No. 74.
Twee
en tachtigste Jaargang.
1880
WOENSDAG
13 OC TO BE 11.
FEUILLETON.
Sneeuwvlokken.
Prijs der gewone Advertentiën
(.Officieel (öcbccltc.
ALKIAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar 0,80franco door
het geheele Rijk f 1,
De 3 nummers f 0,06.
Van 1—5 regels 0,75; iedere regel meer/0,15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HEBMs. COS
TER ZOON.
BURGEMEESTER eu WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter kennis van belanghebbenden, dat van 15 tot 29
October e. k. ter gemeente secretarie ter visie ligt, het door
Gedeputeerde Staten dezer provincie gewijzigde ontwerp regle
ment van bestuur voor het Hoogheemraadschap van de Uitwa-
terende Sluizen in Kennemerland en Westfriesland met de
daarbij beboorende Staten en de nota tot toelichtingonder
uitnoodiging hunne bedenkingen tegen dat gewijzigd ontwerp
reglement vóór 1 November e. k. te willen inzenden aan de
provinciale Staten van Noordholland.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
12 Oct. 1880. De Secretaris
NUHOUT vak der VEEN.
De volgende personen worden verzocht zich ter gemeente
secretarie aantemelden
Maria Elisabeth Erancina Voogel, laatste woonplaats Am
sterdam, Gerardus Alfonsus Maria Lemmers, Ï.W.Amsterdam,
Simon Wija, 1. w. O. Niedorp, Klaas Blanken, 1. w. Hilver
sum, Wilh. Sophia Joh. Schreurs1. w. DoesborghEietje
Bruinsma, geb. Gor, 1. w. Haarlem, Aaltje Offenberg 1. w.
ZaandamHendrik Engel1. w. HoornPieter Visser, 1. w.
N. Amstel, Petronella Corn, van der Woning, 1. w. Kuinre.
Waarde N Uitgever
Zooals u waarschijnlijk bekend is bestaat in ver
scheidene kleinere gemeenten de gewoonte, dat de „no
tabelen", dat wil zeggen de voornaamste ingezetenen,
(ik voeg die opheldering hierbij ter voorkoming dat
verkeerde gevolgtrekkingen uit het gebruik van dat
woord worden gemaakt) eens in de week in de eerste
herberg bijeenkomen, om zoo het heet, de verschillende
belangen van den staatde gemeente of de kerk te
bespreken. In gewone tijden komt bet echter bijna
nooit zoo ver en bepaalt zich de bespreking alleen tot
meer eenvoudige en huishoudelijke zaken. Voor eeuigen
tijd bad ik het genoegen een dergelijke bijeenkomst bij
te wonen en ik geef u de verzekeringdat geen enkel
woord over die zaken werd gesproken. Het bepaalde
zich om eenige voorbeelden te noemen tot den prijs
van de kaas op de in de afgeloopen week gehouden
markten hoe Jaap Knijper niet thuis had durven
komen uit angst voor zijne vrouw omdat hij niet de
hoogste markt had gehad dat in geen 2 jaren gebeurd
was hoe Gerric Draak in het begin der kaasmarkt
dertig gulden voor zijn kaas had kunnen krijgen, maar
ten slotte met acht en twintig gen egen had moeten
nemen, door dat hij te stijf had vast gehouden aan zijn
meening, dat hij dertig en een kwart moest hebben
hoe Kees Ruwsteen radeloos van de kiespijn, ter
markt geklommen was op een ouderwetsche Noord-
Hollandsche sjees en in een ongeloofelijk korten tijd,
ten aanschouwe van eeue groote menigte nieuwsgie
rigen voor één pop van de kwade kies verlost was
geworden, doch hoe hij den volgenden dag tot de ont
dekking was gekomendat een gedeelte van zijn
ii)
Kaar het Hoogduitsch van R. Elcho.
Met wankelende schreden liep Reinhold door de stra
ten en ging de menschen, die hij tegenkwam, angstig
uit deD weg. Hij had een benauwenddrukkend ge
voel alsof hij een kenteeken op zijn voorhoofd droeg.
Geruineerd Wat een vreeselijk woord! Voor altijd
verloren waren dat prachtige slotdie vruchtbare lan
derijen die dichte bosschen het geheele rijke erfdeel,
dat zijn vader hem volkomen onbezwaard bad nagelaten.
O, vreeselijk ontwaken uit een begoochelenden droom 1
Alles zon gerechtelijk worden verkocht en als een be
delaar zou hij Warburg verlaten. Maar niet alleen van
Warburg zou hij worden verjaagd, ook uit het leger,
want de uniform mocht hij niet langer dragen. En wat
dan En Margaretha
Bij de gedachte aan zijne zuster stiet Reinhold een
wilden schreeuw van vertwijfeling uit en zijne sidde
rende handen zochten een steun. Hij omklemde de
leuning der smalle houten brug, die achter den dom
over de Spree is geslagen zijne smart overmande hem.
Door zijne schuld was Margaretha tot den bedelstaf
gebrachthet eenige wezen op aarde-, dat trouw en
innig aan hem was gehechtdat hem nooit een enkel
woord van verwijt had doen hoorer. Had hij dan niet aan
21jne stervende moeder de plechtige gelofte gedaan voor
Margaretha te zullen wakenhaar te beschermen
laar gelukkig te makenp
kakement gelijktijdig was verdwenen toen hij weder
radeloos van de pijn zich naar den „meester" had
begeven hoe Grietje Praatgraag die altijd zooveel
van een ander te zeggen had zou trouwen gaan met
Steven Vlughand, die, zooals mes; in vertrouwen wel
kon zeggen vreemde begrippen over het mijn en dijn
scheen te hebben en hoe Pietertje Zuurdeeg, een rijke
boerendochter, die reeds menig goed huwelijk had kun
nen doenaltijd wat he.t geld betreftwederom een
minnaar had afgeslagen onder bijvoeging, dat zij alleen
trouwen zou met hem, van wien zij hield. Vooral dit
laatste punt lokte belangrijke beschouwingen uitmen
was het over hare houding volstrekt niet eens. Volgens
sommigen was liefde heel goed, maar geld nog beter;
anderen daarentegen meenden, dat zij gelijk had. Van
dit laatste gevoelen was o. a. een vermogend, doch als
zeer gierig bekend weduwnaar, die haar met vuur ver
dedigde doch die vreemd voor zich keektoen een
grappenmaker uit het gezelschap hem toevoegde hoor
eens vriendje een van de twee jij sterft spoedig of
jij hebt trouwplannen in je hoofd en wijkt daarom van
je gewoonten af. Gij kunt begrijpen dat ik maar half
in mijn schik was, toen ik dezer dagen uitgenoo-
digd werd door mijnen gastheer de gewone bijeenkomst
weder te gaan bezoeken en daar de goede man scheen
te bogr'jpendat mijne ingenomenheid met die uit
noodiging niet groot wasvoegde hij dadelijk gerust-
steldend daaraan toe het zal je wel bevallen want
tegenwoordig behandelen wij altijd het een of het ander
op onze laatste bijeenkomst was natuurlijk de treurige
moord te 's Gravenhage besproken en uit alle mogelijke
oogpunten beschouwd. Dat die bespreking tot geheel
andere vermoedens had geleid dan üe uitkomst inmid
dels bad bewezen bleek al spoedig toen wij de zaal
der bijeenkomst waren binnen getreden want van alle
kanten werd de uitroep gehoord, wat zijn onze beschou
wingen en redeneeringen leelijk in het water gevallen
en wat is het gelukkigdat* dd~door verschillende per
sonen aangegeven middelen tot ontdekking van den
moordenaar niet zijn opgevolgd Naauw waren wij
gezeten, of een der aanwezigen vestigde de aandacht op
het dien dag in de nieuwsbladen opgenomen programma
der plechtigheden bij de bediening van den doop aan
onze prinses Pauline. Eu van alle kanten werd de
kreet vernomen, laten wij dat programma als onderwerp
van bespreking voor heden avond aannemen toen een
van het gezelschap, door zijne vrienden Nihilist genaamd,
cmdat hij altijd alles afkeurde en tegensprak, op brom-
menden toon verklaarde dat het schande was dat de
staatscourant dit programma geheel in zijne kolommen
opnam dat het beter zou zijn wanneer daarin dege
lijker onderwerpen werden opgenomen en waarin het
volk meer belangstelling zou toonen dat in dat pro
gramma bepalingen voorkwamen welke aan het be
lachelijke grensden enz. Met algemeene stemmen werd
dit denkbeeld van bespreking goed gevonden* en on-
middelijk ving de beraadslaging -aan met de door
genoemden Nihilist geste de vraag, is het werkelijk nuttig
een dergelijk tot in de kleinste bi zonderheden omschreven
programma zoo algemeen bekend te maken Het is mij niet
doenlijk woordelijk weder te geven de verschillende
daarbij geuitte gevoelensmaar daar er werkelijk naar
mijn inzien zoovele juiste denkbeelden werden ter sprake
gebracht, wil ik u eenige mededeelenin dj hoop,
dat het uwe lezers zal gaan als mij en zij eenige genoe-
gelijke oogenblikken doorbrengen. Den Nihilist uit
gezonderd was het eenparig gevoelen der tegenwoor
dige personen dat de openbaarmaking van dit pro
gramma zeer nuttig was, hoofdzakelijk omdat 1°. de
menschen na de spanning en de angsten der laatste
dagen wel eenige afleiding mochten hebben, welke
werkelijk bierdoor gegeven werd 2°. het tegenwoordige
geslacht zorgen moest dat gelijk wij spotten met en
ons vroolijk maken over hetgeen honderd jaren geleden
gebeurde het toekomende geslacht ook spotten en zich
vroolijk kan maken over hetgeen wij thans doen
3'. uit dit stuk duidelijk zal blijken op welke hoogte
de taalbeoefening in 1880 stondeu hoe er zucht
scheen te bestaan om alles op militaire wijze te rege
len 4°. er een les in gegeven werd die met gouden
letteren verdiende gegrift te worden in alle zalen eu ka
mers, waar vaD tijd tot tijd gesproken wordt en opgenomen
te worden in de reglementen van orde voor alle verga
deringen. Daarna werd tot de artikelsgewijze behandeling
overgegaan. De woorden vergezeld van Iloogstderzeiver
dienst in de D zinsnede in ait. 1 werden door sommi
gen minder juist geacht het woord gevolg meenden zij,
had beter gebruikt kunnen worden zoo wenschten ook
sommigen dat het woord fauteuils niet was gebruikt
maar het hollandsche woord zetels en dat in een der
gelijk stuk de dames du Palais door eene hollandsche
uitdrukking vervangen waren doch overigens lokte ar
tikel 1 geen ernstige bedenkingen uit. Artikel 2 vond
zoo algemeene goedkeuring, wat betreft de daarin op
genomen tijdsbepaling waarin sommigen zelfs een wenk
meenden te zien voor hen die van tijd tot tijd een
preek in de 2e Kamer houden dat de door Nihilist
opgeworpen vraag waarom het gebed ««'/gesproken en
de redevoering niet uitgesproken maar gehouden moest
worden met een minachtend stilzwijgen begroet werd.
Bij artikel 3 werd de vraag gedaan of het niet veel
eigenaardiger zou zijn geweestwanneer het militair
geleide was weggelaten. De Hollanders onderscheid
den zich in eén opzicht zoo gunstig van sommige
andere volkeren dat men niet genoeg kon doen om
die goede eigenschap te doen uitkomen waar kan een
Koning zich veiliger te midden van zijn volk, zonder eenig
geleide bewegen dan in het Koningrijk der Nederlan
den W elke Koning kan zoo gerust zich aan zijn volk
vertoonen als de Koning der Nederlanden De reden,
waarom in andere landen militair vertoon noodig is
vervalt hier geheelen daarom zou het veel eigenaar
diger zijn wanneer bij dergelijke gelegenheden in de
handhaving der orde op andere wijze voorzien werd.
Zijne wezenlooze oogen zwierven over het donkere
water. Daar beneden was alles vergeten daar was
men bevrijd van alle pijnigende gedachten. Zou hij
blijven leven en krankzinnig worden van schaamte en
vertwijfeling Liever stervenbevrijd zijn van
Langzaam boog hij het hoofd voorover en
Eene zware hand omklemde plotseling den arm van
den wanhopige. „Gij zult het evenwicht verliezen
mijnheer de graaf," sprak eene waarschuwende stem.
Hevig verschrikt zag Reinhold op. Het was de man
met den donkeren baard die voor hem stond.„Wat
wilt gij
„Vooreerst u waarschuwen voor een koud bad", ant
woordde de vreemdeling lachend, „en vervolgens u
vragen hoe gravin Margaretha het maakt."
„Wie zijt gij?" riep de graaf barsch met een afwij
zend gebaar.
„Uw schuldenaar, mijnheer de graaf. Misschien zult
gij mij thans in de gelegenheid stellen een deel mijner
schuld af te doen. Wees zoo goed met mij mede te
gaan naar mijn kantoor, daar zal ik u iedere vraag
beantwoorden."
Als een wezenlooze liet zich de graaf naar een groot
magazijn leiden waarbij zich een klein kantoor bevond.
Nauwelijks had de vreemde de deur achter zich gesloten,
of de graaf vroeg op wreveligen toon „Wilt gij mij
nu eindelijk zeggenmet welk recht gij mij in den weg
komt."
„Met hetzelfde rechtwaarmede gij mij in den weg
tradt, toen ik, nu zeventien jaren geieden, in de sneeuw
wilde sterven."
De graaf zag den raadselachtigen man ongeloovig
aan. Eene flauwe erinnering kwam hem voor den
geestmaar hij kon ze niet in verband brengen met
dien goed gekleedenvoornaam uitzienden mandie
thans op een lederen armstoel plaats nam. ,J)e vreem
deling kwam hem te hulp.
„Gij hebt geen sterk geheugen, mijnheer de graaf,
anders zoudt gij u zonder twijfel eenen armen jood
herinneren wiens kind gij eens in den roes der Cham
pagne eenen romantischeu naam hebt gegeven."
„Perdita en bliksemsnel stond op eens het beeld
van dat prachtige feestmaal in zijn huis hem voor den
geest. En dus was 't het gelaat van den vader van
dat arme jodenkind waarin hij thans verwonderd
staarde „Hoe was ook uw naam vroeg hij.
„Lassar. Het is voorzeker mijne schuld nietdat
ik vergeten werd zeide de man lachend. „Na die
gebeurtenis in uw slot brak voor mij een betere tijd
aan. Mijne schoonouders namen hun kleinkind met
vreugde tot zich en deden mij hunnen graanhandel
over. Thans zijn zij dood. Perdita ontviDg hunnen
zegen en werd hunne erfgename. Herhaalde malen
reisue ik van Danzig naar Warburg maar nooit had
ik het geiuk u te zien en mijne brieven bleven allen
onbeantwoord."
„Ja, ja, we waren toen in het buitenland," merkte
de graai verstrooid op. „Woont gij tegenwoordig iu
Berlijn
„Ik heb hier evenals in Londen een agentschap mij
ner firma. Maar hoe gaat het u mynheer de graaf?
Gij hebt verdriet. Reeds in het kantoor der hypotheek
bank heb ik u herkend. Eigenlijk twijfelde ik nog.
Ik kende slechts den altijd lachenden graaf, en gij ziet
er nu zoo verstoord uit. Wat scheelt er aan Ik
zou zoo gelukkig zijn als ik iets voor u kon doen."—