EEN EDEEMARTER,
No, 56.
Drie en tachtigste Jaargang.
1881.
WOENSDAG
11 M E I.
FEUILLETON.
Prijs der gewone Advertentiën:
#tficiëcl (Scbeeltc.
De houder van het aandeel No. 28 der
leening van 1873, in 1880 uitgeloot, wordt
in zijn eigen belang uitgenoodigd dit bij
den gemeente-ontvanger ter betaling aan
te biedendaar na 1 Januari 1881 op dit
aandeel geene rente meer wordt uitgekeerd.
Sc li utter H-
tiuttenlitnb
UkJlAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 8 maanden voor Alkmaar f 0,80franco door
het geheele Eijk f 1,
De 3 nummers 0.06.
Van 1—5 regels 0,75; iedere regel meer ƒ0,15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS
TER ZOON.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen naar aanleiding van artikel 261 der gemeentewet, ter
algemeene kennisdat het kohier der belasting op de honden
over de dienst van het loopende jaar, door hen op heden voorloo-
pig is vastgesteld en gedurende 14 dagen na heden ter ge
meente-secretarie voor een ieder ter lezing is nedergelegd, bin
nen welken tijd ieder aangeslagene daartegen bij den Raad
bezwaren kan inbrengen.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
Alkmaar, A. MACLAINE PONT
5 Mei 1881. De Secretaris,
NUÏÏOUT van der VEEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
kennis gekregen hebbendedat in den nacht van 4 op 5 Mei
drie struiken gestolen zijn uit het nieuw aangelegde plantsoen
tusschen het Klein-Nieuwland en de Keetkolk;
Roepen bij vernieuwing de medewerking der ingezetenen in,
om dergelijke overtredingen tegen te gaan en de daders te
ontdekkenzullende bij ontdekking die daders streng vervolgd
worden. Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
6 Mei 1881. De Secretaris,
NUHOUT VAN DER VEEN.
Ter gemeente-secretarie kunnen de PASPOORTEN van de mili
taire dienst voor de hier wonende miliciens voor zoover zij
ontvangen zijndoor de regthebbenden worden afgehaald.
Inschrijving op Dingsdag en Donderdag gedurende deze
maand, van des middags 12 tot des namiddags 2 ure.
Lijst van brievenwaarvan de geadresseerden onbekend zijn,
verzonden gedurende de le. helft der maand April 1881.
C. VeriiudeAeht; Vrouw Schoutenv. d. Stok, B. de
Vries, J. J. Ketting, Amsterdam; C. van der Bildt, Charlois;
Mevr. A. E. Wortel, 's GravenhageJ. Swart, Groningen.
Van de Hulpkantoreen
Bergen: JRéhagen Amsterdam.
Heilo: Jan de Boer, Amsterdam.
N oordscharwoude: Mej. Zeilmaker, Amsterdam.
O b d a m T. de GraafBeverwijk.
Schoorldam: W. BleekkersSt. Pancras.
Warmenhuizen: J. Tesselaar, Amsterdam.
DENEMARKEN. De regeering besloot tot het ont
binden van het Eolketliingomdat geene overeenstem
ming kon worden verkregen over de door haar inge
diende voordrachten in zake de belastingen.
Den 24 hebben de verkiezingen plaats en den 27
komt bet nieuwe Eolketbing bijeen.
DUITSCHLAND. De rijksdag nam den 6 de wet
op de belasting der dienstwoningen van rijksambtenaren
bij derde lezing met 1.0 tegen 131 stemmen aan, nadat
art. 1 eenige wijziging had ondergaan. Dat artikel
werd met 135 tegen 134 stemmen en dus met eene
stem meerderheid aangenomen. Het bepaalt thans, dat
in gemeenten waar belasting geheven wordt naar de
huurwaarde, die waarde van dienstwoningen niet booger
mag worden aangeslagen dan 15°/0 van de jaarlijksche
geldelijke bezoldiging der ambtenaren. Men zal zich
herinnerendat Bismarck deze wet indiendeomdat
hij te Berlijn zoo hoog aangeslagen was en waarover
bij zoo ontevreden wasdat bij bij de 2e lezing zelfs
dreiide met het overbrengen van den zetel der regee
ring naar eene andere plaats. Bij de beraadslaging gat
Bismarck te kennendat hij door den gemeenteraad
van Berlijnwaar de liberalen de overhand hadden
veel te hoog was aangeslagen. Hij wfide niet afhan
kelijk zijn van zijne staatkundige tegenstanders. Het
was zeer goed mogelijkdat zij zich niet door eene
vijandige gezindheid jegens hem lieten beheerschen
maar het was toch niet aangenaam in de macht zijner
tegenstanders te zijn die tijdens zijne afwezigheid bij
hem huiszoeking konden doen. Hij heette 30 kamers
te hebben, ofschoon hij zelf er slechts 7 gebruiktede
overigen staan óf leeg óf zijn in gebruik bij zijn dienst
personeel. Verder moest hij van 10 paarden belasting
betalenomdat er tijdens de huiszoeking 10 stuks op
stal stonden terwijl er meermalen geen enkel stond.
De leider der fortschrittspartij Richter, gesteund door
den burgemeester van Berlijn von Eorckenbeckbe
streed den kanselier. Zijne woning was geschat op
eene huurwaarde van f 2040waarvan hij f 407 beta
len moestzeker niet te veel voor een man, wiens in
komen gerust op f 150000 kon worden geschat. An-
deie hooggeplaatste personen waren naar verhouding
op dezelfde wijze aangeslagen. De ambtenaren waren
volstrekt niet hooger aangeslagen dan bizondere per
sonen terwijl zij nog het voorrecht genotendat zij
aan inkomsten- en huurwaardebelasting nooit meer dan
2°/0 van hun inkomen behoefden te betalen. Er was
dus geen reden om een wetsontwerp aan te nemen
dat een voorbode van al het meer en meer naderende
dictatoriaal gezag kon worden genoemd.
Den 7 werd art. 1 van het wetsontwerp tot heffing
eener belasting van hendie vrijgesteld zijn van de
militaire dienst met algemeene stemmen verworpen
waardoor het geheele ontwerp verviel.
ENGELAND. Ten gevolge van verkoudheid bleef
minister Gladstone den 5 en 6 te huis.
Lord Salisbury wordt waarschijnlijk tot hoofd der
oppositie in het Hoogerhuis verkozen.
Hoogerhuis. Den 6 werd door den minister van
buitenlandsche zaken medegedeelddat de fransche
minister van buitenlandsche zaken den 5 den engelschen
gezant dringend verzocht had der regeering te verze
keren dat Erankrijk volstrekt niet voornemens was
Tunis te veroveren of in te lijven. Engeland was vol
gens hem niet naijverig op den gerechtvaardigden in
vloed, dien een groot land als Erankrijk cp een zwak
ken en oneindig minder beschaafden nabuur moet uit
oefenen, zoolang niet de bij verdrag gewaarborgde rech
ten en belangen van engelsche burgers benadeeld wor
den. Het was de plicht der regeeringzorgvuldig het
oog gevestigd te houden op de uit de tegenwoordige
verwikkelingen voortvloeiende schikkingen ea er voor
te waken en toe te zien dat zij niet met die rechten
en belangen in strijd kwamen.
Lagerhuis. Den 5 gaf minister Gladstone kennis van
de bewoordingen der motie, den 9 voor te stellen voor het
oprichten van een gedenkteeken voor Beaconsfield. Aan
de kroon zal de oprichting gevraagd worden van een
gedenkteeken, voorzien van een opschrift, waarin wordt
uitgedrukt de hooge meening, die het Huis heeft van
zijne zeldzame en schitterende gaven en van de toe
wijding en werkzaamheiddoor hem in het parlement
en in hooge staatsbetrekkingen betoond.
Op eene vraag van het lid Percy antwoordde diezelfde
minister, dat de regeering aan de commissie voor de
transvaalsche zaken volstrekt niet opgedragen had te
eischen, dat de keuze van een president der Transvaal
door Engeland bekrachtigd moest worden. Iedere door
de commissie daaromtrent te maken schikking zou door
de regeering worden goedgekeurd. Dit antwoord gaf
aan sommigen aanleiding om te gaan lachenwaarop
Gladstone zeide dat die spottende lachers zeker vol
strekt niet wisten, dat Engeland werkelijk koloniën had
gehad waar de gouverneur niet door het moederland
benoemd werd in Noord-America waren bij voorbeeld
vroeger o. a. koloniën, waar die betrekking erfelijk was,
en in de kolonie Rhode-Island koos de kolonie zelve
haren gouverneur.
Den 6 werd zonder hoofdelijke stemming de motie
van het lid Bartlettom af te keuren de staatkunde
der regeering ten aanzien van Griekenland, verworpen.
Bij de daaraan voorafgegane beraadslaging verklaarde
de onder-minister van buitenlandsche zaken dat de
tot stand gekomen oplossing van dit vraagstuk de uit
komst was eener afspraak tusschen den engelschen ge
zant Goschen en Bismarckwaarmede Engeland en
Duitschland volkomen instemden. Erankrijk was van
meening veranderdmaar daarom mocht de europee-
sche overeenstemming niet verbroken worden waardoor
de oplossing van moeielijke vraagstukken mogelijk was
geweest en verder nog zou wordenbij voorbeeld in
het vraagstuk vau de armenische grondwet en dat der
turksche geldmiddelen. Het regeeringsvoorstel, om de
beraadslaging over het wetsontwerp betreffende het af
leggen van den eed in het parlementte doen aanvan
gen den 10, 's namiddags 2 uren ondervond bezwaar.
Een voorstelom de bepaling van het uur weg te
latenwerd met 128 tegen 122 st. verworpen. Een
voorstel, om de beraadslaging te verdagen, werd na eene
(55)
(Naar het Hoogduitsch.)
(Slot).
Sedert vier weken was thans ook mevr. v. Pleissen-
bach op Tannenhof gelogeerd en de sympathiedie
in Oostburg reeds tusschen beide dames was ontstaan
ontwikkelde in dit landelijkestille oord tot innige
vriendschap. Den geheelen dag waren zij te zamen en
spoedig had Alma voor Georgine geen geheimen meer.
Hugo's naam werd dikwijls iij hare gesprekken ge
noemd hetgeen den luitenant aanleiding gaf om, toen
hij een volgend maal naar Tannenhof kwam, zijn vriend
Hugo von Birzowski mede te brengen. Deze kon zich
toen weldra overtuigen dat het beeld van den edel-
marter geheel uit Alma's herinnering verdwenen was
en dat vriendschap en dankbaarheid er een ander beeld
in hadden gegrift en dat dit het zijne was. En toen hij
dus de vraag herhaaldedie hij haar in den afgeloopen
winter had gedaan of zij lief en leed met hem wilde
deelen, was geen afwijzend „neen" haar antwoord meer.
Zij verzweeg hem echter niet het groote bezwaar, dat, vol
gens hare meeninghunne vereeniging in den weg
stond, n. 1. de groote kloofdie haar, de arme kunstrij-
deresscheidde van den luitenant v. Birzowski.
Maar Hugo had deze hinderpaal reeds lang overwogen
en mede ingezien, dat ze werkelijk onoverkomelijk was,
zoolang hij in militaire dienst bleef. Het hing echter
geheel van hem zelf af, hieraan een einde te maken.
Toen hij den vorigen winter door Alma was afgewezen,
had hij in de beslommeringen van de militaire dienst
afleiding gezocht. Die had bij thans niet meer noodig en
daar geen bizondere voorliefde hem aan zijn beroep
verbond was bij spoedig besloten de kurassiers-uniform
aan den kapstok te hangen om als eenvoudig landedel
man aan Alma's zijde, een gelukkig leven te slijten.
Hij wist dat niet ver van Wolno een fraai landgoed te
koop wasonmiddelijk nadat hij Alma's jawoord had
ontvangen trad hij met den eigenaar in onderhande
ling en diende te gelijker tijd zijn ontslag als officier
in. Toen waren Alma's laatste bezwaren weggenomen
en blozend maar stralend van gelukbeloofde zij
Hugo, hem nogvóór den winter aanbraknaar zijne
nieuwe woonplaats te volgen.
Het geluid van gelijkmatige riemslagen dat het oor
der beide dames bereikte verbrak de doodsche stilte
op het meer. „Dat zullen de heeren zijn," zeide mevrouw
Georgine hare oogen over den waterspiegel latende
weiden.
Spoedig werd dan ook een kleine boot zichtbaar om
den hoek van de smalle landtong en het duurde niet
lang of het bootje schoot met groote vaart op het
strand. Hugo sprong het eerst er uitterwijl v. Pleis-
senbach met het touw volgde en de boot vastlegde.
„Welnu, zijn uwe verwachtingen verwezenlijkt?" vroeg
Alma haren arm in dien van Hugo leggend. IIebt
gij aan het postkantoor de bewuste brieven gevonden
„Zeker, lieve," antwoordde Hugo. „Zij bevatten,
wat meer zegtde meest gewenschte berichten. Voor
eerst wordt mij op de meest eervolle wijze mijn ont
slag verleend. Verder schrijft mijn broeder Boguslaw
dat de erf kwestie tot zijne groote voldoening is gere
geld dat beide kinderen zooals hij wenschte onder
zijne voogdij zijn geplaatst terwijl het meisje op een
kostschool te Breslau en Eduard op de hoogeschool te
Berlijn bezorgd zijn. Hij geeft hoog op van de voor
treffelijke hoedanigheden van onzen neef en onze nicht, en
roemt vooral de lieve blauwe oogen van Celestine, die,
zooals hij zich uitdrukt, zoo helder zijn als een wolken-
looze hemel. Tweemaal herhaalt hij datzelfde. Wie
weeteindigde hij lachendof een tweede Birzowski
zich binnen kort ook niet door Amor iaat inpakken."
„En hoe heeft zich bij dit alles dokter Adam gedra
gen, vroeg Alma belangstellend. Hoe verkeerd hij soms
ook moge gehandeld hebben hij meende het goed met
mij, en veel onheil en verdriet zou mij bespaard geble
ven zijn, indien ik aan zijn waarschuwende stem gehoor
had gegeven".
„Dokter Adam antwoordde Hugo „heeft ingezien
dat hij zijn spel verloren had en, ais alle groote geesten,
zich met lijdzaamheid in zijn onveranderlijk lot geschikt.
Zonder twijfel zal hij onmiddelijk zijne netten naar een
anderen kant uitbreidenwant het Bchijnt mij toe
dat intrigeeren en samenzweren even noodig voor hem.
zijn als de lucht om te leven."
v. Pleissenbach had stilzwijgend dit gesprek der beide
geliefden aangehoord en wendde zich thans tot zijne
vrouw met de woorden
„Ook ik heb een brief ontvangen raad eens van
wien
„Uit Oostburgzou ik denken van
v. Pleissenbach schudde ontkennend het hoofd en
overhandigde Georgine den brief, die hij al dien tijd
tusschen de vingers had laten balaneeeren.
„Hoe, uit Italië?" riep Georgine verbaasd uit, na
dat zij het postmerk had bekeken. „Van Garolin
misschien
„Van hem zelf. Hij schrijft uit Elorence waar hij
voo loopig denkt te blijven wonen, en dweept verschrik
kelijk met al het schoone, dat hij daar reeds heeft ge
zien en gehoord. Lees echter zelf eenszijn schrijven
is werkelijk interessant."
Georgine vouwde den brief openterwijl Hugo en
Alma arm in arm langzaam en vertrouwelijk koutend
aan den oever van het meer heen en weder liepen.
Plotseling riep Georgine luid „kom eens hier, dat moet
gij ook hooren, Garolin heeft v. Martens ontmoet."
Hugo wierp bij deze woorden een uitvorschenden blik
op Alma's gelaat maar geen spier er van verried
eenige bizondere aandoeningen mevrouw v. Pleissen-
HBhBhHQBSpVHPMmH
