EEN EDEEMARTER.
No. 36.
Drie en tachtigste Jaargang.
1881.
FEUILLETON.
V It IJ D A G
25 MAAK T.
Prijs der gewone Advertentiën
Bnitctilatib.
ALK1IAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Diasdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door
het geheele Rijk f 1,
De 3 nummers O 06.
Van 15 regels /0,75; iedere regel meer f 0,15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
BELGIE. De behandeling der begrooting van open
baar onderwijs wordt steeds voortgezetzonder dat zij
veel gewichtigs oplevert. De oppositie herhaalt steeds
hare bekende klachten.
Het hof van appèl heeft in de bekende zaak van
Heule eene geheel andere uitspraak gedaan dan de
rechtbank van Kortrijk. Het hof heeft uitgemaakt
dat er oproer heeft plaats gehad als gevolg van een
vooraf beraamd plan waarvan de kapelaan en anderen
de aanstokers waren geweestde bizonaere commissa
ris was wettig aangesteld geweest en zoowel deze als
de gendarmen hadden gehandeld ter ui'voering van de
wetdoch al was die commissaris onwettig aangesteld
geweestdan zou het gebeurde nog ongerechtvaardigd
zijn. De kapelaan wordt aangenomen de persoon te
zijn geweestdie de alarmklok heeft doen luiden en
het volk bijeen riep waarbij als verzachtende omstan
digheid in aanmerking is genomen dat hij later de
menigte aanspoorde uiteen te gaan. Hij is veroordeeld
tot 7 maanden gevangenisstraf. Van liberale zijde wordt
dit vonnis natuur.ijk goed- en van clericale zijde afge
keurd.
De linkerzijde stelde den heer Descampsonder
voorzitter, candidaat voor voorzitter den heer Le Hardy
de Beaulieu tot C3ndidaat voor eersten en dea heer
Couvreur voor tweeden on'der-voorzitter. Den z2 werden
die heeren door de Kamer benoemd, de Voorzitter met
60 tegen 33 stemmen.
DUITSCHLAND. De regeering heeft in den Rijksdag
voorgesteld, by de beraadslagingen in de vertegenwoor
diging van Elzas-Lotharingen het gebruik der fransche
taal te verbieden en alleen de duitsche taal toe te laten.
De invoering van dien maatregel staat volgens de
Straatsburger Presse met verbod van beraadslaging gelijk
FRANKRIJK. Den 18 werd de verjaring der Com
mune gevierd. Op de door de onverzoenlijken gehou
den feestmalen werd gedronken op de omverwerping
der maatschappelijke orde en het herstel der Commune.
De president der republiek en de minister-president
Eerry hadden den 21 een onderhoud. Den 22 ver
klaarde de meerderheid der ministers zich voor onzij
digheid der regeering in de beraadslaging over het voor
stel Bardour om de verkiezingen departements- en niet
arr^ndissementsgewijze te houden. Van dat besluit
werd aan den president kennis gegeven in den dien
dag gehouden m nisterraad en de minister-president zal
diezelfde kennisgeving doen in de commissiebelast
met het onderzoek van dat wetsvoorstel.
De bonapartistiscbe afgevaardigden Dréolle en Haen-
tjens ondervroegen in de Kamer den 21 den minister
van financiën over den anti-democratisehen aard der
3*/o leening. Met rlgemeene stemmen werd eene mo
tie van vertrouwen in den minister aangenomen.
Generaal Lecomte gouverneur van Lyon werd be
noemd tot gouverneur van Parijs in plaats van generaal
Clinchant, dezer dagen overleden, die krachtens besluit
der Kamer op kosten van den staat begraven zal worden.
De commissie belast met het onderzoek in de zaak
van den oud-minister van oorlog de Cisseyontheft
hem in haar rapport van alle verantwoordelijkheid en
rechtvaardigt hem tegenover de beschuldiging van ver
raad en knevelarij.
De volgende radicale bladen zijn wegens de verheer
lijking van den Vorstenmoord, naar aanleiding van den
moord op den russischen Keizer, veroordeeld de uit
gever van den Intransigeant en de redacteur, Roche-
fort, ieder tot f 500 boete; de redacteur der Citoyen tot 6
maanden gevangenisstraf en 1000 boete de verant
woordelijke persoon van de Revolution Sociale tot G
maanden gevangenisstraf en f 1000 boete.
RUSLAND. Geruchten over het vindon van nieuwe
bewaarplaatsen van dynamiet en het vinden van be
langrijke geldsommen bij in hechtenis genomen perso
nen zijn onjuist bevonden. De Agence Russe meent
met zekerheid te kunnen aannemen dat de aanslag in
hetjbuitenland voornamelijk in Zwitserland en te Parijs,
beraamd is.
De aanklacht tegen de deelnemers aan den moord-
aan lag werd den Senaat toegezonden die ze den 21
aan de 4 beschuldigden ter hand liet stellen. Hun is
een termijn van 7 dagen verleend tot voorbereiding
hunner verdediging. Den 30 zou de zitting van den
Senaat ter behandeling dezer zaak beginnen.
In een aan prins van Leuchtenberg ten gebruike
afgestaan paleis moet eene werkplaats ontdekt zijn
waar de nihilisten ontplofbare stoffen bereidden. Die
prinsvlijtig beoefenaar der scheikundehad aldaar
een kostbaar laboratorium ingericht. Tijdens zijne reis
in Duitschland leerde bij een russisch student kennen,
die hem zeer goed beviel. Op zijne klacht, dat hij,
uit gebrek aan middelen, de beoefening der scheikunde
niet kou voortzetten nam hij hem op zijne kosten en
in zijn gevolg naar Petersburg mede alwaar hij hem
toestond in zijn laboratorium te werken geen kwaad
vermoedende. Dag en nacht maakte hij van die ver
gunning gebruik zoodat de politie eindelijk argwaan
kreeg daar zij altijd in die werkplaats licht zag branden.
In eene nieuwe proclamatie bedreigen de nihilisten
Keizer Alexander 111 met den dood als hij hunne
makkers geene kwijtschelding van straf verleent en niet
binnen 3 maanden eene grondwet en vrijzinnige in
stellingen aan het rijk schenkt.
ENGELAND. Gladstone antwoordde op het den
11 te Birmingham ten gunste d r Transvaal vastgestelde
adrc3dat de regeeringstaak bleef, wat de verzoekers
zeiden. Naar zijne meening eischte de volksstem vol
doening van de rechtmatige eischen der boeren maar
tevens dat de rechten van inboorlingen en engelsche
kolonisten verzekerd werden.
1°. Transvaal erkent de suzereiniteit der Koningin.
2'. Aan de Boeren wordt volkomen zelfbeheer verzekerd,
3°- Het toezicht op de buitenlandsche zaken wordt
door Engeland voorbehouden.
4 Een Engelsch minister-resident wordt in de toe
komstige hoofdstad der Transvaal gevestigd.
6°. De koninklijke commissie bestaat uit den gou
verneur Hercules Robinson generaal W ood en den
heer Filliers, opperrechter te Kaapstad, een hollander.
6°. De commissie overweegt de bepalingen tot be
scherming van de belanden der inboorlingen en die op
de grensregeling betrekkelijk.
7°. Zij overweegt ook of en welk gedeelte grondge
bied binnen zekere grenzen oostwaarts van de Trans
vaal zal afgescheiden worden.
8°. De boeren trekken zich van den Langnek terug
en begeven zich naar hunne woonplaatsen.
9°. De engelsche garnizoenen blijven in de Trans
vaal, totdat de regeling voor goed tot stand gekomen is.
10°. Daar de boeren zich verbinden om uiteen te
gaan belooft generaal Wood van zijne zijde, om noch
voorwaarts te rokkennoch krijgsvoorraad naar de
Transvaal te zenden.
In diezelfde zitting werd met 205 tegen 147 stem
men verworpen een voorstel van den heer Chaplin, om
den invoer te verbieden van vee uit vreemde landen waar
mond en klaauwzeer heerscht of die daarvan verdacht zijn.
Op eene in het Hoogerhuis gedane vraag, welke be-
teekenis aan de 10e vredesvoorwaarde moest worden
gehecht, antwoordde de minister van koloniën, dat
generaal Wood van zijne tegenwoordige stelling niet
voorwaarts mocht rukken.
De Times gelooftdat het bericht van aanneming
der vredesvoorwaarden door de Boeren met zeker ge
voel van verlichting in het land zal worden vernomen.
Algemeen wordt, erkend dat de inlijving der Trans
vaal van den aanvang af eene dwaling was ongetwij
feld met de beste bedoelingen gedaan maar toch hoogst
onaangename gevolgen na zich slepende. Deze dwaling
zal thans hersteld worden niet omdat de Boeren voor-
deelen behaald hadden maar uit een verstandig over
leg uit het besef der rechtvaardigheid en noodzakelijk
heid van zulk een besluit. De conservatieve bladen
zijn met het sluiten van den vrede niet ingenomen.
Lagerhuis. O' Donnell vestigde den 21 de aan
dacht op het besluit van den voorzitter van den 8, om
hem te schorsen. Hij stelde voor, te verklaren, dat
de voorzitter onder een verkeerden indruk gehandeld
had. Gladstone en Northcote erkenden, dat zijn voor
stel gematigd van vorm wasen dat hij had willen
toonen dat hij den voorzitter de verschuldigde achting
niet onthield maar zij konden hec voorstel toch niet
ondersteunen, omdat het gezag van den voorzitter daar
door verzwakt zou worden. Gladstone verklaarde verder
in overweging te zullen nemen of, en hoe het schorsing-
besluit uit het proces-verbaal der zitting weggenomen
kon worden. O' Donnell trok daarop zijn voorstel in.
(35)
(Naar het Hoogduitsch.)
v. Martens beet zich op de lippen zijn anders zoo
sterk geheugen moest hem begeven hebbentoen hij
op dien bewusten avond aan Birzowski den naam Ru-
biwill noemde; bij meende zeker te zijn geweest, dat
Pratzin te koop was. Hoofdschuddend vroeg hij snel
„Wie heeft dat sprookje uitgestrooid f"
„E w vriend Birzow. ki," schertste mevrouw von Pleis-
senbach sedert eergisteren luitenant in ons regiment."
„Birzowski F" herhaalde v. Martens meesterlijk den
verbaasde spelend. „Ah, nu herinner ik het mij,"
ging hij voort, als werd bem plotseling de geheele zaak
helder „op den avond vóór mijn vertrek ontmoette ik
toevallig Birzowski op de straaten vertelde hem dat
ik wegens den aankoop van een landgoed op 't punt
stond naar Berlijn te reizen maar de namen Pratzin
en Rubiwill heb ik niet in den mond gehad en kon
die ook onmogelijk noemen, dewijl ik zeker wist, dat
de vorst te zeer aan deze bezitting is gehecht om ze
ooit te verkoopen. Zonder twijfel heeft Birzowski mij
verkeerd verstaan."
„Ge waart dan toch inderdaad met dat doel in Ber
lijn F" vroeg mevrouw.
„Zekermevrouw. In heb echter voorloopig nog
niets dergelijks gekochtmaar alleen een uitmuntend
rijpaard medegebracht."
„Dan is numero drie van de gerezen vermoedens dus
ook uit de lucht gegrepen."
„En wat is dat, als ik vragen mag?"
„Ge zoudt u te Berlijn een vrouw hebben willen
zoeken."
Mevrouw keek v. Martens bij deze woorden vluchtig
maar uitvorschend aan deze glimlachte en slaagde er
volk men in zijn gelaat hierbij in een eenigzins treu-
rigen plooi te zetten, terwijl hij antwoordde: „Wie
dat meenden hebben het geheel en al mis. Nooit
heb ik minder aan trouwen gedacht dan thans.
„Zijt gij dan zoozeer ingenomen door uwe talrijke
plannen met uw toekomstig landgoed," riep mevrouw uit,
„dat er u geen tijd meer overblijft om aan het zwakke
geslacht te denken
„Gij drijft den spot met mij mevrouw, maar indien
men wisthoe alle overige gedachten bij mij worden
verdrongen door de herinnering aan ééne dier schoone
sexe, die toch nooit de mijne worden kan en mag, zou
men anders over mij denken."
„Dat heeft iets van eene ongelukkige liefde," fluis
terde mevrouw, terwijl zij al hare opmerkzaamheid schonk
aan eene bloeiende azalia in hare nabijheid. Op eens
sprong zij op toen een zware tred en sporengekletter
in den gang vernomen werd en riep „Daar is mijn man."
„Goeden dag, lieve Max," riep zij vroolijk uit, von
Pleis enbach te gemoet ijlend„het zal u genoegen
doen uwen vriend, den heer v. Martens hier te vinden,
n'est-ce-pas Hij is gisteren avond van zijne reis
teruggekeerd."
Den luitenant scheen het wederzien inderdaad zeer
aangenaam te zijnwant hij begroette zijnen vriend
recht hartelijkterwijl hij voor Garolin slechts een
koelen hoofdknik over had. Indien hij daarmede den
jongen musicus trachtte te verjagen bereikte hij zijn
doel volkomen, want kort daarop nam Garolin plecht
statig afscheid en vertrok.
De drie achtergeblevenen namen weer plaatsmaar
nauwedijks was hun gesprek begonnen toen een be
diende mevrouw Hansius aandiende. Georgine zag
v. Martens vragend aan deze begreep den wenk. Ik
maak dat ik weg kom zeide hij lachend en vervolgde,
zich tofc Pleissenbach wendend: „Ik zou u gaarne nog
even willen spreken Pleissenbach willen wij naar
uw kamer gaan
De luitenant stond gewillig op en mevrouw vneg
aan v. Martens: „Doe ons het genoegen heden middag
bij ons te blijven eten, zeer familiaar, begrijpt gij,
geheel a la fortune du pot."
„v. Martens nam met vreugde deze welgemeende
uitnoodiging aan en verdween weldra achter de por
tieres, door den heer des huizes gevolgd.
In Pleissenbach's kamer aangekomen, begon v. Mar
tens, om toch iets te zeggen: „Het is mij onbegrijpe
lijk hoe Birzowskimij zoo verkeerd heeft kunnen
verstaan. In de geheele stad heeft hij rondverteld, dat
ik plan had Pratzin van Rubiwill te koopen terwijl
iedereen weet, dat deze nooit die bezitting verkoopen zal."
„Dat is inderdaad iedereen bekendantwoordde v.
Martens „en daarom zal ieder dadelijk begrepen heb
ben dat die zaak op een misverstand moest berusten."
v Martens haalde de schouders op. „Wie weet? Ik
ben hier vreemd en de een of de ander, die mij niet
te zeer genegen is, zal dit zonder twijfel aanvoeren als
bewijs, hoe weinig ik geloof en vertrouwen verdien."
„Dat denk ik niet. En indien werkelijk iemand al
dus mocht spreken zal hij spoedig genoeg door de toe
komst worden gelogenstraft. Hoe ver zijt gij thans met
uwe koopplannen
„Ik heb een paar goederen terloops bezichtigd en
moest juist daarom ook in Berlijn zijn om met een
makelaar te spreken. Kent gij de heerlijkheid Horyniëc F"
„Zeker. Ze ligt niet ver van Wolno, Ik heb er een
paar malen gejaagd."
„Mijn makelaar heeft er mij opmerkzaam op gemaakt,
en ik wilde u daarom verzoeken de opgaven van dien
man eens na te gaan en mij uw oordeel onbewimpeld
te zeggen."
„Zoover ik daartoe in staat ben, wil ik u met genoe
gen van dienst zijn.''
v. Martens bladerde in zijn notitieboekje en teekende
met een paar woorden ophetgeen Pleissenbach hem
mededeeldein antwoord op de hem gedane vragen,
betreffende Horyniëc. Spoedig bracht v. Martens het