No. 41 Tweeëntachtigste Jaargang. 1880. WOENSDAG 28 JULI. FEUILLETON. Prijs der gewone Advertentiën Buitenlunb DOMINÉ MEINDERTS' NICHTJE, Zij zweeg, maar hare hand beefde in de mijne. Ik wist genoeg en spoedde mij weg. Hoe dominé Mein- derts zich met moeite wrong door de krul van het hek en de voordeur binnenging om de dames te halen, hoe deze naar buiten stormden en met de dominé's-vrouw aan het hoofd de Haven afliepen en doorzochtenhoe mevrouw van Rammel den dader meende te zien en niets zag dan de schaduw van haar eigen grooten hond en hoe mevrouw Pennink meende dat zij hoorde lachen, en zich heel boos maaktetoen zij den lacher niet kon vinden, dat alles heb ik zelf niet gezien, maar is mij later door ooggetuigen verteld. Berta en ik hadden moeite om ons goed te houden, als ons gedurende de volgende dagen het voorgevallenedikwijls vrij versierd en vergrootwerd vertelden het was gelukkigdat er iets gebeurde, dat de gedachten van de inwoners van Wevershaven afleidde, want dikwijls doorleefde ik moeielijke oogenblikken. De raad zou namelijk weêr vergaderen en de groote kwestie van den dag, het maken van den weg of van de straat, zou worden beslist. ALKMAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdag-avond uitgegeven. Abonnementsprijs per drie maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door bet gebeele Rijk f 1, De 3 nummers f 0,06. Yan 1—5 regels f 0,75; iedere regel meer/0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Drieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS- TER ZOON. DENEMARKEN. De strijd over de legerkervorming is den 24 geëindigd door de aanneming van het daarop betrekkelijke wetsontwerp door den Rijksdag. ENGELAND. Minister Hartington bevestigde den 23 in het Lagerhuis dat Abderrhaman den 22 tot Emir van Kaboel was uitgeroepen, op eene bijeenkomst van afghaansche hoofden. De onder-minister van buitenlandsche zaken beloofde te voldoen aan het door den heer Brijce gedaan verzoek om overlegging der stukken betreffende den toestand in Klein-Azië en Armenië voor zooveel zij voor open baarmaking geschikt waren. De toestand van Armenië kon onmogelijk met te zwarte kleuren geschilderd wor den. Hij verklaarde te betreuren het antwoord van Turkije op het gemeenschappelijk schrijven der mo gendheden en de bestrijding van de juistheid der be richten van de consuls. De beloften van Turkije be vredigden de regeenng niethet was onmogelijk thans reeds te zeggen met welke stappen daarop geantwoord zou worden doch alle stappen zouden in overeenstem ming met de mogendheden gedaan worden. Gladstone voegde daaraan nog toe, dat het goede, tot heden in het Oosten verkregen, alleen tot stand was gekomen door overeenstemming der europeesche mogendheden de regeering trachtte die overeenstemming zooveel mo gelijk te behouden om daardoor tot de gunstigste uit komsten te geraken. Hij vertrouwde dat het huis de pogingen, om het kwaad in Turkije zoo afdoende als mogelijk was te genezen zou goedkeuren. ERANKRIJK. Te Parijs wordt een socialistisch congres gehouden waaraan ongeveer 75 personen deel nemen waar de grootste dwaasheden verkondigd wor den. Een redenaar merkte bijv, op dat Parijs een inkomen had van verscheidene miljarden dat was, werd het gelijk verdeeld, voor ieder tusscben ƒ600 en ƒ750. Hij wilde tot die verdeeling overgaan doch ieder, die er nog iets bij wilde verdienen zou het mogen doen. Zij die een bespiegelend leven verkozen mochten stil blijven zitten. Een ander wilde spoedig tot gemeen schap van goederen komen en had daarop het volgende middeltje bedachtalle erfenissen moesten worden af geschaft behalve die van ouder3 op kinderendoch van deze moest 250/o successierecht betaald worden. Een ander eischte eene onmiddelijke onwenteling van uitstel mocht geen sprake zijn een ander wilde reeds vereenigingen oprichten tot het overwegen der beste middelenom na die begeerde omwenteling zooveel mogelijk partij te trekken van het land en de werktui gen. Gelukkig zijn dergelijke wenschen zoo dwaas dat een ieder, die zijn verstand gebruikt, het onhoudbare daarvan begrijpt. In verscheidene bladen werd met grooten ophef ge- DOOR 17) M. W. MACLAINE PONT. {Vervolg.) Ik moest nu spreken. Wanneer zou de gelegenheid terugkomen? Ik stak mijne hand uit, die zij vatte. «Bertazei ik snelsik was van plan om spoedig bij je oom eene visite te maken en hem te vragen Bertazeg mijmag ik hopen De kwestie was al meer in stemming geweest, maar wag gemaakt van een gerucht dat fransche officieren naar Griekenland zouden vertrekken om het leger te hervormen. Het bonapartiatische blad Paris Journal beweerde zelfs in een artikel „de inleiding tot den oorlog", dat generaal Thomassin en 60 officieren zich naar Griekenland begaven als de voorhoede van het fransche leger, om een oorlog te beginnen welke al gemeen zou worden en dienen moest, om Gambetta's persoonlijke eerzucht te bevredigen. Het feit echter is dat 6 officieren naar Griekenland gaan volgens den berichtgever der Daily News als belast met eene mili taire zending zooals herhaaldelijk plaats heeft en vol gens de République Eran^aise om behulpzaam te zijn bij de legerhervorming, op uitnoodiging der grieksche regeering. De Prance zegt, dat hunne taak uitsluitend van wetenschappelijken aard zal zijn bij eene botsing tusschen Turkije en Griekenland zou hun niet alleen het deelnemen aan den strijd verboden zijn, maar zelfs het bijwonen als toeschouwers. De te Parijs teruggekeerde deelhebbers aan de com mune schijnen wanneer men Rochefort uitzondert, zich rustig te gedragen. Sommigen bleven slechts een paar dagen te Parijs en vertrokken toen weder. Paschal Grousset bleef 4 dagen en ging toen naar Londen terugPillotelteekenaar aan een van teekeningen voorzien blad te Londen bleef slechts 1 dag evenzoo Okolowitz en Alavaino van Genève. Yan Felix Pyat, bij zijne partijgenooten zelfs niet zeer gezienwordt bijna niets vernomen. De parijsche berichtgever van Daily News zegt omtrent het blad l'lntransigeant van Rochefortdat het de eerste 2 of. 3 dagen uit nieuws gierigheid druk gekocht werd doch dat het na dien tijd bij groote hoopen onverkocht blijft liggen. Het blad heeft geen programma maakten Rochef'ort's aan vallen op het Keizerrijk vroeger grooten opgangzij worden misplaatst beschouwd tegenover eene regeering, die ieder volkomen vrijheid tot spreken laat. De voor spelling dat Rochefort te Parijs minder gevaarlijk zou zijn dan iu zijn verbanning} vrd wordt reeds spoedig bewaarheid. Alle te Parijs aanwezige deelhebbers aan de commune zijn uitgenoodigd tot bijwoning eener ver gadering in het begin van Augustus voor het opma ken van een programma voor de algemeene verkiezin gen van 1881. De Jockey-club had bij gelegenheid der wapenschou wing van den 14 hare tribune gesloten gelaten dat als een bewijs van vijandigheid tegenover de republiek werd beschouwd. De gemeenteraad te Parijs zal zegt menweldra beslissen over een voorstel om aan die club voortaan geene toelage uit stads kas meer te ver- leenen en de renbaan in het bosch van Boulogne eigendom der stad, niet meer aan haar te verhuren. Het bonapartistische blad Gaulois geeft een overzicht der republikeinscbe bladenmet vermelding van het dagelijks uitkomend aantal en met opgave wie vóór en wie tegen Gambetta zijn. Daaruit blijkt, dat vóór hem zijn 1,065,000 en tegen hem 530000 nummers. Het Journal des Débats en la Pais zijn buiten berekening gelaten, omdat zij naar de opvatting van dat blad altijd aan de zijde van den president staan. Te Cherbourg heeft weldra eene groote wapenschou wing plaats over de aldaar vereenigde oorlogschepen om de vloot niet achter te laten staan bij het leger. Aanvankelijk zou Gambetta alléén met den minister van marine die plechtigheid bijwonen doch nu zal zij bij gewoond worden door den voorzitter van de republiek (die eerst bedankt had), van den Senaat en de Kamer. Den 25 had in het 19de arrondissement te Parijs eene bijeenkomst plaatsonder voorzitterschap van Ro chefortdie levendig toegejuicht werd. Canivet en Clo- vis Hugues verklaarden zich op heftige wijze tegen de handelingen van Gambetta. Toen eenige der aanwezigen leve Gambetta! riepen, wilde men hen de zaal uitwer pen doch Rochefort kwam uit naam der vrijheid van denkbeelden tusschen beiden en verzocht den commis sarissen hen te beschermen. Den 1 Augustus hebben de verkiezingen tot ver nieuwing der departementale vergaderingen plaats welke in zoo ver belangstelling inboezemen dat zij een maatstaf opleveren ter beoordeeling van den vermoede- lijken uitslag der algemeene verkiezingen. In sommige departementen trekken zich de tegenstanders der repu bliek zelfs geheel terug. GRIEKENLAND. De heer Braïla werd tot gezant te Parijs benoemd. ITALIË. Het hof van Milaan heeft generaal Boët, adjudant van don Carlos beschuldigd van de diaman ten te hebben gestolen van zijn ordeteeken van het Gulden Vliesvrijgesproken. Een gedeelte dier dia manten was verkocht, doch volgens generaal Boët met machtiging van don Carlos ter voorziening in zijn ge brek aan geld, dat door dezen echter weersproken werd. De Diritto bevat den woordelijken inhoud van Grie- kenland's antwoord op het schrijven der mogendheden. Daarin wordt hulde gebracht aan het gevoel van recht vaardigheid der mogendheden zoo bij uitstek uit de be sluiten der bijeenkomst te Berlijn gebleken en verklaard, dat Griekenland zich met de vastgestelde grensregeling geheel vereenigt. Den 26 werd de heer Sella te Milaan tot lid der Kamer gekozen met 875 stemmen tegen 523 op Bertani. Minister Cairoli is ongesteld de Koning bezocht hem vóór zijn vertrek en had een langdurig onderhoud met hem. OOSTENRIJK-HONGARIJE. Het van verschillende zijden bevestigde geruchtdat ieder der 6 mogendheden twee oorlogschepen naar de kusten van Albanië en Epirus zal zenden als middelom dwang op de Porte uit te oefenen en haar tot toegeven te noodzaken in verband met het bericht uit Konstantinopeldat ook eene turksche vloot naar Epirus zal gaan geeft aan leiding tot verschillende beschouwingen in de oosten- nu eens hadden de stemmen gestaakt en dan weêr had men het gewichtige punt voor het laatst bewaard en was erzooals het meer gaatniet aan toe gekomen maar eindelijk moest het dan toch voor goed worden afgedaan. Ik herinner mij noghoe de notaris Blouhuys eenigszins zenuwachtig zijn hoed opzettenadat hij ons eenige malen op zijn gewone deftige wijze verzekerd haddat er veel van deze zitting afhing. Hij zag er vrij wat kalmer en opgewekter uit toen hij t' huis kwam. »Wel hoe is het afgeloopen vroeg hem zijne zitster. «Bestheel goeden hij wreef zich de handen met een opgeruimd gelaat. «Best In welk opzicht «Wel er wordt niets gedaan." «En noemt u dat best?" vroeg ik verontwaardigd. «Deden ze ten minste maar een van beiden «Je oordeelt weêr al te voorbarig. Ook ik zou het in de theorie beter vinden als des noods beidenèn weg èn straat, werden hersteld. Maar in de praktijk? Ik begin nu maar bij mij zelfieder is toch zich zelf het naast. Als ik voor den weg had gestemddan zou ik vele ouderwetsche wel is waar, maar toch brave Wevers- havenaars met wie ik al jaren lang op een goeden voet bentegen mij hebben gemaakten waartoe zou dat noodig geweest zijn? En als ik voor de straat had ge stemd welik heb in Driebrugge immers ook mijne cliënten Waarom zou een mensch zich zei ven moed willig benadeelen Ik durf er wel rond voor uitkomen dat ik mij onzijdig heb gehouden in dit gevalomdat ik dat het verstandigste vond en per slot van rekening zullen er van daag genoeg in de stad zijndie in hun vuistje lachenwant van verhooging van belasting is nu geen kwestie natuurlijk. En van belasting betalen houden de menschen hier, je weet nog niet half, hoe weinig." «Maar als ze dan den hals breken over die ellendige steenen?" vroeg ik niet zonder ijver. «Komkom het zal onzen tijd wel uithouden. En verder doe je beter met niet meer over deze zaak te sprekenook niet als wij en familie zijn. Het zou nu bepaald onvoorzichtig kunnen worden." Nu ik had in die dagen wel iets anders om over te denken dan over den weg en de straatdie mij harte lijk begonnen te vervelen. Dienzelfden avond door leefde ik iets wat ik niet licht zal vergeten. Den vol genden dag vond Piet mij zitten op een van mijn gewone plekjesaan den zeedijken zooals hij later bekendeschrikte hij van mij toen hij mij zag. «Maar jongen riep hij uit«wat scheelt er aan Je ziet er uit als een uil in doodsnoodof liever" en hij zag mij opmerkzaam aan«als iemand die een blauwtje geloopen heeft." In wendde mij van hem af. «Als je heuschwat voor mij voeltzei ik«dan moest je er op dien toon niet over spreken." Hij stak mij de hand tóe. «Komzeide hij«ik meen het zoo kwaad niet. Als je eens gezien hadhoe ik gisteravondnadat ik je bij den dominé had zien ingaande Haven op en neer geloopen heballeen om spoedig den afloop te vernemen. Maar je liep naar den grond te kijkenalsof je de steenen tellen wildet en dat met een gezichtprecies zooals je nu zet. En dat welzonder dat je er de minste reden toe hebt." «Ik er geen reden toe vroeg ik opvliegend. «Wel neen. Oom en tante hebben je afgewezen, zoo als ik denk, maar wat doet dat er toe? Ik zal je wat zeggen, Willem," en hij tikte nadrukkelijk bij ieder woord dat hij sprak met zijn vinger op mijn arm«het meisje houdt van je." Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1880 | | pagina 1