No. 74. Twee en tachtigste Jaargang. 1880 WOENSDAG 13 OC TO BE 11. FEUILLETON. Sneeuwvlokken. Prijs der gewone Advertentiën (.Officieel (öcbccltc. ALKIAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar 0,80franco door het geheele Rijk f 1, De 3 nummers f 0,06. Van 1—5 regels 0,75; iedere regel meer/0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HEBMs. COS TER ZOON. BURGEMEESTER eu WETHOUDERS van ALKMAAR brengen ter kennis van belanghebbenden, dat van 15 tot 29 October e. k. ter gemeente secretarie ter visie ligt, het door Gedeputeerde Staten dezer provincie gewijzigde ontwerp regle ment van bestuur voor het Hoogheemraadschap van de Uitwa- terende Sluizen in Kennemerland en Westfriesland met de daarbij beboorende Staten en de nota tot toelichtingonder uitnoodiging hunne bedenkingen tegen dat gewijzigd ontwerp reglement vóór 1 November e. k. te willen inzenden aan de provinciale Staten van Noordholland. Burgemeester en Wethouders voornoemd, Alkmaar, A. MACLAINE PONT. 12 Oct. 1880. De Secretaris NUHOUT vak der VEEN. De volgende personen worden verzocht zich ter gemeente secretarie aantemelden Maria Elisabeth Erancina Voogel, laatste woonplaats Am sterdam, Gerardus Alfonsus Maria Lemmers, Ï.W.Amsterdam, Simon Wija, 1. w. O. Niedorp, Klaas Blanken, 1. w. Hilver sum, Wilh. Sophia Joh. Schreurs1. w. DoesborghEietje Bruinsma, geb. Gor, 1. w. Haarlem, Aaltje Offenberg 1. w. ZaandamHendrik Engel1. w. HoornPieter Visser, 1. w. N. Amstel, Petronella Corn, van der Woning, 1. w. Kuinre. Waarde N Uitgever Zooals u waarschijnlijk bekend is bestaat in ver scheidene kleinere gemeenten de gewoonte, dat de „no tabelen", dat wil zeggen de voornaamste ingezetenen, (ik voeg die opheldering hierbij ter voorkoming dat verkeerde gevolgtrekkingen uit het gebruik van dat woord worden gemaakt) eens in de week in de eerste herberg bijeenkomen, om zoo het heet, de verschillende belangen van den staatde gemeente of de kerk te bespreken. In gewone tijden komt bet echter bijna nooit zoo ver en bepaalt zich de bespreking alleen tot meer eenvoudige en huishoudelijke zaken. Voor eeuigen tijd bad ik het genoegen een dergelijke bijeenkomst bij te wonen en ik geef u de verzekeringdat geen enkel woord over die zaken werd gesproken. Het bepaalde zich om eenige voorbeelden te noemen tot den prijs van de kaas op de in de afgeloopen week gehouden markten hoe Jaap Knijper niet thuis had durven komen uit angst voor zijne vrouw omdat hij niet de hoogste markt had gehad dat in geen 2 jaren gebeurd was hoe Gerric Draak in het begin der kaasmarkt dertig gulden voor zijn kaas had kunnen krijgen, maar ten slotte met acht en twintig gen egen had moeten nemen, door dat hij te stijf had vast gehouden aan zijn meening, dat hij dertig en een kwart moest hebben hoe Kees Ruwsteen radeloos van de kiespijn, ter markt geklommen was op een ouderwetsche Noord- Hollandsche sjees en in een ongeloofelijk korten tijd, ten aanschouwe van eeue groote menigte nieuwsgie rigen voor één pop van de kwade kies verlost was geworden, doch hoe hij den volgenden dag tot de ont dekking was gekomendat een gedeelte van zijn ii) Kaar het Hoogduitsch van R. Elcho. Met wankelende schreden liep Reinhold door de stra ten en ging de menschen, die hij tegenkwam, angstig uit deD weg. Hij had een benauwenddrukkend ge voel alsof hij een kenteeken op zijn voorhoofd droeg. Geruineerd Wat een vreeselijk woord! Voor altijd verloren waren dat prachtige slotdie vruchtbare lan derijen die dichte bosschen het geheele rijke erfdeel, dat zijn vader hem volkomen onbezwaard bad nagelaten. O, vreeselijk ontwaken uit een begoochelenden droom 1 Alles zon gerechtelijk worden verkocht en als een be delaar zou hij Warburg verlaten. Maar niet alleen van Warburg zou hij worden verjaagd, ook uit het leger, want de uniform mocht hij niet langer dragen. En wat dan En Margaretha Bij de gedachte aan zijne zuster stiet Reinhold een wilden schreeuw van vertwijfeling uit en zijne sidde rende handen zochten een steun. Hij omklemde de leuning der smalle houten brug, die achter den dom over de Spree is geslagen zijne smart overmande hem. Door zijne schuld was Margaretha tot den bedelstaf gebrachthet eenige wezen op aarde-, dat trouw en innig aan hem was gehechtdat hem nooit een enkel woord van verwijt had doen hoorer. Had hij dan niet aan 21jne stervende moeder de plechtige gelofte gedaan voor Margaretha te zullen wakenhaar te beschermen laar gelukkig te makenp kakement gelijktijdig was verdwenen toen hij weder radeloos van de pijn zich naar den „meester" had begeven hoe Grietje Praatgraag die altijd zooveel van een ander te zeggen had zou trouwen gaan met Steven Vlughand, die, zooals mes; in vertrouwen wel kon zeggen vreemde begrippen over het mijn en dijn scheen te hebben en hoe Pietertje Zuurdeeg, een rijke boerendochter, die reeds menig goed huwelijk had kun nen doenaltijd wat he.t geld betreftwederom een minnaar had afgeslagen onder bijvoeging, dat zij alleen trouwen zou met hem, van wien zij hield. Vooral dit laatste punt lokte belangrijke beschouwingen uitmen was het over hare houding volstrekt niet eens. Volgens sommigen was liefde heel goed, maar geld nog beter; anderen daarentegen meenden, dat zij gelijk had. Van dit laatste gevoelen was o. a. een vermogend, doch als zeer gierig bekend weduwnaar, die haar met vuur ver dedigde doch die vreemd voor zich keektoen een grappenmaker uit het gezelschap hem toevoegde hoor eens vriendje een van de twee jij sterft spoedig of jij hebt trouwplannen in je hoofd en wijkt daarom van je gewoonten af. Gij kunt begrijpen dat ik maar half in mijn schik was, toen ik dezer dagen uitgenoo- digd werd door mijnen gastheer de gewone bijeenkomst weder te gaan bezoeken en daar de goede man scheen te bogr'jpendat mijne ingenomenheid met die uit noodiging niet groot wasvoegde hij dadelijk gerust- steldend daaraan toe het zal je wel bevallen want tegenwoordig behandelen wij altijd het een of het ander op onze laatste bijeenkomst was natuurlijk de treurige moord te 's Gravenhage besproken en uit alle mogelijke oogpunten beschouwd. Dat die bespreking tot geheel andere vermoedens had geleid dan üe uitkomst inmid dels bad bewezen bleek al spoedig toen wij de zaal der bijeenkomst waren binnen getreden want van alle kanten werd de uitroep gehoord, wat zijn onze beschou wingen en redeneeringen leelijk in het water gevallen en wat is het gelukkigdat* dd~door verschillende per sonen aangegeven middelen tot ontdekking van den moordenaar niet zijn opgevolgd Naauw waren wij gezeten, of een der aanwezigen vestigde de aandacht op het dien dag in de nieuwsbladen opgenomen programma der plechtigheden bij de bediening van den doop aan onze prinses Pauline. Eu van alle kanten werd de kreet vernomen, laten wij dat programma als onderwerp van bespreking voor heden avond aannemen toen een van het gezelschap, door zijne vrienden Nihilist genaamd, cmdat hij altijd alles afkeurde en tegensprak, op brom- menden toon verklaarde dat het schande was dat de staatscourant dit programma geheel in zijne kolommen opnam dat het beter zou zijn wanneer daarin dege lijker onderwerpen werden opgenomen en waarin het volk meer belangstelling zou toonen dat in dat pro gramma bepalingen voorkwamen welke aan het be lachelijke grensden enz. Met algemeene stemmen werd dit denkbeeld van bespreking goed gevonden* en on- middelijk ving de beraadslaging -aan met de door genoemden Nihilist geste de vraag, is het werkelijk nuttig een dergelijk tot in de kleinste bi zonderheden omschreven programma zoo algemeen bekend te maken Het is mij niet doenlijk woordelijk weder te geven de verschillende daarbij geuitte gevoelensmaar daar er werkelijk naar mijn inzien zoovele juiste denkbeelden werden ter sprake gebracht, wil ik u eenige mededeelenin dj hoop, dat het uwe lezers zal gaan als mij en zij eenige genoe- gelijke oogenblikken doorbrengen. Den Nihilist uit gezonderd was het eenparig gevoelen der tegenwoor dige personen dat de openbaarmaking van dit pro gramma zeer nuttig was, hoofdzakelijk omdat 1°. de menschen na de spanning en de angsten der laatste dagen wel eenige afleiding mochten hebben, welke werkelijk bierdoor gegeven werd 2°. het tegenwoordige geslacht zorgen moest dat gelijk wij spotten met en ons vroolijk maken over hetgeen honderd jaren geleden gebeurde het toekomende geslacht ook spotten en zich vroolijk kan maken over hetgeen wij thans doen 3'. uit dit stuk duidelijk zal blijken op welke hoogte de taalbeoefening in 1880 stondeu hoe er zucht scheen te bestaan om alles op militaire wijze te rege len 4°. er een les in gegeven werd die met gouden letteren verdiende gegrift te worden in alle zalen eu ka mers, waar vaD tijd tot tijd gesproken wordt en opgenomen te worden in de reglementen van orde voor alle verga deringen. Daarna werd tot de artikelsgewijze behandeling overgegaan. De woorden vergezeld van Iloogstderzeiver dienst in de D zinsnede in ait. 1 werden door sommi gen minder juist geacht het woord gevolg meenden zij, had beter gebruikt kunnen worden zoo wenschten ook sommigen dat het woord fauteuils niet was gebruikt maar het hollandsche woord zetels en dat in een der gelijk stuk de dames du Palais door eene hollandsche uitdrukking vervangen waren doch overigens lokte ar tikel 1 geen ernstige bedenkingen uit. Artikel 2 vond zoo algemeene goedkeuring, wat betreft de daarin op genomen tijdsbepaling waarin sommigen zelfs een wenk meenden te zien voor hen die van tijd tot tijd een preek in de 2e Kamer houden dat de door Nihilist opgeworpen vraag waarom het gebed ««'/gesproken en de redevoering niet uitgesproken maar gehouden moest worden met een minachtend stilzwijgen begroet werd. Bij artikel 3 werd de vraag gedaan of het niet veel eigenaardiger zou zijn geweestwanneer het militair geleide was weggelaten. De Hollanders onderscheid den zich in eén opzicht zoo gunstig van sommige andere volkeren dat men niet genoeg kon doen om die goede eigenschap te doen uitkomen waar kan een Koning zich veiliger te midden van zijn volk, zonder eenig geleide bewegen dan in het Koningrijk der Nederlan den W elke Koning kan zoo gerust zich aan zijn volk vertoonen als de Koning der Nederlanden De reden, waarom in andere landen militair vertoon noodig is vervalt hier geheelen daarom zou het veel eigenaar diger zijn wanneer bij dergelijke gelegenheden in de handhaving der orde op andere wijze voorzien werd. Zijne wezenlooze oogen zwierven over het donkere water. Daar beneden was alles vergeten daar was men bevrijd van alle pijnigende gedachten. Zou hij blijven leven en krankzinnig worden van schaamte en vertwijfeling Liever stervenbevrijd zijn van Langzaam boog hij het hoofd voorover en Eene zware hand omklemde plotseling den arm van den wanhopige. „Gij zult het evenwicht verliezen mijnheer de graaf," sprak eene waarschuwende stem. Hevig verschrikt zag Reinhold op. Het was de man met den donkeren baard die voor hem stond.„Wat wilt gij „Vooreerst u waarschuwen voor een koud bad", ant woordde de vreemdeling lachend, „en vervolgens u vragen hoe gravin Margaretha het maakt." „Wie zijt gij?" riep de graaf barsch met een afwij zend gebaar. „Uw schuldenaar, mijnheer de graaf. Misschien zult gij mij thans in de gelegenheid stellen een deel mijner schuld af te doen. Wees zoo goed met mij mede te gaan naar mijn kantoor, daar zal ik u iedere vraag beantwoorden." Als een wezenlooze liet zich de graaf naar een groot magazijn leiden waarbij zich een klein kantoor bevond. Nauwelijks had de vreemde de deur achter zich gesloten, of de graaf vroeg op wreveligen toon „Wilt gij mij nu eindelijk zeggenmet welk recht gij mij in den weg komt." „Met hetzelfde rechtwaarmede gij mij in den weg tradt, toen ik, nu zeventien jaren geieden, in de sneeuw wilde sterven." De graaf zag den raadselachtigen man ongeloovig aan. Eene flauwe erinnering kwam hem voor den geestmaar hij kon ze niet in verband brengen met dien goed gekleedenvoornaam uitzienden mandie thans op een lederen armstoel plaats nam. ,J)e vreem deling kwam hem te hulp. „Gij hebt geen sterk geheugen, mijnheer de graaf, anders zoudt gij u zonder twijfel eenen armen jood herinneren wiens kind gij eens in den roes der Cham pagne eenen romantischeu naam hebt gegeven." „Perdita en bliksemsnel stond op eens het beeld van dat prachtige feestmaal in zijn huis hem voor den geest. En dus was 't het gelaat van den vader van dat arme jodenkind waarin hij thans verwonderd staarde „Hoe was ook uw naam vroeg hij. „Lassar. Het is voorzeker mijne schuld nietdat ik vergeten werd zeide de man lachend. „Na die gebeurtenis in uw slot brak voor mij een betere tijd aan. Mijne schoonouders namen hun kleinkind met vreugde tot zich en deden mij hunnen graanhandel over. Thans zijn zij dood. Perdita ontviDg hunnen zegen en werd hunne erfgename. Herhaalde malen reisue ik van Danzig naar Warburg maar nooit had ik het geiuk u te zien en mijne brieven bleven allen onbeantwoord." „Ja, ja, we waren toen in het buitenland," merkte de graai verstrooid op. „Woont gij tegenwoordig iu Berlijn „Ik heb hier evenals in Londen een agentschap mij ner firma. Maar hoe gaat het u mynheer de graaf? Gij hebt verdriet. Reeds in het kantoor der hypotheek bank heb ik u herkend. Eigenlijk twijfelde ik nog. Ik kende slechts den altijd lachenden graaf, en gij ziet er nu zoo verstoord uit. Wat scheelt er aan Ik zou zoo gelukkig zijn als ik iets voor u kon doen."—

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1880 | | pagina 1