EEN" EDEEMARTER,
No. 7.
Drie en tachtigste Jaargang.
1881
De Transvaalselie Ik|>ublick.
FEUILLETON.
ZOND AG
16 JA IV LA It I.
Dit nummer beslaat uit twee bladen.
E E H S T E BLAD.
Prijs der gewone Advertentiën
(Officieel (<5cbccltc
j ■Ruhuut van der veen.
lV*TIOV4l,E HElaBllU.
IE r a a il wee r.
III.
Een oude kennis.
ALKHAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Diosdag-, Donderdag-en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden-voor Alkmaar 0,80; franco door
het geheele Rijk 1,
De 3 nummers 0 06.
Van 15 regels 0,75; iedere regel meer/ 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
De BURGEMEESTER der gemeente ALKMAAR,
z'ch dankbaar herinnerende, hoe meermalen Alkinaar's
ingezetenen bij rampen vari hunne liefdadigheid blijk
gaven, noodigt de ingezetenen dier gemeente uit,
om ook thans het hunne bij te dragen tot leniging
der ontzettende ramp. die op nieuw honderden land-
g-enooten heeft getroffen Hij verklaart zith op
daartoe ontvangen uitnoodiging volgaarne bereid tot
het in ontvang nemen van hetgeen zij daarvoor wen-
echen af' te,zonderen ter overmaking aan de alge-
meene commissie voor de noodlijdenden te Amster
dam zullende van iedere gift in dit blad melding-
worden gemaakt.
Alkmaar,
]2 Januari 1881.
De burgemeester voornoemd,
A. M ACLAINE DO .NT.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen aan de ingezetenen in herinnering, dat art. 41 der
algemeene politieverordening voorschrijftdat geene honden
van 1 October tot 31 Maart tus-chen 10 uur des avonds en 7
uur des morgens en in de overige maanden tusschen 11 uur
des avonds en 5 uur des morgens op de straat mogen losloo-
pen en art. 42 dier verordening, dat de honden, in overtreding
met artikel 41 gevonden, opgevangen zullen worden, waarna
zij binnen tweemaal 24 uren door d°n eigenaar tegen storting
van 3, kunnen worden opgevorderd Na verloop van dien
tijd kunnen zij worden gedood of in het openbaar verkocht,
blijvende de zuivere opbrengst, drie jaren ter beschikking van
den eigenaar; daarna vervalt zij aan de gemeentekas.
Zij noodigen de ingezetenen dringend uit, het voorschrift
van artikel 41 stipt, op te volgen, ter voorkoming dat hunne,
bonden worden opgevangen door de gemeente-pohtie, aan wie
strenge handhaving van dat, artikel is opgedragen.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A MACLAINE PONT.
12 Jan. 188Ï? Be Secretaris
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
breügen ter kennis van ouders of verzorgers, die verlangen,
dat onder hun toezicht staande meisjes, op 1 Eebruari 1Sn 1
den leeftijd van (5 jaren bereikt, hebbende of zullende bereiken
vddr 1 Mei 1881, toegelaten worden tot de met, 1 Eebruari a.s.
geopend wordende aanvangsklasse aan de openbare school voor
meisjes, dat, zij zich vóór -20 Januari 1881 daartoe moeten
vervoegen bij het hoofd dier school, tnej. C. SEPP, onder
overlegging van het, bewijs van geboorte en van inënting of
doorgestane pokziektc der kinderen.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLA1NE PONT.
12 Jan. 1881. De Secretaris,
NUHOUT VAN DER VEEN.
De Wed. A. HAAK wordt iu haar belang verzocht zich ter
Secretarie aan te melden.
KENNISGEVING.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR.
Gezien art. 26 der wet op de Nationale Militie, van 19 Au
gustus 1S61 (Staatsblad No. 72).
Brengen bij deze ter kennis van de belanghebbenden:
Dat, het register der in bet, jaar 1880 alhier voor de Nationale
Militie ingeschreven personen benevens de alphabetische naam
lijst, ter inzage zullen ligsren ter Secretarie dezer ge icente,
van den 13en tot den 23eu Januari e.k., van des voormiddngs
9 tot des namiddags 2 ure, binnen welken tijd tegen gemelde
redsters bezwaren kunnen ingeleverd worden bij den Heer
Commissaris des Konings in deze Provincie door middel van
een door de noodige bewijsstukken gestaafd verzoekschrift op
ongezegeld papier, onderteekend door hem die ze inbrengt.
Deze brengt het verzoekschrift, in tegen bewijs van ontvang,
bij den Burgsmeester zijner woonplaats, die het terstond opzendt,.
Burgemeester en IV ethoudtrs voornoemd
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
12 Jan. 1881. De Secretaris
NUHOUT van der VEEN.
Zijdie in aanmerking wiUen komen als kweekeling bij
het onderwijs in de handwerken aan de openbare tusschenschool,
worden verzocht zich ten spoeditrsle aan te melden bij bet
Gemeentebestuur alhier. De jaarwedde bedraagt 40.
De personen, die zich willen verhinden voor de bediening
der brandspuiten aan de Schouten- en Ridderstraat, bij voor
komende vacaturen, worden verzocht zich daartoe ter gemeente
secretarie aan te melden.
De SCHOOLOPZIENER in bet district HAARLEM brengt
ter kennis van be anghebbenden in bet Arrondissement Alkmaar,
dat hij allen die hem verlangen te spreken hiertoe de gele
genheid aanbiedt op aanstaanden ZATERDAG 22 JANUARI
e.k., van 12 tot 2 uur, op bet Raadhuis der gemeente Alkmaar,
Alkmaar, De Schoolopziener voornoemd
15 Jan. 18SI. VAN ELJK.
VERGADERING van den RAAD der gemeente ALK
MAAR, op Woensdag, 19 Jan. 1381, des namiddags kwar
tier vóór één uur.
Namens d - Voorzitter van den Raad
De Secretaris
NUHOUT VAN DER VEEN.
P O L I C I E.
Ter terugbekoming is aan liet Commissariaat van Policie bet
navolgende voorhanden, als: eenig breiwerk, 2 huissleutels,
een armband (nikkel), een zwarte strik, een pakhuissleutel
een honden-halsband en 5 zakken uroene erwten.
Lijst van brievenwaarvan de geadresseerden onbekend zijn.
verzonden gedurende de 1®. helft der maand December 1880
A Conijn en Zonen, K. J. Hollies, C. B. Richel. Amsterdam
B Wolt, 's Gravenhage C. SeheringaGroot,schermer
Van de Hulpkantoren
Broek op LangedijktC. Dot, Lagedijk Th. Romar,
Langedijk.
H e i 1 o H. A. Roobeck Tutjeliorn.
Koedijk: K. de Waard, Koedijk.
Rustenburg: W. Daan Harderwijk.
In den Almanack de GoUm vindt men tot in het jaar
1877 vermeld de Tran-vaal.-clie Republiek, onafhanke
lijk verklaard den 17 Januari 1852, hoofdstad Potclief-
stro.im zetel der regeering Pretoria, President T. E.
Burgers. In den volgenden jaargang van dit boekje,
waarin allo bekende staten der aarde met hunne grootte
en bevolking, bunne regeerng en bestuur, enz. enz.,
alle regeerende vorsten en vorstelijke fumiliën zijn op
genomen komt deze republiek niet meer voor maar
wordt „Transvaal" eenvoudig vermeld onder de Britsche
koloniën in Afrika. Het feit dat de overgroote meer
derheid der blanke bevolking van 40 a 50 duizend zielen
van Hollandsche afkomst en de Hollandsche taal er de
taal van de regeering van het onderwijs en van liet
dagelijkscb leven is doet ons Nederlanders in het lot
dezer republiek meer dan gewone belangstelling koes
teren en was oorzaak dat het bericht van het verlies
harer onafhankelijkheid ons zoo pijnlijk heeft getroffen.
Ongetwijfelder is in den Transvaalscheti boer veel
dat wij anders zouden wenschen, dat wij afkeuren;
wij hebhen ons geërgerd over de verdee'dheid den on
wil en het lijdelijk verzet tegen de regeering onder den
lantsten Presidentover de regeeringl tosheid en de
ontbinding van het gezag, die e het gevolg van waren
en aan Engeland aanleiding gaven om het land onder
zijn gebied te brengen maar wanneer wij ons herin
neren wat dit oud-Hollandsciie ras heeft veil gehad voor
zijn vrijheidmet hoeveel hardnekkigheid het steeds
heeft getracht zijn onaf Imnkeiijkheid te bewaren en
wat het daarvoor hoeft geleden gestreden en opgeof
ferd dan wor.lt ons liet hart warm en wij voelen dat
het bl ied spreekt.
Nadat in 1652 bet land aan de Kaap door de
Oost-I idische Compagnie in bezit genomen en voor
Hollandsch grondgebied verklaard w.iS vestigden zich
daar allengs Hollandsche boeren en 1 andswerkslieden
als vrije kolonisten niet om er fortuin te maken ea
daarna terug te keeren maar om er te blijven om in
dat nieuwe vaderland zich een bestaan vooral een
eigen stuk gronds te verwerven en het zijn kinderen
na te laten. Het klimaat is er voor den Europeaan
geschikt tot liet verrichten van allen arbeid ook op
het veld, en zoo ontstond daar aan Afriku's zuidpunt
in waarheid een Hollandsche kolonie. Zj werd in 1795
door de Engelschen genomen. Larer kwam zij nog
weder gedurende drie jaren, van 1803 tot 1806, on
der Hollandsch bestuur, maar toen ging zij voor goed
voor ons verloren. De Hollandsche boer kon echter
de overheersching van den vreemdeling niet dulden
herhaaldelijk kwam bij in opstand en telkens wanneer
die in bloed was gesmoord en alle tegenstand tegen
de overmacht vruchteloos bleek trok zij nootdelijker
het binnenland in, om er nieuwe velden ter beweiding
en bebouwingen vuornl de verloren vrijheid te zoe-
(6) (Naar het Iloogduitseh.)
Het logisdat de heer v. M rtens in het hotel de
Prusse had betrokken bestond uit een ruim slaapver
trek en een keurig gemeubelden salon die zoo net en
gezellig was ing richt, als het in een hö el utaar eenig-
zins mogelijk is. Een zwaargestreept Brusselseh ta
pijt bedekte den vloer, en een paar min of meer ver
dienstelijke schilderstukjes in olieverf, in breede vergulde
lijst in gevat, versierden de wanden. Yoor de breede
vleugeldeuren hingen portieres van blauw gebloemd da
mast en gemakkelijke sopha's en fauteuils en een lijn
gesneden houten tafel maakten bet ameublement uit.
Aan een der drie vensters had de lieer v. Martens zich
op zijn gemak gezeten genoot zichtbaar van zijn kop
geurige koffie en fijne havanna-sigaar. Het boek, waarin
hij ijverig en onafgebroken zat te bladerenwas we
derom het adresboek der stad.
Op dezen helderen wintermorgenzijn we beter dan
in bet balfdui tere vertrek van den luitenant v. Pleis-
senbaeh in staatzijn gelaat eens op te nemen. Er
lag veel onverschrokkenheid en zei. bewustzijn in die
trekken, in die vooruit tekende arendsneus en bet open,
breede voorhoofd, maar de ta rijke kleine plooien om
de diep liggende oogen en de hoeken van den mond
toonden duidelijk aan dat in de borst van dien man
soms hartstochten konden woeden die niet altijd ge
noeg in toom waren gehouden. Het zorgvuldig glad
geschoren gelaat had een eenigzins onlrissche tint, het
glanzend licht b'-uine haar was met zorg in orde ge
bracht, de bruine, levendige oogen verrieden de ge
woonte van scherp waar te nemeu maar schenen zich
bij voorkeur slechts half te vertoonen, dewijl ze steeds
achter de half toegeknepen oogleden gedeeltelijk ver
borgen waren.
Thans echter richtten zij zich scherp naar de kamer
deur, waarop van buiten zacht geklopt werd. Nadat
Martens „binnen" geroepen had, trad een kellner bin
nen en deelde met verlegen gebaren en een half be
dwongen lach mede, dat eene dame mijnheer wenschte
te spreken. Zij wilde haren naam niet noemen want
zij wilde mijnheer verrassen,
„Tong of oud?'' vroeg Martens.
„Dat is motiehjk te zeggen haar aangezicht is ge
heel verborgen achter een donkergroenen sluier."
„Laat haar binnen komen besloot Martens, en zag
nieuwsgierig naar de portièreswaar de vreemdelinge
zou verschijnen. De deur ging open, eene vrouwelijke
gestalte vertoonde zich op den drempel en bijna in het
zelfde oogenblik sprong de heer v. Marlens op en ijlde
op de dame toe: „Waarde tante, dat i3 inderdaad
eene zeer aangename verrassing. Iladt gij reeds van
mijne aankomst gehoord met deze woorden stak
hij haar hartelijk beide handen toe.
„Zeer toevallig, neef, antwoordde de gesluierde dame,
„en ik kom thans om u mijn ongenoegen te kennen te
geven dat gij hier in bet hótel en niet bij ons uwen
intrek genomen hebt.''
De kellner nieuwsgierig als alle kellners, vooral
wanneer er geheimzinnige, gesluierde dames in het spel
zijn hield de deurknop nog in de band en keek met
stomme verwondering dan de een dan de andere aan
de oplossing was blijkbaar met zooals hij zich die ge-
wenscht bad. Een strenge blik van den heer v. Mar
tens deed hem met overhaasting de deur sluiten en in
den gang verdwijnen. Zoodra de deur in het slot ge
vallen was sloeg de dame haren sluier terug en ver
toonde een bekoorlijk jeugdig gelaat, met twee prach
tige blauwe oogen en een lachenden kleinen mond,
waarvan de bovenlip een weinig opgetrokken was en
ak.us de witte tanden liet zien.
„Mjn vermoeden heeft zich dus bewaarheid. Miss
Alma toen ik u onder dezen groenen sluier meende
te herkennen." Hij leidde haar met deze in het en
gelse!) uitgesproken woorlen, naar een sopha en ter
wijl hij zelf in een daartegenover staanden armstoel
plaats nam, ging hij voort: „I< verzeker u, dat gij
de kunst om iemand te verrassen even grondig verstaat
als die van paar rijden."
„Vóór alles moet ik u verzoeken mij niet meer Miss
Alma te noemen," begon het jonge meisje, Alma ID-
binson de dochter van den aanzienleken engelschen
pair Bit James Robinson Eldridge, bestaat niet meer,
ze is verdwenen dood, zoo ge wilt, en er leelt alleen
nog een Wand a Sumiroff, eerste sclioolrjderes van het
circus Eiirst."
„Maar wat is dan toch de reden, van die zonderlinge
gedaantewisseling? Reeds gisteren avond toen ik u
gedurende de voorstelling herkende, stond ik op het punt,
u aan te spreken, maar ik vreesde, dat mijne onver
wachte verschijning u o~aangenaam zou kunnen zijn.
„Het is verstandig van u dat gij het niet deedt
viel hem het joLee mrisje in de rede, „do herkenning
had mij zoo verrast dal. het mij schier onmogelijk zou
geweest zijn in tegenwoordigheid van getuigen met de
noodige bedaardheid met u te spreken. Maar zijt gij niet
nieuwsgieriger te vernemen wat de reden is van mijn
bezoek, dan naar de oorzaak van mijne naamverandering?"
„Het is moeielijk te zeggenwat mij meer belang
inboezemt."
„Zal u dat niet gemakkelijker vallen, wanneer ik u
den naam van dokter Adam noem?"
„Hoe? Miss mejuffrouw Wanda ook gij?"
riep Martens uit," niet in staat zijne verrassing te ver
bergen.
Het jonge meisje knikte bevestigend.
