar de opvatting van dat blad altijd
aan de zijde van den president staan.
Te Cherbourg heeft weldra eene groote wapenschou
wing plaats over de aldaar vereenigde oorlogschepen
om de vloot niet achter te laten staan bij het leger.
Aanvankelijk zou Gambetta alléén met den minister van
marine die plechtigheid bijwonen doch nu zal zij bij
gewoond worden door den voorzitter van de republiek
(die eerst bedankt had), van den Senaat en de Kamer.
Den 25 had in het 19de arrondissement te Parijs
eene bijeenkomst plaatsonder voorzitterschap van Ro
chefortdie levendig toegejuicht werd. Canivet en Clo-
vis Hugues verklaarden zich op heftige wijze tegen de
handelingen van Gambetta. Toen eenige der aanwezigen
leve Gambetta! riepen, wilde men hen de zaal uitwer
pen doch Rochefort kwam uit naam der vrijheid van
denkbeelden tusschen beiden en verzocht den commis
sarissen hen te beschermen.
Den 1 Augustus hebben de verkiezingen tot ver
nieuwing der departementale vergaderingen plaats
welke in zoo ver belangstelling inboezemen dat zij een
maatstaf opleveren ter beoordeeling van den vermoede-
lijken uitslag der algemeene verkiezingen. In sommige
departementen trekken zich de tegenstanders der repu
bliek zelfs geheel terug.
GRIEKENLAND. De heer Braïla werd tot gezant
te Parijs benoemd.
ITALIË. Het hof van Milaan heeft generaal Boët,
adjudant van don Carlos beschuldigd van de diaman
ten te hebben gestolen van zijn ordeteeken van het
Gulden Vliesvrijgesproken. Een gedeelte dier dia
manten was verkocht, doch volgens generaal Boët met
machtiging van don Carlos ter voorziening in zijn ge
brek aan geld, dat door dezen echter weersproken werd.
De Diritto bevat den woordelijken inhoud van Grie-
kenland's antwoord op het schrijven der mogendheden.
Daarin wordt hulde gebracht aan het gevoel van recht
vaardigheid der mogendheden zoo bij uitstek uit de be
sluiten der bijeenkomst te Berlijn gebleken en verklaard,
dat Griekenland zich met de vastgestelde grensregeling
geheel vereenigt.
Den 26 werd de heer Sella te Milaan tot lid der
Kamer gekozen met 875 stemmen tegen 523 op Bertani.
Minister Cairoli is ongesteld de Koning bezocht
hem vóór zijn vertrek en had een langdurig onderhoud
met hem.
OOSTENRIJK-HONGARIJE. Het van verschillende
zijden bevestigde geruchtdat ieder der 6 mogendheden
twee oorlogschepen naar de kusten van Albanië en
Epirus zal zenden als middelom dwang op de Porte
uit te oefenen en haar tot toegeven te noodzaken in
verband met het bericht uit Konstantinopeldat ook
eene turksche vloot naar Epirus zal gaan geeft aan
leiding tot verschillende beschouwingen in de oosten-
nu eens hadden de stemmen gestaakt en dan weêr had
men het gewichtige punt voor het laatst bewaard en
was erzooals het meer gaatniet aan toe gekomen
maar eindelijk moest het dan toch voor goed worden
afgedaan. Ik herinner mij noghoe de notaris Blouhuys
eenigszins zenuwachtig zijn hoed opzettenadat hij ons
eenige malen op zijn gewone deftige wijze verzekerd
haddat er veel van deze zitting afhing. Hij zag er
vrij wat kalmer en opgewekter uit toen hij t' huis kwam.
»Wel hoe is het afgeloopen vroeg hem zijne zitster.
«Bestheel goeden hij wreef zich de handen met
een opgeruimd gelaat.
«Best In welk opzicht
«Wel er wordt niets gedaan."
«En noemt u dat best?" vroeg ik verontwaardigd.
«Deden ze ten minste maar een van beiden
«Je oordeelt weêr al te voorbarig. Ook ik zou het
in de theorie beter vinden als des noods beidenèn weg
èn straat, werden hersteld. Maar in de praktijk? Ik
begin nu maar bij mij zelfieder is toch zich zelf het
naast. Als ik voor den weg had gestemddan zou ik
vele ouderwetsche wel is waar, maar toch brave Wevers-
havenaars met wie ik al jaren lang op een goeden voet
bentegen mij hebben gemaakten waartoe zou dat
noodig geweest zijn? En als ik voor de straat had ge
stemd welik heb in Driebrugge immers ook mijne
cliënten Waarom zou een mensch zich zei ven moed
willig benadeelen Ik durf er wel rond voor uitkomen
dat ik mij onzijdig heb gehouden in dit gevalomdat
ik dat het verstandigste vond en per slot van rekening
zullen er van daag genoeg in de stad zijndie in hun
vuistje lachenwant van verhooging van belasting is
nu geen kwestie natuurlijk. En van belasting betalen
houden de menschen hier, je weet nog niet half, hoe
weinig."
«Maar als ze dan den hals breken over die ellendige
steenen?" vroeg ik niet zonder ijver.
«Komkom het zal onzen tijd wel uithouden. En
verder doe je beter met niet meer over deze zaak te
sprekenook niet als wij en familie zijn. Het zou nu
bepaald onvoorzichtig kunnen worden."
Nu ik had in die dagen wel iets anders om over te
denken dan over den weg en de straatdie mij harte
lijk begonnen te vervelen. Dienzelfden avond door
leefde ik iets wat ik niet licht zal vergeten. Den vol
genden dag vond Piet mij zitten op een van mijn
gewone plekjesaan den zeedijken zooals hij later
bekendeschrikte hij van mij toen hij mij zag.
«Maar jongen riep hij uit«wat scheelt er aan Je
ziet er uit als een uil in doodsnoodof liever" en hij
zag mij opmerkzaam aan«als iemand die een blauwtje
geloopen heeft."
In wendde mij van hem af. «Als je heuschwat voor
mij voeltzei ik«dan moest je er op dien toon niet
over spreken."
Hij stak mij de hand tóe. «Komzeide hij«ik
meen het zoo kwaad niet. Als je eens gezien hadhoe
ik gisteravondnadat ik je bij den dominé had zien
ingaande Haven op en neer geloopen heballeen
om spoedig den afloop te vernemen. Maar je liep naar
den grond te kijkenalsof je de steenen tellen wildet
en dat met een gezichtprecies zooals je nu zet. En
dat welzonder dat je er de minste reden toe hebt."
«Ik er geen reden toe vroeg ik opvliegend.
«Wel neen. Oom en tante hebben je afgewezen, zoo
als ik denk, maar wat doet dat er toe? Ik zal je wat
zeggen, Willem," en hij tikte nadrukkelijk bij ieder
woord dat hij sprak met zijn vinger op mijn arm«het
meisje houdt van je."
Wordt vervolgd).